در چرخ امامت است انجم مهدی
ماه فلک یذهب عنکم مهدی
تنها دو نفر شبیه احمد هستند
اول علی اکبراست و دوم مهدی
شاعر : استاد سید رضا موید
به بزم ماتم جدّت ، بیا اباصالح
شده محرّم جدّت ، بیا اباصالح
شعار صبح ظهور تو یالثارات است
به زیر پرچم جدّت ، بیا اباصالح
به اشک چشم محبان سیدالشهدا
که ریخت در غم جدّت ، بیا اباصالح
هنوز خون گلوی حسین می جوشد
به حُرمت دَم جدّت ، بیا اباصالح
چقدر خجلت بابا ز کودکش سخت است
به اشک نم نم جدّت ، بیا اباصالح
به لحظه ای که به زانو ، کشان کشان آمد
کنار علقمه ، جدّت ، بیا اباصالح
نوای " انکسر ظهری " اَش به گوش آید
به قامت خم جدّت ، بیا اباصالح
قسم به غربت شیب الخضیب کرببلا
به ذبح اعظم جدّت ، بیا اباصالح
به جا به جا شدن آیه های یک سوره
به جسم در هم جدّت ، بیا اباصالح
یکی لباس تنش برده و
برگرد ای توسل شب زنده دارها
پایان بده به گریه ی چشم انتظارها
از یک خروش ناله ی عشاق کوی تو
"حاجت روا شوند هزاران هزارها"
یکبار نیز پشت سرت را نگاه کن
دل بسته این پیاده به لطف سوارها
از درد بی حساب فقط داد میزنم
آیا نمیرسند به تو این هوارها
«ما را به جبر هم که شده سر به زیر کن
خیری ندیده ایم از این اختیارها»
باید برای دیدن تو "مهزیار" شد
یعنی گذشتن از همگان "محض یار" ها
دیگر برای تو صدقه رد نمیکنم
بیهوده نیست اینکه گره خورده کارها
یکبار هم مسیر دلم سوی تو نبود
اما مسیر تو به من افتاد بارها
شب ها بدون آمدنت صبح ظلمت اند
برگرد ای توسل شب زنده دارها
این دست ها به لطف تو ظرف گدایی اند
یا ا
اسمم را گذاشته‌ام منتظر...
اما زمانی که دفتر انتظارم را ورق
می‌زنی میبینی صفحه‌های اینترنتی یا
سایت‌ها را بیش‌تر از امامم
می‌شناسم...
حتی گاهی صبح زود صفحه‌ی اینترنتم و
سایت‌هایم را چک میکنم اما عهدم را
نه...!
ببین چه کرده‌اند با من...
بعد می‌گوییم آقا بیا...
شاعر : محمد حسن بیاتلو
آقا نگاهم مانده بر در تا بيايی
از جاده های روشن فردا بيايی
دوری تو بغضی نشانده در گلويم
ای كاش ميشد يا بميرم يا بيايی
دارد توسل میکند چشمان خیسم
ای حاجت روز و شب دنیا بیایی
پیچیده شد کار تمام شیعیانت
باید برای رفع مشکل ها بیایی
ديشب دعا كردم برای ديدن تو
دیشب غزل گفتم رديفش با بيايی
امشب دخيلم بر سر و دست ابالفضل
شايد ميان روضه ی سقا بيايی
در انتظار تو تمام لحظه ها را
آقا نگاهم مانده بر در تا بيایی
شاعر : محمد حسن بیاتلو
ما غباریم و افتاب تویی
ما همه تشنه ایم و اب تویی
برزخ غرق اضطرابیم و
عالم خالی از عذاب تویی
پس کجایی چرا نمی ایی
به سوالاتمان جواب تویی
در بدی بی نهایتیم اما
در عوض لطف بی حساب تویی
انکه هر شب برای حاجت ما
چشم هایش ندیده خواب تویی
آن محاصن که هر شب و هر روز
شده زا اشک ها خضاب تویی
دانلود سبک
وقتی که یادت نیستم ، بی اعتبارم
وقتی به تو ایمان ندارم ، بی قرارم
.
الحق و الانصاف کم فکر تو هستم
از بس که بر این نفس وامانده دچارم
.
شاید که از چشم تو افتادم که این طور
دیگر زمان معصیت بی اختیارم
.
یابن الحسن ، با غفلتم سرمایه ام سوخت
رحمی نما ، آتش گرفته کوله بارم
.
باشد بزن اما دگر رو برمگردان
شرمنده ام من از گناه بی شمارم
.
دیدی پشیمانم ، به آغوشم کشیدی
دیدم غریق رحمت پروردگارم
.
گرچه برایت نوکر خوبی نبودم
با این همه جد شما را دوست دارم
.
من که نشد یک بار پیش تو نشینم
شاید زمان روضه بنشینی کنارم
.
رو به برادر ، خواهری با گریه می گفت :
با رفتنت آتش زدی بر روزگارم
.
ای کاش می شد بوسه از رویت
دلگيرم از تمامی دنيا شتاب كن
مجنونم و به خاطر ليلا شتاب كن
وقتش رسيده صبح طلوعت فرا رسد
پايان بده بر اين شب يلدا شتاب كن
در انتظار آمدنت روزها گذشت
ای وعده ی قديمی فردا شتاب كن
ای وارث عدالت و صبر و غم علی
با ذوالفقار حضرت مولا شتاب كن
جانم به لب رسيد از اين روزگار پست
آقا به جان حضرت زهرا شتاب كن
بر آن پدر كه با سر زانو رسيد و ديد
نقش زمين جوان خودش راشتاب كن
بر آن پدر كه پيكر فرزند خويش را
بر خاك می سپرد به صحرا شتاب كن
بر آن تنی كه زخمی تیر سه شعبه شد
بر آن سری كه رفت به نی ها شتاب كن
بر خانمی كه در دم گودال ميگرفت
با ناله ذكر "وای حسينا" شتاب كن
روضه گرفته ايم كه شايد نظر كنی
روضه
دارم هوایت را هوایم را نداری
چه نوکری هستی غم آقا نداری؟
بیهوده نام منتظر بر خود مگذار
تو غصه ای جز غصه ی دنیا نداری
کافیست لفاظی ، مرا هم خسته کردی
خوب ادّعا داری عمل امّا نداری
شرط زیارت کردنم ترک گناه است
من را نمی بینی اگر تقوا نداری
اصلاً شده باور کنی بی من یتیمی؟
اصلاً شده باور کنی بابا نداری؟
دیگر نگو از جایگاهت بین هیئت
وقتی میان خیمه من جا نداری
)صبح و مساء گریه به جد بی کسم کن
بی گریه بر او جا به قلب ما نداری)۲
حتی ته گودال هم یاد شما بود
ای وای اگر از ماتمش آوا نداری
کم کم غروب شد همه رفتن خانه ها
پشت سرم چه زود در آمد بهانه ها
کم کم غروب شد همه در کوفه جا زدن
در
یا صاحب الزمان ...
اقا دیگه بیا الغوث الامان
فدای گریه هات یا صاحب الزمان
دلم گرفته ماتم خیمه ها
بیا که سینمون شده کربلا ای وای...
دل رئوف تو تحت فشاره و
زخم دل حسین مرهم نداره و
تو گریه میکنی برای حرم
فدای گریه هات پدر مادرم
آقا به ما بگو کجایی امشبو
فقط تو میشنوی صدای زینبو
صدای گریه ی همه تشنه ها
صدای پای عمه تو خیمه ها
اقا اگه بَدم برای آبروت
دست رو سرم بکش به خاطر عموت
به خاطر امیر صاحب علم
منو ببر برا دفاع از حرم ...
دانلود سبک
هوای تو دارد هوای دلم 2
پر از عطر یاسه فضای دلم
مرا با خود امشب ببر تا خدا
بخوان هم نوا با نوای دلم2
عنایت کن آقا ، بده حاجتم 2
شکسته دلم را شکسته ترش کن
دلم را اسیر غمه دلبرش کن
مرا مستفیض دعای سحر کن
مرا غرق فیض دعای سحر کن
(عزیز من،عزیز من،عزیز من، عزیز من) 2
علاج دله بی قرارم تویی
دلیل همه انتظارم تویی ) 2
چه حاجت به باران اگر تشنه ام
که سیرابمو چشمه سارم تویی
دلیل همه انتظارم تویی
بیا یوسف فاطمه العجل
سحر شد ببار ابر باران من
که دوری شده قاتل جان من
گرفته نگاهم غبار فراغ
بشو این غبار از دو چشمان من 2
عنایت کن آقا بده حاجتم 2
مرا شور عشق تو کرده هوایی
بیا ای سفر کرده ، پس کی میایی؟
کجا من
ای تمام آرزویم ،غم تو شد آبرویم
آقا دردو دل زیاده ،از کجا برات (بگویم)3
تویی اوج مهربونی ،ای همای آسمونی
من به دنبال تو هستم،که شاید بدی نشونی
(من با تو ترانه ساختم،ندیده دل به تو باختم )2
تو رو بعضی وقتا دیدم (اما افسوس نشناختم )3
ای گل باغ و بهارم ای همه دار و ندارم
آرزومه وقت مردن،سررو شونه هات (بزارم)3
(دیگه بسته این جدایی ،کی میشه آقا بیایی)2
با نوای دل بخونم مهدی زهرا کجایی
(عاشقی بی کس و کارم،غم ندارم تو رو دارم )2
باشه منتظرمی مونم،(میایی سرم مزارم)2
رسم از اون روزی که من زیر خاک باشم و آقا تورو نبینم
ترسم از اون موقعی که آقا تو بیایی و من شب اول قبرم باشه
ان شاالله آقامون میاد آره میا
غرق در اندوه و غمم
رفته ز کف چاره من
در طلبت روز و شبان
این دل آواره من
داغ من از دوری تو
این همه دل واپسیم
تو همه دنیای منی
این منو این بی کسیم
از همه جا خسته منم
عاشق دلبسته منم
قلب من آیینه شده
آینه بشکسته منم
چون گل زیبای منی
سرور و آقای منی
ای می ای مستی من
باده و صحبای منی
سرور و آقای منی
یابن الحسن جانم آقا
ای غم یعقوب دلم
یوسف کنعان منی
منتقم خون حسین
تو به خدا جان منی
جمعه شد و منتظرم
پس چه شد الوعده وفا
شد همه بی تابی من
لحظه دیدار شما
پس چه شد الوعده وفا؟
غایبی از دیده چرا؟
پس چه شد این وعده ما؟
با دلم اینگونه نکن
عشق منی تو بخدا
سوز من و آه منی
دلبر و دلخواه منی
جز تو گدایی نکنم
سر
هنوز از سر لطف تو بال و پر دارم
به دل خيال تو و عشق تو به سر دارم
مرا به دار نگاهت بكش ولى هرگز
نخواه تا كه ز عشق تو دست بردارم
بزن به تيغ نگاهت هزار زخم بر من
نياز مبرمى امشب به نيشتر دارم
به چشم هاى تو آقا خدا نظر كرده
به چشم هاى تو آرى--به جان نظر دارم
من از تبار يلانم..به عشق مجبورم
اشاره كن كه بميرم..بدان جگر دارم
شاعر : آرمان صائمی
رو به ويرانی ام خرابم كن
باز با بخششت عذابم كن
رود نه چشمه نه كه مُردآبم
در كوير غمت سرابم كن
قلب من در گناه يخ زده است
گرمی ات را بده مذابم كن
شمع بی غيرت فراق توام
در غمت قطره قطره آبم كن
بنده ای هستم ای عزيز خدا
سر بازار انتخابم كن
خاک پای تو سرمه ی چشمم
خاک پای ابوترابم كن
بدحسابم ولی در اين شب ها
جزء سينه زنان حسابم كن
و اگر شد مرا مدينه ببر
زائر صحن آفتابم كن
مثل پهلو، دل مرا بشكن
مثل قلب علی كبابم كن
شاعر : محمد بیابانی
غروب و غربت و غم سکوت و این سردی
جوانی ام به فدات شود که برگردی
ز کودکی شده است نصیبت از دنیا
یتیمی و غم درد سرشک در صحرا
چه میشود که دگر (بیایی٣)
بهار من ز سفر (بیایی ٣)
ای گل نرگس 3
تو خود حرم وَ همه مدافع حرمیم
برای یاریِ تان بیا که هم قسمیم
نوید فتح تو از عراق و شام آید
شمیم آمدنِ تو بر مشام آید
همه خزان زده تو (بهاری٣)
نگو که یاری دگر (نداری٣)
ای گل نرگس 3
شاعر : حسین رئوفی
دانلود سبک
گر شنیدی در جهان مردی چنین نام آور است
این بدان از برکتِ دامانِ پاکِ مادر است
سر زد از دامانِ مادر چهره های ماندگار
گل بر آرد دامنی که فطرتش گل پرور است
شاکرِ آن خالقم دامانِ مادر آفرید
در همه دنیای هستی عشقِ مادر برتر است
نامِ زهرا چون چراغی می درخشد در زمین
این بدان آن مه جبین را چون خدیجه مادر است
آن که در باغِ محبّت جاودان ماند به نام
رحمتش بر خلقِ عالم همچو فیضِ کوثر است!
گناهِ پُشتِ گناه
گدایی سرکوی شماست عزتم آقا
دوباره لطفِ شما داد اذنِ صحبتم آقا
گناهِ پُشتِ گناهم دلیل اشکِ شما شد
بده دوباره نجاتم اسیرِ غفلتم آقا
من آن گدای همیشه ، تو آن کریمِ همیشه
همیشه رحمتی آقا همیشه زحمتم آقا !
من و خطای زیادم ، تو و کرامت بی حد
پُر از عنایتی آقا ، پُر ازخجالتم آقا !
اطاعتی که نباشد ، چه طاعتی؟چه نمازی؟
جدا ز روحِ عبادت ، اسیرِ عادتم آقا !!
دلم گرفته به قدِّ ، تمامِ دوره ی غیبت
شما که بودی و هستی ، منم که غیبتم آقا!!
در این بساطِ معاصی که ظُلمت است و تباهی
به نورِ مجلسِ مادر دوباره دعوتم آقا!
به شوق اینکه بیایی شبی به روضه ی ما هم...
میانِ سینه زنانت ، م
دیدگانم لایق دیدار دلدارم نشد
عمر من طی شد ولی آقا خریدارم نشد
نیستم آن بنده ی خوب و به دور از معصیت
وای بر من صاحبم راضی ز کردارم نشد
بدتر اینکه من بدانم ناظرم بود و ولی
بر بدی اصرار کردم ، خوب رفتارم نشد
رو به این و آن زدن ، غیر از ضرر چیزی نداشت
بارم افتاد و کسی گرمی بازارم نشد
کاش آقای خودم را میزدم از دل صدا
هیچ کس غیر از عزیز فاطمه یارم نشد
بین مردم عزتم داد و گناهان مرا
پیش خود مخفی نمود و فاش اسرارم نشد
من مریضم به دوا محتاجم و جز تربتِ
کربلا مرهم به قلب زار و بیمارم نشد
اربعین یادش بخیر ایوان طلا زانو زدم
من بدهکار آمدم آقا طلبکارم نشد
روضه ها را خواندم اما ماجرایی بدتر از
درد پهلو با
ذکر توسل در دعای ندبه
برای امام زمان(عج)
جمعه‌ها ندبه کنان ندبه ز سر میگیرم
با توسل به پر شال تو پر میگیرم
خیمه‌ات را بکجا جمعه سراپا کردی
من ز باد سحری از تو خبر میگیرم
من دعاگوی توهستم که‌خدا یارت‌باد
تا ز چشمان تو من اذن سفر میگیرم
چشمهایت شده گلگون ز غم کرببلا
من‌ازاین‌گریه‌ی هرجمعه ثمرمیگیرم
گریه بر مشک و علم گریه به حال سقا
من از این روضه جانسوز اثر میگیرم
با دعا بهر فرج زندگیم بیمه شد
من زآه سحری‌خون زجگر میگیرم
ای یوسف کنعان زهرا
مجنون همه هستی تو لیلا
ای مهر و ماهم دیده به راهم
پس کی میآیی
بی تو خرابم دیده پر آبم
وای از جدایی
ای سید و امیرم بر زلف تو اسیرم
روی تو را ندیده ای وای اگر بمیرم
بیا عزیز زهرا
بی تو نمانده صبر و تابم
یکشب بیا آقا به خوابم
بینم جمالت بر چهره خالت
ای آرزویم
افتم بپایت جانم فدایت
ای آبرویم
کاش از غمت فداشم از غصه ها رهاشم
چه میشود که با تو راهی کربلا شم
بیا عزیز زهرا
کرب و بلا غوغای محشر
لب تشنه شاهی زیر خنجر
در پیش خواهر جسم برادر
شد پاره پاره
پستی زکینه بر روی سینه
پا میگذاره
ساقی پی سبو رفت با خشکی گلو رفت
یک نیزه بین مقتل در حلق او فرو رفت
وای از خیام گر گرفته
آ
زندگی بی تو همان مردگی طولانیست
نور تو در همه جا هست ولی پنهانیست
میچکد خون دل از زخم قدیمی فراق
ظاهرا باز هوای جگرم بارانیست
اینهمه اشک چرا چشم مرا پاک نکرد
چه کسی گفته طهارت به همین آسانیست
اصلا انگار نباید که تو را دید ولی
جمعه ها وقت ملاقات من زندانیست
آخر عاقبتم با تو بخیر است بخیر
ترسم از اول راه وهوسی شیطانیست
اولین بار مرا در عرفاتت بپذیر
مهزیار تو شدن کار دل روحانیست
من به دنبال همان خیمه سبزت هستم
جان عباس(ع) مگویی که برایم جا نیست
ماکه مُردیم از این درد جدایی آقا
آه و افسوس ندانیم کجایی آقا
سامرا یا حرم شیر خدایی آقا
شهر طوسی تو وَیا کرب و بلایی آقا
همه ی عمر به دنبال تو هستیم بیا
سر راه تو به امّید نشستیم بیا
***
مادرت در پس دیوار تو را خوانده بیا
عمه ات بی کس و بی یار تو را خوانده بیا
یک سه ساله سر بازار تو را خوانده بیا
سر نی راس علمدار تو را خوانده بیا
قسمت می دهم ای چشم ز خون تر گشته
به همان سر که سر نی به عقب بر گشته
***
چشم یعقوب به دیدار تو حیران مانده
به دل زخمی ما زخم شهیدان مانده
تن جدت به روی خاک بیابان مانده
دختری در وسط دشت هراسان مانده
بدنی که شده پامال صدایت می زد
تشنه لب در دل گودال صدایت می زد
*****
شا
زل مهدوی
گل همیشه بهار
بیا که بی رخ تو طاقتی ندارم من
به غیر دیدن تو حاجتی ندارم من
گل همیشه بهارم تو هستی وبی تو
به سیرباغ وچمن رغبتی ندارم من
به غیر نقش ولای تو از ازل ای دوست
به لوح سینه ی خود زینتی ندارم من
تمام عزت من از طفیل مهر شماست
بدون مهر شما عزتی ندارم من
از آن زمان که مرا با تو آشنا کردند
به غیر بندگیت عادتی ندارم من
تویی که محرم راز دل غریب منی
به جزتو با دگری صحبتی ندارم من
گذشت عمرمن و چشم من به ره مانده
بیا امید دلم فرصتی ندارم من
اگر چه من زگناهم دل تو را خستم
اگر چه غیر ریا طاعتی ندارم من
به جان فاطمه هرگز مران مرا زین در
که غیر تو به کسی الفتی ندارم من
مرا به رسم
السلام علیک یاصاحب الزمان (عج)
چلچراغ امید
ای قبلگاه دل ها ، کی می شود بیایی
محبوب حق تعالی، کی می شود بیایی
سرتاسرجهان را، ظلمت گرفته مولا
ای مهر عالم آرا، کی می شود بیایی
عالم تباه گشته، حق بی پناه گشته
دین تا که گردد احیا، کی می شود بیایی
هستی شود فدایت، کعبه زند صدایت
ای روح این مصلا، کی می شود بیایی
ای سایبان توحید، ای چلچراغ امید
ای آفتاب تقوا، کی می شود بیایی
پرچم فراز قرآن، بر یاری ضعیفان
با ذوالفقار مولا، کی می شود بیایی
با آن که خود غم نصیبی، بردردها طبیبی
ای مونس دل ما، کی می شود بیایی
گاهی میان خلوت، گاهی به شور وجلوت
پُرسم زتو ، به نجوا،کی می شود بیایی
درموج خیز دنیا، گم
تو این زمونه ی پُر از رسوم الحادی
تو این زمونه که ماله دلیله آبادی
کسی نمیده فقیرای شهرو امدادی
همه اسیر هوس ها به اسم آزادی
دوباره کار سعود و یهوده جلادی
نمونده تو یمن و سوریه یه آبادی
واسه خدا نزده هیشکی داد و فریادی
غریب کشی واسه مردم نداره ایرادی
يه عده فصل عزاي تو میکنن شادی
ولی معاش یزیدی نداره بنیادی
اراده ی منه پای غم تو پولادی
فقیرتم من و تو آبرو بهم دادی ...
منم شبیه شهید همت و شهید هادی
تو خوندی اسممو که اومدم تو اين وادی
" به پای پرچم عشقت همیشه میمونم "
"حسین امیری و نعم الامیر میخونم "
اگرچه شیعه تو دنیا برات علمداره
بدون مهدی زهرا همیشه کم داره
خدایی غیبت مولا عجیب غم داره
همیشه
دنیا بین من و تو فاصله انداخته اقا
خیلی وقته نوکرت قافیه رو باخته اقا
منو زیر چتر مهربونیات پناه بده
یه گوشه امنی به این کلاغ روسیاه بده
من مزاحم تو و کار تو هستم می دونم
من کلاغی ام که سربار تو هستم می دونم
نکنه دیگه صدام براتو تکراری شده
نکنه که گریه هام از روی بیکاری شده
حق داری محل ندی اخه شما کجا و من
حجت یکی یه دونه ی خدا کجا و من
باشه خنده هات اقا باشه برای خوب خوبا
منم اینجا دل خوشم با عشق این نوکریا
برا بهتر شدنم یه فکری کن که دیر میشه
هر کی از تو دور بشه توی لجن ها پیر میشه
میخوام امشب تا میشه فکر یه رابطه کنم
پیش تو پیش خدا یه اسمو واسطه کنم
اونکه اسمش واژه صبرو پریشون میکنه
روضه ها
بار دیگر آمدم آیا قبولم میکنی؟
من همانم, بنده ی رسوا, قبولم میکنی؟
بی حیایی کرده ام شرمنده ام حالا بگو
روی می گردانی از من یا قبولم میکنی؟
بد گره افتاده بر کارم که دورم از شما
خسته هستم مانده ام تنها قبولم میکنی؟
چون که شد تیره دل من با خطا پشت خطا
آمدم پاکش کنی دل را قبولم میکنی؟
ای که پیش نوکران خود نکردی هیچ وقت
معصیتهای مرا افشا قبولم میکنی؟
میدهم از امشب آقا قول مردانه به تو
تا شوم یک عبد با تقوا قبولم میکنی؟
زندگی سخت است بی تو التماست میکنم
جان بی بی حضرت زهرا قبولم میکنی؟
من برای حفظ دین و پرچم این روضه ها
جان خود را میکنم اهدا قبولم میکنی؟
ازتو میخواهم شب جمعه برات کربلا
تا بیایم باز
از خودم دلخورم اقا که تو را یادم رفت
هه ی دویدم پِیِ نفسم که حیا یادم رفت
انتظار فرجت را نکشیدم یک شب
بهر دیدار رُخَت باز دعا یادم رفت
یک زمان گریه کنِ خوب تو بودم اما
معصیت کردم و آن حال و هوا یادم رفت
چون که وابسته به دنیا شده ام میبینی
پشت کردم به تو و روز جزا یادم رفت
خواستم مثل شهیدان خدا باشم حیف
راهِ کج رفتم و راهِ شهدا یادم رفت
با وجودی که سر سفره یتان نان خوردم
قدرنشناس شدم لطف شما یادم رفت
هرچه غم داشتم و دل نگرانی آقا
تا رسیدم حرم کرببلا یادم رفت
ازروی ناقه زمین خورد رقیه اما
ناله زد آمده زهرا و بلا یادم رفت
زَجرِ نامرد چنان زد به رُخَم سیلی که
همه ی دلخوشیِ من بخدا یادم رفت
عمرم به سررسیدودریغا ندیدمت
دردم زحدگذشته ودردا ندیدمت
پیوسته جمعه ها سپری شد نیامدی
امد بهاروفصل تماشا ندیدمت
صدبارکرده گُل به رخم اشک اشتیاق
یک بار ای بهشت تمنّا ندیدمت
چشمم ستاره ریزشدودرشب فراق
ای ماه دیدنی ودل آرا ندیدمت
گفتم مگربه خواب جمال توبنگرم
امّا شبی به عالم رؤیا ندیدمت
من ازصفای خیمه ی سبزت شنیده ام
امّا دریغ ودردکه مولا ندیدمت
بینا نشد زفرط گنه دیده ام ، اگر
ای آفتاب روشن وپیدا ندیدمت
شوق وصال بود ولیاقت مرا نبود
می خواستم ببینمت،امّا ندیدمت
گفتم که درمدینه زیارت کنم تورا
امّاقسم به حضرت زهرا ندیدمت
فیضی نصیب این دل چشم انتظار کن
ای دیدنی ترین گل رعنا ندیدمت
باآه وناله گفت«وفایی
