شعر امام زمان (عج)

جمعه شدبازدلم کرده هوایت مهدی
آمده بر در تو خیل گدایت مهدی
جمعه شدآمده ام یادتوهستم مهدی
همچوسایل به سرراه نشستم مهدی
جمعه شدآرزویم دیدن روی تو بود
دست خالی من زاربه سوی تو بود
جمعه شداشک بصرریزم ومن منتظرم
تاببینم گل زهراست نشسته به برم
جمعه شدآمده ام گشته دلم مهمانت
شاملم لطف تو وجودتوو احسانت
جمعه شد یادشماشور و نوایی دارم
پسر فاطمه من حال و هوایی دارم
جمعه شدیادشمادرتب و درتابم من
یادتو هستم واز خجلت تو آبم من
جمعه شدقامت خم، کوه گناه آوردم
از تو شرمنده شدم قلب تو را آزردم
جمعه شدازخودو ازبارگنه خسته شدم
آمدم سوی توومن به تو دلبسته شدم
جمعه شدآمده ام دست تهی سوی شما
کن دعا تاکه بگیرم آقاجو

• سه شنبه
• 3
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حضور دارد و ما فکر غیبتش هستیم
غریب مانده و غافل ز غربتش هستیم

سراغ از او نگرفتیم! او سراغ گرفت!
گله نکرده ز ما گرچه رعیتش هستیم

بجای کار برایش! فقط طلبکاریم
نه نوکریم!نه اصلا به خدمتش هستیم!

چقدر همتمان بوده محرمش باشیم؟!
چقدر مونس شبهای خلوتش هستیم؟!

همیشه و همه جا او هوای مارا داشت
همیشه و همه جا زیر منتش هستیم

قرار بود بسوزیم ما! ولی نگذاشت
علی الدوام اسیر رفاقتش هستیم!

خدا کند که به ما کربلا افاضه کند...
که سالهای زیادی به حسرتش هستیم

چه کربلاست که عالم به هوش می آید
چه کربلاست که فکر زیارتش هستیم

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من و دل، شیعۀ دردیم مولا!
بدون تو چه می‌کردیم مولا!
تو هستی،‌ آن که حاضر نیست، ماییم
دعا کن زود برگردیم مولا!

تو را با چشم‌های تر نوشتم
به رسم لاله‌ها، پرپر نوشتم
رقم خواهی زد آیا جمعۀ بعد
بهار تازه‌ای در سرنوشتم؟

دل من ماند و شوق آسمانت
هوای دست‌های مهربانت
چه ‌می‌شد این کبوتر همسفر بود
دمی با زائران جمکرانت؟

تو در آیینه‌ها حیران نبودی
جدا از غربت انسان نبودی
من از تو دورم ای خورشید تابان!
تو حتی لحظه‌ای پنهان نبودی

دل ما ناگهان از دست می‌رفت
بهار نیمه‌جان از دست می‌رفت
اگر تو برنگشته بودی آن روز
تمام آسمان از دست ‌می‌رفت
::
دوبیتی، گریه، بوی سیب، گلدان
نسیم مهر، یک آیینه، قرآن
دو چشم سبز

• سه شنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گاه‌گاهی به نگاهی دل ما را دریاب
جان به لب آمده از درد، خدا را، دریاب

اگر از دولت وصل تو مرا نیست نصیب
گاه‌گاهی به نگاهی دل ما را دریاب...

دل ما را به شب هجر فروغی بفرست
شبروِ وادی اندوه و بلا را دریاب...

به وفاداری تو شهرۀ شهرم ای دوست
ز وفا معتکف کوی وفا را دریاب

کاروان رفت من از همسفران دورم دور
منِ از قافلۀ شوق جدا را دریاب

راه باریک و بسی پر خطر و تاریک است
سببی ساز و درین مهلکه ما را دریاب...

تا فغان دل غمدیدۀ ما را شنوی
نازنینا سحری باد صبا را دریاب...

سوی «پروانه» نظر کن که دعاگوی تو باد
گنه‌آلودۀ خود را به مدارا دریاب

• سه شنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 11:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از خویش برآورد تمنای تو ما را
سر داد به فردوس تماشای تو ما را

خوش‌تر ز تماشای خیابان بهشت است
هر جلوه‌ای از قامت رعنای تو ما را

چون سایه که سر در قدم سرو گذارد
محو است سراپا به سراپای تو ما را...

چون صبح برانگیخت به یک خندۀ پنهان
از خواب عدم، لعل شکرخای تو ما را

امروز ز رخسارۀ خود پرده برانداز
تا نقد شود جنت فردای تو ما را..

• چهارشنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دل پر از غصه ی بی امان
چش به راه تو پیر و جوان
عجل الله تعالی فرج
فرج روی صاحب زمان
چشم منتظرم همیشه مونده به در
عشق فاطمه پس کی می رسی از سفر
بیا آقا مدینه رو با سپاهت پس بگیر
پرچم انتقام مادرت رو بر دس بگیر
(السلام عشق من یا حجه بن الحسن)(2)
◼️◽️▪️◽️◼️

عشق تو گرمی پشتمه
با تو دنیا توی مشتمه
گردش آسمون و زمین
با تو روی سرانگشتمه
هیات میرم اگه نه به صرف هیاته
اشک و سینه زنیم یه جورایی بیعته
مشرق و مغربو به نور خودت روشن بکن
زره حیدری رو با ذکر حیدر تن بکن
(السلام عشق من یا حجه بن الحسن)(2)
◼️◽️▪️◽️◼️

یاابن الایات و البینات
یابن طه و المحکمات
ای گل نرگس و فاطمه
یابن یاسین و الذاریات
زیر پرچم

• پنج شنبه
• 19
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

طاووس دل جنت الاعلاء برگرد
بر رعیت خود از آسمانها برگرد

دلتنگ توایم و بوسه بر خال لبت
بر تشنه در حسرت دریا برگرد

از دوری خورشید رخت پیر شدیم
مُردیم در این سوزش سرما برگرد

در حل معمای فراقت ماندیم
ای چاره حل این معما برگرد

از جام جنون کام بده ناکامیم
با پرچم سربلند سقا برگرد

چشم همه ی منتظران بر راهت
ای دلخوشی حضرت زهرا برگرد

۹۸/۲/۲۰

• جمعه
• 20
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 17:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا

رؤیای یوسفانۀ دیدارت ای عزیز
آواره کرده در دل بازارها مرا

با یک کلاف کهنه از این عبد روسیاه
قابل بدان میان خریدارها مرا

ای گل! ببین که دوری از نرگس رخت
یک عمر کرده همنفس خارها مرا

در ساحل نجات تو پهلو گرفته‌ام
سیل گناه برده اگر بارها مرا

این هفته هم گذشت چنان هفته‌های قبل
بی‌تاب کرده قصۀ تکرارها مرا

یاد لبان خشک ترک خورده‌ای مدام
برده به کربلا دم افطارها مرا

• جمعه
• 20
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 18:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#مولا_جان

جمعه ها آمد و می آید بازم سپری
نرسیده است ز تو منجی دنیا خبری

********************
ندارم ز دنیا دگر من غمی
تو جانا همه آبروی منی
دل من به دیدار تو گشته خوش
تو زیبا ترین آرزوی منی

***********************
به چشمانم ز هر شب ماه بینم
هم اشک و ناله را همراه بینم
تمام حسرتم شد دیدن تو
نمیدانم که رویت،آه بینم؟

*******************
در خیابان بودم و دیدم
همه بودند غرق در شادی
در میان این همه مردم
من ندیدم از شما یادی

شاعر:علی اکبر غلامپور

• جمعه
• 27
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:48
• نوشته شده توسط
• علی غلامپور

دل‌مرده‌ایم و یاد تو جان می‌دهد به ما
قلبیم و بودنت ضربان می‌دهد به ما

ماه خدا دومرتبه بی‌ماه روی تو
دارد بشارت رمضان می‌دهد به ما

برگرد! ای که لحظۀ افطار، عاقبت
یک روز دست‌های تو نان می‌دهد به ما

روزی سه بار غرق غریبی و بی‌کسی‌ست
حسی که بی‌تو وقت اذان می‌دهد به ما

این ماه، فرصتی‌ست که باز عاشقت شویم
ماه خدا دوباره زمان می‌دهد به ما

ما میهمان جد تو هستیم «جانْ حسین»
نامی که اشک‌های روان می‌دهد به ما...

بی‌شک حوالۀ همه امسال کربلاست
رزقی که آخر رمضان می‌دهد به ما

• پنج شنبه
• 2
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 16:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

...هر کوچه و هر خانه‌ای از عطر، چو باغی‌ست
در سینهٔ هر اهل دل و دلشده داغی‌ست
آویخته بر سر درِ هر خانه چراغی‌ست
بر هر لبی از موعد و موعود، سراغی‌ست

از شوق، همه رو به سوی میکده دارند
یاری ز سفر، سوی وطن آمده دارند

کی یار سفر کردهٔ ما از سفر آید
بعد از شبِ دیجورِ محبان، سحر آید
از باب صفا، قبلهٔ ما کی به در آید
بی‌بال و پران را پر و بالی دگر آید

کی پرده گشاید ز رخ آن روی گشاده
کز رخ کند از اسب، دو صد شاه، پیاده...

تو در پی خود، قافله در قافله داری
در سلسلهٔ زلف، دو صد سلسله داری
با آن‌که خود از منتظرانت گله داری
سوگند به آن اشک که در نافله داری

با یک نگه خود مس ما را تو طلا کن
آن چشم که روی

• جمعه
• 3
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 16:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یوسف گم‌گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبۀ احزان شود روزی گلستان غم مخور

ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور...

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور

هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سِرّ غیب
باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند
چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور

گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور...

«حافظا» در کنج فقر و خلوت شب‌های تار
تا بود وردت دعا و در

• پنج شنبه
• 9
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا صاحب الزمان(عج)
آخرین جمعه ی ماه رمضان است بیا
شیعه آماده ی بخشیدن جان است بیا

بوده این ماه تمنا زخدا امر ظهور
اشک از دیده عشاق روان است بیا

سعی ما بوده کمی لایق دیدار شویم
صاحبا، تشنه وصل تو زمان است بیا

حسرت دیدن روی تو به دلها مانده
ای که دیریست رخت سر نهان است بیا

مهدیا مجمع ظلم است که میداندارست
چشم مظلوم به تو جان جهان است بیا

طعنه دشمن بزند، یوسف زهرا، لطفی
با ظهور تو زاو بسته دهان است بیا

کاش این جمعه بود جمعه آخر، مولا
این امید همه ی منتظران است بیا

روزقدس است الی بیت مقدس باتو
جیش اسلام مهیا به جهان است بیا

شعر :اسماعیل تقوایی

• جمعه
• 10
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 07:15
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

جمعه‌های دلتنگی

یافارس‌الحجاز دوچشمم‌براه‌توست
در انتظار روئیت رخسار ماه توست
رجعت شروع میشود آیی اگر شما
بالاترین عبادت من آن نگاه توست

• جمعه
• 10
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 15:18
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

به کسی جمال خود را ننموده‌ای و بینم
همه جا به هر زبانی بود از تو گفت‌وگویی

به ره تو بس که نالم ز غم تو بس که مویم
شده‌ام ز ناله نالی، شده‌ام ز مویه مویی...

شود این‌که از ترحم دمی ای سحاب رحمت
من خشک لب هم آخر ز تو تر کنم گلویی

بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت
سر خم می سلامت شکند اگر سبویی

همه موسم تفرج به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشم من نِه بنشین کنار جویی...

• جمعه
• 10
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 23:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آخر بگو چه چاره کنم با غم فراق

آهی ز حسرت است فقط همدم فراق

با گریه کردن این دلم آرام می شود

یعنی که اشک بود فقط مرهم فراق

موی سپید تحفۀ هجران دلبر است

یک عمر می شود سپری یک دم فراق

حالِ دلم چو زلف تو پیچیده در هم است

خسته شدم از این همه پیچ و خم فراق

گفتم که چیست خونِ جگر گفت عاشقی

اشک دل است در سحر ماتم فراق

رنگ سیاه بیرق چشم انتظار هاست

کعبه شده نمایشی از پرچم فراق

ای حاجی همیشه بیابان نشین بیا

بنشین شبی کنار من و زمزم فراق

هجران به دام رنج و بلا می کِشد مرا

آخر فراق کرببلا می کُشد مرا

• یکشنبه
• 2
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

همه دم دعای فرج به لب، عظم البلا برح الخفا.
که شود جمال تو آشکار، به حدوث وانکشف الغطا.
شده غصه خواب و خوراک دل، شده تیره روز و شبم ز غم.
نرسد امید دلم دمی، به حضیض وانقطع الرجا.
دل عافیت طلبم کجا، برود به جز در خانه ات.
که سعادت همگان بود، به خدا که در گرو شما.
نکن ای غریبه غریبگی، که دل غریبه پرست من.
به همه زمین و زمان نشد، به کسی به غیر تو آشنا.
نفسِ بریده بریده ام، چو دلم دخیل به دامنت.
به مقام غیب و حضور تو، به زمانه می برم التجا.
ندهی رهم به سرای خود، بزنی سرم به گناه عشق.
نشود که چون و چرا کنم، نکنم تو را به خدا رها.
همه رنج و سختی و درد و غم، همه ی حوائج شیعیان.
به ظهور دولت حضرتت، به

• سه شنبه
• 4
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از نو شکفت نرگس چشم‌انتظاری‌ام
گل کرد خارخار شب بی‌قراری‌ام

تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو
دیدم هزار چشم در آیینه‌کاری‌ام

گر من به شوق دیدنت از خویش می‌روم
از خویش می‌روم که تو با خود بیاری‌ام

بود و نبود من همه از دست رفته است
باری مگر تو دست برآری به یاری‌ام

کاری به کار غیر ندارم که عاقبت
مرهم نهاد نام تو بر زخم کاری‌ام

تا ساحل قرار تو چون موج بی‌قرار
با رود، رو به سوی تو دارم که جاری‌ام

با ناخنم به سنگ نوشتم: بیا، بیا
زان پیشتر که پاک شود یادگاری‌ام

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:13
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

به هر آیینه‌ای، تابندگی را
به هر دل، اشتیاق بندگی را
نگاه روشن تو هدیه داده‌ست
به انسان معاصر زندگی را

نگاه تو... سکوت مبهم ما
چرا غمگین نباشد عالم ما؟
تو هم غم داری،‌ امّا گفته بودم
تفاوت دارد این غم با غم ما

دوباره نم‌نم این رهگذرها
نگاه مبهم این رهگذرها
اگر در انتظار تو نباشند
چه می‌ارزد غم این رهگذرها؟

شکوه اتّفاقی مانده باشد
به دل‌ها اشتیاقی مانده باشد
تو می‌آیی، اگر از عمر دنیا
فقط یک روز، باقی مانده باشد

امام قاصدک‌های بهاری
رسول آیه‌های بی‌شماری
تو را وقتی بیایی، می‌شناسم
فقط از رنگ لبخندی که داری

نگاهت، آسمان عاشقان است
شکوه آستان عاشقان است
دلت، سرشار از عطر مناجات
مفاتیح‌الجنان

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:24
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

در روایات است که چون قائم ما ظاهر شود، بایستد در بین رکن و مقام در کعبه و به پنج ندا ندا کند.

☘️ ندای اول: الا یا اهل العالم انا الامام القائم
آگاه باشید ای مردم عالم، من همان امام قیام کننده هستم.

☘️ ندای دوم: الا یا اهل العالم انا الصمصام المنتقم
آگاه باشید ای مردم عالم،من شمشیر تیز و برانی هستم که از ظالمان انتقام می گیرم.

☘️ ندای سوم:
الا یا اهل العالم ان جدی الحسین (ع) قتلوه عطشانا.
آگاه باشید ای مردم عالم، من کسی هستم که جدم حسین (ع) را لب تشنه به شهادت رساندند.

☘️ ندای چهارم:
الا یا اهل العالم ان جدی الحسین(ع) طرحوه عریانا
آگاه باشید ای مردم عالم، من کسی هستم که بدن جدم حسین(ع ) عری

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بگردم در کجا دنبالت ای ماه؟
چه وقت آیم به استقبالت ای ماه؟

هزار و یکصد و اَندی است مانده
جهان در امر اِستهلالت ای ماه

کجا یابم نشان از ردِ پایت؟
بپرسم از چه کس احوالت ای ماه ؟

زمین دور تو می گردد زمان هم
شده سایه نشینِ بالت ای ماه

ملالی نیست بر ما غیرِ هجران
تو هم قَدری بگو از حالت ای ماه

جهان مصداقِ هر خیرالعمل را
سراسر دیده در اعمالت ای ماه

به پشتِ ابر غیبت در غریبی
گذشته روز و ماه و سالت ای ماه

بمیرم من برای قطره اشکی ...
که پاکش کرده ای با شالت ای ماه

کدامین جمعه... آخر می نشیند؟
زمین... در سایه یِ اقبالت ای ماه

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شبی نشستم و گفتم دو خط دعا بنویسم
دعا به نیت دفع قضا بلا بنویسم

ز همدلان سفر کرده‌ام سراغ بگیرم
به کوچه کوچهٔ زلف تو نامه‌ها بنویسم

دعا و شکوه به هم تاب خورد و من متحیر
«کدام را ننویسم، کدام را بنویسم»؟

هر آنچه را که نوشتم مچاله کردم و گفتم:
قلم دوباره بگیرم از ابتدا بنویسم

دو قطره خون ز لبت در دوات تشنه‌ام افتاد
که من به یاد شهیدان کربلا بنویسم

صدای پای قلم را شنید کاغذ و گفتم:
قلم به لیقه گذارم که بی‌صدا بنویسم...

تو بی‌نشانی و کاغذ در انتظار رسیدن
که من نشانی کوی تو را کجا بنویسم

تو خود نشانی محضی تو خود دعای مجسم
برای چون تو عزیزی چرا چرا بنویسم؟

• شنبه
• 15
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:44
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

به حق خدای شب قدرها
بیا ای دعای شب قدرها

حضور تو تنها نفس می‌دهد
به حال و هوای شب قدرها

پر از التماس است و آقا بیاست
به عمق صدای شب قدرها

الهی نگاهی کن از روی لطف
به آقا بیای شب قدرها

برای تمنای روز ظهور
می‌افتم به پای شب قدرها

کمی نقد عشق و عنایت بریز
به دست گدای شب قدرها

مریض فراقیم یابن الحسن
تو هستی دوای شب قدرها

به حق علی و به حق حسین
به این ناله‌های شب قدرها

مرا یک سحر کاش مهمان کنی
نجف کربلای شب قدرها

• چهارشنبه
• 19
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:07
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

یا اباصالح‌المهدی

افتاده‌ام به دام غم روزگارها
آشفته‌‌ام ز سرزنش بیشمارها

درهر گذر نگاه غریبانه داشتم
ماندم به پای عاشقی بیقرارها

من‌خلف‌وعده در ره‌عشقت‌نمیکنم
هر جمعه آمدم به مسیر قرارها

غیر‌از تو رو به جانب عالم نمیکنم
هستند در کمین من آخر نگارها

تنها بهار فاطمه‌ای ای نگار من
رسوا شدند در غم تو سربدارها

نام تو برده‌اند و به وصلت رسیده‌اند
آن عاشقانِ در صف شب‌زنده دارها

از یک دعای نیمه شب خادم درت
(حاجت روا شدند هزاران هزارها)

عمرم به سر رسیده تو آقا نیامدی
شایدکه‌رجعت‌است قرار و مدارها

هرشب برای غربت تو گریه میکنم
شدلاله‌زار ز اشک من این شوره‌زارها

فرموده است امام رضا فبکنالحسین
با

• جمعه
• 28
• تیر
• 1398
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

بگردم در کجا دنبالت ای ماه؟
چه وقت آیم به استقبالت ای ماه؟

هزار و یکصد و اَندی است مانده
جهان در امر اِستهلالت ای ماه

کجا یابم نشان از ردِ پایت؟
بپرسم از چه کس احوالت ای ماه ؟

زمین دور تو می گردد زمان هم
شده سایه نشینِ بالت ای ماه

ملالی نیست بر ما غیرِ هجران
تو هم قَدری بگو از حالت ای ماه

جهان مصداقِ هر خیرالعمل را
سراسر دیده در اعمالت ای ماه

به پشتِ ابر غیبت در غریبی
گذشته روز و ماه و سالت ای ماه

بمیرم من برای قطره اشکی ...
که پاکش کرده ای با شالت ای ماه

کدامین جمعه... آخر می نشیند؟
زمین... در سایه یِ اقبالت ای ماه

• یکشنبه
• 6
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خداوندا ز درگاهت عطا کن
دخیلان را همه حاجت روا کن

به نیکی هر عزیزی یاد ما کرد
نصیبش مهربانی و سخا کن

خصومت را ز دلها بر طرف ساز
به یکدیگر رفیقان باوفا کن

بیفزا معرفت را در دل ما
ز گمراهی و ظلمتها جدا کن

بده توفیق ترک معصیت را
عنایت بر پشیمان از خطا کن

بتابان نور ایمان در دل ما
مطیع مکتب خیرالورا کن

گدا کاهل شده در آستانت
بخوان ما را خودت اهل دعا کن

مده روزی به ما از دست نامرد
فقط در آستان خود گدا کن

ز استبداد دونان دور گردان
غلام قمبر شاه ولا کن

ز دست ساقی کوثر کریما
شراب کهنه ای در کام ما کن

برای آنکه اهل عشق باشیم
سیه پوش شهید کربلا کن

مبر از دار دنیا لال و بیمار
فدای تار موی مجتب

• سه شنبه
• 8
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عصر انتظار

باز صبح جمعه‌شد دل بیقراری میکند
از دو دیده بهرغیبت اشک جاری میکند
صبح رفت و عصرجمعه آمده پای قرار
دیده‌ بر در دوخته چشم انتظاری میکند

• جمعه
• 8
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 06:17
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

تا خدا پیراهنش آویخت عالم گریه کرد
باز حوا نوپریشان کرد آدم گریه کرد

آه با هرکس که زد بیرق پیمبر گفت آه
وای با هرکس که زد مشکی علی هم گریه کرد

ما کنارِ دست زهرا گریه را آموختیم
منبری تا گفت بسم‌الله یک دم گریه کرد

روضه‌خوان چیزی نخوانده هیاتِ ما شد خراب
مادرش غش کرد از بس زیرِ پرچم گریه کرد

با لباسِ مشکی و با اشک ما هم کعبه‌ایم
کعبه احرامِ عزا پوشید زمزم گریه کرد

لطفِ شیرِ مادر و نانِ پدر دارم اگر
تا که گفتم واحسینا چشمهایم گریه کرد

قرن‌ها با نام زینب صبح و شامش خون شده
آی مهدی بازهم با اینهمه غم گریه کرد

(حسن لطفی ۹۸/۰۶/۱۰)

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:40
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بیا آقا بیا ای مه جبینم،بیا آقا بیا ای بی قرینم،
همیشه بر لبم ذکر تو باشه،بیا آقا بیا ای نازنینم،
بیا آقا بیا ای شاه من بس جدایی،
بگو یابن الحسن ای دلبرم پس کی میایی،
آقاجانم بیا که عالمی تاریک و تار،
بیا آقا تو که منشاء هر نور و ضیائی،
امیر من کجایی؟،بگو پس کی میایی؟

بیا آقا بیا باغ و بهارم،بیا آقا بیا دار و ندارم،
دلم تنگه برایت ای عزیزم،بیا آقا بیا زیبا نگارم،
غلام تو منم هستی تو ارباب و امیرم،
غمینم من ز دوری تو ای ماه منیرم،
تموم آرزویم این بود تا با نگاهت،
شوم حاجت روا در پیش پای تو بمیرم،
امیر من کجایی؟،بگو پس کی میایی؟

• پنج شنبه
• 28
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دائم به غفلت از شما پرداختم شرمنده ام
خود را ز چشمانِ شما انداختم شرمنده ام

باید به پای عشق تو میرفت عمر من ولی
پای گناهان عمر خود را باختم شرمنده ام

جمعه ظهور منجی ام را خواستم فردای آن
سد ظهورِ منجی ام را ساختم شرمنده ام

تنها رفیقم بودی اما در میانِ رنج ها
بر هر کسی غیر از تو رو انداختم شرمنده ام

در روضه های جد تنهایت حسین ابن علی
گاهی تو را دیدم ولی نشناختم شرمنده ام

• دوشنبه
• 1
• مهر
• 1398
• ساعت
• 08:51
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر