شعر امام زمان (عج)

چه جایِ فکر و خیالیست جایتان خالی
وَ هر دقیقه چو سالیست جایتان خالی
سکوت پنجره ها محو گشته از باران
هوای ناب شمالیست جایتان خالی
دوباره یک گرهی کور در گلو دارم
که شکل نقشه ی قالیست جایتان خالی-
نشسته رج به رجَش را سکوت می بافم
دلم دچار چه حالیست جایتان خالی
بخار چایِ غزل رخنه کرده در ذهنم
برای شعر مجالیست جایتان خالی
نه جای قهوه و تقدیر و نقش فنجان نیست
هوایِ حافظ و فالیست جایتان خالی
دوباره از غزلش فالِ نیک میگیرم
عجب تناسب عالیست جایتان خالی،
*(هزار جهد بکردم که یار من باشی
قرار بخش دل بیقرار من باشی)!

شاعر : رضا محمد صالحی

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

من تشنه ی یک قطره از جام وصالم
کی می دهی بر دیدن رویت مجالم؟
کم کم غروب عمر من گردد نمایان
رحمی نما که عاقبت رو به زوالم
آقا دگر با دوری تو خو گرفتم!
طی می شود بی یاد تو هر ماه و سالَم!
می خواستم تا پر کشم سوی تو، امّا
بار گناهانم شکسته هر دو بالم
دست گنه آخر مرا کرده زمین گیر
از بس که من در زندگی بی اعتدالم!
بی چشم و رویی کردم و قلبت شکستم
آقا به جان مادرت بنما حلالم
دیگر حنای توبه ام رنگی ندارد
در پیش چشمان تو ای مظلوم عالم!
با این بدی هایی که در حقّت نمودم
فهمیده ای که بهر تو وزر و وَبالم
محض رضای مادرت دستم گرفتی
با مجلس روضه نمودی اتّصالم
گفتی که این باشد غلام مادر من
دادی به من سوز دل و

• پنج شنبه
• 27
• تیر
• 1392
• ساعت
• 06:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

دوباره جمعه ی بی تو سیاه و ظلمانی
دوباره هفته ی بی تو چقدر طولانی!
دوباره عهد و سمات استغاثه و ندبه
دوباره غصه و درد و دو چشم طوفانی
دوباره جان کویری تو را طلب کرده
تو کز سلاله ی آبی و روح بارانی
قسم به جان شما ای بزرگِ عالَم عشق
دگر نمانده قرارم خودت که می دانی
بگیر دست دلم را که لعنتی شیطان
مرا زمین زده با حقه های شیطانی
بیا که شعر و غزل پیش تو کم آورده!
تو عاشقانه ترین بیتِ شعرِ یزدانی
نه عارفی و نه صوفی نه رند و نه شیخی
تو لُبّ مطلب دینی تو اصل عرفانی
لسان لال و ملولم به لکنت افتاده
لغت کم آمده در عین این فراوانی
منِ شکسته کجا و سرودن از مهدی؟
چه خنده آور و مضحک من و غزل خوانی؟

شاعر : داو

• پنج شنبه
• 27
• تیر
• 1392
• ساعت
• 06:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای دادخواه عترت و قرآن بیا بیا
وی زخم دین به تیغ تو درمان بیا بیا
از زخم هر شهید ندا می‌شود بلند
کای التیام زخم شهیدان! بیا بیا
تا چند شیعه نالۀ «یابن‌الحسن» زند؟
ای شیعه را پناه و نگهبان بیا بیا
تا کی سر حسین به دروازه‌های شام
بر نی کند تلاوت قرآن؟ بیا بیا
تا کی گُلان سوختۀ وحی، پای‌شان
خونین بوَد ز خار مغیلان؟ بیا بیا
تا کی میان مقتل خون دست و پا زند
جدّت، حسین با لب عطشان، بیا بیا
تا کی مهار ناقۀ زینب به دست شمر
با اشک چشم و موی پریشان؟ بیا بیا
تا کی ز سوز سوختن خیمه‌هایتان
در قلب شیعه آتش سوزان؟ بیا بیا
تا کی به خاک دامن گودال قتلگاه
جسم حسین، زخمی و عریان؟ بیا بیا
درمان درد عترت و قرآن ظه

• چهارشنبه
• 26
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای یادگار عترت و قرآن بیا بیا
جان ها به لب رسیده ز هجران بیا بیا
گردیده سخت گله ی بی صاحبت اسیر
در چنگ گرگ های بیابان بیا بیا
یابن الحسن بیا بیا
بشنو صدای ناله ی مولا درونِ چاه
تا چند چشم فاطمه گریان بیا بیا
تا کی سر حسین به بالای نیزه ها؟
تا کی به خاک آن تن عریان بیا بیا
یابن الحسن بیا بیا
تا کی کبود قامت زینب ز کعب نی؟
تا کی غریب عترت و قرآن بیا بیا
تا چند دست های عمویت به روی خاک
تا چند عمه هات پریشان بیا بیا
یابن الحسن بیا بیا
سقای سر بریده ی صحرای کربلا
گوید هماره با لب عطشان بیا بیا
گر بی تو صبح عید برآید به چشم ماست
دلگیر تو ز شام غریبان بیا بیا
یابن الحسن بیا بیا
روز فراق باغ و گلستان

• چهارشنبه
• 26
• تیر
• 1392
• ساعت
• 05:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

با نگاه گرم خود آتش به جان انداختی
پرچم آه مرا تا آسمان افراختی

مثل خورشیدی دمیدی در کران سینه ام
این مدال مهر را بر گردنم انداختی

عشق تو این خرده عقلم را گرفت از دست من
بر من این خرده مگیری که مرا نشناختی

زحمت این خام را گردن گرفتی از ازل
تا که من پخته شوم هم سوختی هم ساختی

مهربان! از بس هوا خواه منی معلوم نیست
من به تو دلباختم یا تو به من دلباختی

• جمعه
• 16
• خرداد
• 1399
• ساعت
• 23:40
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

باید به روی آینه آنقدر ها کنم

تا روی شیشه اشک نفس را رها کنم

گندم برای آمدنت سبز می کنم

آن لحظه ای که در لحد خویش جا کنم

اسفند دانه دانه شب و روز جمع شد

باید به مجمر دلم آتش به پا کنم

دل شد سیاه بس که طلوع تو را ندید

باید برای خویش دلی دست و پا کنم

یا اینکه باید از دم پرچین قلب خود

یک پنجره به جانب خورشید واکنم

بگذار تا ز ره برسی بعد سالها

آنگه بیا ببین که چنین و چه ها کنم

آن روز می شود حرمت کنج سینه ام

وقتی که پای تا سر خود کربلا کنم

حاج محمود کریمی

**

از سایت نای دل

• یکشنبه
• 24
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 04:27
• نوشته شده توسط
• جواد

شـــروع قصـــه بـــا بـــرگشتــــن تــــو

کجــــا مــــا و کجــــا بــــرگشتــــن تــــو

ولـی نــه ، مــانــده از چشــم انتظــاری

فقــط یــک نــدبــه تــا بــرگشتــن تـــو

#

تــــو کــــه دردآشنــــای اهـــــل دردی

تــو کــه دســت کســـی را رد نکـــردی

بگو حالا که دل هامان شکستـه اسـت

دلـــت مـــی آیـــد آیـــا بــــرنگــــردی؟

#

کنــــار پنجـــــره، گلـــــدان خـــــالـــــی

شکـــوه عشـــق بـــا دستـــان خـــالـــی

بیــا ، چشــم انتظـــار میهمـــان اســـت

صفـــای سفـــره ای بـــا نـــان خـــالــــی

#

بمـــان ای جلـــوه ی گُـــم بــــا دل مــــا

بـــه شـــوق یـــک تبسّـــم بـــ

• یکشنبه
• 24
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 05:44
• نوشته شده توسط
• جواد

گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را

به هر گل می‌رسم می‌بویم او را

گل من نی بود این و نه آنست

گل من مهدی صاحب زمان است

دلم اندر هوایش می‌زند پر

شرر افکنده بر جانم چو آذر

خوش آن روزی که با شم یاور او

بمانند گدایان بر در او

خوش آن روزی که من پروانه باشم

فدای آن گل یکدانه باشم

خوش آن روزی که من بر عهد دیرین

نثار او کنم این جان شیرین

الا ای گل کجایی جان فدایت

چه باشد گر که گردم خاک پایت

ز درد انتظارت جان به لب شد

تن فرسوده‌ام در تاب و تب شد

بسی رفتند و مردند از فراقت

ندیدند در جهان آن روی ماهت

"نبوی گرگانی"

تنظیم تبیان،‌ هدهدی

• یکشنبه
• 24
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 06:53
• نوشته شده توسط
• جواد

آنقدر می گویم بیا آخر بیایی
با جرعه ای از چشمه کوثر بیایی
ای منتقم ما منتظرت هستیم روزی
با ذوالفقار حضرت حیدر بیایی

هر شب به خود می گویم آقا را ندیدی
باید که فردا شب کمی بهتر بیایی
چشمم به در مانده به امید وصالت
شاید ببینم عاقبت از در بیایی
یابن الحسن اینجا عزای مادر توست
باید برای روضه مادر بیایی

منبع:سایت شعر شاعر

• یکشنبه
• 24
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 07:52
• نوشته شده توسط
• جواد

شده آخر زمان باید بیایی
عبث کار جهان باید بیایی
رسید از هر طرف بر نسل آدم
مصیبت ناگهان باید بیایی

شده بی حد دگر ظلم و جنایت
شده غم بی امان باید بیایی
شده خون از وفور جور و بیداد
دل مستضعفان باید بیایی
تو ای آن آخرین منجی موعود
به دوران بی گمان باید بیایی
بگو تا کی ز تو دوری و هجران
به جمع عاشقان باید بیایی
تو ای راه کمال آفرینش
بهار مردمان باید بیایی

منبع:سایت وبگاه اشعار مهدوی

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 07:51
• نوشته شده توسط
• جواد

حال من بی تو خراب است کجایی آقا
نقش من بی تو برآب است کجایی آقا
عمر بیهوده من بی تو چه ارزد تو بگو
زندگی بی تو سراب است کجایی آقا

دل غمگین مرا کی تو عنایت بکنی
منتظر بهر جواب است کجایی آقا
تا که از در برسی رخ بنمایی تو به من
دل من در تب و تاب است کجایی آقا
از غم دوری تو هر نفس ای راحت جان
گریه بی حد و حساب است کجایی آقا
داستان غم هجران تو ای یوسف من
قدر یک کهنه کتاب است کجایی آقا
چه شود گر نظری بر من بیچاره کنی
یک نظر بر تو صواب است کجایی آقا

منبع:وبگاه اشعار مهدوی

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 08:44
• نوشته شده توسط
• جواد

سلاله ی زهرا

تو وارثِ پیمبری، هر دو جهان تو سروری
تاجِ شرَف بر سرِ ما تو دلربا وُ دلبری

بر همگان تو رهبری آیه ی شمس و قمری
چشم و چراغ نرگسی میوه ی قلبِ عسگری

جانِ جهان ما تویی روح و روان ما تویی
آیت و سرِِّ اکبری، معنی حمد و کوثری

تو مقتدای عاشقان تو آشنای عاشقان
ای همه ی امیدِ ما کلیدِ هر بسته دری

تو با بهار می رسی به دستِ توست ذوالفقار
قسم به کربلای خون تو یادگارِ حیدری

در این شبِ سیاه وُ گم تویی چراغدارِ ما
به سینه ها صفا بده تو آفتابِ خاوری

دل شکسته ی مرا پُر از زلالِ نور کن
به آن خدای مهربان به ما نما یک نظری!

#هستی_محرابی

• سه شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1397
• ساعت
• 16:02
• نوشته شده توسط
• 09113526529

این قصّه کمی دگر به سر می آید

آن یار که رفته از سفر می آید

با پرچم سرخ و ذوالفقار حیدر

با سیصد و سیزده نفر می آید

شاعر : وحید محمدی

www.beithayesookhte.blogfa.com

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 14:56
• نوشته شده توسط
• vahid

ای غروب جمعه مولایم چه شد؟
یوسف گم گشته،آقایم چه شد؟
بار دیگر جمعه آمد،یار نیست
تشنه ام،سرگشته،سقّایم چه شد؟
شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 09:01
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

امروز آقا بی تو جور دیگری بود
حتی نگاه یاس ها نیلوفری بود
خورشید مثل پنج شنبه پا نمی شد
انگار بین رختخوابش بستری بود
بر شانه های شمع ها در اول صبح
تابوت یك پروانه‌ی خاكستری بود
وضعیت آب و هوا مثل همیشه
مثل هوای جمعه‌ی پشت سری بود
اینكه غروب است و كمی بارانیم، نه
از اوّلش هم روز گریه آوری بود
در چشم هایم، التماس آخرینم
ما را به سمت "چشم هایت می بری" بود
این سال هشتاد و چهار شمسی ما
آقا چه می شد سالِ خورشیدی‌تری بود

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• سه شنبه
• 14
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 02:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عاشقی دردسری بود نمیدانستیم
حاصلش خون جگری بود نمیدانستیم
پرگرفتیم ولی باز به دام افتادیم
شرط ، بی بال و پری بود نمیدانستیم
آسمان از تو خبر داشت ولی ما از تو
سهممان بی خبری بود نمیدانستیم
آب و جاروی در خانه ما شاهد بود
از تو بر ما گذري بود نمیدانستیم
اینهمه چشم به راهی نگرانم كرده
عاشقی دردسری بود نمیدانستیم
(صابر خراساني)

• دوشنبه
• 13
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:19
• نوشته شده توسط
• جواد

حیف او که امام ما شده است

آبروبخش نام ما شده است

حیف آن نام کیمیایی که

وقت غم ها کلام ما شده است

بانی اشک های جمعه او

لقمه های حرام ما شده است

خون به قلب سفید او کردن

عادت صبح و شام ما شده است

علت واقعی غیبت او

گنه خاص و عام ما شده است

اینقدر لاف خدمتش نزنیم

لایق او کدام ما شده است؟

ماکجا و غلام او گشتن

کفتر پشت بام او گشتن...

(محمد حسين رحيميان)

• دوشنبه
• 13
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:24
• نوشته شده توسط
• جواد

منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد
صبح همراه سحر خیز جوانش برسد

خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد
ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد

پرده چاردهم وا شود و ماه تمام
از شبستان دو ابروي کمانش برسد

لیله القدر بیاید لب آیینه‌ی درک
سوره فجر به تاویل و بیانش برسد

نامه داده ست ولی عادت یوسف اینست
عطر او زودتر از نامه رسانش برسد

شعر در عصر تو از حاشیه بیرون برود
عشق در عهد تو دستش به دهانش برسد

ظهر آن روز بهاري چه نمازي بشود
که تو هم آمده باشی و اذانش برسد

• سه شنبه
• 14
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:37
• نوشته شده توسط
• جواد

لطفی کن و نپرس چرا عاشقت شدیم؟
حتماً دلیل داشت که ما عاشقت شدیم
در حیرتم که عشق از آثار دیدن است
ما کورها ندیده چرا عاشقت شدیم؟
اثبات می کنیم؛ بفرما! قسم که هست
باور نمی کنی؟ به خدا! عاشقت شدیم؟!
کی عاشقت شدیم فراموشمان شده
حالا مهم که نیست کجا عاشقت شدیم
گفتند پشت ابری و ما بی حواس ها
چون کودکان سر به هوا عاشقت شدیم
دیدیم سخت بود کمی لایقت شویم
در ندبه ها به زور دعا عاشقت شدیم
بی اعتنا به میل تو و آبروی تو
گفتیم مثل شاه و گدا عاشقت شدیم
این میوه ها رسیده و یاران گرسنه اند
اینجا که کوفه نیست، بیا! عاشقت شدیم
شاعر : قاسم صرافان

• سه شنبه
• 14
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:46
• نوشته شده توسط
• جواد

بخوان ز چهره ام آه دل غمین مرا

به دیده بوسی پایت ببین جبین مرا

دوباره گریه ی دوری دوباره گریه ی شرم

کشیده است روی دیده آستین مرا

دلم دیار گناه است با نگاهی باز

بیا و فتح کن ای شاه سرزمین مرا

تو نیستی و غمت مونس دلم شده است

بگیر از منِ غمدیده همنشین مرا

به جز نگاه تو که بارها امانم داد

که دفع کرده بلاهای در کمین مرا

مرا به کرب و بلا بردی اربعین اما

بیا و پای پیاده ببر مدینه مرا

شاعر : محمد علی بیابانی

• پنج شنبه
• 25
• آبان
• 1396
• ساعت
• 08:41
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ای آخرین ستاره ی چشم انتظارها
حلقه زدند دورِ نگاهت، مدارها
خورشیدی و تبلورِ نور زلالِ تو
سرسبز کرده وسعتِ آیینه زارها
ما شبنمیم و مِهرِ تو، مُهرِ قبول ماست
یک جرعه نور ریز به گوشه کنارها
تا شعله شعله عشق تو عیوق مان کند
ما ذره ذره دور تو گردیم بارها
ما را عصای دستِ کلیمانه ات ببین
تا بشکند طلسم همه شبهِ مارها
یک جمعه در طراوت باران ظهور کن
یک جمعه محو کن همه گرد و غبارها
از این بعد، خیمه ی آرامِ چشمتان
باشد قرارگاهِ دلِ بی قرارها
باید همه به سمت نگاهت سفر کنند
باید یکی شوند خطوط ِ قطارها
شاعر:عارفه دهقانی

• شنبه
• 9
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا ببینیم تو را چشم به راهیم هنوز
آرزومند لقای رخ ماهیم هنوز
جمعه ها هفته به هفته پی هم می گذرد
از غم دوری تو شعله ی آهیم هنوز
در بیابان طلب آبله در پا داریم
روز و شب منتظر نیمه نگاهیم هنوز
نشد آقا که شبی یا سحری یا که دمی
با تو باشیم،ز بس غرق گناهیم هنوز!
حبّ دنیا پر و بال دل ما را سوزاند
بی سبب نیست که افتاده به چاهیم هنوز
این که آقا نمی آیی به خدا حق داری!!!
چون که ما در پی امیال و رفاهیم هنوز
هر چه هستیم گدای پسر فاطمه ایم
کاسه بر دست در خانه ی شاهیم هنوز
تا نیایی گره ای باز نگردد هرگز
حاجت خویش همآره ز تو خواهیم هنوز
انتقام در آتش زده را می گیریم ...
در پی آرزوی گاه به گاهیم هنوز

شاعر :

• شنبه
• 12
• مهر
• 1393
• ساعت
• 03:21
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چون مهر به نور خود پیدایی و پنهانی
با آن كه ز من دوری، نزدیكتر از جانی
اوصاف كمالت را، آیات جمالت را
می خوانم و می بوسم، انگار كه قرآنی
از صوت تو مبهوتم، در حسن تو حیرانم
تو حضرت داوودی، یا یوسف كنعانی؟
من با تو و تو با من،انصاف كجا رفته؟
من كمترم از مور و تو فوق سلیمانی
من زخم و تویی مرهم، من درد و تویی درمان
من خشكی و تو دریا، من تشنه تو بارانی
من شام غریبانم، تو صبحدم عیدی
من خار مغیلانم، تو سرو گلستانی
من بر سر راه تو، چون گوی به چوگانم
تو در دل زار من، چون نوح به طوفانی
با گل كنمت تشبیه، یا با نفس عیسی
هم خوب تر از اینی، هم پاك تر از آنی
قرآن به تو می نازد، عترت به تو می بالد
تو منتقم خون

• پنج شنبه
• 10
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 17:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

نگاه رحمتت بر ماست؛ می‌دانم که می‌آیی
ز اشک دوستان پیداست؛ می‌دانم که می‌آیی
گذشته چارده قرن و هنوز ای یوسف زهرا
تو تنها و علی تنهاست می‌دانم که می‌آیی
به گوش شیعه از پشتِ در آتش‌زده گویی
صدای نالۀ زهراست می‌دانم که می‌آیی
به یاد کربلا، کرب و بلا شد عالم امکان
زمان، هر روز عاشوراست، می‌دانم که می‌آیی
هنوز آیات قرآن از لب جدّت به نوک نی
به گوش زینب کبراست، می‌دانم که می‌آیی
به یاد آب‌ آب تشنگان، چشم محبانت
ز اشک و خون دل دریاست، می‌دانم که می‌آیی
هنوز آن زخم پیکانی که بر چشم عمویت خورد
به چشم خون‌فشان ماست می‌دانم که می‌آیی
تماشای خیالیِّ سر اصغر به نوک نی
شرار آتش دل‌هاست می‌دانم که می‌آیی
به

• چهارشنبه
• 26
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

کیم که با تو کنم گفتگو عزیز دلم
عنایت تو به من داده رو عزیز دلم
سیاه روتر و بی‌آبروتر از من نیست
مگر دهی تو به من آبرو عزیز دلم
بسوز و آب کن و آتشم بزن که کنم
چو شمع، گریه بی های و هو عزیز دلم
اگر عزیز دل خود تو را صدا نزنم
چه خوانمت؟ چه بگویم؟ بگو، عزیز دلم!
توان گفتن یا بن الحسن نمانده دگر
که گریه عقده شده در گلو، عزیز دلم
کنار قبر علی، یا کنار قبر حسین
بگو کجات کنم جستجو عزیز دلم؟
گرفتم آنکه بیایی بدین سیه‌رویی
چگونه با تو شوم رو به رو عزیز دلم؟
بیا که فاطمه بعد از هزار سال هنوز
کند ظهور تو را آرزو، عزیز دلم
هنوز یاد لب تشنگان کرب و بلا
نگاه توست به دست عمو، عزیز دلم
به یاد حنجر خشکی که نهر

• پنج شنبه
• 30
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای شرف اهل زمین و زمان حجت حق نور دل عاشقان
نام تو را بُردم و شد یاد تو اشک محبت ز دو چشمم روان
فصل دلم روح و طراوت گرفت گشته بهار از قدم تو خزان
یوسف زهرا یا امام زمان
******
ارض و سما واله و مدهوش تو مصحف توحید در آغوش تو
نقش عطا و کرم و مرحمت بر ورق جان شده منقوش تو
پیرهن خون خدا در برت پرچم اسلام روی دوش تو
یوسف زهرا یا امام زمان
******
ای دم تو شور و نوای دلم آینه ی حُسن خدای دلم
دلبر غایب ز نظر العجل دیدن روی تو دعای دلم
نغمه ی جاءالحق ِ اهل سما پر شده در کلّ فضای دلم
یوسف زهرا یا امام زمان
******
یابن الحسن ای پسر فاطمه گلشن حق را ثمر فاطمه
حجت ثانی عشر ایزدی روی تو قرص قمر فاطمه
غیبت و

• شنبه
• 1
• تیر
• 1392
• ساعت
• 04:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تکیه بزن به کعبه وبس کن فراق را
درهم بریز این همه ظلم ونـفاق را
محض تمام پنجره ها عاشقانه کن
این جمعه های پرشده از اشتیاق را
ما بی قرارِتو ، تو هم بی قرارتر
بردار از جمالِ نگاهـت محاق را
تا زنده ایم ای همه ی آرزو بیا
نزدیک کن رسیدنِ این اتفاق را
این جا بهار بی تو زمستان ممتد است
پاییز پا گرفته وحال وهوا بد است
دارد غروب می شود وپا نمی شوی
وقت قیام هست ومهیا نمی شوی
جانم به لب رسیده به جامت نمی رسد
این بال وپرشکسته به بامت نمی رسد
چیزی ندارد این دل وامانده رو کند
خود را امیدوار کدام آبرو کند
در حسرت قیامت زیبای قامتت
تا کی میان حادثه ها جستجو کند؟
این خالی از بهارِ سراسر غرور ودرد
دست تهی چگونه

• پنج شنبه
• 6
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

ندیده برده دل ز ما صورت دلربای تو
جلوه‌گر از نقاب، هم روی خدانمای تو
مصلح کل عالمی منجی نسل آدمی
دست خداست سیدی! دست گره‌گشای تو
پیش‌تر از ولادتم مهر تو بوده عادتم
تو بودی آشنای من، من شدم آشنای تو
همدم سینه‌خستگان! یاور دل‌شکستگان!
ای همه جا کنار من بگو کجاست جای تو
تو کعبه‌‌ای تو زمزمی ذکر بگو مگر دمی
رسد به گوش عالمی زمزمۀ دعای تو
چه می‌شود که دل برد دیدۀ تو ز دست ما
چه می‌شود که گل کند بوسۀ ما به پای تو
خوش آن دمی که بنگرد شهید دشت کربلا
پرچم سرخ خویش را بر سر شانه‌های تو
رو به سوی مطاف کن طواف کن طواف کن
تا ببرد دل از حرم چهرۀ دلربای تو
صدایت از حرم رسد به گوش عالمی، ولی
خوشا کسی که در حر

• شنبه
• 5
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 06:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای دوست مدد خادم دربار تو باشم
با دست تهی در صف انصار تو باشم
یک برکت جانانه به عمر و نفسم ده
تا با نفسم مجری افکار تو باشم
آخر چه شده، روزی من این همه کم شد
محروم ز یک لحظه ی دیدار تو باشم
ترسم بود این بار به منزل نرسانم
در وقت سفر در صف اغیار تو باشم
از آمدن و رفتن خود حاجتم این است
حتی به میان کفنم یار تو باشم
شاید که دگر میکده را درک نکردم
ساقی بده جامی که گرفتار تو باشم

شاعر : جواد حیدری

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 05:29
• نوشته شده توسط
• یحیی