وعده روز ظهورت که حدیث نبویست
روز ملی شدن مکتب عشق علویست
بعد طی کردن راه عربستان-ایران
میزبان قدم سبز تو صحن رضویست
شاعر : مهدی عظیمی
بی وفا
چه میشود که برای شما گــدا باشم
خدا کند که بیـایی و خـاک پــا باشم
خدا کندکه سر و جان من شود قابل
بـرای لحـظه مـوعـود ، من فــدا باشم
خوشا به حال کسی که دعا کنی براو
چه میشود، که من هم در آن دعا باشم
ز بس که یاد شما را ز خاطرم بردم
بعـیـد دیـده ام آخر به دل رضا باشم
تمـام اشک و دعایم بگیـر نادیــده
دعای من همه هیچ است و بیوفا باشم
خدا نیاورد آن روز همچو کوفی هـا
به لـب بیـا گل زهـرا به دل نَـیا باشم
شماخودت دعاکن فرج شودنزدیک
دمی که از تـو کنم یاد ، در ریــا باشم
خلاصه عاشقت هستم اگرچه هرچه بَدم
نظــر نمـا کـه عزیـز دل شـما باشم
شما بیا و نجاتم بده از این عصیـان
که در نگـاه و دو چشم شم
اي بهترين دليل تبسم ظهور كن
فصل كبود خنده ما را مرور كن
چرخي بزن به سمت نگاه غريب ما
از كوچه هاي بي كسي ما عبور كن
ما زائر تبسم باراني تواييم
ما را به حق آينه ها خيس نور كن
اي راز سر به مهر اهورايي و شگفت
از ذهن ما،سوال درخشان ظهور كن
ما را به التهاب معماي خود ببر
در ناگهانِ جلوه خود، غرق، شور كن
ما را ببر به خلوت كشف و شهود خويش
ما را به راه سير و سلوكت عبور كن
ما بيشكيب نور تو را آه ميكشيم
يا جلوه كن و يا دل ما را صبور كن
روح زمين كبود شب و دشنه است و ظلم
ما را براي چيدن ظلمت جسور كن
اي آخرين تبسم نور محمّدي(ص)
جان جهان، عدالت روشن، ظهور كن
رضا اسماعیلی
منبع:گروه جهادی منتظران خورشید
چشم ها پرسش بي پاسخ حيراني ها
دست ها تشنه ي تقسيم فراواني ها
با گل زخم سر راه تو آذين بستيم
داغ هاي دل ما، جاي چراغاني ها
حاليا دست كريم تو براي دل ما
سر پناهي است در اين بي سر وساماني ها
وقت آن شد كه به گل حكم شكفتن بدهي
اي سر انگشت تو آغاز گل افشاني ها
فصل تقسيم گل و گندم و لبخند رسيد
فصل تقسيم غرل ها و غزلخواني ها
سايه ي امن كساي تو مرا بر سر بس
تا پناهم دهد از وحشت عرياني ها
چشم تو لايحه ي روشن آغاز بهار
طرح لبخند تو پايان پريشاني ه
قیصر امین پور
منیع:گروه جهادی منتظران خورشید
چشم ها پرسش بي پاسخ حيراني ها
دست ها تشنه ي تقسيم فراواني ها
با گل زخم سر راه تو آذين بستيم
داغ هاي دل ما، جاي چراغاني ها
حاليا دست كريم تو براي دل ما
سر پناهي است در اين بي سر وساماني ها
وقت آن شد كه به گل حكم شكفتن بدهي
اي سر انگشت تو آغاز گل افشاني ها
فصل تقسيم گل و گندم و لبخند رسيد
فصل تقسيم غرل ها و غزلخواني ها
سايه ي امن كساي تو مرا بر سر بس
تا پناهم دهد از وحشت عرياني ها
چشم تو لايحه ي روشن آغاز بهار
طرح لبخند تو پايان پريشاني ه
قیصر امین پور
منبع:گروه جهادی منتظران خورشید
ه تو دل بستم و غير تو كسي نيست مرا
جز تو اي جان جهان دادرسي نيست مرا
عاشق روي توام اي گل بي مثل و مثال
به خددا غير تو هرگز هوسي نيست مرا
با تو هستم ز تو هرگز نشدم دور ولي
چه توان كرد كه بانك جرسي نيست مرا
پرده از روي بينداز به جان تو قسم
غير ديدار رخت ملتمسي نيست مرا
گر نباشد برم اي پردگي هر جايي
ارزش قدس چو بال مگسي نيست مرا
مده از جنت و از حور و قصورم خبري
جز رخ دوست نظر سوي كسي نيست مرا
امام خمینی(ره)
منبع:گروه جهادی منتظران خورشید
سفر رفته
دگر ز بی کسی ام حوصله بـسر رفته
تـوان و تـاب و قرار از دلم دگــر رفته
تمـام چشـم من از دوریش شده بـاران
ز فرط گریه دگر سو ز چشم تـر رفته
سفر برفت و نیـامد دلم زنـد شـورش
چــرا نــیــامــده آن مهـدیِ سفـر رفته؟
چه صبحها که نشستم به انتظار فرج
چه روزها و چه سالها سحرسحر رفته
خدا کند که بیاید از او خبر روزی
که سـالیـان درازیست ، بی خبــر رفته
ندیدم آن رخ زیبا و همچو ماهش را
دلــم هـمـیـشــه پـی ِ رؤیـت قــمـــر رفته
تمـام لحظه عمرم بـدون او طـی شـد
تمام زنـدگی ِ مـن چــه بــی ثــمــر رفته
به او همــاره بگــویم کــه دوریت کافیست
بیـا ز غیبـت و هــجــر تــو آنـقــدَر رفته
نیامدی تو ز بس ،
امام عصرگلويم فشرده از درد است
هنوزحال و هواي قبيله ام سرد است
قسم به چهره نورانيت كه پنهان است
قسم به دست دعايت كه رحمت ازآن است
قسم به ناله جانسوز روز عاشورا
قسم به نور هدايت امام عاشورا
قسم به روح شهيدي كه غرق لبخنداست
قسم به جسم شهيدي كه پشت اروند است
بسيجيان تو اينك غريب دوران اند
اگر تو نيزنيايذي غريب مي مانند
وبا اميد تو روزگار مي گذرد
به قدرت يد امن يجيب مي نگرد
شب بسيجي تو باحسين مي گذرد
و با صحيفه پير خمين مي گذرد
ميان شب چه دلنواز دعا مي خواند
دلش هنوز شلمچه نماز مي خواند
تجارتي كه او با ميان شب دارد
از اين معامله تنها تو را طلب دارد
بسيجيان تو با اين شراب ها مستند
وگرنه دل به كدام
باشد به ميهاني دل ها نيامدي
باشد دوباره حضرت آقا نيامدي
گفتم براي آمدنت گل بياورند
گل بود و عشق بود ولي... ها نيامدي
مي سوختيم در شب پروانگي خويش
وقتي كه از حوالي بالا نيامدي
هي شعرمي شويم ولي شعرهاي زرد
خشكيده، بي رمق، پر اما... نيامدي
آنقدر چشم پنجره پاييد راه را
تا آن كه سوخت خسته و تنها نيامدي
دق كرد و روي دست من افتاد آينه
در آرزوي فصل تماشا نيامدي
يك بار ديگر با دل پر سوز من بگو
آقا بگو كه آمده اي يا نيامدي
فريادي مي كشم پر ابهام عشق آي
خورشيد، ماه، حضرت دريا ...نه ...آمدي
دکتر سودایی
منبع:سایت گروه جهادی منتظران خورشید
غریب
نیا نیا گـل زهـرا دلم رضای تو نیست دلـم بـرای غیـر است و آشنای تو نیست
نیا و آن قدمت را به شهـر ما مگـذار در این دیار که بویی از آن خدای تو نیست
غریب بوده و هستی غریب تر شده ای نیا که جـا عزیز است و جان فدای تو نیست
نیا تو وقتی بیایی به روت می جنـگم مخور فریب زبانم دلم که جای تو نیست
دوباره باز محرم دوباره نامه ی اشک هـزار نـامه ی دیده یکی بـرای تو نیست
همانکه جدت حسین میرود بکوفه بس است نیا دگر ، به دیـارم که با وفای تو نیست
برای جد تو بعضی سلاح و اسب دادند ببین که هستی ام حتی یکی بِپای تو نیست
پیمبر هستی و قلبی نشـد طرفـدارت دلی چـو چاه علی و دلی حـرای تو نیست
ظهور کن تو زمانی
اهل انتظار
صحـرا نشیـن فاطمه هستـم به روزگار
از تـو جـوان می رود اینگـونه انـتظار
باشی بـرای روز ظهـورم تو بی قـرار
من را مکن رهـا تو به غربت به حـال زار
دیگر در این زمانـه نبـاشد مرا چو یـار
قربـان تو شـوم که شدی اهـل انتظار
مـن محرم تمـام دل اهـل عـالمم یک تن ولی نشـد بخدا یـار و محـرمم
غم را ز دل رها کنم و خود پُر از غمم من همنفس به مردم و اما ... که همدمم؟
هستم بدون یـاور و بی کس در این دیار
قربـان تو شـوم که شدی اهـل انتظار
بی حرمتی بدیده ام و صبـر می کنم گویم که من ندیده ام و صبـر می کنم
من غربتی کشیده ام و صبـر می کنم از مردمان بریده ام و صبـر می کنم
هستم همیشـه منتظـر امـر
منتظران
چنـدیـست کـه بیمـار رخ مـاه نهانیم در واقــع بُود ظاهر و مـا گمشـدگانیم
تـا جلـوه نمـایـد ز ولادت گه حیـدر هر جمعـه کنیـم ندبـه و از منتظرانیم
چندیست که کعبـه نشِـنید نـام علی را مـا منتظـر بـانـگ علی بیـن اذانیـم
خاک قدمش سرمه ی چشم دو جهــانی قربـان قدم هــای امام از دل و جانیم
لب ها بخــدا تشنۀ یک بـوسه ز رویش مــا در عطش چهـره ی او تشنه لبانیم
هاجر شده ایم و همه جا در پی آبیــم زمزم شـده ایـن دیده ما اشـک فشانیم
ما پـادشهی را به دو عـالم نفـروشیـم چون سائل کویش شـده ایـم شاه جهانیم
دستی به سمــاوات گرفتیم به ظهورش مــا منتظـر آن ولـیِ امـر و زمـانیم
از منتظران فرجش بـاش تو
گاه گاهي به نگاهي دل ما را درياب
جان به لب آمدازدردخدارا درياب
اگرازدولت وصل تومرانيست نصيب
گاه گاهي به نگاهي دل مارادرياب
بگوآقابه اميدي به سركوي توروي آورديم
شهريارا،به درخويش گدارادرياب
سنگ ها مي خورم از دست جنون دل خويش
من ديوانه انگشت نمارا درياب
راه باريك و بسي پرخطر و تاريك است
ثمري ساز و در مهلكه ما را درياب
تافقان دل غمديده ما را شنوي
نازنينا ، سحري بادِ صبا را درياب
دل ما را به شب هجرفروغي بفرست
شبرو وادي اندوه و بلا را درياب
منبع:منتظران خورشید
این هفته نیز جمعه ما بی شما گذشت
آقا بپرس این که چه بر حال ما گذشت
این هفته هفت روز به ظاهر گذشتنی
بر من ولی عزیز دلم قرن ها گذشت
در خارزار حوصله هایت دویده ام
حالا ببین چه بر سر این دست و پا گذشت
هفتاد گوشه ناله زدم تا که جمعه شد
جانم به لب رسید ولی جمعه تا گذشت
گفتند جمعه بوی تو می آورد نسیم
اما نسیم آمد و سر در هوا گذشت
خورشید هم هوای مرا تازه تر نکرد
او هفت دفعه آمد و بی اعتنا گذشت
عمرم به سر رسید و از این دست جمعه ها
تکرار شد نیامدی و عمر ما گذشت...
ایوب پرند آور
منبع: هیئت وارثان ثارلله(ع)
ای غم قشنگ توآبروی جمعه ها
یک قدم نیامدی باز سوی جمعه ها
جمعه که نیامدی مستی از سرم پرید
ای شراب کهنه ات در سبوی جمعه ها
هفته ای گذشت و من پیر تر شدم ولی
باز هم ندیدمت روبروی جمعه ها
بی تو ای بهانه ابر و آب و چشمه ها
آب خوش نمی رود از گلوی جمعه ها
صبح منتظر همه...عصر شد نیامدی
حیف شد دوباره رفت آبروی جمعه ها
عمر می رود به باد من ولی شبیه باد
می دوم هنوز درجستجوی جمعه ها
ایوب پرند آور
منیع:سایت هیئت وارثان ثارلله(ع)
بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد
دعا کبوتر عشق است و بال و پر دارد
بخوان دعای فرج را و عافیت بطلب
که روزگار بسی فتنه زیر سر دارد
بخوان دعای فرج را و ناامید مباش
بهشت پاک اجابت هزار در دارد
بخوان دعای فرج را که صبح نزدیک است
خدای را، شب یلدای غم سحر دارد
بخوان دعای فرج را به شوق روز وصال
مسافر دل ما،نیت سفر دارد
بخوان دعای فرج را که یوسف زهرا
ز پشت پرده غیبت به ما نظر دارد
بخوان دعای فرج را که دست مهر خدا
حجاب غیبت از آن روی ماه بر دارد
اللهم عجل لولیک الفرج
منبع:سایت شیفتگان یار
دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند
دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند
دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما
پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند
شبیه شنبه ی هر هفته پشت پنجره ام
و کوچه کوچه شهرم دوباره زندان ماند
برای آمدنت چند سال بایستی
در این تراکم بی انتهای ویران ماند؟
نیامدی که ببینی نگاه منتظرم
چه روزها به امید تو زیر باران ماند
سکوت آخر حرف من است چون بی تو
دوباره حنجره ام زیر بغض پنهان ماند
منبع:سایت تبیان
صبح امید دمید و خبر از یار نشد
دل دیوانه ز هجران تو بیکار نشد
رفت دیجوری و مهجوری ما باقی ماند
صحبت از آمدن دلبر عیار نشد
خور بر آمد به جهان صحن جهان شد گلشن
لیک خورشید جهاندار پدیدار نشد
فلک از نو زگل و سبزه جهان رنگین کرد
هان ندانم گل من از چه نمودارنشد
ای صبا کن گذر از لطف دمی سوی نگار
گو کسی همچو من از عشق گرفتار نشد
ای چه خوش باشد اگر روی تو بینم من زار
هر که بیند رخ چون ماه تو بیمار نشد
یک نظر از ره لطفت بفقیران بنما
چون نظر کردن بر فقر تو را عار نشد
منبع:سایت یا اباصالح المهدی ادرکنی
همه هست آرزويم كه ببينم از تو رويى
چه زيان تو را كه من هم برسم به آرزويى؟!
به كسى جمال خود را ننمودهيى و بينم
همه جا به هر زبانى، بود از تو گفت و گويى!
غم و درد و رنج و محنت همه مستعد قتلم
تو بِبُر سر از تنِ من، بِبَر از ميانه، گويى!
به ره تو بس كه نالم، ز غم تو بس كه مويم
شدهام ز ناله، نالى، شدهام ز مويه، مويى
همه خوشدل اين كه مطرب بزند به تار، چنگى
من از آن خوشم كه چنگى بزنم به تار مويى!
چه شود كه راه يابد سوى آب، تشنه كامى؟
چه شود كه كام جويد ز لب تو، كامجويى؟
شود اين كه از ترحّم، دمى اى سحاب رحمت!
من خشك لب هم آخر ز تو تَر كنم گلويى؟!
بشكست اگر دل من، به فداى چشم مستت!
سر
دلبرا دست امید من و دامان شما
سر ما و قدم سرو خرامان شما
خاک راه تو و مژگان من ار بگذارد
ناوک غمزه و یا خنجر مژگان شما
شمع آه من و رخساره چون لاله تو
چشم گریان من و غنچه خندان شما
لب لعل نمکین تو مکیدن حظّیست
که نه طالع شودم یار نه احسان شما
رویم از نرگس بیمار تو چون لیمو زرد
به نگردد مگر از سیب ز نخدان شما
نه در این دائره سرگشته منم چون پرگار
چرخ سرگشته چو گوئیست بچوگان شما
درد عشق تو نگارا نپذیرد درمان
تا شوم از سر اخلاص بقربان شما
خضر را چشمه حیوان رود از یاد اگر
ز سرش رشحه ای از چشمه حیوان شما
عرش بلقیس نه شایسته فرش ره تست
آصف اندر صف اطفال دبستان شما
نبود ملک سلیمان همه
در فراق یار
دلم را بگیر و خدایی بکن
تو با قلب من هم صفایی بکن
خودت گفتی ای با وفا با دلم
به دربار لطفم گدایی بکن
من و حسرت یک صدا از شما
بیا نوکرت را صدایی بکن
پس از این که شد قسمتم کربلا
مرا هم صدا کربلایی بکن
سر این شکسته پر رو سیاه
به راه ولایت فدایی بکن
ولیّ خدا از سر لطف و جود
درونم فقط تو خدایی بکن
و بند گناهان خود گشته ام
بیا قسمت من رهایی بکن
اگر زد به قلبت هوای گدا
کمی مرغ دل را هوایی بکن
و من هستم و هجر از روی تو
کمی قسمتم آشنایی بکن
شها عاشقم دردم این است و بس
شها درد من را دوایی بکن
دعایم دعا نیست، جان، پس خودت
برای ظهورت دعایی بکن
سروده جعفر ابوالفتحی
حرم ش
تقصیر من است اینکه کم می آیی
هرگاه شدم اسیر غم می آیی
این جمعه و جمعه های دیگر حرف است
آدم بشوم سه شنبه هم می آیی
جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تو
بغض خود را وسط سینه فشردم بی تو
بس که هر جمعه غروب آمد و دلگیرم کرد
دل به دریای غم و غصه سپردم بی تو
تا به این جا که به درد تو نخوردم آقا
هیچ وقت از ته دل غصه نخوردم بی تو
چاره ای کن، گره افتاده به کار دل من
راهی از کار دلم پیش نبردم بی تو
سال ها می شود از خویش سؤالی دارم
من اگر منتظرم از چه نمردم بی تو
با حساب دل خود هر چه نوشتم دیدم
من از این زندگیم سود نبردم بی تو
گذری کن به مزارم به خدا محتاجم
من اگر سر به دل خاک سپردم بی تو
شاعر : محمد جواد پرچمی
گویدم یار که باید بکنی صبر به دوری
چه کند گر نکند عاشق بیچاره صبوری
صبر دانی به مثل چیست درون دل عاشق
غم و افسردگی و تیرگی و زنده به گوری
بی تو من تیره و تارم،سیهم،ظلمت محضم
توضیائی،توفروغی،تو چراغی و تو نوری
بی تو من یکسره سوگم،بی تو من یکسره مرگم
تو حیاتی،تو بقایی،تو شفایی و تو سوری
بی تو من محنت و اندوه و غم و غصه و رنجم
تو همه شادی و لطفی و صفایی و سروری
بی تو من نیستی و غیبت و فقدان و فنایم
تو وجودی،تو دوامی،تو کمالی،تو حضوری
بی تو من آتش و دودم بی تو من دوزخ و دردم
تو همانند علی و تو دل آرام بتولی
نه به دوزخ کند ایزد به چنین نحو عذابی
نه به دنیا بود این دوزخ سوزنده ضروری
از خدا خواهمت ای
ببین برای دیدن ات، همیشه دل کشیده ام!
کنار گُل نشسته ام، بهار هل کشیده ام
تبسم از نگاه تو، و تشنه تر سکوت من
در این هبوط بی زمان، دوباره گِل کشیده ام
دلی که داده بودی ام، شکفته شد به تیغ عشق
و من برای زخم دل، همیشه کِل کشیده ام
کنار جاده گفتگو، و هُرمِ تلخ رفتن ات
مگو نگاه بیشه را، چرا کِسِل کشیده ام!
شکسته چشم آینه، ولی کسی به من نگفت
چرا چنین شکسته ام، دلی خجل کشیده ام!
سحر! چرا نمی رسی، مرا به غم نشانده ای
ببین! برای دیدن ات، همیشه دل کشیده ام!
دوم تیر ماه هزار و سیصد و نود و دو
حُسن گل های بهاری نو بهار آوردن است
باغ های زرد را از نو به بار آوردن است
ترس از بالای دار آویختن در من نبود
بی گناهی آخرش سر پای دار آوردن است
حاصل صلح میان ما هزاران سال بعد
عقل را با عشق در دنیا کنار آوردن است
نامه ای از سال های پیش بر دستم رسید
باد کارش برگ های یادگار آوردن است
بعد مردن از تو تنها انتظار من وفاست
شاخه شاخه برگ گل روی مزار آوردن است
خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود
ز دام خال سیاهش کسی رها نشود
خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار
به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود
جواب ناله ی ما را نمی دهد "دلبر"
خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود
شنیده ام که از این حرف، یار خسته شده
خدا کند که به اخراج ما رضا نشود
مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست
خدا کند که مریضی من دوا نشود
آقا بجز تو من چه كسي را صدا كنم
بي تو چگونه سير در اين غمسرا كنم
در كار عشق سخت تر از انتظار چيست
من اين گلايه را به خودت يا خدا كنم ؟!
گر مشكل از دل است بگو سينه مي درم
گر مساله سر است بگو تا جدا كنم
با چشم تر چقدر بگويم بيا بيا
تا كي براي ديدن چشمت دعا كنم
آقا بيا كه فاجعه از حد گذشته است*
آقا بجز تو من چه كسي را صدا كنم
حس می کنم نشسته ای آرام رو به من
ابری ترین بهانه ی تنگ غروب من
تنها تویی که درد مرا گوش می دهی
باز آمدم که دل بدهی مو به مو به من
جز تو برام سنگ صبوری نمانده است
الغوث مهربان من الغوث خوب من
آنقدر کوچکم که نمی فهممت هنوز
نه! جا نمی شوی تو در این چارچوب من
می ترسم از منی که مدام از تو خالی است
از این همه بری مه گرفته ست خو، به من
جغرافیای روح من از هیچ پر شده
لبریز غربت است شمال و جنوب من
من هیچ کس ندارم، تا بغض میکم
حس می کنم نشسته ای آرام رو به من
تو خوبی آنقدر که در زمانت
لجوجان هم شوند از عاشقانت
یقین دارم که شمشیر تو یعنی
همان برق نگاه مهربانت
*******
2
یکی افراط گر در دین و آیین
یکی درگیر لااکراه فی الدین
بیا ای مرد ، ای خورشید آخر
که آزادم کنی از آن و از این...
*******
3
دوباره عاشقی می میرد آقا
زجمعه میشوی وقتی رد آقا
یقین دارم خودت هم جمعه ها عصر
شبیه ما دلت می گیرد آقا
*******
4
فقط دور خودم میگردم ای مرد،
از این طرز دعا دلسردم ای مرد،
فقط گفتم بیا ، کاری نکردم
خودم فهمیده ام نامردم ای مرد...
*******
5
هر آن قلبی که مجذوب است آقا،
ازاین دوری در آشوب است آقا،
برای ما نبودت سخت اما،
برای عده ای خوب است آقا!!!
