ولادت حضرت رقیه (س)

یارقیه
نازنین دخترارباب دوعالم
سائل خونهء تو هزارتا حاتم
عاشق یک سحر صحن و سراتم
خاک زیر پاتم

تو سه ساله ولی؛پای عشق حسین؛رهبروپیرعشقی
صاحب حرمی؛قبله کرمی؛ماه شهر دمشقی
مثل زینب خاتون محشری
آئینهء زهرای اطهری
بالبخندت دلها رو میبری
یامولاتی بنت الحسین مدد

دلربایی
میکنه نگاه تو گره گشایی
چون عزیز کردهء شاه کربلایی
به یقین شفیعهء روز جزایی
عاشق خدایی
هیچکسی از در ؛خونهء توبی بی ؛دست خالی نرفته
سفره داری تو آبروداریات.به عمو جونت رفته
دوش عباس جای حکومتت
فاطمی شد والله عصمتت
عالم گیره دست کرامتت
یامولاتی بنت الحسین مدد

بی مثالی
واشده از حرمت باب وصالی
به مدافعای این حرم می بالی
این شبا یاد شهی

• چهارشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

این قلب لبالب از غم و محتاجم
با چشم رئوفت آشنایی دارد

ای کاش که زیر قدمت می مردم
مردن به کنارتان صفایی دارد

ای کاش که زائر تو بودم خانم
دل بسکه گلایه از جدایی دارد

پر میکشد این دل شده دیوانه
دل در حرمت حال خدایی دارد

از دست تو عیدی و حرم میخواهم
دست تو جواز کربلایی دارد

• چهارشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شور و شعف عشق به مهتاب مبارک
پیدا شدن گوهر نایاب مبارک
بر طاق دل عاشقمان بنوشتیم
میلاد جگر گوشه ی ارباب مبارک

• چهارشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آنجا که شور عشق نباشد کمال نیست
آنجا که گریه هست به صحبت مجال نیست
آنجا که هجر نیست امید وصال نیست
در پیش ما مقام به سن و به سال نیست!

اینجا سه ساله حجت حق بر بزرگهاست!
ارث نواده عصمت مادر بزرگهاست..

آیینه ی مقابل زهراست صورتش
خیلی کشیده است به زینب نجابتش
اسلام را کشیده به دوش رسالتش
حوریه های عرش نشینند کلفتش

مانده دخیل چادر او مریم از نخست
محتاج یک دمش شده عیسی هم ازنخست

برده حجاب درس حیا از حجاب او
خورشید رو گرفته ز شرم نقاب او
دارد هزار شرح سه جلد کتاب او
چشمان عالمی ست سوی انقلاب او

گرچه اسیر سلسله ها شد اسیر نیست
کوچه به کوچه رفت ولی سربه زیر نیست

پای برهنه پایه ی تکفیر را شکست
بت

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نبودِ حضرت رقیه بحث علمی است و منطقی ست
اگر چه بحث منطقی ست
بحث این سه ساله باز هم در اصل بحث عاشقی ست

به خیلی از محدّثینِ روزگار حق بده
که بحث بودن و نبودن رقیّه را وسط کشیده اند
بیا و حق بده
اگر چه راه را محدّثینِ به زَعمِ من غلط کشیده اند

من و تویِ نخوانده درس روضه،
سمت روضه ی رقیّه تا شود نمی رویم
من و توی نخوانده،
سمت روضه ی چگونه گوشواره از دو گوش کنده یا جدا شده نمی رویم
من و توی نخوانده درس روضه،
سمت بچّه ای که سهم تازیانه ها شده نمی رویم

بیا و حق بده محدّثی که این همه کتاب خوانده است،
فکر حال مردم است
وَ آن قَدَر مصیبت از سه ساله دیده که؛
مصیبت دو گوشواره و دو گوشِ پاره پیش آن گُم

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رسیده است به دل های مرده جان بدهد
رسیده است کمی عشق یادمان بدهد
نفس بریده ی نفسیم و امده ما را
هوای تازه ای در اخرالزمان بدهد
چه دختری که به حظ حضور کوتاهش
جهان خسته و درمانده را تکان بدهد
ستاره ای که در افاق ناامیدی ها
محبتش به همه راه را نشان بدهد
در افتاب سیاه قیامت کبری
به هر که دلشده اش بوده سایه بان بدهد
نسیم زلف دل انگیز روضه اش کافی ست
به ما که نقش زمینیم اسمان بدهد
کسی که مثل ابالفضل کاشف الکرب است
رسیده است ز غم ها به ما امان بدهد
رقیه است که دردانه ی حسین شده ست
دوباره فاطمه ی خانه ی حسین شده ست

بهار می رسد از ناز راه رفتن او
گل عفاف شکوفد ز عطر دامن او
حجاب نور شده نقش چشم فاطمی ا

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی ولادت حضرت رقیه خاتون(س)
خانه گلشن شده از ذکر مناجات حسین
دیده روشن شده از شادی حالات حسین
از زبان پدر این جمله شنیدن دارد
جان به قربان تو ای فاطمه سادات حسین

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:43
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی ولادت بنت الحسین حضرت رقیه(س)
شبِ لیلی و شوقِ مجنون است
خنده با شور و گریه معجون است
شب میلاد دختر مولاست
شب جشنِ رقیه خاتون است

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:45
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی ولادت حضرت رقیه(س)
شهر مدینه شده صاحب دیوان عشق
کرب و بلا و دمشق هر دو غزل خوان عشق
کاش شود قسمتم شام و زیارت، حرم
در شب مولودی دختر سلطان عشق

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:46
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی ولادت حضرت رقیه(س)
گرچه هر نکته مکانی و سخن را جایی ست
در دلم شور و به کلکِ قلمم غوغایی ست
شب میلاد رقیه است به قربان حسین
این پدر دختری و دختر او بابایی ست

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:47
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

مثنوی ویژه ولادت حضرت رقیه(س)
سلام حق به عفتت رقیه
به هر نفس ز عصمتت رقیه
عشق تو عشق ازلی رقیه
بنت حسین بن علی رقیه
ندارم از گفته‌ی خود واهمه
فاطمه‌ای، فاطمه‌ای، فاطمه
رقیه ای ملیكه‌ی مُلكِ عشق
زینب دومین به شهرِ دمشق
ضریحِ کوچکت شفا می‌دهد
مدینه، كعبه، كربلا می‌دهد
***
معنی تَلمیح و اشاره تویی
روحِ مَجاز و استعاره تویی
به پای مدحِ تو کم آید نفس
مدیحه‌خوان تو پدر هست و بس
تا كه نگه بر رخِ دختر كند
یاد ز رخساره ی مادر كند
خنده کنان در دلِ اسپند و دود
زمزمه اش گشته ثنا و سرود
ثانیِ مادرِ حسین رقیه
سوره‌ی کوثر حسین رقیه
***
ملیکه ی شهیر کربلایی
تو نوه ی امیرِ لافتایی
لشکرِ دل ناز تو را می خرد
عمی

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:50
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

مسمط میلاد حضرت رقیه خاتون(س)
آمد کسی که حاجت دل را روا کند
با یک اشاره دردِ جهان را دوا کند
با دستِ کوچکش گره بسته وا کند
ما را مسافر سفر نینوا کند
با سنّ کوته اش همه گویند عالمه ست
نامش رقیه بنت الحسین بن فاطمه ست
دختر نه بلکه شمس تولا رسیده است
آرامش است و نور تسلا رسیده است
زهرا رخی ز جنّت اعلا رسیده است
عشق حسین و دلبر مولا رسیده است
شهر مدینه، بیت حسین و صدای عشق
جان ها فدای کوثر دردانه ی دمشق
گاهی نشسته در خم آغوش اکبر است
گاهی به غمزه محو تماشای مادر است
گاهی نگاه زینب و دختر برابر است
گاهی به روی دست ابالفضل حیدر است
دل را ز شورِ معرفت آکنده می کند
وقتی به پیش چشم پدر خنده می کند
او ر

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

میلاد دردانه اباعبدالله
حضرت رقیه(س)

معشوقه‌پیش‌عشق‌ چنین‌کم میآورد
که بهر گل ترنم شبنم میآورد
قدیسه‌‌هاچوحضرت‌مریم میآورد
درهرنفس برای مسیح دم میآورد
ما سالکان کوی دخترکی نازپروریم
با یک نگاه طفل سه‌ساله مطّهریم

دختر مگو فرشته‌ی هشت‌‌وچهارها
دختر مگو طراوت این چشمه‌سارها
دختر مگو ستاره‌ی دنباله‌دارها
دختر مگو شکوفه‌‌ی گل‌دربهارها
شیرین زبان به‌مثل‌عسل برلبان من
از غنچه‌ی لبش شده گویا زبان من

درپیش‌پای کوچکش افتاده‌ آسمان
خورشیدوماه‌وجمله‌کواکب،ستاره‌گان....
خاموش‌میشوند تاکه‌جمالت شودعیان
بی‌پرده بی‌نقاب‌چو آیی در این میان
گوینداین سه‌ساله همان‌کوثرنبی‌ست
آیینه‌دار فاطمه و زینب و علیست

ای

• یکشنبه
• 8
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 07:05
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

سرود میلاد حضرت رقیه(س)

بنداول
رفته از چشم همه خواب
آومده سایه‌ی مهتاب
ثانی ام‌ابیها
اومده دختر ارباب
مثل ستاره تو آسمونه
توجمع اهلبیت شیرین زبونه(۲)
یا رقیه رقیه رقیه(۳)

بنددوم
دختری که نورعینه
توی آغوش حسینه
عشق عباس علمدار
دخت شاه عالمینه
برای علی اکبر شده لیلا
برای زینبین گشته چو زهرا(۲)
یارقیه رقیه رقیه(۳)

• یکشنبه
• 8
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

خبری آمده که، سوگلی شاه آمد
مَه به آغـوش امیرِ حرمُ الله آمد

مژده از سوی جنان فاطمه سادات حسین
بین فوجِ شعف و هلهله از راه آمد

زینتِ دوش نبی را گل یاس دگر و
زینت شانه یِ اسطوره ای ماه آمد

از سخا و کرم ساقی این میکده باز
به لب تشنه ی ما جرعه یِ دلخواه آمد

ماه بانوی حسین رفت و پسِ پرده ی شب
ناز...دُردانه یِ خورشیدِ سحرگاه آمد

روی دستان عمو... امّ ابیهای حسین
مثلِ قرصِ قـمر از جانب درگاه امد

صـوتِ لٰا حـَولِ وَ لاٰ قُوَةَ اِلٰا بِـالله
موقع دیدنش از هر دلِ آگاه آمد

• جمعه
• 13
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 17:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب دو چشمانم شبیه دو پیاله ست
اصلاٌ نوشتن از رقیّه یک حواله ست
شادی کن ای دل شادمانی کن عزیزم
امشب شبِ میلادِ زهرایِ سه ساله ست

ای عاشقان! آئینه ی خیرات آمد..
عیناً شبیه مادر سادات آمد..

امشب امید و آرزو معنا گرفته
هر قطره ای جا در دلِ دریا گرفته
این دخترِ پاکِ حسین،حجب و عفافش
قطعِ یقین از دامنِ زهرا گرفته

بنت الحسین آمد صفایِ قلبِ ارباب
نورِ نگاهش می کند هر سینه شاداب

حورّیه ها مبهوتِ لبخندِ لبانش
ڪوثر شده مدیونِ گل اشکِ روانش
او اظهرالشمسِ تمامِ عالمین است
شد جلوه گر هر گوشه ای نام و نشانش

ما را گدایِ خانه زادِ در نوشتند
پایِ رقیّه ..خادم و نوڪر نوشتند

جاه و جلالِ دختِ طاها را ببینی

• جمعه
• 22
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 23:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چهارده قرن است نامِ تو گره وا می ڪند
قطره را می گیرد و واصل به دریا می ڪند

گفتنِ یک یا رقیّه آن قَدَر دارد اثر..
که دلِ بیمار را هم زود احیا می ڪند

ای بقربانِ تو بی بی جان که خیلی خانمی
بابِ حاجاتی و چشمانِ تو غوغا می ڪند

آن قَدَر داری علاقه بر محبّانِ حسین...
کربلایِ عاشقان را دستت احیا می ڪند

چهارده قرن است تنها با دعایِ نافذت
تک به تک هر نوکری را مثلِ آقا می ڪند

بینِ ما و منکرانت فاصله افتاده است
مهرِ تو..حق را ز باطل هم مجزا می کند

در میانِ روضه ها می گفت با گریه کسی:
آی مردم !این سه ساله کارِ زهرا می ڪند

• جمعه
• 22
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 23:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

میلاد دردانه کربلا
حضرت رقیه مبارکباد

لیلای حسین ز دشت و صحرا آمد
دردانه‌ی کربلا بدنیا آمد
گردید رقیه تا که نامش گفتند
واللهِ که آیینه‌ی زهرا آمد

• شنبه
• 23
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 15:07
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

دارم دلی که واله شیدایِ کوچک است
دارم سری که خاکِ قدمهایِ کوچک است

هرگز مباد!!لحظه ای از او‌ جدا شدن..
چشمِ اُمید بر درِ والایِ کوچک است

یک خانه ای بنا شده در قلبِ عاشقم
آنهم بنای حضرت زهرایِ کوچک است

حاجاتِ دنیوی طلبیدن ز محضرش..
باور کنید این صله..سودایِ کوچک است

خود را اسیر و‌ عبدِ رقیّه نموده ام
افسارِ من به دستِ مسیحایِ کوچک است

پرونده ام اگرچه سیاه است و پُر خطا
چشم انتظارِ و بسته به امضایِ کوچک است

هرگز صغیره نخوان این عزیز زهرا را
بانوی ما عزیزه ی عظمایِ کوچک است

سوزانده روضه های ز ناقه فتادنش
جایِ لگد که بر قد و بالای کوچک است

بوسیده از لبِ بابایِ خیزران خورده..
خون لخته های ِ

• شنبه
• 23
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 20:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

لطفِ حق بودکه بر حالِ دلم شامل شد
کوثر انگار دوباره به نبی نازل شد

مات و مبهوت از این وجه تشابه..عالم
دختری آمد و‌آیینه صفت قابل شد

مو نمی زد ..خود زهراست تجّلی کرده
خنده ی حضرت ِ اربابِ وفا کامل شد

«جلوه ای آمده معنا بشود بی شبهه»
«دختری آمده زهرا بشود بی شبهه»

خُلق و خویش همه بر امّ ابیها رفته
وَجناتش همه بر دخترِ طاها رفته

عصمت اش حجب و حیا را به طَرَب آورده
حرکاتش همه بر عصمتِ کبرا رفته

تازه از راه رسیده است که با لبخندش
بهر ساکن شدنش در دلِ بابا رفته

«مژده یاران ! نَفَسِ حضرت کوثر آمد»
«بر حسین ابن علی مژده که مادر آمد»

پلک ها روی هم و خوابِ خوشش رویاِیی
صورتش غرقِ ستاره است پُر ا

• شنبه
• 23
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 21:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

باز امشب دل پر از شور و نواست
شادمان قلب و دل اهل ولاست
در دلم افتاده امشب شور عشق
گه مدینه میروم گاهی دمشق
در مدینه شور و غوغایی شده
بیت ثارالله تماشایی شده
در مدینه شد بپا شادی و شور
آمده از آسمان غلمان و حور
در فضا پیچیده است عطر جنان
فطرس آورده خبراز آسمان
نغمه های شور بلبل آمده
از گلستان حسین گل آمده
زد قدم اندر جهان نور دو عین
زینت عالم شده بنت الحسین
باب حاجات همه ناس آمده
هست زینب ،جان عباس آمده
میرسد از راه ماه عالمین
بر رقیه دخترش نازدحسین
زینبش گهواره جنبانی کند
یا حسین آیینه گردانی کند
در جهان گشته رقیه نام او
شیعیان مست ولا از جام او
بین‌آل الله اونور جلی است
غنچه باغ حسین بن علی

• یکشنبه
• 24
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 02:57
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

بَر لُطف خـدا هر که تَوَکل بـکند
غـم هـای زمـانه را تَحَمـل بـکند

حاجاتِ دِلش روا شود؛صَد دَر صَد
هَرکس به "رقیه جان" تَوَسل بکند

• یکشنبه
• 24
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 21:35
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

امروز همه گدای تو؛ فردا …هم
محتاج تو موسی شده و عیسی …هم

بر یک نگهت رقیه جان وابسته است...
آبادی دنیا نه فقط!!! عقبا…هم

• یکشنبه
• 24
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 21:40
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

از کودکی اش فاضله و عالمه بود
چون شیرزن قبیله بی واهمه بود

بر بوسه‌ی عمه بر جمالش سوگند
از بدو تولدش خودش فاطمه بود

• یکشنبه
• 24
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 21:43
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

گل های بهاری همه غبطه به تو دارند
در حسرت رویت همه گل های بهارند
آرامش رخساره ی تو رشک نسیم است
گل ها به جز از روی تو آرام ندارند
آنان که پیِ سیر به عرش اند یقیناً
جز خاک رهت جای دگر سر نگذارند
ای روح لطافت شده مدیون وجودت
اهل دو جهان با تو همه همره و یارند
آماده ی جان دادن خویش اند ولیکن
عشاق به جز درگه تو جان نسپارند
دلداده ی اوصاف تو هم حور و ملائک
در نوبت دیدار تو بی خواب و قرارند
جمع ملک آن جا وه قدم های تو باشد
در لحظه ی پرواز بر این دور و مدارند
تو نور خدا و همه را نور دو عینی
تو فاطمه ی کوچک اربابم حسینی

در دیده دو صد نور تولاست که داری
چون قبله ی هر نوگل زیباست که داری
آن چه به خدا ب

• یکشنبه
• 24
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 21:47
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ولادت:

هم رحمتِ بی کران مبارک
هم نعمتِ جاودان مبارک
گویند زمین و آسمان ها
میلاد رقیه جان مبارک
امّیدِ دل همه خوش آمد
آیینه ی فاطمه خوش آمد

این کیست مَلیکه اي مکرّم
معشوقهٔ عشقِ رَبّ عالَم
گُلبوسهٔ عمّه بر رخ او
دل می بَرَد از خودِ خدا هم
کلّ دو جهان مُسَخّرِ او
جانم به حسین و دختر او

او که دل و دلبر حسین
خود سورهٔ کوثر حسین است
در جبههٔ صبر و استقامت
سربازِ دلاورِ حسین است
باید که به عشقِ او فدا شد
قربانیِ راهِ کربلا شد

روضه:

ای سِرّ حیات یا رقیه
کشتیِ نجات یا رقیه
زهرای شهیدهٔ خرابه
جانم به فدات یا رقیه
ای دفترِ واژه های نیلی
ای خورده به راهِ عشق سیلی

جز رنج و غم و بلا ندیدی
در شام حماس

• شنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 21:32
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بنداول

نموده حق حوالهٔ ارباب
زِرَه رسيده لالهٔ ارباب
رقيه اون كسي كه معروفه
به دخترسه سالهٔ ارباب2
عشق بابااومد،شبهِ زهرااومد،
شافع مااومد،مولاتي مولاتي
عالم غرقِ نوره،هستي درسُروره
بازامشب مدينه،درشادي وشوره
مولاتي رقيه4

بنددوم

گرمي ِبازارحسين اومد
به كربلايار حسين اومد
اونكه يه عمره هِيئَتي هارو
كرده گرفتارحسين اومد2
شدعمومست او،گشته پابست او
هست توهست او،مولاتي مولاتي
ياوره حسيني،دلبره حسيني
فاطمي صفاتي،كوثره حسيني
مولاتي رقيه4

بندسوم اززبان تمام ارادتمندان

اومده اونكه باب حاجاته
مُفَسِّرِ تمام آياته
روح مناجات اومده دنيا
ذكرهمه رقيه ساداته2
نَوهٔ حيدري،عالَمورهبري
برهمه سَروَري،مولاتي

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قائم مقامِ حضرت زهرای اطهر است
در عفت و حجاب و حیا از همه سر است

بابِ حوائج است شبیه عموی خود
یعنی به دردهای گدا آشناتر است

دریای بی کران و عظیم فضائلش
از انتهای باور ما هم فراتر است

اصلا بعید نیست به مُرده نفس دهد
دستان کوچکش به خدا معجزه گر است

با قدسیان قافله هم خانه می شویم
وقتی دهان به نام رقیه معطر است

زینب حماسه ساخت وَ نقشِ رقیه هم
در انقلاب کرب و بلا حداکثر است

افتاد بر زمین و نیفتاد از سرش
کوچکترین مدافع سرسخت معجر است

سیلی حرمله وَرَمَش داد می زند
تصویر پرکشیدن او مثل مادر است

فردوس هم برای غمش سینه میزنیم
«نوکر بهشت هم برود باز نوکر است»

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به روى پر جبرئیل آرمیده
همانكه دلم را به مستى كشیده
فرشته بیا در زمین بار دیگر
ببین كودكى هاى زهرا رسیده
عجب سیب سرخ قشنگى خداوند
براى خود سیب سرخ آفریده
گمان مى كنم اینكه مانند زهرا
فداها ابوها ز بابا شنیده

همانكه به پاكى بود شهره آمد
به دامان خورشیدمان زهره آمد

پدر، عاشق بوى پیراهنش بود
و گرم طواف ضریح تنش بود
میان همه خانواده یكى هم
همیشه خراب عمو گفتنش بود
سحرها سرش روى دامان بابا
شبى هم پدر بر روى دامنش بود
شبى كه رد ریسمان هاى این راه
به جامانده بر بازو و گردنش بود

همان شب كه از گریه او بى رمق شد
و یك مرتبه روبرو با طبق شد

سلام آنكه بى تو دلم وا نمى شد
كویر زمین مثل دریا نمى شد
اگركه

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ظاهر شد از حق جلوه اي ديگر مجدد
خون خدا شد صاحب دختر مجدد

در جاي جاي شهر پيغمبر مدينه
پيچيده عطر و بوئي از مادر مجدد

از بس شباهت داشت بر صديقه گفتند
داده خدا زهرا به پيغمبر مجدد

جبرييل از سوي خدا در ماه شعبان
نازل نموده سوره ي كوثر مجدد...

زينب بيان ميكرد حسن ديگرش را
مي ديد در او جلوه هاي مادرش را

بوسه گرفت از دست هاي كوچك او
اكبر همينكه ديد روي خواهرش را

مي ريخت اشك شوق خاتون ام كلثوم
دست برادر داد وقتي دخترش را

يك ماه سر بر شانه ي ماهي دگر داشت
آري بغل كرده ست سقا دلبرش را...

كارش شد از بدو تولد دلربائي
در خانه ي دل هاي ديوانه خدائي

تا هفت نسل خود يقيناً بي نياز است
هر كس مي آيد مح

• دوشنبه
• 8
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور