صاحب عطای‌خانه‌ی ارباب آمده است
زیباترین ترانه‌ی مهتاب آمده است
از بحر معرفت گوهر ناب آمده است
گویا مسبّب همه اسباب آمده است
چون او به مثل فاطمه چشمی ندیده است
زهراترین ستاره‌ی صبح سپیده است
در سایه سار او همه عالم مقیم شد
نوزاده خانواده‌ی ذبح عظیم شد
با دست کوچکش به دو عالم کریم شد
گویا که فاطمه به شباهت دو نیم شد
زهرا در این میانه ظهوری دوباره کرد
زینب به روی ثانی مادر نظاره کرد
عاشقترین شقایق باغ ولا رسید
هنگامه‌ی ولادت مهر وفا رسید
گویاترین لسان به قالوا بلی رسید
زهراترین نشانه‌ی کرببلا رسید
لحن نوای گریه‌ی او لحن دیگر است
وقتی جدا ز دست علمدار و اکبر است
ای شانه بلند ابوالفضل جای تو
ا
- سه شنبه
- 25
- مهر
- 1396
- ساعت
- 14:27
- نوشته شده توسط
- احسان نیکخواه
