شهادت امیرالمومنین علی (ع)

واحدی زیبا و سنگین

یا علی اسد الله توبگیر دستم یدالله

به شب تارم نوری یا علی ویانورالله

شده ام مجنون وی به نگاه او بیمارم

همه عالم میدانند که سگ دربار یارم

ای که ارباب منی من کلب تو حیدر

گرکه گویم یاعلی بودازشیر مادر

ای که اسم اعظم و رب العرشی حیدر

ای که رزاق خلائق برفرشی حیدر رب العرشی حیدر

یا امیرالمومنین یا علی اسدالله

یاامیرالمونین یا علی ولی الله

به گلستان مجنون توگل لیلا پسندی

همه جانها خندانند یا علی وقتی میخندی

اگرم عیبی باشددر می و مستی و باده

باتوآقا می خوردن دردوجهانی آزاده

ای که ساقی میی ای شاه میخانه

علت جنونی و مستی دیوانه

ای که کوثر بانامت مستی کند هر شب

بی اسم

• چهارشنبه
• 26
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 12:50
• نوشته شده توسط
• مصطفی آزادوار(محب)

تیتر نوحه:

فزت و رب والکعبه لبیک الهی لبیک

الهی انت المولا وانا العبد وهل یرحم العبد الی المولا لبیک الهی لبیک

******

میان شهر بی وفا امیر با وفا منم

برای اشک نیمه شب درد منم دوا منم

کوفه ندارد وفا

حسین به کوفه میا

رضای من بر خدا لبیک الهی لبیک

*******

رقم زده دست خدا برای من رنج و بلا

به عشق او به دیده ام رنج و بلا شده شفا

به ناله ی یتیمان

زینب و اشک طفلان

تویی خدای سبحان

*******

نان یتیمان نجف به دوش من نشسته است

غصه و اشک کوچه ها برای مرد خسته است

میان کوچه ی غم

زینب و اشک وماتم

زنم ز غصه ها دم

******

میان کوفه بوده نخل غصه ها به دوش من

لب یتیم بی نوای کوچه ها به گوش

• دوشنبه
• 31
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 11:18
• نوشته شده توسط
• محمد میثمی

شب تا قدم در کوچه های شهر برداشت
کابوس بغضی خسته را در سینه ها کاشت

در خانه ها لغزید دستش نرم و آرام
پرچم سیاه فتنه را بر بام افراشت

سُر خورد تنهایی در آن چاهی که با اشک
سیلابهای درد را در خویش انباشت

سو سو نمیزد بر فراز شهر جز داغ
داغی که دامنگیر شد از شام تا چاشت

در آن شب قدری که قدرش را نمی دید
دست شقاوت تیغه ای از کینه ها داشت

در سجده افتاد آفتاب و ذکر می گفت
در زیر لب«فزت برب الکعبه»را داشت

• پنج شنبه
• 27
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 09:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چشم انتظار یتیمان ...

در عزای امام علی (ع)

علی(ع) ای شافع محشر! علی(ع) ای قاضی و داور!

علی(ع) ای ساقی کوثر! علی(ع) ای عدل را مظهر!

اگر جویند فردی را ، که واگویند دردی را

دهم کی چون تو مردی را ، نشان، بعد از جهانپرور؟!

بیا محرم به راز ما ، ای استاد نماز ما !

امیر سرفراز ما... وَ ای شاگرد پیغمبر!

ز غم پر گشته آه دل ، شده محزون نگاه دل

کجایی سرپناه دل ؟ ، تو ای بر عاشقان سرور!

شوم قربان راز تو! به خلوت، سوز و ساز تو!

مناجات و نماز تو! ، علی(ع) ای زینت منبر!

غم و ماتم گران آمد، دل از تنگی به جان آمد

یتیمان بر فغان آمد، الهی! کو وفا گستر؟!

دگر خرما نمی آید، صدای پا نمی آید

مگر مولا ن

• جمعه
• 28
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 18:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل دادا

شعر شهادت مولا علی ع

ای تیغ جان ستان که شکستی سر مرا
بنشانده ای به داغ پدر دختر مرا
ای تیغ جانگداز چه بودی که زهر تو
چون شمع آب کرد همه پیکر مرا

ای تیغ بارها تو در این چند روز عمر
افسرده ای زکرده خود خاطر مرا
روزی زشعله شعله آتش برامدی
تا سوختی تو خانه من سنگر مرا
روزی لگد شدی و شکستی به ضربتی
پهلو وقلب فاطمه اطهر مرا
یکروز هم به ضربت دست ستمگری
سیلی زدی امید دل و همسر مرا
یکروز تازیانه شدی در میان راه
دادی به باد ان گل نیلو فر مرا
امروز هم مرا دگر از پا فکنده ای
ای تیغ جان ستان که شکستی سر مرا
گر سرخ شد زموی سرم موی من چه غم
با خون سر تو مهر زدی دفتر مرا

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 10:56
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

زخم فریاد

شهادت امام علی ع

وجودم نخل از غم بارور بود
تمام حاصلم خون جگر بود
زهر شاخه هزاران ميوه دادم
همانا پاسخم نيش تبر بود

دلم از طفل بر پستان مادر
به ديدار اجل مشتاق تر بود
اگر چه شاخه هايم را شكستند
به هر شاخه هزارانم ثمر بود
چه باك از تيغ زهرآلود دشمن
علي يك عمر در كام خطر بود
هزاران زخم در دل داشتم من
كه بس كاري تر از اين زخم سر بود
به جان فاطمه آنكه مرا كشت
نه تيغ ابن ملجم ، ميخ در بود
هزاران استخوان بودم گلوگير
هزاران نيش خارم در بصر بود
به هر آهم هزاران زخم فرياد
به هر زخمم هزاران نيشتر بود
تو اي قاتل مرا كشتي نگفتي
علي يك عمر غمخوار بشر بود
زدي شمشير بر فرق امامي
كه حتي مهربان تر

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

جای سجده

شهادت مولا علی ع و شب های قدر

به زخم فرق تو نازد خداي داد گرت
كه گشت آب وضوي نماز خون سرت
نشست تيغ به فرق سرت چهار انگشت
درست وقت دعا جاي سجده شد سپرت

ستارگان همه تا صبح گريه مي كردند
به لحظه هاي مناجات و گريه سحرت
به فرق پاك تو يك زخم را همه ديدند
چه زخم ها كه نديدند و بود بر جگرت
چه سال ها كه عزا دار همسرت بودي
به ديده اشك عزا بود و بر جگر شررت
زدشمنان چه بگويم كه با تو چون كردند
شكست روز و شب از جهل دوستان كمرت
خبر نداشت كسي از غم دلت ، يك عمر
سكوت كردي و مي سوخت پاي تا به سرت
تو آن هماي هميشه بلند پروازي
كه با شهادت زهرا سلام الله علیها شكست بال و پرت
ستاده اند ملايك به پيشواز،

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 16:23
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

عطش اشک

شهادت امیرالمومنین ع

نه فقط مسجديان سر به گريبان تو اند
نخل و چاه و شب و صحرا همه گريان تو اند
دامنت با چه گنه سرخ شد از خون سرت
اي كه خلق دو جهان دست به دامان تو اند

اي به خون خفته بگو كيسة خرمات كجاست
فقرا منتظر سفرة احسان تواند
كودكاني كه گرسنه همه رفتند به خواب
به عزيزان تو سوگند عزيزان تواند
نخل ها در عطش اشك تو بردند به سر
چاه ها منتظر نالة پنهان تواند
اختران شيفتة حال نماز شب تو
كوه ها منتظرنغمة قرآن تواند
اشك مظلومي تو مي چكد از ديده ما
پاره هاي دل ما برگ گلستان تواند
آسمان ها همه گريند به مظلومي تو
عرشيان سوختة سينة سوزان تواند
گيسوي حور پريشان شده در باغ بهشت
نه فقط زينب و

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 16:26
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

در بهشت علی ع

شعر شهادت امام علی ع

مرا به عالم زر بود با تو اين ميثاق
كه باشم از همه عالم فقط تو را مشتاق
هنوز خلق نگرديده بود آب و گلم
كه در حريم دلم بر تو ساختند رواق

زبس به روي تو عاشق شدم نمي دانم
ز شوق وصل مرا مي كشند يا به فراق
به شوق آنكه بيايي به ديدنم دم مرگ
در انتظار اجل سخت طاقتم شده طاق
به نامة گنهم خط قرمزي بكشيد
كه برد مهر علي در بهشتم از ارفاق
زدست دشمنت ار آب سرد بستانم
هماره باد حميم جهنمم به مذاق
ولايت تو از آن در دلم ولادت يافت
كه مُهر مهر تو را مادرم گرفت صداق
اگر زمهر تو غفلت كنند اولادم
كنم به ناله و نفرين تمامشان را عاق
تو دست و چشم و زبان خدايي اي مولا
خدا گواست كه ن

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1390
• ساعت
• 16:27
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

شهادت مولای متقیان تسلیت باد

شبه مظلومی یاران شده خون فرق دلیران

به نوا خوانده که فزتُ پدر اهل یتیمان

یا علی جان (3)

اسدالله )3

شبه مظلومی یاران شده خون فرق دلیران

به نوا خوانده که فزتُ پدر اهل یتیمان

دگرامشب تو نبودی که دهی نان به دستان

همه سردربغل غم که پدرداد ز سرجان

یاعلی جان...

خط قرآن همه مشکین دل توحید پرازکین

به عزاسوره رحمان که بکشتند پدر دین

قل علی فزت بربی صدق الله به عمرت

تو همان شیب خضیبی که بخواندند ز فرقت

یا علی جان...

• سه شنبه
• 1
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 08:26
• نوشته شده توسط
• مصطفی آزادوار(محب)

دیشب سحر را باب محنت باز گردید
سوزو گداز مرغ شب آغاز گردید
دیشب درون سفره ی شب زنده داران
غم بود و ماتم بودو رنج و دردو حرمان
دیشب به منبر راز دل محراب می گفت
از صبح خونین گل مهتاب می گفت
دیشب درو دیوار کوفه داد میزد
فریاد از بی رحمی بیداد میزد
.دیشب علی در عرش اعلی سیر می کرد
آهنگ رفتن از دیار غیر می کرد
دیشب فضا را غرق سوزو ساز می کرد
گه دیده را می بست و گاهی باز می کرد
دیشب قرارش همعنان درد می شد
رخساره ی با خون خزابش زرد می شد
دیشب حسن بر هم کف افسوس می زد
بر صورت خونین بابا بوس می زد
دیشب حسینش همچو باران اشک می ریخت
کز اشک او از چشم گردون رشگ می ریخت
دیشب به فکر میزبانی بود کلثوم
یادآور

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 13:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

گم می شود در غربت شب های کوفه
در لابلای نخلها، تنهای کوفه
کوه است کوه اما دگر از پا نشسته
سر می کند در چاه غم دریای کوفه
خسته شده از سُستی این قوم صد رنگ
خسته شده از شاید و امّای کوفه
با نان و خرما می رود کوچه به کوچه
اما چرا نفرین؟ مگر مولای کوفه
جز جود و رحمت از امام ما چه دیدند؟
ای وای از نامردمان ای وای کوفه
یارب بگیر از قدر نشناسان علی را
سر آمده صبر از ملالت های کوفه
مانند چشمانش دل عالم گرفته
آماده‌ی رفتن شده آقای کوفه
اما نگاهش بی کران بی کسی هاست
دلشوره دارد از غم فردای کوفه
روزی که می آید به شهر نانجیبان
با دست بسته، جان به لب، زهرای کوفه
روزی که خون می بارد از چشمان غیرت
از طعنه های

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 13:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیشب فلک دیدی چه خاکی بر سرم کرد
یک بار دیگر رخت ماتم در برم کرد
دیشب که اشهد گفتنت ذکر لبت بود
امن یجیب ورد لبان زینبت بود
دیشب ملائک هم گریبان می دریدند
فزت و رب الکعبه ات را می شنیدند
بر دوش من بگذار بار محنتت را
دیدم به چشم خود تمام غربتت را
هر شب سراغ چاه رفتی گریه کردی
یا بین کوچه راه رفتی گریه کردی
میدانم از هجران مادر پیر گشتی
اما مگر از زندگانی سیر گشتی؟
فکری به حال کاسه های شیر کردی ؟
فکری به حال کوفه ی دلگیر کردی؟
بابا مرو مانوس غم ها میشوم من
با رفتنت تنهای تنها میشوم من
رحمی کن آخر بر یتیمان پریشان
جان حسن قدری تحمل کن پدرجان
بادختر خود کمتر از این سربه سر کن
از رفتنت بابا بیا صرف

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

در شب بهت چشم عرش خدا
پدري مهمان دختر بود
مثل هر شب دوباره نان و نمك
وقت افطار سهم حيدر بود
در گلويي كه استخوان مانده
بغض دلتنگيش ترك برداشت
با تماشاي اشك و آه پدر
چقدر اضطراب دختر داشت
اضطراب زمان كودكيش
متولد شد از دو چشم ترش
در نگاهش تجسم مادر
خيره مانده به رفتن پدرش
مرد بي فاطمه به روي لبش
آيه هاي وداع مي خواند
آسمان را نگاه مي كند و
درد او را كسي نمي داند
دلش از دست زندگي پر بود
سمت مسجد روانه شد بابا
عزم خود جزم كرد و راه افتاد
زير لب گفت آه يا زهرا
ناگهان آسمان به خود لرزيد
به سرش ضربه اي فرود آمد
صورتش روي جانماز افتاد
مرتضي باز به سجود آمد
عاقبت همنشين دلتنگي
راحت از بغض بي كسي ها شد

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

در شب بهت چشم عرش خدا
صبرم تمام شد کفنم را بیاورید
رخت رهایی از بدنم را بیاورید
روحم میان این قفس تنگ خسته است
ازعرش نور پیرهنم را بیاورید
هر جا که هست فاطمه آنجاست خانه ام
من را برید یا وطنم رابیاورید
با یاد چادرش نفسم تنگ می شود
آن یاردگاری کهنم را بیاورید
دنیا جهنمی شد از آتش فراق
تابوت من، بهشت تنم را بیاورید
باید حسین را به علمدار بسپرم
عباس کاشف محنم را بیاورید

شاعر : موسی علیمرادی

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

مدح امیرالمومنین (ع)

سائل کجا کجا شه اکرام حیدر است

عارف کجا کجا که علی حوض کوثر است

الله اکبر من عاشق فقط علی است

حیدر فقط به معنی الله اکبر است

خاک ره گدای علی می شوم ز عشق

زیرا گدای کوی علی از همه سر است

با ذکر یا علی به خدا مست می شوم

بهتر ز ذکر نام علی نام مادر است

ذکر لبم به وقت تولد علی شد و

وقت ممات هم بخدا ذکر آخر است

هر کس که مس شده دلش اینبار بشنود

دست علی فقط بخداوند زرگر است

سروده جعفر ابوالفتحی

• جمعه
• 14
• تیر
• 1392
• ساعت
• 20:19
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

اي قرار ِ دلِ پريشانم
كه ز دل آه ميكشي گاهي
با من ِ دل پريش حرفي زن
گريه ام را اگر نميخواهي
***
ميتواني اگر پدر وا كن
لحظه اي چشم هاي بسته تان
نيمه جان،جانِ من به لب آمد
با نگاهِ سر ِ شكسته تان
***
جان زينب به خاطر مادر
بار ديگر بايست بر سر پا
كوري چشم ابن ملجم ها
حال تو خوب ميشود بابا
***
بعدِ مادر نديده بودم كه
موي خود ذره اي خضاب كني
نكند قصد كردي از داغت
خانه را بر سرم خراب كني
***
نذر كردم مُفَتِحُ الابواب
دري از روي لطف بگشايد
چه كنم هرچه ميكنم آخر
سر ِ بشكسته هم نمي آيد
***
با دو شيشه گلابِ چشمانم
شسته ام خونِ خشك گيسويت
ياد پهلوي مادر افتادم
با تماشاي وضع ابرويت
***
چشم ِ من ردِّ خون س

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

علی ای آن که غمت خون بر دلِ ما می کند
ناله هایت را دلم با ناله سودا می کند
هر سحر چون یادم آید از شبانگاهت علی
اشکِ شمعی بر رخم، عشقت هویدا می کند
از فراقت جانِ بی تابم چنان برگِ خزان
زیرِ پایِ عاشقان، هجرِ تو نجوا می کند
دیده ها هر لحظه تصویرِ نجف را می کشد
پاسخِ دل را سلامی از تو پیدا می کند
وصلِ رویت آرزو چون می کنم ای ساقیا
دستِ مهرت جامِ من را غرقِ صهبا می کند
نورِ تو ای اوّل و آخر خدایی، شمسِ دین
تا بتابد ذرّه را تا عرش بالا می کند
نفرت و عشق و صفا و، خشم و مهر و کینه را
هر یکی را با عدالت، نمره اعطا می کند

• دوشنبه
• 24
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

از صحبت اغیار گذشتیم علی الله
ما از همه جز یار گذشتیم علی الله
شد وعده ی دیدار من و یار شب تار
از خواب شب تار گذشتیم علی الله
خاکم به سر ار جز به وصالش بنهم سر
از جنت و از نار گذشتیم علی الله
از زهد ریایی که بود شیوه ی خامان
ما سوخته یک بار گذشتیم علی الله
در اهل زمانه دل بیدار ندیدیم
زین مردم بیمار گذشتیم علی الله
چشم طمع از مال جهان پاک ببستیم
از اندک و بسیار گذشتیم علی الله
از حرف ندیدیم به جز تیرگی دل
ناچار ز گفتار گذشتیم علی الله
حق راست انا الحق خساگر چو حلاج
از بیم سر دار گذشتیم علی الله

شاعر : علامه حسن زاده آملی

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

پریشان میکند امشب مرا چشمان آهوها
درون آشیان کِز کرده اند امشب پرستوها
نگاه آسمان کعبه می گردد به دنبالت
تو ماه کعبه ای مولای بی همتای هوهو ها
تو را پس کوچه های شهر، هر شب انتظاری هست
که بنشانی یتیمان را به روی عرش زانوها
تو رفتی و زمین تنهایی اش را در خودش پیچید
به چاه آسمانها چنگ زد این سو و آن سوها
ستبر ذوالفقارت تا ابد هنگامه ی عدل است
توازن از تو میگیرند تعدیل ترازوها
متون دفتر تاریخ لبریز از رثای توست
کلامت عطر میپاشد جهان را تا فراسوها
اگرچه نیستی... هستی میان هستی ممتد
تو را می بویم امشب لا به لای خواب شب بوها

شاعر : اکرم بهرامچی

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

علی امشب میان کوچه ها تنهاتر از ماه است
پریشان تر ز مرغان عزادار شبانگاه است
به روی ارغوانش عطر لبخندی شکوفا شد
علی آیا ز توفیقی که امشب دارد آگاه است؟
شتاب گام هایش بیشتر می گردد از نبض اش
مسیر زندگی در چشم او امشب چه کوتاه است
خزیده در ردای شب تمام ناجوانمردی
و شمشیری که قصدش فرق خورشید سحرگاه است
علی آرام می سوزد علی آرام می جوشد
علی آرام می نوشد از آن جامی که دلخواه است
میان چشم هایش قطره ی اشک شکوفا شد
میان چشم هایی که دلیل هر چه گمراه است
علی آرام می گرید ز داغ کودکانی که
فراق مهربانی ها بر آنها سخت جانکاه است
یتیمان کاسه های شیر را بر خاک اندازید
مجال دلنوازی با علی بسیار کوتاه است
صدای

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

گر که بر مرکبش سوار شود
وارد بزم کار و زار شود
کار دشمن تمام زار شود
دست اگر او به ذوالفقار شود
شیر شرزه عجیب می غرد
ذوالفقار از دو سمت می برد
در یمین و یسار می چرخد
شش جهت را سه بار می چرخد
نصف را شه سوار می چرخد
نصف را ذوالفقار می چرخد
نصفه ای را که تیغ می پیمود
هنر دستهای حیدر بود
نصفه ای را که شاه می جنگید
این دو دیده چه چیزها که ندید
تیغ چون رقص نور می رقصید
در فرود آمدن نمی لرزید
کله ای با کلاه می پرد
ذوالفقار است سینه می درد
ذوالفقاری که بی غلاف آمد
تیغ کج را ببین که صاف آمد
تیز و بران و موشکاف آمد
یا علی گفت و در مصاف آمد
ذوافقارش بدون واهمه است
خواهر ذوالفقار فاطمه است
نَه که در سال س

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

سالیست که من دوخته‌ام چشم به راهی **** آن ماه که هر سال کند جلوه چو ماهی
خورشید ولایت به رحب چهره عیان کرد **** خورشید نتابیده چنین خوب به ماهی
ای قبله دلها افق کعبه بیارای **** بهتر ز تو بر قدرت حق نیست گواهی
هم عشق خبر داد ازین مسئله **** هم عقل جز حب تو دیگر نتوان یافت پناهی
هر جا که روم نام تو بی خویشتن آنجا **** چون سائل آشفته نشینم سر راهی
جان آوردم مژده که در جمع احباست **** از عین عنایت به منت نیز نگاهی
آنگاه کنم فخر به عالم که نباشد **** چون بنده گدایی و به کردار تو شاهی
نامت به زبان جاری و از شوق نمانده‌ست **** در دیده و در سینه دگر اشكی و آهی
روشن به امید است دل امروز که فردا **** ش

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

نظر به بندگان اگر، ز مرحمت خدا كند **** قسم به ذات كبریا، ز یُمن مرتضى كند
خدا چو هست رهنمون، مگر دگر چرا و چون **** كه او كند هر آنچه را كه حكمت، اقتضا كند
ز قدرت یداللّهى، كسى ندارد آگهى **** وسیله‎اش بود علىّ، خدا هر آنچه را كند
به جنگ بدر و نهروان، علىّ است یكّه قهرمان **** نِگر كه دست حقّ عیان، قتال اشقیا كند
به روى دوش مصطفى، نهد چو پاى مرتضى **** نگر به بت شكستنش، كه در جهان صدا كند
به رزم خندق و اُحد، به قتل عمرو و عبدود **** خدا بدستِ دست خود، لواى حقّ به پا كند
چو افضل از عبادت خلایق است ضربتش **** علىّ تواند این عمل، شفیع ما سوى كند
به پیشگاه كردگار، ز بس كه دارد اعتبار **** دیون جم

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی تو آمدی دل ما پیش چاه بود
از فاطمه بزادی و زهرا گواه بود
وقتی تو آمدی همه نخل‎های تو
از پیش آمدند به بزمی که آه بود
وقتی تو آمدی همه آسمان شنید
فریاد دیو را که سرا پا سیاه بود
یک کعبه در شکاف تمنای دوست بود
یک قبله در سکوت سجود اله بود
وقتی تو آمدی همه کودکان شهر
دیدند ماه بهر یتیمان پناه بود
فرقت شکافت تا که دل کعبه نشکند
آری که سجده‎گاه تو چون قبله‎گاه بود

شاعر : سید جعفر علوی

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

علی تنهاست مولود عزیز خالق اکبر **** که از دیوار، مهمان شد نه مثل انبیا از در
علی تنهاست نوزادی که گوید: باز کن مادر **** ید از قنداق تا گویم هزاران ذکر بر داور
علی تنهاست یاور در میان قوم پیغمبر **** که شد در دعوت اول، وزیر و وارث و سرور
علی تنهاست مومن، عین کشف پرده آخر **** علی تنهاست مردِ اول مومن به پیغمبر
علی تنهاست باب علم، هر کاو طالب است از در **** علی تنهاست باب حِطّه، داخل کی شود کافر؟
علی تنهاست صاحب، منزلت، هارون پیغمبر **** علی تنهاست میزان عمل در وادی محشر
علی تنها احب خلق، نزد خالق اکبر **** کنار سفره طائر شده مهمان پیغمبر
علی تنهاست همسر، از برای دخت پیغمبر **** علی تنها برادر

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

مدح امیرالمومنین (ع)

من ز عشق مرتضی دم می زنم

شعله بر کفار عالم می زنم

می گساری می کنم با جام عشق

طعنه ها بر آب زمزم می زنم

عشرت من بردن نام علیست

چنگ بر دامان میثم می زنم

عزت من در دوعالم این بود

دیگ نذری ورا هم می زنم

هر که شد منکر ولای مرتضی

بر دهانش مشت محکم می زنم

سروده جعفر ابوالفتحی

• جمعه
• 14
• تیر
• 1392
• ساعت
• 20:13
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

علــی بـوم علــی شیر خـــــداره
شب نـوزده طـی هـکرده شه راره
به ســوی راه حق وه راهـــــی بیه
تمــــومه انس و جن ره حـــالی بیه
دونسه شه شهیدی ختم عمــــــــره
به وقت صبح اذان و قتل نــومــــره
تو ملجم دوندی که چه کار هکردی
زمین و آسمـــــون ره زار هکردی
مـدینه کــــــوفـــــه ره تنها هکردی
چه ظلمی در زمین ، چـه ها هکردی
ته ضربت کـوه و دل ره زار هکرده
تمومه جــــای جــــاره ، تار هکرده
علـــــــی فـــزت فـــزت سر هـــدائه
تمـــومــه اهلــــه بالـــه ور هـــدائه
بـه هنگامـــــه نماز وه بی گناهــه
قسم خــــرمه کــه قاتل بی وفاهــه
دتر بـــــی بابا بیه ، بــرمــــه کنده
بی بابا چشه اصلــــی بنـــ

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

از پس پنجره ای شب هنگام،
زن افسرده ی پیر،چشم بر کوچه ی تنگ دوخته است.
ناشناسی هر شب،کوله باری بر دوش،
پیش از این می آمد،
یک جهان عاطفه همراهش و دستاری نان،
کوله باری از مهر،
گویی از عرش تعالی به پرستاری پیران محل می آمد،
امشب از نیمه گذشت،
پیر زن منتظر است،
خیره در ظلمت شب،چشم بر کوچه ی تنگ دوخته است.
غافل از اینکه به محراب دعا،
فرق آن شیر خدا چاک شدست.
صبح آن روز منادی خبر آورد "علی"،
حجت حق خدای ازلی،
ناشناس دل شب،
سوی رضوان خدا بال گشود.
ریشه ی نخل عدالت خشکید
ریشه ی نخل عدالت خشکید.

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

نخل خرماست خم و سر به گريبان علي است
شب قدر است وَ يا شام غريبان علي است
چشم ما پر شده از خون دل شير خدا
دل ما قطعه اي از تربت پنهان علي است
بوي زهرا رسد از خاک بيابان نجف
امشب اي اهل نجف فاطمه مهمان علي است
پاي هر نخل که در کوفه مناجات کنيد
جاي خون جگر و ديده ي گريان علي است
بعد از اين شب چه شب عيد بيايد چه عزا
همه شبها شب اشک و شب هجران علي است
گر چه در سجده علي کشته شد از شدت عدل
عدل يک لاله ي خندان ز گلستان علي است
کرم و جود و جوانمردي و آقايي بين
قاتل جان علي دست به دامان علي است
يک طرف فاطمه ، يک سو فقرا چشم به راه
يک طرف پير زني منتظر نان علي است
خاک ، دلباخته ي سجده ي طولاني او
چاه دلس

• یکشنبه
• 23
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:31
• نوشته شده توسط
• یحیی