دلی برای سپردن به آن دیار نداشت
برای لحظۀ رفتن دلش قرار نداشت
امیر هیچ به‌جز زخم بی‌شمار نخورد
امیر هیچ به‌جز درد بی‌شمار نداشت
شبانه‌های علی مثل روز روشن بود
اگر که پنجره‌ها پردۀ غبار نداشت
نه در خیال خلافت که پیش چشمش این
به قدر وصلۀ یک کفش اعتبار نداشت
و کینه‌ها همه یک تیغ شد فرود آمد
که چیز دیگری از کوفه انتظار نداشت
زبانحال حضرت ام البنین در غم مولا
بعد تو با غمت ای حضرت مولا چه کنم
با دل غم زدهء عترت طاها چه کنم
پسرانم به فدایِ پسرانِ زهرا
با غم بی کسیِ زینب کبری چه کنم
خانه بی روی تو غمخانهء من شد ، اما
با ردِ خونِ سرت کنج مصلّا چه کنم
بی تو درمانده ترین مادر تاریخ منم
بی تو در سیل بلا یک زن تنها چه کنم
سیر کی میشود این قوم به یک ضربت تیغ
جگر پارهء در طشت حسن را چه کنم
یادگاری دو کفن مانده ز زهرای بتول
با حسینت که شود کشته به صحرا چه کنم
گر سرت گشت دو تا بر سر تن باقی بود
با سرِ همسفرِ نیزهء اعدا چه کنم
☑️بند اول
شدم اسیره امیرم
همون شاهی که سلطان نامش حیدره
پهلوان خیبره ساقی آب کوثره
زور و بازوی علی عقل و هوشو میبره
(((یا امیرالمومنین ، حیدر امیر المومنین)))
☑️بند دوم
نوای قلبم دمادم
همون ذکریه که عباس داره بر لبش
لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
گشته ام با ذکر حیدر بیقراره بیقرار
(((یا امیرالمومنین ، حیدر امیر المومنین)))
☑️بند سوم
هوای جنت ندارم
برم قربون صحن شاهم توی نجف
عرش الاعلای جلی گنبد زیبای ولی
دم ز حیدر میزنم الحق و مع العلی
(((یا امیرالمومنین ، حیدر امیر المومنین)))
☑️بند چهارم
گینه واریمدی باشیمدا
هوای حرم الله شاه نینوا
قیل عنایت ای آقا قویما اورک هجره یانا
وئر بو عاشق لریوه بیر برات کربلا
(((یا امیرالمومنین ، حیدر امیر المومنین)))
☑️بند اول
با خون وصیت نامه ی خود را نوشتم
با اذن مولایم علی اهل بهشتم
با مردم دنیا مرا کاری نباشد
من حیدری هستم فقط حیدر سرشتم
من مبتلای درگه یعصوب دینم
من عاشق نام امیرالمومنینم
(((حیدر امیری ، حیدر امیری ، حیدر امیری)))
☑️بند دوم
هر روز و شب با یاد نامت مست مستم
فخر من اینه سائل کوی تو هستم
عشقم فقط عشق امیر المومنینه
با عشق حیدر باده ی دنیا شکستم
تو کهکشان علمی و راه منیری
حقی مع الحقی شهی حیدر امیری
(((حیدر امیری ، حیدر امیری ، حیدر امیری)))
☑️بند سوم
عشق تو بر سر دارم و دیوانه هستم
من مست و مدهوش می و پیمانه هستم
من پادشاه عالمم در اوج فقرم
چون کلب مشهور در این خانه هستم
سر میدهم یک صوت زیبا و جلی را
نام امام المتقین مولا علی را
(((حیدر امیری ، حیدر امیری ، حیدر امیری)))
بند اول
زلزله شد و ولوله انداخت تو دل لشگر
آسمان و زمین را دوخت بهم در فتح خیبر
چیزی نمانده بود علی با دست خداییش
تکبیر گوید و برکند از جا قلعه را با در
میدان
یک حریف میطلبه
چونکه
روز مرگ مرحبه
چرخوند
تیغ ذوالفقارش و
پیکر
زیر سم مرکبه
فرموده پیمبر
شب قبل از خیبر
پرچم و میدم به
شیر و یل صفدر
تا جلوی لشگر
مرحب و بزنه سر
بعدش برای فتح
بره به سمت در
⚫️▪️⚫️▪️⚫️▪️
بند دوم
مرحب و زد و همهمه برپاس لشکرم حیرون
زنده کرده علی باز جنگ خندق رو براشون
ان ضربه که زد و شده تن عبدود دو نیم
انگار که نبود بر روی زمین پیکر ملعون
حیدر
باز حریف میطلبه
انگار
ک قمر در عقربه
میگه
هرکسی بیاد جلو
حکمش
مرگی مثل مرحبه
کابوسه به کفار
هرگز نشه تکرار
تنها بی زره رفت
توی دل اشرار
ایستاده تو پیکار
چون کوهی استوار
ثانی سوی کوه رفت
موند حیدر کرار
⚫️▪️⚫️▪️⚫️▪️
به قلم:
#حسن_چوپانی
#وحید_ابویی
ضربان و نبضم میگه علی
کعبه هم با زمزم میگه علی
هرکسی عارفه خوب میدونه
جای اسم اعظم میگه علی
میگه علی ۳
صاحب فضایله خیلی هنر داره
شیر کراره ، میر و سالاره
اونکه توی منبرش سلونی می آره
جذبه داره ، عین داداره
بی علیه دنیا بیچاره
منکر علی شده ، تا ابد آواره
علیه ، رهبرم علیه ، بال و پرم علیه
تا همیشه سایه ی ، روی سرم علیه
بی نظیر علیه ، نور مسیر علیه
کوربشن حسودا که ، شاه و امیر علیه
خدا با پیمبر میگه علی
فاطمه مکرر میگه علی
توی علقمه هم شیر حسین
ساقی دلاور میگه علی
میگه علی ۳
هر که اولاد علیست مرد خطر باشد
با جگر باشد ، چون پدر باشد
خاک نعلین علی دُر و گهر باشد
مثل زر باشد ، تاج سر باشد
وَ معمای بشر باشد :
که بشر می شود این ، گونه مگر باشد ؟
علیه ، با وفا علیه ، نور خدا علیه
غم روزی نخورم ، رازق ما علیه
با شرف علیه ، شاه نجف علیه
واسه زندگی ما ، راه و هدف علیه
قبل خلقت ما بوده علی
همیشه و هر جا بوده علی
خدا نیس ولیکن مطمئنم
همیشه باخدا بوده علی
بوده علی ۳
به عدالت و شجاعت علی مولا
دیگه تو دنیا ، نمیشه پیدا
به کمالات علی بگو تو ایوالله
دلبر طاها ، همسر زهرا
سروره دو عالمه آقا
ای به قربونه علی ، شاه جهان آرا
علیه صف شکن علیه ، شاه سخن علیه
فاتح جنگ و قلوب ، ابالحسن علیه
بیکران علیه ، راحت جان علیه
الگوی حکومته ، صاحبْ زمان علیه
دستامو و ِِل کنید نبینه دخترم
نمی خوام ببینه چی اومده سرم؟!
کوهی از غصّه داره روی شونه
هنوزم از فاطمیّه می خونه
حال بابا دلشو می سوزونه
ای وای علی غریبه (۴)
تیغ عدالتم شکافته فرقمو
ببین چطور دادن ؟! تو کوفه حقــّمو
این سر زخمی ُّو خون و خونابه
جواب خوبیّای بی حسابه
مزد محبّت ابوترابه
ای وای علی غریبه (۴)
دوباره پهن شده تو خونه بستری
داره پرستاری می کنه دختری
خونه غمگینه مثل فاطمیّه
خونابه از زخم مولا جاریّه
آخرین روزای عمر علیّه
ای وای علی غریبه (۴)
با نگاه علی می شه دردم دوا
روزیِّ شب قدر می شه کرب و بلا
شده دل بی قرارم هوایی
می رسه چاوُشی کرب و بلایی
کجائید ای شهیدان خدایی
ای وای حسین غریبه
حال و روزم مثه فاطمیّه ست خدا
داره خون می چکه از سر مرتضی
ذکر یا رب دم زینب
بابا جون چرا سر تو خونیّه
بابا جون چشم حسن بارونیّه
بابا جون رو پیشونیت نشونیّه
واویلا غریب علیِّ مرتضی (۳)
تکیه گاه زمین و زمان حیدره
چرا دستاش توی دست برادره
نا توونه نیمه جونه
بابا جون پشت و پناه عالمین
بابا جون پیش چشای زینبین
بابا جون تکیه زدی به حسنین
واویلا غریب علیِّ مرتضی (۳)
نغمه ی آسمونه دم یا علی
راه عرش خدا وا میشه با علی
دم مادر ذکر حیدر
یا حیدر زمزمه ی آسمونه
یا حیدر ضربان قلبمونه
یا حیدر رجز صاحب زمونه
واویلا غریب علیِّ مرتضی (۳)
کفتر جلد ایوون طلاتم علی
تویی مولا و من غلام سیاتم علی
دم می گیرم تا بمیرم
قدر این قدرو بدون نکنه ازدستت بره
هر کی قلب مولا رو به دست آورد مسافره
با نوای یا علی به فاطمه نشون بدین
کی لیاقت داره که بگه نوکر حیدره
نوکر مولای ما همیشه آقاست
روز محشر سر هر حیدری بالاست
شک نکن که جای ما توی بهشته
وقتی که ذکر لبامون علی مولاست
علی مولا علی مولا علی مولا حیدر (۴)
تکیه گاه آسمون تکیه داده به پسراش
اشک غصّه و غمه توی چشمای دختراش
حتــّی با این روز و حال فکر غذای یتیماست
عجب آقایی داریم خوشا به حال نوکراش
عجب آقایی داریم خدایی مــَرده
ذکر یا علی دوای هر چی درده
حسرت خونه ی کعبه هم همینه
که نداره پا دور نجف بگرده
علی مولا علی مولا علی مولا حیدر (۴)
دیگه چاه نمی شنوه صدای آه حید
چی شده مهمون خونه م ؟! چرا امشب پریشونی
چی شده چرا بابا جون ؟! تو خیره به آسمونی
تو خیره به آسمونی آسمون
آسمون چرا ؟! امشب بابا هرقدمی بر می داره می کشه آه
شده بی قرار مضطر و زار دائم داره بابا میگه انــّا لِله
پریشونه و هی میگه زهرا زهرا
خدایا یتیمی سخته (۴)
بگو تو سفره ی دختر چی به جز نون و نمک بود
مگه تو لقمه م بابام جون روضه ی غصب فدک بود
روضه ی غصب فدک بود بابا جون
بابا جون چرا می کشی آه تو که فقط درداتو می گفتی به چاه
حال و روز تو روز منو کرده مثه فاطمیِّه تلخ و سیاه
امروزو مسجد نرو جون من بابا
خدایا یتیمی سخته (۴)
میخ درب خونه ی من با علی چه مهربونه
میخه امــّــا نه اونیکه سینه ای رو می
از لینک زیر فایل اشعار شهادت امام علی (ع) و اشعار شب قدر را دریافت نمایید.
دانلود
این فایل یک فایل کم حجم 63 کیلو بایتی است که با نرم افزار مایکروسافت آفیس ورد باز می شود.
التماس دعا
شعر در سبک زلال
( به مناسبت شهادت امام علی(ع)
مهمانتـرین کس بود علی(ع)
مثـل هُما در بیـن کرکس بود علی(ع)
یک عشق آمد پرسه زد در کوفه ی خالی ز مـرد
دید اهل حق را یار و همرس بود علی(ع)
بر آسمان بس بود علی(ع)
*
شب روز را پیمود، آه
بعد از تو شد مردانگی نابود، آه
بر ریش هایت یاعلی(ع)! زنهای ظاهر ریشدار،
از بی حیــائی قـرنـها افزود، آه
انصاف را بدرود ، آه
شاعر: دادا بیلوردی
السلام علیك یا امیر المومنین
دست حق حیدر كرار علی شیر حق حجت دادار علی
مخزن و معدن اسرار علی سید و سرور و سالار علی
جان به قربان جمالت مولا كی رسم من به وصالت مولا
چه بگویم كه جه ها كرد عدو آتش كینه به پا كرد عدو
ای خدا شیعه دلش محزون است از غم عشق علی مجنون است
این همان ماتم عظمی باشد سحر آخر مولا باشد
میزبان زینب كبری باشد او نوازش گر بابا باشد
زیر لب زمزمه دارد زینب كه دگر آخر كار است امشب
تا علی گشت برون از خانه عالمی شد ز غمش غمخانه
شد علی شمع و همه پروانه خیل مرغان ز پی اش مستانه
می سرودند به صد آه و نوا مرو امشب تو مسجد مولا
مسجد كوفه پر از غوغا شد گوئیا روز جزا بر پا شد
سن
اشعاری از مرحوم آغاسی
از ذکر علی مدد گرفتیم
آن چیز که میشود گرفتیم
در بوته ی آزمایش عشق
از نمره ی بیست صد گرفتیم
دیدیم که رایت علی سبز
معجون هدایت علی سبز
درچمبر آسمان آبی
خورشید ولایت علی سبز
از باده ی حق سیاه مستیم
اما زحمایت علی سبز
شیرین شکایت علی زرد
فرهاد حکایت علی سبز
دستار شهادت علی سرخ
لبخند رضایت علی سبز
در نامه ی ما سیاه رویان
امضای عنایت علی سبز
یا علی در بند دنیا نیستم
بنده ی لبخند دنیا نیستم
بنده ی آنم که لطفش دائم است
با من و بی من به ذاتش قائم است
دائم الوصلیم اما بی خبر
در پی اصلیم اما بی خبر
گفت پیغمبر که ادخال سرور
فی قلوب المومنین اما به نور
نور یعن
پلکهای نیمه بازش آیه های درد بود
آخرین ساعات عمر حیدر شبگرد بود
چادر خاکی زهرا بالش زیر سرش
عکس دربی سوخته در قاب چشمان ترش
زخم فرقش ، ترجمان عمق زخم سینه بود
کوفه هم مثل مدینه دشمن آیینه بود
آتش آه حزینش بر جگر افتاده است
این دم آخر ، بیاد میخ در افتاده است
در نگاه زینب دل خسته زخمش آشناست
زخم فرقش شکل زخم پهلوی خیر النساست
زخم های کهنه بر رفتن مجابش کرده اند
نا امیدانه طبیبان هم جوابش کرده اند
معنی فـُـزتُ وَ رَبِّ الکـَعبه ی او روشن است
حیدر مظلوم سی سال است ، فکر رفتن است
کوفه شبها آشنا با اشک فانوسش شده
ماجرای کوچه سی سال است ، کابوسش شده
غصه ی آن کوچه سی سال است ، پیرش کرده است
ک
به زخم فرق تو نازد خدای داد گرت
که گشت آب وضوی نماز خون سرت
نشست تیغ به فرق سرت چهار انگشت
درست وقت دعا جای سجده شد سپرت
ستارگان همه تا صبح گریه می کردند
به لحظه های مناجات و گریه سحرت
به فرق پاک تو یک زخم را همه دیدند
چه زخم ها که ندیدند و بود بر جگرت
چه سال ها که عزا دار همسرت بودی
به دیده اشک عزا بود و بر جگر شررت
زدشمنان چه بگویم که با تو چون کردند
شکست روز و شب از جهل دوستان کمرت
خبر نداشت کسی از غم دلت ، یک عمر
سکوت کردی و می سوخت پای تا به سرت
تو آن همای همیشه بلند پروازی
که با شهادت زهرا (س) شکست بال و پرت
ستاده اند ملایک به پیشواز، ولی
نشسته اند یتیمان کوفه منتظرت
ز هوش رفتی و افتادی
واحد-ضربت خوردن علی (ع)
چاه کوفه رسیده دیگه شام آخر غریبی
زمان خداحافظی با بی حبیبی من غریبم
چاه کوفه آره دیگه نمی شنوی درد دل من
میشه عدالتم به والله قاتل من من غریبم
من ز حق محرومم حجت معصومم اولین مظلومم
یا حیدر
چاه کوفه امشبی که روضه خونه سینه ی مضطر
میشه شب اول راحتی حیدر یا الهی
مهر و منبر پیر فقیر نابینا خدانگهدار
کوچه ی غم و ناسزا خدانگهدار یا الهی
غصه دار دنیا دل فکار و تنها آمدم یا زهرا
یا حیدر
سینه ی چاه دیگه برای اشک چشمام جا نداره
امشب خروش قلبم و دریا نداره وامصیبت
در سحرگاه فزت و رب الکعبه خوانم با دل خون
میشه تمام سجده گاهم سرخ و گلگون وا مصیبت
روزه دار آهم آخرِ این راهم زائر
زمینه-ضربت خوردن علی (ع)
شب روایت غم و فریاده یاحیدر شب غروب علی تو بیداده یاحیدر
با خواهش امشب مرو به مسجد یاحیدر عالم به پای مرتضی افتاده یاحیدر
با دل خون شده وقت اذون خواهش آسمون آقا این قدر نخون انا الیه
راجعون یا علی
امون ازاین زمون توشب تیره گون مناره نوحه خون میگه باصدزبون کشته میشه امیرمون یا علی
علی علی علی
رو پیشونیش مهر غم و غربت خورد واویلا تیغ عدو به سرش با شدت خورد واویلا
آهی کشیده فاطمه با غصه واویلا وقتی که فرق مرتضی ضربت خورد واویلا
حیدره یل دلاوره حنین و خیبره ولی امشب سرش رو زانوی پیمبره یا علی
به کوفه رهبره غریب و مضطره جدا ز منبره امشب تو خونِ جگرِ دلش شناوره یا علی
علی
واحد-شب شهادت امیر المومنین (ع)
ای پدر جان یه بار دیگه چشمای مستت و وا کن
یه بار دیگه بابا زینب و صدا کن من که مردم
ای پدر جان دوباره دارم میبینم خون بین بستر
تازه شده برای من غصه ی مادر من که مردم
ای امیر مه رو کرده با غصه خو ای شکسته ابرو
یا حیدر
آتشم زد بابا صدای خنده های ابن ملجم
شده به پیش چشم من تیره دو عالم وامصیبت
میگه بابا دیگه کار علی تو این دنیا تمومه
خورشید عمر مرتضی به روی بومه وامصیبت
رهبر تنهایی مونس غمهایی زائر زهرایی
یا حیدر
ای پدر جان دوباره تو باید بشی علی سردار
حیفه بمونه ذوالفقارت روی دیوار شاه مردان
ای پدر جان نمیشه باورم که تو همون امیری
دوباره باید پاشی و علم بگیری شی
زمینه-شهادت علی (ع)
از خونه ی علی صدا میاد داره صدای عزا میاد
چشماشو بست بیچاره شدیم دیدی آقامونو کشتند
واویلا- علی علی علی علی حیدر3
دنیا!به آقای ما وفا نداشتی دنیا!دلی برای علی نذاشتی
داغ یارشو رو دلش گذاشتی دنیا!دلم از غصه ها می میره
دنیا!مگه از تو چیزی طلب کرد دنیا!مهربونی جای غضب کرد
دنیا!پیش مردم همش ادب کرد دنیا!علی از تو واللهه سیره
از خونه ی علی ...
کوفه!این همه ظلم روا نبودش کوفه!علی ازحق جدا نبودش
کوفه!حق اون ناسزا نبودش کوفه!کاشکی امشب آتیش بگیری
کوفه!علی بود و یه چاه,تنها کوفه!خالی بود جاش رو منبرها
کوفه!به علی بود علی مولا کوفه!ندیدی مثل اون امیری
از خونه ی علی...
مردم!همتون مح
شور-شهادت امیر المومنین علی (ع)
وای دل به غم آغشته شد
وای به سینه بنوشته شد
وای به سر بزن سینه بزن خون خدا کشته شد
چاووشه غم پیچید عرش حق می لرزید یک عالم محزون شد محرابش پرخون شد
می آید از بالا واویلا قدقتل المرتضی فرق علی شد دو تا
وای شد خبری تسلیت
وای خونجگری تسلیت
وای آه فغان شیعه بدان بی پدری تسلیت
شد ماتم یا حیدر آه غم یا حیدر واویلا یا حیدر واحزنا یا حیدر
می آید از بالا واویلا قدقتل المرتضی فرق علی شد دو تا
وای کوفه شده کربلا
وای شکسته آیینه ها
وای ضجه بزن سر بشکن شد سرشکستن روا
وای عالم تلاطم شده
وای غصه تجسم شده
وای ابروی او شکسته و قبله ی ما گم شده
در کوفه شد طوفان صاحب غم شد یزدان
Sleep reigned over the Kufan town,
As from the mosque came a godly sound.
The call for prayer filled the sky,
Moving the air with a gentle sigh.
Awakening Muslims with a gentle prod,
“O people come, and pray to God.”
And in the silent mosque, Ali (AS)stood alone,
Gazing at every wall and stone.
He knew that these walls would be stained with blood,
Innocent, pious, saintly blood.
Today his blood would be shed,
These clean walls would be covered in red.
He was eager for martyrdom I am sure,
It was then he heard a tiny snore.
In a corner a sleeper lay,
Ali (AS) knew he had not come to pray.
Gent
A brave man was Ali
The Lion Of God, the Prophet's wasi
His father was the chief of the clan,
He was a good and pious man.
His mother was entirely free from blame.
Fatema binte Asad was her name.
His cousin, the prophet was brought up by these two,
Children they'd had and quite a few too.
In Kaaba our first Imam was born,
Near the very early hours of dawn.
When his eyes opened for the very first time,
He was met with the Prophet's face sublime.
The Prophet wished to adopt Ali,
To relieve his guardians of a responsibility.
Once the prophet had a feast,
With a tiny amount of things to eat.
S
یاعلی ادرکنی
الهی بمیرم برای امیرخیبر شکن امشب الهی بمیرم امیرم ز ضربه ملجم شده در تب
الهی نباشه خدایا یتیم بی پدر تو دنیا اگر هست نباشه مثاله یتیمی زینب زهرا
علی شیر خدا علی ضرب جفا علی ازین زمونه شده سیر بخدا
پدر مرومرو
خدایا بمیرم نباشم ببینم امشب علی میره خدایا نباشم ببینم که زینبش زدنیا سیره
یتیما کجایید بیارید یه ظرف شیر برای بابا زبونم بشه لال که بابا میخواد بره به پیشه زهرا
اگر روی پدر شوم چو بی سپر تورو مادرمون بیا منم ببر
پدر مرو مرو
جنان در عزایند کجایند فرشتگان عرش اعلا که امشب رقم خورد محرم همه بریم سمت کربلا
اباالفضل کجایی دلیرم دست تو و حسین زهرا علمدار بابا بعد من میم
دوبیتی هایی در شهادت مولا علی ع
۱
علی شب تا سحر از غم نخفتی
حدیث درد را در دل نهفتی
ولی آن لحظه در محراب خونین
فقط «فزت برب الکعبه» گفتی
۲
ببین احمد که تیغ ابن ملجم
فرود آمد به فرق قلب عالم
ز دست امت نا مهربانت
علی می گفت راحت گشتم از غم
شاعر:سید حسن رستگار
منبع:harfhaye.blogfa.com
شکرایزدکه منم افتاده ام دردام تو یاعلی ای آنکه شدذکرعبادت نام تو
برلبم این زمزمه دارم همیشه تاابد هرموقع خسته میشم،میگیرم ازعلی مدد
سیداتو2جهان فقط همینه فخرشون باباشون علی بودوفاطمه هست مادرشون
گرخداعرش برین و-رو-فرش راه واسم کنه عرش وفرش وپس میدم،عشق اونو کم نکنه
نگو نگو ) نگو بابا میخوای بری تنهام بزاری
نگونگو) دیگه نمیبینم من تورو تو بیداری
نگونگو) دیگه امیدی ندارم تو بی قراری
بدون توبویی نداره این عقاقی بدون تو نایی نداره دست ساقی
بدون تو میخندن این مردم یاقی نرو نرو نرو
بدون تو دنیای حسین چه تاره دله زینبت دیگه آروم نداره
بدون توداداش حسن شده بیچاره نرو نرو نرو
-------
بابا بابا)چرادستتو روی سرت میزاری
بابا بابا)بمیرم برات چرا داری میباری
نرونرو)نکنه بابا دیگه دوسم نداری
بمیرم برای نگاش خسته وزاره بمیرم که نفسش افتاد به شماره
چرا همش اسم مادرُ میاره بابا بابا بابا
چرا دیگه رنگ صورت توزرده چرا باباجون دستای تو سرده
چرا باباجون دستای تو
ای خدادلم پریشونه کوفه ازنگاش پشیمونه وای سربابام پرازخونه وای
شب شده خدا دلش کجاست پیش مادره یا پیش ماست تندشده نفس دلش غوغاست وای
هی میگه بگین حسن بیاد کاغذوبیار بایک مداد داره مادرت از در میاد وای
بابا دردتوبجونم برات دعا میخونم خوب میشی اینو من میدونم
چشماتو بردار ازین درخونمون باورش سخته نبودنت پیشمون
مادری کردم دیگه بسه خواهشا طاقت ندارم بشم بابای حسن
باباجون بی تو میمیرم
یتیما به دست یه کاسه شیر آوردن برات بابا بگیر تورو زینبت بابا نمیر بابا
چشماتو نبند بابا نخواب بیدارنمیشی زبونم لال آخه روسرت زدن هلال وای
بابا به عشقت اسیرم نرو بابای دلیرم بری بی تومن میمیرم
تمومه خونه گرفته
باباچه غریبانه رفتست ازین خانه هم برده دله مارا {هم رونق کاشانه}رفتست غریبانه
{شدماه شبت دلتنگ ازعرش چو بگسسته } برروی روخت بابا ماه آمده بنشسته
خورشید سمادرعرش راءسش چو بشکسته
امشب شده مه رویان گریانه سر بازت جانان همه پروانه بر روی رخ نازت
ای وای که ساز غم میسازد این سازت,رفتی چه غریبانه
باباچه غریبانه رفتست ازین خانه هم برده دله مارا هم رونق کاشانه رفتی چه غریبانه رفتی ازین خانه
(بابامرو ای بابا)
گویندوهمه زین پس ما جمع یتیمانیم بابامرو که گویند ما بی سروسامانیم ماجمع یتیمانیم
دیگر به آن خانه ما باز نمیگردیم چون خسته ازانیم و زان خانه پر دردیم
دربین درودیوار آن خاطره می آید دیدم که
واحدی زیبا و سنگین
یا علی اسد الله توبگیر دستم یدالله
به شب تارم نوری یا علی ویانورالله
شده ام مجنون وی به نگاه او بیمارم
همه عالم میدانند که سگ دربار یارم
ای که ارباب منی من کلب تو حیدر
گرکه گویم یاعلی بودازشیر مادر
ای که اسم اعظم و رب العرشی حیدر
ای که رزاق خلائق برفرشی حیدر رب العرشی حیدر
یا امیرالمومنین یا علی اسدالله
یاامیرالمونین یا علی ولی الله
به گلستان مجنون توگل لیلا پسندی
همه جانها خندانند یا علی وقتی میخندی
اگرم عیبی باشددر می و مستی و باده
باتوآقا می خوردن دردوجهانی آزاده
ای که ساقی میی ای شاه میخانه
علت جنونی و مستی دیوانه
ای که کوثر بانامت مستی کند هر شب
بی اسم
