دلا غرق شیونه ، نگو وقت رفتنه
بی تو بار غصه ها ، روي شونۀ منه
میري با حال و روز خسته ، با چشاي به خون نشسته
داري از کوچه یادگاري ، میري با پهلوي شکسته
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم »
منو کشته داغ تو ، قاتلم فراق تو
دیگه از کی دخترت ، بگیره سراغ تو
شده پرپر گل امیدم ، کاشکی می مردم، نم یدیدم
شده خورشید خونه خاموش ، مادر من شده کفن پوش
شاعر : یوسف رحیمی
پریشونه حال من ، دل پر ملال من
ندادي آخر جواب ، تو به این سؤال من
کی به روي تو زده سیلی ، که میري با صورتی نیلی
غرق خونه نگاه زینب ، خداحافظ پناه زینب
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم »
از خونه کجا میري ، شبونه کجا میري
بی تو م یگیرم همش ، بهونه کجا م یري
دنبال تابوتت دویدم ، ولی از تو دل نبریدم
مادر خوب و مهربونم ، خداحافظ آروم جونم
شاعر : یوسف رحیمی
رفتی مهربون من ، ماه آسمون من
می شه شمع تربتت ، چشم نیمه جون من
کشیدي رنج بی حسابی ، حالا شاید آروم بخوابی
چادرت رو بغل میگیرم ، دارم از دلتنگی می میرم
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم »
تنگه دل براي تو ، براي صداي تو
دلا رو آتیش زده ، داغِ روضه هاي تو
خیره میشیم با قلب خسته ، به یه گوشوارة شکسته
جمع می شیم پشت درِ خونه، خونِ رو در روضه م یخونه
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم
شاعر : یوسف رحیمی
دانلود سبک
میون کوچه ، آتیش کینه
می سوزونه بهشت حیدرو ، واي از این غم
جلوي چشماش ، زخمی و پرپر
می بینه آیه هاي کوثرو ، واي از این غم
شده دست بسته و غربت، سهم مولا
شده تازیانه و سیلی ، سهم زهرا
امون از دیار بی وفا ، اُف بر دنیا
توي اون روز غم ، با دلی خون مادر
اومده تو کوچه ، پی حق حیدر
این همه ظلم و ، سکوت مردم
تو مدینه نبود حتی ، یک با غیرت
چادر خاکی ، داره حکایت
دیگه حیا نمونده تو دلِ این جماعت
حرمت علی شکست بینِ آتیش و دود
شده یاس خونۀ مولا ، یاس کبود
آخه بضعة الرسول مگه، جرمش چی بود؟
گرچه توي کوچه ، روي خاکا افتاد
حماسه برپا کرد ، پاي مولا جون داد
شاعر : یوسف رحیمی
دانلود سبک
سه ماهه مادر ، میون بستر
افتادي و چشام می باره خون ، مثل بابا
عجل وفاتی ، دعاي شبهات
نگو دیگه میخواي بري ، از این دنیا
ندیده چشاي آسمون ، غم اینچنین
چشا از غم تو غرق خون ، دلها غمگین
بعد از اون غروب شده بابا ، خونه نشین
میدونم که طاقت ، نداري این غم رو
می سوزونه اما ، رفتنت عالم رو
پلکاي خسته ات، که نیمه جونه
میزنه این روزا به من ، حرف رفتن
داره شکایت ، از گریۀ تو
مدینه محرم غم تو نیست ، مادر من
دل من شکسته از آهت ، مثل پهلوت
میکشه منو کبوديِ چشم کم سوت
بگو با نگاه زینب از ، راز تابوت
میباره چشمامون ، کنار تو هر شب
مرو مادر میشه ، التماس زینب
شاعر : یوسف رحیمی
دانلود سبک
اشک خجالت ، بالاي قبرت
میریزه حالا از چشايِ من ، فاطمه جان
که این امانت، چه جوري برگشت
این غصه میمونه براي من ، فاطمه جان
دیگه کوچه رنگ غم داره ، اي آسمون
دیگه بی سحر میشه شبهام ، اي بینشون
بمیرم که رفتی آخرش ، قامت کمون
هنوزم تو خونه ، میپیچه بوي تو
مگه یادم میره ، زخم پهلوي تو
رفتی و حالا ، شده یا زهرا
کار چشاي نیمه جون من ، اشک افشونی
روز و شب من ، بعد تو اشکه
بگو چیکار کنم با این آه و ، این دلخونی
حال و روز غربت من رو ، کن تماشا
توي شهر بی وفایی ها ، موندم تنها
بی تو اي پناه من! حیدر ، افتاد از پا
شده کار حسین ، بعد تو اشک و آه
قرار ما باشه ، گوشۀ قتلگاه
شاعر : محمدرضا رضایی
کوچه، کوچۀ شهر بی وفا
کوچه، شده پر از غم و بلا، کوچه، آتیش فتنه شد به پا
دیدم با قلبی پر خون ، با چشایی پر اشک و آه
با دست بسته بردن ، مرتضی رو چه بی پناه
بین دیوار و در شد ، برا محسن یه قتلگاه
واي شده اجر رسالت تازیونه
واي بی وفایی یثرب بی امونه
دیدم، آتیش کینه ها رو واي
دیدم، مردم بی حیا رو واي، دیدم، غربت مرتضی رو واي
بی تو غم هاي عالم ، به روي قلب من نشست
تو کوچۀ غریبی ، حرمت اهل بیت شکست
باید دستم سپر شه ، تا که مولام نره ز دست
واي حالا وقت حمایت از ولیه
واي قاتل من غریبیِ علیه
شاعر : یوسف رحیمی
مادر، بیا کمی قدم بزن
مادر، به خاطر دل حسن ، مادر، ببین تو التماس من
وقتی تو کوچه می شم ، عصاي قامت خمت
شعله ور م یشه قلبم ، توي آتیش ماتمت
بارونیه نگاهم ، مثه چشماي پر نمت
واي شده دیوار خونه تکیه گاهت
واي میباره اشک غربت از نگاهت
مادر شده چرا چشات کبود
مادر تو بودي و آتیش و دود، مادر آخه گناه تو چی بود!
باغ لاله میبینم ، میون چشماي ترت
آروم من رو بغل کن، شده زخمی بال و پرت
با اشک و آه می خونی ، نافله هاي سحرت
واي در تب ماتمت آتیش میگیرم
واي بی تو در اوج دلتنگی میمیرم
شاعر : یوسف رحیمی
دانلود سبک
بر تو شد خزون، روز و ماه و سال
حجم پیکرت ;صارت کالخیال
دلخوشی من
بار غمت رو شونه سخته
نبودنت تو خونه سخته
غسل تنت شبونه سخته
خواستی که زخماتو نبینم
خواستی بگی چیزی نبوده
از ورم صورت و بازوت
معلومه پیکرت کبوده
.................................
ای مهتاب من چشماتو نبند
یک بار دیگه به زینب بخند
بی تو یا زهرا
سی سال و با غمات می سازم
با حسرت نگات می سازم
با بغض بچه هات می سازم
از غم تو گوشه ی غربت
زانو هامو بغل می گیرم
شب که میام سر مزارت
آرزومه اونجا بمیرم
شاعر : محمد موحدی مهرآبادی
سبک زمزمه با صدای حاج مهدی تدینی
دانلود سبک
هستی تو برام کاشف الکروب
سنگینه برام درک این غروب
تکیه گاه من
نمازتو نشسته خوندی
با قلب زار و خسته خوندی
با پهلوی شکسته خوندی
خونه ی من تاریک و سرده
دلم پر از غصه و درده
شنیدم از فضه که زهرا
پا شده کار خونه کرده ...
........
می خندی!ولی گریونه حسن
این تابوت توست یا تابوت من
روز آخری
با دل خون و جون بر لب
شونه زدی موهای زینب
خونه شده چقد #ر#مرتب
آب میاری با دست لرزون
تا که حسینت نشه عطشان
حرف از کفن می زنی اما
بی کفنه حسین عریان
می کشه منو بغض زینیین
بی خوابه حسن بی تابه حسین
تا میگم حسین
یادآور غم نگاشم
به یاد روز کربلا شم
به یاد داغ بچه هاشم
دیدی به خاک غم نشستم
میون خاک کوچه هف"ت"بار
این
نه ساله که من با خیرالنسام
یادگاری عقد مرتضام
واویلا
تو کوچه تا دشمن پستش
با بغض و کینه راهو بسته ش
شکستم از ضربت دستش
تا سیلی زد عدو صدا زد
سهم تو از فدک همینه
گوشواره ی عرش الهی
گوشواره هاش نقش زمینه
.....
تو ذهن حسن
مونده یاد من
می گه با حسین
سر بسته سخن
واویلا
مادر و لحظه ی خروش
زمزم خون و وقت جوشش
گوشواره ها شکست تو گوشش
قصه ی من فقط نه اینجا
تو شهر کینه ها می مونه
بیا تا کربلا ببینی
گوش رقیه پر خونه
شاعر : محمد موحدی مهرآبادی
دانلود سبک
*رسیده لحظه ی کوچ کسی که جامانده ست
دمی که فاتحه ی عشق را خدا خوانده ست
و رنگ باخته ماه از غمش به روی زمین
هوای گریه و نور تأثر افشانده ست
نسیم مضطربانه کشیده هر سو سر
و سوز ناله به اندام باد پوشانده ست
لباس فاطمه طاقت ندارد این غم را
و از نگاه علی کرده است پنهان دست
چه بغض های غریبی شکسته نیمه شب
که چشم های خدا را عجیب گریانده ست
چه هق هقی که بلند از گلوی دخترکی ست
که قلب زخمی حق را به اشک سوزانده ست
زمان زمان فراق است و وقت پرواز است
رسیده لحظه ی کوچ کسی که جامانده ست...
شاعر : ابراهیم چاوشی
گل خزونی - قامت کمونی
خواهشم اینه - نری , بمونی
بند دل علی شده پاره
عزیز من تنت چه تب داره
اگه بری کارم دیگه زاره
( نرو نرو نرو نرو زهرا)
میلرزه دستات - سفیده لبهات
سویی نمونده - برای چشمات
دائم میگری دست روی پهلو
بستی یه دستمال به روی بازو
به صورتت نمونده رنگ و رو
( نرو نرو نرو نرو زهرا)
چه جور آوردن - بلا سر تو
چیزی نمونده - از پیکر تو
ای همه ی دلخوشیه حیدر
یه گوشه افتادی توی بستر
شده تموم تن تو لاغر
( نرو نرو نرو نرو زهرا)
شاعر : رضا رسولی
دانلود سبک
خزان رسید و به گلزار من شرار انداخت
رسید هیزم و آتش به شاخسار انداخت
دَری که ساختم آخر به من خیانت کرد
گرفت آتش خود را به روی یار انداخت
میان معرکه سلمان خداش خیر دهد
دوید و زود عبا را رویِ نگار انداخت
خودم ز سینه ی او میخ را در آوردم
ببین مرا به چه کاری که روزگار انداخت
عقب کشید و به دیوار خورد و در پیچید
شیار در به روی پهلویش شیار انداخت
زن جوان مرا می زدند نامردها
مدینه فاطمه ام را در احتضار انداخت
و یک غلاف که دست چهل نفر چرخید
و دست فاطمه را عاقبت ز کار انداخت
چقدر چادر زهرا به پاش می پیچید
زن مرا وسط کوچه چند بار انداخت
همین که دست به معجر گرفت طوفان شد
صدا که زد همه را یاد ذوالفقار اندا
سرِ مزارت اگر آه آه می گیرم
اگر سراغِ تو را گاه گاه می گیرم
كشیدنِ بدنم تا كنارِ تو سخت است!
چه خارها كه ز پا بینِ راه می گیرم
گرفته ام كمك از شانه ی حسین و حسن
پُر از تَرك شده ام، تكیه گاه می گیرم
مُغیره رویِ سرم، سایبانِ من را ریخت
اگر به سایه ی طفلم پناه می گیرم
كمی كبود و كمی هم سیاه شد رویم
مرا ببخش كه از تو نگاه می گیرم
فقط نه خاكِ مزارت، كه چند وقتی هست
حسین را ز حسن، اشتباه می گیرم
مرا زدند ولی باز هم سراغِ تو را
شبیه دختركی بی گناه می گیرم
به گریه گفت به بابا حلال كن من را
اگر ز رویِ تو رویِ سیاه می گیرم
هر آن زمان كه دو چشمانِ زجر می بینم
به زیرِ چادر عمه پناه می گیرم
شاعر : حسن لطف
شد پس از پیمبر فاطمه شهیده
با صورت نیلی ، با قدِ خمیده
مثل لاله پرپر شد
جانفدای حیدر شد
ای مردم عالَم ای مردم عالَم
******
تا اَبد مدینه میکشد خجالت
تازیانه ، سیلی ، شد اجر رسات
دل حزین و غمدارش
دخترش عزادارش
ای مردم عالَم ای مردم عالَم
******
از غمِ ولایت بوده زار و گریان
ناله ی فراقش بینِ بیت الاحزان
هم یاریِ حیدر بود
هم نهیِ ز مُنکر بود
ای مردم عالَم ای مردم عالَم
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
داري، کجا میري پناه من
داري، میري اي تکی هگاه من، زهرا، نگاهی کن به آه من
قول دادي که بمونی ، کنارم اي هم نفسم
تو شهر بی وفایی ، بدون تو چه بی کسم
میدونی از غم تو ، پریشون و دلواپسم
واي با علی هم بگو از درد و داغت
واي قاتل من می شه فکر فراقت
زهرا، بارونیه روز و شبت
ذکرِ خدا خداست روي لبت، بی تاب، شده دوباره زینبت
ابراي نیلی داره ، سه ماهه آسمون تو
جون بر لب کرده من رو، نگاه نیمه جون تو
من رو میکشه آخر ، چشاي غرق خون تو
واي داري میگی وصیت هاتو با من
واي آتیشی تو دل من کردي روشن
شاعر : یوسف رحیمی
امسال بهار دیده ها بارانیست
نوروز بود عید ولی با ما نیست
دلهای همه فاطمیون حزن آلود
زیرا که عزای کوثر قرآنیست
شاعر : اسماعیل تقوایی
امسال بهار آسمان می گرید
در سوگ گلی زمین ،زمان می گرید
شد وقت عزای فاطمه (س)یاس کبود
بلبل به چمن مویه کنان می گرید
شاعر : اسماعیل تقوایی
روضه از این دیگه بدتر نمی شه
غنچه با شعله برابر نمی شه
هر چی سعی می كنم امشب براتون
كه نگم از دیوار و در نمی شه
حرفی از مردونگی پیش نكشید
هیچ جا زن حریفِ لشكر نمی شه
وقتی آتیش بیاد از جلو بخوای
از عقب نیوفتی با سر نمی شه
درِ خونه رو مادر افتاده بود
اوضاع از این دیگه بدتر نمی شه
هر چی كه می زندش بازم می گفت
برا من هیچ كسی حیدر نمی شه
***
كی می دونه نوكِ مِسمار یعنی چی؟
كی می دونه مردم آزار یعنی چی؟
به خدا خیلی بَده اگر بگم
یه عزیز كرده بشه خار یعنی چی؟
می دونم هیچ كسی باور نداره
گریهی حیدرِ كرار یعنی چی؟
برید از چَشمِ علی سوأل كنید
خجالت كشیدن از یار یعنی چی؟
بچه ای كه تازه چار سالش شده
نمی دو
خونه، داره حال و هواي غم
درد دلامو من با کی بگم، رفتی، جوون من! با قدي خم
با چادر مشکی تو ، خونۀ ما شد سیاپوش
بر پا شد مجلس ختم، میون این شهر خاموش
هر شب با خاطراتت ، زینبت م یره از هوش
واي زندگی بی تو سخته فاطمه جان
واي واسه تو میگیریم شام غریبان
بیتو، بی جوابه سلام من
داغت، داغِ بی التیام من، شد چاه، بعد تو هم کلام من
دلتنگ تو که میشم ، شبا میام زیارتت
آروم آروم میسوزم ، مثه شمع پاي تربتت
هر شب روضه میخونم ، از غریبی و غربتت
واي سهم من بی تو اشک و آه و درده
واي علی بعد از تو دورِ کی بگرده
شاعر : محمد جواد قدرتی
گواهی میدن کوثر و هل أتی
تویی سورة عصمت کبریا
بهشت امید پیمبر تویی
تویی هستی حضرت مرتضی
جون ما فدايِ ، تو و زینبت
فداي حسن جان ، فداي حسینت
دخیل نگاهت اجابت شده
کرامات تو بی نهایت شده
نگاهی به این قلب درمونده کن
که لبریز شوق زیارت شده
ببین اشک حسرت ، ببین گریه هامو
می گیرم تو روضه ت ، آخر کربلامو
شاعر : یوسف رحیمی
نداره حریم تو صحن و رواق
نداره مزار تو شمع و چراغ
بدون نشونه هنوز تربتت
دلم خون شد از این همه درد و داغ
توي روضه هامون ، میپیچه شمیمت
تو داري حر مها ، دل ماست حریمت
داره قلب خست هم هواي بقیع
دلم پر میگیره براي بقیع
هنوزم بوي گریه هاتو داره
شباي مدینه ، شباي بقیع
غبار غم و درد ، رو دلها می شینه
امون از غریبی ، امون از مدینه
شاعر : یوسف رحیمی
داره هیئت امشب بوي آسمون
آخه پا گذاشتن توي روض همون
دو تا یاسی که بوي مادر دارن
دو تا لالۀ پرپر و ب ینشون
شمایی که دارید ، شمیم خدایی
دل ما رو امشب ، کنید کربلایی
با این حالی که نامشون نامیه
ببنید باهاشون یه پیغامیه
غریبونه و ب ینشون اومدن
بگن هر چی هست توي گمنامیه
شفیع ما باشید ، تو روز قیامت
بگیرید برامون ، برات شهادت
شاعر : یوسف رحیمی
ببین از تب خاطراتت پُرم
دارم روضه هاي تو رو می شمرم
تا رد میشم از کوچۀ بیکسی
شبیه تو هر بار زمین میخورم
غروب مدینه ، حالم رو میدونه
در و دیوار شهر ، برام روضه خونه
سپردم با این دستاي نیمه جون
یه شب ماه نیلی مو به آسمون
ولی میرسه وارث ذوالفقار
تموم می شه این غربت بینشون
تجلی نورت ، رسیده تا افلاك
مگه میشه خورشید، بمونه زیر خاك
شاعر : یوسف رحیمی
رو زخم دلم خاك تربت بذار
جون مادرت اشکامو در نیار
دلم پر میگیره براي حرم
دیگه مردم از این همه انتظار
چه شوري چه حالی ، چه عشق زلالی
جاي هیئت ما ، تو صحن تو خالی
نوشتم یه نامه با اشک چشام
زدم امضا زیرش رو با ندبه هام
همه از تو حاجت میخوان اما من
فقط از خدا نوکریتو می خوام
اینه آرزوم که ، گداي تو باشم
قبولم کن آقا ، فداي تو باشم
شاعر : یوسف رحیمی
دانلود سبک
از این نفس بیچاره دارم گله
که آخر جا موندم من از قافله
میگن هر کسی نیتش خالصه
آقاجون نداره با تو فاصله
می شینم تو هیئت ، به قصد عبادت
به دست ابالفضل ، میدم دست بیعت
شهیدا میدونن اجابت چیه
شب جمعه شوق زیارت چیه
همه نوکر بی توقّع بودن
آخه فهمیدن که سعادت چیه
همه عاشقونه ، زدن دل به دریا
شدن آسمونی ، با رمز یا زهرا
شاعر : یونس سبزی
شده در تو خلاصه حسن خلقت
شده روشن ز نورت عرش و جنت
گل یاس بهشت مصطفایی
دلت گنجینۀ سرّ نبوت
اي سورة قدر خدا ، اي مصحف جود و سخا
« یا فاطمه ، یا فاطمه »
دلم دارد هواي فاطمیه
شده ماتمسراي فاطمیه
تو می دانی دلم جا مانده مادر
میان کوچه هاي فاطمیه
با یاد تو با اشک غم ، در هر تپش گوید دلم:
« یا فاطمه ، یا فاطمه »
شده شهر مدینه سرد و خاموش
شده از داغ پیغمبر عزاپوش
ولی آتش زده این غم به جانت
به این زودي شده حقش فراموش
از این دیار رفته وفا ، شد آنچنان حقش ادا
« یا فاطمه ، یا فاطمه »
به یاد غربتت شام و سحرگاه
دلم غرق غم و لب ها پر از آه
به امید ظهور آفتابت
شبیه تو نگاهم مانده بر راه
آن سورة عشق و امید ،
شکوه تو فراتر از بیان ها
نگاهت روشنایی بخش جان ها
به لطف سجده هایت هر سحرگاه
شده روشن تمام آسمان ها
بی ابتدا ، بی انتها ، زهرا ترین نور خدا
« یا فاطمه ، یا فاطمه »
زمین و آسمان ها در مدارت
تویی تو کوثر پروردگارت
فدك که جاي خود اي مادر عشق
زمام عالمی در اختیارت
باشد به تو امید ما ، «! خورشید ما » در روز حشر
« یا فاطمه ، یا فاطمه »
پریشان از وفاي روزگاري
به غیر از اشک و غم یاري نداري
فقط شد از فدك سهم تو سیلی
میان کوچه هاي بی قراري
بر زخم دل می زد نمک ، داغ فدك ، داغ فدك
« واویلتا ، واویلتا »
عجب دریا دل و بشکوه رفتند
چه با غیرت شبیه کوه رفتند
براي انتقام سیلی تو
ببین با پهلوي مجروح رفتند
اي شور
صفاي خانۀ تو جاودانی
سراسر عشق و شور و مهربانی
ملائک روز و شب گرم طوافند
به دور این بهشت آسمانی
کاشانه ات بیت ولاست ، صحن بهشت، عرش خداست
« یا فاطمه ، یا فاطمه »
شده غوغا به پا اطراف خانه
کشیده آتش از هر سو زبانه
شده مرثیه خوان مادر ما
صداي ناله هاي تازیانه
ماه نبی نیلی شده؟ یا مرهمش سیلی شده؟
« یا فاطمه ، یا فاطمه »
همه بودند سرگرم تماشا
که حق این گونه تنها ماند تنها
کسی غیر از غم و اندوه و غربت
نیامد تا که باشد یار زهرا
چشم ترش شد شعله ور ، همناله اش دیوار و در
« یا فاطمه ، یا فاطمه »
اگر چه غربت تو بی کران است
ولی راهت فراتر از زمان است
میان امتحان ها سربلندیم
که نورت چلچراغ راهمان است
این
