راهِ تو برای همه راهِ نجات
ای عزیز علی جونِ ما به فدات
تویی نورِ هر دو عین ، یا فاطمه ذکر عالمین
نور چشم مصطفی ، ای مادرِ زینب و حسین
زهرا یافاطمه یازهرا یافاطمه
******
آخرش با دعای تو و کرمِت
پسرت میاد و ما میایم حرمت
حرمت بهشت ماس ، آبروی عرش کبریاس
قبله ی حقیقیِ ، نجف و بقیع و کربلاس
زهرا یافاطمه یازهرا یافاطمه
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
توی کوچه های مدینه ، مادرم خورده زمین
هی میگفتم که پاشو ، دیگه رو خاکا نشین
ای نور چشمان ِ ترم ، برات بمیرم مادرم
یافاطمه یافاطمه ، یافاطمه یافاطمه
******
پلیدی و هر کس که بده ، واقعاً خوب بلده
بی حیای تو کوچه به ، مادرم سیلی زده
دل زار و بیچاره ی تو ، بگو کو گوشواره ی تو
یافاطمه یافاطمه ، یافاطمه یافاطمه
******
چادر ِ خاکی روضه خونه ، تا قیامت برا من
میشه آخر غم ِ تو ، قاتل ِ جون ِ حسن
ای نور دیده مادرم ، قامت خمیده مادرم
یافاطمه یافاطمه ، یافاطمه یافاطمه
******
تازه شروع ِ راه ِ غمه ، میشه از غصه ها پیر
میبینم روزی رو که ، خواهرم شده اسیر
اشک ِ تموم ِ عالمین ، به نیزه ها رأس ِ حسین
مظلوم ِ ب
با شور ِ مشتاقی همه میخونیم آیه ی نور
ایشالا ای مادر میرسه دیگه روز ِ ظهور
میاد عاقبت ، آخرین حجج
ذکر ِ عالمین ، عجّل فرج
دنیا محشر کبری میشه ، گره از کارامون وا میشه
وَ با اومدن ِ پسرت،قبر گمشده پیدا میشه
امید همه یا فاطمه
******
اهالی ِ تقوی ، رَهرو ِ راه ِ سعادتن
سینه زنای تو ، اهل جهاد و شهادتن
با نابودی ِ، صهیونیستیا ، آخر ما میشیم ، حاجت روا
با یا فاطمه یا فاطمه ، سرود ِ شجاعت میخونیم
توی مسجد الاقصا میریم ، نماز ِ جماعت میخونیم
امید همه یا فاطمه
******
دعای خیرت بود ، که ما شدیم محزون ِ حسین
به دشت اشک و آه ، آلاله ی دلخون حسین
ما قدم قدم ، با نوحه و دم ، یازهرا میگیم ، میریم حرم
عرش عش
یا زهرا ، شود جان ِ عالم فدایت
تو هستی خورشید هدایت
گل پیغمبر ، عزیز حیدر
فدایی ِ راه ولایت
محبوبه ی طاهایی ، صدیقه ی کبرایی
تو امّ ابیهایی
یافاطمه یازهرا
******
ملائک ، به عرش حق محو ِ کمالت
جمال ایزد در جمالت
شدی تو پرپر ، وَ تا به محشر
علی دارد از تو خجالت
نبی را نور ِ دیده ، ستم بر تو رسیده
مجروح ِ قد خمیده
یافاطمه یازهرا
******
الا ای ، که تو هستی روح ِعبادت
وَ راه ِ تو راه ِ سعادت
به حقّ حیدر ، دعا کن مادر
رسد بر ما فیض شهادت
کبوتر ِ بر بامیم ، چون لاله ها گمنامیم
سربازان اسلامیم
یافاطمه یازهرا
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
آتش زدن در و دیوار
خون گریه کن ای دل برای زهرا
بشنو ز پشت در نوای زهرا
واویلا واویلا آه و واویلا
******
بین در و دیوار غوغا به پا شد
زهرای مرضیه جانش فدا شد
واویلا واویلا آه و واویلا
******
در پشت در با آوای حزینی
ناله زده که یا فضه خذینی
واویلا واویلا آه و واویلا
******
غمنامه میخواند از غصه بلبل
هم گل شده پرپر هم غنچه ی گل
واویلا واویلا آه و واویلا
******
دستان مولا را از کینه بستند
پهلوی یارش پشت در شکستند
واویلا واویلا آه و واویلا
شاعر : حاج امیر عباسی
از ما ندارها و همه جان نثارها
به مادر تمامی والا تبارها
این نامه را به اشک دو دیده نوشته ایم
تا آبرو بگیرد از این جویبارها
وقتی لباس تیره به تن کرده مهدیت
اصلا نیاز نیست به رنگ بهارها
مادر شنیده ام که تو را هم کتک زدند
گویا نشسته بوده به چشمت غبارها
مادر شنیده ام به زمین خورد صورتت
وای از ستمگری همه پنجه دارها
مادر شنیده ام حسنت مرد از غمت
یاس علی بگو چه کسی کرد درهمت
نوکر فقط برای غمت زار می زند
آخر غمت مرا بخدا دار می زند
در را بر این کبوتر دل باز کن، ببین
دارد به درب بیت تو منقار میزند
از لحظه ای که بر در و دیوار خورده ای
سر را به روی هر در و دیوار می زند
هر روز می رود طرف درب خانه ات
او
حوریه علی بدنت راعقب بكش
درسوخته است زود تنت را عقب بكش
امروز كه ز دنده چپ پاشده ست میخ
بااحتیاط پیرهنت را عقب بكش
بو میبرند كوله ی بارت شكستنی ست
از در نفس نفس زدنت را عقب بكش
سینه سپركن و جلوی نعره ها بایست
ای شیر زن اباالحسنت را عقب بكش
فضه برای وضعیت حال تو بس است
دیگر حسین را....حسنت را...عقب بكش
شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان
دل گرمی ایـن روزهایِ سرد، برگرد
ای سرخی گلهایِ خشك و زرد، برگرد
آسان ندارد بی تو هر چه سخت، بازا
درمان ندارد بی تو هر چه درد، برگرد
اَشكوْ اِلیْكَ از جهانِ خـالی از مـرد
بـا سیصد و بـا سیزده تا مـرد، برگرد
از عاشقی سرشارم و چون اهلِ كوفه
پُشتِ تو را خالی نخواهم كرد، برگرد
می آیی آن روزی كه شاید خاك باشم
تا پَر كِشم بر دامنت چون گَرد، برگرد
دنـبـالِ تـو در كوچـه هـایِ فاطمیه
حیران شدم چون عابری شبگرد، برگرد
ای دسـتِ قهارِ خـدا تـا كه بگـیری
كـفـاره ی سیـلیِ آن نـامرد، برگرد
زینب فقط می داند آن بَلوایِ كوچه
شب ها چه بر روزِ حسن آورد، برگرد
یك حرف می مـاند برایم یابن زهرا
بـرگرد جـانِ مـادرت بـرگ
بهشت جلوه ای از سایه سار این دو نفر
جهنم است نبودن کنار این دو نفر
نماز شفع پیمبر علی و فاطمه اند
نماز شب شده شب زنده دار این دو نفر
طلا غبار قدمهای فضه خادمشان
گرفته فضه عیار از عیار این دو نفر
گره نخورده به دست طناب قصه شان
نبود دست کسی اختیار این دو نفر
وقار کوه احد هم شکست در کوچه
کشیده شد به زمین تا وقار این دو نفر
میان غربت غمبار خانه خورشید
نبود میخ در خانه یار این دو نفر
علاوه بر در خانه زدند زهرا را
نشد رعایت تقسیم کار این دو نفر
به غیر آتش سوزان تب ، به غیر از درد
نبود هیچ کسی غمگسار این دو نفر
بجای میخ در خانه که ندارد شرم
خمیده ام، شده ام سوگوار این دو نفر
شاعر : محسن حنیفی
دو آینه که خدا را به ما نشان دادند
دوتا ستاره که زینت به آسمان دادند
دو تا کریم دو تا سبز پوش فاطمه خو
دو مهربان که به ما رزق آب و نان دادند
دوتا حسن که یکی را حسین میخوانند
که هرچه روزیشان شد به این و آن دادند
دو گریه زاده دو تا ابر بغض کرده اشک
به اشکهای روان گریه یادمان دادند
دو گوشواره زهرا ولی شکسته شده
که داغ فاطمه را سخت امتحان دادند
دوتا حرم که در آغوش یکدگر بودند
کنار مادر بی جان خویش جان دادند
برای اینکه دوباره ز خواب برخیزد
چقدر مادر مظلومه را تکان دادند
مسیر خانه به مسجد فقط زمین خوردند
دو قاصدک که خبر را به باغبان دادند
به امر فاطمه با گریه شسته شد بدنش
کنار او دم جانم حسین جان دا
کاش حنانه ی من لب به سخن باز کند
گره از کار من و بند کفن باز کند
دست از جان خودم شستم و او را شستم
ترسم این بود که این زخم دهن باز کند
خاطرم هست پرش را سپرم کرد مگر
ریسمان لااقل ازگردن من باز کند
تازه دیدم وَرم بازوی او را اما
کاش آغوش خودش را به حسن باز کند
چون که صورت به کف پاش نهاده است حسین
پلک زخمی شده را مطمئنا باز کند
وای اگر باز بگوید که بُنی، ذبحوک
روضه را با دم پر سوز و محن باز کند
حرزی از بوسه به دور گلوی یوسف بست
وای از گرگ که با چنگ زدن باز کند
شاعر : محسن حنیفی
حال تنت بد است دعایت نمیکنند
تو بی حمایتی و حمایت نمیکنند
زنهای شهر پیش تو امروز آمدند
نیت عیادت است عیادت نمیکنند
باهم یواش پشت سرت حرف میزنند
ساکت نشسته اند و صحبت نمیکنند
اصلا حواسشان به تو و حرفهات نیست
اصلا تو را درست زیارت نمیکنند
هرشب تو میروی به در خانه هایشان
اما تورا به خانه که دعوت نمیکنند
اینها اگر به فکر تو هستند پس چرا؟
به گریه ی شبانه ات عادت نمیکنند
نامردها هنوز نفهمیده اند که
از ناله ی مریض شکایت نمیکنند
تو صورت کبود نشان میدهی ولی
یک لحظه هم نگاه به صورت نمیکنند
در پیش چشم من همه گفتند رفتنی است
حال مرا به جز غم و حسرت نمیکنند
شاعر : سید پوریا هاشمی
ما را گدای حضرت زهرا نوشته اند
اصلا برای حضرت زهرا نوشته اند
میلی به پادشاهی عالم نمی کنیم
وقتی گدای حضرت زهرا نوشته اند
تقدیر و سرنوشت تمامی شیعه را
با بچه های حضرت زهرا نوشته اند
روز الست با قلم شاه اولیا
ما را فدای حضرت زهرا نوشته اند
حتما زمان مردن ما را بدون شک
در روضه های حضرت زهرا نوشته اند
حتی مکان مردن ما هم مشخص است
در زیر پای حضرت زهرا نوشته اند
شکر خدا که رزق جنون دل مرا
زیر لوای حضرت زهرا نوشته اند
ایام فاطمیه خدا هم کمانی است
این را خدای حضرت زهرا نوشته اند
شکر خدا که بعد محرم دوباره باز
ماه عزای حضرت زهرا نوشته اند
ذات خدای لم یلد بی شریک را
در ابتدای حضرت زهرا نوشته اند
شاعر :
شب و روزات/ پر درده/ زندگی برات عذابه
داری کم کم/ میری از دست/ حالت از بس که خرابه
تمومی شهر حریف اشکای تو نمیشه
غم هیچ کسی اندازه غمای تو نمیشه
کسی غیر درد مونس شبای تو نمیشه
درد بازوت مگه تموم میشه خون پهلوت مگه تموم میشه
کبودی روت مگه تموم میشه
زهرا جان مگه تموم میشه
چقده سرد/ شده دستات/ دائماً تو میری از هوش
زخم سینت/ شده علت/ پیرَن تو میشه گلپوش
سه ماهه که رو میگیری تو از علی عزیزم
سه ماهه که با غربت مدینه در ستیزم
سه ماهه که من اشک غممو تو چاه میریزم
جون زینب یه کم آروم بگیر کم بکن تب، یکم آروم بگیر
لااقل امشب، یه کم آروم بگیر
زهرا جان یه کم آروم بگیر
دم آخر/ پیش چشمام/ داری با گریه می
سلام ما به چادر خاکی تو 2
سلام ما به عصمت و پاکی تو
وای وای
(تو حجت الله علی الحجج شدی
سرّ شب قدر و تمام حج شدی) 2
(مادرم بی حرم 3 مادر) 2
تو رفتی و ماتم گرفته کائنات 2
من مانده ام با خاطرات گریه هات
وای وای
پیراهن خونی تو برابرم
دارد خجالت می کشد چشم ترم 2
یاورم فاطمه 3 جانم
تو رفتی و خانه شده پر از عذاب 2
ناله کنم بر این دعای مستجاب
وای وای
از آسمان، تو اشک دخترت ببین
دعا نما به حال این خانه نشین 2
یاورم فاطمه 3 جانم
شاعر : رضا تاجیک
دانلود سبک
انّا انزلناهُ فی لیلة القدر و ما ادریکَ ما لیلة القدر
قال الصادق امام هدی ، معنای قدره مادر ما
بگو با خلق این دنیا ، و ما ادریک ما الزّهرا
ای شب قدرم ، تویی تو بدرم ، مادر مادر مادر
سوره ی کوثر ، همسر حیدر ، مادر مادر مادر
******
پای عشقت بانو دنیا اسیره ، با خون نوشتی حیدر امیره
ای ملیکه به ارض و سما ، ناموس علی طاووس خدا
تو راضیه تو مرضیه ، تویی انسیة الحورا
ای شب قدرم ، تویی تو بدرم ، مادر مادر مادر
سوره ی کوثر ، همسر حیدر ، مادر مادر مادر
******
ای سایبان ما چادر نمازت ، شد نور جنت لبخند نازت
قامت تو نشان حیا ، از قیام تو دین احیا
ای گدای تو صد حاتم ، ای مریض تو صد عیسی
ای شب قدرم ، تویی ت
از غم دوری تو بابا شهر مدینه غمینه
از غم تو ناله می زنم کار شب و روزم اینه
بعد تو بابا شهرنبی
خزونه و تاریکه برام
دلم به تو خوش بود پدرم
فراق تو سنگینه برام
فراق تو سنگینه
بابا ، تو رفتی با یه دنیا غم موندم
من هم، با رفتنت اشهدم و خوندم
تنها ، یار و طرفدار علی موندم ، بابا
بعد از ، تو دیگه غنچه هام و نشکفتم
حتی ، غمم رو با علی نمی گفتم
بی تو ، می خوام بمیرم
وای ، پدرخوبم (بی تو میرم)2
******
دوری تو بابا من و تا قبر شهیدا کشونده
تو بیت الاحزان مدینه دختر تو تنها مونده
به روی خاک حمزه عموم
ناله زنان با شور و نوا
رو سر می ریزم تربتش و
میگم کجایی یا ابتا
کجایی یا ابتا
بابا ، عدو به من چقدر جفاکار
به نام مادر سادات و مادر پدرش
به نام ام ابیها و مجتبی پسرش
به نام حضرت زهرا و آتش جگرش
به نام معجر خونین و پلک شعله ورش
به نام آنکه به پای ولای تاج سرش
میان آن در و دیوار سوخت بال و پرش
به نام فاطمه آغاز می کنم سخنم
که من اسیر خدا و اسیر پنج تنم
هماندمی که مدینه سرای ماتم شد
ز سرو قامت زهرا دو استخوان کم شد
به نزد کعبه ی چشمان جانشین خدا
نداشت طاقت و یکدفعه از کمر خم شد
درست قصه ی موسی و سامری شده بود
امیر گوشه نشین و صغیر ، اعظم شد
جفا به همسر مولا گذشت از سر حد
شکست شیشه ی عمر علی به ضرب لگد
میان کوچه کنار حسن زمین افتاد
ز روی خاتم دست علی نگین افتاد
دوباره دست حرامی هوای سیلی کرد
به ج
اشک در چشم مردد شده و پای نظر می لرزد
حرف رفتن شده و صورت و سر می لرزد
نه فقط خانۀ حیدر متلاطم شده است
لرزه افتاده به افلاک و قمر می لرزد
چقدر ضربه مگر محکم و کاری بوده؟
که هنوز از اثرش چوبه ی در می لرزد
بعد هر ناله ی تو آرزوی مرگ کند
هستی اش در خطر افتاده اگر می لرزد
زینب از گریۀ خود گشت پشیمان وقتی
دید از شدت غم پای پدر می لرزد
حسن از حادثۀ کوچه به خود می پیچد
مادری آه کشد، قلب پسر می لرزد
فاطمه خیره شد و گفت: حسن محکم باش
نازنینم...، پسرم...، مرد مگر می لرزد؟
همه با چشم پر از اشک به هم می گفتند:
کار از کار گذشته است، دگر می لرزد
شاعر : حسین ایزدی
ای تمام حاصلم گشتی درو
یاس آغشته به خون من مرو
بهترین رزمنده ی راه علی
در خسوف خونی ای ماه علی
چشم سیلی خورده ات را باز کن
درد دل را با علی آغاز کن
ای تمام آرزوی مرتضی
رخ مکن پنهان ز روی مرتضی
گر چه بنهادی به روی زخم، دست
بوی خونت خانه را پر کرده است
من خودم دیدم ز جور خصم پست
استخوان هایت به پشت در شکست
ای پرستوی شکسته بال من!
ای دویده از حرم دنبال من
پاره از داغت شده بند دلم
دست تو بشکست مانند دلم
باز بنما هر دو چشم بسته ات
گو سخن با حیدر دل خسته ات
ای شکسته سینه ی قامت کمان
فاطمه پیش علیّ خود بمان
بی تو من تنهای تنها می شوم
بعد تو کی از زمین پا می شوم
شاعر : مجتبی روشن روان
آتیش فتنه میشه برپا ، حالا کنار عرش اعلی
بین در و دیوار خونه ، افتاده زهرا
با چشمایی در خون نشسته ، میبینه با قلبی شکسته
بردن علی رو سوي مسجد ، با دست بسته
تو کوچۀ غربت ، چشماش شده دریا
یاري نداره حق ، مونده علی تنها
اگر چه مجروحه ، اگر چه بی تابه
غریبی حق رو ، که بر نمی تابه
مادر صبر و استقامت ، کرده توي کوچه قیامت
می مونه زهرا تا پاي جون ، پاي ولایت
نگو که دشمن بی شماره ، ببین که روح اقتداره
آروم نمیشینه اگر چه ، یاري نداره
اومد توي میدون ، با پهلوي زخمی
با چشماي خونبار ، با بازوي زخمی
می مونه با مولا ، تا لحظۀ آخر
خورشید ایثاره ، در یاري رهبر
شاعر : یوسف رحیمی
می شه نگاهم غرق شیون، میزنی تا که حرف رفتن
بی تو علی خونه خرابه ، اي هستی من
با این چشاي غرق بارون ، با این نگاهاي پریشون
با نالۀ عجل وفاتی ، من رو نسوزون
همین طوري هستم ، شرمنده از بابات
شرمنده تر میشم ، با اشکاي چشمات
زخماي قلب من ، بی تو می شه کاري
خونه دل من از ، این امانتداري
می شه نگاهم غرق شیون ، دیگه ندارم تاب موندن
می کشه من رو غربت تو ، اي هستی من
داغت زده آتیش به جونم ، وقتی با چشمِ نیمه جونم
خونه نشینی تو می بینم ، اي مهربونم
نشد کنم کاري ، شرمنده ام مولا
دست تو شد بسته ، تو کوچۀ غمها
میدونی پرپر شد ، بهشت امیدم
وقتی که شمشیرو ، بالا سرت دیدم
شاعر : یوسف رحیمی
اسیر اندوه تو هستم ، رفتی و از داغت شکستم
قد خمیده ام شاهده که ، از پا نشستم
مونده علی تنهاي تنها ، رنج تمامه بی تو دنیا
دیگه سلامم بی جوابه ، بعد از تو زهرا
بی تو چه دلگیره ، این شبهاي ابري
چیکار کنم من با ، این همه بی صبري
زینب تو بی تاب ، حسین پریشونه
حسن براي تو ، باز روضه میخونه
بعد از تو قلبم بی قراره ، درد و غم من بی شماره
آخه تموم خونۀ من ، بوي تو داره
سجاده تو وقتی می بینم ، بدجوري دلتنگ تو می شم
این در سوخته هر شب و روز ، زده آتیشم
با خاطرات تو ، دیگه دلم خونه
چشاي بارونیم ، روضه ها م یخونه
مگه یادم میره ، اون روزاي نیلی
چشماي خونبار و ، کبودي سیلی
شاعر : یوسف رحیمی
دانلود سبک
دل پر از غم علی ، شد محرم علی
فاطمیه اومد و ، در به در شدم برات
غرق اشک و ناله ام ، عمریه تو روضه هات
یا فاطمه، دل ماست غرق عزا
یا فاطمه، اي شهید کوچه ها
فاطمیۀ غمه ، اشکامون دمادمه
از غریبی علی ، روضه ها شنیده ایم
ما هنوز عزادارِ ، یاسی قد خمیده ایم
یا فاطمه، غم تو بی انتها
یا فاطمه، اي شهید کوچه ها
تو شباي غربتت ، بوي یاس تربتت
م یبره دل منو، تا بقیعِ درد و داغ
نه رواق و گنبدي ، نه یه شمع و یه چراغ
یا فاطمه، مادر صبر و صفا
یا فاطمه، اي شهید کوچه ها
اي حبیبۀ خدا ، می دونم از ابتدا
داده آبرو به من ، ذره پروري تو
جا گرفته تو دلم ، مهر مادري تو
یا فاطمه، مادر اهل ولا
یا فاطمه، اي شهید کوچه ها
کوچه در تلاطمه ، ازدحام مردمه
گوشوارة آسمون ، زیر دست و پا گمه
کی می تونه آروم بشینه ، وقتی این صحنه رو می بینه
چادري که پناه دنیاست ، توي کوچه به روي خاکاست
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم »
گرچه نور و کوثره ، هستی پیمبره
میدون اومده بگه ، فدایی حیدره
عشق حیدر بود و نبودش ، اومده با همه وجودش
بلاگردون جون مولاست ، حالا با بازوي کبودش
شاعر : یوسف رحیمی
زدي شونه موي من ، تو بوسیدي روي من
اما مونده عقده اي ، میون گلوي من
چرا قلبت آروم نمی شه ، چرا اشکات تموم نمی شه
« عجل وفاتی » تو که حلّال مشکلاتی ، نگو اینقدر
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم »
نیگا کن به گریه هام ، بخون از توي نگام
می میرم بدون تو ، یتیمی زوده برام
هر که من رو م یبینه م یگه ، مادرت رفتنیه دیگه
نم یشه اما باور من ، یتیمی سخته مادر من
شاعر : یوسف رحیمی
دلا غرق شیونه ، نگو وقت رفتنه
بی تو بار غصه ها ، روي شونۀ منه
میري با حال و روز خسته ، با چشاي به خون نشسته
داري از کوچه یادگاري ، میري با پهلوي شکسته
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم »
منو کشته داغ تو ، قاتلم فراق تو
دیگه از کی دخترت ، بگیره سراغ تو
شده پرپر گل امیدم ، کاشکی می مردم، نم یدیدم
شده خورشید خونه خاموش ، مادر من شده کفن پوش
شاعر : یوسف رحیمی
پریشونه حال من ، دل پر ملال من
ندادي آخر جواب ، تو به این سؤال من
کی به روي تو زده سیلی ، که میري با صورتی نیلی
غرق خونه نگاه زینب ، خداحافظ پناه زینب
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم »
از خونه کجا میري ، شبونه کجا میري
بی تو م یگیرم همش ، بهونه کجا م یري
دنبال تابوتت دویدم ، ولی از تو دل نبریدم
مادر خوب و مهربونم ، خداحافظ آروم جونم
شاعر : یوسف رحیمی
رفتی مهربون من ، ماه آسمون من
می شه شمع تربتت ، چشم نیمه جون من
کشیدي رنج بی حسابی ، حالا شاید آروم بخوابی
چادرت رو بغل میگیرم ، دارم از دلتنگی می میرم
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم »
تنگه دل براي تو ، براي صداي تو
دلا رو آتیش زده ، داغِ روضه هاي تو
خیره میشیم با قلب خسته ، به یه گوشوارة شکسته
جمع می شیم پشت درِ خونه، خونِ رو در روضه م یخونه
« مادرم، واي مادرم ، مادرم، مادر بی حرم
شاعر : یوسف رحیمی
دانلود سبک
میون کوچه ، آتیش کینه
می سوزونه بهشت حیدرو ، واي از این غم
جلوي چشماش ، زخمی و پرپر
می بینه آیه هاي کوثرو ، واي از این غم
شده دست بسته و غربت، سهم مولا
شده تازیانه و سیلی ، سهم زهرا
امون از دیار بی وفا ، اُف بر دنیا
توي اون روز غم ، با دلی خون مادر
اومده تو کوچه ، پی حق حیدر
این همه ظلم و ، سکوت مردم
تو مدینه نبود حتی ، یک با غیرت
چادر خاکی ، داره حکایت
دیگه حیا نمونده تو دلِ این جماعت
حرمت علی شکست بینِ آتیش و دود
شده یاس خونۀ مولا ، یاس کبود
آخه بضعة الرسول مگه، جرمش چی بود؟
گرچه توي کوچه ، روي خاکا افتاد
حماسه برپا کرد ، پاي مولا جون داد
شاعر : یوسف رحیمی
دانلود سبک
