وفات حضرت خدیجه (س)

حیا در چشمهایش بود غیرت داشت همت داشت
چنان آسیه و هاجر چنان مریم نجابت داشت

لباس کهنه میپوشید روی خاک میخوابید
تماما خرج دین میکرد هرچه مال و مکنت داشت

تجارتخانه های مکه از اموال او پر بود
ولی او با خدای خود فقط میل تجارت داشت

بجای مرغ بریان دانه ی خرما غذایش بود
به رعیت ها شباهت داشت ان بانو که رعیت داشت

وجودش را فدای راه حق میکرد بی وقفه
برایش پیشرفت دین همیشه ارجحیت داشت

به رغم آنهمه تبلیع که ضد پیمبر بود
کنارش ماند در هرحادثه از بس بصیرت داشت

گواهی میدهد شعب ابیطالب به ایثارش
گواهی میدهد این شیربانو استقامت داشت

چه ایمانی چه اخلاصی که بین بستر مرگش
خدیجه از رسول الله احساس خجالت داش

• چهارشنبه
• 8
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

◾وفات حضرت خدیجه(س)

ای همسر باوقار احمد
ای همنفس روح مجرد
ازعرش‌،خدا داده سلامت
ای مادر کوثر محمد

زنهای بهشتی بفدایت
یک گوشه‌ی عرش رد پایت
برحبیب‌حق مونس‌وغمخوار
دیدار نبی گشته‌ دوایت

مدیون تو اسلام به‌عالم
ای همنفس رسول خاتم
زهراست جزای نیکی تو
من‌از‌تو و ازصبر تو ماتم

اموال تو وقف مصطفی شد
هست تو در این راه فدا شد
تو مادر یازده امامی
داماد تو تا که مرتضی شد

بعد تو نبی یکه و تنهاست
آواره میان کوه و صحراست
داغ تو به دل نشسته بانو
گریان زغم و درد توزهراست

حالا که زمان رفتن توست
برخاک سیه نهفتن توست
لب واکن و با نبی سخن‌گو
حالا که زمان گفتن توست

حرف از کفن و شام جدایی‌ست
شب آمد و موسم رها

• دوشنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 00:42
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

رودی که خود را فداکرد درراه دریا خدیجه ست
مستغرق در صفات یاسین و طاها خدیجه ست

هربار رفته به معراج محبوب خاص خداوند
از حق تعالی شنیده محبوبه ی ما خدیجه ست

گر تو اباالمومنینی او مادر مومنین است
پس یا مُحمّد یقیناً کفو تو تنها خدیجه ست

هر نعمتی‌در بهشت‌است‌جزوثمرهای‌طوبی‌ست
زهراکه‌شأنش‌اَجلّ‌است‌دراصل‌طوبی‌خديجه ست

حوّا و هاجر گواهند از هر لحاظی بسنجیم
خاتون‌محشر‌که‌زهراست‌خاتون‌دنیا‌خدیجه ست

او ریشه ی لیله القدر او برتر از اَلفِ شَهر است
در آن مقامی که اُمِّ اُمِّ أبیها خدیجه ست

در عشق نسبت به مولا میزان اگر بوده زهرا
در وادی حب احمد معیار و مبنا خدیجه ست

آن زن که مال حلالش مانند شمشیر ح

• دوشنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

او که الگوی ولایت محوری فاطمه است
یا خدیجه حک روی انگشتری فاطمه است
نیست ام المومنین هر زوجه ی ختم رسل
شرط ام المومنینی مادری فاطمه است
دستگیرش لطف بی حد خدیجه می شود
هر که کارش بین عالم نوکری فاطمه است
حاصل عمرش بُوَد زهرا ، تمام فخر او
قلب لبریز از ولای حیدری فاطمه است
روزه را با روضه واکن خیر می خواهی اگر
آه آه امشب شبِ بی مادری فاطمه است
روضه او رنگ و بوی فاطمیه می دهد
بس که فکر روزگار بستری فاطمه است
وقت رفتن ، آه زهرا ، آه زهرا بر لبش
غصه اش رخساره نیلوفری فاطمه است
.
.
تا کفن ها را پیمبر دید زد ناله: حسین !
بعد مادر اول نوحه گری فاطمه است

• دوشنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا فاطمه( س )ما نوکران بچه های مادرت
تا به روز حشر هستیم خاک پای مادرت

ما گدایان از برای تسلیّت یا فاطمه (س)
آمدیم با چشم گریان در عزای مادرت

حال بشنو ذکر ما را زین عزای مادرت
سر فدای اُمّ زینب جان فدای مادرت

• دوشنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زنی فراتر از ادراک و برتر از اوهام

که جلوه کرده در او شأن زن به معنی تام

زنی چنان که خدا هم به او رسانده سلام

که بوده است مسلمان جلوتر از اسلام

کسی به درک مقامش نمی رسد هرگز

به درک معنی نامش نمی رسد هرگز

`فأین مثل خدیجه؟” نبود در عالم

خدیجه کیست؟ بپرس از پیمبر خاتم

گدای سفره ی اکرام اوست صد حاتم

از او اگرچه نوشتند عالم و آدم

ولی مدارج شأنش هنوز ناپیداست

همین مقام بس او را که `مادر زهراست”

امینه بوده اگر همسر امین شده است

تمام ثروت او خرج راه دین شده است

که جزء چار زن برتر زمین شده است

به امر حضرت حق `ام مومنین” شده است

تمام ثروت اسلام در خزانه ی اوست

چرا که عرش خداوند فرش خانه

• دوشنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به روی خاتم دست نبی نقش نگین هستی
که هم دوش نبی بوده رفیق راستین هستی
به کوری تمام دشمنانِِ دین پیغمبر
تویی قدیسه اعظم که ام المومنین هستی...

• سه شنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#السلام_علیک_یا_ام_المومنین_یا_خدیجة_الکبری?
در عشقِ محمّدی ... شبیهِ ققنوس
با نور خدا شده وجودت مأنوس
از دامن چشمه سارِتو با کوثر
جاری شده ست یازده اقیانوس
#منصوره_محمدی_مزینان

• سه شنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

روزی که ابتر خوانده شد پیغمبر اسلام
ام ابیها زاده شد از مادر اسلام

هم حلقه ی عشق نبی را داشت بر انگشت
هم در نابی بود بر انگشتر اسلام

السابقون السابقون یعنی که او بوده
هم شانه با دست خدا در سنگر اسلام

با ثروتی از مهربانی های بی حدش
تزریق کرده عشق را بر پیکر اسلام

جام بلا طعم عسل می داد در کامش
از بس لبش نوشیده بود از ساغر اسلام

همراه با اخلاص زانوی ادب می زد
هر روز شاگردانه پای منبر اسلام

کوری چشم جمعی از آلوده دامن ها
جوشید در دامان پاکش کوثر اسلام

بعد از خدیجه مصطفی اشک یتیمی ریخت
این را گواهی می دهد چشم تر اسلام

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سخن از بانوی دین است که نورش یکتاست
روشنی اش به جهان روشنی بی همتاست
مدح او را نتوان گفت ز بس که والاست
هر چه گوییم فقط عرض ارادت ازماست

مادر اسلام و همان مام تمام دنیاست
همه ی نور وجودش ز وجود زهراست

*

هر چه دارد همه در راه حبیبش داده
یار بیمار که هستی به طبیبش داده
ثروتش را که به مولای غریبش داده
حق بر او لایحه ی دلخوش سیبش داده

عطر زهرا و حسین و حسن از حضرت اوست
به چه پاداش کرم نزد کریمان نیکوست

*

او که خود در همه ایام بماند بر جا
رفت تا دلبر خوش نام بماند بر جا
رفت و از او غم و آلام بماند بر جا
سوخت چون شمع که اسلام بماند بر جا

پا به پا همره دلدار ز غم آزرده
یک تنه توشه ی او را به ح

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب دل زهرا و پیغمبر شکسته
دختر کنار بستر مادر نشسته

چشمان زهرا، از غصه خونبار
خدیجه گوید خدا نگهدار

آه و واویلا آه و واویلا

رفتی و اما بعد تو تنها شدم من
بی تو اسیر غصه و غم ها شدم من

پشت و پناهم بودی خدیجه
تو تکیه گاهم بودی خدیجه

آه و واویلا

ای حضرت ام الائمه یا خدیجه
بر نوکران خود نظر بنما خدیجه

داغ غمت را ،بر سینه داریم
ما آرزوی، مدینه داریم

آه و واویلا

حسین کریمی نیا

• یکشنبه
• 21
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

باید نبی به شخصه بگوید فضائلت
ای آنکه عاجزیم ز وصف خصائلت

کردی تمام زندگی خود فدای دین
لبیک گو شدی به طنین ندای دین

ای مادر ملیکه ی حق ای نماد عشق
ای آبروی اهل ولا ای نهاد عشق

ای معنی مجسّم یاری گر خدا
ای خاکسار درگه تو اهل کبریا

بیچاره آن کسی که فقیر شما نشد
فردی در آن زمانه نظیر شما نشد

مانند آسمانِ خدا بی کرانه ای
تو در میان مردم مکّه یگانه ای

اسلام پایدار شد از پایداری ات
"مریم شده است خادمه ی افتخاری ات"

ای بر رسول اعظم دادار ، آینه
خوش طینت ای عروس جلیله به آمنه

گشته جهان پر از جلوات و شرافتت
صد ها سلام از طرف ما به ساحتت

نام تو حک شده به روی قلب ما چنین
ای سفره دار ارض و سما ، ام مومنین !

ای بانوی شریفه به "خورشید" کن نگاه
ای بر تمام عالم ایجاد ، سرپناه ...
شاعر:علی ساعتچی خورشید

• شنبه
• 4
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 15:53
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

《بنداول》

ای مادره تمامه مومنین،ای همسره خاتم المرسلین
میشه مادر تو رو صداکنم،ای بهترین بانوی زمین

مادره زهرای اطهرهستی،تو یار و یاوره پیمبر هستی
ماله تو خرجه تبلیغ دین شد،شفیعه فردای محشر هستی

♡یاخدیجه ام المومنین♡
¤¤¤¤¤¤
《بنددوم》

آرامشه دله احمد تویی،ملیکه ی حی سرمد تویی
تنها نزاشتی پیغمبر رو،پناهه قلبه محمد تویی

تو دنیا خیلی سختی کشیدی،اما از اسلام دست نکشیدی
ذکره یا احمد یاعلی گفتی،تا اینکه به لقاء الله رسیدی

♡یاخدیجه ام المومنین♡
¤¤¤¤¤¤
《بندسوم》

کفن شدی با عبای رسول،به کنیزیه حق شدی قبول
با رفتنت چقدر آتیش گرفت،قلبه پاکه حضرت بتول

نبودی مادر زهرا کتک خورد،سیلی برای باغه فدک خورد
باضربه ی لگدمیونه کوچه،شیشه ی عمره محسن ترک خورد

♡یاخدیجه ام المومنین♡

• شنبه
• 2
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 18:10
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

◾رباعیات
◾وفات حضرت خدیجه (س)

با رفتن تو غریب تر میگردم
گریان و پریشان به سحر میگردم
ای کوه وفا تو از برم میروی و
من با غم و غصه همسفر میگردم

ای مادر فاطمه مرو از دستم
بی تو بنگر به غصه ها پیوستم
مدیون توام به پای من استادی
من دخیل صبر به چادر تو بستم

• پنج شنبه
• 2
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 01:51
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

از لطف و محبت خدیجه خاتون
غرقیم به رحمت خدیجه خاتون

از ما صلوات با. وعجل فرجه...
تقدیم به حضرت خدیجه خاتون

• جمعه
• 3
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 15:52
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

سجده شکر بر خداش کنیم
اذنمان داده اقتداش کنیم

مادری کرده است در حق ما
تا که مادر همه صداش کنیم

حق او بیشتر ز فهم گداست
ما که باشیم تا اداش کنیم؟!

بیشتر میشویم شرمنده
بیشتر هرقدر تلاش کنیم

هرچه را داشت نذر احمد کرد
هرچه داریم خاک پاش کنیم

دست بر دامن خدیجه شدیم
مرگ بر ما اگر رهاش کنیم

چند روزیست بستری شده است
پس بیایید تا دعاش کنیم

ای خدا بین بستر آب شده
جگر فاطمه کباب شده..

• جمعه
• 3
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 15:55
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

نیست عشقِ اینچینِ دیگری
همسر و یار متینِ دیگری

بود همراه نبی هنگام وحی
جبرئیلِ با یقینِ دیگری

داشت پیغمبر(ص) میان خانه اش
حضرت روح الأمینِ دیگری

عاشقش بود و خدا را شکر داشت
جز علی(ع) حبل المتینِ دیگری

بر رکابِ نام احمد تا ابد
خوش نمی آید نگینِ دیگری

جز خدیجه(س)؛ مادر زهرا(س) مگر
هست أم المؤمنین ِ دیگری؟!!

هر که گوید هست. با اسلام نیست...
می رود دنبالِ دینِ دیگری!

• دوشنبه
• 22
• فروردین
• 1401
• ساعت
• 07:13
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

◾وفات حضرت خدیجه(س)

مراقب باش اسما دخترم را
تمام هستی و بال و پرم را

مراقب باش چون مادر ندارد
تو این قرآن من این کوثرم را

برایش مادری کن قول دادی
که این جان من و پیغمبرم را

تمام هست مادر دخترش شد
بگیر از من تو تنها یاورم را

چقدر سخت پیش چشم مادر
بمیرد ناگهان در پیش دختر

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• دوشنبه
• 22
• فروردین
• 1401
• ساعت
• 19:44
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

همراه هر وحی از تو جبریل امین گفته
ای مادر! ای وصف کمالت بهترین گفته

اسلام را مدیون انفاق خودت کردی
مکتب به ایثارت "خدیجه"، آفرین گفته

"تهلیل" و "تکبیر"ی که بعد از مصطفی گفتی،
آیا زنی قبل از تو بر روی زمین گفته؟!

ایمان کامل بودی و سی سال بعد از تو_
تازه خدا در مُصحَف از "اِکمالِ دین" گفته

آنکه "امیرالمؤمنین" را از "علی" دزدید
به دخترش جای تو "اُمّ المؤمنین" گفته

تو مقصد ذکر سلام خالقت بودی...!
وَالله! در فضل تو بس باشد همین گفته

• پنج شنبه
• 10
• فروردین
• 1402
• ساعت
• 10:38
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

افتخار دین و آیین را اگر می‌شد سرود
شعر اول از خدیجه لب به گفتن می‌گشود

ای که بر شأن بلندت کوه‌ها زانو زدند
وی که بر خاک قدم‌هایت فلک دارد سجود

تو که هستی؟ که شدی همراه ختم الانبیا
در نزول وحی یا در جاده‌ی قوس صعود

حق تعالی گر که احمد را ستایش کرده است
تو که هستی؟ که مقامت را محمد می‌ستود

از مقامات تو بس که مادر زهرا شدی
غیر تو بانو کسی شایسته‌ی کوثر نبود

اولین فردی که هرچه داشته بخشیده است
جود تو شد مبدأ تاریخی هجری جود

هر شب از چادرنمازت رنگ و بوی نور داشت
هر سحر با دیدن تو بخت خود را می‌گشود

آبرو جبریل از آب وضویت می‌گرفت
در پی این بحر می‌شد هر چه اقیانوس رود
**
با چنین شأن و مقامی در زمان احتضار
غیر زهرای سه ساله کس به بالینت نبود

بی کفن بودی عبای همسرت را خواستی
آهِ پیغمبر زدل برخاست تا رب ودود

ناگهان از سوی حق بر دست‌های جبرئیل
پنج پیراهن برای #پنج_تن آمد فرود

پنجمین پیراهنِ این پنج تن شد قسمتت
بر تو سهمش را حسین از عرشِ حق هدیه نمود

فاطمه که دید می‌ماند حسینش بی کفن
بافت پیراهن برای یوسفش یاس کبود

بافت تا عریان نماند بین صحرای بلا
بافتش با اشکِ تار و بافتش با آهِ پود

از حریر کهنه‌ای آن پیرهن را بافت تا
وقت غارت در نیاید از تنش اما چه سود

وقتِ غارت گشت، یک لشگر به آن گودال ریخت
یک نفر با خود زره را برد و یک نامرد خُود

بر سر پیراهن کهنه نزاعی در گرفت
می‌کشیدند از تنش از هر طرف قوم جُهود

پاره پاره گشت و آمد از تنش آخر برون
ماند عریان یوسف و آن جامه را گرگی ربود

نیمه‌ی شب ماند یک انگشتر و یک ساربان
ختم شد غارت به خاتم... خنجری آمد فرود...

• پنج شنبه
• 10
• فروردین
• 1402
• ساعت
• 10:53
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

ای عاشق هر آیه‌ی قرآنِ پیغمبر
ای اولین آرایه‌ی ایمانِ پیغمبر

آرامشِ قلبِ قرارِ قلبِ این عالم
سنگ صبور و مرهم هر آنِ پیغمبر

ای باسلیقه، بامحبت، مادر باران
بانوی خانه، شاخه‌ی ریحانِ پیغمبر

تا آخر دنیا نمک‌گیر مرامِ توست
هر کس که خورده لقمه‌ای از نانِ پیغمبر

مهمان‌نوازِ مهربانِ خانه‌ی رحمت
بعد از تو ماتم می‌شود مهمانِ پیغمبر

شعب ابی‌طالب کنارت باغ رضوان است
دور از تو دنیا می‌شود زندان پیغمبر

سخت است بعد از تو تمامِ لحظه‌های وحی
ای نان و خرمایت توانِ جانِ پیغمبر

رنگی دگر دادی تجارت را و عالم دید
با سکه‌هایت ضرب شد احسانِ پیغمبر

از آن همه ثروت نداری یک کفن حتی
دارایی‌ات را کرده‌ای قربانِ پیغمبر
**
جای کفن گفتی عبای همسرت کافیست
گفتی عبا شد چشم ها گریان پیغمبر

گفتی عبا شبه پیمبر یادمان آمد
گفتی عبا، پُر اشک شد دامانِ پیغمبر

شام غریبان حرم بود و عبا می‌سوخت
در شعله‌های خیمه‌ی طفلان پیغمبر

• پنج شنبه
• 10
• فروردین
• 1402
• ساعت
• 11:03
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

وفات جانگذاز حضرت خدیجه
ام المومنین(س)
گریز روضه مادر سادات و کربلا

بنداول
مادر کوثری تو ای بانو
بر زنان سروری تو ای بانو
فخرت این بس بود که در عالم
بر نبی همسری تو ای بانو
بهر سیر زنان در این عالم
نیک بال و پری تو ای بانو
بر امامان همه تویی مادر
محرم حیدری تو ای بانو
اولین بانوی مسلمانی
از همه سرتری تو ای بانو
دین ز سرمایه ات قوام گرفت
احمد از همتت دوام گرفت

بنددوم
ای کنیز تو حضرت حوا
مونس و همدمت شده زهرا
آسیه، ساره ،حضرت مریم
شده اند خادمه ز شوق ترا
دامنت پرورش دهد کوثر
ریزد از چادرت عفاف وحیا
در ره دین مصطفی با عشق
همه هستی خود نموده فدا
بر همه بانوان تویی الگو
چونکه داده سلام برتوخدا
تو که مادر بزرگ ساداتی
مستجاب الدعای حاجاتی

بندسوم
وقت کوچت رسیده گریه مکن
نبی از غم خمیده گریه مکن
بین که زهرا کنارت استاده
داغ هجرت خریده گریه مکن
در همین کودکی ببین بانو
بار هجران کشیده گریه مکن
چشم وا کن ببین سپیده دمید
ای تو بختت سپیده گریه مکن
لااقل رحم کن به فاطمه ات
طعم هجران چشیده گریه مکن
فاطمه آمده است پنهانی
حال زارش مگر نمیدانی.....؟

بندچهارم
خیز بهرت کفن مهیا شد
در جنت به روی تو وا شد
در غمت مصطفی ز پا افتاد
غصه ات بین سینه اش جا شد
سخت باشد مرگ مادرها
شاهد مردن تو زهرا شد
حرف مادر زدم دلم لرزید
بهر روضه گریز پیدا شد
مادری در مدینه افتاده
داغدارش ببین که مولا شد
شد پرستار مادرش زینب
گریه میکرد از غمش هرشب

بندپنجم
مادری روی خاک افتاد و
با رخ لاله گون جان داد و
ناله ی کودکی بگوش آمد
سر بدیوار غصه بنهاد و
آتش فتنه شعله ور گشته
هستی نه فلک بر باد و
دود و آتش به خانه افتاده
ریخت بر هم تمام بنیاد و
کربلا آتش و شرار از کین
یکدم آمد حسین در یاد و
بی کفن جسم شاه افتاده
همه عالم حسین آباده

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• جمعه
• 11
• فروردین
• 1402
• ساعت
• 06:37
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

واژه به واژه خط به خط نام تو را قلم زدم
پیش توسجده کرد دل تکیه براین علم زدم

هر چه خدا عطا نمود از کرمش به حال من
من همه را به عشق تو ریختم و رقم زدم

طاق حریر و پارچه معدنی از طلای ناب
من به هوای عشق تو حلقه بر این حرم زدم

تا همه مال و جاه من در ره دین فدا شود
قید تمام عالمین از خدم و حشم زدم

هم نفس فرشتگان هم ره راهیان نور
پای به پای خادمان در ره تو قدم زدم

از نفس فرشتگان مُحْرِمِ دوست گشته ام
ساقی تان رسول شد شعله به آب زَم زدم

• پنج شنبه
• 22
• تیر
• 1402
• ساعت
• 11:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

غمت آ تش زده بر جان خدیجه
شده هر دیده ای گریان خدیجه

ز داغت شعله زد بر جان زهرا
غم بی مادری جانان خدیجه

محمد سوگوار ماتم توست
شده دنیا به ما زندان خدیجه

تو رفتی و جهان شد تیره و تار
ببارد ابر این چشمان خدیجه

نشسته کنج خانه دختر تو
ببارد نم نم باران خدیجه

زمین و آسمان شدروضه خوانت
بگِرید کوثر قرآن خدیجه

تو اُمُّ المومنینی اُمِّ زهرا
بریدم دل از این دوران خدیجه

تو با مالت ‌شدی حامی اسلام
نشان داری تو از ایمان خدیجه

شب و روزم شده غرق غم و درد
منم سر گشته و حیران خدیجه

• پنج شنبه
• 22
• تیر
• 1402
• ساعت
• 11:17
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

یا خدیجه،مادر آل عبائی(2)

نسل تو نسل ولایت،میوه ها در باغ امت
آنکه دامادش علی و،مادری تو بر امامت
همسر و همدوش مولا،اولین زن توی دنیا
اولین عاشق به قرآن،رتبه داری بهر ایمان

اولین زن بوده ای که،دین حق را بر گزیدی
تو مسلمان گشتی خانوم،عشق قرآن بر گزیدی
کی رسد دست کسی بر،رتبۂ والای خانوم
جان فدایی بهر قرآن،مرتبت داری تو خانوم

مال و جان و ثروت خود،هدیه دادی بهر اسلام
همچو مریم آسیه تو،بانویی کامل به دوران
در شب مظلومی تو،حضرت خاتم عزادار
اشک جاری گشته امشب،حضرت زهرا عزادار

ذاکرت امشب پیمبر،گریه کن داری چو زهرا
روضه خوانی می کند بین،حضرت ام ابیها
چون کفن آید برایت،از سوی خلاق عالم
ذهن ما در کربلا و،بی کفن در هر دو عالم

اشک هایت گشته جاری،بهر نور دیدگانت
روضه می خواندی دمادم،از در و از میخ هایش
ساقی از رنج مدینه،پهلوی آن بی قرینه
مهدی صاحب زمان شد،داغدار از زخم کینه

یا خدیجه،مادر آل عبایی(2)

• پنج شنبه
• 22
• تیر
• 1402
• ساعت
• 11:18
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

میسوزی و میسازی
آماده ی پروازی

مرو تو ای صبر و قرار احمد
مرو تو ای باغ و بهار احمد
مرو تو ای دار و ندار احمد

مرو خدیجه اِی قرار زهرا (۳)

بعد تو اِی مونسم
من غریب و بی کسم

بمان تو اِی بانوی دلدار من
ای خدیجه مهربان یار من
بی تو غریبم ای تو غمخوار من

مرو خدیجه اِی قرار زهرا

مونس غمهای من
مادر زهرای من

خانه شده اسیر موج غمها
می سوزم از داغ تو روز و شبها
می شوم بی تو خدیجه تنها

مرو خدیجه اِی قرار زهرا

من ماندم و مصیبت
زهرا و غم و غربت

بعد تو می شود دل و جان مضطر
مقتل فاطمه شود پشت در
ز کینه ی عدو شود او پرپر

مرو خدیجه اِی قرار زهرا

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 23:24
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ای مادر زهرای اطهر یا خدیجه
ای همسر خوب پیمبر یا خدیجه

آموزگارِ بخشش و ایمان تو هستی
آئینه دارِ حضرت یزدان تو هستی

دین خدای مصطفی را یاوری تو
با ثروت خود ذوالفقار حیدری تو

تو اولین همراه ختم المرسلینی
تو بهترین مصداق اُم المومنینی

در مهربانی و وفا هستی تو غوغا
در علم و احسان و ادب اُلگوی زهرا

اما تو همپای نبی محنت کشیدی
بار غم ختم رسل را هم چشیدی

با رفتن تو می شود زهرا یتیمت
قلب نبی شد پیر از داغ عظیمت

پیغمبر از داغ تو بانو بر زمین خورد
رفتی ندیدی فاطمه سیلی ز کین خورد

انگار بی بی ، بی کفن بوده ، فدایش
جانم به قربان حسین و کربلایش

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 00:12
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

«مادر مؤمنان» لقب داری
تا ابد هچو کوهِ ایمانی
بهترین همسر رسولُ الله
اولین بانوی مسلمانی

مٙحرم سِرّ مصطفی بودی
لحظه لحظه کنار او ماندی
نزد پیغمبر خدا خود را
کمتر از یک کنیز میخواندی

هر کجا کار دین گره میخورد
ثروتت را نثار میکردی
اُسوه‌ی ساده‌زیستی بودی
(از تجمل فرار میکردی)

حُسن رفتار و خُلق نیکویت
بین خٙلق خدا زبانزد شد
آنچنان کار خیر کردی که
خانه‌ات غرق رفت‌وآمد شد

در همان عصر جاهلیت هم
جلوه دادی کلام مُتقٙن را
باوجودت قُریشیان دیدند
مظهری از کمال یک زن را

راستگو، با وقار، خوش سیرت
مثل تو هیچکس در عالٙم نیست!
حق بده کم بیاورم بانو
«مادر فاطمه» شدن کم نیست

• دوشنبه
• 24
• مهر
• 1402
• ساعت
• 13:20
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ثروتش گشت نذر دین خدا
همه جا یاور محمد بود
ثروتش در دفاع از اسلام
مثل تیغ علی سرآمد بود

همه سرمایه اش محبت شد
تاجر عشق ناب احمدی است
خانه ی او دل نبی خداست
مهر او هم گل محمدی است

کاشف الکرب مصطفی می‌شد
هر زمانی که دیده‌ی تر داشت
خانه ی مصطفی به گفته‌ی خویش
با خدیجه صفای دیگر داشت

درک دنیا به شان او نرسد
بسکه حدّ و مقام او بالا است
چه نیازی به مدح ما دارد
فخرش این بس که دخترش زهراست

بر لب بچه های زهرا بود
ذکر نام شریف او همه جا
همه هنگام خطبه می گفتند
که "انا بن خدیجة الکبری"

دم آخر نگاه گریانش
بی قرار و شبیه دریا بود
در کنار غریبی احمد
فکر بی مادری زهرا بود

در ازای تمام ثروت خود
عطری از جنس مصطفی می خواست
از خجالت به دختر خود گفت
حاجتش را، که یک عبا می خواست

این عبا گرچه شد کفن اما
خود او خواست اینچنین باشد
کفنی نیز جبرئیل آورد
تا که اینگونه بی قرین باشد

بی کسی، غم، کفن، عبا، غربت
شیعه از داغ واژه ها مبهوت
یک عبا گاه می شود کفن و
یک عبا گاه می شود تابوت

تا جوانان هاشمی برسند
حل این مسئله معما بود
پدر آورد عبا که جمع کند
بدنی را که ارباً اربا بود

سر نعش جوان خود جان داد
هفت دفعه به پیش چشم حرم ...
وسط خنده‌ها و هلهله‌ها
ناله زد هفت مرتبه "پسرم"

ناله، پیکر، مقطع الاعضا
پیکر واژه ها پر از خون است
وَلَدی شد بُنَیَّ در گودال
ناله مادری که محزون است

پیکر شاه، پیرهن، غارت
بین گودال باز دعوا شد
اینطرف اضطراب، خواهر، آه
شمر از روی سینه اش پا شد

نیزه، شمشیر، خنجر و حنجر
قامت خواهری که گشت هلال
نعل تازه، صدای اسب، بدن
مادر از حال رفت در گودال

کا‌ش مثل خدیجه و اکبر
تن او در عبا کفن می شد
یا اگر که عبا نشد جایش
کفنش پاره پیرهن می شد

ماند بر خاک‌ها سه روز تنش
کفن او حصیر شد آخر ...
سر او نیز رفت بر نیزه
خواهرش هم اسیر شد آخر ...

• چهارشنبه
• 24
• آبان
• 1402
• ساعت
• 20:03
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری