شهادت امام جعفر صادق

◾بیست و پنجم شوال
◾نوحه‌ی سینه‌زنی
◾شهادت امام صادق(ع)

◾بنداول
به یاد عمه جان من به کوفه
دو دست من بسته میان کوچه
پای پیاده بردنم شبانه
ز شاخه‌های غم زده شکوفه
به غصه و غم دل من اسیره
هر کی که بشنوه ز غم میمیره
ابن ربیع، یهودی مسلمان
ز بدر و خیبر انتقام میگیره
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)

◾بنددوم
آتش کین به خانه‌ام شرر زد
خصم‌علی‌شرر به میخ در زد
تمام اهل خانه در وحشت و
میان لانه مرغ بال و پر زد
عبا و عمامه ز سر فتاده
داغ بزرگی بدلم نهاده
به یاد مظلومی جدم علی
دشمن دون سواره من پیاده
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)

◾بندسوم
شیخ‌ الائمه‌ام ز پا فتادم
صورت به خاک تیره‌ من نهادم
در بین ره چندبار خوردم زمین
آمده غمهای علی به یادم
این همه‌ی ظلم و ستم بگو‌چیست
بزم حرامیان که جای من نیست
ابن ربیع به مثل شمر کافر
شما بگید شمر زمانه‌ام کیست
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• چهارشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1402
• ساعت
• 17:41
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾نوحه زمزمه
◾شهادت امام صادق(ع)
با ملودی و سبک جدید
اثر شاعر

◾بنداول
آتش‌کین‌شعله‌ور نیمه شب از خانه‌ام
میان آتش ببین سوخته کاشانه‌ام
دست مرا با رسن بسته عدو نیمه شب
به یاد زینب رسد نیمه‌ی جانم به لب
واویلا واویلا زین عزا
افتادم افتادم من ز پا
واویلا
واویلا
واویلا
واویلا (۲)

◾بنددوم
رشته‌ی صبرم دگر ز غصه پاره شده
دامنم از اشک تر پر از ستاره شده
وارث زهرا منم میان این کوچه‌ها
پای پیاده ولی خصم سواره شده
در کوچه در کوچه نیم شب
با دستان بسته جان به لب
واویلا
واویلا
واویلا
واویلا(۲)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• چهارشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1402
• ساعت
• 17:57
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

نوحه وزمزمه شهادت امام صادق(ع)
غصه تمام، عالم گرفته
از شیعیان دل ها غم گرفته

امشب زدنیا می رود شیخ امامان
گردد به زهرا مادرش امشب مهمان2
واویلتا، واویلتا، ای وا مصیبت3
_______________________________________
از زهر کینه، دل پر شرارست
از بهر رفتن، او بیقرارست

در خانه اش مانند حیدر آتش افتاد
با یاد زهرا مادرش جعفر(ع) جان داد2
واویلتا.....
________________________________________
چون جدش حیدر، او را کشاندند
اسب شقاوت، در کوچه راندند

نامردمان او پیر دیر عارفان است
فرزند پیغمبر،امام این زمان است2
واویلتا...
______________________________________
مرغ دل شیعه بی شکیب است
اندر هوای، قبری غریب است

آنجا بیاید بانویی زار و حزینه
غوغا شود با ناله هایش در مدینه2
واویلتا....

شعز:اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 24
• اردیبهشت
• 1402
• ساعت
• 21:04
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

نوحه شهادت امام صادق (ع)
ای وای، ای وای، ای وای، رفته از دنیا، امام صادق واویلا2
__________________________________
شهر مدینه نالان وگریان، بهر این جانان، شده پراز شور وغوغا
ای وای...
______________________________________
آتش کین بر بیتش افشاندند، او را کشاندند، شد اسیر قوم اعدا
ای وای.....
__________________________________________
با زهر جفا ، شد جگر پاره، داد از کف چاره
فزت ورب خوانده مولا
ای وای...
______________________________________
یک بار دگر، بر بیتی آتش، در این کشاکش، آمده در یادش زهرا
ای وای...
________________________________________
شیخ امامان، باشد این آقا،دلخون از اعدا، می کند او ترک دنیاَ
ای وای...
_________________________________________
حضرت مهدی، یا حجت ا...، آجرک ا...، تسلیت به تو یا مولا

شعر:اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1402
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

ششم ماه فاطمیّ بقیع

دلم هوای بقیع دارد و غم صادق

عزا گرفته دل من ز ماتم صادق

دوباره بیرق مشکی به دست می گیرم

زنم به سینه که آمد محرم صادق

سلام من به بقیع و به تربت صادق

سلام من به مدینه به غربت صادق

سلام من به مدینه به آستان بقیع

سلام من به بقیع و کبوتران بقیع

سلام من به مزار معطّر صادق

که مثل ماه درخشد به آسمان بقیع

سلام من به ششم ماه فاطمیّ بقیع

سلام من به گل یاس هاشمیّ بقیع

ز بسکه کینه و غربت به هم موافق شد

هدف به تیر جسارت امام صادق شد

همانکه فاطمه را بین کوچه زد گویا

ز کینه قاتل این پیرمرد عاشق شد

امام پیر و کهن سال شیعه را کشتند

امان که روح سبکبال شیعه را کشتند

فضای شه

• شنبه
• 27
• شهریور
• 1389
• ساعت
• 16:13
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

گوشه ای از حرای حجرهء خویش
نیمه شبها،خدا خدا می کرد
طبق رسمی که ارث مادر بود
مردم شهر را دعا می کرد

هر ملک در دل آرزویش بود
بشنود سوز ربنایش را
آرزو داشت لحظه ای بوسد
مهر و تسبیح کربلایش را
هر زمان دل شکسته تر می شد
«فاطمه اشفعی لنا» می خواند
زیرلب با صدای بغض آلود
روضهء تلخ کوچه را می خواند
عاقبت در یکی از آن شبها
دل او را به درد آوردند
بی نمازان شهر پیغمبر
سرسجاده دوره اش کردند
پیرمرد قبیلهء ما را
در دل شب،کشان کشان بردند
با طنابی که دور دستش بود
پشت مرکب،کشان کشان بردند
ناجوانمردهای بی انصاف
سن وسالی گذشته از آقا !؟
می شود لااقل نگهدارید
حرمت گیسوی سپیدش را
پابرهنه،بدون عمامه
روح اسلام را

• چهارشنبه
• 31
• شهریور
• 1389
• ساعت
• 16:28
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

امروز، روز ناله و اندوه و ماتم است
روز عزای اشرف اولاد آدم است
چیزی شبیه روز حسین و محرّم است
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
ای دل که در حریم تو اندوه کربلاست
اندوهبار حضرت صادق، دلِ خداست
هفت آسمان برای غمش گریه می کنند
دور مزار بی حرمش گریه می کنند
در زیر پرچم و علمش گریه می کنند
بر سینه می زنند و همه اش گریه می کنند
زانو بغل نموده، ملالی گرفته اند
کرّوبیان چه اشک زلالی گرفته اند
در این عزا برای تأمّل مجال نیست
این رزق گریه بی غم آقا حلال نیست
اشکت بدون حضرت صادق زلال نیست
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است
ای شیعه این عزا، چو عزای محرم است
شد سرنگون زِ ب

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 10:51
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دل گرفته یاد ایوان بقیع

دیده ای داریم گریان بقیع

حیف بر خاکش بتابد آفتاب

سایه ی عرش است بر جان بقیع

غربتش چون شمع آبم می کند

صحن ویرانش خرابم می کند

نسل در نسل عشق دارم، عاشقم

چون گرفتارت کما فی السّابقم

شیعه ی فقه و اصول مذهبم

زنده از انوار قال الصّادقم

کرسی درست جهاد اکبر است

ابن حیّان و مفضّل پرور است

فاطمیّه سفره ی جانانه ات

بود هر شب روضه ی ماهانه ات

درس اول روضه خوانی بود و بس

تا حسینیّه است مکتب خانه ات

روزی یک عمر ما دست شماست

خرج راه کربلا دست شماست

باز بر بیت ولا آتش زدند

نیمه شب وقت دعا، آتش زدند

باز هم دست ولایت بسته و

پشت در صدیقه را آتش زدند

نه ردایی نه عمام

• دوشنبه
• 13
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:09
• نوشته شده توسط
• جواد

باز گرفته دلم برای مدینه
باز نشسته دلم به پای مدینه
شکر خدا عاشق دیار حبیبم
شکر خدا که شدم گدای مدینه

بال فرشته است، سایبان قبورش
بال فرشته است،خاک پای مدینه
در کفنم تربت بقیع گذارید
صحن بقیع است، کربلای مدینه
کرب و بلا می­شود دوباره مجسم
تا که به یاد آورم عزای مدینه
دست من و لطف دست با کرم تو
جان به فدای بقیع بی حرم تو
سنّ تو، قدّ تو را کشیده خمیده؟
یا که خداوند آفریده خمیده؟
منحنی قدت از کهولت سن نیست
شاخه ی سیبت ز بس رسیده، خمیده
بس که غریبی تو ای سپیده محاسن
شیعه اگر چه تو را ندیده، خمیده
نیست توان پیاده رفتنت ای مرد
پس به کجا می روی خمیده، خمیده
هر که صدای تو را میان محله
وقت زمین خوردنت

• چهارشنبه
• 15
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:17
• نوشته شده توسط
• علی

دل گرفته یاد ایوان بقیع
دیده ای داریم گریان بقیع
حیف بر خاکش بتابد آفتاب
سایه­ی عرش است بر جان بقیع

غربتش چون شمع آبم می­کند
صحن ویرانش خرابم می­کند
نسل در نسل عشق دارم، عاشقم
چون گرفتارت کما فی السّابقم
شیعه­ی فقه و اصول مذهبم
زنده از انوار قال الصّادقم
کرسی درست جهاد اکبر است
ابن حیّان و مفضّل پرور است
فاطمیّه سفره­ی جانانه ات
بود هر شب روضه­ی ماهانه ات
درس اول روضه خوانی بود و بس
تا حسینیّه است مکتب خانه ات
روزی یک عمر ما دست شماست
خرج راه کربلا دست شماست
باز بر بیت ولا آتش زدند
نیمه شب وقت دعا، آتش زدند
باز هم دست ولایت بسته و
پشت در صدیقه را آتش زدند
نه ردایی نه عمّامه بر سرت
بود خالی جا

• چهارشنبه
• 15
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:20
• نوشته شده توسط
• علی

پیرمردی که حضرت جبریل
زائر غربت نگاهش بود
کوچه ها را همین که طی میکرد
صد فرشته کنار راهش بود

**
با ارادت تمامی ارکان
پیش پایش خشوع میکردند
بر قد و قامت کهن سالی
آسمان ها رکوع میکردند
**
نفس قدسی پُر اعجازش
مایه ی اعتبار عیسا بود
جانماز ِ فرشته بارانش
افتخار تبار عیسی بود
**
حرف هایش برادر قرآن
سخنش بوی انما میداد
از همان مال فاطمی ِخودش
خرجی راه کربلا میداد
**
در و دیوار خانه ی آقا
وقت مرثیه های عاشوراست
بخدا خانه نیست این خانه
این حسینیه ی بنی الزهراست
**
این حسینیه ایست که مردم
از حضورش ستاره میگیرند
هر شب جمعه بین این خانه
روضه ی شیر خواره میگیرند
**
از سر بی کسی و بی یاری
در و دیوار خانه

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 13:52
• نوشته شده توسط
• علی

آسمان است و زمین دور سرش می‌گردد

آفتاب است و قمر خاک درش می‌گردد

این قد و قامت افتاده درخت طوبی است

این محاسن به خدا آبروی دین خداست

این حرم خانهٔ زهراست مسوزانیدش

این حسینیهٔ دنیاست مسوزانیدش

شعله پشت حرم فاطمه‌زاده نبرید

پسر فاطمه را پای پیاده نبرید

آی مردم بگذارید عبا بردارد

پیرمرد است و خمیده است عصا بردارد

ببریدش، ببرید از وسط مردم نه

هر چه خواهید بیارید ولی هیزم نه

بگذارید لبش یاد پیمبر بکند

وسط شعله کمی مادر مادر بکند

از مسیری ببریدش که تماشا نشود

چشمی از این در و همسایه به او وا نشود

اصلاً این مرد مگر پای دویدن دارد؟

پیرمردی که خمیده است کشیدن دارد؟!

شعلهٔ تازه به چشم

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:03
• نوشته شده توسط
• علی

از ازل دَرد به پیمانۀ خوبان کردند

دل عاشق شده را کلبه احزان کردند

هر کسی را که به عالم سر حشمت خواهی است

لطف کردند و شبی خادم سلطان کردند

سفره‌ای وسعت صدق تو گشودند به دهر

انبیا را سر احسان تو مه‌مان کردند

همه آفاق گرفته است به خود رنگ تو را

با وجودی که همه فضل تو کتمان کردند

در تو دیدند ملائک صفت خالق را

علت این است اگر، سجده به انسان

بر سر سفره دونان نکشم منت نان

من همانم که به من لطف فراوان کردند

هشتمین آینۀ وجه خدائی، صد حیف

شش جهت ظلم به تو حضرت جانان کردند

دل شب بود که گنجینۀ دین را بردند

عده‌ای کفـر صفت، سرقت ایمان کردند

پا برهنه عقب اسب دواندند تو را

آسمان را پس از این

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:06
• نوشته شده توسط
• علی

یه مدینه، یه بقیعه، یه امامه ولی حرم نداره

سینه زن ها، کسی نیست تا روی قبرش یه دونه شمع بذاره

غریب آقام غریب آقام غریب آقام، آقام امام صادق

دل بی تاب، دیگه شد آب که تو آفتاب نه سایه بونی داره

نه یه خادم، نه یه زائر نه کنارش یه روضه خونی داره

فدا اشکت، فدا آهت، فدا قبرت آقا، فدای صبرت آقا امام صادق

یعنی میشه بیاد اون روز که ببینم می ریزم آب رو قبرت

مرد خسته دل شکسته دست بسته شبیه جدش حیدر

می برندش نیمه ی شب به زیر لب می گه مادر

غریب آقام غریب آقام، غریب آقام، آقام امام صادق

دل مضطر ،آتیش در، اشک دختر دوباره توی مدینه

زنده کرده یاد مادر یاد بابا یادِ شکسته سینه

غریب آقام غریب آقام، غ

• یکشنبه
• 10
• دی
• 1391
• ساعت
• 11:58
• نوشته شده توسط
• عفاف

ای روح تو قبله ی خلایق
یا حضرت کاشف الحقایق
ارکان علوم ، پای بستت
سررشته نه فلک به دستت
دریای معالم و معانی
استاد کتاب آسمانی
نطق تو به علم ، ارتقا داد
بر نهضت کربلا بقا داد
مفتاح نجات ، مذهب تو
اسلام رهین مکتب تو
عرفان وطریقت و بصیرت
دلباخته ی ابو بصیرت
حاکم به زمان اشاره تو
استاد جهان ، زراره تو
آوای ملک ، ندای درست
بنشسته رسل به پای درست
هارون تو در تنور آتش
گل سبزه کند زنور آتش
جانبخش وجود ، مرده تو
منصور شکست خورده تو
هم زمره ی اولیا
مطیعت هم کعبه ی انبیا بقیعت
درمحفل بحث مؤمن طاق
آیه تست شاگرد بلند پایه ی توست
باید چو تویی ، امام دیگر
کآید به جهان هشام دیگر
آن کو که به سن نوجوانی
شد پیر

• سه شنبه
• 8
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 05:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

سیـــــــــــــّدی یـــــــا بن الحسن (2)
رخــــــــــت مـــــــــــــــــاتم کن به تن (2)
مُجریَ احکام دین، قرآن ناطق کُشته شد(2)
نوح آل مصطفی، امام صادق کشته شد(2)
سیّـــــــــــــــدی یــــــابن الحسن (2)
رخــــــــــت مـــــــــاتم کـــــــــن به تن (2)
در مَه شوال بر پا شورِ عاشورا شده (2)
شهر یثرب کربلا، خونین جگر زهرا شده
سیـــــــــــــّدی یـــــــــــــــابن الحسن (2)
رخـــــــــــــت مـــــــــــــــاتم کن به تن (2)
میوۀ قلب نبی چشم و چراغ بو تراب (2)
پیکـــــــــرش از آتش زهر ستم گردیده آب
سیّـــــــــــــــدی یـــــــــــــابن الحسن (2)
رخــــــــــــت مـــــــــــــــاتم کن به تن

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای کوی تو کعبه ی خلایق طالع زرخ تو صبح صادق
ای پایه ی منبرت فراتر از کرسی هفت چرخ اخضر
تا نام ، زماه و مهر بوده ست خاک در تو ، سپهر بوده ست
گفته ست خرد بس آفرینت ای صد تو هشام ، خوشه چینت
گردش زفلک اشاره از تو استاد خرد ، زراره از تو
چون مؤمن طاق از تو آموخت لب بر لب هر چه مدّعی دوخت
اندیشه هر آنچه بود مجمل بشنید مفصّل از مفضّل
گر طالع بختری ، خجسته ست در حلقه درس تو نشسته ست
کی مکتب تو نظیر دارد صدها چو ابو بصیر دارد
تا مشعل علم جابر افروخت بس نکته خرد که از تو آموخت
شد شهره به دهر ، مذهب تو حمران و آبان و مکتب تو
فانی نه که جاودانه تو دریایی و بی کرانه ای تو
هر سرو که سرافراز مانده ست حرف ال

• پنج شنبه
• 17
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 05:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

بر جان آفرینش منصور زد شراره
قلب امام را کرد با زهر پاره پاره
شوال شد محرم بالله قسم از این غم
باید که ناله خیزد از قلب سنگ خاره
برآن عزیز حیدر این بود ارث مادر
کز خانه اش به گردون بالا رود شراره
در بین راه آن شب جانش رسید بر لب
از بس که دید آزار از خصم دون هماره
او روی زین نشسته این با دو دست بسته
این پشت سر پیاده او پیش رو سواره
یا مصطفی ! نگاهی از دل بر آر آهی
بر پاره ی تن خود یک لحظه کن نظاره
با قتل صادق تو قرآن ناطق تو
داغ تو در مدینه تکرار شده دوباره
دشمن شراره اش ریخت در سینه لحظه لحظه
منصور بارها کرد بر قتل او اشاره
هر چند دخترانش دیدند داغ بابا
دیگر نبردشان خصم از گوش گوشواره
گردید ما

• سه شنبه
• 22
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 05:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

می سوزد در آتش خانه ام ای مادر
می خندد دشمن بر ناله ام ای مادر
واویلا واویلا
نیمه ی شب جان بر لب پشت مرکب می دویدم
ناسزا و طعنه ها از خصم کافر می شنیدم
من غریبم
من هستم وارث غمهای بوتراب
جد من را کشتند بین دو نهر آب
واویلا واویلا
روز و شب با روضه های عمه زینب در فغانم
گه به یاد راس پرخون گه به یاد خیزرانم
من غریبم

__________________________________

@amirhoseinolfat

شاعر : امیر حسین الفت

دانلود سبک

• یکشنبه
• 3
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن طائر بهشتی تنها در آشیانه چون شمع در دل شب می سوخت عاشقانه
سوزش شرار سینه ، ذکرش ترانه ی دل آهش به اوج افلاک اشکش برخ روانه
کی دیده زاهدی را وقت عبادت شب با دسته بسته دشمن بیرون برد زخانه
او با کهولت سن با قامت خمیده این با قساوت قلب در دسته تازیانه
آن زاده پیمب ارثیه اش از حیدر این بود کز سرایش آتش کشد زبانه
هر چند خانه اش سوخت از دود و شعله افروخت دیگر نخورد یارش سیلی در آستانه
آوخ که کشت منصور او را به زهر انگور دردا که گشت خاموش آن گریه شبانه
هفتاد سال عمرش سال غم بود هر لحظه دید بیداد از فتنه زمانه
آن عزّت رفیعش آن غربت بقیعش جز تلّ خاک نبود از قبر او نشانه
میثم اگر چه در خاک مدفون شد

• یکشنبه
• 3
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 13:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

یه مدینه یه بقیعه یه امامی كه حرم نداره
گریه كن ها سینه زن ها كسی نیست تا
روی قبرش یه دونه شمع بذاره
امون ای دل،امون ای دل،امون از غریبی
ان شاءالله خدا قسمت و روزیتون كنه،اما من یه توصیه به خیلی از دوست ها و رفقا دارم، اگه مدینه قسمتت شد،دعا كنید روز برسید مدینه،كسی كه نیمه های شب می رسه مدینه، بذار برات توصیفش كنم اون دل شب چه خبره،اون هایی كه نرفتن ،همچین كه اتوبوس وارد شهر مدینه شد،از دور قبة الخضراء رسول خدا پیداست، همه بلند می شن دست رو سینه میذارن،السلام علیك یا رسول الله،هنوز سلام گفتن زائر تموم نشده، همه دارن یه جوری نگاه میكنن،دارن دنبال یه گمشده میگردن،دنبال چی میگردی زائر مدینه؟میگن

• یکشنبه
• 3
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 13:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

*ای به رخسار تو نور سرمد یوسف مرتضی سبط احمد
میوه ی قلب ام ابیها سیّدی جعفر بن محمّد
ای علم تو خدایی ای معنی آقایی روشنگر دلهایی
آه یا اباعبدالله
*آرزویم بُود یابن الزهرا(س) که شوم در رَهَت عبد لایق
در شب ظُلمَت و جهل و غفلت نور هر محفلی ،قالَ صادق
ما اهل غفلت هستیم دل بر عطایت بستیم در راه تو بنشستیم
آه یا اباعبدالله
غصه دارِ غمِ روی زهرا(س) آید از در گهت بوی زهرا(س)
زهر کینه به جانت اثر کرد که شدی زائر کوی زهرا(س)
چون بیت تو با آذر شد از جفا شعله ور شد زنده یاد مادر
آه یا اباعبدالله
*مروه ی عشق تو قبر مادر ای صفایت صفای مدینه
خانه ی تو حسینه ی اشک بوده در کوچه های مدینه
آه یاد درد معجر آه یا

• دوشنبه
• 4
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 11:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

صادق آل مصطفی رفته از دنیا
رخت عزا شد بر تن مادرش زهرا
واویلتا واویلتا...آه و واویلا
ای آسمان خون گریه کن در غم صادق
عالم شد حسینیه ی ماتم صادق
واویلتا واویلتا...آه و واویلا...
شده ز غربت خونجگر موسیِ جعفر
دیده امشب داغ پدر موسی بن جعفر
واویلتا واویلتا...آه و واویلا
زهر جفا آتش زده بر دل مولا
خنده ی ستم بر لب قاتل مولا
واویلتا واویلتا...آه و واویلتا
آن آقایی که خدایی کند دلها را
احادیثش کربلایی کند دلها را
به فاطمه(س)نور دو عین حضرت صادق
بانی روضه ی حسین حضرت صادق
چون خانه اش آتش گرفت رئیس مذهب
زنده شد در دل زارش روضه ی زینب
خیمه های آل عبا آتش گرفته
دامان طفل بی نوا آتش گرفته
ما بین حرم تا می

• دوشنبه
• 4
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 12:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

به نوکریِ درِ خونَت همه ما می نازیم
با نابودی آل سعود حَرَمِت و می سازیم
ای مزارِ بی چراغت بهشت آرزوی من
این مدال نوکری ام تمام آبروی من
ای عزیز طاها یابن زهرا(س) ای امید دلها یابن زهرا(س)
نور حیّ یکتا یابن زهرا(س) دلبر و دل آرا یابن زهرا(س)
به وفاب تو ای با وفا مائیم که دل می بازیم
با نابودی آل سعود یابن زهرا(س)
شور عشق روی شما تا به ابد در سینه ام
سینه زنم،گریه کنم،آواره ی مدینه ام
جان من فدای یابن الزهرا(س) درگهِ رفیعت یابن الزهرا(س)
توتیای چشمم یابن الزهرا(س) تربت بقیعت یابن الزهرا(س)
بیچاره ایم و همه آقا در پی چاره سازیم
با نابودیِ آل سعود...
آید روزی که ببینم گلدسته های شما را
بعد از بقی

• دوشنبه
• 4
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

آقا – فدای خاک تربت تو
غصه ی بی نهایت تو
کشته منو مصیبت تو – آقا
آقا – دلای ما برات حزینه
ای وارث غم مدینه
ضربه و میخ در و سینه – آقا
مثل علی تو را هم – به کوچه ها کشوندن
یه مشت حرامی ریختند – خونتونو سوزوندن
من شنیدم بچه هات – از آتیشا ترسیدن
داد می زدن یا زهرا – تو کوچه می دویدن
غریب امام صادق (۴)
***
آقا – به آسمون دین ستاره
ابر چشام برات می باره
که قبر تو ضریح نداره – آقا
آقا – اونایی که حیا نداشتن
نهال کینه ها رو کاشتن
شمشیر رو گردنت گذاشتن – آقا
حسودای کینه جو – قدر تو رو ندیدن
پای برهنه تو رو – تو کوچه ها کشیدن
ازاوج بی حرمتی – درسته که فسردی
ولی دیگه آقاجون – تازیونه نخوردی
غریب امام ص

• دوشنبه
• 4
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای دو صد یوسف صدّیق به صدق تو گواه
ای علوم همه با کوه کمالت پر کاه
دو جهان زنده ی چشم تو به یک نیم نگاه
تا زمان هست تو از گردش چرخی آگاه
شهریاران سر کوی تو گدای سر راه
شیخ والای ائمّه ولی امر الّه
صدق تابنده چراغی بود از مکتب تو
علم تا علم شود بوسه زند بر لب تو
عرشیان دسته ای از خاک نشینان تواند
فرشیان از همه سو دست به دامان تواند
علم ها گوهری از لعل دُر افشان تواند
حلم ها ذکر خوشی بر لب خندان تواند
بحرها تشنه ی یک قطره ی باران تواند
سرو قدّان جهان سر به گریبان تواند
علم از روز ازل سائل دیرینه ی تو است
آنچه در سینه خلق است در آیینه ی تو است
لاله ای نیست که از دامن بستان تو نیست
طایری نیست که د

• دوشنبه
• 4
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 14:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

منی که مشهدالرضا رو دیدم / منی که صحن کربلا رو دیدم
نمیتونم ببینم حرم نداری
منی که مُهر عشقته رو سینم / منی که زائرِ شهر مدینم
نمیتونم ببینم حرم نداری
قبر مادر بی نشونه / قبر پسر ویرونه
شاهه بی حرم
آسمون باز هوای گریه داره / که بقیع پُرِ از گرد و غباره
خادم و زائر و روضه خون نداره
به خدا همه ی درد من اینه / بمیرم توی گرمای مدینه
روی قبرت آقا سایبون نداره
قبر مادر بی نشونه / قبر پسر ویرونه
شاهه بی حرم
پای تو همه زندگیم رو باختم / خواب دیدم یه ضریح برا تو ساختم
زیارت نامه توی حرم میخونم
به خدا اگه من حاجت روا شم / دوباره زائر کرببلا شم
سلام تورو به ارباب میرسونم
قبر مادر بی نشونه / قبر پسر ویرون

• سه شنبه
• 5
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

دارم وصیت می کنم دیگه تمومه کار من
هر فاطمیه بخونید روضه دم مزار من
مثل علی می مونم تنها و بی نشونم
در شکستن و آتیش زدن به خونه ام
امون از این غریبی
پیش نگاه بچه ها دشمن دلم رو می سوزوند
رو خاکا کوچه منو، کوچه به کوچه می کشوند
رفتنم از خدامه هر شب و روز دعامه
دستای بسته ی علی جلو چشامه
امون از این غریبی
وقتی دویدم نیمه شب دنبال مرکب ای خدا
فکر رقیه بودم اون رأس رو نیزه ها
عدوی من سواره منو می برد پیاده
دوباره داغ کربلا به دل فتاده
امون از این غریبی
مداح:حمیدرضا علیمی

دانلود سبک

• سه شنبه
• 5
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز هم تاریخ غم تکرار شد
ظلم یثرب باز هم تکرار شد
باز هم یک خانه را آتش زدند
پیش بلبل لانه را آتش زدند
باز هم گلچین شقایق را شکست
حرمت قرآن ناطق را شکست
باز گلچین رونق از گلخانه برد
عندلیبِ عشق را از لانه برد
باز از بیداد قلبی خسته شد
باز دست راد مردی بسته شد
باز هم در پیش چشم کودکان
یک پدر با دست بسته شد

دانلود سبک

• سه شنبه
• 5
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

صحنه ی درد و ملال است اینجا / خون سادات حلال است اینجا
دل جبرئیل امین می سوزد / خانه ی کیست چنین می سوزد
دل شب کوچه پر از دود شده / کوچه از دود مه آلود شده
بین کوچه چه مگر رخ داده / پیرمردی روی خاک افتاده
شاید او پیر حقایق باشد / نکند حضرت صادق باشد
نه عبایی نه ردایی دارد / کاش عمامه به سر بگذارد
سر سجاده وی را آزردند / بکشیدند به خاکش بردند
به دلش لَخت شراره ها را / او پیاده است سواره ها را
هر زمان خورد زمین مادر گفت / بین کوچه شه دین مادر گفت
تا از آن کوچه به آن کوچه رسید / مقتل مادر خود را چو دید
یاد غصب فدک افتاده دلش / آتش افتاد به گُر یاد دلش
مداح:مهدی اکبری

دانلود سبک

• سه شنبه
• 5
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:42
• نوشته شده توسط
• یحیی