نیمه ی شب بود و در بیت امام
غرق در حق زاده ی خیر الانام
در میان سجده گاه اطهرش
واله از انوار ذات داورش
آسمان محو مناجاتش شده
عرش هم شیدای طاعاتش شده
نیست بین او و ربش فاصله
حجت الله در نماز و نافله
اهل بیتش خفته در امن و امان
خفته در بستر به حجره کودکان
ناگهان طوفان آتش شد پدید
بی حیایی خانه را آتش کشید
ریخت دشمن در میان لانه اش
از در و دیوار و بام خانه اش
خانه و اهلش همه در ولوله
دشمن نامرد غرق هلهله
حق رکن عرش را نشناختند
در میان بیت او می تاختند
این که بیتش گشته غارت صادق است
بر حریمش شد جسارت صادق است
گشت شاه کشور خوبان به بند
پای عریان و سر عریان به بند
آن که خود مصد
- سه شنبه
- 14
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 13:12
- نوشته شده توسط
- جواد