شهادت امام جعفر صادق

از این زمونه شده سیر ، امام صادق
از دست دشمن شده پیر ، امام صادق
دلش به غصه شد اسیر، امام صادق
واویلا ، امام صادق
******
باب شده بی حرمتی باز ، تو این مدینه
همه شدن غریب نواز ، تو این مدینه
می بَرنش سر نماز ، تو این مدینه
بیزاره ، از این مدینه
******
بازم یه عده بی حیا ، هجوم آوردن
دوباره تازیانه ها ، هجوم آوردن
به خونه ی امام ما ، هجوم آوردن
واویلا ، هجوم آوردن
******
چه روضه ای به پا شده ، بمیرم آقا
سهم تو ناسزا شده ، بمیرم آقا
مدینه کربلا شده ، بمیرم آقا
واویلا ، بمیرم آقا
******
کشیدنت تو کوچه ها ، بمیرم آقا
شدی شبیه اسرا ، بمیرم آقا
می زدنت چه بی هوا ، بمیرم آقا
واویلا ، بمیرم آقا
******

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

شد کشته صادق از ظلم و کینه
ماتمسرا شد شهر مدینه
او شده پرپر ، همچو آلاله
مادرش زهرا ، میزند ناله
آه و واویلا
******
از زهر کینه سوزد روانش
گواه این غم اشک روانش
آن تجلی ِ، عصمت و تقوی
جان سپارد ، با ذکر یا زهرا
آه و واویلا
******
پای برهنه دستان ِ بسته
حال پریشان قلب شکسته
در پی ِ مرکب ، غرقه در آلام
زنده شد یاد ِ، کوفه و هم شام
آه و واویلا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو مدینه بارون غصه می باره حرم تو این شهر اصن معنا نداره
جای حرم غرق از سنگ مزاره واویلا واویلا
منظره های مدینه غصه داره نه تابلویی از زیارتنامه داره
هواش با شیعه همش ناسازگاره واویلا واویلا
خسته و زارم نگاهی به آسمون دارم
تو مدینه، ای خدا یاد حرم امام رضا دارم
زائرشن هر شب همه پیمبرها
می سوزن از داغ مادر مادرها
امون از این غربت 4
اگرچه ما غرق در سوز و گدازیم یه روزی به عشق مادر دل می بازیم
ضریح مادر رو توی قم می سازیم ایشالا ایشالا
طرح حرم نقش دست فرشچیانه آسمون آستانش بی کرانه
گنبد این صحن شبیه جمکرانه ایشالا ایشالا
بی محن میشم راهی به سوی وطن میشم
با لباس سبز زیبایی خادم امام حسن میشم
نگو ک

• یکشنبه
• 5
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

خوبه اگه خونه ای آتیش گرفت بچه هاش نبینن
خوبه اگه یه آقایی گریه کرد دشمناش نبینن
خوبه اگه دست کسی بسته شد دختراش نبینن 2
بچه شیعه ها آقاتونو بردن بچه شیعه ها حقشو خوردن
هر چی بلاس هست سرش آوردن 2
دستای بسته پای برهنه از بین خونه بیرون کشیدن
هم بی عبا و هم بی عمامه این پیرمرد و هی می دووندن
ذکر لب این آقا وای وای وای مادرم
می خونه تو کوچه ها وای وای وای مادرم
خوبه که چشای ما مثل دل آسمون ببارن
خوبه اگه عزیزی اسیر میشه باطناب نیارن
خوبه که یه پیرمرد و میبرن، احترام بذارن 2
بچه شیعه ها کمک بیارید بچه شیعه ها برید نذارید
بدون این آقا بی کس و کارید 2
هیچ کس نبود که اونجا ببینه آقای عالم دل بیقراره

• یکشنبه
• 5
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز هم پشت در خانه صدا پیچیده
بوی دود است که در بیت ولا پیچیده
عده ای بی سرو پا دور حرم جمع شدند
باز هم، همهمه در کوچه ما پیچیده
آن طرف نعره شیطانیِ« آتش بزنید»
این طرف صوت مناجات و دعا پیچیده
خلوت پیرترین مرد مناجات شکست
حرف حمله ست که در زمزمه ها پیچیده
چکمه از پای درآرید حرم محترم است
عطرِ سجاده آقا کفِ پا پیچیده
آبرو دارد وپیراهنِ او را نکشید
پیرمرد است به پاهاش رَدا پیچیده
دور تادور گلویش شده زخمی بس کن
خُب! ببین گوشة عمامه کجا پیچیده
بین درگاهی خانه نفسش بَند آمد
گوئیا زمزمة فضه بیا پیچیده
شکر حق روسریِ دختری آتش نگرفت
چه صداهاست که در کرببلا پیچیده
دختری داد زد عمه عموعباس کجاست؟
به پرو

• پنج شنبه
• 30
• آبان
• 1392
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

حلقه اشک چو در چشم ترم می پیچد
ناله ی بی کسی ام بین حرم می پیچد
جای اصحاب که در خواب تغافل هستند
مثل گرداب بلا دور و برم می پیچد
با وجودی که شبانه کتکم زد دشمن
در همه شهر مدینه خبرم می پیچد
این یهودی چه وقیهانه به دور دستم
ریسمان بین قنوت سحرم می پیچد
دشمنم مثل علی پارچة عمامه
دور گردن عوض دور سرم می پیچد
تا ز درگاهیِ خانه گذرم می افتد
بی هوا درد میان جگرم می پیچد
مسئله باز برایم شده در کوچه چرا
گوشه چادرو پا هر دو به هم می پیچد
بعد از آن ضربه سنگین عدو چون مادر
همه عالم بخدا دور سرم می پیچد
گیرد او موی سرم در نگهِ اهل حرم
صحنه کرببلا در نظرم می پیچد

شاعر : قاسم نعمتی

• پنج شنبه
• 30
• آبان
• 1392
• ساعت
• 15:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

بالت شكسته است و چه پرواز ميكني
اين كار را به نيت اعجاز ميكني
بابا كه آمده به خرابه سخن بگو
داري چرا براي پدر ناز ميكني
راحت بگو چه شد كه نگاهت كبود شد
بغضت به سينه مانده و آهت كبود شد
من شاهدم چگونه به رويت كشيده زد
آنگونه زد كه صورت ماهت كبود شد
بالت شكسته است پرت را تكان مده
بابا رسيده است كنار تو جان مده
از پنجه هاي زبر و حرامي سخن بگو
اما دو گوش غارتي ات را نشان مده

شاعر : محمدحسن بیات لو

• پنج شنبه
• 30
• آبان
• 1392
• ساعت
• 15:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

سلام ای حجت و مولای سرمد سلام ای جان زهرا جان احمد
سلام انبیـا تا روز محـشـر بـه روح صـادق آل محـمد
دلم خون شد برای تو
همـه جانها فدای تو
من و اشک عزای تو
الا ای یـادگار آل پیـغمبـر
برایت می زنم بر سینه و بر سر
آه واویلا واویلا واویلا(2)
علـوم انبیـا زیـر زبـانت جهان سر گشته ی طاق و اَبانت
تویی استاد دانشگاه هستی مفَضَّل هـا گلـی از بوستانت
ولی با ظلم و با کینه
زدند آتش در مدینه
به بیت آن بی قرینه
میان شعله گریان برحبیبش بود
به یاد خیمه و جدّ غریبش بود
آه واویلا واویلا واویلا (2)
میـان شـهـر پیغمبـر شبـانه دو دستِ بسته می بردند ز خانه
دلش خون شد ولیکَن پیش چشمش نَزَد کس همسـرش را تـازیانه
ولـی

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1393
• ساعت
• 05:52
• نوشته شده توسط
• علی

آتش گرفته بیت ولایت
سوزد در آتش قلب امامت
آه و ویلا
با قلب پر کین سویش دویدند
با دست بسته هر سو کشیدند
******
بر خاک غربت سر می گذارد
در سینه دیگر نفس ندارد

شاعر : مجید احدزاده

دانلود سبک

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1393
• ساعت
• 06:13
• نوشته شده توسط
• علی

صادق ال حیدرم.رسیده وقت سفرم
غصه میاد تو نظرم.از همه من غریب ترم
توچنگ غصه اسیرم.دلم میخواد که بمیرم
تا حاجتم بشه روا.روضه زهرا می گیرم
خدا منم و ستم.خدا من و کوه غم
جونم رسیده به لب.میرم پیش مادم
گل فاطمه صادق ۳
کی دیده که یه پیره مرد.دنبال اسبا بدوه
پاهاش به هم بپیچه و. روخاک بیفته یه دفه(دفعه)
توکوچه هامی دویدن.همه به من می خندیدن
دستامو بسته بودنو.تو کوچه ها می کشیدن
خدا زخمیه دلم.دلش سنگه قاتلم
خدا اجلم کجاست.شده غصه حاصلم
خدا می دونه که نمک.براین دل ریشم زدن
با ناسزا وناروا.صد دفه اتیشم زدن
میون شعله اتیش.چشمم افتاد به میخ در
به یاد زخم مادرم.هی می زدم به روی سر
مادر چی اومد سرت.منم گل پ

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1393
• ساعت
• 06:17
• نوشته شده توسط
• علی

خون شده قلب شیعه ها ، آه و واویلا
چی به سرت اومد آقا ، آه و واویلا
مدینه شد کرببلا ، آه و واویلا
واویلا آه و واویلا
دلا شده از غصه آب ، آه و واویلا
قلب نبی(ص) گشته کباب ، آه و واویلا
شما کجا ؟ بزم شراب؟ ، آه و واویلا
واویلا آه و واویلا
نیمه شب کشوندنت ، برات بمیرم
پای برهنه بردنت ، برات بمیرم
ز زهر کینه کشتنت ، برات بمیرم
ای آقا برات بمیرم
میون آتیش بلا ، روضه می خوندی
یاد غروب کربلا ، روضه می خوندی
آتش بین خیمه ها ، روضه می خوندی
واویلا روضه می خوندی
امون ز دشت کربلا ، آه و واویلا
والشمر جالس و علی ، آه و واویلا
بریدن سر ز قفا ، آه و واویلا
واویلا آه و واویلا

شاعر : رضا رسولی

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1393
• ساعت
• 06:26
• نوشته شده توسط
• علی

تو چشماش اشک نم نم تو سینه ش آهی از غم
توی فکر و خیالش به دنبال یه مرهم
غیر جسارت از این مدینه ندیدی آقا
مثل رقیــّه دنبال مرکـــب دویدی آقا
قرآن ناطــــــــــق
امام صـــــادق
******
مثل بابات تلّی از خاک سهم تو شد توی دنیا
اینم ارث شما از همون غربت زهرا
یه عمره که دل از این زمونه بریدی آقا
مثل رقیــّه دنبال مرکـــب دویدی آقـــــا
قرآن ناطــــــــــق
امام صـــــــادق
******
آره زهری که دادن آقامو میسوزونه
آره امشـــب آقا رو به مادر میرسونـه
دیگه به خواسته ت بعد یه عمری رسیدی آقا
مثل رقیـــّـــه دنــبــال مــــرکــــب دویــــدی آقا
قرآن ناطــــــــــق
امام صـــــــادق
******
از امشب دل بیتاب می

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1393
• ساعت
• 06:33
• نوشته شده توسط
• علی

نفسم داره بند میاد دیگه لحظه ی آخره
روی لبمه زمزمه ، یا زهرا
تو مدینه تو کوچه ها پر منم آتیش گرفت
مث مادرم فاطمه ، یا زهرا
بازم آتیش ، میون مدینه داره اشکِ آسمون میاد
کنار من ، با بازوی کبود داره زهرا قدکمون میاد
آه مادر ، تو لحظه های آخرم
آه مادر ، بارونیه چشم ترم
آه مادر ، تو فکر دیوار و دَرَم
آه مادر ، آه مادر
******
خونمو تا آتیش زدند روضه ی تو یادم اومد
چه بلایی اومد سرت ، یا زهرا
صدا زدم ای مادرم الهی بمیرم برات
برا بدن لاغرت ، یا زهرا
بیا ببین ، امام شیعه رو همه بی بهونه می برند
به کی بگم ، منو تو کوچه ها با لباس خونه می برند
آه مادر ، ببین دلِ شکسته ام
آه مادر ، دستای پینه بسته ام
آه م

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1393
• ساعت
• 06:54
• نوشته شده توسط
• علی

(من رفتم ای مدینه . از تو به سوز سینه )2
چون زهر کینه . شد حاصل من
داغی نهفته . شد قاتل من
پر میکشم . تا محضر .دادار داور
میراث من . باشد غریبی های حیدر
جان می دهم از . اندوه مادر . اندوه مادر
آه و واویلا . آه و واویلا
******
( ای دل شکسته مادر . سوی تو می کشم پر )2
قلبم ز داغ . جانانه ام سوخت
مثل تو مادر . کاشانه ام سوخت
کوی بنی هاشم دوباره پربلا شد
بعد از تو در کاشانه ام آتش به پا شد
چون خیمه های . کرببلا شد . کرببلا شد
آه و واویلا . آه و واویلا
******
(دلخون و بی قرارم . داغی به سینه دارم )2
چون حاجت من . آخر روا شد
تنها طبیبم . زهر جفا شد
در اهل عالم من غریب تراز همه ام
دنیا بدان کشته ی دا

• یکشنبه
• 19
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 08:18
• نوشته شده توسط
• علی

تو چشمای من پر از ستاره است
که مونس درد منه
با خنده دشمن شبیه خونه
آتیش به جونم می زنه
دل تموم بچه هام و
شبونه دشمنا می سوزونه
پای برهنه دست بسته
من و تو کوچه ها می کشونه
دل مضطر من پر خونه خدا
تن خسته من نیمه جونه خدا
امون از این غریبی....
تو شهر غربت جایی ندارم
کسی غم منو ندید
پای پیاده من و کشوندند
با این محاسن سپید
دشمن من به روی مرکب
می خنده بر این دل مضطر
باعث مرگ اولم شد
جسارتش به اسم مادر
توی این همه غم کسی رو ندارم
مثل ابر بهار اشک غم می بارم
امون از این غریبی....
وقتی که دشمن کشید تو کوچه
من پر آه و ناله رو
آورد به یادم آبله های
رقیه سه ساله رو
به زیر تازیونه های
دشمن به پر ز چشم الم

• شنبه
• 25
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 04:29
• نوشته شده توسط
• علی

(یارب بنگر که مرا . زهر جفا . شرر زده بر دل)2
(از ظلم خصم لعین . آتش کین . مرا بود در دل)
رسیده جان به لبم
بیا بیا پسرم
که پاره پاره شده
ز زهر کین جگرم
*******

(من صادقم که عدو . بر دل او . شرار غم افکند)2
(چون جدم شیر خدا. شد ز جفا . دو دست من در بند)
به آشیانه حق
چو طائر سحرم
که از جفای عدو
شکسته بال و پرم

شاعر : محمد مبشری

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 29
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 13:55
• نوشته شده توسط
• علی

آسمان را دیدی و بی حال افتادی زمین
با تمام شوکت و اجلال افتادی زمین
ای پرستوی گرفتار بلا ... کنج قفس
دلشکسته ... بی پر و بی بال افتادی زمین
در میان خنده های مردمان بی حیا
در میان هجم قیل و قال ... افتادی زمین
او به روی مرکب و تو پابرهنه در مسیر
پیش چشم دشمن دجّال ... افتادی زمین
سنگدل بود و تو را با دست بسته می کشید
پشت پای مردک قتّال ... افتادی زمین
زهر کینه چه به روز پیکرت آورده که ...
اینچنین با قامتی چون " دال " افتادی زمین
باتنی خسته میان کوچه های سوت و کور
تو به یاد پیکری پامال افتادی زمین
تو به یاد پیکری که بی کفن افتاده بود
در میان گودی گودال افتادی زمین
گفتی عاشوراست هرروز تو ... پس آ

• پنج شنبه
• 30
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 04:34
• نوشته شده توسط
• علی

شده مدینه باز غم انگیز
به داغ بقیع، امون از این مصیبت
نه زائری نه خادمی هست
خدایا، همه بریم زیارت
امشب دلای ما می ره کنار بقیع
روضه به پا شده دم دیوار بقیع
بارون آسمون، وای
زائر اشکامون، وای
می باره بی امون، وای
غریب آقام آقام وای......
یه پیر مرد دل شکسته
میون آتیش، به یاد مادر افتاد
مادری که با ضرب سیلی
به پیش، نگاه حیدر افتاد
ای وای در خونه داره می سوزه خدا
ای وای که تازه شد روضه ی مادر ما
می بردنش حالا، وای
میون کوچه ها، وای
شبیه مرتضی، وای
غریب آقام آقام وای
دیگه تو حال احتضاره
امامی که بود، آبروی مدینه
رسیده لحظه های آخر
می سوزه حالا با زهر کینه
اما این آخری به یاد بی کفنه
روضه می خونه ا

• پنج شنبه
• 30
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 04:53
• نوشته شده توسط
• علی

در بین سر و صدا کجا می بردند
هیزم به کدام کربلا می بردند
رفتند به عرش بی وضو نا اهلان
جایی که سلامی از خدا می بردند
در سوخت و یاد مادری افتادم
انگار... دوباره مرتضی می بردند
بر خورده به غیرتش، نمیدانستند؟
با بی ادبی نام که را می بردند؟
ارثیه ی زینب ست اگر او را هم
با پای برهنه بی عبا می بردند
یک پیر پیاده ظالمی بر مرکب
با خاطره ی سلسله ها می بردند
هم روضه ی کوچه ست هم کرببلاست
گویا که مصیبت همه آل عباست
اصحاب تواییم میثم تماریم
آماده ی سینه چاک هر پیکاریم
هم طایفه ی جناب سلمانیم و
جا پای قدومتان قدم برداریم
ما کیسه ی از مال تهی داریم و
با جان سبب رونق این بازاریم
هر کس که تویی امام او با اوییم

• پنج شنبه
• 30
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 05:09
• نوشته شده توسط
• علی

پیرمردی بین آتش از نوا افتاده است
رهبری تنها میان کوچه ها افتاده است
با رخی نیلی به یاد مادرش فریاد زد
ماجرای کوچه بهرم خوب جا افتاده است
ضرب سیلی جای خود اما امان از حرف بد!
پور زهرا گیر مردی بی حیا افتاده است
دست بسته، مو پریشان، صورتش خاکی شده
با دلی پرغصه یاد کربلا افتاده است
دست بر زانو فقط میگفت: یازینب مدد
یاد آتش سوزیِ آن خیمه ها افتاده است
باز هم او مرد بود و هر دو دستش باز شد
یاد دسته بسته و شام بلا افتاده است
درد زینب این بُوَد در کل تاریخ بلا
کِی چهل منزل سر از پیکر جدا افتاده است
بنت حیدر دید و کاری بر نمی آمد ز او
رأس سلطان از سر نی زیر پا افتاده است
بی جهت سقا به نی سر برنمی گرد

• پنج شنبه
• 30
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 05:18
• نوشته شده توسط
• علی

چنان پيچيده در ناى زمان فرياد يا زهرا
که داده خرمن هستى ما برباد يا زهرا
سرت بادا سلامت اى گل گلزار پيغمبر
که بلبل از غم گل از نفس افتاد يا زهرا
بهار ما مبدل بر عزا گرديد و فرزندت
شده مسموم زهر کينه از بيداد يا زهرا
به ياد پهلوى بشکسته و آن سينه مجروح
بسان نى چنان ناليد تا جان داد يا زهرا
در کاشانه اش از آتش بيداد مى سوزد
به جرم اينکه مي باشد تو را اولاد يا زهرا
سرو پاى برهنه نيمه شب مى برد آن جاني
پياده در بر آن جانى جلاد يا زهرا
ز درد بازوان خسته تو حضرت صادق
بياد تازيانه خوردنت افتاد يا زهرا

شاعر : محمد حسن فرحبخشیان - ژولیده نیشابوری

• پنج شنبه
• 30
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 07:37
• نوشته شده توسط
• علی

ماتم عظمی بپاشد
شهریثرب کربلاشد
بارالهابادیگر
فاطمه صاحب عزاشد
ای که هستی مراشمس هدایت
حجت ابن الحسن سرت سلامت
واویلاواویلاامام صادق
همره زهرای اطهر
دیده گریان گشته حیدر
شدفدای دین وقرآن
صادق آل پیمبر
ای ششم مقتداقرآن ناطق
جان فدای تویاامام صادق
واویلاواویلاامام صادق
شام حزن واضطرابه
دیده هاازغم پرآبه
من بمیرم درمدینه
قبرمولایم خرابه
یوسف فاطمه زایرندارد
قبرمولای ماحایرندارد
واویلا واویلاامام صادق

شاعر : محمد خرم فر

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 30
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 09:03
• نوشته شده توسط
• علی

جلوه ی انماراکشتند
روح صدق وصفاراکشتند
واویلا واویلاواویلا
گشته وردلب هرعاشق
یامولایاامام صادق
واویلا3
لاله ی فاطمه پرپرشد
خونجگرموسی جعفرشد
واویلا3
نمی گنجددلم درسینه
پرکشدبسوی مدینه
واویلا

شاعر : محمد خرم فر

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 30
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 09:07
• نوشته شده توسط
• علی

آمد زمان غربت هر دل عاشق
شد کشته از زهر جفا حضرت صادق
تسلیت یا زهرا ، واویلا واویلا
******
روزیِ جان عاشقان سوز و اشک و آه
پاره جگر شد از جفا آن ولیُ الله
مدینه شد غوغا ، واویلا واویلا
******
نشسته از هجران آن رحمتِ دائم
گرد یتیمی بر رخ حضرت کاظم
که شده بی بابا ، واویلا واویلا
******
عُمری نموده گریه بر داغ عاشورا
که جسم جدّش بی کفن مانده بر صحرا
در بینِ نیزه ها ، واویلا واویلا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• یکشنبه
• 18
• مرداد
• 1394
• ساعت
• 20:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

(به سبک عزای علی اعلی شد)

غمزده شد دل هر عاشق ، در عزای امام ِ صادق
واویلا واویلا واویلا
جان عالم ز غم بر لب شد ، عزای رئیس مذهب شد
دهم با سوز سلامش ، دین شده زنده از کلامش
خانه اش بسوزد واویلا ، ذکر اودر آتش یا زهرا
در آتش دیده گریان کرده ، یاد شام ِ غریبان کرده
یاد بچه های بی بابا ، یاد کعب نی های اعدا
یاد آن سر ِ از تن جدا ، آن سر ِ به روی نیزه ها
یادِ آن قلوب شکسته ، یاد آن نماز نشسته
******
در عزای ولیّ سرمد ، عطر ناب شهیدان آمد
یازهرا یازهرا یازهرا
عزیزان دل خاص و عام ، شهیدان غوّاص و گمنام
لاله های پرپر السّلام ، عزیزان رهبر السّلام
حالتان نینوایی باشد ، عطرتان کربلایی باشد
بین تشییعتا

• یکشنبه
• 18
• مرداد
• 1394
• ساعت
• 20:58
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کسی که وحی در آیینۀ کلامش بود

حدیث نور به لبها علی الدوامش بود

نگین چمبر افلاکیان صداقت اوست

که صدق پرتوی از چلچراغ نامش بود

نیایش سحر او شمیم جنت داشت

سپیده چشمۀ نوری ز هر سلامش بود

به پاس رویش اندیشه های ناب بشر

قیام علمی او برترین قیامش بود

به راه شر مرو از روی جهل و نادانی

که راه خیر بشر شیوه و مرامش بود

ولی شناس نگشتیم ورنه می دانیم

جواب ما همه در حرکت غلامش بود*

چقدر زحمت ما را کشید و وقت وداع

نماز اول وقت آخرین پیامش بود

چه التفات به خاصان کند خدا داند

نسیم شعر «وفایی» ز لطف عامش بود

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• شنبه
• 6
• آذر
• 1395
• ساعت
• 13:33
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

پیرمرد است و زمین‌خوردن او سخت‌تر است
پابرهنه به لگد بردن او سخت‌تر است
پشت پیراهن او وای چرا پاره شده
وسط سجده ز جا کندن او سخت‌تر است
خواست آرام کند دخترکان نگران
شعله افتاد چو بر گلشن او سخت‌تر است
میخ در داغ شود زخم عمیقی بزند
پیرهن نیز که چسبیدن او سخت‌تر است
پیرمرد است چرا در پی مرکب بدود
اینچنین با عجله رفتن او سخت‌تر است
دست او زخم شده بس که گره کور شده
بند اگر زبر شود بستن او سخت‌تر است
نه عبایی به تنش مانده نه عمامه چرا
وسط کوچه دعا کردن او سخت‌تر است
نانجیبانه چرا حرمت او بشکستند
از حجر نیز دل دشمن او سخت‌تر است
به علی‌اکبر خود با سر زانو برسید
پیرمرد است و زمین‌خوردن او سخت‌تر است

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1396
• ساعت
• 09:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آتش به جان دلبر جانانه می زنند
با شعله ای که بر در این خانه می زنند

پیر و جوان که فرق ندارد برایشان
در میزنند و بعد چه جانانه می زنند

اینجا به هر روش که شده میزنند خلق
ضربه جدا و طعنه جداگانه می زنند

آتش نکرد افاقه و شمع غریب را
در پیش چشم مضطر پروانه می زنند

باشد بزن ولی نه سر کوچه بین خلق
یک سرشناس را که به هرجا نمی زنند

اینجا مدینه است طبیعی است هر کسی
تا زد برای حق علی چانه می زنند

افتاد یاد داغ عمویش که عده ای
دارند غنچه را دم گلخانه می زنند

جایی که بار شیشه پناهنده شد به سنگ
از دست مردمی که وقیحانه می زنند

مسمار هم حساب علی را نکرد پاک
اینجا فقط به نیت بیعانه می زنند....

شاعر :

• شنبه
• 7
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 13:20
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نیمه شب بود که خورشید عبادت میکرد
حضرت نور به سر چشمه اشارت میکرد

صادق آل عبا گرم مناجاتش بود
ذکر حق موجب تسکین جراحاتش بود

گاه یادی ز غم و غربت حیدر میکرد
یادی از کوچه و از روضه مادر میکرد

ناگهان بر در آن خانه هجوم آوردند
باز هیزم به در شهرعلوم آوردند

نیمه شب بود که آتش به در خانه زدند
صادق آل عبا را چه غریبانه زدند

بال پروانه شکسته است به بالش نزنید
لااقل پیش رخ اهل و عیالش نزنید

نیمه شب بود که در دست طناب آوردند
نانجیبان به سوی خانه شتاب آوردند

دست ذریه ی زهرا و علی را بستند
دست آیینه ی ذات ازلی را بستند

پشت مرکب مگر این مرد کشیدن دارد؟
سالخورده است مگر پای دویدن دارد؟

وای از آن لح

• دوشنبه
• 9
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 14:29
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بردند برای همه دنیا خبرش را
غمنامه ای ازسرخی چشمان ترش را

حتی رمقی نیست به دستان ضعیفش
آتش زده زهری همه ی بال وپرش را

هم سن زیادش سبب خستگی اش شد
هم شعله زده زهر تمام جگرش را

اطفال و عیالش همگی دل نگرانند
سوزانده ز آهش همه ی دوروبرش را

آنشب که پی مرکب دشمن به زمین خورد
آن شب که شکستند گمانم کمرش را

بی حرمتی وبی ادبی شد به مقامش
بدجور شکستند دل شعله ورش را

آنقدر تنش آب شده گوشه ی بستر
دیدند همه حال بد محتضرش را

عمریست برای دل خود روضه گرفته
پرکرده غم کوچه فضای سحرش را

سخت است برایش که فراموش نماید
آن مادر و آن ناله ی درپشت درش را

شاعر : محمد حسن بیاتلو

• دوشنبه
• 9
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:40
• نوشته شده توسط
• ایدافیض