شعر شهادت امام رضا

هشتم گل بستان دینی
نجل امیر المومنینی
برما امام مقتدایی
از نسل پاک مرتضایی
مولا علی موسی الرضایی
رئوف عالم یا رضا جان(۳)
***
مولاتویی ضامن آهو
چون فاطمه در خصلت و خو
همچون نبی ماه جمالت
چون مرتضی جاه و جلالت
عالم بود محو کمالت
رئوف عالم یا رضا جان(۳)
***
ای هستی موسی بن جعفر
ای پارۀ قلب پیمبر
مولا صفا بخش جهانی
در مکرمت حیدر ثانی
در جسم عالم روح و جانی
رئوف عالم یا رضا جان(۳)
***
مولا غریب الغربایی
شما معین الضعفایی
بر شیعیان امام هشتم
در آسمان دین تو انجم
مولا تویی پناه مردم
رئوف عالم یا رضا جان(۳)
***
سرتا به پایت رحمتی تو
باب النّجات امّتی تو
نور خدای سرمدی تو
هشتم گل محمدی تو
عالم آل احمدی

• دوشنبه
• 12
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:50
• نوشته شده توسط
• سجاد

ای گل باغ ایمان
مظهر حی یزدان
پارۀ قلب احمد
تویی شاه خراسان
گل گلزار ال عبا
یا علی ابن موسی الرضا
**
گل باغ ولایی
هستی مصطفایی
جان موسی بن جعفر
علی موسی الرّضایی
گل گلزار آل عبا
یا علی ابن موسی الرّضا
**
حرم با صفایت
جنّت شیعیان است
گنبد تو رضا جان
رهگشای جنان است
گل گلزار آل عبا
یا علی ابن موسی الرّضا
**
تو صفا بخش دل ها
کعبۀ عاشقانی
همگان عاشق تو
بس که تو مهربانی
گل گلزار آل عبا
یا علی ابن موسی الرّضا
**
گرچه من روسیاهم
برتو مولا پناهم
گل زهرای اطهر
از کرم کن نگاهم
گل گلزار آل عبا
یا علی ابن موسی الرّضا
**
جان عالم فدایت
سوزدهر دل برایت
یا رضا کل عالم
شده بزم عزایت
گل گلزار آل عبا
یا علی ابن

• دوشنبه
• 12
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• سجاد

ياسر خادم امام رضا نقل كرد كه در راه در جايى كه ميان ما و طوس هفت منزل راه باقى مانده بود، ابو الحسن عليه السّلام بيمار شد، و تا ما بطوس رسيديم بيمارى آن حضرت شدّت يافت، و چندين روز در طوس اقامت كرديم، و مأمون روزى دو بار بعيادت او مى آمد، و در روز آخرى كه در آن روز حضرت از دنيا رفت كه بسيار هم ضعيف شده بود، بعد از اينكه نماز ظهرش را بجاى آورد بمن گفت: اى ياسر، اين مردم چيزى نميخورند؟ عرضكردم با اين وضعى كه شما داريد اى سرور من چطور ميتوانند چيزى بخورند، حضرت
اين كلام را كه شنيد كمر خم خود را راست كرده فرمود: غذا را بياوريد، و همه كاركنان خود را خواند و احدى را باقى نگذارد مگر بر سر سفره نشاني

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:26
• نوشته شده توسط
• سجاد

اباصلت مى گويد : و ابو جعفر مرا گفت: اى ابا صلت برخيز از آن پستو و انبار تخته اى كه ميّت را بر آن ميشويند حاضر ساز و آب براى تغسيل بياور، عرضكردم، در انبار و پستو تخته غسل و آب نيست، ولى حضرت فرمود: آنچه بتو امر كردم انجام ده، من داخل انبار شدم و ديدم هر دو آماده است، بيرون آوردم و دامن قبا بر كمر بستم و پاى برهنه نمودم كه آن جناب را غسل دهم، حضرت فرمود: اى ابا صلت كنار رو كه غير از تو كسى با من است كه مرا در تجهيز يارى مى كند، و امام را غسل داده، و بمن فرمود: به پستو رو و جامه دانى كه در آن كفن و حنوط است بياور، من رفتم بقچه اى ديدم كه هرگز
آن را نديده بودم، آن را برگرفته نزد حضرت آوردم، پس
ا

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:26
• نوشته شده توسط
• سجاد

روضه امام رضا
و گريز به كودال قتلگاه
اخبار و آثار حضرت رضا عليه السلام صفحه ٧٩
مستدرك الوسائل جلد٧ ص٢٣٨
حضرت رضا از مکه معظمه بیرون شدند و از طریق بادیه وارد
قادسیه شدند كه نزديك کوفه بود و آخرین حد عراق به شمار می‌رفت.
احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی مى گوید: در قادسیه به استقبال حضرت رضا رفتيم، پس از اینکه خدمتش رسیديم فرمودند: برای ما اطاقی اجاره کنيد که دارای دو در باشد، دری به حیاط باز شود و دری به بیرون تا مراجعه کنندگان به آزادی رفت و آمد کنند. راوى مي گه همون طور كه حضرت رضا فرمودند با عزت و احترام تمام براي امام رضا عليه السلام خانه اى اجاره كرديم كه مردم راحت بتوانند در خانه ى علي ابن

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:45
• نوشته شده توسط
• سجاد

روضه وداع امام رضا با مدينه
و گريز به روضه ى وداع امام حسين
عيون اخبار الرضا (ع) ج ١ص٢٠
مقتل مرحوم مقرم ص١٨٨
در فرازي از زيارتنامه حضرت رضا مي‌خوانيم:
«السَّلامُ عَلي مَن اَمَرَ اَهلَهُ وَ عَيالَهُ بِالنِّياحَةَ عَلَيه قَبلَ وُصُولِ القَتلِ اِلَيه
.سلام بر آن كسي كه به اهل و عيال خود، دستور داد تا قبل از شهادتش براي او گريه و ناله كنند.
قال الراوى :
و جَمَعَ اَولادَهُ و عِيالَهُ وَ اَمَرَهُم بِالبُكاء عَليه قَبلَ الوُصُولِ المُوتِ اِلَيه.

راوى مي گه امام رضا عليه السلام هنگام وداع
، از مدينه، افراد خانواده و بستگانش را
به دور خود جمع كرد و به آنها فرمود:
«هم اكنون براي من گريه كنيد تا صداي گر

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:45
• نوشته شده توسط
• سجاد

روضه تشنگي امام رضا
در كوير و گريز به كربلا
اخبار و آثار حضرت امام رضا عليه السلام صفحه٨٤
مقتل الحسين شيخ صدوق صفحه ١٣١
حضرت رضا (ع) در سر راه خود به یکی از کویرها رسید،
این کویر همواره مرکز دزدان و عیاران و حرامیان بوده است.
راوى
مى گه : ما خدمت حضرت رضا (ع) بودیم در حالی که در راه خراسان بود،
به سرزمین بی آب و علفی رسیدیم، تشنگی سختى همه ما رو اذيت مي كرد و نزدیک بود هم خودمون و چهارپایان مون هلاک بشيم.
امام رضا عليه السلام نگاهى به من كرد و نگران ما شد و فرمود: دنبال آب بريد و با دست خودش جائی رو نشون دادند، رفتیم به سمتى كه حضرت فرمودند و آب پیدا کردیم، و همه از هلاکت و نابودی نجات پيدا كر

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• سجاد

ورود امام رضا به نيشابور
و گريز به روضه ى عطش
اخبار و اثار حضرت امام رضا ( علیه السلام )
صفحه٨٧
در رواق چشم های اشکبار ( ترجمه لهوف ) صفحه ١٨٣
شیخ صدوق نقل مي كنه : حضرت رضا علیه السلام در راه خراسان وارد نیشابور شدند در
محله ای به نام «فروبین» منزل کردند،
در آن خانه چشمه ای بود که آب آن خشک شده و جریان نداشت، به يمن حضور امام رئوف
آب آن چاه بسیار زیاد شد و مردم محله از آن استفاده می‌کردند، جلو درب منزل حوضی درست کردند و چند پله برای آن ساختند و مردم از آن پله‌ها پائین رفته و از چشمه آب بر می‌داشتند.
مردم نیشابور هنوز هم از آن حوض آب برمی دارند، و در آن محل نماز می‌خوانند .
عرض كنيم يا امام رض

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• سجاد

السلام ای امام رئوف
السلام ای آروم دل‌ها
کسی که حرمت رو دیده
دیگه چی می‌خواد تو این دنیا
وقتایی که حاجتی دارم
میام پای پنجره‌فولاد
تا دلتو به دست بیارم
میام از سمت باب‌الجواد
(یا علی بن موسی الرضا)

• چهارشنبه
• 9
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شفیقِ ماندگانی تو؛ رفیق راه هم هستی
اگر در راه باشم، راه؛ اگر در چاه هم، هستی
همیشه در کنارت شاد هستم، گاه هم غمگین
تو در این لحظه های کمترِ کوتاه هم هستی
می آیم در حرم با رو سیاهی؛ در شگفتم، تو
نه تنها نیستی دلخور، که خاطرخواه هم هستی!
می آیم می نشینم هی «امین الله» می خوانم
می آیم می نشینم؛ که امان الله هم هستی
تو را در چهره ی دلدادگانت «خنده» می¬بینم
نیاز و ناز و سوز و حال و اشک و آه هم هستی
شب و روز من از نور تو روشن می¬شود؛ باری
تو خورشیدی در این شک نیست! امّا ماه هم هستی...

• چهارشنبه
• 9
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

روز پایان صفر

دل شود غرق عزا در روز پایان صفر
قاصدک آرد زداغ هشتمین مولا خبر

مرغ دل پر می زند سوی خراسان رضا(ع)
تا عزاداری کند در سوگ آن والا گهر

کفتران صحن او سرها بزیر ودر سکوت
طبل ها،نقاره ها،خاموش اندر رهگذر

شهر مشهد می نماید بر تنش،رخت عزا
هیأتیها جملگی روسوی مشهد در سفر

روز پایان صفر در طوس غوغایی بود
زهر مامون لعین بر پیکری کرده اثر

در میان هجره ی در بسته می نالد رضا(ع)
روی خاک افتاده آید از دهان خون جگر

یاد کوچه،مادرش زهرا(س)،به خاطر آورد
یاد مادر بیشتر بر جان مولا زد شرر

در غریبی ناله زد اینک کجایی ای جواد
رس به فریاد پدر حالا که باشم محتضر

از مدینه آمد و بابا در آغوشش گرفت
د

• چهارشنبه
• 9
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:25
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

شهادت علی بن موسی الرضا(ع)
دلخون شده ی آخر ماه صفرم
درحجره در بسته بسوزد جگرم

مسموم به زهر کینه ی مامونم
جان در ره حق دهم مثال پدرم

در غربت طوس واز دیارم دورم
شهر نبوی بیامده در نظرم

الحق که غریب الغربایم اکنون
تنهایم وچون طایر بی بال وپرم

ای کاش کنون مدینه بودم تاکه
پر از همه آشنا شود دور وبرم

درنام رضا باشم وراضی هستم
از آنچه نوشته در قضا وقدرم

اجداد من از ره شهادت رفتند
منهم به شهادتی چنین مفتخرم

روسوی مدینه کرده ونالیدم
یا رب برسان کنار بابا پسرم

آمد به برم جواد وگریان نالید
حالات تو بابا زده برجان شررم

سر را بروی زانوی او بنهادم
بوسید جوادمن دوچشمان ترم

آرام شدم برای جان دادن خو

• شنبه
• 12
• آبان
• 1397
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

دوبیتی شهادت حضرت امام رضا(ع)
دلم ديوانه‌ي روي رضا شد
به دشت عشق آهوی رضا شد
به وقت مرگ، شاعر،نوکری گفت
خوشا آن که ثناگوی رضا شد

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:30
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی شهادت حضرت امام رضا(ع)
به لب دارم نوایی نینوایی
دلم با ذکر جدّم شد هوایی
ببر فرش از میان حجره تا من
خراسان را کنم کرب و بلایی

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:33
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی شهادت حضرت امام رضا(ع)
خدا داند که دردم بی شمار است
خزان گردیده عمرم، بی بهار است
من آن صیدم که میل دام دارد
و صیادم کنون در انتظار است

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:33
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

غزل شهادت حضرت امام رضا(ع)
حجره را با تارِ مژگان، آب و جارو مي‌كنم
من غريبم گريه بر مظلوميِ او مي‌كنم
گر كه او منّت گذارد بر منِ دور از وطن
هستي‌ام را از براي ديدنش رو مي‌كنم
تا كه هم دردش شوم در ماجراي كوچه‌ها
جسم خاک آلوده را اين سو و آن سو مي‌كنم
تا به مهمانی ام آید بین حجره مادرم
چادرش را همچو گل می بوسم و بو مي‌كنم
انتظار نور رويش را كشم در این سرا
پیش پایش همچو شمعي خسته سو سو مي‌كنم
با دلِ خون گشته ام يادي كنم از میخ و در
دم به دم ناله بر آن بشكسته پهلو مي‌كنم
اي جوادِ من نگاهی کن رسیده فاطمه
پای بزم روضه اش با او هیاهو می کنم

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:37
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

غزل شهادت حضرت امام رضا(ع)
من كه اين صحن و سرايم را نمايان كرده‌ام
شرحِ دردِ غربتم در سينه پنهان كرده‌ام
از براي دین پیغمبر، نجات مسلمین
عزم رفتن در غريبي خراسان كرده‌ام
لحظه‌اي كه از مدينه آمدم بر سوي طوس
من وداعي ديدني با نورِ چشمان كرده‌ام
آن دم آمد خاطرم پر مي‌زدم من در عطش
يادي از لب‌هاي خشكِ شاهِ عطشان كرده‌ام
منتظر بودم جوادم تا بيايد از سفر
گريه بر آن زينب زار و پريشان كرده‌ام
در ميان حجره‌ و دلخسته و زار و غریب
بهرِ فرزندم، جوادم ختم قرآن كرده‌ام
تا جوادم آمد و او را بغل كردم به آه
يادِ از آن كرب و بلا و آن يتيمان كرده‌ام
مادرم وقتي سرم را روي زانويش نهاد
دردِ دل ها نزد آن بانوی نالان

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:39
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

غزل شهادت حضرت امام رضا(ع)
بال ملك كنايه از گنبد و بارگاه توست
چشمِ اسيرِ خاكيان منتظرِ نگاهِ توست
اي شه ملكِ ماسوا عرش به زيرِ پاي توست
قرصٍ قمر اشاره‌ي صورتِ همچو ماهِ توست
این همه صحن دور و بر، این همه وسعت حرم
جمله دلیل کوری دشمن روسیاه توست
نیست فقط جای شما، در دلِ مشهد الرضا
بین قلوب عاشقان خانه و جایگاه توست
طوس و تمام كشورم، نذر ولی نعمتی ات
هستی و کائنات هم جيره خورِ پناهِ توست
صحن و سرای خواهرت گرچه نگین شهر قم
گوشه‌اي از غريبی و غربت و اشك و آهِ توست
گر تو نظر بيفكني از سر لطف و مرحمت
اين تن و جان بي‌ثمر ذره ی خاكِ راه توست

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

سبک ۴ شهادت حضرت امام رضا ع ـ ذکر / ثلاث سنتی ـ شمع
آمدم شمعِ شبِ تارِ تو باشم ای پدر
در ديارِ بي‌كسي يارِ تو باشم ای پدر
آمدم بهرِ عيادت
ديده بگشا بر جوادت
يا ابالمظلوم ـ يا ابالمسموم(۳)
از غريبي قلب زار و خسته داري ای پدر
سر به خاكِ حجره‌اي در بسته داري ای پدر
پر زني هر دم به سويي
ذكر وا امّاه بگويي
يا ابالمظلوم ـ يا ابالمسموم(۳)
ديدم اي بابا دلت از غم شكسته وای من
مادرت زهرا كنار تو نشسته وای من
من غریبی تو دیدم
بهرِ دلداري رسيدم
يا ابالمظلوم ـ يا ابالمسموم(۳)
اي غريبِ طوس و اي شاه خراسان آمدم
اي پدر با قلب محزون، چشمِ گريان آمدم
خون ببارم خون ببارم
اي خدا بابا ندارم
يا ابالمظلوم ـ يا ابالم

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

سلام ای ماه خوبی ها!
سلام ای هشتمین سکوی معراج بشر تا عالم بالا. امام مهربان آقا، علی، موسی الرضای ما.
دلم تنگ است آقاجان! وجودم شیشه ای نازک، گناهانم چنان سنگ است آقاجان!
تو می دانی گرفتارم، گره روی گره دارم و این دنیای کژ رفتار پر آزار بی مقدار، والله مرا برده سر دارم. سر دارم، عزیزا با نگاهی التماس آمیز، سوی گنبدت فریاد می آرم:
الا ای ضامن آهوی صحراها! الا ای کشتی امید دریاها، الا ای سید و سرور، رضا، آقای آقاها! نجاتم ده، براتم ده، به جان جد عطشانت -حسین بن علی- آب حیاتم ده!
بشر بیمار شد مولا، شفایی نیست. به جز مهر تو در عالم دوایی نیست. به درب خانه ات دیگر گدایی ام، گدایی نیست.برای من و آن

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 18:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بیا جوادم ای قرص ماهم
بر در حجره باشد نگاهم
آه و واویلا آه و واویلا
چون گلِ فصل خزان خشکیدم
در بین حجره بر خود پیچیدم
آه و واویلا آه و واویلا
از قصر مامون تا حجره مُردم
چون علی چندین بار زمین خوردم
آه و واویلا آه و واویلا
بر روی خاک حجره جان دادم
بس که نالیدم از پا فتادم
آه و واویلا آه و واویلا
گرچه از زهر کینه آزردم
دیگر با نیزه زمین نخوردم
آه و واویلا آه و واویلا
*****
شائق

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 00:35
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

گرفتم اشک بخواباند آتش جگرم را
چسان مهار کنم سیل چشم های ترم را
چرا که دست زمان ثانیه به ثانیه دارد
تمام می کند امشب محرم و صفرم را
هنوز از غم ارباب آنچنان نشدم آب
که گم کنند همه بعد سوختن اثرم را
اگر بنا شد مزدی به دست من بگذاری
شریک ساز در این اجر، مادر و پدرم را
یکی به درب حسینیه آن یکی روی دیوار
و من گذاشته ام روی شال روضه سرم را
دو ماه هر شب و هر روز در حسینه جا داشت
کجا روان کنمش آه، قلب دربه درم را
مگر که گوشه ی باب الرضا پناه بگیرم
منی که باز به لب دارم آرزوی حرم را

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 11:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گرچه چشمان مرا اشک غمت پر می کند
تا قیامت بر غمت چشمم تفاخر می کند
می رسد آن روز که نان شب هجر تو را
رونق بازارت ای خورشید! آجر می کند
درد هجران تو و داغ فراق این دو ماه
قلبمان را بیشتر غرق تاثر می کند
چند روزی هست بی تابم چه چیزی بعد از این
جای خالی دو ماهه روضه را پر می کند
آنچه دردم را تسلا می دهد این است که
مادرت از این عزاداران تشکر می کند
در روایت دیده ام روز قیامت فاطمه
اشک های روضه را می گیرد و در می کند
باز آقای خراسان است که پایان ماه
از عزاداران پذیرایی درخور می کند

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 11:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماه صفر گذشت بيا تا سفر كنيم
بايد از اين دو ماه دوباره گذر كنيم
آقا بيا كه ديده ي حسرت كشيده را
با اشك دوري از تو و اين ماه تر كنيم
هر شب به شوق روضه ي فردا نفس زديم
شب را از اين به بعد چگونه سحر كنيم
مزد دو ماه گريه ي خود را گرفته ايم
خود را به يك نگاهت اگر مفتخر كنيم
ما خسته نيستم كه رخت سياه را
با خستگي از اين تن وامانده در كنيم
امسال هم گذشت و پس از اين رواست كه
گريه براي فاطمه ي پشت در كنيم
برخيز تا مسافر صحن رضا شويم
ماه صفر گذشت، بيا تا سفر كنيم

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 11:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مثل نسیم صبح به عرفان‌ رسیده ایم
وقتی بدست بوس کریمان رسیده ایم
یک دسته ساختیم و به صحن مطهرش
با نغمه امام رضا جان! رسیده ایم
دستان ما به پنجره فولاد بوسه زد
آقا ببین که دست به دامان رسیده ایم
در آرزوی پادوی این خانه بودنیم
جارو بدست محضر سلطان رسیده ایم!
ایوان طلای شاه نجف را خبر دهید!
پیش علی طوس به ایوان رسیده ایم
ما اهل آتشیم گلستان نخواستیم
یکراست پیش صاحب غفران رسیده ایم
خرده مگیر سجده به این سمت میکنیم!
غافل!کنار قبله ایران رسیده ایم
حرز جواد را به ضریحش کشیده ایم
یعنی ز کاظمین خراسان رسیده ایم
گفتند خاک حجره به گیسوی او نشست
از غصه اش غریب و پریشان رسیده ایم

• سه شنبه
• 15
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در سماوات بانگ غم دادند
بی کسی را دوباره سم دادند
چه غریبی که دور از وطن است
پاره قلب جمع پنج تن است
زهر را خورده است‌ پا شده است
چقدر شکل مجتبی شده است
مثل زهرای خورده بر مسمار
دست خود را گرفته بر دیوار
وسط راه میخورد به زمین
گاه و بیگاه میخورد به زمین
میرود حجره دست و‌پا بزند
صورتش را به خاکها بزند
وقت آن است آب آب کند
مثل جدش به خون خضاب کند
گرچه در بی کسی نفس زده است
پسرش آخرِسر آمده است
بازهم شکر پیرهن دارد
چندتا چندتا کفن دارد
نیزه ای نیست داخل دهنش
سایبان مانده است بر بدنش
دخترش در حصار آتش نیست
نظری سمت خواهرانش نیست
خاتمش دست‌ ساربانی نیست
دست مامون که خیزرانی نیست
پسرش را ندیده روی ع

• سه شنبه
• 15
• آبان
• 1397
• ساعت
• 22:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جانم فدای چشم ترت ایهاالغریب
زخمی شده تمام پرت ایهاالغریب

آتش گرفته قلب تو از زهر کینه ای
قربان داغ بر جگرت ایهاالغریب

قدت خمیده مثل عزیز دل نبی
آمد عبا به روی سرت ایهاالغریب

خوردی زمین و از دل خود ناله ای زدی
با یاد غربت پدرت ایهاالغریب

در بین حجره با دل غمدیده ای رسید
بالای پیکرت پسرت ایهاالغریب

قربان آن پدر که پسر را بغل گرفت
داغی که خم نمود کمرت ایهاالغریب

وحید زحمت کش شهری

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 10:26
• نوشته شده توسط
• وحید زحمت کش شهری

◾توسل به امام رئوف(ع)
در آخر ماه صفر
باز مثل کبوتری عاشق
پرگشودم به سمت و سوی حرم
آب و دانه؟ نه! پناه میخواهم
تا نهم من به تربت تو سرم
ای امام رئوف یا ضامن
من دخیل حریم تو آقا
گه کبوتر کنار این گنبد
گه شدم یاکریم تو آقا
من گدای تو و تویی سلطان
ای فدای تمامی کرمت
مرغ عشقم به عشق تو آقا
پرگشودم‌ به گرد این حرمت
حرمت قبله‌گاه ایران است
نی غلط گفته‌ام که در عالم
هفت گردون به پیش پایت خم
پاسدار سرای تو آدم
ای امام غریب ادرکنی
من اسیر نگاه تو گشتم
در بیابان عشق گم شده‌ام
تا که پیدا به راه تو گشتم
السلام ایها‌ الامام رئوف
السلام ایها الامام غریب
السلام ای تو بضعه‌طاها
تا به‌درددلم شدی توطبیب
از خدا غ

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 11:16
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

#نذر_امام_رضاع_و_حضرت_معصومه_س

تو چه خوشبختی که چون معصومه خواهر داری
خوش بحالت که چنین سایه ای بر سر داری

جویباری که در آن عطرِ محبت جاریست
شاخه یاسی که تو از گلشنِ مادر داری

نور بودی ولی نورُُ عَلی نور شدی
تو چه خورشیدی چنین ماهِ مُصوّر داری

حیف کز وادیِ غربت، به قربت نرسید
روزها منتظر و چشمِ ز خون تر داری

کربلای تو عجب روضه ی ماتم برپاست
مثلِ جدت وَ تو هم زینبِ دیگر داری

او تو را سنگِ صبور است و هم محرمِ راز
این چه بختی ست بگو ای تو برادر داری؟!

#هستی_محرابی

• یکشنبه
• 13
• آبان
• 1397
• ساعت
• 22:54
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

وقتی خوشبختیِ دنیا را برادر دارد
یکی چون فاطمه ی معصومه خواهر دارد
او که از عشقِ رضا راهیِ مشهد شد است
چون به جنّت نرسیده دلِ مضطر دارد!

#هستی_محرابی

• یکشنبه
• 13
• آبان
• 1397
• ساعت
• 23:03
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹