ولادت حضرت زینب (س)

شب ولادت خدای عشقه
فدای عشقه
پیمبر کربلای عشقه
ب دیدن رونمای عشقه
بهای عشقه
صدای زینب صدای عشقه
شب دل و پروازه پروازه پروازه
خدا برام میسازه میسازه میسازه
شب ولادت خدای عشقه
فدای عشقه
پیمبر کربلای عشقه
شب دیدن رونمای عشقه
بهای عشقه
صدای زینب صدای عشقه
زینب پیمبر عشقه
شکوه داور عشقه
امیر و رهبر عشقه
دلدارو دلبر عشقه
شب ولادت خدای عشقه
فدای عشقه
پیمبر کربلای عشقه
شب دیدن رونمای عشقه
بهای عشقه
صدای زینب صدای عشقه
یا حسین
شب دل و پروازه پروازه پروازه
خدا برام میسازه میسازه میسازه
شب ولادت خدای عشقه
فدای عشقه
پیمبر کربلای عشقه
شب دیدن رونمای عشقه
بهای عشقه
صدای زینب صدای عشقه
عروس دریایی خلقت
روی د

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 04:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

شد شهر نبی گلباران
یاس علوی آمد
مرعات رخ زهرا و
نور نبوی آمد
شه بانوی عالمین
یار و دلدار حسین
میخونن عرش و فرشیان
رخ زینب شده عیان
بزنید کف که اومده
عمه صاحب الزمان
شده ان مست این دلارام
هاجرو مادر مسیحا
یوسف افتد به چاه عشقش
شده مجنون او زلیخا
تو بگو یا الله
من یا زینب کبری
رخشان گهری تابیده
بر طرز مه و اختر
کوثر به جهان می نازد
از مقدم این کوثر
دل مست نوای عشق
آمد مقتدای عشق
زده ام می ز جام تو
که شدم من غلام تو
شده پست و ذلیل و خار
شهر شام از کلام تو
نام پاکت ذکر و دعامه
خاک تو بهترین دوامه
با تو می خوردنم حلال و
بی تو زمزم ولی حرامه
تو بگو یا الله
من یا زینب کبری
هر لحظه و هر دم گویم
یا زین

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 04:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

طبع مى‏خواهد كه وصف زینب كبرى كند
لیك، قطره كى تواند صحبت از دریا كند؟
توسن طبعم در اینجا پاى در گل مانده است
مرغ بى ‏پَر چون سفر بر عرصه عُنقا كند؟
نطق گویا عاجز است از شرح و ذكر وصف او
كى تواند خامه مدح آن ملك ‏سیما كند؟
جد پاكش مصطفى، باب كبارش مرتضاست
مادرش زهرا كه مدحش ایزد یكتا كند

چون حسین و چون حسن دارد برادر، هر یكى
ناز بر موسى بن عمران، فخر بر عیسى كند
در شهامت ‏بود وارث بر على مرتضى
همت والاى او تفسیر «كرمنا» كند
دختر زهرا كه در حجب و حیا و عصمتش
نقش مادر را به خوبى در جهان ایفا كند
در شجاعت چون حسین و در صبورى چون حسن
در عبادت پیروى از مادرش زهرا كند
دّر دریاى عفاف و گوهر گنج ‏حیا

• دوشنبه
• 21
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 22:06
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

دخت شیر حق ولی اللّه‏ِ داور زینب است
نور چشم حضرت زهرای اطهر زینب است
دین احمد در جهان از صبر او شد استوار
در حریم قرب حق با شوکت و فر زینب است
می‏کند شمس و قمر از طلعت او کسب نور
بهر انوار حقیقت بنت حیدر زینب است

آن‏که از حلمش به پا این رایت اسلام کرد
آن که شد بر خسرو بی‏یار، یاور زینب است
آن‏که از مریم گرفته سبقت اندر بندگی
آن که از حوّا و هاجر هست برتر زینب است
آن‏که اندر بردباری فرد بود و بی‏بدیل
آن که سرمست ازل شد با برادر زینب است
آن‏که شد راحت به روز نیمه ماه رجب
از جفا و رنج بی‏پایان سراسر زینب است
شاعر : اکبرآقا «مظلوم»

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 14:35
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

ای کوکب آسمان ایمان
ای شیرزن نبرد و میدان
ای هم‏چو پدر فصیح و گویا
رسواگر ظالمان دوران
از آتش گرم خطبه‏هایت
کاخ ستم است کوخ و ویران
تو راز و شکوه سوختن را
آموختی و شدی فروزان
آن روز که غنچه‏های طاها
پژمرده شدند در بیابان
گردید وظیفه تو سنگین
در راه حمایت از یتیمان
ای مظهر صبر و بردباری
اندیشهْ ز صبر توست حیران
شاعر : سیده اشرف‏پور

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 15:41
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

پرورش یافته دامن زهرا هستی
دانش آموخته مکتب مولا هستی
مریم از محضرتان در حیا آموزد
چونکه محجوب ترین دخترحواهستی
جان گرفته شجر طیبه از آمدنت
فصل سرسبز تولاوتبری هستی
خطبه ات معجزه ات منجی موسی صفتان
تو کلیمی که فقط بی ید بیضا هستی
بانگ کوبنده تان بر همگان ثابت کرد
با ابالفضل علمدار هم آوا هستی
طینت مرده یشان زنده شدو فهمیدن
علوی زاده ای و مثل مسیحا هستی
دل دریایی تان در تب امواج غروب
معنی واقعی هیبت در یا هستی
واژه ها پیش مقامت همه تعظیم کنند
تو خداوند نمادین غزل ها هستی
روضه هامون همه با یاد شما ختم شود
از همه زاویه ها روشن وپیدا هستی
بعد هفتاد ودو زخمی که به جانت زده اند
باز در بحبوحه حادثه س

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

ای زینب! ای که بی تو حقیقت زبان نداشت
خون آبرو، محبّت و ایثار، جان نداشت
بی تو حیا به خاک زمین دفن گشته بود
بی تو شرف ستاره به هفت آسمان نداشت
در باغ وحی بین دو ریحانه رسول
رعناتر از تو فاطمه سرو روان نداشت
تو عاشقی چو یوسف زهرا نداشتی
او چون تو عاشقی به تمام جهان نداشت
بی تو شکوفه های شهادت فسرده بود
بی تو ریاض عشق و وفا باغبان نداشت
آگاه بود عشق، که بی تو غریب بود
اقرار داشت صبر، که بی تو توان نداشت
در پهن دشت حادثه، با وسعت زمان
دنیا سراغ چون تو زنی قهرمان نداشت
تاریخ صابران جهان جان گداز تر
از قصّه صبوری تو داستان نداشت
هفتاد داغ بر جگرت بود و باز خصم
تنها نه از سخن، ز سکوتت امان نداشت
گر

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:08
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

دیگر نمی آید زنی همتای زینب
میمرد عاشورا یقین منهای زینب
در مجلس اهل ریا درکوفه وشام
پر بود از عشق حسینش نای زینب
برخاست از پاخطبۀ جانانه ای خواند
زد بوسه خورشید جهان بر پای زینب
با آن همه بار مصیبت باز فرمود
زیبا بود در کربلا دنیای زینب
صدآفرین بر غیرت مردانۀ او
خون علی جاریست در رگهای زینب
شاعر :سعید محمدی

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:18
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

خالق ز نـور آل علی کوکب آفـرید

با یُمن آل فاطمه روز و شب آفرید

روز ازل «اَلَسـتُ بِرَبّک» چـو گفـت حق

«قالوا بَلی» شنید و سپس منصب آفرید

بنوشت در صحیفه ی خود کاف و هاء و یاء

بـا عیـن و صـادِ مـریم خـود مطلب آفـرید

در بین خلق تا که دهد صبر خود نشان

همّت گمـاشت خالق و یک زینب آفرید

***

گویند مثل فـاطمه حـامیّ حیـدری

قربان مادری که چنین مکتب آفرید

از هر چه حبّ و مهر و محبّت، نماد صبر!

ربّ کــریم حـُبّ تـو را اوجَـب آفــریـد

شاعر : مجید لشکری

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:24
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

با خبر کرد نسیمی همه ی دنیا را
متلاطم شده دیدند دل دریا را
گل سرخی که می از قطره ی شبنم می زد
مست می کرد ز بوی نفسش صحرا را
چه صفایی چه هوایی چه دلی داشت زمین
شور می داد ز حال خوش خود بالا را

چشم هایی به روی چشم دگر وا شد و بعد
دل مجنون کسی برد دل لیلا را
بین آغوش برادر چقدر آرام است
چقدر ناز ربودست دل بابا را
گوییا بار دگر حضرت پیغمبر دید
عکسی از ماه رخ کودکی زهرا را
زینت خانه ی مهتاب به دنیا آمد
زینب حضرت ارباب به دنیا آمد
چهره اش منعکس از طلعت روی زهراست
عشق بازیش از آن حال و هوایش پیداست
حضرت زینب کبری خودش اقیانوسیست
گرچه چشمان پر از گوهر نابش دریاست
اگر عباس علمدار صف کرب و بلاست
از ازل

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 20:03
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

شبی كه مطلع مهر از، طلوع زینب بود
فروغ روز نشسته، به دامن شب بود
هزار رود نواگر ز كوثر و تسنیم
روان به خانه ی زهرا، به بوی زینب بود
هزار چشمۀ خورشید، از كرانۀ شب
دمیده از دل مهتاب، و چشم كوكب بود

شكوفه بار لب مرتضی به باغ دعا
ستاره ریز دم مصطفی، به یا رب بود
شراب نور ز خمخانۀ سحر، جوشید
كه جام سرخ شقایق، ز می لبالب بود
اگر چه "زین اب" و را نهاد نام، رسول
خدای داند، كاو زینب "ام و اب" بود
زنی به همت و مردی، به مردمی سوگند
پس از حسین، سپهدار عشق، زینب بود
شاعر : مشفق کاشانی

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 20:08
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

قهرمان عرصه ی صبر و تحمل زینب است
هم چو زهرا جلوه ی روح توکل زینب است
میوه ی قلب محمد در سرا بستان وحی
گلشن آل عبا را شاخه ی گل زینب است
بهره مند از ذوالفقار خطبه های آتشین
چون علی با دشمن دین درتقابل زینب است
عصمت آیینی که در دامان زهرای بتول
با حیا آموخت تدبیر و تامل زینب است
زبده بانویی که بر شخصیت زن اوج داد
همره تبیین ابعاد تکامل زینب است
حکمت آموزی که در ظلمات دوران یزید
رهنمایی کرد با نور توسل زینب است
در قیام جاودان کربلا بعد از حسین
جانشین لایق فرمانده ی کل زینب است
«خوش عمل»فرزانه بانویی که ارکان ستم
یافت از تیغ کلام او تزلزل زینب است
شاعر : عباس خوش عمل کاشانی

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 20:31
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

زن بود مثل مرد اما حرف می زد
پر جوش و غوغا مثل دریا حرف می زد
بر مردی خود کوفیان شک کرده بودند
مثل تمام مردها تا حرف می زد
از بغض های در گلو ترکیده می گفت
از زخم های عشق حتی حرف می زد
راز حضور اهرمن را فاش می کرد
وقتی از عشق اهورا حرف می زد
گویی علی در پیکر او زنده می شد
از بس که زینب مثل بابا حرف می زد
شاعر : حامد صافی قهدریجانی

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 20:33
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

حسین بود و تو بودی، تو خواهری کردی
حسین فاطمه را گرم، یاوری کردی
غریب تا که نمانَد حسین بی عباس
به جای خواهری آن جا، برادری کردی
گذشتی از همه چیزت به پای عشق حسین
چه خواهری تو برادر، که مادری کردی!
تو خواهریّ و برادر، تو مادریّ و پدر
تو راه بودی و رهرو، تو رهبری کردی
پس از حسین، چه بر تو گذشت وارث درد!
به خون نشستی و در خون، شناوری کردی
پس از حسین، تو بودی که شرح عصمت را
که روز واقعه، را یاد آوری کردی
به روی نیزه، سر آفتاب را دیدی
ولی شکست نخوردیّ و سروری کردی
حسینِ دیگری آن جا پس از حسین شکُفت
تو با حسین پس از او، برابری کردی
چه زخم ها که نزَد خطبه ات به خفّاشان!
زبان گشودی و روشن، سخنوری کرد

• سه شنبه
• 22
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 20:35
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

نسیم؛ پرده ی گهواره را تکان می داد
برای عرض ارادت خودی نشان می داد
ستاره های درخشان خوشه ی پروین
کنار پنجره مبهوت کودکی شیرین
شمیم قدسی او در مدینه پیچیده
بهار آمده بلبل به غنچه خندیده
چکاوکان به در باغ ریسه می بندند
شکوفه ها همه دیوانه وار می خندند
نشانه های ظهور مسیح ظاهر شد
مدینه مرکز ثقل خیال شاعر شد
نسیم گرد سر نو رسیده دف می زد
بنفشه داخل گلدان مدام کف می زد
صدای خواندن پروانه ها چه زیبا بود
تبسم لب شیر خدا چه زیبا بود
ز نور طلعت رویش ستاره حیران شد
و ماه با عجله پشت ابر پنهان شد
ستاره گفت به خورشید: بی خبر ؛ساده
خدا به فاطمه خورشید دیگری داده
زمان سیطره و سلطه گشته طی خورشید
شکسته حرمت

• شنبه
• 26
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

خدای من! صدف بحر نـور، گوهر زاد
ادب کنید که دخت رسول، دختر زاد
چه دختری که ز مردان دهر، بهتر زاد
بـرای حیــدر کـرار، بـاز، حیــدر زاد
به جلوۀ حسنینش خجسته خواهر زاد
یقیـن کنیـد کـه ام‌الحسین دیگر زاد
سلام باد بر این خواهر و به خواهری‌اش
خـدای داده مقــام حسیــن‌پروری‌اش
****
محمدنـد و علـی هر دو محـو دیدارش
نشان بوسـۀ زهــرا بــه مـاه رخسارش
هــزار مریــم و هاجـر شـده گرفتارش
شـرف گرفتـه شرافت بـه ظل دیوارش
عفـاف و عصمت و ایثار، جنس بازارش
فقط به روی حسین است و چشم بیدارش
برات عفو خدا ریخته است در قدمش
یقیـن کنیـد بود قلب فاطمه حرمش
****
چـه دختـری که جلال پیامبـر دارد
ز خردسالی خـود صـولت پـد

• شنبه
• 26
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب شب میـلاد امید حسین است
عید حسین عید حسین عید حسین است
گویـی خدا کوثر به کوثر داده امشب
یک حیدر دیگر به حیدر داده امشب
کوثـر بــه روی دامـن کوثـر ببینید
قـرآن به روی دست پیغمبـر ببینید
امشـب دوبــاره پنـج تـن را آفریدند
احمد، علی، زهـرا، حسن را آفریدند
در پنج مهـر آمد بـه دنیـا مـاه دیگر
یــا آمــده میــلاد ثــارالله دیگــر؟
بـر زینـت دیــن خـدا زین اب آمـد
الله اکبــر! زینـب آمــد زینـب آمـد
در خلق و خو زهرا و ختم‌المرسلین است
هنگام خطبه یک امیرالمؤمنین است
این شیردخت شیر حی کردگار است
فریاد، نه! حتی سکوتش ذوالفقار است
هــر صبحـدم بـا یـاد او یک یادواره
هــر روز دازد عید میــلادی دوبـاره

• شنبه
• 26
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

نماز عشق به پا می کنم به نام حسین
به نای سینه نوا می کنم به نام حسین
تو زینبی و همه قاصرند از وصفت
کتاب عشق تو وا می کنم به نام حسین
به نام دلبرت اذن دخول می گیرم
طواف کوی تو را می کنم به نام حسین

به نام نامی معشوق، شهره اند عشاق
تو را همیشه صدا می کنم به نام حسین
من از تو یاد گرفتم چنین عبادت را
میان سجده دعا می کنم به نام حسین
قسم به سجدۀ تو اعتقاد من این است
نماز سوی خدا می کنم به نام حسین
تو آمدی که بگویی برای قرب خدا
وجود خویش فدا می کنم به نام حسین
دمشق و کرببلا هر دو تربت عشق است
شب ولادت تو وقت صحبت عشق است
خدا عنان دل ما به دست تو داده
اسیر دام تو اما ز غیر آزاده
اگر پیالۀ ما بوی چشم

• شنبه
• 26
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

من شیردخت شیر خدایم
مرآت سیدالشهدایم
من زینبم که زِینِ‌‌اب استم
نایب‌مناب فاطمه هستم
مردانگی فتاده به خاکم
روح حسین در تن پاکم
ناخوانده‌درس، عالمه‌ام من
قرآن دست فاطمه‌ام من
تحسین کند پدر سخنم را
بوسیده فاطمه دهنم را
مرآت حسن حی مجیدم
یکروزه مادر دو شهیدم
من خواهر امام حسینم
سرتا قدم تمام حسینم
روزی که چشم خویش گشودم
اول دل از حسین ربودم
نزدیک بود بال درآرم
تا سر به شانه‌‌اش بگذارم
او سر گذاشت بر روی دوشم
با چشم خویش گفت به گوشم
کای مادر صبور بلاها
ای قهرمان کرب و بلاها
ای خواهری که مادر مایی
در موج خون پیمبر مایی
لبریز شور آل محمّد
سنگ صبور آل محمّد
سرمایۀ بزرگ ولایت
مانند من چراغ هدایت
یاد آ

• شنبه
• 10
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 19:48
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سرود جشن میلاد

بنداول
چشم حیدر شده روشن
اومده زینب کبری
همه عالم میدونن که
اومده ثانی زهرا
گل بریزید به‌قدمهاش
سر بزارید روی پاهاش
همه باهم.... دم بگیرید
یه صدا بگیم ماشالله
تهنیت گو.... تو به زهرا
به علی و رسول‌الله
عقیلةالعرب زینب مدد(۲)

بنددوم
اومده جان حسین و
اومده یار برادر
اومده زینت بابا
اومده ساغر کوثر
قهرمان بی‌نظیره
بر همه زنها امیره
مثل زهرا مثل حیدر
هم شجاع و هم دلیره
پس بیائیم با ترانه
یه صدا بگیم.... ماشالله
عرض تبریکم به زهرا
به علی و رسول‌الله
عقیلة‌العرب زینب مدد(۲)

• جمعه
• 21
• دی
• 1397
• ساعت
• 10:43
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

سـلام فاطمـه! مـرآت داور آوردی
زهی که خون خدا را پیمبر آوردی
ببـال کوثـر احمد که کوثر آوردی
بـرای حیـدر کـرار، حیـدر آوردی
به روی دامن تو شیرْدخت شیرِخداست
درون سینـۀ او قلـبِ سیدالشهداست
****
سپهر عصمت! کوکب، مبارکت باشد
تحیـت از طـرف رب مبـارکت باشد
عجب شبی بوَد امشب، مبارکت باشد
شـب ولادت زینـب مبـارکت بــاشد
محمّد آمده یا حیدر است این دختر؟
بگـو که فاطمۀ دیگر است این دختر

فرشتگان! همـه از جـای خـود قیـام کنید
کنــار فاطمــه بــر زینب احتــرام کنید
به خاک مقدمشان سجده صبح و شام کنید
همــه بــه فاطمـه و دخترش سلام کنید
تمـام فاطمه زیـن اب است این دختر
ادب کنید همه، زینب است این دختر
****
کر

• شنبه
• 10
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 20:39
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ثمــر نخــل ولایـت همـه عالم بــه فدایت
شب میلاد تو زیبد کـه کنم مـدح و ثنـایت
به تو نازد حضرت زهرا که تو هستی زینب‌کبری
سیدتی یا زینب میلادت مبارک
سیدتی یا زینب میلادت مبارک

بـه رسـالت، تـو رسولـی بـه جلالت تو بتولی
قمــر بــرج شــرافت در دریـــای عقــولی
تو ز سر تا پا حسنینی تو چراغ قلب حسینی
سیدتی یا زینب میلادت مبارک
سیدتی یا زینب میلادت مبارک

نـه عجب خالـق سرمد به تو نازد به تو نازد
همه جا شخص محمّد بـه تو نازد به تو نازد
تو پیـام خـون خدایـی تـو علمدار شهدایی
سیدتی یا زینب میلادت مبارک
سیدتی یا زینب میلادت مبارک

گل یاسیــن گــل طاهــا ثمــر ام ابیهـا
به زمین کوثر کوثر به سما زهره زهرا

• شنبه
• 10
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 20:44
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بوي بارون ياس گلدون،مژده مي ده صبح عيده
روي بال صد فرشته،مي رسه از راه سپيده
كيه خورشيد قبيله،كيه بانوي جليله
آيينه دار عليه،زينبه تنها عقيله
تو شب غربت و غمها،واسه دلها آفتابه
وارث عصمت مادر،زينت ابو ترابه
پر جبريل فرش راشه،آسمونا خاك پاشه
هيبت و غرور حيدر،طنين توخطبه هاشه
آسموني نور عينه،دل و دلداره حسينه
مهربوني تو نيگاشه،همه جا يار حسينه
بانوي صبر و صلابت،بانوي شور و شهامت
براي عرض ارادت،بياييد بريم زيارت
هواييه دل تنگم،تا حريمش پر مي گيره
اين دلي كه بي قراره،حرم نعم الاميره
زائر صحن و سراي،بانوي صبر و صفا شيم
بگيريم برگ برات و ،زائر كرببلا شيم
يوسف رحيمي

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب صفا دارد صفای دیگری را
مروه،منا،حال و هوای دیگری را
از سوی شرق و غرب ِ یثرب می شنیده
گوش فلک لبخندهای دیگری را
وقت سحر در قاب چشمانش ببیند
شهر نبی خیرالنّسای دیگری را
خورشید دیگر سر زده یا این که جبریل
نازل نموده ((والضحا))ی دیگری را
تاریخ عشق از نو شروع شد،ای قلم ها
از سر بگیرید ابتدای دیگری را
در باز مانده مثل این که می پذیرند
افتاده از پا و گدای دیگری را
بنده نوازی رسم و آیین است اینجا
حاتم گدا،محتاج و مسکین است اینجا
وقت دعا را پاسی از شب می شناسند
در صبحدم دل را مقرّب می شناسند
شرط پریدن تا خدا بال دعاهاست
معراج را با ذکر "یا رب" می شناسند
اینجا بنای نوکری بر احترام است
ذاتاٌ گدایان

• چهارشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

آسمان از ستاره لبریز است
آخر عمر فصل پاییز است
امشب از ذهن شاعرت بی بی
غزلی آمده که ناچیز است
وقت بد مستی زحل آمد
اول مثنوی ، غزل آمد
عید نوروز ما مبارک شد
نو بهاری در این محل آمد
شب عیدی خدا چه عیدی داد
عید "احلی من العسل" آمد
ماهی قرمزی که در تنگ است
برج حوت است و در حَمَل آمد
بین آغوش ساقی کوثر
ساغری ناب و لم یزل آمد
آمد و بهر مردی زن ها
تا ابد اسوه و مَثل آمد
غزل امشب هوای روضه گرفت
یادم آمد که روی تل آمد
هم زمان با صدای وااُماش
سوت و طبل و کف و کتل آمد

• چهارشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

می نویسم عشق چون تفسیر شد با نام تو
می نویسم شور چون تعبیر شد با نام تو
تا كه در عرش الهی نام زیبایت شكفت
ذكر هر مُلك و مَلَك تكبیر شد با نام تو
شادی و غم در وجود پُر زِ نورت جلوه كرد
جمع بین این دو تا تصویر شد با نام تو
می نویسم پا به پای عالم بالاترین
با افق هایی كه تا تكثیر شد با نام تو
یك جهان آمد پدید و قطعه ای از جنس نور
یك زمین آمد كه عالم گیر شد با نام تو
حضرت حق سرزمین عشق ها را آفرید
نام زیبای تو بُرد و كربلا را آفرید
از ازل الطاف حق نور شما را آفرید
با حضورت در جهان عشق و صفا را آفرید
تا بگوید رمز عشق واقعی را ذوالجلال
كشتی صبر آفرید و ناخدا را آفرید
باز ایزد بر خداییِّ خودش أحسنت گ

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 14:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

خدا به هیبت یك زن فرود می آید
و نسل سینه زنان به وجود می آید
و زن اگر كه تویی ما كداممان مردیم؟
اگر تو اوج زنی زن شناس می گردیم
دوباره طرح تو در ذهن من مجسم شد
برآیم آیه ی توحیدیت مسلّم شد
در آسمان عدم دو سه قطره از اشكت
به خاك پست نبودن چكید و آدم شد
شب تولد تو گریه بر حسینم چیست؟
گمان كنم كه از امشب شب محرم شد
تو ظهر فاجعه یك لحظه چشم خود بستی
زمین برای اهالی چنان جهنم شد
غروب كرب و بلا، عشق شد پراكنده
و بعد با زدن نبض تو منظّم شد
تو گریه دارترین شعر شاعران غمی
تو عمق آخر دریای بی كران غمی
تو هر چقدر غمی باز شكل لبخندی
و با شكوه تر از قله ی دماوندی
تو از غزل بوجود آمدی ترانه شدی
تو اوج مرثیه

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

با دست شوق چاک گریبان گرفته ایم
از فرط شور بادۀ طوفان گرفته ایم
در اوج ناز تخت سلیمان گرفته ایم
امشب به دست زلف پریشان گرفته ایم
شکر خدا ز جام جنونش لبالبیم
شکر خدا که گوشه نشیان زینبیم
امشب دلم به تاب و سرم گرم از تب است
شمع است و شاهد است و شرابی که بر لب است
شور و شگفتی است و شبی عشق مشرب است
شامی که روشنایی روز است امشب است
امشب تمام گرمی بازار زینب است
امشب شب ملیکه دادار زینب است
فصل الخطاب عاشقی ما رسیده است
ای قطره های تب زده دریا رسیده است
زیباترین حماسه دنیا رسیده است
زینب به دست حضرت زهرا رسیده است
چشمی گشود و چشم شقایق به خواب شد
زیباترین دعای علی مستجاب شد
باور نداشت چشم فلک دختر

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای بحر کمال گوهر آوردی
ای کوثر وحی کوثر آوردی
ای نخل امید نوبر آوردی
ای ماه خجسته اختر آوردی
ای دخت رسول دختر آوردی
زینب؟ نه، حسین دیگر آوردی
بر نفس رسول زیب و زین است این
سر تا به قدم همه حسین است این
تو وجه خدایی و تجلا او
تو روح محمدی و اعضا او
تو بحر کمال و در یکتا او
تو باغ بهشت و نخل طوبا او
او با تو بود شبیه و تو با او
الله الله تو زینبی یا او
بانوی زنان عالم آوردی
بعد از دو مسیح مریم آوردی
آیات خداست نقش رخسارش
در چشم رسول حسن دادارش
شمشیر علی است تیغ گفتارش
زهرا شده محو چشم بیدارش
هم مرغ دل حسن گرفتارش
هم چشم حسین محو دیدارش
آیینۀ احمد است این دختر
قرآن محمد است این دختر
هم مام ائمه ر

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن شب كه گل از دامن مهتاب مى ریخت
شبنم به پاى نخل باور آب مى ریخت
آن شب كه غم آهنگ شادى ساز مى كرد
قفل اسارت را به گرمى باز مى كرد
آن شب كه ساقى بوسه بر پیمانه مى زد
گیسوى شب را بهر مستان شانه مى زد
آن شب كه بهر باغ دل غم لاله مى كاشت
در نیستان نینوانى ناله مى كاشت
آن شب شفق دیوان فتح نور مى خواند
بهر فلق شعر شب عاشور مى خواند
شهر مدینه طالب دیدار حق بود
چشم انتظار مطلع الفجر فلق بود
فطرس فراز آسمان ها بال مى زد
فریاد آزادى و استقلال مى زد
كاى اهل عالم در دیار شور و شادى
زد خیمه روز پنجم ماه جمادى
دیوان خلقت را خدا زیب و فرى داد
ساقى كوثر را ز كوثر كوثرى داد
شیر خدا را داد خالق ماده شیرى
قامت

• چهارشنبه
• 1
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:38
• نوشته شده توسط
• یحیی