خورشید دمیدُ شامِ غم باطل شد
در خانۀ حیدری دُّری حاصل شد
با صوتِ جلی سر بده بانگِ صلوات
چون شامِ ولادت ابوفاضل شد
مثنوی زبان حال گهواره در ولادت قمر بنی هاشم(ع)
چوب گهواره‌ي عباس منم
شاهد خلقت احساس منم
خاطرات دل من گوش كنيد
به جز اين گفته فراموش كنيد
لحظه‌ي خَلق وجود او بود
دل عاشق به سجود او بود
به لبم ذكر و رجز مي‌راندم
با خودم نام خدا مي‌خواندم
به دلم گفتم اگر يار رسيد
موسم ديدن دلدار رسيد
سر و پا را به سر دار برم
همه ي قدرت خود كار برم
تا كه او در بر من جا گيرد
غنچه از كوشش من پا گيرد
در همين حال و هوا بودم من
مملو از ذكر خدا بودم من
ناگهان دور و برم گل زده شد
از جنان تا به سرم پل زده شد
پلي از نور هزاران الماس
پر شد اين خانه پر از بوي ياس
مادري كودك خود در آغوش
پدري از كرم حق مدهوش
دیدم این از عرش ب
آن ژرفترين باورِ افكارِ خوش آمد
آن مردِ ادب، مردِ وفادار خوش آمد
در دفتر تاریخ نوشته به خط نور
اسطوره ی برجسته ی ایثار خوش آمد
می گفت میان دل افلاک منادی
آن مرحمت بی حد و مقدار خوش آمد
هر کس که شنیده است ز مردانگی اش گفت
آن شيرترين عرصه‌ي پيكار خوش آمد
آن شیر شجاعی که به یک ضربت شمشیر
می زد به عدو ضربه ی دوّار خوش آمد
فرمانده ی لشکر که به هر معرکه ی رزم
برق رجزش لرزه ی کفار خوش آمد
هرگز نتوان بر نسبش خرده گرفتن
زیرا پسر حیدر کرار خوش آمد
عباس رسیده است همان باب حوائج
گیرنده ی هر دست گرفتار خوش آمد
امشب بنویسید به سربند دلِ خود
ای اهل جهان حضرت سردار خوش آمد
هم صاحب دل ها شد و هم صاحب لشکر
گوین
ترکیب بند ولادت قمر بنی هاشم علیه السلام
حیدری در خانه ی حیدر به دنیا آمده
یا که امشب حمزه ای دیگر به دنیا آمده
لرزه افتاده به جان دشمنان اهل بیت
حامی اولاد پیغمبر به دنیا آمده
ای فدائیان دربار حسین و مجتبی
چشمتان روشن که سر لشکر به دنیا آمده
رفت دوران سراب و عالمی سیراب شد
تشنگان سقای آب آور به دنیا آمده
درد بی درمان ندارد جا به عالم بعد ازین
سر پناه سائل این در به دنیا آمده
ای پریشان ، ای گرسنه ، ای گرفتار ، ای فقیر
آمده باب الحوائج ، هر چه می خواهی بگیر
السلام ای زاده ی آزاده ام البنین
ای مسیح سفره های ساده ی ام البنین
چشم وا کردی به دنیا عاقبت شد مستجاب
آن دعاهای سر سجاده های ام البنین
ای دل هردو جهان محو فریبایی تو
درچمن هیچ گلی نیست به زیبایی تو
همه گل ها به گلستان ادب صف بستند
تا ببینند دمی روی تماشایی تو
تا پراکند خدا عطر دل انگیز تورا
غرق گل شد همه جا فصل شکوفایی تو
چون نسیم سحری عقده گشایی وبود
برلب مرغ سحر نغمه ی شیدایی تو
شب میلاد تو با بوسه زدن بردستت
می کند دست خداوند پذیرایی تو
ادب آموز جهانی و به دانشگه عشق
پُر شد ازشرم و ادب دفتر دانایی تو
ازغبار قدم نور دل فاطمه بود
به خدا در همه جا سرمه ی بینایی تو
همه شب تابه سحر برسر سجّاده ی عشق
غرق ایمانم و دعا شد دل دریایی تو
تکیه بر بازوی خیبر شکن حیدر زد
شور اخلاص تو و دست توانایی تو
چشمه ی علقمه شرمنده زایثار
#ترجیح_بند_میلاد_حضرت_عباس(ع)
سرلوحه ی ایثار
اکنون که با شادی دل ما همنشین است
روی زمین سزسبز چون خلد برین است
از آسمان آواز قدسی آید وباز
نغمات قدسی گویی از روح الامین است
بس که تماشایی است گلزار ولایت
چشم فلک سرگرم دیدتر زمین است
پرسیدم از خورشید حیران که ای، گفت
چشمان من محو امیرالمومنین است
گفتم که این بوی بهشتی چست وزکیست
گفتا که این عطر گل ام البنین است
گفتم بگو یک ذره از فضل وکمالش
گفتا که او خورشید اخلاص ویقین است
گفتم چه داری مژده براهل ولایت
گفتا نوید من براهل عشق این است
امشب نسیم عشق عطر یاس دارد
با خـود خبــر ازمقــدم عبــاس دارد
گنجینه ی عشق و وفا عباس آمد
آئینه ی صدق و
مشک تو اقیانوس را سیراب خواهد کرد
هُرم نفس هایت زمین را آب خواهد کرد
دریا برای دیدنت آغوش وا کرده ست
دیوانه ات، مرز جنون را جا به جا کرده ست
خورشیدی و سیاره ها دور تو می گردند
سلطانی و شاه و گدا دور تو می گردند
افلاک را گشتم ، نداری هیچ مانندی
یعنی تماشایی ترین خلق خداوندی
در آسمان کربلا زیباترین ماهی
مصداق عبد الصالحی، فانیّ فی اللهی
ای تکیه گاه آسمان، ای حافظ پرچم
بالاتر از دست تو دستی نیست در عالم
"حُر" را نگاه لطف تو مانند عابس کرد
در چشم تو نور علی را می توان حس کرد
با دیدنت دنیا زبانش بند می آید
روی لب ارباب مان لبخند می آید
پای تو می ریزد خدا دار و ندارش را
حیدر به دستت می سپارد
امشب دوباره شهر پُر از یار می شود
یعقوب زاده راهیِ بازار می شود
اُمُّ البنین به لطفِ کنیزی اهل بیت
از حضرت امیر پسردار می شود
تعبیر خواب اُمّ بنین است این پسر
دامان او سپید و قمربار می شود
امشب دو چشم ماهِ بنی هاشمِ علی
از صورت حسین خبردار می شود
از آسمان عشق، گل یاس می رسد
ماه منیر، حضرت عباس می رسد
می آید آن کسی که بود دلبر حسین
تاجی پر افتخار به روی سر حسین
او آن کسی بود که به وقت شهادتش
فرمود«یا بُنَیَّ» به او مادر حسین
او آمده است تا که نماید چو مادرش
تا وقت مرگ، نوکری خواهر حسین
ذُخرُالحسین آمده تا روز کارزار
در لشگر خدا بشود حیدر حسین
یکتاترین برادر نایاب آمده
پشت و پناه حضرت ارباب آ
هنگام شکفتن گلی حق طلب است
آن گل که پُراز شبنم ناب ادب است
لب تشنه ترین ساقی توحید وشرف
لبخند زنان به دست میر عرب است
ساقی حیات
ای تشنه لبان کوثر حُسن صفات
گفتند که آمده است ساقی حیات
برمقدم روح ادب ومردی وعشق
باید که ادب کرد به ذکر صلوات
#نذرباب_الحوائج_قمر_منیر_بنی_هاشم
#حضرت_ابوالفضل_العباس_علیه_السلام
کوه می سازد نگاهِ دلنشینت کاه را
یوسفِ گمگشته کرده با تو پیدا راه را
عشق در ذاتِ تو معنا می کند الله را
ماهِ هفتادو دو تن! شرمنده کردی ماه را
ای دلاور! خوب عهدی با برادر داشتی
جای دست از تیر، دستان روی پیکر داشتی
جذبه ی ماهیِ و چشمِ آسمان طنّازِ توست
طایرِ قدسیّ و دل جولانگهِ پروازِ توست
از ولادت تا شهادت زینبت دمسازِ توست
واژه ی باب الحوائج در لقب اعجازِ توست
جایگاهت بس رفیع است و مقامت محترم
می شود در کربلا نامِ تو سقّای حرم
اسوه ی عشق و ادب هستی و تندیسِ وفا
در مقامِ بندگی آیینه ی روی خدا
آمدی ساقی شوی در خیمه ی آلِ عب
سرود میلاد قمر بنی هاشم
به به به به/آمده عباس2
بگرفته شهر/عطر وبوی یاس2
(ابن الحیدر،عشق مادر،آمده دنیا
بربازویش بوسه زند،بابا بابا)2
عباس عباس، عباس عباس، یا ابوفاضل2
_____________________________
ام البنین/پسرآورده2
بر مرتضی/قمرآورده2
برگلهای،باغ زهرا،برادر آمد
شیر حق را،بچه شیری، دلاور آمد)2
عباس عباس....
____________________________
بااحساس و/باصفا آمد2
اصل ومیزان/بروفا آمد2
مادر گوید،او نوکر،گلان زهراست
از کودکی،باادب و،اهل تولاست)2
عباس عباس...
______________________________
در کربلا/او علمدارست2
هم سقا و/هم سپهدار است2
پشت حسین،در کربلا،باشد عباس
دشمن باشد،از هیبت،او در هراس)2
عباس
عباس آمد
ای عاشقان کربلا عباس آمد
اندرمدینه عطروبوی یاس آمد
نور رخش روشن نموده بیت حیدر
گلهای زهرا(ع) را خدا داده برادر
ماه بنی هاشم بود این تازه مولود
ام بنین را باشد او مولود مسعود
افتاده مهرش بر دل اولاد زهرا(س)
انگار باشد مادرش ام ابیها
گیرد زمادر درس ایثار ووفا را
خدمت کند اولاد پاک مصطفی را
باشد حلالش شیر مادر،بچه شیرست
شیرخدا در دام مهر او اسیرست
از کودکی شیدا ومجنون حسینست
جانان او زینب برایش نور عین است
گوشش به فرمان برادرهاست هردم
همواره دارد بر خود آنها را مقدم
او از پدر مادر شجاعت ارث برده
شیر ادب از مادری چون شیر خورده
ترس از حریفان بهر او معنا ندارد
این پهلوان بین عرب هم
مژده مژده عاشقا که اَشجَعُ النّاس اومده
باغبون داره میخنده که گل یاس اومده
مظهر غیرت و عشق و شور و احساس اومده
ساقیِ کرببلا حضرت عباس اومده
ماهِ بینِ هاشمیونه(آقام ابوالفضل)
یار دلهای پریشونه(آقام ابوالفضل)
هر کی حاجت داره میخونه(آقام ابوالفضل)
آقام ابوالفضل(۲)
مدینه امشب با مقدم آقام چراغونه
توی آسمون ملک سرود شادی میخونه
جبرئیل اومده تو خونه ی مولا مهمونه
کنار گهواره ی ابوفاضل غزلخونه
هستی ام تویی چی کم دارم(آقام ابوالفضل)
تو دلم فقط یه غم دارم(آقام ابوالفضل)
غم دوری از حرم دارم( آقام ابوالفضل)
آقام ابوالفضل(۲)
چی میشه امشب آقا به عاشقات کرم کنی
با نگاهی مهربون جدا ز درد و غم کنی
چی می
چهارم شعبان طلوعِ،ماهِ بی مثل و قرین است
جشن میلاد ابالفضل،پسر امّ البنین است
خوش آمدی خوش آمدی ای صفای دل
خوش آمدی خوش آمدی نورِ این محفل
خوش آمدی خوش آمدی یا ابوفاضل
ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل...
ای که تو نور دو عینی،من ز عشقت بی قرارم
کاشف الکربِ حسینی،گره افتاده به کارم
ای ساقیِ جامِ ولا یا ابوفاضل
حقّ امام و شهدا یا ابوفاضل
مرا ببر به کربلا ابوفاضل
ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل...
برکت و صفای دل اومد
چاره ساز هر مشکل اومد
گل لالهٔ امّ البنین
حضرت ابوفاضل اومد
جانم این پسر هیبت مولا داره
جانم این پسر دلبره و دلداره
جانم بچه شیرِ حیدر کرّاره
جانم ابوفاضل یا سیّدی مدد...
هر دلی میشه گرفتار و
اسیرِ کمندِ دو اَبروش
بوسه زد امیرالمؤمنین
بر دست و سر و چشم و بازوش
جانم به اَنیس و یاور و یار حسین
جانم به جمال گلِ بی خارِ حسین
جانم به علمدار و سپهدار حسین
جانم ابوفاضل یا سیّدی مدد...
از ازل محبّین مولا
دلهاشون بَرا ابالفضله
هر کسی محبّ حسینه
گدای آقا ابالفضله
جانم میگیره با عشق این آقا جلا
جانم به فدای مکتب دین و وِلا
جانم به فدای ساقیِ کرببلا
جانم ابوفاضل یا سیّدی مدد...
بازم توی قلبم ، نم نم بارونه۳
کبوتر عاشق ، کرده پیشت لونه۳
ملایکه، از آسمون
گهواره رو میارن
تو بغله ، ام البنین
قنداقه رو میذارن
میگیره تموم دلا، شور و صفا
امشب شبه ، حضرت عباسه
مددی ابوفاضل ،یاابو فاضل،۲ مددی ابآلفضل
شب شبه امیده، هرکی گرفتاره ۳
عیدیه ما امشب ، دست علمداره۳
نوای این ، دلای ما
مدد
بگو برو ، تا کربلا
مدد ابوفاضل
اگه که دل تو نمه، یا که پُر غمه
امشب شبه ، حضرت عباسه
مددی ابوفاضل ،یاابو فاضل،۲ مددی ابآلفضل
عشق دل زهرا ، ای که اَبَر مردی۳
دعایی کن آقا ، تا که بیاد مهدی ۳
اللهی که، باشیم ماها
تو لشکر آقامون
اللهی که، امضا بشه
برات کربلامون
اگه داری آرزو، امشب بگو
امشب شبه
از بهشت اومد خبر شد علی بازم پدر
صف به صف هر ملک تا ببینن روی قمر
چون مثل حیدره تشخیصش مشکله
اسم زیبای این شه ابو فاضله
یااباالفضل مدد یا اباالفضل مدد
ای یل ام البنین ای ابر مرد زمین
قدرت بازوها ی امیرالمومنین
تشنه ی جام تو ای شه علقمه
کاشف ال کربی ای غیرت فاطمه س
یااباالفضل مدد یا اباالفضل مدد
ای ضیاو نورعین ای امیر عالمین
حافظ گنبدو گلدسته ی بنت الحسین ع
خوش بحا له کسی که علی مذهبه
خوب بدون وهابی سقا با زینبه
یا رقیه مدد یا رقیه مدد یا رقیه مدد
#حضرت_اباالفضل_ولادت
#دوبیتی
امشب به حسین ابن علی یار آمد
سرمایه و سرلشکر و سردار آمد
گویید به لشکر اباعبدالله
خیزید و ادب کنید علمدار آمد
.
.
اگر نقطه‌ی با تنزُّل نمی‌کرد
اگر اسمِ اعظم تغزل نمی‌کرد
اگر بر ظهورش تفَئُل نمی‌کرد
دو عالم نبود و جهان گُل نمی‌کرد
علی بود و خلقت سراسر علی دید
خدا عکسِ خود را فقط در علی دید
علی با خدا رمز و رازش یکی بود
علی ذوالفقار و نمازش یکی بود
علی جبهه و جانمازش یکی بود
علی گریه و رویِ بازش یکی بود
خدا شد علی و پیمبر علی شد
علی در علی در علی در علی شد
که هست اینکه حق غَرقِ اوقاتِ او شد
خدا جلوه‌های مناجاتِ او شد
همینکه زمانِ ملاقاتِ او شد
خدا ماتِ او شد علی ماتِ او شد
دلم بُرد و هربار گفتم اباالفضل
صد و سی و سه بار گفتم ابالفضل
ببین بند آمد نفسها سخنها
ببین بازمانده نظرها دهنها
از این پس تمام است
کرده حق جلوه گر تمام دین را
روی ماه یل ام البنین را
آمد امشب ساقیِ حرم
چون طوبا سایه اش بر سرم
باب الحوائج باب الکرم 2
سیدی یا ابوفاضل 3
جانِ جانِ تمام عالمین است
مثل کوهی پناه زینبین است
نازنینی که بر خوبان عالم
دلربا هست و دلبرش حسین است
دلبر می گوید عباس من
مادر می گوید عباس من
حیدر می گوید عباس من
خواهر می گوید عباس من
سیدی یا ابوفاضل 3
مادرم گفته هر دم یا ابالفضل
گاه هر شادی و غم یا ابالفضل
حک شده روی قلبم یا ابالفضل
ذکر لبهای آدم یا ابالفضل
شکراً لله ابالفضلی ام
چون مهر و ماه ابالفضلی ام
گر بی پناه ابالفضلی ام
غرق گناه ابالفضلی ام
سیدی یا ابوفاضل 3
کی میدونه رو ابرا
میون عرش اعلا
چه خبره اون بالا بالاها
فطرس پرواز میکنه
بالهاشو باز میکنه
بین گهواره کیه
که داره اعجاز میکنه
تو شب مهتاب
گوهر نایاب
مژده بدید اومده
(حضرت ارباب)
٢
میده علی ولیمه
مهمونیشون عظیمه
دلم در خونشون مقیمه
بارون بارون بارونه
تیر ِ حق تو کمونه
مستم مسته مسته مست
حال من رو کی میدونه
آی قلب بی تاب
امشب رو دریاب
میگن انگار اومده
(حضرت ارباب)
۳
تو آسمون پیچیده
خون خدا رسیده
نسیم حق از جنت وزیده
پهنه بازم سور و سات
سر زد اعظم صفات
آی گناه کارا بیاین
اومده کشتیه نجات
فاتح الاَبواب
ای حُسنُ الثَواب
دست من و دامنت
(حضرت ارباب)
۴
حضرت عباس ع
درد دلم دوا شد
حاجت من روا
درون سینه دارد جا ابالفضل
حضور عشق در دلها ابالفضل
عجب گفتند " یکفی بالاشاره "
در این دنیا و آن دنیا ابالفضل
ابالفضل است پا تا سر حسین و
حسین اوست سر تا پا ابالفضل
سلام ای وسعتت ، دریا ابالفضل
سلام الله علیکَ یا ابالفضل
زمانی که تو را دارم کمم چیست
کنار سفره ات اصلاً غمم چیست
تو و بابای تو ساقی که باشید
فرات و دجله ، نیل و زمزمم چیست
تو هستی التیام درد عالم
به غیر از ذکر نامت مرهمم چیست
همیشه بیمه هستم با ابالفضل
سلام الله علیک یا ابالفضل
همیشه فاتح پیکارها تو
توئی آسانیِ دشوارها تو
خدا داند که هستی رمز و رازِ
گشایش در تمام کارها تو
مسیحا درس ، پس داده به پیشت
که مُرده زنده کردی بارها تو
مسی
قبل از آنکه مدح و وصف ساقیِ لشگر کنم
باز باید مدحِ روی ساقیِ کوثر کنم
آینه در آینه شمس جمالش حیدریست
پس چه فرقی می کند گر صحبت از حیدر کنم
شد علی دست خدا عباس شد دست علی
أشجع النّاسند باید یادی از خیبر کنم
نام حیدر آمد و نام ابالفضل علی
شعر را تا می شود باید حماسی تر کنم
تا که حرف از حضرت عباس می آید وسط
جای دارد یادِ حرفِ مالک اشتر کنم
مالک اشتر کجا ، صفّین ، سردار حسین
بر خودم لرزیدم از اخم علمدار حسین
گفتی ای شاعر چنین است و چنان است این پسر
بیخودی زحمت نکش فوق بیان است این پسر
بحر را در کوزه جا دادن کجا ممکن شود
وسعتش بالاتر از هفت آسمان است این پسر
مو به مو در ذاتِ او حیدر تداعی می شود
ب
بند اول:
باد صبا خبر آورده
ام بنین پسر آورده
پسر نگو قمر اورده
شب دلداره دل آقام شاده
چه علمداری خدابهش داده
شب گل خنده ام بنین اومده
همه امشب می گن ماه به زمین اومده
ابالفضل ای میرو سپهدار حسین
ابالفضل ای ساقی و سردار حسین
ابالفضل علمدار حسین
(یاکاشف الکرب
عن وجه الحسین
اکشف کربی بحق اخیک الحسین)
بند دوم:
رسیده باز شب مشتاقی
راهی نموند تا خدا باقی
تشنه لبا! اومده ساقی
مثه پیغمبر طبیب دواره
صورتش مثل حیدر کراره
همه گفتن انگار شیر خدا اومده
واسه حاجات ما ، گره گشا اومده
ابالفضل ای ساقی طفلان حسین
ابالفضل ای معرکه گردان حسین
ابالفضل ای جان حسین
(یاکاشف الکرب
عن وجه الحسین
اکشف کربی بحق
ز کودکی قلبم احساسیه
دلم دل پاک و حساسیه
قلب من فقط قلب من فقط عباسیه
بیا و تو دست من بزار
یه برات کربلا
امضایی بزن رو قلب من
بشه نوکر شما
عباس عباس باب الحوایج ۳
۲
اسم تو درمون دردای ما
خورده به نام تو عشق و وفا
جرعه ای بده جرعه ای بده
یا ساقیا
اسم تو پناه من میشه
توی دلواپسی ها
یا کاشف الکرب میخونم
زمون گرفتاریا
عباس عباس باب الحوایج
۳
عشق ابوفاضل قیمت داره
هر کی ابالفضلی ست عزت داره
اسم تو چقدر اسم تو چقدر
هیبت داره
بیا و به این تکفیریا
زهر چشم نشون بده
با نگاه حیدری خود
دنیا رو تکون بده
عباس عباس باب الحوایج
۴
صورتت از یوسف زیباتره
قد تو از طوبی رعناتره
بین پرچما پرچمت اقا
بالاتره
کرببلا ر
اواز عشق بی تو صدایی نداشته ست
قبل از تو عشق راه به جایی نداشته ست
جان ادب بدون تو نایی نداشته ست
دنیای بی تو هیچ صفایی نداشته ست
با تو طلوع عشق و ادب را رقم زدند
غم را ز قلب های محبان قلم زدند
نام تو اولین قسم پاک عالم است
ایمان تو شبیه قدم هات محکم است
در حسرت لبان تو لبهای زمزم است
از تو هرانچه می شنوم باز هم کم است
نامت ز کودکی به لب ما ترانه بود
عباس عشق بود علم ها بهانه بود
ای سر به زیر پیش تو والا مقام ها
ای مقتدای قاطبه ی با مرام ها
بالاست پرچم تو کنار امام ها
لال اند در مقابل مدحت کلام ها
در راه عشق چیره به بی حاصلی شدیم
گفتیم یا حسین و ابوفاضلی شدیم
در شرق و غرب حضرت مشگل گشا تویی
اومده دریای کرامت
اومده معنای سعادت
( اومده برا نجات اهل دنیا کشتی هدایت )-۲
آقا - میدونی یه عمره اسیر و مبتلاتم
آقا - اسیره شبایه قشنگه کربلاتم
دلها شده دیوونه / امشب شبه جنونه
چونکه رسیده از راه آقامون
چشمم به زیر پاته / دل تو کربلاته
ميلادت مبارک آقا جون
(مولا مولا - گل زهرا حسین )-۳
بند ۲
اومده سقا و علمدار
اومده یک یار وفادار
( اومده باشه برا عزیز زهرا حیدر کرار)-۲
شاخه - گل ياس پر احساس تویی حضرت عباس
آقا - میدونم همیشه که پرچم تو بالاس
خنده به لب می شینه/اسمت چقدر شيرينه
میگن همه ملائک اباالفضل
حلال هر مسائل / حل میشه با تو مشکل وقتی میگم دخيلک اباالفضل
(مولا مولا - ابوفاضل)-۳
زیبای مرتضا ید بالا گرفته ای
نو غنچه ای به دامن گل جا گرفته ای
ساقیّ عشقی و همه مست از حضور تو
با غمزه ای قلوب طهورا گرفته ای
دور از بلا دو دست بلند و گره گشا
گویا که سبقت از ید بیضا گرفته ای
چشمان نافذ و قد بالا و مه جبین
جا در قلوب عترت طاها گرفته ای
زیبای عالمی ، مه اولاد هاشمی
قرص قمر به قامت طوبا گرفته ای
چون رخ نموده ای ؟ که به حسن جمال خود
آل عبا به جذب تماشا گرفته ای
حسرت برد به حسن تو سکّان آسمان
محو نظاره چشم ثریّا گرفته ای
ماه علی ، به ناز تو نازد مه فلک
اهل ولا به حمد و ثنایا گرفته ای
بوسیده بازوان تو را شاه لا فتیٰ
زان بوسه ها قوا و توانا گرفته ای
احیای معرفت به کلام علی
مژده ز گلزار علی گل شکوفا شد
از نکهت آن گل به دل عقده ها واشد
یاعباس۲
به به چه گلها گلشن مرتضا دارد
گلهای رنگارنگ او خوش نما دارد
شایسته گل می پرورد مدّعا دارد
زیرا که استادی بر او از حق اهدا شد
همواره بلبل از پی غنچه ی یاس است
آغوش پر مهر علی جای عباس است
دلدادهٔ عشق حسین اشجع الناس است
روز تولد طلعتش عالم آرا شد
در ماه شعبان بر علی حق عنایت کرد
یک کودک زیباتر از مه کرامت کرد
نور رخش را منجلی بی نهایت کرد
بر بزم جانان جلوه اش رونق افزا شد
نورش به برج معرفت چون قمر پیداست
دید آن قمر را این ندا از فلک برخاست
بر خاندان مرتضی تهنیت برجاست
چون از وصالش شادمان قلب مولا شد
شیر خدا می بوسد از هر
ماهی به نور هاشمی
از شرق یثرب شد عیان
کز جلوه اش بیت ولا
شد غبطۀ باغ جنان
زیبِ بَرِ امّ البنین
پور امیرالمؤمنین
سر حلقۀ اهل یقین
مقبول این مطلوب آن
ماه بنی هاشم لقب
بر حجّت حق منتسب
از جلوۀ او در عجب
خورشید اندر خاوران
نخل ولایت را ثمر
برج امامت را قمر
طفلی به زیبائی سمر
شیری شجاعت را نشان
زد بوسه بر پایش ملک
گردید بر دورش فلک
آن چشم حق را مردمک
آن بازوی دین را توان
نفس فضیلت را پدر
معنای وحدت را پسر
بحر ولایت را گهر
در زهد گنج شایگان
چهر وفا خندید از او
نخل ولا بالید از او
نور ورع تابید از او
تقوا شد از او شادمان
تا سنبل پرچین او
زد چتر بر نسرین او
از خندۀ شیرین او
شد عالمی شکرستان
از
