ولادت امام رضا (ع)

اگر می تراود زِ لبها علی
اگر نعره دارم سراپا علی
ندارد دلم قبله الا علی
که دیدم خدا را فقط با علی
خدا عالی است و مُعَلیٰ علی
بگو بعدِ بسمه تعالیٰ علی

اگر کوچه ی ما چراغانی است
اگر سقفِ این شهر بارانی است
اگر زُلفِ ما در پریشانی است
اگر حالِ ما باز طوفانی است
که ایران تمامش خراسانی است
که ما خاک هستیم بالا علی

اگر روزگاریست حالم بَد است
اگر لحظه هایم پریشان شده است
گره ها سراغم اگر آمده است
اگر غم به امروز ما سر زده است
علاجش فقط دیدن مشهد است
بخوان زیرِ ایوان طلا یا علی

بهشت است و نور است در این فضا
که سوءُ القَضا گشت حُسنُ القَضا
سراپا پُرم از دَمی جان فزا
چه امشب چه فردا چه روزِ جزا
علی ا

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

با خود اگر آورده بودم چشم گریان را
احساس می کردم کنار صحن باران را

ساکن نمی ماند کسی حتی زمین وقتی
سکنای خود کردی شمال شرق ایران را

اینبار هم با شعر می خوانم تو را اما
دارم به کرمان می برم سوغات کرمان را

در نقشه راهی می شوم هر وقت می بینم
آزادراه اصفهان قم تا خراسان را

قطعا به جای مردم شیراز اگر بودم
یکجا به نامت می زدم دروازه قرآن را

محض حضور خواهرت بوده است در قم ، چون
باید کنار زعفران جا داد سوهان را

باشد ، ضمانت کردی اما در عوض یک عمر
آواره کرد این کارت آهوی بیابان را

آنها که دیدار تو را لب تشنه اند انگار
از سمت سقاخانه می بینند ایوان را

دم می دهی از پنجره فولاد و می دانم
از نو مسی

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دوباره روی لبم ذکر یا رضا دارم
به سر دوباره هوای بهشت را دارم
گدایی از ازل انگار بوده در خونم
همیشه چشم به دست کریم ها دارم
هر آنچه هست همینجاست در حریم رضا
مقام و سعی و صفا ، مشعر و منا دارم
حرم نگو که شفا خانه است اما من
مریضِ عشقم و کِی حاجت شفا دارم ؟
هوای پنجره فولاد لازم است اینجا
اگر هوای سفر سمتِ کربلا دارم
نقاره خانه اش آرام می کند دل را
عجیب نیست که عادت به این صدا دارم
رضاست چشمۀ هر فیض و هر چه الطافیست
به این نتیجه رسیدم که او مرا کافیست

اگر چه معتقدم آدم بدی شده ام
چنان کسی که دلش را هدف زدی شده ام
برای عرض ارادت ولو به قدر سلام
به آستان تو فرد مقیدی شده ام
خدا گواست ز فیض دعای خ

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:20
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

السلام ای آنکه دلها زیر پایت ریخته
حق ، جنان را زیر پاهای گدایت ریخته
مدح تو ارباب رویائی خوراک شعرهاست
بس که مضمون در کف صحن و سرایت ریخته
با هنرمندی حریمت نورپردازی شده
ریسه ها بر شانۀ گلدسته هایت ریخته
در رواق و صحن ها و بست هایت یک به یک
بوی تو در سینه ها عطر ولایت ریخته
این نخ سبز تبرک را که بر مچ بسته ام
سیدی حس می کنم که از عبایت ریخته
با غذای حضرتی آخر نمک گیرت شدم
حضرت زهرا نمک را در غذایت ریخته
گرچه صدها بار ایوان طلا را دیده ام
باز دل با دیدن ایوان طلایت ریخته
عاشقانت را یقین دارم که می بخشند حشر
طرح این بخشودگی ها را خدایت ریخته
آمدی آرامش قلب عطوف اهل بیت
مهربانتر از همه هستی رئوف

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بالای شعر خویش نوشتم هوالطیف
تا که کنم ثنای تو ای حضرت شریف
هم پیرو تو تاج سر اهل عالم است
هم منکر تو خوار و سرافکنده و خفیف
وقتی که سوژه ام تو شوی من نمی روم
دنبال وزن و قافیه و قالب و ردیف
این جمله های ناقص و در حد فهم ما
در وصف توست کوته و ناپخته و ضعیف
اصلا زبان الکن ما در مقام مدح
کی می شود به وصف دو چشم شما حریف
ای صاحب بهشت حریم شما کجا
سعی و صفا و رکن و مقام و منا و خیف
ای مهربان عالم و ای هشتمین امام
بر آستان قدس شما بارها سلام

شبهای جشن ، صحن شما دلرباتر است
باور کن از بهشت خدا با صفاتر است
وقتی فرشته زائر بی طاقت شماست
یعنی ز کبریا حرمت کبریاتر است
در خانۀ تو هیچ غریبی غریبه نیست
گ

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

پسر فاطمه سلام سلام
طلب حاجت از شما داریم
هر که هستیم یا بدیم یا خوب
در دل عشق امام رضا داریم

آسمان با ستاره و ماهش
در زمین مدینه مهمان است
جبرئیل از بهشت آمده است
روی دستش گلاب و قرآن است

روز میلاد توست یا سلطان
داخل مجلست دعا کردیم
رک بگوییم امشب ای آقا
هوس مشهدالرضا کردیم

امشب از راه دور ای آقا
برضریحت دخیل را بستیم
فخر ما این بس است تا محشر
همه همسایهء رضا هستیم

چشم در چشم حلقه های ضریح
دست در دست پنجره فولاد
آمدم تا که حرفهایم را
بزنم با تو هرچه باداباد

جشن میلادتان در این هیأت
یابن الزهرا چه جشن پر شوریست
گرچه دوریم از حرم اما
دلمان مثل صحن جمهوریست

به خدا از درون گهواره
نوکر آل سی

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

گل کرده بهار سبزِ تقدیر و قضا
پُر شد ز شمیم عطر توحید فضا

لبهاست پر از ذکر و سلام و صلوات
حقا که رئوف اهل بیت است رضا

شاعر : محمود ژولیده

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:30
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

برای آمدنت نجمه بیقرارت بود
هزار سرِّ مگو دید و رازدارت بود
مدینه شاهد شب زنده داری موسی
تمام بارقه ها نیز در مدارت بود
ارادۀ ازلی با علی رقم خورده
رضای حق به رضای تو اعتبارت بود
چقدر پاقدم تو فرشته خلق شده
نگاه فاطمه ازعرش در زیارت بود
شنید حضرت یکتا شهادتینت را
یقین که حضرت جبریل هم کنارت بود
تودپاره ی تن پیغمبر خدا هستی
شبیه فاطمه شأن بزرگوارت بود
تو آمدی که ولایت شود به توکامل
خوش آمدی که امامت در انتظارت بود
اگر نبود ندای حدیث سلسله ات
چگونه سلسله ی شیعه رستگارت بود
خدا ادامه ی موسی بن جعفرت خوانده
و اوست نور دو چشم پیمبرت خوانده

تو انتفاضه ی الله اکبری آقا
تو خیزش هنر دین داوری آقا
تو ا

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

امشب بارون می‌باره ، دل بیقراره

شب عشقه یاره ، می زنن نقاره

بنگر وجه خدا رو ، امام رضا رو

که مثه خورشیده ، به جهان تابیده

اگه امشب تو چشمام نمی از بارونه

دل من بی تابه و شده باز دیوونه

یارضا میخونه

یارضا میخونه

همه ی عشق منه اومده دنیا

حاکمه بی مثله همه ی دلها

حضرت امام رضا آقای آقا

******

نجمه پسر آورده ، دلارو برده

که نداره همتا ، تو تموم دنیا

روحم دوباره پرزد ، رفته تامشهد

روبروی مرقد ، به طواف گنبد

تو شلوغیه مشهد دلامون حیرونه

یقینا امشب زهرا تو حرم مهمونه

یارضا میخونه

یارضا میخونه

مشهدالرضا شده قبله ی قلبم

کرمش زبون زده تو همه عالم

با امام رضا دیگه نمی مونه غم

*****

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:25
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عشق تو زده به سرم

تا حرم تو می پرم

غبطه میخورم همیشه آقا

به کبوترای حرم

تویی تو آروم جونم ، عشقت توی رگ و خونم

به تو و کرمت خیلی مدیونم مدیونم

حرم تو بهشتمه ، همه سرگذشتمه

عشق تو تو سرشتمه آقا

منم آقا گدای تو ، زائر بی نوای تو

محتاج یک دعای تو آقا

ضامن آهو رضا جان

******

امیر ولا اومده

جلوه ی خدا اومده

به همه بگید ، خبر آی خبر

که امام رضا اومده

جان منی و جانانی ، قبله وقلب ایرانی

الحق والانصاف آقا سلطانی سلطانی

بضعه مصطفاتویی ، وارث مرتضاتویی

رحمت کبریا تویی آقا

یابن الزهرا فدای تو ، همه هستیم برای تو

سرمیذارم به پای تو آقا

ضامن آهو رضا جان

******

دل بیقرار می خونه

شبی

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:29
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اومدی و دو عالَمه مسرور

میخونیم عاشقونه و دلشاد

با شهیدا می‌گیم همه با هم

آقا میلاد تو مبارکباد

مِهر تو سرشته در آب و گِلم ما

جانم امام رضا ذکر دل ما

ابالحسن ، مددی علی ابن موسی الرّضا

یاسیدی یاسیدی

******

ریزه خور های سفره ی لطفت

پادشاه عالم امکانن

همه خوبا به ذکرِ یا سلطان

سائل درگه خراسانن

ما ریزه خور توایم الحمدلله

هستیم عبدِ کریم الحمدلله

ابالحسن ، مددی علی ابن موسی الرّضا

یاسیدی یاسیدی

******

به دمِ من نوای تو آقا

همه هستم فدای تو آقا

کودکِ دل آرزوشه گم شه

توی صحن و سرای تو آقا

دوست دارم تا ابد پیشت بمونم

مدح شما رو با خوبا بخونم

ابالحسن ، مددی علی ابن موسی الرّضا

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:46
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بَضعة المصطفایی ، تو حجّ فقرایی ، اُمید دل مایی

امام رضا امام رضا

فروغِ آسمان و انجُم ، ای جانم یا امامِ هشتم

******

ای مولای عالمین ، بر نبی نور دو عین ، ذکرِ لبت یا حسین

امام رضا امام رضا

دعا کن تا خدایی باشیم ، عرفه (اربعین) کربلایی باشیم

******

(ای آرامش دریا ، شیرینی مثل رویا ، ای ارباب بی همتا

حسین حسین حسین حسین

تو پایانی و من آغازم ، ای آقا من به تو می نازم)

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:49
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کسی می آید از بالا، کسی می آید از برتر
کسی می آید از فردوس و از عرش کرم پرور
کسی می آید از لوح و قلم، از کرسی و منبر
کسی که جنسش از جنس سبو و ساقی و ساغر
چه مولایی/ چه آقایی/ چه کرّی و چه فرّی/ وه، چه اعجاز دلارآرایی/ چه نور
عرش پیمایی/ ز بطن نجمه زهره زاده ای، فزرند زهرایی/ و از موسی بن جعفر
می رسد روی زمین عیسا مسیحایی!

ببین شد باز مروارید در جوف صدف لبریز
ببین کروبیان در بارگاهش صف به صف لبریز
دوباره سینه ها از شادی و شوق و شعف لبریز
دل احمد پر از شور و دل شاه نجف لبریز
سخا آمد/ عطا آمد/ دعا آمد/ دوا آمد/ خدای خوبی و رأفت، به درد دل شفا
آمد/ تمام انبیا او شد، در این دولتسرا آمد/ الا یا اهل

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ابتدای حرم امام رضا
انتهای حرم امام رضا
بین صحن و رواق و توی حیاط
همه جای حرم امام رضا
کیست آن که دل از همه برده؟
دلربای حرم امام رضا
چقدر بنده رو زده اینجا
به خدای حرم، امام رضا
تو مقامت کریمی است آقا
من گدای حرم، امام رضا
ای حرم دارِ باصفا سلطان
السّلامُ علیک یا سلطان

ای بزرگ، ای امام آقاجان
شاه عالی مقام آقاجان
فقر من شرط نوکریست، بنام
این گدا را غلام آقاجان
این کبوتر به غیر دام شما
نمی افتد به دام آقاجان
زائرم، دلشکسته ام، زارم
نوکر تو، گدام آقاجان
به سلامٌ علیک من تو بگو
و علیک السّلام آقاجان
ای شه ملک طوس، ادرکنی
یا انیس النُّفوس، ادرکنی

آمدی تو دلم قرار گرفت
محضر شاه عشق بار گرفت
یا ا

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 14:49
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

درد و درمان ما امام رضاست
راحت جان ما امام رضاست
ما غلامان حضرتش هستیم
شاه و سلطان ما امام رضاست
گرچه سلمان او نشد باشیم
عشق و ایمان ما امام رضاست
جان نوکر چه قابلی دارد
جان و جانان ما امام رضاست
آیه آیه کلام او نور است
تلو قرآن ما امام رضاست
جان ایران ماست معصومه
قلب ایران ما امام رضاست
قول داده به داد ما برسد
مرگ آسان ما امام رضاست
کاش آن لحظه ها رضا برسد
وقت مردن به داد ما برسد

بندگی بی بلا نمی چسبد
عاشقی بی خدا نمی چسبد
نیمه شب بی دعا و ذکر و نماز
نیمه شب بی بکا نمی چسبد
به همان مهربانی اش، به خدا
زندگی بی رضا نمی چسبد
این شلوغی خودش صفا دارد
حرمش بی گدا نمی چسبد
یاد داده خودش به ابن شبیب

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:30
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تقدیم به محضر امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا (ع)

باز آمده یا رب مه تابان رضا (ع)

آن شور و نوا باد ز حبیبان رضا (ع)

گویی که زمین پر شده از بوی بهشت

با نفحه ی جنت ز گلستان رضا (ع)

پ.ن:

وزن: مستفعل مستفعل مستفعل فع

باد: بادا، باشد

نفحه: یک ‌بار وزیدن باد، بوی خوش

شاعر : مریم موسوی

• شنبه
• 14
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 13:28
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

خوشم از رعایای شمس الشموسم
گرفتار عشق انیس النفوسم

کجا بی پناهم در این وادی عشق
پناهنده ی لطف سلطان طوسم

اگر بدترین بنده باشم که هستم
میان حریمش سراپا خلوصم

شفا می دهد خاک روی لبانم
اگر خاک صحن رضا را ببوسم

ز بس با شراب محبت عجینم
بدون محبت خمارم، عبوسم

دهان وا نکردم به مدح بزرگی
فقط حرف سلطان شود، چاپلوسم

امیر عطوفم سلامٌ علیکم
امام رئوفم سلامٌ علیکم

چه خوب است پشت و پناهم تو هستی
همیشه فقط تکیه گاهم تو هستی

اگر رو سپیدم غلام تو هستم
امیدم اگر رو سیاهم تو هستی

چه پیوند خوبی است بین من و تو
منم رعیت و پادشاهم تو هستی

کسی که برایم نموده همیشه
بساط دعا را فراهم، تو هستی

نمی خواهم از ت

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

حرم، ورودیِ بابُ الجواد یادت هست؟
گلایه و غم و دردِ زیاد ، یادت هست؟
دعای اینکه "خودش هرچه داد..." یادت هست؟
صدای "پیرزنِ بیسواد" یادت هست؟

چقدر زائرِ خسته میانِ صحنش بود
صدای گریه، میانِ اذانِ صحنش بود

چه با صفاست، حریم و حیاطِ نورانی
تمامِ صحن و سرایش شده چراغانی
به دورِ زائرش، اسپند هم بگردانی
تو را قبول کنندت به شغلِ دربانی

به مضجعش نرسیده رواست حاجتِ تو
قبولِ حضرتِ زهرا شده زیارتِ تو

قدم قدم همه درد و قدم قدم همه غم
وصال، بیشتر و دردِ دوری ات شده کم
و مانده تا دَرِ اصلیِ صحن، یک دو قدم
رسیده ای دَمِ حوض و گرفته قلبِ تو دَم

سلام بر لبِ عطشانِ حضرتِ سقا
سلام بر تنِ پاکِ سلاله ی زهرا

ب

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

كبوترانه به سوى تو آمدم آقا
كبوتر حرم و جلد مشهدم آقا

ميان اين همه سختى دلم به تو قرص است
دخيل بسته ام و رو به تو زدم آقا

به مهربانى تو من پناه آوردم
تو را به جان جوادت مكن ردم آقا

جنون عشق تو عقل مرا به غارت برد
جنون اول راه است..قدم قدم آقا...

به عشقِ عشقِ خودت سر به باد خواهم داد
و من به اهل زمين عشق ياد خواهم داد

دوباره إذن دخول و دوباره بوى حرم
شبيه گشته ام آقا به خلق وخوى حرم

حرم حرم حرم از روى لب نمى افتد
هميشه چشم دلم هست سمت و سوى حرم

قبول!نوكر خوبى نبوده ام اصلاً
جلا ببخش مرا هم به آبروى حرم

رئوف آلِ على أز تو خواهشى دارم
نذار تا كه بميرم در آرزوى حرم...

تورا به بنده محبت...

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:27
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

کوبیده ام کلون دری را زکودکی
من دوست داشتم سفری را ز کودکی

وقتی که خوب دربدر مشهدش شدم
از من گرفت دربه دری را ز کودکی

بالا سرم که گنبد زردش طلوع کرد
در سایه اش کشاند سری را ز کودکی

خیلی قرار بود بیوفتم به قعر چاه
او دفع کرد هر خطری را زکودکی

آمد مرا بدست رضا داد تا ابد
داده پدر به من پدری را زکودکی..

از ابتدا رفیق شدم با رضا فقط
وا شد زبان من به رضا یا رضا فقط

هرنوکری برای رضا کار میکند
ماهیتا برای خدا کار میکند

ما دخل و خرجمان ز غریبه نمیرسد
از دست توست هرچه گدا کار میکند

آن کودک فلج که به دستت شفا گرفت
حالا جوان شده سرپا کار میکند

هرزائری رسید به من هم افاضه شد
این خاک پا شبیه طلا ک

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:28
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

به رویِ سیم‌هایِ برق است و
در نگاهش عجیب غم دارد
خوب پیداست این کلاغِ سیاه
چقدر حسرتِ حرم دارد

خیره مانده به گنبد و میگفت
کاش مادر زِ باغ می‌آمد
چه قشنگ است این حرم ای کاش
با هزاران کلاغ می‌آمد

فکر می‌کرد اگر حرم بِرسد
دورِ خود چند آشنا بیند
هِی از آن دور خیره شد شاید
لااقل یک کلاغ را بیند

گفته بودند موقعِ رفتن
مرو جایی که حسرتش با ماست
تو سیاهی غریبه‌ای زشتی
نه ! حرم لانه‌یِ کبوترهاست

نَرو از پیش‌ِمان بمان او گفت
رنگ بالاتر از سیاهی نیست
دستِ من نیست می‌کشد آقا
میروم تا امام راهی نیست

راه دور و به زحمت آمده بود
تا رسانَد سلامِ مادر را
چقدر سخت بود بردارد
او زِ گنبد نگاهِ آخر را...

تا به

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:29
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ماه را در شب هجران برسانید فقط
مژده ای در دل طوفان برسانید فقط

به کویری که ندیده است به خود برگ و بری
خبر از بارش باران برسانید فقط

من همان گمشده ام ،راه بلدها من را
به در خانه جانان برسانید فقط

همه درهای جهان را به روی ما بستند
دست ما را به خراسان برسانید فقط

گر حرم قسمت ما نیست سلام ما را
به عزیز دل ایران برسانید فقط

شب عید است و خراسان چه قیامت شده است
مرغ دل باز هوایی زیارت شده است

چاره آخر ما پنجره فولاد رضا
می کند معجزه پنجره فولاد رضا

گفت تا زائر دلسوخته ای : جان جواد
همه را داد شفا پنجره فولاد رضا

ملجا خوب و بد مردم ایران اینجاست
دردها کرده دوا پنجره فولاد رضا

آی شش گوشه ندیده

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زیر سایه گنبد
شکر خدا که باز طبیب آفریده اند

یک نام آشنای غریب آفریده اند

صدها هزار نوکر دربستْ محضرش

ما را تمام ابن شبیب آفریده اند

تنها فقط به خاطر فردوس مشهد است

آری اگر که حکمت سیب آفریده اند

خورشید زیر سایه گنبد بزرگ شد

گنبد نگو که نور مهیب آفریده اند

دیدم فرشته ای به در خلد می نوشت

پیش حریم شه عددی نیست این بهشت

تو آمدی و شعر ولایت قصیده شد

تو آمدی و باز به ما جان دمیده شد

از لطف بی نهایت تو شاه مقتدر

دست أجانب از سر ایران بریده شد

من از توام به شادیِ تو شاد میشوم

از باقی گلت گل من آفریده شد

گویم هزار بار گلی بر جمال عشق

کز فیض احترام شما قد خمیده شد

قلبم بدون عشق شما م

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:45
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

پنجره فولاد
در این قبیله هر زمان نوزاد می آید

حیرت درون عالم ایجاد می آید

ضامن ترین صیاد بچه آهوان دشت

با جلوه ای از وحدت اضداد می آید

تا که بپیچد لا بلای تاک ها مستی

از شرق و غرب زلف هایش باد می آید

تا که گره از زائرانش وا کند ، حتما

هر شب کنار پنجره فولاد می آید

هر شب شمیم عشق با تصنیفی از باران

نم نم میان صحن گوهرشاد می آید

وضعش اگر بهتر شود شاعر ، زیارت را

با اولین پروازِ مهرآباد می آید

شاعر : ایمان کریمی

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:48
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یا ضامن آهو
یک عمر فقط بر در این خانه گدایم

دیوانه ترین شخص دراین صحن و سرایم

هر روز من از عشق تو دم میزنم آقا

پیچیده به گوش همه این حزن صدایم

من عبده گنهکارو تو ارباب رئوفی

تغییر کند با تو فقط حال و هوایم

من مدعی عاشقی روی نگارم

از عشق فقط آه و شرر مانده برایم

هستی تو طبیب دل بیمار و غمینم

داروکده ی نام تو داده است دوایم

من با تو شوم دور زغم های دوعالم

بی لطف تو دانم که گرفتار بلایم

لطفت که زیاداست نظر کن به من زار

بگذر تو از این بارگناهان و خطایم

آقا به جوانی جوادت نظرم کن

من هم که جوانم زکرم کن تو دعایم

با اینکه فقیرم همه جا جار زنم که

مشمول عنایات و کرامات رضایم

حاجی تو ط

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:54
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یا غریب الغربا
اینکه هر صحنی به روی شانه اش یک ساعت است

یعنی اینکه این حرم در جای جایش فرصت است

دست خالی آمدن سخت است از پیش رئوف

حاجت خود را گرفتن از تو خیلی راحت است

خادمت که هیچ در جمهوری صحن و سرات

باد هم جارو کشان هرشب به فکر خدمت است

صبح ها خورشید می آید به گودِ صحن، پس؛

درحقیقت ناله ی نقّاره زنگ رخصت است

بعد از آن درها که با حکمت به رویم بسته شد

هر دری وا می شود اینجا به رویم رحمت است

پخش گشته بارگاهت بین ایران، اینچنین؛

«گنبدت» در شهری و شهری برایت«تربت» است

یک ضریح و زائران یک گنبد و گلدسته ها

این حرم درعین وحدت نیز عین کثرت است

این حرم لبریز شفافیت است و در دلش؛

سنگ قب

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:55
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

وليْ نعمتِ ما
دلمُرده ی مَحضیم به ما جان برسانید

مـا را به حَرمـخٰانه ی جانان برسانید

مائـیم و غم هجر و تمنّای وصـالـش

ایـن دلهُــره را زود به پـایـان برسانید

ما را که فقیریم و یتیمـــیم و اسیریم

تا کویِ کَرمـخٰانه ی سُلطان برسانید

تا اوسـت ولیْ نعمتِ ما ، تک تک ما را

هر وعده سرِ سُفره ی احسان برسانید

از لوح و قلم ، وحی بگیرید به نـامش

در مِدْحـَت او ســوره به قـرآن برسانید

تا پرده ای از معجزه ی شاه بخوانیم

مضـمون ز سراپرده ی شیران برسانید

بر دامنه ی پنجـــره فــولاد ببنـدید—

یک رشته که یک شهر به درمان برسانید

پس در خور شــأنیّــت بـالایِ ضــریحش

صد دسته گُل از روضه ی رضوان برسا

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:56
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شفاخانه ی رضا
برای نجمه برای موسی

چه شاه بیتی خدا سروده

چگونه وصف کسی کنم که

خدا به مدحش زبان گشوده

همان که در لطف و مهربانی

کسی به آقاییش نبوده

هوای بالاسر ضریحش

دوباره خواب از سرم ربوده

علی دوباره اباالحسن شد

به نام شمس الشموس آمد

بگو به شاه نجف، مبارک!

جناب سلطان طوس آمد

منی که لبریز التماسم

دگر سرازپا نمیشناسم

شدم همان آهوی رمیده

نفس نفس کو به کو دویده

رضا خودش دست این گدارا

گرفته و تا حرم کشیده

گمان کنم خواهرش دوباره

برای سلطان مراخریده

شبیه آن پیرزن که خودرا

کشیده با قامت خمیده

به زور تا این حرم رسیده

صدای نقاره حرم را

دوباره با گوش جان شنیده

و التماسی نجیب دارد

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:57
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یا ابالجواد
ذکرِ یا ذَالکـَرم که یادَت هست

اِزدِحـامِ حـرم که یادَت هست

هِق هِق مادرم که یادَت هست

این دو چشمِ ترم که یادَت هست

هر کجـا روزگارِ مـن شده بَد

بسـته اَم بار وُ آمـدم مشـهد

حـرم تو پناهـگاهِ من است

مشهدَت مثلِ کربلا وَطن است

یا رضـا ذکـرِ هر رَگِ بدن است

سائِلَم...صاحِبَم...اَباالحَسن است

یا اَبَاالـجـودِ وَ الکـَرم سلطان

با تو ایران شده حرم سلطان

تو به ایـرانِ مـا صـفا دادی

تو به این خاک جلوه ها دادی

تو به ما اذنِ روضـه را دادی

آخـرِ روضـه ... کـربلا دادی

با نـگـاهِ تو تا خـدا رفتم

هر شبِ جمعه کربلا رفتم

هر شبِ جمعه با قُعود وُ قیام

می کنـم شـاهِ عشق را اِکرام

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:59
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

باید به عشق گنبد
باید به عشق گنبد تو یاکریم شد

روی مناره های الهی مقیم شد

حیف است پا به صحن و سرای شما نهم

باید سوار بال ملک یا نسیم شد

هرکس دخیل پنجره فولاد میشود

تا روز حشر خانه اش آباد میشود

صحن و سرای خانه ات آباد یا رضا

صید توییم گر تویی صیاد یا رضا

روزی سفره های شب ما زیاد شد

وقتی که راهمان به تو افتاد یا رضا

مهر تو را به آب و گل ما گذاشتند

نام تو را شفاعت عالم نگاشتند

بال و پر فرشته گلیم سرای تو

آقا شود کنار تو آقا، گدای تو

آنقدر وسعت حرمت کبریایی است

جا شد بهشت گوشه صحن و سرای تو

حالا بهشت، هم نفس زایرت شده

در کوچه های دور حرم عابرت شده

باید برای درک تو پر در بیاورم

• جمعه
• 24
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 08:00
• نوشته شده توسط
• ایدافیض