حضرت علی علیه السلام

‍ #مدح_میلاد_حضرت_علی_اکبر_ع

بر خیز و اَیا ساقی! از باده ی گلاب

بزمِ گل مهیّا کن، از میٌِ نابِ ناب

شهزاده علی آمد، فرزندِ بوتراب

سیمای درخشانش، چون ماه و آفتاب

نیروی یدالهی، از نورِ داور است

هم صورت و هم سیرت، شِبهِ پیمبر است

مَه و مشتری بر گردش هاله می زنند

حوریان به شوقِ رویش باله می زنند

او لاله ی زهرا هست و میوه ی حسین

گل نشسته دامانِ اربابِ عالَمین

شهزاده علی اکبر، آن قامتِ سرور

عالمی شده مست و، محوِ شهابِ نور

گل چامه بزن بلبل سازِ ترانه کن

در مدحِ علی اکبر، نغمه روانه کن

سیمای مَهش رنگِ لاله مُلوّن است

صُولتش به مثلِ جدٌش چه محَسّن است

گلواژه ی ایمان است و عَبهرِ زمان

چ

• سه شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1397
• ساعت
• 23:49
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

#مدح_میلاد_حضرت_علی_اکبر_ع

جلوه ی سیمای احمد گر که در تمثالِ اوست
یعنی اینکه مثلِ جدش هر دو عالم مالِ اوست

در سحر گاهان خدا داده گلی بر احمدش
عالمی مجذوبِ حسنِ نقشِ خط و خالِ اوست

هم از اول در سرش شوقِ پَرِ پرواز داشت
چون عمو تا بینهایت آسمان در بالِ اوست

در نبردِ ظهرِ عاشورا به آغوشِ بلا
ماه رفت و ناله ی خورشید در دنبالِ اوست

معجزه می آفریند در صفِ کرببلا
ماشاءالله چه غرورِ حیدری در حالِ اوست

دل به امواجِ بلا زد تا کرانه پَر کشید
ذوب گشتن در ولایت راهِ اتصالِ اوست

در مقامِ حضرتش این بس که با لطفِ خدا
جمله اوصافِ نبی در طالع وُ اقبالِ اوست

عاشقا گر بهره میجویی برای آخرت
بهره ی دنیا وُ

• پنج شنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1397
• ساعت
• 12:33
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

گفتم :«علی مدد»، قلمم ذوالفقار شد
مضمون اسیر لشگر زلف نگار شد
حرف از نجف که شد، دلِ پیمانه ام گرفت
آهی کشید و... قافیه دیدم «خمار» شد
من پایِ آن « یَمُت یَرنی » رگ گذاشتم
تیغت کجاست!؟ وقت قرار و مدار شد
اثبات این جنون به قیامت نمی رسد
پرونده ام به خال لبت واگذار شد
کفران نعمت است، اگر کم طلب کنم
قنبر به لطف بندگی ات شهریار شد
اجداد ایل من، همه معشوق مذهب اند
سلمان اگر نشد نسبم! مهزیارشد
میثم به چین زلف تو تبعید دار شد
مالک که چین ندید، سیاستمدار شد
از بسکه وصله های عبایت شکوه داشت
سلطانی از مقام خودش بر کنار شد
رنگ اُحد پرید، همین که نگاه کرد
تیغی دو دم به گرده ی طوفان سوار شد
گاهی مرا به چوب

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما سوا ومحور مینا علسیت
شهسوار تاج کرمنا علیست
معنی والشمس نور روی اوست
معنی والیل مشکین موی اوست
دین حق با نام او کامل شده
هل اتی در شأن او نازل شده
چون خدا ایجاد غرب و شرق کرد
قبل از آن نور علی را خلق کرد
عشق با نام علی آغاز شد
با علی درهای رحمت باز شد
این حدیث دل بود تصنیف نیست
شیعه در محشر بلا تکلیف نیست
شیعه پایش در مسیر اولیاست
شیعه مولایش علی المرتضاست
هر کسی را اسم اعظم داده اند
بر لبش نام علی بنهاده اند
او به بیت الله رکن قائمه است
تاج احمد افتخار فاطمه است
عشق بر حجاج احرام ولاست
کعبه ی کعبه علی المرتضاست
نوح گر در بحر از طوفان برست
مرتضی بگرفت سکان را بدست
هست او هستی به عیسی داده ا

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

زشهر کوفه به گوشم رسد صدای علی
غریو گریه و آوای ناله های علی
سکوتِ غربت دل تنگ می داند
که چاه بود و شب و بانگ های های علی
رسول گفت پس از من بسوز و لب مگشا
بدین نشانه گلوگیر شد صدای علی
به عشق جان پیمبر به سوی مرگ شتافت
ببین چه مایه صفا بود در وفای علی
به نام دین خدا بس که حیله ورزیدند
زمانه همچو قفس، تنگ شد برای علی
گروه مردمِ تقوا فروشِ نفس پرست
گره زدند به دست گره گشای علی
برو به کوفه و با گوش دل به ظلمت شب
زچاه ها بشنو بانگِ «ربّنای علی»
گل مدینه و فرزند مکه را کشتند
مگر چه بود به جز عدل، مدعای علی
شبی که قاتل خود را گرسنه می پنداشت
نخواست شیر بنوشد، ببین حیای علی!
به ادعا نتوان شیعه بود، ش

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

این شعر سروده شاعر جوان اهل بیت آقای سیروس بداغی است که مصرع اول سروده ایشان و مصرع دوم از غزلیات حضرت حافظ می باشد.

حقير:
المنه للّه كه علي بنده نواز است
حافظ:
زان رو كه مرا بر در او روي نياز است
حقير:
هر شب بزنم باده ز ميخانه ي كوثر
حافظ:
و ان مي كه در ان جاست حقيقت نه مجاز است
حقير:
از حيدرِ كرار رسد روزيِ عالم «1»
حافظ:
وز ما همه بيچارگي و عجز و نياز است
حقير:
اسرارِ علي را به عدو زان كه نگوييم
حافظ:
با دوست بگوييم كه او محرم راز است
حقير:
اخر چه بگويم ز علي آن شهِ لولاك
حافظ:
كوته نتوان كرد كه اين قصه دراز است
حقير:
من چشم ببندم ز جهان يا اسداللّه
حافظ:
تا ديده ي من بر رخِ زيباي تو باز ا

• چهارشنبه
• 17
• تیر
• 1394
• ساعت
• 11:51
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آنان که شیعه را ازلی آفریده اند
نور مرا ز نور علی آفریده اند
آب و گل مرا ابدی آزموده اند
سرمایه ی مرا ازلی آفریده اند
دل را برای سرّ خفی خلق کرده اند
لب را برای ذکر جلی آفریده اند
ذکر علی حلاوت افطار عاشق است
لب های شیعه را عسلی آفریده اند
ما تشنگان جام شب بدر حیدریم
کان را شراب بی مثلی آفریده اند
وقتی خود خدا به علی ذکر می گرفت
ما را به ذکر لم یزلی آفریده اند
تا حال شعر غیر علی را نخوانده ام
از ابتدا مرا غزلی آفریده اند
تا فاطمه به سینه ی ما یا علی نوشت
دل را بری ز هر خللی آفریده اند
زهرا اگر نبود علی نانوشته بود
ما را به اعتبار ولی آفریده اند
کی امتحان نداده قبول ولا شدیم
ما را ازل به قول بل

• یکشنبه
• 6
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 07:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

سوختم از آتش هجر تو یار
بی قرارم از عذاب روزگار
ای زداغت سوخته بال و پرم
کی رود نام چو ماهت از سرم؟

از فراقت گم شدم در این جهان
کس نمی داند مرا با این نهان
از وصالت این و آن گم کرده ام
من عشقت خانمان گم کرده ام
کیست تا دستم نهد بر خاک تو
تا ببوسم من ضریح پاک تو

شاعر : مهدی عظیمی

• دوشنبه
• 7
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 09:21
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هر آنکه نیست درون دلش ولای تو
به آتشش فکند در جزا خدای تو
تو پادشاهی و بر بام گنبد دوار
در اهتزاز بود تا ابد لوای تو
الا وجود فدایت قدم بزن که دمی
ملک به دیده کند سرمه خاک پای تو

بدون تو به جنان پا نمی نهیم والله
جهنم است بهشتی که نیست جای تو
دگر چه کار به آل فلان و آل فلان
که ما شدیم غلامان بچه های تو
هر آنکسی که به غیر از علی امام اوست
نفس کشیدن در این جهان حرام اوست
مدیح شیر خدا آشکار باید کرد
همیشه در همه لیل و نهار باید کرد
هزار جان گرامی که جان جانان است
فدای حیدر دلدر سوار باید کرد
غلامی سر کویش فزون ز پادشهیست
غلام او به شهان افتخار باید کرد
دلا محبت اورا به هیچکس مفروش
به سینه مهر عل

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 04:29
• نوشته شده توسط
• کبوتر حرم

خانه با رفتنت این بار به هم ریخته است
شهر بی حیدر کرار به هم ریخته است
پدرم نبض زمان بودی و با رفتن تو
سحر و روزه و افطار به هم ریخته است
هرکسی دید پدر، حال مرا گفت به خویش:
دختر فاطمه بسیار به هم ریخته است
بستر خالی تو گوشۀ این خانه پدر
علتی شد که پرستار به هم ریخته است
بودنت مایۀ آرامش و آسایش بود
حال با رفتن تو کار به هم ریخته است
حَسَن غمزده را بیشتر از زخم سرت
قصۀ سینه و مسمار به هم ریخته است
حرفی از کوچه نباید بشود پیش حسین
چون که با گفتنش هر بار به هم ریخته است
صحبت از کوفه و بازار و اسیری کردی
از همان لحظه علمدار به هم ریخته است
گفته ای کوفه میارند مرا طوری که
همه ی کوچه و بازار به هم

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 06:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

که دیده بی کفنی را کفن کند بدنی را
که دیده دست حسینی مدد کند حسنی را
حسین آب بریزد حسن به اشک بشوید
که دیده غسل نهانی به نعش بت شکنی را
شده خموش چه آسان زبان ناطق قرآن
حسن حنوط ببندد عجب لب و دهنی را
سرِ شکسته و خوناب زیر تابشِ مهتاب
که دیده در همه عمرش بخود چنین محنی را
فدای غربت مردی که خود ز غصه و دردی
شبانه غسل و کفن کرد جسم خسته تنی را
قسم به سینه شکسته قسم به فرقِ شکسته
وصالِ حیدر و زهرا سرود، خوش سخنی را
که نیست فاصله باقی میان کوثر و ساقی
خدا نداده از اول به عشق، ما و منی را
فدای دست شکسته که با تن و دل خسته
برای بی کفنِ خود گذاشت پیرهنی را
و آن امام اسیری که در میان حصیری
گذاشت با تن

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 06:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

جان ما جانانه ما را آبرو بخشیده است
این دل دیوانه ما را آبرو بخشیده است
باب شه باز است، مهمان می پذیرد،خوب و زشت
لطف صاحب خانه ما را آبرو بخشیده است
دست رد کی می زند بر سینۀ سینه زنان
رأفت شاهانه ما را آبرو بخشیده است
دور شمع حُسن مولا، سوختن آداب ماست
شیوۀ پروانه ما را آبرو بخشیده است
با امیدی در ردیف تشنگان کوثریم
ساقی و پیمانه ما را آبرو بخشیده است
جرعه نانوشیده بانگ عاشقی سر داده ایم
نعرۀ مستانه ما را آبرو بخشیده است
یا علی ما را سفارش کن به دلبندت حسین
عشق این دردانه ما را آبرو بخشیده است

شاعر : ولی الله کلامی زنجانی

• شنبه
• 2
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 08:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

قلبی که در هوای تو گشته است بیقرار
با پای دل رسیده به خلوت سرای یار

جایی ندیده بهتر از این روی خود زمین
جایی ندیده بهتر از این روز و روزگار

عشاق هرکدام طریقی گزیده اند
مالک میان معرکه میثم به روی دار

از لیلة المبیت گرفته است تا احد
جان کرده ای فدای پیمبر هزار بار

خمس و نماز و روزه و حج و زکات نه
از خاک بوسی تو گرفتیم اعتبار

عاشق میان صحن تو دشمن میان رزم
گفتند از نگاه تو لایمکن الفرار

خالق شبیه حضرت حیدر نیاوَرَد
دنیا اگر شبیه علی داشتی بیار

ما را یکی از این دو کمان میکشد یقین
یا ابروی هلالی تو یا که ذوالفقار

سر رفته است حوصله ی سربدارها
جاری است خون میان رگ ما چو آبشار

تا در کنار مهد

• دوشنبه
• 5
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 23:47
• نوشته شده توسط
• محمدرضا نادعلیان

مولای ما ، ای قبله دلها ، ای مالک دنیا
مثل خدا یکتا ، یا علی مولا
یا مرتضی ، ای دلبر طاها
ای همسر زهرا ، یاعلی مولا
یا امیرالمومنین
تویی امام اهل یقین
محبت تو حبل المتین
از داغت ، به سینه ها ماوا ، گرفته ماتم ها
به عالمی بابا ، شفیع ما فردا ، تویی به عقبی
علی علی مولا (2) یا علی مولا
******
گدای تو ، خاک پاهای تو
گرم نوای تو ، روح الامینه
صدای تو ، نوشته های تو
و گفته های تو ، اصول دینه
ای امید عالمین
ای فاتح خیبر وحنین
ای پدر اربابم حسین
پابستت ، بود همه دنیا ، تمامی دلها
به شیعه ها مولا ، به رهبران آقا ، همسر زهرا
علی علی مولا (2) یا علی مولا

شاعر : محمد مهدی روحی

دانلود سبک

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 13:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

عشق فرو مانده در سين سلام علي
كيست كه معنا كند سر كلام علي
نيست بشر لابد از رهبر فوق بشر
اوست امام همه كيست امام علي؟!
عشق اگر زنده است از بركات علي ست
عشق اگر نيست چيست راز دوام علي؟!
شور دل ما كجا مستي حيدر كجا
نيست كسي جز علي لايق جام علي
هركه به او پشت كرد درخور مرگ است ليك
كشتن از پشت سر نيست مرام علي
نام علي آمد و باز سماعم گرفت
كوه به رقص آيد از بردن نام علي

شاعر : امین نورالهی

• چهارشنبه
• 3
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

توتیای هر دو چشمم گردِ راه حیدر است
من که یک عمری حیاتم در پناه حیدر است
هر کسی روی نگارش دل به یغما می برد
آن چه برده هوش من آن روی ماه حیدر است
هر که گوید نغمه ی هو یا امیرالمؤمنین
یار حیدر می شود جزء سپاه حیدر است
با وصالش خوانده ام درس شهامت در الست
گریه های روز و شب یک ذره آه حیدر است
چشم او دیوانه کرده چشم من را از ازل
حسرت چشمان من گوشه نگاه حیدر است
رمز یا زهرا به وقت حمله ی شیر خدا
ضربه های از ذوالفقار و تکیه گاه حیدر است
هر که دارد آرزویی در سرای زندگی
آرزوی من فقط آن بارگاه حیدر است

شاعر : حسن فطرس

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

من و از کوچیکی نوکر علی صدا زدند
بچه بودم به گوشم حلقه ی مرتضا زدند
مادرم با اسم اون قلب منو دیوونه کرد
شهدِ جانِ من و با نام علی نموونه کرد
من شدم شیعه ی حیدر، آدمی با اقتدار
نام اون برای من شد سَنَدی، یه اعتبار
دل من پر زد و رفت کنج نجف خوونه گرفت
دست من پیاله شد از اون یه پیمونه گرفت
عهد خود بستم و خووندم نام اون رو بی عدد
دست به زانو زدم و صدا زدم علی مدد
هر کی دلداری داره، من مه و ماهم علیه
شب قبر و تاریکی، پشت و پناهم علیه
می دونه دوستش دارم، مهتاب قلبم علیه
به خدا غلامش ام، ارباب قلبم علیه
حیدری مذهبم و عاشق ایوون طلاش
زندگیم و می ریزم هر روز و شب زیر پاهاش
می گن اربابم علی لحظه ی تلخ م

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

دین اسلام ناب احمد را، مرکز اقتدار علی باشد
در سرای خیال هر مردی، مرد با اعتبار علی باشد
گر پیمبر رسول ایمان است، عهده دار کلید قرآن است
شیر میدان غزوه ی ایثار، یکه و تکسوار علی باشد
گر چه رهراست مادر سادات، گر چه زهراست ام آل الله
شیعه را مایه ی مباهات است، شوهر بی قرار علی باشد
مجتبی گر که یوسف زهراست، او ز نسل اصیل زیبائیست
چونکه یوسف ز صلب یعقوب است، مجتبی را تبار علی باشد
گرحسین بن‌حضرت‌حیدر، همچو لاله نشسته در خون است
هان بدان ای اسیر ثارالله، صاحب لاله زار علی باشد
زنیب از آن سبب خطیبی شد، در میان محافل دشمن
چون که استاد عرصه ی درسش حیدر نامدار علی باشد
آن یلی که به غرشش دشمن لرزه بر قا

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

در گلستان گفت بلبل این ندا، خوش به حال سیّدا
می کند هر ضربه ی قلبم صدا، خوش به حال سیّدا
دید شاگردی به مکتب خانه ای، سیّدی نورانی و دردانه ای
گفت با افسوس ناگه مرشدا، خوش به حال سیّدا
هر جوان و پیر هر بی یاری، پهلوان و میر و هر نام آوری
ذکر ثروتمند و هم ذکر گدا، خوش به حال سیّدا
گفت دلبر با دل آرای دلش، گفت آدم با همان آب و گِلش
این نگردد از دو لبهایم جدا، خوش به حال سیّدا
هرکه‌عاشق پیشه‌ی پیغمبرست، آرزویش‌خنده‌های حیدرست
بر دلش این را کند نور هدا، خوش به حال سیّدا
شال‌سبزسیّدی عشق‌من است، نام اومرهم به هر دردتن‌ست
شال آن ها بر وجودم چون ردا، خوش به حال سیّدا
بی گمان حتی نبی و فاطمه، عالمین و

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب که فصل بلور چینی نخل طلاست
با من بگو دلت دستِ شیر خداست
هر جا باشه ـ هر چی بشه ـ فقط درگیره یارمه
هر کی می خواد ـ هر چی بگه ـ علی مولا نگارمه
علی علی علی ـ علی مولا(4)
درد جهان به گوشه ی چشمش دوا شود
وای آن زمان که دل به رخش مبتلا شود
تو شهر عشق و عاشقی دیونه ی عشق دلبرم
تو کوچه های مجنونی در به درِ کوی حیدرم
علی علی علی ـ علی مولا(4)

شاعر : حسن فطرس

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

علی مولا علی‌علی جان (2) یا علی مولا علی علی جان (2)
دلی دارم به نام حیدر
دلبری دارم به نام حیدر
علی مولا علی‌علی جان (2) یا علی مولا علی علی جان (2)
سری دارم به نام حیدر
سروری دارم به نام حیدر
علی مولا علی‌علی جان (2) یا علی مولا علی علی جان (2)
یاری دارم به نام حیدر
یاوری دارم به نام حیدر
علی مولا علی‌علی جان (2) یا علی مولا علی علی جان (2)
دل هر کی یه جایی بنده
واسه ی دلبری می خنده
دل من هم علی پسنده
واسه مولا فقط می خنده
علی مولا علی‌علی جان (2) یا علی مولا علی علی جان (2)
دل من غوغایی نداره
جز علی سودایی نداره
دل عاشق به عشق حیدر
تو جهنم جایی نداره
علی مولا علی‌علی جان (2) یا علی مولا علی

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب در دل ـ فرشته ها ـ عشق غدیر خم و دارند
امشب حیدر ـ با پیغمبر ـ نغمه ی اکملتم و دارند
زمین و آسمون که در خروشند ـ خروشند
لباس عشق و معرفت می پوشند ـ می پوشند
از خم مستی غدیر می نوشند ـ می نوشند
ای دل سرگشته ی من این همه غوغا رو ببین
میون جمع اهل بیت شادی زهرا رو ببین
مولانا علی مولانا (4)

شاعر : حسن فطرس

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

علی ای عشق الستم ـ دل و دینم به تو بستم
ز خمِ عشق تو مستم ـ تا ابد حیدری هستم
تو دین و دنیای منی (یا علی مولا)
تمام سودای منی (یا علی مولا)
امیر و مولای منی (یا علی مولا)
امید فردای منی (یا علی مولا)
یا مرتضی ـ یا مرتضی ـ یا مرتضی ـ یا مرتضی (2)
هست تمام هستیان (هست از حیدر (3))
مستی عاشقان دین (مست از حیدر (3))
علی ای باغ و بهارم ـ تویی محبوب و نگارم
در شب اوّل قبرم ـ من امیدی به تو دارم
پشت و پناه من تویی (یا علی مولا)
گرمی آه من تویی (یا علی مولا)
اوج نگاه من تویی (یا علی مولا)
رهبر راه من تویی (یا علی مولا)
یا مرتضی ـ یا مرتضی ـ یا مرتضی ـ یا مرتضی (2)
نظر نما شاه عرب (شیر یزدان (3))
مدد ع

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلم با یا علی هر بار جانی تازه میگیرد
کتاب عشق با نام علی شیرازه میگیرد
من از "الیوم اکملت لکم" اینگونه فهمیدم
خدا با مهر او دین مرا اندازه میگیرد
زمین خرسند از گمنامی ما میشود, باشد
که در اوج فلک مداح او اوازه میگیرد
جهان هر چند جولانگاه خصم مرتضی باشد
خدا اما گلویش را درِ دروازه میگیرد
علی میگویم و هر لحظه از این عشق سرشارم
دلم با یا علی هر بار جانی تازه میگیرد

شاعر : حسن کردی

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

شاهدان را شمس دلبر حیدر است
نیست کس را در جهان این منزلت
معنی نفس پیمبر حیدر است
من چه گویم از مقام و منسبش
صاحب صهبای کوثر حیدر است
در مقام او همین بس تا به حشر
همسر زهرای اطهر حیدر است
آیه کوثر اگرچه فاطمه است
معنی آیات دیگر حیدر است
آنکه بهرش روز میلاد از شعف
کعبه را دیوار شد در حیدر است
از ازل تا نفخه روز حساب
آنکه باشد سر اکبر حیدر است
در شب معراج احمد هم بدید
آنکه دارد تاج بر سر حیدر است
او خدا نبود ولی در مرتبت
حضرت حق پای تا سر حیدر است
مالک دیوان و لوح و عرش و فرش
صاحب محراب و منبر حیدر است
در سماء ارباب کل کائنات
در زمین مولای قنبر حیدر است
او که بانام عظیم الاعظمش
می توان تا عرش زد

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

با آن که آفریده شده ست آدم از خدا
مولاست بنده ای که ندارد کم از خدا
ای اتفاق ممکن ناممکن ای علی (ع)
ای جوهر تو ، هم ز تو پیدا ، هم از خدا
بین تو و خدا ، الف الفت است و عشق
علم از تو سربلند شد و عالم از خدا
ماهی شدم در آینه ی چشمه ی غدیر
شور تو ریخت در گل من ، یک نم از خدا
در جبر و اختیار ، مرا هست اختیار
خاک از ابوتراب گرفتم ، دم از خدا
من قهر می فروشم و او مهر می خرد
خوفم ز غیر نیست ، که می ترسم از خدا

شاعر : علیرضا قزوه

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما باده در پیاله ی عمار می خوریم
پایِ بساط میثم تمار می خوریم
تنها به خرج حیدر کرار می خوریم
خرده نگیر! بر در و دیوار می خوریم
این عُرف شرعی ست، به مقدار می خوریم
مائیم و جرعه های ز پیمانه ریخته
مُشتی خرابِ بر در میخانه ریخته
سلطان طوس باده کریمانه ریخته
با اینکه رعیتیم، چه شاهانه ریخته !
عمریست از خزانه ی دربار می خوریم
ما حرفِ باده را سر منبر کشیده ایم
بر چشم گریه، سرمه ی ساغر کشیده ایم
هر چه کشیده ایم، ز دلبر کشیده ایم
حالا که ما به مالک اشتر کشیده ایم
پس یا علی ! سلامتی یار می خوریم
بر گِرد خم کهنه طواف جنون خوش است
در زیر چوب محتسبان، رقص خون خوش است
در آینه جمال طرب، لاله گون خوش است
جام

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

غزلیات قدیمی شما از اول
عشق بوده ست كه با دست خدا از اول
خِشت خشتِ همه را با بركاتِ نفسش
پایِ خاكستر خود كرده بنا از اول
آسمان عطر نفس های تو را دارد ای
قُوَت بالِ كبوتر شده ها از اول
تاری از معجزه ی سبز توسل بوده ست
بین چشمانِ تو و این دلِ ما از اول
نفسی دلهره و ثانیه ای دلتنگی
كار عاشق همه این بوده چرا از اول
چون پریشانِ پریشانِ نگاهت شده ایم
یا علی گرد و غبارِ سر راهت شده ایم
سر و كار همه عالم به درت می افتد
آسمان تا به زمین زیرِ پرت می افتد
هر چه حُسن است كنار حَسَناتت كم روست
مثل پائیز به پای هُنَرت می افتد
روزیِ چشم یتیمی كه ندارد جز تو
از لبِ كیسۀ نانِ سحرت می افتد
تا كه شمشیر بگیری نَف

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

دوست دارم خاک باشم در ره پای علی
تاکنم در رهگذار او تمنای علی
دوست دارم اشک باشم چشمه چشمه، جوبه جو
تا که قطره قطره افتم درقدمهای علی
دوست دارم باد باشم با امید و آرزو
سرنهم مثل نسیم صبح برپای علی
دوست دارم چون کبوتر باشم و با بال شوق
پر زنم تا گلشن سبزو دل آرای علی
دوست دارم گوش باشم تا به بزم اُنس او
بشنوم از دوستانش صوت آوای علی
دوست دار م چشم باشد عضو عضوم تا مگر
وقت جان دادن ببینم روی زیبای علی
دوست دارم شمع باشم تا بسوزم روز وشب
گاه با یاد علی گاهی به زهرای علی
دوست دارم دست مارا او بگیرد روزحشر
نامۀ اعمال ما باشد به امضای علی
دوست دارم ای«وفائی» روز سخت واپسین
عروه الوثقای ما باشد تولای

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

اشک محبتی که نشیند به روی ما
امید می رود که شود آبروی ما
مارا چه حاجت است به مینای دیگران
لبریز عشق دوست بود تا سبوی ما
دلدادگان گلشن سبز ولایتیم
زین باغ لاله خیز بود رنگ وبوی ما
فردا به احترام علی باز می شود
درهای رحمت احدیت به روی ما
بهر نماز عشق به محراب می رویم
آنجا که اشک می شود آب وضوی ما
سوگند می خورم به غمش ،وقف او بود
فریاد غم گرفتۀ و بغض گلوی ما
چون شمع سینه سوز بسوز ای دل صبور
اینجا به قدر سوختن است آبروی ما
مارا چو می برند به غربت سرای خاک
دیدار روی اوست همه آرزوی ما
گمگشتگان عشق، امید است تا علی
فردای رستخیز کند جستجوی ما
نالیده ایم بسکه «وفائی» زداغ او
پیچیده است درهمه جا های وهو

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• یحیی