حضرت علی علیه السلام

حال خود را خوب می دانم بلی
مستحق دوزخ و نارم ولی
روز محشر پای میزان عمل
اکفیانی یا محمد یا علی
***
یک عمر در این سرا علی می گویم
هنگام خوش دعا علی می گویم
یک عمر مرا به قدر یک پلک زدن
امداد رسیده تا علی می گویم
***
آن شب که نبی به قاب او ادنی بود
گویند که در محضر حق تنها بود
برخاست صدای آشنایی از غیب
گویند که از علی نبود.... اما بود
***
زمانی که وجود ما سرشتند
به روی سینه های ما نوشتند
بدانید ای بنی آدم سرانجام
محبان علی اهل بهشتند
***
در زندگیم اگر کمیتم لنگ است
یکسر به لبم علی مدد آهنگ است
از غیر علی مدد نگیرم هرگز
زیرا که مدد ز غیر مولا ننگ است
***
مادرم ذکر علی را به لبم دوخت
پدرم مهر علی

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

تكفیر دشمنان علی ركن كیش ماست
هر كس محب فاطمه شد، قوم و خویش ماست
لعنت به آن كه پایه گذار سقیفه شد
لعنت به هر كسی كه به ناحق خلیفه شد
لعنت بر آن كه بر تن اسلام خرقه كرد
این قوم متحد شده را، فرقه فرقه كرد
ما بی خیال سیلی زهرا نمی شویم
راضی به ترك و نهی تبرا نمی شویم
قرآن و اهل بیت نبی اصل سنت است
هر كس جدا ز این دو شود، اهل بدعت است
ما هم كلام منكر حیدر نمی شویم
«با قنفذ و مغیره برادر نمی شویم»
ما از الست طایفه ای سینه خسته ایم
ما بچه های مادر پهلو شكسته ایم
شمشیر خشم شیعه پدیدار می شود
وقتی كه حرف كوچه و دیوار می شود
امروز اگر كه سینه و زنجیر می زنیم
فردا به عشق فاطمه شمشیر می زنیم
ما را نبی «

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

خویش را در کام شیر انداخت او با پای خود
تا پرید این سو و جولان داد «عمرو عبدِوُد»
هی رجز می‌خوانَد و هی بی قراری می کنی
وای از آن ساعت که تو قصد شکاری می کنی
«لا فتی»! پیش آمدی «لا سیف» در دستان تو
گفت احمد: نه، ولی نه از هراسِ جانِ تو
گفت نه، تا دیگری با «عمرو» رو در رو شود
گفت نه، تا دست آن پر ادّعاها رو شود
دیدمت شیر جوان! تا ‌آمدی غرّان ز رَه
گفتی: اِنّی فارِسٌ، سَمَّیتُ اُمّی حیدَرَه
گفتی آری این منم حیدر امیر المومنین
می رسم چون عاشقان بی باك و می لرزد زمین
عمرو! آن «هل من مبارز» شد صدای آخرت
خوب می بینم که می چرخد اجل دور سرت
گیرم از جنگاوران بر تو کسی غالب نبود
اسم آن ها که علی ابن ابی

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

ذكر نفس هاي دلم تا ابد هميشه
هيچ كس براي اين دلم حيدر نميشه
ذكر دعا و زمزمه حيدر حيدر
ذكر امير علقمه حيدر حيدر
ذكر قنوت فاطمه حيدر حيدر
جانم علی جانم علی حیدر حیدر
********
تجلی مهر و وفایی ياعلي جان
تو جانشين مصطفايي يا علي جان
آرام جان مصطفا حيدر حيدر
خروش بحر لا فتی حيدر حيدر
همسنگر خيرالنسا حيدر حيدر
جانم علی جانم علی حیدر حیدر
********
هرضربه ي تو برتر از صدها عبادت
اي جان من جانان من جانها فدايت
اي آبروی عالمين علي جانم
اي فاتح بدر و حنين علي جانم
اي پدر ارباب حسين علي جانم
جانم علی جانم علی حیدر حیدر
********

شاعر : رضا رسولی

دانلود سبک

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:01
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آیات محکمات خدا مدح حیدر است
ذکر لب پـیمبـر ما مدح حیدر است
هر روز ما به مدح علی می شود شروع
هوهوی صبح باد صبا مدح حیدر است
(زیــبـا) و (با وفـا) و (خــدا) ،(شـاه لافتــی)
کلا" تمام قافیه ها مدح حیدر است
دیدم همیشه وقت أذان بر لب همه
اشیا کل ارض وسما مدح حیدر است
فرقی نمی کند چه کسی با چه منصبی
مقصودپادشاه و گدا مدح حید است
ذکر رکوع وسجده ی ما یا علی مدد
درهرقنوت جای دعا مدح حیدر است
(زرتشتی) و (یهود) و (مسیحی) و (ارمنی)
تسبیح انبیا شما مدح حیدر است
مدح علی(ع)نوشته شده بر تمام خلق
هرچیز وهرکس وهمه جا مدح حیدر است
اصلی ترین عبادت حجّاج کعبه هم
درمروه و صفا و منا مدح حیدر است
وقتی که در بهشت کسی

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

گفتگوي نجف با كعبه
منم كعبه كاشانه كردگار
منم خانه خاص پروردگار
منم مركز عشق و مستي نجف
منم برترين ملك هستي نجف
مرا ساخته دست پيغمبران
تر ساخته مردمي بي نشان
مرا امر يزدان بپا داشته
مرا عشق جانان بپا داشته
گلم زآب و خاك بهشت برين
گل توست ز آب و خاك زمين
ترا گر ز خشت و زگل ساختند
مر ابا سرشك و زدل ساختند
مرا پادشاهان غلام درند
ترا سايلان خادم درگهند
ترا پاسبان مردمان زمين
مرا پاسبان جبرييل امين
چه فخري از اين به كه با صد نياز
بسويم شود پنج نوبت نماز
ترا سجده گر خاكيان مي كنند
به من سجده افلاكيان مي كنند
بود زايرم بي نهايت به صف
ندارد چنين زايراني نجف
ترا در طوافند گر حاجيان
مرا در طوافند پيغمبر

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما فاطمیان اهل خرابات بهشتیم
خاكیم ولى از خاك نجف روضه سرشتیم
گاهى شجر طیّبه گاهى شجر طور
گه اهل بهشتیم و گهى باغ بهشتیم
ما مزرعه ی گریه ی شب هاى على‏ایم
او آب به ما داد و كنون حاصل كشتیم
در عمر كم خویش فقط اشك فشاندیم
یعنى كه در این بادیه جز نور نگشتیم
بر ما حرجى نیست اگر باده كشیدیم
آن را كه در این مدرسه گفتند نوشتیم

شاعر : وحید قاسمی

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو دست ِ خدایی ، تو مشكل گشایی
در محضر ِ تو آقا لذت داره گدایی
تو دل می ربایی ، تو لطف و صفایی
عبد خدا ولیكن میكنی كار خدایی
یا حیدر ، كرمی به این گدای بی نشونه
یا حیدر ، دلمو با یك نگاه كردی دیوونه
باز امشب ، دل ِ مجنونم داره غزل میخونه
میخونه ، پیمونه ، مست ِ تو ، مست ِ تو ، یاحیدر
این دل ِ ، دیوونه ، دست ِ تو ، دست ِ تو ، یاحیدر
یاحیدر یاحیدر یاحیدر یاحیدر
******
ذكر ِ آمین ِ من ، عشق ِ دیرین ِمن
بر دشمنت دمادم لعنت و نفرین ِ من
دین و آیین من ، شور ِ شیرین ِ من
باشه حلالت آقا این خون ِ رنگین ِ من
یا حیدر ، مرغ ِ دل پر زده باز شده هوایی
یا حیدر ، كاش بشم كبوتر ِ ایوون طلایی
باز امشب ، دل ِ م

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

نماز بی ولای حیدر ، باطله باطله
هر که مرید علی نیست ، غافله غافله
فقط علی امیرمومنینه ، مولای اهل یقینه
اشهد ان علی ولی الله
******
ذکر علی عبادة ، شعارم شعارم
ولایتش همه ی دار و ، ندارم ندارم
نگار من به دست حق نگینه استاد جبریل امینه
فقط علی امیرمومنینه ، مولای اهل یقینه
اشهد ان علی ولی الله
******
هر که محب علی نیست ، کافره کافره
کلید جنت ولای ، حیدره حیدره
ولای مرتضی تمام دینه علی بهشت برینه
فقط علی امیرمومنینه ، مولای اهل یقینه
اشهد ان علی ولی الله
******
حیدریم جونم فدای ، بهترین رهبره
پادشه ملک قلبم ، حضرت حیدره
ستاره ای که روی زمینه پادشه متقینه
فقط علی امیرمومنینه ، مولای اهل یقینه
اشه

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

دم زنم از نام علی تا شوی آگاه ، علی
حیدر کرار بود میر و شهنشاه ، علی
ذکر تمام شیعیان است به والله ، علی
اشهد ان علی ولی الله
******
نام علی زمزمه ی روح و روانم ، علی
روشن از این نام بود هم دل وجانم ، علی
تا ابد این ذکر بود ورد زبانم ، علی
اشهد ان علی ولی الله
******
نام علی ذکر لب حضرت موسی ، علی
در دم اعجاز شده ذکر مسیحا ، علی
ذکر ملائک شده در عرش معلا ، علی
اشهد ان علی ولی الله
******
دم زنم از تاج سر عالم امکان ، علی
آنکه کند فخر غلامش به سلیمان ، علی
گفته ام از روز ازل از دل و از جان ، علی
اشهد ان علی ولی الله
******
با گل او گشته عجین آب و گل من ، علی
عاشق ایوان نجف گشته دل من ، علی
این ش

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

زمانی که حیدر بین نبرده
فقط انگار تو عالم علی مرده
خدا خیلی ما رو دوست داره چون که
ماها رو شیعه ی مرتضی کرده
خدایا شکرت ، خدا ممنونم
ولای حیدر ، بود در خونم
علی یا حیدر
******
اگر ذکری عبادت باشه اینه
علی ولی الله عالمینه
به کوری چشم دشمن زهرا
فقط حیدر امیر المومنینه
علی عین الله ، علی وجه الله
علی شاه کرم ، علی ولی الله
علی یا حیدر
******
غلام کوی عباس و حسینیم
همه مجنون بین الحرمینیم
به ما به عشق علی روزی میدن
با این حساب همگی زیر دینیم
بیا ای ساقی ، به قلبم بنگر
نوشته رویش ، انا عبد الحیدر
علی یا حیدر

شاعر : نوید اطاعتی

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

رخصت از حضرت داور که علی بنویسم
به گلستان بروم تا زگلی بنویسم
با علی منزلت عشق معین گردید
با علی خانه عشاق مزین گردید
با علی ظلمت شب رنگ خدا می گیرد
پچ پچ بتکده ها شور دعا می گیرد
شوری از برکت توحید که دائم دارد
پرده از چهره شیطان زده بر می دارد
بار دیگر قلم عشق به دستم ، دارم
دارم از شعر خدا قافیه بر می دارم
و خدا گفت علی معتفک من باشد
حسن آمد که در این واقعه احسن باشد
و خدا خواسته او فاتح خیبر باشد
و برای قدم فاطمه همسر باشد
و تولای علی مطلبی انکاری نیست
شیعه در حکمت خاموشی اجباری نیست
چه وجودی که تمامی وجودش عشق است
آیه در آیه ، رکوعش و سجودش عشق است
این علی کیست که عمری است گرفتار شدیم
پای

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

اي تو بهين گوهر درج وجود
نادره‌ي عالم غيب و شهود
روي دل افروز تو مرآت حق
منظر تو آينه‌ي ذات حق
مطلع انوار الهي تويي
كاشف اسرار كماهي تويي
برتر از انديشه بود سير تو
دم ز «سلوني» كه زند غير تو
عقل ز سوداي تو ديوانه‌اي
با رخ چون شمع تو پروانه‌اي
عدل پر آوازه شد از نام تو
جور فرو مرد در ايام تو
حسن ز انوار رخت تاب يافت
عشق ز سرچشمه‌ي تو آب يافت
يا علي اي قافله سالار ما
از تو بود رونق بازار ما
ما همه سرمست ولاي توايم
ريزه‌خور خوان عطاي توايم
مهر تو آميخته با خاك ما
عشق تو صهبا كند از تاك ما
تا كه به مهر تو سپرديم دل
باز رهيديم از اين مشت گل
سرخوش و مستيم ز برنا و پير
درد كشانيم ز خم غدير
اي ز دمت ه

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

نام تو به روی سینه حک باید کرد
خاک دلم اینگونه الک باید کرد
آن قدر ملیح است بیانات شما
تشبیه به دریای نمک باید کرد
وقت به لب آوردن نام حیدر
کر گوش همه اهل فلک باید کرد
تا کور شود دیده دشمن، نامِ
هر باغ بهشت را فدک باید کرد
انکار فضائل علی گر بکنی
در پاکی نطفه تو شک باید کرد

شاعر : حسین صیامی

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

از روز ازل ساقی میخانه علی بود
خم و قدح و ساغر و پیمانه علی بود
روزی که برافراشته شد خیمه ی خلقت
دیدند همه صورت جانانه علی بود
آنکس که به جبریل امین درس جنون داد
استاد ازل , دلبر فرزانه علی بود
روحی که دمیدند درون گل آدم
تا زنده کند آن دل دیوانه علی بود
گر مرده کند زنده مسیحا عجبی نیست
چون جوشش اعجاز مسیحانه علی بود
آنکس که به روز احد و خندق و صفین
بر کند بن و ریشه بیگانه علی بود
آنکس که به محراب عبادت گه سجده
غرقابه به خون گشت غریبانه علی بود
آنکس که به حال همه ی عالم خلقت
می سوخت دلش چون پر پروانه علی بود

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

این حرفهای ساده گناهش به پای من
با میل و با اراده گناهش به پای من
تا روز حشر پای ولای تو یا علی
هر کس که ایستاده گناهش به پای من
حالا که صحبت از خم ابروی حیدر است
ساقی بریز باده گناهش به پای من
تنها بیا و در ره عشقش قدم بزن
تا انتهای جاده گناهش به پای من
هم بی قرار هستم و هم مست می شوم
نام علی که می شنوم مست می شوم
با زلف یار تاب و تبم بیشتر شده
آوارگی روز و شبم بیشتر شده
از آن زمان که باده چشمش مرا گرفت
میل چشیدن عنبم بیشتر شده
یک گوشه نام حیدر کرار می برند
پس بی دلیل نیست تبم بیشتر شده
بانخل های کاشته دست مرتضی
میزان مصرف رطبم بیشتر شده
من آمدم برای شما نوکری کنم
باید فقط به پای شما نوکری کن

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

گرفته یا علی لبهای ما را
ندارد هیچ کس مولای ما را
اگر می شد غزل می گفتم اما
«دوبیتی» بسته دست و پای ما را
من آوای جلی را دوست دارم
دعای «ینجلی »را دوست دارم
«دوبیتی» جا ندارد تا بگویم
چقدر آقا علی را دوست دارم
خدا نام ولی را برد بالا
پیام ینجلی را برد بالا
تمام دست ها بودند آنجا
ولی دست علی را برد بالا
خدایا ذکر مان را یا علی کن
سرود بکرمان را یا علی کن
غم امروز و فردا خوردنی نیست
تمام فکرمان را یا علی کن
جهان مثل علی مولا ندارد
علیّ عالی اعلا ندارد
خدا گفتن به او کفر است اما
خدامی داند او همتا ندارد
به هر جا رفت دل حرف از علی بود
که قبل از آب و گل حرف از علی بود
از آن روزی که آدم شعر می گفت
م

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

اوزان غزل که مست مستم کرده
یک شاعر خوب و چیره دستم کرده
گویم همه جا خدا پرستم اما
ایوان نجف علی پرستم کرده
****
به شوق حج دل خود صاف صاف خواهم کرد
کنار همسفران ائتلاف خواهم کرد
نه هفت مرتبه نه بلکه یکصد وده بار
به دور خانه ی حیدر طواف خواهم کرد
****
شکر خدا همیشه مضامین تازه هست
دیشب قلم به دفتر شعرم چنین نشست
فیروزه نه... زبرجد و حتی عقیق نه
زهرا همیشه درّ نجف میکند به دست
****
مدحیه ی حیدر اثراتی دارد
یک لقمه ی نانش برکاتی دارد
از " نفسک نفسی " نبی فهمیدم
اذکار علی هم صلواتی دارد
****
وای اگر لشگری به صف بشود
غرق در شور و در شعف بشود
جان سالم به در نخواهد برد
هرکسی با علی طرف بشود

شاعر : عل

• شنبه
• 4
• آبان
• 1392
• ساعت
• 13:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

نوشته شد که تو باشی برای خاک، پدر
قرار شد که شوی امتداد پیغمبر
ازل، به دست تو داده خُم ولایت را
ابد، به نام تو کرده حماسه‏ ی خیبر
اگرچه بسته شده فصل آفتابی وحی
روانه کرده خدا، نور از دری دیگر
کلید معجزه در سینه‏ ی محمد بود
شروع پنجره ‏های کرامت از حیدر
غدیر، حُکم همان شال سبز را دارد
برای آل علی و تبار پیغمبر
خوشا به حال یتیمان و بچّه سیّدها
ندیده اند به جز سایه‏ ی علی بر سر

شاعر : سعیده ثابتی رضویان

• یکشنبه
• 24
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

خـانِـدان مـــرتـــضـــی تـاب و قرار عالمَند
آشنایان عــــــلـــــی بـا خـاک مولا تواَمند
آن کـسانـی کـه بـه دنـیا غصه ی مولا خورند
لحظه ی موت و حیات و بعد از آنهم بی غمَند
چـهـرهْ مـاهـان جـهان هر چند ، زیبایند ولی
پـیـش لـیلای دو عـالم هر چه هم باشد کمَند
روز اوّل کـه مـســیـح آمـد مـسـیحا دم شود
دیـد قـبـل از او عـزیـزان عـلـی صاحب دمَند
پیـــش دریای شـجـاعـت حضـرت مولا علی
عَبــدُوَد امثالُـهـُم چـیزی شـبـیـه یـک نَمند
صـحـنـه ای کـه از همه در آخرت دل می برد
صـحـنـه ای باشد که حیدر با گدایان دَرهَمند
معجز حضرت عـیـسـی سـت دم خـادمــه ات
چـه رســد بـر نـظـر لـطـف تـو و فاطـمه ات
خـاک نـعـلـ

• یکشنبه
• 22
• دی
• 1392
• ساعت
• 08:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

"ذی الحجّه" که وا کرد ز سر روسری اش را...
بر شانه رها کرد شب دلبری اش را
پُر کرد غدیر از تو خُمش را که برقصد
در دایره ي حُسن تو ساقی گری اش را
باران شدی آن گونه که برخاست بیابان -
گلدار کند دامن خاکستری اش را
خورشید گرفته ست اگر دست تو در دست
پیچیده به دورت تب نیلوفری اش را
چون نوح شد آمد که به مقصد برساند
در ساحل تو کشتی پیغمبری اش را
پس حلقه از انگشت نبوّت به در آورد
بخشید به تو حلقه ی انگشتری اش را
"ذی الحجه" اگر لب به لب جام غدیرست
لب می زند انگور خوش عسکری اش را

شاعر : عالیه مهرابی

• دوشنبه
• 23
• دی
• 1392
• ساعت
• 06:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

من آن خلوت نشین را دوست دارم
امید آخرین را دوست دارم
خدای عاشقان را می پرستم
رسولان امین را دوست دارم
پُرم از نفرت از طاغوت کیشان
امیرالمومنین را دوست دارم
به جز آل سقیفه، آل تحریف
تمام مسلمین را دوست دارم
بدم می آید از تردید در عشق
زلالیِ یقین را دوست دارم
مگر دین خدا جز مهر و کین ست
من این آیین و دین را دوست دارم

شاعر : امیر سیاه پوش

• دوشنبه
• 23
• دی
• 1392
• ساعت
• 06:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا بريزد غيرت هر رود و هر دريا در او
تا برقصد ايل دست افشان ماهي ها در او
برکه از جاي خودش برخاست، در پاي تو ريخت
موج زد تصويرِ هر امروز و هر فردا در او
آه! اين درياي تا ديروز کوچک بوده، کيست؟
اين "خُم" سرمست، اين تأثير صد صهبا در او
ساقي مبعوثِ اينک، باده دارِ بعد از اين
تا چه ها مي بيند از هنگامه ي دنيا در او ..؟
برکه نه، جام جهان بين، رازگوي روزگار
عکسي از زخم فدک بر سينه ي زهرا، در او
همصدا با استخوان "بغض مانده" در گلو
ذوالفقار سر به چاهي غرق در نجوا در او
ردي از خون جگر از نيش مار خانگي
ردّ پاي خون دامنگير عاشورا در او ...
آن رداي ايستاده بر فراز اين غدير
اشک ها بايد بريزد يکّه و تنها در

• دوشنبه
• 23
• دی
• 1392
• ساعت
• 08:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

نگران نیستی امیر عرب، دختر آشفته ی پدر بشود؟
پلک هایش ورم کند از صبر، گوشه ی خواب هاش تر بشود؟
آفت افتاده بین نخلستان، همه هیزم شدند الاٌ تو
تبر پا برهنه می ترسد: سایه ات وقف رهگذر بشود
چاه را در بغل بگیر و نبین، لاشخورها احاطه ات کردند
کوفه ي مست خواب آلوده، نکند از تو با خبر بشود!
صبح روزی که خون محرابت، روی پیشانی هوا پاشید
ابر و دریا به هم گره خوردند، باد می خواست شعله ور بشود
کعبه بر دست های ابراهیم، تکّه تکّه طواف خون می کرد
حجرالاسودی که آمده بود، به صفای تو مفتخر بشود
شهر در نیمه های شب فهمید، که کلاه از سر زمین افتاد
فُزت... یعنی امیر می خواهد، در تلی خاک مختصر بشود!

شاعر : فاطمه قائ

• سه شنبه
• 24
• دی
• 1392
• ساعت
• 14:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

یک شب گذشت و آینه ها، بی قرارتر
اندوهگین پرتو ماه اند، تا سحر
گویی طلوع دیگری آغاز می کند
خورشید از مُحاق سحر گشته، جلوه گر!
سرد و غمین، خزان زده، ماتم فزا چنین
داغی رسیده بر دل این لحظه ها، مگر؟
داغی غریب، مثل غریبانه‌هایِ شمع
داغی که می زند به دل شعر من، شرر
دیگر فضای خانه ندارد، صفای صبح
غیر از دعا، معالجه ها، گشته بی ثمر
دیگر برای حضرت جبریل، سخت نیست
تا بشنود ز رهگذر کوفه این خبر:
جان امیر در گرو اشک طفل هاست
وَرنه طبیب، گفته: ندارد دوا، اثر
چندین نگاه، حجم تماشای خویش را
آکنده از تبسّم جانانه ی پدر
چندین نگاه، سهم خود از غم گرفته است
حتّی، همان، که مانده پریشان، کنار در
گویی فقط، به خاطر

• سه شنبه
• 24
• دی
• 1392
• ساعت
• 14:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

کِی می زند مرغ نیایش بال و پر؟ شب
کِی وقت دیدارست بر بام سحر؟ شب
تنها زمان جلوه ی مُشتی نگین نیست
خورشید را هم کوچه ها دیدند در شب
در کوچه ها خورشید گویی کیسه بر دوش
با هر قدم ذکری به لب ها داشت هر شب
نجوای او این بود: "ای پروردگارم
از این سرای بی کسی من را ببر شب"
امشب چه گوید آسمان کز بغض او هست
بی جان اجل! گریان ستاره! در به در شب!
از داغ کبرای علی بوده ست انگار
رخت عزا را کبریا پوشاند بر شب
آرام باش ای آسمان! قانون همین ست
هر عشـقبازی می کند تنها سفر شب

شاعر : مطهره عباسیان

• سه شنبه
• 24
• دی
• 1392
• ساعت
• 14:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

استکان زمان ترک برداشت، شعر و شور و شراب مدغم شد
تکّه های شکسته ی خورشید، در دل آسمان، منظّم شد
کعبه چون کشتی نجات زمین، رو به دریای پا به ماه آمد
کودکی را کشید در آغوش، که نگاهش حدود عالم شد
شانه هایش: دو کوه بی پایان، سینه اش: رودخانه ای جوشان
دست هایش به آسمان پل زد، پایه های بهشت محکم شد
شهر، طاقت نداشت گامش را، تیغ بُرّنده ی کلامش را
بغض، فولاد آبدیده شد و... خنجر خشم ابن ملجم شد
بال بال فرشته ها پر کرد، حجم آرام کوچه ها را بعد...
صبح محراب، در رکوعی سرخ، پیش پای تبسّمش خم شد
مسجد کوفه ماند و داغی تلخ، ماه افتاد در محاقی تلخ
رفت بر سجده بیست و هشت صفر، یا نه... ظهر ده مُحرّم شد
بیست و یک

• سه شنبه
• 24
• دی
• 1392
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

کِی می زند مرغ نیایش بال و پر؟ شب
کِی وقت دیدارست بر بام سحر؟ شب
تنها زمان جلوه ی مُشتی نگین نیست
خورشید را هم کوچه ها دیدند در شب
در کوچه ها خورشید گویی کیسه بر دوش
با هر قدم ذکری به لب ها داشت هر شب
نجوای او این بود: "ای پروردگارم
از این سرای بی کسی من را ببر شب"
امشب چه گوید آسمان کز بغض او هست
بی جان اجل! گریان ستاره! در به در شب!
از داغ کبرای علی بوده ست انگار
رخت عزا را کبریا پوشاند بر شب
آرام باش ای آسمان! قانون همین ست
هر عشـقبازی می کند تنها سفر شب

شاعر : مطهره عباسیان

• سه شنبه
• 24
• دی
• 1392
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

استکان زمان ترک برداشت، شعر و شور و شراب مدغم شد
تکّه های شکسته ی خورشید، در دل آسمان، منظّم شد
کعبه چون کشتی نجات زمین، رو به دریای پا به ماه آمد
کودکی را کشید در آغوش، که نگاهش حدود عالم شد
شانه هایش: دو کوه بی پایان، سینه اش: رودخانه ای جوشان
دست هایش به آسمان پل زد، پایه های بهشت محکم شد
شهر، طاقت نداشت گامش را، تیغ بُرّنده ی کلامش را
بغض، فولاد آبدیده شد و... خنجر خشم ابن ملجم شد
بال بال فرشته ها پر کرد، حجم آرام کوچه ها را بعد...
صبح محراب، در رکوعی سرخ، پیش پای تبسّمش خم شد
مسجد کوفه ماند و داغی تلخ، ماه افتاد در محاقی تلخ
رفت بر سجده بیست و هشت صفر، یا نه... ظهر ده مُحرّم شد
بیست و یک

• سه شنبه
• 24
• دی
• 1392
• ساعت
• 14:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

جریان گرفته در هیجان عشق، قطره به قطره جام غدیری که...
می جوشد از میان دل تاریخ، بیعت دهد به دست امیری که...
مانند او ندیده زمان هرگز! او و مقام و نام و نشان، هرگز!
در بیست و پنج آینه تصویرش، مظلوم وار مثل اسیری که...
از جان خویش تاب و توان برده ست، کوفه میان ظلمت خود مرده ست
بغضی نهفته، باز گره خورده ست، در تارو پود فرش حصیری که...
هر چند دست آینه ها سردست، دنیای کوفه بستر نامردست
امّا هنوز در غزل محراب، خون می چکد ز پنجه ی تیری که...
تا چشم های پنجره وا می شد، مهتاب کوفه غرق دعا می شد
حالا بدون سفره ی عدل او، دنیا شبیه مرد فقیری که...
خورشید مانده در غم خود تنها، چشمش به راه کوچه ی فردا تا
گ

• سه شنبه
• 24
• دی
• 1392
• ساعت
• 15:31
• نوشته شده توسط
• یحیی