حضرت علی علیه السلام

با آن دواتِ ناب که زمزم مُرَکَّبش
جبریل می نویسد از آن حُسن مطلبش
جبریل می نویسد از اوصاف مرتضی
با آن زبان عرشی و خطِّ مُعَرَّبش
وصفش برون ز حدِّ گمان بشر نوشت
با دست چینی از کلماتِ مُرتَّبش
آمیزه ای ز نام خداوند نام او
محبوبِ ذوالجلال و مقام مقرّبش
نوشیده کائنات از آن ساغر علی
نهج البلاغه را و شراب لبالبش
جز«پنج سالِ سبز» زمین و زمان چرا
طاقت نداشتند ببینند منصبش
دل می برد ز عالم و آدم ابوالبشر
شعر «ظَلَمتُ نَفسی»اش و ذکر یارب اش
تیغش چنان بلیغ و زبانش چنان رسا
عالم به لرزه افتد اگر تر کند لبش
دست خدا و چشم خدا شرح لافتی ست
تا سر چگونه جنبد از او عَمر و مَرحَبش
صد حیف کوچه کوچه مدینه ست و فاط

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

مصطفی جانانِ کلِّ خلقت و جانش علی است
در حقیقت حق اگر حقّ است میزانش علی است
دل اگر بیمار گردد از علی گیرد شفا
نفس اگر آید به میدان مرد میدانش علی است
هیچ می دانی که باشد مسلم کامل عیار
آنکه در طیّ طریق آغاز و پایانش علی است
بی علی هرگز نشاید دم زدینداری زدن
کلِّ ایمان را کسی دارد که ایمانش علی است
زآن کتاب الله می بالد که از بدو نزول
هل اتی و کوثر و تطهیر و فرقانش علی است
آتش نمرود اگر چه شد گلستان بر خلیل
بر گلستانش چه حاجت کو گلستانش علی است
کشتی توحید را از حمله ی طوفان چه باک
رام شو طوفان، که این کشتی نگهبانش علی است
در کتاب آفرینش سیر کردم یافتم
صفحه و اوراق و باب و متن و عنوانش علی است

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

الا ، شاهی که سرها خاک پایت
دل مستان خمار یک نگاهت
شهنشاهی و نامت بهترین است
و عشقت بر دلم همچون نگین است
امیری و غلامان تو آقا
و حاتم از گدایان تو آقا
خدا را شکر مولایم علی شد
چراکه راه او راه نبی شد
الهی کن نظر تا عشق گویم
نفس ده عشق را با عشق گویم
دوباره از می نامش شدم مست
چه خوش گفت سید ذاکر ، که تا هست ...
(( همین است و همین است و جز این نیست
کسی جز او امیرالمومنین نیست ))
**************
بگویم این سخن بر اهل بدعت
بر اهل کینه و هتاک حرمت
امیرالمومنین ، تنها علی است
به فرمان خداوند او ولی است
غدیر خم شما را یاد رفته ؟
سخن های نبی بر باد رفته ؟
شما گویید مقصود پیمبر
در آن جمع کثیر روی منبر
ف

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

بُن اسلام باشد پنج نزد حق تعالایش
که با این پنج هر مؤمن شود تکمیل کالایش
هر آنکو دعوی دین می کند این پنج را باید
نماز و روزه و حجّ و زکوة است و تولاّیش
ولایت گر نبود آن چار مردود است نزد حق
که این فی المثل روح است و آن چارند اعضایش
ولایت چیست مهر مرتضی و حبّ اولادش
ندارد بهره از دین هر که نبود مهر مولایش
مرا غیر از علی بعد از پیمبر نیست مولایی
که در قرآن ولی الله خوانده حق تعالایش
الا یا اهل عالم من کسی را دست حق دانم
که شد مُهر نبوّت در حرم جای کف پایش
بتی کو سرنگون شد در حرم با دست آن مولا
به گوش جان شنیدم یا علی می بود آوایش
کند از چاه کنعان آفتابی آسمان ها را
به یوسف سایه ای افتد اگر از قد

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

هرکه از دام عشقت آزاد است، خلق او را اسیر می گویند
هرکسی گفت بی نیاز از توست، تازه او را فقیر می گویند
عشق بیماری فراگیری ست، که اگر منشاش نگاه توست
نام ما را که مبتلای توئیم، در صف مرگ و میر می گویند
بین ابروی تو "اشدا" را متمایز نموده از "رحما
قومی آنرا بشیر می گویند، قومی آن را نذیر می گویند
مثل احمد که در زمین و سما، صاحب نام های مختلف است
در زمین بر شما "علی" اما، در سماوات "امیر" می گویند
چشم های تهی ز زیبایی، سر این خانه را نفهمیدند
به پر جبرئیل و میکائیل، پاره فرش و حصیر می گویند
در نگاه تو هرم آتش بود، چشم هایت قسیم آن آتش
این چنین شد که سرزمین تو را، عالمان گرم سیر می گویند
زهر تیغ ت

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

من ز باقی گل قنبرتان خلق شدم
به دعای سحر همسرتان خلق شدم
با دعایش شده ام مست شما در هیأت
و جگر سوخته ی دخترتان خلق شدم
گر چه یک بارِ اضافی شده ام،اما باز
شکرولله که کمی نوکرتان خلق شدم
من غلام سگ دربار شما میباشم
افتخاری ست که دور و برتان خلق شدم
مثل دروازه ی کفرم که به دستان شما...
از زمین کنده شوم،خیبرتان خلق شدم
شده مدیون کف پای شما صورت من
لطف کردید که خاک درتان خلق شدم
سیدی سایه ی بالای سرم خلق شدید
یک پر از بالش زیر سرتان خلق شدم

شاعر : جواد دیندار

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

آسمان ها دامن تو ، ابر ها پَر پَر تو
خاک و افلاک همه منّت کشِ قَنبر تو
مثل جبریل امین در صف خیرات توام
تا به ماهم برسد یک رطبی از در تو
بین این سیل گدا لِه شده بال و پر من
بین این سیل گدا گُم شده بال و پر تو
خلقت ما ز اضافات گِل دست تو بود
پس خدا ساخته ما را که شدیم نوکر تو
درِ میخانه بمیرم نروم جای دِگر
لب اگر هست فقط لب به لب ساغر تو
اولین قبله ی یزدان ، تویی مولا جان
اولین سجده کننده به تو شد همسر تو
پای درس دخترت ایل و تبارم مرد شد
همه را مرد نموده نفس دختر تو
به تلافی نود زخم تو در روز اُحُد
فاطمه گشت ، نود روز سپر ، در بَر تو
نَتِکان دامن خود را که نریزی دل من
تا که من پیش تو باشم نکن حل

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

به خود آی، یک لحظه ای دل خدا را
بِکُش دیو نفس و بیفکن هوا را
گر آزادی از دام شیطان حذر کن
وگر نه بنده ای بندگی کن خدا را
هیاهو رها کن هم آغوش هو شو
دعا باش و بگذار لفظ دعا را
سراپای دردی و محتاج درمان
فراموش کردی طبیب و دوارا
بینداز ای قطره خود را به دریا
فنا شو که گیری زمام بقا را
به سعی ار نکوشی چه حاصل زسعیت
صفا تا نداری چه پویی صفا را
بود به زصد سال شب زنده داری
اگر دور از خود کنی یک خطا را
چو جام ولا خواهی از دست ساقی
بکش عاشقانه سبوی بلا را
چه حاصل زآبادی این سرایت
که ویرانه بگذاشتی آن سرارا
چه خیری زبیگانگان شد نصیب
که دادی زکف دامن آشنا را
خوراکت شده همّت و قبله ات زن
ندانی که خود مسلم

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

ديوانه يِ تو كار ندارد به جهنم
كفر است اگر پا بگذارد به جهنم
جبريل اگر پير ِ عبادت شده باشد
بي حُبِّ علي روي ميارد به جهنم
گر دشمن خود را نسپاري تو علي جان
زهرايِ تو حتماً بسپارد به جهنم
ما اهل توائيم ، عبد توائيم ، اهل بهشتيم
هركس كه تورا دوست ندارد به جهنم

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

آدم ، ندیده عاشق دلبر نمی شود
کشتی بدون آب شناور نمی شود
دلبر زیاد بوده و امّا در این میان
هر دلبری که حضرت حیدر نمی شود
عین علی تمامی عشق است و راه عشق
پیمودنش بجز تن بی سر نمی شود
شیری که نعره اش همه آیات زلزله است
با او کسی به جنگ برابر نمی شود
در شأن او ، خدا صفت لافتی دهد
جز او کسی که فاتح خیبر نمی شود
گشتم نگرد، در همه عالم بجز علی...
آیینه ای برای پیمبر نمی شود
آدم که نه... خدا که نه... پس کیست این علی؟!
آخر بشر که همسر کوثر نمی شود...!

شاعر : سعید رمضانی

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

هیچ کس مثل علی یار پیمبر نشود
شاه شیرین دهن و ساقی کوثر نشود
چون علی صاحب عنوان برادر نشود
روی دست نبی و دوش نبی بر نشود
جز علی کیست که بر شهرِ نبی در باشد
مثل آئینه در آئین پیمبر باشد
او فقط لایق آن است که حیدر بشود
اسدالله شود فاتح خیبر بشود
علیِ عالیِ اعلای پیمبر بشود
ز عنایات خدا محشرِ محشر بشود
منکرش را تو بگو دست ز شک بردارد
نگذارد ز غمش کعبه ترک بر دارد
چون خدا خواسته سرّ ازلی اش بشود
در پسِ پرده ی معراج علی اش بشود
وَ علی باشد و آن گاه ولی اش بشود
وارث آن همه اوصاف جلی اش بشود
کیست در خمّ خدا باده ی سرمد جز او
کیست آن کس بشود یار محمّد جز او
راز خلقت همه در سرّ مگوی لب اوست
و خدا مست ل

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

پادشاه دل ِ رعیّت بود
پادشاهی كه پایتخت نداشت
عزت و شوكتش الهی بود
احتیاجی به تاج و تخت نداشت
پادشاهی كه درد مردم داشت
لحظه ای خاطری فراخ نداشت
سلطنت بنده ی مرامش شد
پادشاهی كه قصر و كاخ نداشت
هر كه آمد، اسیر زلفش شد
هركه آمد، خیال رفت نداشت
عالمی ریزه خوار فضلش بود
پادشاهی كه چاه نفت نداشت
پادشاهی كه نان جو می خورد
به غلامان نگاه رأفت داشت
پادشاهی كه پینه زد دستش
كندن چاه بسكه زحمت داشت
با اسیر و فقیر و درمانده
بهتر از دوست گفتگو می كرد
تازه با این كه قنبری هم داشت
جامه اش را خودش رفو می كرد
پادشاهی كه از شجاعت هاش
هر سپاهی عظیم می ترسید
كیسه بر دوش، نیمه شب می رفت
چون ز آه یتیم می ترسید
حرفی

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

مجنونتان شدیم كه لیلای مان شوید
سربارتان شدیم كه صهبای مان شوید
تشبیه می كنیم شما را به كعبه تا...
محرابمان شوید و مصلّای مان شوید
آن كعبه ی «یُزار» اگر چه «وَ لا یَزُور»
آن سعی مروه های مُصفّای مان شوید
دیگر شكاف كعبه عجیب و غریب نیست
وقتی دلیل قلب و تَرَك های مان شوید
ما نیل تشنه ایم و گرفتار قبطیان
با كوثری دوای تلذّای مان شوید
آن دم به روز واقعه چون مسجد الحرام
با آن عصا به ما زده موسای مان شوید
ما را تبار عار یهودا تباه كرد
شمعون با وفای مسیحای مان شوید
تحریر و و نَسخ و ثُلث و چلیپای مان شوید
خطّ شكسته نه كه معلّای مان شوید
اوّل ضمیر اشرفِ مفرد نبی، شما...
والا ضمیر ناب مثنّای مان شوید
هو

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

من همان زائری که می دانی
بیقرار از تب پریشانی
عابر کوچه های دلتنگی
خسته از روزهای حیرانی
مردی از خانواده سلمان
عاشقی از تبار ایرانی
تشنة یک نگاه دلجویت
تشنة آن شراب روحانی
در نگاهم عریضه ای دارم
که تو آن را نگفته می خوانی
ذره ای هستم آفتابم کن
خاک راه ابوترابم کن
از نگاهت حیات می ریزد
سرّ صبر و صلات می ریزد
از تجلی روشن ذاتت
جلوه جلوه صفات می ریزد
دستگیر همیشة عالم
از رکوعت زکات می ریزد
از کراماتِ دست تو رزقِ
همة کائنات می ریزد
لب اگر واکنی زمین و زمان
هستی اش را به پات می ریزد
تشنة خاک بوسی نجفم
خاک راهت برات می ریزد
روز محشر ز تار و پود عبات
بادبان نجات می ریزد
همة عمر در پناه توام
شیعة مذهب

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

مهر تو نور لطف خدا را بود شعاع
تاریک آن دلی که ز تو دارد انقطاع
غیر از حدیث عشق تو، کارام جان بود
از هر دری سخن برود آورد صداع
از انّما ولیکم الله شد عیان
شش دانگ عالم است تو را ملک بی نزاع
قرآن ناطق استی و نفس محمّدی
فرمان تو چو امر خدایی جهان مطاع
یا مرتضی که مرتبه ارتضا تو راست
داری هم از شهود و هم از غیب اطّلاع
ای آنکه پا به شانه طاها نهاده ای
با دست تو ، شکسته و بگشوده شد قلاع
یک ضربتت ز جلمه عبادات افضل است
نازم خلوص ضربت شصت تو در دفاع
غیر از نفاق و ننگ و عداوت به جا نماند
زآنانکه در سقیفه نمودند اجتماع
ز آن دم که علم، خانه نشین شد به دست جهل
هر لحظه مغرضانه حدیثی شد اختراع
آنان که از ح

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای کلام الله توصیف رسا در وصف تو
نیست وصفی بهتر از وصف خدا در وصف تو
مؤمنون با توست اسمی با مسما یا علی
چون امیر المؤمنین تنها روا در وصف تو
ای صلاتت خیزش محراب ای روح نماز
الصلوة اللیل مدحی آشنا در وصف تو
چیست کردار تمام انبیا جز مدحتت
هست رفتار جمیع اولیا در وصف تو
هر کلامت دعوی حق هر بیانت شرح وحی
خطبه هایت شاهد این مدعا در وصف تو
شهر علم الله احمد باب علم الله تو
شرح سلم الله احمد روح سلم الله تو
****
ای خدا را بهترین خلقت به یادت آفرین
کس ندیده زادنت بر این ولادت آفرین
هر که یاد از آیه ی حسن تبارک می کند
نا خود آگه آفرین گوید به یادت آفرین
گفت پیغمبر به احباب تو تا روی تو دید
ذکر پاک یا ع

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

ستاره خاک نشینِ درِ سرای علی است
ستاره هیچ، که خورشید زیر پای علی است
ملائکه همه انگشت بر دهان دارند
در آن زمان که صدای خدا، صدای علی است
قنوت نافله هایش چه قدر بی همتاست
که عرش محو تماشای ربنای علی است
عدالتی که پس از او به زیر خاک افتاد
به دست صاحب الامر است، او به جای علی است
تمام آن چه که آورده حضرت احمد
فقط به نام علی و فقط برای علی است
خدا به وقت شهادت حرم برایش ساخت
تمام خاک نجف، خاک کربلای علی است
علیِّ عالی اعلاست حضرت حیدر
بهشت حق به خدا صحن با صفای علی است
هوای چشم سیاهش چه قدر بارانی است
کسی که در رمضان بنده ی خدای علی است
قسم به حق که خدا خون بهای کرب و بلاست
امام کرب و بلا، خون و

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

اهل ولا شدیم گفتیم یا علی
از جا که پا شدیم گفتیم یا علی
روز ازل که ما در گلشن ولا
چون غنچه وا شدیم گفتیم یا علی
باشد خدا گواه در هر غم و بلا
تا مبتلا شدیم گفتیم یا علی
هر جا قدم زدیم از عشق دم زدیم
پروانه تا شدیم گفتیم یا علی
همراه قدسیان در اوج آسمان
تا همنوا شدیم گفتیم یا علی
تا با عنایتش با لطف و رحمتش
حاجت روا شدیم گفتیم یا علی
گر از جهان سریم مسکین حیدریم
غرق عطا شدیم گفتیم یا علی
گفتند جنت است جای شما و ما
بی اعتنا شدیم گفتیم یا علی
وقتی که غم رسید دل شد چو نا امید
اهل رجا شدیم گفتیم یا علی
اهل بکاء شدیم گفتیم یا حسین
از غم رها شدیم گفتیم یا علی

شاعر : سید مجتبی شجاع

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 17:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

دستی به روی سینه، تو هم احترام كن
همراه من به ساقیِ مستان سلام كن
ساقی سلام جرعه آبی به ما بده
ساقی سلام جام شرابی به ما بده
وقتی كه حال میكده ی دل خراب شد
شاعر علی نوشت و شعرش شراب شد
میخانه را به لذت دیدار دیده ایم
«ما در پیاله عكس رخ یار دیده ایم»
در آن حریم عشق كه ایوانش از طلاست
آن جا كه بال هر ملكی فرش زیر پاست
عمری است چون گدا به در خانه ی تواییم
تو شمع خانه و همه پروانه ی تواییم
آقا مریض عشق توام سوز و تب بده
از باغ نخل های خودت یك رطب بده
از اصفهان رسیده ام كه تو سلمان كنی مرا
من آمدم دوباره مسلمان كنی مرا
من را ذبیح عشق خودت كن كه چاره نیست
«در كار خیر حاجت هیچ استخاره نیست»
آقا نگاه

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 17:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

ساقی به پیاله باده كم می ریزی
این میكده را چرا به هم می ریزی؟!
از گردش ساغرت شكایت دارم
آسوده بریز! بنده عادت دارم
با خستگی آمدم؛ فرح می خواهم
سجاده و تسبیح و قدح می خواهم
ما قوم عجم به باده عادت داریم
بر پیر مغان «علی» ارادت داریم
بر طایفه مان نگاه حق معطوف است
میخانه ی شهر طوس ما معروف است
من اهل ری ام؛ مست ولی اللهم
یك خمره میِ سفارشی می خواهم
در روز ازل كه دل به آدم دادند
فریاد زدم؛ پیاله دستم دادند
فریاد زدم علی - پناهم دادند
این گونه به این میكده راهم دادند
با دیدن این شوق عنایاتی كرد
لبخند علی مرا خراباتی كرد
من مستِ مِی ابوترابم یك عمر
سر زنده به نشئه یِ شرابم یك عمر
یك ثانیه بی شراب ن

• یکشنبه
• 28
• مهر
• 1392
• ساعت
• 17:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

جوشد ز سینه حب ولای تو یا علی
پیچیده در صدام صدای تو یا علی
هرگز بدون حب تو آدم نمی شدم
مسجود خلقتم به ولای تو یا علی
تصویر تو به سینه ی ما نقش بسته است
مائیم و مهر و عشق و صفای تو یا علی
از زادگاه حضرت تو قبله ی نماز
وی انبیا جمله گدای تو یا علی
نفسم بدون نور تو ابلیس می شود
ا تو شود انیس خدای تو یا علی
بالای دست های من امشب فرشته ها
پر می کشند زیر لوای تو یا علی
امشب فرشته های مقرب دعا کنند
شاید کشند پر به هوای تو یا علی
بی نام تو جواب مرا هم نمی دهند
حتی به لیل قدر خدای تو یا علی
ای فاتح بزرگ شب بدر مصطفی
گوید خدا سلام و ثنای تو یا علی
طوفان برای توست نسیمی نشاط بخش
شب سائل نسیم صبای تو یا

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا که حیدر دست حق گیر خداست
مستی و مجنونی ما بر ملاست
تا که حیدر پادشاهی می کند
ملجا ما صحن ایوان طلاست
تا که حیدر نائب پیغمبر است
دشمن او کافر و آدم نماست
تا که حیدر مقتدای عالمی است
دست بیگانه سوی شیعه جداست
تا که حیدر پهلوان خیبر است
شور مردی و وفاداری به پاست
تا که حیدر باب کل امت است
جز گدای او شدن والله خطاست
من نمی دانم که این نام علی
چیست که حتی خدا اندر نواست

شاعر : علی اکبر حائری

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

بردر میخانه اینجا غیر از این مکتوب نیست
«پارسا در مجلس رندان نشستن خوب نیست»
رند را جز سر شکستن دیگرش محبوب نیست
هر که سر را نشکند امشب به ما منصوب نیست
می زنم امشب دل دریا به دریا بیشتر
بیقرارم، بیقرارم، امشب اما بیشتر
باز باران قطره قطره در تنم جان ریخته
برسر آشفته ام زلف پریشان ریخته
لیلة القدر است و دل اینجا فراوان ریخته
عاشق آن باشد که هستی پای جانان ریخته
در طریق عاشقی نقش جنون باید کشید
در بیابان بلا هم بیستون باید کشید
در مسیر منزل لیلی که پرپر بهتراست
راه پیمودن نه با پا بلکه با سر بهتراست
سفرۀ دل باز کردن پیش دلبر بهتراست
پس گدایی کردن ما پیش حیدر بهتراست
آن جمال و هیبتش چون طعنه بر

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

از علی آموز اخلاص عمل
شیر حق را دان منزه از دغل
در غزا بر پهلوانی دست یافت
زود شمشیری برآورد و شتافت
او خدو انداخت بر رویی که ماه
سجده آرد پیش او در سجده‏گاه
در زمان، شمشیر انداخت آن علی
کرد او اندر غزایش کاهلی
گشت حیران آن مبارز زین عمل
از نمودن عفو و رحمت، بی محل
گفت: بر من تیغ تیز افراشتی
از چه افکندی، مرا بگذاشتی؟ !
هان چه دیدی بهتر از پیکار من
تا شدستی سست در اشکار من؟!
آن چه دیدی تا چنین خشمت نشست
تا چنین برقی نمود و باز جست؟
آن چه دیدی؟ که مرا زآن عکس دید
در دل و جان شعله‏ای آمد پدید
در شجاعت، شیر ربانی‏ستی
در مروت خود که داند کیستی
ای علی! که جمله عقل و دیده‏ای
شمه‏ای واگو از آن چه دید

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا زمین قدم برداشت آسمان نوشت علی
آسمان كه بر پا شد كهكشان نوشت علی
كهكشان كه بر پا شد یك جهان نوشت علی
این جهان كه معنا شد بیكران نوشت علی
بیكرانه ها پر شد لامكان نوشت علی
با هر آنچه كه می شد با همان نوشت علی
با قلم نوشت علی با زبان نوشت علی
و سپس هر آنچه داشت در توان نوشت علی
روی صورتِ انسان روی جان نوشت علی
با غبار او روی چشممان نوشت علی
آنقدر نوشت از او تا جهان پر از او شد
تا كه دست حق رو شد ذكر عاشقان هو شد
پس دو مرتبه روی صورتم نوشت علی
دوست داشت پس روی قسمتم نوشت علی
در رگم كه جاری شد غیرتم نوشت علی
پا شدم زمین خوردم همتم نوشت علی
تا كمی ضعیف شدم قوتم نوشت علی
آمدم ذلیل شوم عزتم نوشت عل

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلم شکست، دوباره هوای دلبر کرد
حضور دلبر خود را دوباره باور کرد
دلم به رسم ادب رو به سوی حیدر کرد
فضای ذهن مرا یاد او معطر کرد
به نام نامی مولا دوباره مست شدم
برای گفتن ازو من قلم به دست شدم
قلم به دست گرفتم ز عشق بنویسم
شکسته بسته و با رمز عشق بنویسم
امان دهید که من هم ز عشق بنویسم
کنون نه، بلکه دمادم ز عشق بنویسم
خدا نموده مرا خلق تا علی گویم
که یا علی بنویسم و یا علی گویم
به روی سینۀ من حک شده است نام علی
وجود داشت ز روز الست نام علی
به جز خدا سبب هر چه هست نام علی
غرور قافیه ها را شکست نام علی
برای وصف علی شعر و واژه لازم نیست
"علی، علی است" تمام سروده ها ضمنی است
علی که خلق نشد جز نبی از

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای به خلق از خلق اولا یا امیرالمؤمنین!
وی به جن و انس مولا یا امیرالمؤمنین!
خلق بی‌تو قطرۀ از هم جدا افتاده‌اند
با تو می‌گردند دریا یا امیرالمؤمنین!
کیست جز تو باء بسم الله رحمان الرحیم
در کتاب حق‌ تعالی یا امیرالمؤمنین!
از خدایی با خدایی تا خدایی در خدا
ای خدا را عبد اعلا یا امیرالمؤمنین!
در شب معراج بر گوشش رسید آوای تو
هر چه احمد رفت بالا یا امیرالمؤمنین!
طاعت کونین بی تو شعله‌ای از دوزخ است
بس بوَد مهر تو ما را یا امیرالمؤمنین!
پیش‌تر از بودن ما ای همه چشم خدا
چشم بگشودی تو بر ما یا امیرالمؤمنین!

من نمی‌دانم که هستی آنقدر دانم که هست
خلق عالم بی‌تو تنها یا امیرالمؤمنین!
من نمی‌دانم که هست

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

در تن من جان علی ست، خون به شریان علی ست
هر طپش قلب من، ذکر علی جان علی ست
پتک به غم ها بکوب، بر دف تقوا بکوب
مست شدی پا بکوب، مرشد مستان علی ست
صاحب ِتیغ دو سر، خط شکن بی سپر
بی زرۀ با جگر، مرد به قرآن علی ست
واژه ی مردی از او، گشته چه پر آبرو!
شاعر طوسی بگو، رستم دستان علی ست
مذهب تمارها، مکتب عمارها
نهضت مختارها، معرکه گردان علی ست
شیخ خِرد کیش ها، لیلی دل ریش ها
حیرت درویش ها، جذبه ی عرفان علی ست
کعبه ی انگورها، مروه ی تنبورها
مشعر این شورها، رونق ایمان علی ست
قرب إلی الله اوست، غیر علی های و هوست
سرمه ی چشمم شده، خاک کف پای دوست
حق و حقیقت علی ست، راه هدایت علی ست
زینت و زیبنده ی، نام ولا

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

گهی رحمان و گه جبّار می شد
گهی غفار و گه قهّار می شد
عبایش را كه میپوشید حیدر
خودش یك كعبه یِ سیّار می شد

شاعر : اصغر عظیمی مهر

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

راه علی و آل، ره رضوان است
مهرش سبب شفاعت و غفران است
بر هرکه نپیمود رهش را، گوئید
"این ره که تو می روی به ترکستان است"

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• یحیی