حضرت علی علیه السلام

علی کوثرعلی رهبرعلی شم حیات است
علی عالم علی عادل علی راه نجات است

علی اول علی آخرعلی شاه جهان است
علی والا علی مولا علی رازنهان است

علی ظاهرعلی باطن علی مردنبرد است
علی قاطع علی فاتح علی چون شیر مرداست

علی زاهدعلی شاهدعلی آقای دین است
علی برترعلی سرورعلی نورزمین است

علی منطق علی ناطق علی باب علوم است
علی داناعلی داراعلی وردنجوم است

علی یاورعلی داورعلی تنهاترین است
علی مونس علی مخلص علی زیباترین است

علی مبداعلی مقصدعلی مولای عشق است
علی شاکرعلی صابرعلی بالای عشق است

علی هامی علی نامی علی اهل یقین است
علی عارف علی صاحب علی یار امین است

علی لایق علی صادق علی درمان درداست
علی بیدارعلی سالارعلی تسنیم سرداست

علی شافی علی کافی علی کشتی نوح است
علی غالب علی خائف علی آرام روح است

• شنبه
• 17
• تیر
• 1402
• ساعت
• 18:26
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خوشاآنڪـــس ڪــــه مولایش علے شــــــــد
دمـــــــــادم ذڪـــرلبــهایـــش علـــــــــــے شــــــــــد

خوشــاآنڪــــــس ڪــــه ازایــــــن دارودنیـــــا
بجـــــــــــاے نقـــــــــــــره ڪالایش علے شـــــــــــــــد

خوشاآنڪـــــــــس ڪـــــــه در دنیـــــــــــاےفانـــــــــــــــے
امیـــــــــــــــــــــدصبح فردایــــــــــــــــــش #علـــــــــــــــے شد

خوشاآنڪس که درمیــــــــــز قضـــــــــــاوت
تمـــــام حڪم اعضایش عــــلے شــــــــــــــد

• شنبه
• 17
• تیر
• 1402
• ساعت
• 18:47
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

زینت نام بشر است یاعلی
بعد خدا دادگر است یاعلی
مادرما فاطمه خیرالنسا
برهمه ی ماپدر است یاعلی
عرش خداسایه ی روی سرم
نام توهم تاج سراست یاعلی
آیه ی تطهیر به نام شماست
پاک تر ازچشم تر است یاعلی
بعد رسولان امین بربشر
دادگر و پاک تر است یاعلی
گفته سخن با نفس حیدری
بر همه کس بال وپراست یاعلی
گفته مسیح اسم تو را باشعف
نام تو ازهرچه سراست یاعلی
شعله ی آتش به تو تعظیم کرد
سردتر از سردتر است یاعلی
جن و ملک خادم درگاه تو
خیل ملک پشت سراست یاعلی
هرکه به دل حب توگیرد علی
معتبر و مفتخر است یاعلی
هر که پیام تو شنید و نگفت
مدح تو را کور و کراست یاعلی
هر که ز تو دورشد و دورشد
محتضر درخطر است یاعلی
نام تو شیرینی جان من و
نقل ونبات وشکراست یاعلی
نیست هراسی زحساب وکتاب
عشق توهمچون سپراست یاعلی
ذکر خدا و نبی و فاطمه
مدح تو والا پسر است یاعلی
کیست بجز توبه تمام جهان
صاحب شمس وقمر است یاعلی
گفت پیمبرکه تویی باب علم
علم تو دُرّ و گهر است یاعلی
ساقی عطشان تو در احتضار
چشم بر این راه و دراست یاعلی
یاعلی و یاعلی و یاعلی
یاعلی و یاعلی و یاعلی

• یکشنبه
• 18
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:34
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

اولین ذکر بشر حیدر مدد
نغمۂ صبح سحر حیدر مدد

وقت رزم شیر مردان جهان
واژۂ فتح و ظفر حیدر مدد

عاشقان گویند وقت عاشقی
یکصدا و مُسْتَمَر حیدر مدد

پشت هم وقت عبادت گفته ام
گاه با چشمان تَر حیدر مدد

کیست این زیباجمال مه لقا
نزد خالق مُعْتَبَر حیدر مدد

درشب معراج آمد در نوا
راوی صدها خبر حیدر مدد

می درخشد درسیاهی ماه ما
برتر از شمس وقمرحیدر مدد

ماه تابان غدیر خم تویی
می زنم سوی تو پَر حیدر مدد

حال ایوان نجف ناگفتنی ست
می زنم حلقه به در حیدر مدد

بَر صد و ده بار ذِکر یا علی
می شوم من مُفْتَخَرحیدرمدد

• یکشنبه
• 18
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:35
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

فاروق اعظم علی و ساقی کوثر علی
نائب مرسل علی و شافع محشر علی
دست حق در آستین سید کون و مکان
قائد و رهبر علی و شافی و مشعر علی
معنی عدل و عدالت راز دارِ هل اتی
در میان شیر مردان فاتح خیبر علی
کاتب آیات رحمان ناطق شرح حدیث
حافظ آیات قرآن زوجه ی کوثر علی
هادی و حیدر علی و فاضل و افضل علی
عالم علم لَدُنی از همه برتر علی
او قَسیم الجنّةِ و النّار در ارض و سما
پس امیر المومنین صفدر یا حیدر علی
عُروة الوثقی علی باشد سِرُّ الله علی
حجة الله قدرت الله مسجد و منبر علی
تالی الله و یَدالله بابِ علم لا یَزال
اَشْجَع الناس آن وصی پاک پیغمبر علی
باب علم است و حقیقت یا علی المرتضا
بوترابی همچو آبی بر نبی لشگر علی
دست گیر خلق در محشر تو اولاد تو
خادم در گاه تو با فخر چون قنبرعلی

• یکشنبه
• 18
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دمی به شوق محبّت غزل سروده دلم
به مردی و به مرامت غزل سروده دلم
کجا مرا که زنم لاف عاشقی تو را
فقط به عشق شفاعت غزل سروده دلم
تویی تو مولد کعبه تو خود مسیحایی
برای جلب رضایت غزل سروده دلم
تویی تو لنگر عرش و ابا البشر حیدر
به جایگاه ولایت غزل سروده دلم
امیر عالم و آدم انیس طفل یتیم
تویی مجیر به امّت غزل سروده دلم
ترک به خانه ی خالق برای تو افتاد
برای شرح حکایت غزل سروده دلم
کبوتر دل من پر زنان سوی حرمت
به رو به روی ضریحت غزل سروده دلم
زبان الکن و حاجات ما ندارد تَهْ
نبوده قصد جسارت غزل سروده دلم
تویی امیر دل ما تویی تو شاه نجف
علیست ذکر عبادت غزل سروده دلم
نبوده ذکر تو لایق برای هر دهنی
برای کسب فضیلت غزل سروده دلم
بگیر رشته ی دل را بکش به راه خود
برای عدل و عدالت غزل سروده دلم
نظر به ساقی عطشان خود نما مولا
فقط به قصد اطاعت غزل سروده دلم

• یکشنبه
• 18
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:42
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

عدالت بی علی معنا ندارد
شهادت بی علی معنا ندارد
ستون عرش بر روی زمین است
ولایت بی علی معنا ندارد
شفیع روز محشر بوده و هست
شفاعت بی علی معنا ندارد
چو فردا نامه ی ما را بخوانند
قیامت بی علی معنا ندارد
امام اولین او بوده و هست
امامت بی علی معنا ندارد
وصی خاتم مرسل علی بود
رسالت بی علی معنا ندارد
ببارد دیدگان در صحن پاکش
زیارت بی علی معنا ندارد
علی معنی حق است و حقیقت
حقیقت بی علی معنا ندارد
به بارور و به نیرو مرد خیبر
رشادت بی علی معنا ندارد
ز نسل پاک او معصوم تر نیست
طهارت بی علی معنا ندارد
به وقت مرگ دستم را بگیرد
ضمانت بی علی معنا ندارد
اگر ساقی تو مجذوب خدایی
هدایت بی علی معنا ندارد

• یکشنبه
• 18
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:43
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

یا علی مولا علی (2)
بگو با صوت جلی ،صد و ده بار یا علی
بعد پیمبر فقط ، علی باشد ولی
ذکر عبادت علی ، عین سعادت علی
وقت شفاعت علی، اذن شهادت علی

یا علی مولا علی (2)
کوثر و طاها علی ، عالی اعلا علی
وصی مرسل علی ، زوجه ی زهرا علی
فاضل برتر علی ، از همه بهتر علی
فاتح بدر و حنین ، فاتح خیبر علی

یا علی مولا علی (2)
کاشف الاسرار علی ، سید الابرار علی
رجب تا روز غدیر ،یکصد و ده بار علی
ذکر سلامت علی ، روز قیامت علی
نهج البلاغه باشد ، شرح کلامت علی

یا علی مولا علی (2)
اول امیره علی ، چقدر دلیره علی
رو دست های پیغمبر ، ماه غدیره علی
ساقی کوثر علی ، صفدر و حیدر علی
حامی مستضعفان ، مولای قنبر علی

• یکشنبه
• 18
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:49
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ما غلام حیدر و عبد خدای حیدریم
نسل در نسل عاشق بی ادعای حیدریم
ما مرید فاطمه و ذاکر حبل المتین
دست بوس و خانه زاد بچه های
شاه دین
از ازل در سرنوشت ما نوشته آ ن ولی
اشهد ان امیر المومنین باشد علی
دستگیر و شافع و بخشنده باشد ،مهربان
فاتح بدر و حنین و خیبر است اندر جهان
خون در رگ های ما جوشیده از حب اش همی
آنکه خلقت را به نور خود نموده منجلی
زاده شد در کعبه و فخر تمام عرش شد
چند روزی میهمان آ دمی در فرش شد
یک ترک افتاد در بیت خدا ماه رجب
سیزده این ماه خلقی را نموده در عجب
او علی شد چون خدایش نام کرد
بعد احمد مقتدایش نام کرد
آ یه آ یه مدح قرآن از علیست
آ یه تطهیر و عرفان از علیست
ای مسیحای مسیحای تمام اولیا
یوسف خوش چهرۂ اهل کسا
بوترابی و کلیمی و حطیمی مرتضی
وارث و یار و انیس و غمگسار مصطفی
شهسوار لافتی ای تاج دار اهل اتی
حصن تو حصن حصین در هر کجا
ساقی کوثر تویی شمشیر تو شد ذوالفقار
بر حسین و بر حسن بابای پاک و تاجدار
همسر زهرایی و ارباب بر قنبر تویی
مرد نخلستان طاها مشک و هم عنبر تویی
خاک پای حیدرم عشقش نشانده در دلم
ساقی و مداح علی لطف خدای سرمدم

• یکشنبه
• 18
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:50
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

علی در نیمه های شب ،به فکر مستمندان بود
به فکر قلب رنجور تمام دردمندان بود
درون سینه دردی داشت، درد مردم مظلوم
کسانی که به ناحق می شوندازحق خود محروم
امیر المومنین باشی ، و هم بازی با ایتام
به روی دوش نان،خرما و در تاریکی هر شام
کریمی که کریمان ریزه خوار خوان او بودند
ولی با جهل هر جایی ، بلای جان او بودند
درون نیمه های شب،به نخلستان گذر میکرد
برای چاه ها هر دم ، گِلِه از این سحر می کرد
تمام هَم و غم او ،هدایت بهر انسان بود
مرام و مسلک مولا همه آیات قرآن بود
علی کاتب،مفسر،معنی قرآن ناطق بود
زمان بندگی مست خدا،آری چه عاشق بود
علی شد شهره ی عالم ،خریدار دل محزون
ولی افسوس فرق نازنینش غرق شد در خون
علی عین عدالت بود ،شیر بیشه ی خیبر
علی لام لیاقت بود ، تا شد ساقی کوثر
علی یا از خدا بوده و یا مست جمال او
چه باید گفت ازقدر،وجمال و هم کمال او
علی درجسم چون انسان،وجودش غرق شددر نور
علی محو جمال حق،علی نوریست فوق النور

• دوشنبه
• 19
• تیر
• 1402
• ساعت
• 15:41
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

می نویسم واژه واژه شعر در مدح علی
آنکه عالم را به نور خود نموده منجلی
چون قلم در دست می لرزد به نام پاکتان
سطر سطر شعر من ختم است به نام حیدری
ساقی کوثر امیر المومنین است نامتان
این قلم در صفحه می رقصد که شاه وسروری
فاتح بدر و حنین و قهرمان خیبری
دشمنانند جذب علم و قدرت و عشقش همی
شیعه و سنی ندارد هم مسلمان ارمنی
سجده کرده بر عدالت یا به حکمت بر ولی
یاور و یار و انیس و جانشین مصطفاست
همسر و هم کفو زهرا شأن مولا شد بلی
اسم اعظم نام زیبایت بود بر عاشقان
موقع درد و غم و اوج گرفتاری یلی
ساقی و لطف و عطای مهربان مولای ما
چون سرشتند سیرت ما را ز پس ماند گلی
می نویسم می سرایم ذاکر مدح توأم
اشهد ان امیر المومنین باشد علی

• دوشنبه
• 19
• تیر
• 1402
• ساعت
• 15:47
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ای حبیب قلب عالم یا علی
معنی حق و حقیقت یا علی

حیدر و صفدر الا ماه جهان
ای انیس عالمین مولای دین

بوتراب و بوالحسن در شأن توست
ای صفای قلب غم خواران علی

بر یتیمان جهان بابا تویی
ای پدر بر خلق عالم یا علی

دست ما بر دامن پر مهر تو
ای شفیع عالمین مولا علی

چشم ساقی در شب قبرش به توست
لطف بنما جان زهرا یا علی

شیعیانت هر کجا بر عشق تو
جان سپارند بهر یاری یا علی

• پنج شنبه
• 22
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:38
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دل من در حرمت ای مه تابان گردید
هر کجا رفت ولی بهتر از آنجا که ندید

توی ایوان نجف این دل من پر می زد
به خدا بهتر از این خونه ندارم آقا جون

کاش می شد با پا بیام زیارت اون حرمت
آخه من همیشه با دل اومدم تو حرمت

یا علی ای شه خوبان شب میلاد شماست
ملک و ملک به پابوسی میلاد شماست

زادگاهت کعبه و جایگه توست نجف
خوش به حال دل شیعه که نجف جای شماست

از خدا می خوام شفاعت شما رو آقا جون
شب اول ،لحظه مرگ ببینم چهره ی زیبات آقا جان

ساقی امروز شادمان از قدم مهر شماست
لطف کن نوکر زهراو حسین یاد شماست

• پنج شنبه
• 22
• تیر
• 1402
• ساعت
• 13:39
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

یا مقلب قلب من را چاک کن
غیر اولاد علی را خاک کن
واندرآن نام حسین بن علی
یا ابالفضل جوان را جای کن
یا محول حول اولاد علی
ما و نسل ما همه همراه کن
یا مدبر کن تو تدبیر ی و ما
عاشقان کربلا را شاد کن
حول فرزندان زهرای بتول
قلب های ما همه دلشاد کن
با شفاعت از علی و آل او
روز محشر نامه ها را پاک کن
مهر و امضا از حسین بن علی
اذن محشر را ز مادر لاک کن
یا مقلب قلب ما را چاک کن
واندر آن عشق علی را خاک کن

• پنج شنبه
• 22
• تیر
• 1402
• ساعت
• 18:33
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

وقتی غزل به پای تو تعظیم می کند
صد بیت و رباعی به تو تقدیم می کند
مدح و ثنا ی تو ز عنایات خالق است
زین روست خلق به توتکریم می کند

وقتی که شعر تو غزل ناب می شود
کوهی زجنس سنگ پای توآب میشود
تعظیم به پای توکرده تمام مخلوقات
جنسی زجنس تو چه نایاب میشود

چلچراغ روشن دنیای محرومان تویی
آ نکه دارد در دلش نوری از قرآن تویی
ای انیس و مونس شب های تار من بیا
چشم برراه نشستم منجی انسان تویی

• پنج شنبه
• 22
• تیر
• 1402
• ساعت
• 21:27
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ما خلق شدیم عاشق و بیمار بمیریم
ما خلق شدیم در طلب یار بمیریم

ما خلق شدیم نوکری ات را بستانیم
ما خلق شدیم رهرو این راه بمانیم

ماخلق شدیم روضه جانسوزبخوانیم
ما خلق شدیم شب و هر روز بخوانیم

ما خلق شدیم تا پر خود باز نمائیم
هر جمعه شبی تا حرم پرواز نمائیم

ماخلق شدیم دلخوشی حضرت زهرا
سرباز شویم سینه زن ماتم عظما

در خلقت ما عشق علی می جوشد
در ماتم فرزندش سیه می پوشد

ما خلق شدیم که بگوییم حسین
سرمست شویم و ببوئیم حسین

ما خلق شدیم در حرم یار بمیریم
تا مُهْرِ ولایتش دم مرگ بگیریم

• شنبه
• 24
• تیر
• 1402
• ساعت
• 16:08
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

در عرش خدا آنچه به پیغمبر گفت
تا ختم کلام گفت و باز از سر گفت
در یکصد و بیست بار , معراج رسول
بیش از همه از ولایت حیدر گفت

تنها نه علی مدد پیمبر می گفت
جبریل علی علی مکرر می گفت
فرمود پیمبر شب معراج , خدا
با من سخن از زبان حیدر می گفت

مولاست علی کمال مطلق با اوست
آرامش این چرخ معلق با اوست
بشناس حقیقت خدا را با او
زیرا که علی است با حق و حق با اوست

دریاست دلش ، آب حیات است علی
بر خلق ، سفينة النجات است علی
وقتی که نبی " لحمک من لحمی" گفت
شایسته ی ذکر صلوات است علی

مرحب شکنی که فتح خیبر با اوست
آرامش خاطر پیمبر با اوست
در فضل و کرامتش همین بس باشد
گویم اگر اختیار محشر با اوست

روزی که به پا شود فغان از آتش
بیرون نبرد خصم تو جان از آتش
دلبسته ی عشق تو علی می ماند
در سایه ی عرش در امان از آتش

آنان که علی مرتضی را دیدند
آئینه در آئینه خدا را دیدند
آغوش گشود کعبه مانند صدف
تا گوهر ناب لافتی را دیدند

با نور خدا ز یک سرشت است علی
عنوان کتیبه ی بهشت است علی
فرمود نبی : در آسمان ها دیدم
بر صورت هر چیز نوشته است علی

ﺁﺩﻡ ﺑﻪ ﻧﻮﺍﯼ ﺍﻟﺘﺠﺎ ﮔﻔﺖ ﻋﻠﯽ
ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﯼ ﺷﻔﺎ ﮔﻔﺖ ﻋﻠﯽ
ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﻠﯿﻞ ﺑﺖ ﺷﮑﻦ ﮔﻠﺸﻦ ﺷﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎ ﮔﻔﺖ ﻋﻠﯽ

بر عدل و كرم مرز تلاقى است على
در جام خدا جرعه باقى است على
لب تشنه كسى نمى رود از لب حوض
بر كوثر ناب عشق ساقى است على

تن‏پوش عدالت و صفا در بر داشت
باغ دل او ز عشق و ايمان بر داشت
آفاق شد آكنده ز عطر صلوات
وقتى كه درِ قلعه ى خيبر بر داشت

آن مظهر مهر ازلی را بردند
در نیمه ی شب نور جلی را بردند
تشییع جنازه اش تماشایی بود
بر دوش فرشتگان علی را بردند

• چهارشنبه
• 28
• تیر
• 1402
• ساعت
• 11:27
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

با صَداقت باش یارِ ما شَوی
لاف با عاشِق مَزَن رُسوا شَوی

کارِ ما بَر سِرّ حَق پِی بُردَن است
دَر سَبُوی مَعرفت مِی خُوردَن است

بی رُخِِ ساقی جَهان باقی مَباد
لَحظه اِی مِیخانِه بی ساقی مَباد

حُرمَتِ مِیخانه از مَستی بُوَد
حقِ مِی بِشکَستَن از پَستی بُوَد

ما نَه آن دُردی کِشِ ساقی کُشیم
ما فَقط دَر سایهء ساقی خُوشیم

رَمز و رازِ عِشق با عاقِل مَگُو
حَرفِ مِی با مَردمِ جاهِل مَگُو

در بَهاران صُحبتی از دِی مَکن
جاهِلان را با خَبر از مِی مَکن

مِی که ما گُوئیم مَستی آوَرَد
نیستی، نِی، بَلکِه هَستی آوَرَد

مِی که ما گُوئیم صاف است و زُلال
این چِنین مِی را خدا کردِه حَلال

مِی که ما گُوییم داروی دِل است
مِی چه مِی؟ حَلّالِ صَدها مَشکل است

مِی که ما گُوییم خالِص کُوثَر است
آن بُلورین جام دَستِ حِیدَر است

مِی که ما گُوئیم لُطفِ حَق بُوَد
لُطفِ حَق دَر مَستیِ مُطلق بُوَد

مِی که ما گُوئیم عاری از ریاست
مَست از این مِی اَنبیاء و اوُلیاست

مِی که ما گُوئیم اَلطافِ جَلیست
مَستیِ این مِی، فَقط یک یا عَلیست

ساقیّ ما دَر سَقایَت اوّلیست
تا اَبَد مُولای سَرمَستان عَلیست

مِی که ما گُوئیم زَهرا می دَهد
با تَوَلّی و تَبرّی می دَهد

مِی که ما گُوییم دَستِ فاطمَه است
ساقیش مُولاست، مَستِ فاطمَه است

مِی که ما گُوئیم صَهبای وِلاست
ساقی و میخانه اَش دَر کَربَلاست

مِی که ما گوئیم پُر سُوز و تَب است
آن بُلورین جام، دَستِ زِینب است

مستی #خوشزاد از این مِی بُوَد
دیدَنِ ساقی چه دانَد کِی بُوَد

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

آنکه کند مستی دل اختیار
مستی دل می کشدش سوی یار

میکده مست است ز مینای دوست
بتکده سر می دهد آوای دوست

مستی می از لب شیرین ماست
جام میش ملت و آیین ماست

می که شود از قدحش جلوه گر
می زند آتش به همه خشک و تر

آتش عشقست مگو نار کین
آتش هستی دهِ آیین و دین

آتش سوزندهء اندیشه ها
آتش بر باد دهِ بیشه ها

نقش عدم بر همه دلها زند
از پی آن هستی جان می دهد

آتش میِ، زنده کند مرده را
جان بدهد قالب افسرده را

هر که زند جرعهء این می به لب
آتش حیرت شود از تاب و تب

ساقی آن، دست خدای ازل
ساقی آن، مظهر آن لم یزل

نیست در این میکده از شک و ریب
جام مِیَش از خُم الطاف غیب

ساقی آن، ساقی جام ولاست
مست ازل، جان نبی، مرتضاست

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

نُوِشتِه بَر درِ فِردُوس کَاتبانِ قَضا
نَبی رَسول و وَلیعهد، حِیدَرِ کَرّار

زِ نامِ اوُست مُعلّق سَما و کُرسی و عَرش
زِ ذاتِ اوُست مُطبّق زَمین، بِدین هَنجار

علی امام و علی اِیمَن و علی اِیمان
علی اَمین و علی سَروَر و علی سَردار

علی عَلیم و علی عالِم و علی اَعلَم
علی حَکیم و علی حاکِم و علی مُختار

علی نَصیر و علی ناصِر و علی مَنصُور
علی حَکیم و علی حاکِم و علی مُختار

علی نَصیر و علی ناِصر و علی مَنصُور
علی مُظفّر و غالِب، علی سِپهسالار

علی عَزیز و علی عَزّت و علی اَفضل
علی لَطیف و علی اَنوَر و علی اَنوار

عَلیست فَتحِ فُتُوح و عَلیست راحَتِ رُوح
عَلیست بَحرِ سَخا و عَلیست کُوهِ وِقار

علی سَلیم و علی سالِم و علی مُسلِم
علی قَسیمِ قُصُور و عَلیست قاسمِ نار

علی صَفی و علی صافی و علی صُوفی
علی وَفی و علی صَفدَر و علی کرّار

علی نَعیم و علی نَعمت و علی مُنعم
علی بُوَد اَسدالله، قاتِلِ الکُفّار

علی زِ بَعدِ مُحَمّد، زِ هر که هَست بِه است
اَگر تُو مُومِنِ پاکی، بِکُن بَر این اِقرار

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

کَس را چه زُور و زُهرِه که وَصفِ علی کُیند؟
جَبّار در مُناقبِ او گُفته «هل اتی'»

زُورآزمای قَلعهء خِیبَر که بَندِ او
در یِکدِگَر شِکست به بازُوی لافتی

مَردی که در مَصافِ، زِره پیش بَستِه بُود
تا پیشِ دُشمَنان نَدَهَد پُشت بَر غَزا

شیرِ خدای و صَفدَر مِیدانِ بَحرِ جُود
جانبَخش دَر نَماز و جَهانسُوز دَر وِغا

دِیباچهء مُروّت و سُلطانِ مَعرفَت
لَشکرکِش فُتوّت و سَردارِ اَتقیا

فَردا که هَر کسی به شَفیعی زَنَند دَست
ماییم و دَست و دامنِ مَعصُومِ مُرتَضی

یارَب، به نَسلِ طاهرِ اوُلادِ فاطمِه
یارَب، به خُون پاکِ شَهیدانِ کَربَلا

دِلهای خَسته را به کَرم مَرهَمی فِرِست
اِی نامِ اَعظُمَت درِ گَنجینِهء شَفا

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

به حِیرتم كه چه وَصفی كُنَم به شاُن علی
كه عَرش و فَرش بُوَد جُملِه مَدحِ خوانِ علی

نَه من كه طَبعِ هِزاران چُو مَن فُرو مانَد
زِ بر شِمُردَن اوُصافِ بی كَرانِ علی

عُلوِ قَدر هَمین بَس بُوَد كه در دو جَهان
عَلیست آلِ مُحَمّد مُحَمّد آلِ علی

اَگر مَتاعِ دو عالَم به دَستِ مَن باشد
فَدای نامِ علی می كُنم به جانِ علی

به آستینِ سَعادَت كُجا رَسد دَستَش
كسی كه چِهرِه نَسایَد بَر آستانِ علی

بَساطِ گُلشنِ جَنّت به دیگران بَخشَم
اَگر گُلی به كَف آرَم زِ بُوستانِ علی

به پادشاهی عالَم فُرو نَیارَد سَر
هر آن گِدا كه بُوَد ریزِه خوارِ خوانِ علی

زِ نَقدِ هر دو جَهان تا كه بی نیاز شَوی
به جُوی گُوهری از گَنجِ شایگانِ علی

به راهِ عِلم و عَمل پیشتازِ اُمّت بود
كسی نبُود دَرین عَرصه هَم عنانِ علی

بَر آشیانهء باغِ جَهان از آن نَنِشَست
كه بَر فَرازِ فَلك بُود آشیانِ علی

جَهان و جیفهء او را به نیم جُو نَخَرید
كسی نَداد طلاقِ جَهان بِسانِ علی

دِلا زِ آتَشِ دُوزَخ كسی بُوَد اِیمَن
كه دوستدارِ علی گَشت و دُودِمانِ علی

اَگر تو نیز چو مَن بَندِهء گُنَهكاری
بِجُو شَفاعَت فَردا زِ خاندانِ علی

علی كه آیَتِ حَق بُود حُق بُوَد همِه را
فُروغ و فَخر فُروشَند پِیرُوانِ علی

چو #نظمی ار هَمِه عالَم شَوَد مَدیحِه سَرای
مَدیحِه یی نَسُرایَد كسی به شَاُنِ علی

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 13:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

آنکه شده خاك رهش كيميا
گنج دو عالم، علی مرتضا

هر چه بُوَد جلوهء پیغمبری
جمله هویدا به رخ حیدری

معتکفان حرم مرتضا
گشته مکین بر سر عرش استوی

سرمه بر خاک درش هر ملک
جیره خور مائده اش نُه فلک

تاج ستانند ز خاکش شهان
باج گزارند به تختش کِهان

هر که به درگاه علی راه یافت
جاه بلند از در آن شاه یافت

نصر خدا با همه یاران اوست
خشم خدا با همه عدوان اوست

از کرم حضرت پروردگار
پیرو او در دو جهان رستگار

گفت نبی کنتُ نبیاً له
هست علی والی والای او

من وَ علی از شجر واحدیم
از شجر نور جلیل کریم

سایر ناسند ز نخلی دگر
آن دگرانند ز نحلی دگر

خواست تجلی چو نماید جمیل
نور مرا خلق نمودش جلیل

از پس آن، نور مرا شق نمود
یک، دو شد و نور جلالش فزود

نور دُوُم نور علی شد عیان
کنز خفی گشت پدید از نهان

از من و از نور علی آنزمان
فاطمه آورد حق لامکان

زانسپس از نور من و فاطمه
وان علی آن بر دو جهان قائمه

دست ازل، نور حسین و حسن
کرد پدید از سر لطف و مِنَن

از کرم خالق جان آفرین
پنج، ز اسماء علیم مبین -

گشت مقرر به من و بر علی
بر سهء دیگر، ز حکیم ولی

حق که خودش حضرت محمود بود
نام مرا کرد محمد ز جود

زانکه علی بود خدای جمیل
نام علی کرد علی آن جلیل

فاطر اقطار ثری' و سما
فاطمه را نام نهاد از عطا

صاحب احسان چو بُوَد از قدیم
نام حسن گشت پدید از کریم

محسنِ خلق از کرم لاعِداد
نام حسینی به حسین برنهاد

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 13:17
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

تا صورتِ پِیوَند جَهان بود، علی بود
تا نَقشِ زَمین بود و زَمان بود، علی بود

شاهی که وَلی بود و وَصی بود، علی بود
سلُطانِ سَخا و کَرم و جُود، علی بود

هم آدَم و هم شِیث و هم اِلیاس
هم صالِحِ پِیغمبَر و داوود، علی بود

هم مُوسی و هم عیسی و هم خِضر و هم اَیُوب
هم یُوسِف و هم یُونس و هم هُود، علی بود

مَسجُودِ مَلائک که شد آدَم، زِ علی شد
آدَم چو یکی قِبلِهء مَسجُود، علی بود

هم اوّل و هم آخَر و هم ظاهر و باطِن
هم عابِد و هم مَعبَد و مَعبُود، علی بود

آن لَحمَک لَحمی بِشِنُو تا که بِدانی
آن یار که او نَقشِ نَبی بود، علی بود

مُوسی و عَصا و یَدِ بِیضا و نُبُوَت
در مِصر به فِرعُون که بِنَمُود، علی بود

چَندان که در آفاق نَظَر کَردَم و دیدَم
از روی یَقین در هَمِه مُوجُود، علی بود

آن شاهِ سَر اَفراز که اَندَر شَبِ مِعراج
با اَحمَد مُختار یِکی بود، علی بود

آن کَاشِف قرآن که خدا در همِه قرآن
کَردَش صِفتِ عِصمت و بِستُود، علی بود

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 13:18
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

زِ طریقِ بنده گیّ علی نه اگر بَشر بخدا رَسد
بچه دل نهد بکه رو کُند بچه سُو رود بکجا رَسد

زِ خدا طلب دلِ مُقبلی به علی زِ جان مُتوسلی
که اگر رَسد به علی دِلی به علی قَسم بخدا رَسد

ازَلی وِلایَتِ او بُوَد اَبدی عِنایَت او بُوَد
زِ کفِ کِفایَت او بُوَد بخدا هر آنچه بِما رَسد

به علی اگر بَری اِلتجا چه در این سَرا چه در آنسَرا
همه حاجتِ تو شَود روا همه دردِ تو به دوا رَسد

علی ای تو یاورِ و یارِ ما اَسفا بِحالِ فِکار ما
نه اگر بِعقدهء کارِ ما مدَد از تو عُقده گُشا رَسد

نه بِهر که هر که فَدا شَود چو فَدائی تو بجا شَود
که هر آنکه در تو فَنا شَود زِ چِنین فَنا به بَقا رَسد

بُوَد ای مُربیّ جان و دل زِ تو خیمه گر چه در آب و گِل
تویی آنکه فِیضِ تو مُتَصِل بِفرشتگانِ سَما رَسد

دو جَهان رَهینِ عِنایَتَت رهِ حَق طریقِ هِدایَتَت
همه را بِخوانِ وِلایَتَت زِ خدا هماره صَلا رَسد

به غَدیرِ خُم چو باَمرِ هُو بِسُتودَت اَحمدِ نیک خُو
به جَهانیان زِ نِدای او همه لَحظه لَحظه نِدا رَسد

زِ رُخَت که نُورِ خدا از آن بُوَد ای وَلیّ خدا عَیان
بِدل و بَدیدء عاشقان همه لَمعه لَمعه ضیا رَسد

به مؤآلفِ تو مَقر جِنان به مُخالفِ تو سَقر مَکان
بِتو نیک و بَد شَود اِمتحان زِ تو خیر و شَر بِجزا رَسد

چو منی کُجا و ثِنای تو که تو را سُتودِه خدای تو
چه بیان کُنم بِسَزای تو که تو را بِحدَّ ثِنا رَسد

مَگر از زَبونیِ خود زَبان بُگشایم اِی شَهِ اِنس و جان
که کُند زِ مُحنَتِ خود بیان بِحضُورِ شَه چو گِدا رَسد

تو شَهی و بنده گِدای تو سَر و جانِ من به فَدای تو
چه شَود زِ بَرگ و نَوای تو دِلِ بینَوا به نَوا رَسد

دِل من که غُنچه صُفت شَها شده خون سَزَد چو گُلِ از صَبا
زِ نَسیمِ لطفِ تو ذو العطا بِکمالِ لطف و صَفا رَسد

تو بِحق زِ هر چه مُقدّمی بِقضا تو آمر و حاکمی
زِ تو بینم آنچه بمن همی زِ قدَر رود زِ قَضا رَسد

به #صغیر خَسته لَقای تو بُوَد اِنتهای عَطای تو
چو بِقائلینِ ثَنای تو زِ درِ تو اَجر و عَطا رَسد

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

در هر کسی که زدم نشد به مراد کام دلم روا
مگر ای شهنشه انس و جان تو کنی به درد دلم دوا

چه اسیر سلسلۀ محن چه دچار موج ظلام غم
بِوِلاءِ ذاتِک إِنْتَجى بضیاء وَجْهِک اهْتَدَى

گل اگر شکفته به گلستان به جز این نباشدش آرزو
که شمیم زلف تو بشنود مگر از روایح جانفزا

أَرَجَى جَنانُ مَنِ الَّذى هُوَ فِی صِفَاتِک مُنْکِرٌ
که نصیبه ای ز حنان حق رسدش به عرصه گه جزا

مگر از شمائم کوی تو نفسی شنیده سحرگهان
که چو سرخوشان شبانگهی بگرفته راه چمن صبا

همه در هوای اشارتی که کند قبول خدائیت
لِمَ مَا تَقُولُ أَنَا الَّذی هُوَ مُبْتَدى هُوَ مُنْتَهى

به حجاب موج خلاف حق شده بود تیره جهان همه
طَلَعَاتُ وَجْهُ وَجیهک فَمَحَتْ بِظُلُمْتِ وَالدُّجى

به جحیم جنّتیان اگر تو به اهل خویش رضا شوی
فَتَمیلُ شیعَتُکُم بِها مُتَسَرّعاً مُتَسِرّرا

دو نشانه است جهان تو را به فروغ چهره و جعد مو
بِغَداتِها و عَشیّها به عَشیها و غَداتِها

صفت جمال تو میکند شده هر که شیفتهء رخت
چه به مَسجد و چه به خانقه چه در آشکار و چه در خَفا

غم اشتیاق جمال تو زده شعله ها به نهاد ما
وَتَسیلُ دَمْعَة عَینِنَا مُتَداوماً مُتَوَالِیا

دل #عابد از ستم فلک به هراس بودی و درد و غم
بظِلالِ رَحْمَتُکُمْ أوَى وَ مِنَ النَّوائِب قَد نَجى

• یکشنبه
• 15
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 14:31
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

اگر که بر عشق علی راغبیم
ما همه مدیون ابو طالبیم

کیستی ای سَید والا نَسَب
علی شده به نام تو مُنتسب

دین خدا را همه جا یاوری
از دل و جان یاور پیغمبری

مثل علی بر همگان سَروری
چون که اَبالعشق اَبا الحیدری

گفته به وصف تو امام صادق
دین تو برتر بُود از خلائق

هر که به توحید تو باور نداشت
معرفتی به نام حیدر نداشت

نام تو آویزه ی عرش خداست
چونکه پیمبر ز تو بهتر نداشت

دین نبی از تو شرف یافته
با پسرت به مشرکان تاخته

وقت عروج تو شده سالِ حُزن
نشسته بر دلِ نبی حالِ حُزن

قلب نبی زِ داغ تو سوخته
غم تو شعله به دل افروخته

شیر خدا با دلِ پُر از مَحَن
پیکر پاک تو نموده کفن

آه ، ولی حسین شده بی کفن
جسم مطهرش شده پاره تن

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 00:40
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

?بند 1

نوکر حیدر کرارم
دلمو دست تو میسپارم
میدونی خیلی دوستدارم

ای علی خورشید دلهایی
من کویرمو تو دریایی
عاشق حضرت زهرایی

علی علی
از تو دم زدن چقد شیرینه
اسم تو حک شده روی سینه
نوکرت با اذن زهرا حتما
گنبد طلاییتو میبینه

اشهدن علی ولی الله

?بند 2

نجف اشرفو دوست دارم
از تو میخونم و میبارم
شوق دیدن تورو دارم

مدح تو روی لبای من
بنویس حرم برای من
بی تو میگیره هوای من

علی علی
دل عاشقم پر از احساسه
فاطمه رو اسم تو حساسه
دیگه آماده شده تو میدون
اسم تو روی لب عباسه

اشهدن علی ولی الله

?بند 3

نفست حقه علی جونم
بی تو آشفته و حیرونم
از تو و فاطمه میخونم

فاتح خیبری تو حیدر
حال من باتو شده بهتر
خوشبحال نوکرت قنبر

علی علی
حرمت عرش معلاس آقا
همدمت حضرت زهراس آقا
همه زیر دیین تو هستیم و
پرچمت همیشه بالاس آقا

اشهدن علی ولی الله

• یکشنبه
• 12
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

⬇️ بند ۱

علی امام من است و منم غلام علی
عاشـقـی رو آغـاز مــیکنم با نام علی
خداروشــکر که نــوکر حــیدر کرارم
زبـونـزده هــمه ی عالمـه مــرام علی

علی آقــــای منـی
همـه دنــیـای منی
مــهربونـــم ارباب
سرو سـودای منی

?مولانا مولانا علی?

⬇️ بند ۲

ما همه عاشقیمو خیلی بی قرار هستیم
تــا به ابــد گــدای نــیم نگاه یار هستیم
به پـهـلوی شــکسته مادرمــون ســوگند
دیــوونه صــاحب تـــیغ ذولفقار هستیم

ای دوای دردم
دورتو میگردم
جون ناقـــابلمو
آقا وقفت کردم

?مولانا مولانا علی?

⬇️ بند ۳

قبلــه ی دلـها شده ایــوونه طــلای تو
یه روزی جون میدم به زیر قدمای تو
بدون شک عاشقای تو رستگـار میشن
نمیـوفــته از رو لـبام ذکــر و نـوای تو

دریـــای رحـمتی
باب ســــعـــادتی
بخـــدا کـــه آقا
عشق بی نهایتی

?مولانا مولانا علی?

• یکشنبه
• 12
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 22:36
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

⬇️ بند ۱

ای شــاهنشـــاه و ولـی
ای مـــحــبـــوب ازلـــی
میگم با جنونــی خاص
جانـــم مرتــضـی عـلی

من نوکــر حــــیدرم
همه هستی و باورم
میخونم ازشاه نجف
تا نفــــس های آخرم

علی حیدر علی حیدر

⬇️ بند ۲

داری خــــیلی اقــتدار
میکنــه دشـــمنت فرار
زمین میلرزه وقتی که
تــو دســتاته ذولفــقار

از تـــو میــــــگم تا ابد
تو نـــکـــــردی منــو رد
زهرا دلشـــاد مــیــــشه
وقتی بگی یا علی مدد

علی حیدر علی حیدر

⬇️ بند ۳

به نوکرت کن نظری
کردی برا مـن پدری
یا علی سـلطان دلم
شبیـه قـرص قـمری

تب و تابم یا عـلی
مـــی نابــم یا علی
کردی واسه نوکری
انتــخابم یــا عـــلی

علی حیدر علی حیدر

• یکشنبه
• 12
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 22:42
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری