امام حسین علیه السلام

روح مسیـح در نـفس جان‌فزای توست
خورشید انبیا سـر از تـن جدای توست
جان نبی تویی که «أنا مِن حسین» گفت
خون خدا تویی که خدا خون بهای توست
هر قطره اشکِ ریخته، یک بحر رحمت است
هر سینه‌ای که سوخته، یک کربلای توست
از بس ‌کـه تیـر و نیزه فـرو رفته بر تنت
پنداشتم کـه پیکـر تـو نینـوای توست
قـــرآن روی سینــۀ پیغمبــر خــدا!
باور کنم که دامن گودال، جای توست؟
رود فـرات تو، نمی از اشک‌های ماست
لبخند سـرخ فتح خدا زخم‌های توست
پیغمبــری نیامــده بعــد از نبـی، ولــی
وحـی دوبـاره در نـفس دلربــای تـوست
هر جـا کـه انبیـا همـه بـا هـم نشسته‌اند
دیـدم خـدا مؤسس بــزم عــزای توست
زینب به محمل ار شکند سر، عجیب نی

• شنبه
• 18
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

حسین قبلۀ هستی بُود سلام بر او
که هر چه هست گذارند احترام بر او
علَی الدّوام رسد چون که فیض او همه را
سلام عالم و آدم علَی الدّوام بر او
عزیز فاطمه و مصطفی که مدیون است
جلال و مرتبۀ یازده امام بر او
به سوی عرش چو بردند روز میلادش
به عرش داد خدا وعدۀ قیام بر او
هر آن که را که به این خانه آشنا کردند
نموده است خدا نعمتش تمام بر او
"مؤید" است گدای حسین و می داند
نهاده منت خلّاق ذوالکرام بر او
شاعر:سیدرضا موید

شاعر : استاد سید رضا موید

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

زمـانِ نـامتناهـی همـان محـرّم تـوست
تمـام مُلک خداونـد زیـر پرچـم تـوست
اگر که سیل سرشکم وجود را برده است
خدا گواست که روز عزای تو، کم توست
به عرصه‌ای که خدا خونبهای توست حسین!
بهشت، قیمت یک قطره اشک ماتم توست
چگونه کشته بخـوانم تـو را که می‌بینم
هنـوز مکتب اسلام، زنـده از دم تـوست
روا بـوَد کـه همیشـه نمـاز، بوسـه زنـد
به وقت سجده به مهری که خاک مقدم توست
اگــر ولادت شیعــه غـدیــر بـود اول
ولادت دگـــرش اوّلِ محــرّم تــوست
چـه قابـل اسـت تـو را خـاتم سلیمـانی
تمـام وحی خداونـد، نقش خـاتم توست
نبـی نبـودی و بـر تــو کتـاب نـازل شد
شکاف سینۀ خونین، کتاب محکم توست
اگـرچـه اهـل نمـازیم و اهـل

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

گرفته بوی تو را پیکرم تمام تنم
دوچشم و سینۀ من، هر دو دست سینه زنم
برای روضۀ تو زندگی کنم آقا
دلیل زندگی ام، بودنم، نفس زدنم
شناسنامه ی من صادره ز کرببلاست
به تربت تو گشودند کام من، دهنم
من اهل شهر شمایم دلیل هم دارم
گرفته لهجه ی روضه زبان من، سخنم
نماز در حرمت کامل است یعنی که
دیار کرببلا بوده از ازل وطنم
ز کودکی به نگاه تو مبتلا شده ام
غلام روضه ی تو، پادشاه بی کفنم
همیشه خادم این آستانه می مانم
حسین أمیری و نعم الأمیر می خوانم

شاعر : محسن حنیفی

دانلود سبک

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

من نوکرم به خدمت ارباب دلخوشم
نوکر نبوده ای که بدانی چه می کشم
هر کس به عشق هیئت تو کرده خدمتی
من کفش جفت می کنم و مست و سرخوشم
در قبض و بسط روح ولی مانده ام هنوز
شرمنده ی تلاطم این نفس سرکشم
اسم تو هست بر لبم و می کنم گناه
از روی مهدی تو خجالت نمی کشم
ای تشنه گرچه آب نخوردی خودت ولی
آبی بریز روز قیامت بر آتشم
با اشک، من برات حرم خواهم از شما
شکر خدا که فاطمه کرده سفارشم
روز عزای اشرف اولاد آدم است
ما گریه می کنیم بر این شعر محتشم
شاعر:عباس احمدی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

با مهر حسین لطف حق می جویَم
وَز اشک غمش بار گنه می شویم
مدحش ز بیان مصطفی می گویم
فرمود حسین از من و من از اویم

شاعر : استاد سید رضا موید

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 09:34
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای منتظرْ اجابت من بر دعای تو
دل برده از تمامی عالم صدای تو
من خالق تو هستم و تو عبد پاك من
تو كشته ی من هستی و من خون بهای تو
از لحظه ای كه دست ز هستی كشیده ای
ماه گشته ای و در بغل ماست جای تو
هر جا جای توست تجلّای حُسن ماست
هر دل كه جای ماست بُوَد كربلای تو
گودال قتلگاهِ تو بزم وصال ماست
لبخند ماست در دهن زخم های تو
تو تشنه ی وصال من هستی، فرات چیست؟
دریاست تشنه كام لب جان فزای تو
از چشمه های زخم تو جاری ست خون ما
در دست ماست تا صف محشر لوای تو
تو فخر می كنی كه مرا بنده ای حسین
من دارم افتخار كه هستم خدای تو
تو در میان خون مناجات كن حسین
تا بشنوم دوباره صدای دعای تو
باشد به یك زیارت تو صد هز

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 09:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تمام عمر نهم سر به خاک این درگاه
که لحظه ای تو کنی زیر پای خویش نگاه
به دامنت ز ازل چنگ من گره خورده
بر آن مباش که دست مرا کنی کوتاه
تو و کشیدن دامن ز دست من؟ هیهات!
من و جدایی از این آستان؟ معاذ الله
اگر تمام زمین را نهند بر دستم
گر از سپهر به جنگم بیاورند سپاه
نه دست می کشم از دامن محبّت تو
نه رو نهم به درِ دیگری از این درگاه
سفید رو چو تو نشنیده و ندیده کسی
که روی خویش نهد، بر روی غلام سیاه
به غیر روی تو، ای آفتاب هر دو جهان!
کسی ندیده ز خاک تنور، تابد ماه
رسد چو نغمۀ قرآن به گوش، در چشمم
سرت به نوک سنان، جلوه می کند ناگاه
چهارده سده بگذشته و هنوز هنوز
دلِ شکستۀ ما با سرت بُود همراه
به زیر

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

بعد از عطشت خون جگر شرب مدام است
تا گریه برای تو بود، خنده حرام است
تا بحر کشد نعره و تا آب زند موج
از تشنه لبان بر لب خشکِ تو، سلام است
در مکتب ایثار تو هفتاد و دو استاد
درس همه مجد و شرف و خون و قیام است
هر صبح دمی کرب و بلایی شود آغاز
هر شام گهی عمر ستمکار تمام است
صد بار اگر اسب برآن کشته بتازند
والله امام است، امام است، امام است
با کشتن تو بر لب دریا، لب عطشان
آب ار بخورم آتش سوزنده به کام است
بر گریه کن تو شرر آتش دوزخ
والله حرام است، حرام است، حرام است
با یاد دل زینب و چوب و لب و قرآن
انگار که هر مجلس ما، مجلس شام است
هر عصر و زمان هر که حسینی است بداند
اسلام قیام است، قیام است، قیام اس

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

من گریه می کنم که مصفّا کنی مرا
مانند قطره راهی دریا کنی مرا
گر چه برای روضه ی تو کم گذاشتم
دارم امید این که تماشا کنی مرا
با این دو قطره اشک عزایی که ریختم
اصلاً بعید نیست مسیحا کنی مرا
من را در این لباس عزایت کفن نما
تا پیش چشم فاطمه زیبا کنی مرا
آن قدر بین روضه ی تو گریه می کنم
تا بین نوکران خودت جا کنی مرا
گشتم مریض خسته ی دارالشفای تو
با این بهانه ای که مداوا کنی مرا
دور است از کرامت بی انتهای تو
در روز حشر آیی و رسوا کنی مرا
شب های جمعه راهی کرب و بلا شوم
تا همنشین حضرت زهرا کنی مرا
در بین گریه ام به سر و سینه می زنم
تا داغ دار زینب کبری کنی مرا

شاعر : محمد فردوسی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

یادتان باشد لباس مشکیم را تا کنید
گوشه ای از قبر من این جامه را هم جا کنید
کاش من در شام تاسوعا بمیرم تا شما
خرجیم را نذر خرج ظهر عاشورا کنید
هم کفن دارم و هم قومی که دفنم می کنند
پس فقط هنگام دفنم یاد آن آقا کنید
از صدای ناله ها و گریه های مادرم
بیشتر یاد غم صدیقه ی کبری کنید
آه من مردم ولی یک کربلا قسمت نشد
پیش مردم مایلم این نکته را حاشا کنید
مرگ من آمد ولی آقا نیامد، حیف شد!
فرصت دیدار را شاید شما پیدا کنید
شاعر:کاظم بهمنی

شاعر : سید حمید رضا برقعی

• دوشنبه
• 20
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

از داغ تو که بر جگر اهل عالم است
هر سینه ای که داغ ندارد جهنم است
بعد از چهارده سده در ماتمت هنوز
همچون هلال نو، کمر آسمان خم است
فریادها قصیده شده در رثای تو
هر ناله گشته نوحه و هر آه یک دم است
جایی که اشک مهدی تو بر تو خون شود
گر خون بجوشد از جگر آسمان کم است
پوشیده کعبه رَخت سیه در تمام سال
یعنی تمام سال به یادت محرّم است
ما گریه را برای تو آموختیم و بس
زیرا که زخم های تو را گریه مرهم است
ما کیستیم تا که بگرییم در عزات
صاحب عزات اشرف اولاد آدم است
تو از پیمبری و پیمبر بود ز تو
این گفته از زبان رسول مکرم است
یک قطره اشک بهر تو به از هزار بحر
یک گوشه از بهشت غمت قلب عالم است
تا گل به رنگ سرخی

• دوشنبه
• 20
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

در خلوتی عجیب نگاهم غریب بود
دستم فقط به دامن اَمَّن یُجیب بود
اَمَّن یُجیب خواندم و یَا مَن یُجیب را
از دل صدا زدم، كه به دردم طبیب بود
دیدم مسیحِ عشقِ به غیر از حبیب را
در گوشه ای از عمق دلم بر صلیب بود
چشمم به قاب عكس اتاقم كه خیره شد
در سینه ام حرارت حسّی عجیب بود
حسّی كه گفت چشم مرا: فَابكِ لِلحُسین
یادآوریِّ روضه ی اِبن شَبیب بود
پر زد دوباره مرغ دلم تا به كربلا
زیرا دوای درد، فقط بوی سیب بود
یَا مَن یُجیب، نام حسین بن فاطمه ست
ذكر حسین، ذكر شریف مُجیب بود
هر چند شعر بود و فقط یك نوشته بود
این بی صدا، صدای اسیری غریب بود
***

شاعر : حمید رمی

• دوشنبه
• 20
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

بزرگ فلسفه قتل شاه دین این است
كه مرگ سرخ به از زندگى ننگین است
حسین مظهر آزادگى و آزادى است
خوشا كسى كه چنینش مرام و آیین است
نه ظلم كن به كسى نى به زیر ظلم برو
كه این مرام حسین است و منطق دین است
همین نه گریه بر آن شاه تشنه لب كافى است
اگر چه گریه بر آلام قلب تسكین است
ببین كه مقصد عالى وى چه بود اى دوست
كه درك آن سبب عزو جاه و تمكین است
ز خاك مردم آزاده بوى خون آید
نشان شیعه و آثار پیروى این است

شاعر : خوشدل تهرانی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

كلیم اگردعاكند، بى تو دعا نمى شود
مسیح اگر دوا دهد، بى تو دوا نمى ‏شود
اگر جدایى افتد میان جسم وجان من
قسم به جان تودلم، از تو جدا نمى ‏شود
گریه اگر كنم همى، بهر تو گریه مى ‏كنم
ورنه زدیده ‏ام عبث اشك رها نمى ‏شود
گِرد حرم دویده ‏ام، صفا ومروه دیده ‏ام
هیچ كجا براى من كرب وبلا نمى ‏شود
كسى كه گشتِ گرد تو، گرد گنه نمى ‏رود
پیرو خط كربلا، اهل خطا نمى‏ شود
عمر گذشت و وا نشد، راه زیارتت به من
حاجت این شكسته دل، چرا روا نمى شود
جز سر غرقه خون تو كه شد چراغ قافله
رأس بریده بر كسى، راهنما نمى‏ شود
اى بدن تو غرقه خون ، وى سر و روت لاله گون
با چه خضاب كرده ‏اى، خون كه حنا نمى شود
كرببلا و كوفه شد، سخت

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

من و جدا شدن ازکوی تو خدا نکند
خدا هر آنچه کند از توام جدا نکند
‏صفای دل تویی و دل ز هر چه داشت صفا
صفا ندارد اگر با غمت صفا نکند
‏جواب ناله دل­های خسته بر لب تو است
که را صدا کند آن کو تو را صدا نکند
هزار مرتبه حیف از نماز مرده بر او
که زنده ماند و جان در رهت فدا نکند
‏رضا مباد خدا ازکسی که در همه عمر
تو را به قطره اشکی ز خود رضا نکند
رهایی همه عالم بود به دست کسی
که هو چه بر سرس آ ید تو را رها نکند
کشیدم از دو جهان آستین که دولت عشق
مرا به جز در این آستان، گدا نکند
‏کسی که خاتم خود را دهد به دشمن خود
چگونه ازکرم خود نگه به ما نکند
گذشت عمر و اجل پر زند به دور سرم
بمیرم و نروم کربلا خدا نکند

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای دعـا گشتـه دعـا بـا نفـس روح‌ فزایت
وی اجـابت زده هنگـام دعـا بوسه به پایت
چشم اربـاب کـرم از همه ‌سو باز به دستت
دست اربـاب دعـا بستـه بـه دامـان ولایت
عاشق خُلق نکویت همه جا دوست و دشمن
دشمن و دوست کند از دل و جان مدح و ثنایت
کثـرت خلـق الهـی همـه از یمـن وجودت
وسعت مـلک خداونـد بود صحن و سرایت
مصحف تو که زبـور و صحف آل رسول است
وحـی‌ مُنزَل بُـوَد ای روح مناجـات، دعایت
تـو گـل سرسبـد گلشـن کشتـی نجــاتی
رخ گـل انداختــه از بوسـۀ مصباح هدایت
گــره از کـار فـروبستــۀ عالم تـو گشایی
گر چه بسته است به زنجیر، ید عقده‌گشایت
ملک و جن و بشر، ارض و سما گوش، سراپا
تا دل شب شنوند از لب جان‌بخش، صدا

• پنج شنبه
• 23
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 04:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل اسیره و بی تاب حال زارمو دریاب
عمریه که من از تو کربلا می خوام ارباب
آب و گل من با عشقت عجینه
اسم قشنگت رو لبهام می شینه
صحن و سرای تو سالار زینب
جنت سرای خدا رو زمینه
" شاه با کرم از تو من می خوام حرم "
******
زندونه برام دنیا تو دلم شده غوغا
عکس کربلای تو قاتلم شده آقا
لحظه به لحظه دلم مبتلاته
یک عمره آواره ی روضه هاته
پشتم به لطف و عطای تو گرمه
خواب و خوراکم فقط کربلاته
سایه ی سرم از تو من می خوام حرم
شاه با کرم از تو من می خوام حرم "
******
غرق شور و احساسم عاشق گل یاسم
می دونن همه عالم من غلام عباسم
ایشالّا بادسته ی فاطمیون
دلخسته با حال و روز پریشون
از کنج شش گوشه با شور و احساس
می ری

• پنج شنبه
• 7
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

ارباب غریب و مهربانم امید دلم،بهار جانم
یک لحظه ی بی تو زنده بودن آقا به خدا نمی توانم
نوکری کویت فخر عالمین است
بر لب دو عالم ذکر یا حسین است
در اوج شرف همای عشقی زیبایی کربلای عشقی
دیگر چه بگویم از مقامت من بنده و تو خدای عشقی
مولا یا حسین عزیز زهرا
*******
ما را ز کرم صدا کن آقا آواره کربلا کن آقا
ما را چو تمامی شهیدان در وادی خود فدا کن آقا
گر چه من ز غفلت مشغول به غیرم
بنما به شهادت عاقبت به خیرم
جان دادن در رهت حسین جان شد حاجت قلب ما محبان
ای در ره حفظ دین و قرآن گردیده فدا به کام عطشان
مولا یا حسین عزیز زهرا
*******
من بنده ی زار و روسیاهم غافل ز تو در پی گناهم
اما تو ز بس که با وفایی

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک بیا نگار آشنا)
بیا نگار آشنا شب غمم سحر نما
مرا به نوکری خود شها تو مفتخر نما
ای گل وفا حسین معدن سخا حسین
می کشی مرا حسین
می کشی مرا حسین
******
تجلی ولایتی سرشته با گل منی
تمام هستی ام تویی تو صا حب دل منی
آیه ی محبتی سوره کرامتی
کعبه ولا حسین
می کشی مرا حسین
******
زکودکی دلم شده اسیر مبتلای تو
خدا کند که جان دهم به یاد کربلای تو
ذکر تو عبادتم تشنه شهادتم
یار حق نما حسین
می کشی مرا حسین
******
چه می شود زباده ی ولا دهی تو شهدی ام
مددکنی صلا زنم که من غلام مهدی ام
کو امام منتظر یار غائب از نظر
چشمه بقا حسین
می کشی مرا حسین
******
بهانه دارد این دلم به کربلا سفر کنم
بر آن ضریح محترم ب

• چهارشنبه
• 3
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

نازم حسين را كه چو در خون خود تپيد
شيوا ترين حماسه عالم بيافريد
ديدي دقيق بايد و فكري دقيق تر
تا پي برد به نهضت آن خسرو رشيد
قامت چو زير بار زر و زور خم نكرد
در پيش عزم و همّت وي آسمان خميد
تا ننگرد مذلّت و خواري و ظلم و كفر
داغ جوان و مرگ برادر به ديده ديد
بربسته بود باب فضيلت به روي خلق
گر قتل او نمي شد اين باب را كليد
برگي بُوَد ز دفتر خونين كربلا
هر لاله و گلي كه به طرف چمن دميد
از دامن سپيد شريعت ز دود شست
با خون سرخ خويش، سيه كاري يزيد
يكسان رخ غلام و پسر بوسه داد و گفت
در دين ما سيه نكند فرق با سفيد
بُد تشنه عدالت و آزادي بشر
آن العطش كه از دل پر سوز مي كشيد
چونان كه گفت خواهر خود را اس

• سه شنبه
• 23
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

باید برای مثل تو گریانمان کنند
هم صبح هم غروب پریشانمان کنند
باید برای مثل تو ابربهار شد
باید برای مثل تو بارانمان کنند
ما آدم توأیم به توحید چشم تو
سجده می آوریم که انسانمان کنند
حالا که سائلان کرم خانه ات شدیم
اصلاً بعید نیست سلیمانمان کنند
این اشک ها نتیجه ي اسلام زینب است
پس گریه می کنیم مسلمانمان کنند
روزي خلق با كرم نوكران توست
گندم شديم سفره ي احسانمان كنند
فردا که روز آه و پریشانی همه است
زهرا اگر گذاشت پـیشانمان کنند...

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• جمعه
• 26
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

سر زده اقا سر زدي دوباره
چرا سراغم اومدي دوباره
غلام با تكبرم حسين جان
به درد تو نميخورم حسين جان
ناله دارم ولي تو خاموشم كن
اصلا اقا بيا فراموشم كن
پر شده از غير شما وجودم
غلام خوبي واسه تو نبودم

يقين بدون زهير تو نميشم
من عاقبت بخير تو نميشم
هوي هوس به سينه ام نشسته
از سر عصيان كمرم شكسته
كار شما عاليه خوبي نكن
بسه ديگه كافيه خوبي نكن
الهي دور سر تو بگردم
از كرمت سو استفاده كردم
محرم رازت نشدم ببخشيد
اما هميشه رو زدم ببخشيد
قبول دارم كارم به جز ريا نيست
تو سجاده ام تربت كربلا نيست
نميدونم چرا چنين شدم من
محرمت گريه نميكنم من
با اينكه يارت نشدم اقاجون
تعزيه دارت نشدم اقاجون
وصله ي ناجورم و پ

• دوشنبه
• 6
• آبان
• 1392
• ساعت
• 17:29
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

خدا از اول
یه جور دیگه با ما نوکرا تا کرده
حساب ما رو از عاقلا جدا کرده
یه شب جمعه
بی بی فاطمه تو قتلگاه دعا کرده
این جوری ما رو خراب کربلا کرده
ارباب من ، تا تو هستی غم ندارم
بی تو هیچم ، با تو هیچی کم ندارم
منم گدای تو و ، توئی نعم الامیر
آرزومه که بشم ، پای روضه ها پیر
همین و میخوام ازت ، جون مادرت بیا دستم و بگیر
یا ثارالله ، یاحسین غریب مادر
******
خدا میدونه
سینه زنی مدال نوکری ماهاست
شبای روضه برای ما شب یلداست
باز بی بهونه
تو دلم حسرت زیارت ثارالله است
چشم و امیدم فقط به امضای زهراست
کرببلا ، شده قبله ی دل من
داغ دوریش ، میشه آخر قاتل من
بگیر آقا دوباره ، زیر بال و پرم
ولم کنی میدونی ،

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

در مقام اشک هر کس که شهودی داشته
کربلا را دیده در مقتل ورودی داشته
آه خواهر یک طرف آه برادر یک طرف
کربلا تا نقش بندد تار و پودی داشته
بگذریم از آن عمودی که عمویی را گرفت
بگذریم از خیمه هایی که عمودی داشته
در کنار علقمه میراب ها هم دیده اند
بانویی قامت کمان روی کبودی داشته
سرو قد اکبر و عباس و عون و...بگذریم
هر فرازی را که می بینم فرودی داشته
هر چه پیکرهایشان سیر نزولی کرده است
سر به سر سرهایشان سیر صعودی داشته
مادر او مادر آب است و با دشنه حسین
تشنه جان داده در آن صحرا که رودی داشته
سود گوش پاره و انگشتر و سر واضح است
کشتن یک طفل شش ماهه چه سودی داشته

شاعر : سعید پاشازاده

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

گريه ميكردم ولي با آن وضو ميساختم
داشتم با آبِ رويم آبرو ميساختم
گريه ام غسل طهارت بود زير سايه اش
فطرتم را از گناهان شست و شو ميساختم
بايد اين مِي هاي جاري را گرفت و جمع كرد
كوزه گر گر ميشدم حتماً سبو ميساختم
ميگرفتم بيشتر زآنچه توقع داشتم
تا خودم را با كريمان روبه رو ميساختم
پيرهن مشكي تنم كردم ولي با نخ نخش
ناقصي هاي دله خود را رفو ميساختم
من رسول تُركم و يك روز كلبش ميشوم
چه سحرها در خيالم آرزو ميساختم
امتحان كردم خودم روزي نميگفتم حسين
از شبش تا صبح با آهه گلو ميساختم
عمر من طي شد ميان سوختن يا ساختن
با لبش ميسوختم با زلف او ميساختم

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 13:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

همه عالم يه طرف حسين زهرا يه طرف
هر چي عشقه يه طرف عشق به مولا يه طرف
اين كيه هر كي صداش مي كنه ديوونش مي شه
ديگه جايي نمي ره گداي اين خونش مي شه
اين كيه كه اسمشو هر كي تو عالم مي بره
همه ي وجودشو مصيبت و غم مي بره
اين كيه كه عشق او عالم و حيرون مي كنه
غم كربلاش دل فاطمه رو خون مي كنه
اسم اون حسينه و جووني ما بفداش
خدا اون روز و بياره كه بريم به كربلاش
نمي دونم كه چرا دلم براش پر مي زنه
هر كي تو روضش مياد به سينه و سر مي زنه
يكي نيست تو كربلا خواهرش و ياري كنه
يكي نيست تو قتلگاه برا حسين زاري كنه
نمي دونم كه چرا قامت خواهرش خمه
هر چي ما گريه كنيم برا حسين بازم كمه
ديگه چيزي نمي خوام حسين زهرا

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

ازهمان روز که مسکین سرای تو شدم

به تو سوگند نمک گیر عطای تو شدم

گرکسی سلطنتی یافت به خود می نازد

من کنم فخر به عالم که گدای تو شدم

گره ازکار فروبسته ی من کردی باز

هرکجا تا متمسّک به ولای تو شدم

گرکه چون اشک به خاک قدمت افتادم

به خدا تشنه ی یک بوسه به پای تو شدم

هر زمان نام تو آمد به زبان دل من

زائر خسته دل کرب وبلای تو شدم

نفس سوخته ای دارم وبا زمزم اشک

هرکجا سرزده ام پیک عزای تو شدم

ای که آفاق پُراز زمزمه ی غربت توست

همه ی عمر عزادار صدای تو شدم

شیعیان را دم آخر تو دعای می کردی

لله الحمد که مشمول دعای تو شدم

گرکه سوز دگری شعر «وفایی» دارد

همچو نی ناله کنان غرق نوای تو شدم

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

گفتند کارتان؟ همه گفتیم نوکریم
چون بار عشق را به سر شانه می بریم
ما را اگر چه بازی دنیا خراب کرد
اما به لطف روضه ی ارباب بهتریم
از هر چه بگذری سخن دوست خوشتر است
پس می شود به عشق تو از هر چه بگذریم
فرقی نمی کند چه کسی با چه منصبی
در پای سفره ات همه با هم برابریم
گریه زبان مادری نوکران توست
احساس می کنم همه با هم برادریم
«ما را سری است با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم»*
مسجد برای زاهد و کعبه برای خلق
بگذار با حسین بگویند کافریم
علامه ایم گاهی و گاهی رسول ترک
یک روز روضه خوان تو یک روز منبریم
با هر که گفت گریه چرا گفته ایم که
ما داغدار حنجر در زیر خنجریم

شاعر : سعید پاشا

• شنبه
• 11
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

حتّی خدا میان حسینیه ی غمش
سوگند خورده است به ماه محرّمش
شبهای قدر محترم و با فضیلت اند
امّا نمی رسند به شبهای ماتمش
امروز نه، غروب همان سال شصت و یک
ما را گره زدند به نخ های پرچمش
این دستمال گریه پر از نور می شود
وقتی به دست روضه ی خورشید می دمش
چشمی که از برای تو گریان نمی شود
باید حواله داد به دست جهنّمش
جانم فدای محتشم خانواده ات
با این چه نوحه و چه عزا و چه ماتمش

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• یکشنبه
• 12
• آبان
• 1392
• ساعت
• 10:50
• نوشته شده توسط
• یحیی