امام رضا علیه السلام

هوای وَصل به سَر دارم و رسیدن ها
هوای پِلک به سَنگِ حرم کشیدن ها
هوای ماندنِ شَبها به صَحن های بهشت
هوای تا به سَحَرها ستاره دیدن ها
نگاه کردنِ اوجِ کبوترانِ حرم
وَ دانه از دَمِ بابُ الرِّضا خَریدن ها
همیشه مِیل به پَرواز دارَد این دِل، اَگر
دَر آسِمانِ خُراسان بَوَد پَریدن ها
وَ با گرفتنِ اِذنِ دُخول و پیشِ ضَریح
صِدای نوح و مَسیح و... چُنین شِنیدن ها

دِلَم هَواییِ مَشهَد شُد اَلسَّلامُ عَلَیک
دِلَم کَبوتَرِ گُنبَد شُد اَلسَّلامُ عَلَیک

خوشا به حالِ تمامِ مُجاورانِ حرم
خوشا به حالِ تمامِ مُسافرانِ حرم
غُبار از قَلَم و کاغَذَم کِنار زَدَم
که با نگاهِ تو گَردَم زِ شاعرانِ حرم
به کفشدارِ حَریم

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آستان بوسي اين ميخانه ميخواهم هنوز
تازه وارد هستم و پيمانه ميخواهم هنوز

كودكم،بي تجربه،كم حوصله،آشفته حال
پس براي گريه هايم شانه ميخواهم هنوز

سوختن زود است من ناپخته ام در ميكده
همنشيني با دو سه پروانه ميخواهم هنوز

كاش راحت ميشدم از دست حرف عاقلان
من نصيحت هاي يك ديوانه ميخواهم هنوز

پس براي پر زدن محتاج پيري عاشقم
مرغ عشقي كوچكم كه دانه ميخواهم هنوز

سائلي بي دست و پايم خرجي ام لنگ است لنگ
از كسي نه،ساقيا ماهانه ميخواهم هنوز

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

با وجودي كه شدم در امتحان رد دائمأ
دعوتم كردي به من گفتي خوش آمد دائمأ

قصد من سواستفاده از رئوفي ات نبود
پشت هم آورده ام هي نمره ي بد دائمأ

با هزار و يك دليل آقاي اين عالم توئي
از كراماتت نوشت اعداد ابجد دائمأ

شاهد اين ادعايم پنجره فولاد توست
زائران ديدند از تو لطف بي حد دائمأ

خوب شد حج فقيران هست در ايران ما
خوب تر اينكه شدم حاجي مشهد دائمأ

رزق هر كس را به نوعي داده اي در اين حرم
رزق ما شد خيره ماندن سمت گنبد دائمأ

قبله ام شد صحن سقاخانه ايوان طلا
دارد اين نوع جنون ما پيامد دائمأ

پيش مردم آبرويم را نبردي هيچ وقت
با وجودي كه شدم در امتحان رد دائمأ

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سلام فلسفۀ چشم‌های بارانی!
سلام آبروی سجده‌های طولانی!...

چگونه وصف کند غصۀ تو را دعبل؟
چگونه رسم کند چهرۀ تو را مانی؟

تو را هر آینه تصویر کرده‌ام، نظمی
چه نسبتی‌ست میان تو با پریشانی؟

چقدر بر سر بازارها قدم زده‌ای
که یک معامله سر گیرد از مسلمانی

چقدر موقع قحطی صدا زدیم تو را
و یادی از تو نکردیم در فراوانی

قرار بود بسازیم خانۀ دل را
چقدر ساخته شد خانه‌های اعیانی!

چه عهدها که پس از هر دعای عهد، شکست
چه ندبه‌ها که نشد موجب پشیمانی

چه گریه‌ها که نکردیم با امین الله
میان صحن تو در یک هوای بارانی

اضافه شد به غم تو چقدر سال به سال
و ما چقدر گرفتیم بی‌تو مهمانی

چقدر در پی ما گشته‌ای چراغ به

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بخوان هشتمین جلوۀ ربّنا را
امام قدر را امیر قضا را
تبسم تبسم رضای خدا را
علی بن موسی الرضا المرتضی را

امام رئوفی که سلطان طوس است
که سلطان طوس و انیس النفوس است
انیس النفوس است و شمس الشموس است
ببین لطف والشمس را، والضحی را

چه اذن دخولی؛ یرون مقامی
بخوان زیر لب: یسمعون کلامی
اگر بی‌قرار جواب سلامی
به آهی بلرزان دل مبتلا را

چه دوری دل من، چه دیری دل من
ز خوف و رجا ناگزیری دل من
فقیری یتیمی اسیری دل من
بخوان هل أتی، هل أتی، هل أتی را

سلامٌ علی آل یاسین بخوان و
دو رکعت از آن شور شیرین بخوان و
دعا در شبستان آمین بخوان و
بخوان زیر لب یا سریع الرضا را

که شب‌های شور و شعف روزی‌ات باد
سحرهای نور

• جمعه
• 6
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 17:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
از درگه تو که کعبۀ امّید است
نومید کسی نرفته، ما هم نرویم

• جمعه
• 6
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 18:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

میروم با تو ز مرز هیجان بالاتر
از سراپرده درگاه جنان بالاتر

آسمان گرچه نشد لایق همدم شدنت
میروم با تو از آفاق جهان بالاتر

"در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد"
نیست چون ساعتی از وقت اڌان بالاتر

ظرف سیمای تو شد آینه قوس نزول
گرچه هستی تو ازاین طرز بیان بالاتر

قدری از مرتبه قوس صعودت جانا
روح ما را بسوی خود بکشان بالاتر

شرف عرش به وجه الهی ات باشد و بس
ای مقامات تو از هر چه مکان بالاتر

آشکار است از آن روی کلیم الهی ات
با خدا همنفسی از همگان بالاتر

به جهنم اگر افتد گڌرم باکی نیست
با تو دارم خطی از خط امان بالاتر

قدرت از روز ازل در ید بیضای تو بود
شاهد جلوه دستان تو زهرای تو بود

• سه شنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

میروم با تو ز مرز هیجان بالاتر
از سراپرده درگاه جنان بالاتر

آسمان گرچه نشد لایق همدم شدنت
میروم با تو از آفاق جهان بالاتر

"در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد"
نیست چون ساعتی از وقت اڌان بالاتر

ظرف سیمای تو شد آینه قوس نزول
گرچه هستی تو ازاین طرز بیان بالاتر

قدری از مرتبه قوس صعودت جانا
روح ما را بسوی خود بکشان بالاتر

شرف عرش به وجه الهی ات باشد و بس
ای مقامات تو از هر چه مکان بالاتر

آشکار است از آن روی کلیم الهی ات
با خدا همنفسی از همگان بالاتر

به جهنم اگر افتد گڌرم باکی نیست
با تو دارم خطی از خط امان بالاتر

قدرت از روز ازل در ید بیضای تو بود
شاهد جلوه دستان تو زهرای تو بود

• سه شنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چقدر با تو کبوتر، چقدر با تو نگاه
چقدر آینه این‌جا نشسته راه به راه...

به چلچراغ تو امشب دخیل می‌بندم
دلم گرفته از این اتّفاق‌های سیاه

ببین چگونه ز جور زمانۀ غدّار
کنار صحن تو آهوی دل گرفته پناه

نمانده است برایم به جز دو گونۀ خیس
همین که دیده‌ام از دور گنبدت را... آه

سپهر سجده بر این در کُنَد غروب غروب
فرشته بوسه بر این دَر زَنَد پگاه پگاه

تو را به عصمت زهرا، تو را به جان جواد
که ناامید مگردان مرا از این درگاه

میان خلسه و بی‌تابی‌ام که می‌شنوم
صدای دلکش نقّاره خانه را ناگاه

شکست بغض و سکوت مرا ز گلدسته
ندای «اشهد ان لا اله الّا الله»

جواب این‌همه دلتنگی مرا بدهید
آهای آینه‌های نشسته بر

• چهارشنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 12:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اگر باران نمی‌رویاند، نامت در نگاه من
کجا حُرمت نگه می‌داشت آتش بر گناه من؟...

دخیلِ غرفه‌های استجابت می‌شود عمری
به امید شفاعت، دست‌های بی‌پناه من

به پابوسِ ضریح مهربانی‌هات می‌آیم
غریبی می‌کند امّا دلِ غرق گناه من

امیری کن، مگر بالا کند روزی سرِ خود را
دلِ حسرت نصیب و چشم‌های روسیاه من

تمام شعرهایم نذرِ نامِ مادرت، شاید
شود بر آستان‌بوسی درگاهت گواه من

• چهارشنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 15:04
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماه مدینه رو سوی ایران می‌آورد؟
یا آفتاب رو به خراسان می‌آورد؟

می‌تابد از تمام زوایا بر این دیار
می‌آید و به پیکر ما جان می‌آورد

جغرافیای شرق به هم می‌خورد، ببین
دارد نسیم، بوی بهاران می‌آورد

آه ای کویرهای ترک‌خورده، از عطش!
او چشمۀ کرامت و احسان می‌آورد

رو می‌کند به جانب آفاق بی‌کران
یک آسمان ترنّم باران می‌آورد

این سرزمین، بهار قدمگاه سبز اوست
او هر دلی که هست به فرمان می‌آورد

بر دوش خود ردای پیمبر نهاده است
در دست خود نگین سلیمان می‌آورد...

قرآن ناطق است که لب باز می‌کند
او از کتاب، مدرک و برهان می‌آورد...

ای آسمان بگو که ندیده‌ست چشم تو
ابری که با خود این‌همه باران می‌آورد...

• چهارشنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
تا چشم کار می‌کند اینجا
جمعیّت است و نور و کبوتر

امشب کبوتر دل تنگم
مهمان آشیانۀ آقاست
امشب تنم نشسته در آشوب
گویی نقاره‌خانۀ آقاست

آقا بگیر دست دلم را
از پشت آن ضریح طلایی
چشم‌انتظار مرهم سبزی‌ست
این زخم، زخم کرببلایی

امشب حرم، چقدر شلوغ است
بوی اذان رها شده در باد
مثل همیشه می‌شکند تلخ
بغضی کنار پنجره‌فولاد...

• چهارشنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

«اُدخُلوها بِسَلامٍ آمِنین»... در باز شد
از میان جمعیت راهی به این سر باز شد

در حرم سهل است، حتی در دل میدان مین
هر زمان که «یا رضا» گفتیم معبر باز شد

اولِ نامش که آمد بر زبانم سوختم
در دلم بال صد و ده تا کبوتر باز شد

از صدای گریۀ زن‌ها یکی واضح‌تر است
خوش به حالش بعد عمری بغض مادر باز شد

دار قالی... پنجره فولاد... مادر سال‌ها
بس که روی هم گره زد بخت خواهر باز شد

نان حضرت، آب سقاخانه، اشکی پر نمک
سفرۀ یک شعر آیینی دیگر باز شد
::
مادر از باب الرضا رد شد، به من رو کرد و گفت
بچه که بودی زبانت پشت این در باز شد...

• چهارشنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 15:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا امام رضا(ع)
ای هشتمین نور هدی،خورشید خاور
ای خاک خوشبوی تو با جنت برابر

از کودکی مهر تو در این دل مقیم است
دلهای بسیاری چو من،کردی مسخر

صحن وسرایت بهترین تصویر ذهنم
دیدار آن را از خدا خواهم مکرر

ای کاش جای کفتر صحن تو بودم
تا در جوار تو شب وروزم شود سر

ای حجت ثامن،علی موسی الرضا جان
ای عالم آل نبی فرزند حیدر

آقا میان نوکران جایی به من ده
خدمت به درگاه توباشد نیک زیور

دیریست من هستم گدای درگه تو
مولا عطا کن گوشه چشمی ،روز محشر

شعر:اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 00:34
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

یاعلی بن موسی الرضا(ع)
دیدار غریب آشنا آمده ام
پا بوسی حضرت رضا (ع)آمده ام

اوملجاء شیعیان درمانده بود
درمانده ام وبه التجا آمده ام

زائر شده ام نیابت از یارانم
رو سوی حریم باصفا آمده ام

آرام دلم صحن و سرایش باشد
دلبسته ی شاه ارتضا آمده ام

بردرگه او که باب حاجات بود
با حاجت ناگشته روا آمده ام

آهوی دلم زاو ضمانت خواهد
با زمزمه ی رضا رضا آمده ام

هستم دخیل پنجره فولادش
بیمارم ودر پی شفا آمده ام

ای کاش به نوکری قبولم بکند
با گردن کج به این سرا آمده ام

• دوشنبه
• 3
• تیر
• 1398
• ساعت
• 13:16
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

...سلطان ابوالحسن، علی موسی، آن‌که هست
گلْ‌میخِ آستانهٔ او ماه و آفتاب

آن کعبهٔ امید که صندوق مرقدش
گردیده پایتخت دعاهای مستجاب

بوی گل محمّدی باغِ خُلق او
در چین به بادِ عطسه دهد مغزِ مُشک ناب

با اسب چوب از آتش دوزخ گذر کند
تابوتِ هر که طوف کند گِرد آن جناب...

روزی که دست او به شفاعت، عَلَم شود
خجلت کشد ز دامنِ پاکِ گنه، ثواب

جودش به شیرِ پرده دهد طعمهٔ سخا
عفوش کشد به روی خطا، پردهٔ صواب

هر شب شود به صورت پروانه جلوه‌گر
«روح الامین» به روضهٔ آن آسمانْ جناب

قندیل تا به سقف حریمش نبست نقش
دریای رحمت ازلی بود بی‌حباب

معلوم می‌شود که دل آفرینش است
زان گشت مرقدش ز جهان سینهٔ تراب...

هرگاه

• چهارشنبه
• 5
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

...در کالبد مرده دمد جان چو مسیحا
آن لب که زمین‏‌بوسی درگاه رضا کرد

سلطان خراسان که رواق حرمش را
تقدیر به خشت زر خورشید بنا کرد

این منزل جان است و تجلی‏گه سینا
کز خاک درش چشم ملک کسب ضیا کرد

این محفل قدس است که پروانگی‌اش را
ارواح به صد عجز تمنا ز خدا کرد

گلزار سبک‌‏روحی خلقش به نسیمی‏
خاشاک به جیب و بغل باد صبا کرد

قندیل، نخست از دل روح‏‌القدس آویخت‏
معمار ازل قبهٔ قصرش چو بنا کرد...

::

تضمین کنم این مصرع یکتا ز «نظیری»
«می‏‌کوشم و کاری نتوانم بسزا کرد»

در دست من خاک‏نشین نیست نثاری‏
مشتاق تو اول دل و جان روی به ما کرد

مدهوشم و از سختی هجران نخروشم‏
زین سنگ ستم، شیشه ندانم چه صدا کرد

• چهارشنبه
• 5
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گوشه چشمی به ما کن یا رضا
دردهای ما دوا کن یا رضا

عذر تقصیرات ما را کن قبول
بهر خود ما را جدا کن یا رضا

افتخار ماست زوار توییم
حاجت ما را روا کن یا رضا

عاشقانه ما صدایت می زنیم
عاشقانت را صدا کن یا رضا

ما گداییم وتو سلطان کرم
ازکرم ما را عطا کن یا رضا

جمله بیماران بی درمان ببین
قسمت آنها شفا کن یا رضا

قسمت ما کن مکرر مشهدت
خادمی را سهم ما کن یا رضا

مشهد تو معبر کرببلاست
روزی ما کربلا کن یا رضا

روز محشر چشم ما ولطف تو
سر بزن،ما را سوا کن یا رضا

شعر :اسماعیل تقوایی

• پنج شنبه
• 6
• تیر
• 1398
• ساعت
• 02:38
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

تا سراغ مدحتان از شاعران بايد گرفت
در چنين شعري جزاي بي كران بايد گرفت

از براي بوسه بر خاك كف پايت مدام
سبقت از طول صف پيغمبران بايد گرفت

پاي احسانت بيفتد هرچه خواهم ميدهي
بس كريمي از كرم لكنت زبان بايد گرفت

بر سر خوانت به قدرش هر كه گيرد لقمه اي
گر تو هم مانند مايي استخوان بايد گرفت

حكم داروخانه دارد چون غذاي حضرتي
تكه ناني هم شده از اين و آن بايد گرفت

محو گنبد در حريمت چون گل ميخك به جا
از گل لبخند زائر زعفران بايد گرفت

طعنه بر الله اكبر ميزند نقاره ها
حاجت خود را كمي قبل از اذان بايد گرفت

نصف دنيا كربلا و نصف دنيا مشهدت
كسوت نصف جهان ، از اصفهان بايد گرفت

خاك درگاه تو بودن از شروط ع

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ذكر پابوس شما از لب باران می‌ریخت
ابر هم زير قدم‌های شما جان می‌ريخت

هرچه درد است به اميّد دوا آمده بود
از كفِ دست دعای همه درمان می‌ريخت

عطر در عطر در ايوان حرم گل پاشید
باد بر دوش همه زلف پريشان می‌ريخت

نور در آينه‌های حرمت گل می‌كاشت
از نگاه در و ديوار گلستان می‌ريخت

روی انگشت همه ذکر دعا پَر می‌زد
از ضريح لب تو آيۀ احسان می‌ريخت

چشم در قاب مفاتيح تو را خط می‌برد
روی اسليمی لب، نام تو طوفان می‌ريخت...

روز بر قامت خورشيد فلک، شب در ماه
نور از چشمه خورشيد خراسان می‌ريخت

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:12
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

در گوشه‌ای ز صحن تو قلبم نشسته است
دل، طوقِ الفتی به ضریح تو بسته است

چون دشت‌های تشنه در این آستان قدس
در انتظار ابر عنایت نشسته است

چون ذره بر ضریح خود ای روح آفتاب!
ما را قبول کن که دل ما شکسته است

فوج کبوتران تو آموخت عشق را
پرواز نور در حرمت دسته دسته است

دریاب روح خستۀ ما را که مثل اشک
دیگر امید ما ز دو عالم گسسته است

می‌آید از تراکم عالم به این دیار
قلبی که از تزاحم اندوه خسته است

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:13
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

گر حرم قسمت ما نیست سلام ما را
به عزیز دل ایران برسانید فقط
همه درهای جهان را به روی ما بستند
دست مان را به خراسان برسانید فقط

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گفتند بلا بلا بلا، گفتم چشم
از روز الست با رضا، گفتم چشم
من آمده بودم به ولايت برسم
گفتی «انا من شروطها» گفتم چشم

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 13:27
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

نامه‌ام را می‌گذارم باز بر دوش نسیم
راه دشوار است «بسم الله الرحمن الرحیم»

ای سکوتت بهتر از رسم قشنگ گل، سلام!
ای سکوتت دل‌گشا، مثل اذان‌های سلیم

حال تو «الحمدلله» است مانند بهشت
حال ما «العفو» مثل خار و خس‌های جحیم

خانۀ تو زادگاه ابرهای بی‌قرار
خانۀ تو زادگاه آفتاب است از قدیم

حرف‌های ما پر از پروانگی هستند، باز
در طواف نور تو پرواز کم می‌آوریم

چیست تکلیف کسی که در خودش زندانی است
او که دور افتاده از فیض صراط المستقیم

از رمیدن‌های آهو ترس و تک افتادگی
بغض‌هایم را بخوان از چشم‌های یاکریم...

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 13:31
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

مرد خرمافروش در زندان، راوی سرنوشت مختار است
حرف‌هایی شنیدنی دارد، سخنانش کلید اسرار است

رطبش طعم نیشکر دارد، تا خدا نیت سفر دارد
از سرانجام خود خبر دارد، شوق پرواز او چه بسیار است!

زخم‌های دلش نمک خورده، بارها این چنین محک خورده
از علی گفته و کتک خورده، این برای هزارمین بار است

یاد آن روزهای خوب به خیر! که علی بود و میثم و سلمان
جمعشان جمع بود و می‌‌گفتند، رطبت کو؟ که وقت افطار است

در طلوعش غروب پیدا بود، آخر قصه خوب پیدا بود
چوبۀ دار او همین نخل است، لیف خرما طناب این دار است

با زبان علی تکلم کرد، رو به جمع غریب مردم کرد
تا دم مرگ هم تبسم کرد، گفت: این آرزوی تمار است،

که بمیرد فقط به ع

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 13:33
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

اینجا طلسم گنج خدایی شکسته باش
پابوس لحظه‌های رضایی شکسته باش

در کوهسار گنبد و گلدسته‌های او
حالی بپیچ و مثل صدایی شکسته باش

وقتی به گریه می‌گذری در رواق‌ها
سهم تمام آینه‌هایی شکسته باش

هر پاره‌ات در آینه‌ای سیر می‌کند
یعنی اگر مسافر مایی شکسته باش

اینجا درستی همگان در شکستگی‌ست
تا از شکستگی به درآیی شکسته باش

در انحنای روشن ایوان کنایتی‌ست
یعنی اگرچه غرق طلایی شکسته باش

آنجا شکستی و طلبیدند و آمدی
اینجا که در مقام فنایی شکسته باش

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 13:36
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

امام رضا (علیه‌السلام):

«لَا يَخَافُ عَبْدٌ إِلا ذَنْبَهُ وَ لَا يَرْجُو إِلا رَبَّهُ‏»

بنده نباید بترسد مگر از (عقوبت) گناهش و نباید امید ببندد مگر به (رحمت) خدایش.

? عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ج۲، ص۴۴

دل بر دو سه دم گرمی بازار مبند
امید به هیچ کس به جز یار مبند
از غیر گناه خود ز چیزی نهراس
دل جز به خدای حی دادار مبند

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:22
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

امام رضا(علیه‌السلام):

«لَيْسَ لِبَخِيلٍ رَاحَةٌ وَ لَا لِحَسُودٍ لَذَّةٌ»

خسیس روی آسایش را نخواهد دید و حسود از لذت‌ها بی‌بهره است.

? تحف العقول، ص۴۵۰

بر مالِ کسان دوختنِ چشم، بد است
رزق من و تو، دست خدای احد است
از زندگی آسایش و لذت نبرد
هر کس به دلش شعلۀ بخل و حسد است

• پنج شنبه
• 13
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:24
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

سراغ دست ساقي را من از پيمانه مي گيرم
خبر از زلف يار از پنجه هاي شانه مي گيرم

به هر در ميزنم شايد قرارم پشت در باشد
سرم خورده به سنگ اما در اينجا لانه مي گيرم

چرا توبه كنم وقتي به تو وابسته ام بي حد
من از مهمان سراي تو مي ماهانه مي گيرم

اسير تو شدم آخر ميان صحن آزادي
فقط رزق جنونم را من از ميخانه مي گيرم

قسم بر چشم آهوها قسم بر اين هياهوها
تمام حاجت خود را ز سقاخانه مي گيرم

دلم را داده ام دست امانت داري صحن ات
امانت يا نخواهم داد دل را يا نمي گيرم

• شنبه
• 15
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اینان که به شوق تو به‌راه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند
شادند، که با قطار تبریز ـ بهشت
در راه زیارت شما جان دادند

• شنبه
• 15
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:31
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw