امام رضا علیه السلام

ادخلوها بسلامٍ آمنین... در باز شد
از میان جمعیت راهی به این سر باز شد

در حرم سهل است، حتی در دل میدان مین
هر زمان که یارضا گفتیم، معبر باز شد

اول نامش که آمد بر زبانم سوختم
در دلم بال صد و ده تا کبوتر باز شد

از صدای گریه‌ی زن‌ها یکی واضح‌تر است
خوش به حالش بعد عمری بغض مادر باز شد

دار قالی... پنجره فولاد... مادر سال‌ها
بس که روی هم گره زد بخت خواهر باز شد

نان حضرت، آب سقاخانه، اشکی پر نمک
سفره‌ی یک شعر آیینی دیگر باز شد

مادر از باب‌الرضا رد شد، به من رو کرد و گفت:
بچه که بودی زبانت پشت این در باز شد

شاعری آمد برای ترک سیگارش حرم
عادتش را ترک کرد اما کبوترباز شد

#محمد_حسین_ملکیان

• چهارشنبه
• 3
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 11:12
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مدح امام رضا علیه السلام
از حسین رئوفی

ولیعهد ایران نه، شاهی همیشه
در این سرزمین تکیه گاهی همیشه

به یمن تو و خواهرت کل ایران
بود روشن از مهر و ماهی همیشه

بهشت زمین است صحن و سرایت
شما قلب بر قبله گاهی همیشه

علی بن موسی الرضایی و بر تو
گدایم گدایِ نگاهی همیشه

بر آنان که دیدند طوفان شن را
خودت یک تنه یک سپاهی همیشه

شکار گنه تا نگردم ، چو آهو
بده بر دلم سرپناهی همیشه

دلیل دلم شامِ شادی، شمایی
به روز غمم سوز آهی همیشه

مرا نزد حق باز شرمنده کردی
گنه از منو عذرخواهی همیشه

برای عبور از دل چاهراهان
تو ایمن ترین شاهراهی همیشه

رئوفا نگیری چو دست «رئوفی»
تباه است در قعر چاهی همیشه

• چهارشنبه
• 3
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

حرف ها گفتیم با پنجره فولاد رضا
بغض ها ترکیده در صحن گوهرشاد رضا

نیمه شبها تا سحر خیره به گنبد بوده ام
پر گناه و خیره سر خیره به گنبد بوده ام

بی خیال از کل غم ها عاری از محنت شدم
تا که از باب الجوادت وارد صحنت شدم

آمدم تا که مرا از درد درمانم کنی
یا مرا آهو کنی س؟صید بیابانم کنی

آمدم با خود تلنبار گناه آورده ام
دست خالی نیستم ، بار گنار آورده ام

آمدم از من بگیری ، باز عکس همه م
خالی از بار گناهم که غرق ماتم ام

باز هم با روسپیدی از حریمت میروم
باز هم دلخوش به دستان کریمت میروم

°°°
از خوشی های جهان غم را از آقاخواستم
رزق شبهای محرم را از آقاخواستم

#امیرفرخنده
#ایام_زیارتی_حضرت_رضا

• سه شنبه
• 9
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 23:46
• نوشته شده توسط
• امیر فرخنده

کویت ای شاه ... خمت نیز تفاوت دارد
درگه محتشمت نیز ... تفاوت دارد

کمترینم که به پابوسی تو مفتخرم
عزتت بیش ... کمت نیز تفاوت دارد

پرچمی سبزتر از عشق به گنبد داری
به گمانم علمت نیز تفاوت دارد

شاید از بس که غریب الغربایت گفتم
باورم شد ... حرمت نیز تفاوت دارد

زائران تو ، مقیمان حریم حرمند
خادم محترمت نیز ... تفاوت دارد

از رواق تو جلال و عظمت می ریزد
با تو حتی عظمت نیز ، تفاوت دارد

از همان روز که تو ضامن آهو شده ای
دیدم آقا کرمت نیز تفاوت دارد

اصلا ایکاش که این چشم قدمگاه توبود
خاک پاک قدمت نیز تفاوت دارد

یا رضا گویم و اشک از نگهم می بارد
دست من نیست ، غمت نیز تفاوت دارد

اتهام من اگر عشق ت

• شنبه
• 13
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 17:12
• نوشته شده توسط
• علیرضا امانی مجد

#اللَّهُمَّ_صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا #الْمُرْتَضَى_الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِ‏
۲۳#ذیقعده_روز_زیارتی_امام_رضا_ع

السلام ای چشمه ی فیض و سعادت السلام
هشتمین نورِ خدا برجِ ولایت السلام

السلام ای جلوه ی وَ الطُورِ سِنین السلام
آیه های روشنِ طاها و یاسین السلام

السلام ای ماهِ تابان کوکبِ اقبال ما
آن طلوعِ آستانت قبله ی آمالِ ما

بر مشامم می رسد هر لحظه بوی مشهدت
جان به قربانِ تو و صحن و سرا وُ مرقدت

زنده ایم از برکتِ مِهر و ولایت یا رضا
چشمِ ما روشن از آن گنبد طلایت یا رضا

در بغل گیریم ضریحِ با صفایت یا رضا
یک زیارت سهمِ ما پایینِ پایت یا رضا

فخرِ ما این بس تو باشی سید و م

• یکشنبه
• 14
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 14:17
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

یا امام رضا(ع)

دل آرامی ودل در مشهدت آرام می گیرد

هر آنکس زائرت باشد زدنیا کام می گیرد

دل انگیز است آن صحن وسرایت، زائرت آنجا

زسقاخانه ات از بهرمستی جام می گیرد

دل افروز است جاروکش شدن در بارگاه تو

خوشا آنکس که جایی در صف خدام می گیرد

دل آویز است عطر مرقدت ای ضامن آهو

بهشت از بهر خوشبویی زعطرت وام می گیرد

چه دل سیر است هرکس خورده باشد از غذای تو

شود سیر آن که یک قاشق از این اطعام می گیرد

دل آزاری كه ناامید از طب طبیبان است

بقا بخشی وکارش با شفا فرجام می گیرد

دل آباد است هرکس زائر کوی شما باشد

سه جا در محشر از مولای خود انعام می گیرد

مدال نوکری درگهت پر ارزش است آقا

وبا آن نوکرت

• دوشنبه
• 15
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 15:07
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

عید قربان 97_مشهد مقدس

در حریم تو مرا شوق فرا می گیرد
حس خوبی به تنم آمده جا می گیرد

مرغ دل پر زند و دور حریمت چرخد

شادمان بر لب خود ذکر رضا می گیرد

بین هر صحن و رواق حرمت فرقی نیست
دل به هر نقطه ی آن رفت صفا می گیرد

چشم من تا به ضریح حرمت می افتد
طفل اشکم به خروش آمده پا می گیرد

ای مسیحا دم و ای شافی درد همگان
لاعلاج آمده پیش تو شفا می گیرد

بین عشاق تو همچون پر کاهی هستم
کهربای کرمت باز مرا می گیرد

شکر حق گویم وخوشحال که زائر هستم
زائرت از تو صله کرببلا می گیرد

شاعر:اسماعیل تقوایی

• چهارشنبه
• 31
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 17:50
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

مستحقم بده در راه خدا اقاجان
امدم باز به امید شما اقا جان
فقط اینجاست که رویم به گدایی باز است
داده ای بس که خودت رو به گدا اقا جان

• چهارشنبه
• 16
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جان و سرم فدای تو یا ثامن و الحجج
افتاده ام بپای تو یا ثامن الحجج
گر چه وجود من شده لبریز از گناه
شرمنده از وفای تو یا ثامن الحجج
آقا ببین که این دل شیدای من شده
دل داده ی سرای تو یا ثامن الحجج
من چون کبوتران حرم شادمان شدم
با صوت دلربای تو یا ثامن الحجج
دیدم به چشم خویش ایا ای بزرگوار
عالم شده گدای تو با ثامن الحجج
درمان نمی شود دل پر خون من مگر
درمان با دوای تو یا ثامن الحجج
من هم به گرد گمبد تو چرخ می زنم
هر لحظه در رثای تو یا ثامن الحجج
شاعر به شوق دیدنتان داد می زند
جان و سرم فدای تو یا ثامن الحجج

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 11:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

برای این دل بی تاب من که راهی نیست
به غیر سایه ی لطفش پناهگاهی نیست

جدا شدن که ز آغوش گرم اقیانوس
اگرچه ساده شود ، کارِ هیچ ماهی نیست

یقین کُن اینکه از این بحر مهربانی ها
جدا شدن به خداوند ، جز تباهی نیست

کجا رود دل بشکسته ای که بی یار است؟!
دلی که شام غمش را جز او پگاهی نیست

قدم زدم همه ی هفت شهر عشق ، اما
چه دیدم ! آنکه برایم پناهگاهی نیست !!!

همین که تا به خودم آمدم چنین دیدم
که تا ورودی «باب الجواد» راهی نیست

رسیده بود دلم مشهد الرضایی که.....
در آن میان ، سخن از ، گدا و شاهی نیست

به سینه دست گذاشتم،سلام ای سلطان...
سلام آنکه مرا جز درت پناهی نیست

• سه شنبه
• 15
• آبان
• 1397
• ساعت
• 19:06
• نوشته شده توسط
• رامین برومند(زائر)

زهر آنچنان رسید، که دیگر جگر نماند
می سوختم چنانکه سخن از شرر نماند
از چه جواب لطف به زخم زبان دهند؟
طوری گرفتم آتش، جان را ثمر نماند
من آرزوی آمدنِ مرگ می کنم
جز غربت هیچ چیز از این محتضر نماند
هُرمِ عطش به روی لبم نقره داغ شد
غیر از کبود، رنگ بر این پا و سر نماند
گیرم قفس برای من خسته باز شد
شوق وصال نیست، مرا بال و پر نماند
چشمم به آب خورده، اگر گریه می کنم
نام حسین آمد و جز چشمِ تر نماند
بالا سرم که نیست کسی ناله سر دهد
جز بی کسی که توشه مرا زین سفر نماند
چشمم در انتظار جواد است سوی در
شکر خدا که خیره دو چشم پدر نماند

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زهری که سوزانده تمامِ پیکرم را
خاکستری کرده همه بال و پرم را
یک آشنایی هم در این غربت ندارم
تا که گذارد روی دامانش سرم را
حتّی جوادم نیست با دستش بگیرد
اشکِ روان گردیده از چشمِ ترم را
می خواستم این لحظه ی آخر ببینم
یک بارِ دیگر روی ماهِ خواهرم را
با صورتم خوردم زمین بر خاک‌ کوچه
هر بار می خواندم به ناله مادرم را
امّا طناب اینجا به دستانم نبستند
مردی نزد سیلی کنارم همسرم را
هیزم نیاوردند پُشتِ خانه ی من
اینجا نسوزاندند دیوار و درم را
از زهر پیچیدم به خود بر خاکِ حُجره
دیگر نپیچیدند دَرهم حنجرم را
عمّامه ام مانده، عبا مانده، کسی نیست
تا که بَرَد پیراهن و انگشترم را
آتش گرفتم، سوختم، امّا ندیدم
پ

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام رضا (ع)

خوشتر از بدر منیر است مه روی رضا
همچو فردوس برین است خم کوی رضا
.
نه عجب اینهمه دلبسته و سرگشته ی او
می روند از همه سو وز همه کو سوی رضا
.
کربلا ، قبله ی عشق است همه میدانند
کربلای دل ما .... مشهد نیکوی رضا
.
روی خاک است مگر گوشه ای از باغ بهشت؟
این چه عطریست که برخواسته ازکوی رضا؟
.
ای بسا رایحه ی خانه ی زهرا دارد
نکهت مشهد و عطر حرم و بوی رضا
.
این سخن ، از لب صیاد شنیدن دارد
آخر از دام رها می شود آهوی رضا
.
چه دعاها که نمودیم و شفاعت دیدیم
چه شفاها که گرفتیم ز داروی رضا
.
حجةالله که برحضرت اوحسرت ماست
یازده قرن غریب است به پهلوی رضا
.
کاش میشد گره از عقده ی دل باز کنم
های وهوی

• شنبه
• 26
• آبان
• 1397
• ساعت
• 19:45
• نوشته شده توسط
• علیرضا امانی مجد

از غم نه فرار می تواند بکند
نه اینکه هوار می تواند بکند
جز اینکه بیاید حرمت گریه کند...
"درمانده" چکار می تواند بکند
بر درد دل خسته دوا… تنها تو
در هر دو جهان گره گشا…تنها تو
خاک کف پای زائرت…تنها من
سلطان سریر ارتضا…تنها تو
کس درد دوا نمی کند الا تو
لطفی به گدا نمی کند الا تو
افتاده گره به کارم و می دانم...
کس این گره وا نمی کند الا تو

• پنج شنبه
• 1
• آذر
• 1397
• ساعت
• 11:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خرسند خدا ز خلق و خوی نبویست
خشنود ز ابلاغ ولای علویست
این مکتب فاطمی که مهدی دارد
مشروط به امضای ولای رضویست

• پنج شنبه
• 1
• آذر
• 1397
• ساعت
• 11:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مرا کشانده به مشهد هوای دیدن تو
زِ راه دور رسیدم برای دیدن تو
مرا به دِرهم و دینار وا مکن زِ سرت
از این به بعد گدایم، گدای دیدن تو
همیشه روزی رَعیَت به دست سلطان است
چه چیز پُر کُنَدْ ای دوست جای دیدن تو؟
کبوتر حرم و صحن و گنبدت زیباست
ولی ندارد عزیزم صفای دیدن تو
تَب وصال تو افتاده در دلم چه کنم؟
در این سفر شده ام مبتلای دیدن تو
بِریز خونم و زُلف از رُخَتْ کنار بزن
من آمدم که بِمیرم به پای دیدن تو
طواف کعبه ی ما بوسه از ضریح شماست
گرفته دست دلم را دعای دیدن تو
از این حرم شهدا بَرگه ها گرفتند و
شدند عازم کربُبَلای دیدن تو
به گریه ها و نماز تو در شلمچه قسم
تمام جبهه ی ما شد مِنای دیدن تو
قسم به

• پنج شنبه
• 1
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کم ناز کن در باز کن مهمان رسیده
مهمان تو با دیده ی گریان رسیده
سرمایه ای که داده بودی باختم من
یا ذالکرم هنگامه ی احسان رسیده
حرف دل هر نوکری اینست عمری
هر چه رسیده از سوی سلطان رسیده
باور کن آقا تا حرم خود را کِشیدم
از این جدایی بر لبانم جان رسیده
افتاده بارم آمدم دستم بگیری
با چشم گریان عبد سرگَردان رسیده
مانند زهرا مادرت سائل نوازی
لطف تو بر داد گنهکاران رسیده
هنگام جان دادن قرار ما دوتا شد
جانِ خودت صبرم دگر پایان رسیده
گویا هنوز از گوشه ی صحنت سحرها
آه کسی جامانده از گُردان رسیده
چه ارتباطی بین اینجا با شلمچه ست
اینجا به پایان دوره ی هجران رسیده
امضای تو پای شهادت نامه ها بود
با دست تو ای

• پنج شنبه
• 1
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شعر جدید امام رضا (ع)

خواستم شعری بگویم تا دلم شیدا شود
بیت بیتش موجب ارامش دلها شود

شعری از وصف تمام مهربانیها کنم
بار دیگر مدح از دردانه زهرا کنم

با خودم گفتم اگر خواهی غزل مستت کند
در حریم کبریای دوست پابستت کند

باید اینک خوب وصف خسرو خوبان کنی
با قلم توصیف قلب کشور جانان کنی

پایتخت کشور دل مشهد و شهر رضاست
زائر قبرش میان عرش زوار خداست

اصلا ایران ارزشش از این زمین بالارود
قطره قطره موج گردد سوی این دریا رود

زائری دیدم به زیر لب صدایش می زند
در حرم دست توسل بر امامش می زند

دیدمش در پنجره فولاد یا هو می کشد
مثل خادمها میان صحن جارو می کشد

باخودش می گفت اینجا درد ها درمان شود
کافری آ

• شنبه
• 3
• آذر
• 1397
• ساعت
• 07:41
• نوشته شده توسط
• قاسم قاسمی بیدهندی

یا علی بن موسی الرضا

برقلوب شیعیان فرمانروایی می کنی
روز وشب از کارشان مشکل گشایی می کنی

تو رضایی و خدا راضی زاعمالت بود
از تمام عرشیانش دلربایی می کنی

هم کریم وشافی وهم شافع روز جزا
بس به این اوصاف نیکو حق نمایی می کنی

چاره ی بیچارگانی ،نا امیدان را امید
از دل آکنده از غم ،غم زدایی می کنی

ناعلاجان از تو می خواهند بهبود وشفا
اذن حق می گیری وکاری خدایی می کنی

راهها هرگاه مولاجان برویم بسته است
مشهدت آیم برایم ره گشایی می کنی

عطر صحن تو بود یاد آور بوی بهشت
زائر کویت به جنت رهنمایی می کنی

کعبه ی آمال عشاق است آقا مرقدت
هر دلی را روسوی مشهد هوایی می کنی

چون پر کاهی میان خیل عشاق توام
دلخ

• سه شنبه
• 13
• آذر
• 1397
• ساعت
• 20:41
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

#السلام_علیک_یا_ضامن_آهو
#چهارشنبه_های_امام_رضایی

تا که یک جرعه ز مِهرت دلم آسان بچشد
یک نگاهِ تو مرا سمتِ خراسان بکشد
پدرت بابِ مراد و پسرت جود و جواد
کاش عشقِ تو مرا تا خودِ رضوان ببرَد!

#هستی_محرابی

• چهارشنبه
• 14
• آذر
• 1397
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

چشم هایم خیره شد بر قابِ سقّاخانه ات
سخت دلتنگم! شدم بیتابِ سقّاخانه ات
موجی از دریای رأفت در وجودم جان گرفت
آن شبانگاهی که دیدم خوابِ سقّاخانه ات
اوّل هر صبح عیسی مُرده را جان می دهد
با همان عطر گلاب نابِ سقّاخانه ات
حضرتِ أم البنین(س) پابوسَت آمد تا که شد-
ذکرِ «یاعبّاس(ع)» از آدابِ سقّاخانه ات
شخص میکاییل آمد بعد تعظیم و سلام
رزقِ عالم را گرفت از آبِ سقّاخانه ات
زیر لب میگفت با خود شیخ-حرّعاملی
معرفت می بارد از مهتابِ سقّاخانه ات
همجوارت هست و میخوانَد نماز شکر را؛
پنجره فولاد در محرابِ سقّاخانه ات
بر مشامم میرسد هر لحظه بویِ سامرا
جرعه ای نوشیدم از سردابِ سقّاخانه ات!

• چهارشنبه
• 14
• آذر
• 1397
• ساعت
• 21:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هر کس که شود پاک سرشت از این‌جاست
تعیین مسیر سرنوشت، از این‌جاست
ای دل! به هزار راه و بیراهه مرو
گر مرد رهی، راه بهشت از این‌جاست
دیدم دل خسته، در به در می‌گردد
دنبال بهانۀ سفر می‌گردد
برگشتم و خاک توس را بوسیدم
هر چیز به اصل خویش بر می‌گردد
دل، داشت، تمنای نگاهی به بهشت
گاهی به تو فکر کرد، گاهی به بهشت
دل غافل از این بود که باید ببرد
از «حصن ولایت» تو راهی به بهشت
در عشق تو، اشک حجت کامل ماست
در موج حوادث این حرم، ساحل ماست
وقتی به دلم نگاه کردم، دیدم
آیینۀ خورشید ولایت، دل ماست
دل، هشت دلیل و هشت آیت دارد
تا تکیه به خورشید ولایت دارد
در نزد خدا «راضیةً مرضیه» کیست؟
آن کس که «رضا» از او رضایت

• پنج شنبه
• 22
• آذر
• 1397
• ساعت
• 18:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای حضرت خورشید بلاگردانت
ای ماه و ستاره عاشق و حیرانت
در توس شدی مقیم، تا سر بزند
«و الصُّبحِ اِذا تَنَفّسَ» از ایوانت
در توس دلم هیچ زمان خسته نبود
آغوش بهشت، لحظه‌ای بسته نبود
مشهد به کدام جلوه دل خوش می‌کرد
گر منظر این گنبد و گلدسته نبود؟!
خواهی که شود مشکلت آسان ای دوست!
از غم نشود دلت هراسان ای دوست
احرام سفر ببند زیرا گفتند:
«دین را حرمی‌ست در خراسان» ای دوست
چون قطره که محو گشته در اقیانوس
ماییم و جلال جلوۀ شمس شموس
وقت است که موسی و حواریونش
بار سفر از «طور» ببندند به توس
اینجا حرم است، حجت هشتم را
تکرار کن آیۀ «قل اللهم» را
یک پرچم سبز، با تکان دادن دست
دعوت به بهشت می‌کند مردم را
در

• چهارشنبه
• 28
• آذر
• 1397
• ساعت
• 11:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

او آنکه نیست جز به رضای خدا رضا
من آنکه راضی‌ام به رضای رضا فقط
"یا رب مباد اینکه گدا معتبر شود"
جز آن گدا که می‌شود اینجا گدا فقط...

• چهارشنبه
• 28
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در گریه خریدار تبسم شدم از عمد
انگشت نمای همه مردم شدم از عمد
فتوای شیوخ است که هر باده حرام است
بدمست ترین مشتری خم شدم از عمد
میخواست مرا زائر مشهد کند اما
یکباره پیاده وسط قم شدم از عمد
در حین نمازم وسط رکعت هشتم
سمت حرم قبله هفتم شدم از عمد
با اینکه سه تا حوض حرم داشت ولی باز
با گرد حرم گرم تیمم شدم از عمد
دیدم حرمت پرشده از بچه کبوتر
من بچه شده طالب گندم شدم از عمد
چه دلهره ای در دل پیدا شدگان بود
در آن حرم قدسی تو گم شدم از عمد
با اینکه توانایی اول شدنم بود
در کنگره شعر تو هشتم شدم از عمد

• چهارشنبه
• 28
• آذر
• 1397
• ساعت
• 17:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#یلدای_امام_رضایی

حالِ دلم خیلی خرابه
امشب دلم نقاره میخواد
یه گوشه ای از باغِ صحنت
این زائرِ آواره میخواد

پیشِ توئه آرامشِ من
یلدا تنورش داغِ داغه
شمعِ دلِ من بی قراره
دردِ من از سوزِ فراقه

شیرینه هر چه با تو بودن
اینجا بساطِ عشقِ پهنه
خواهم کنارِ تو بمونم
داروی من این بوی صحنه

اینجا نگاهِ تو بهشته
احساسِ من خیلی غریبه
مهمون شدم کنجِ ضریحت
بارانِ دستانت طبیبه

از حال و روزم که میدونی
امشب تو قلبم روضه برپاس
قفلِ تمامِ مشکلاتم
تو پنجره فولاد اینجاس!

#هستی_محرابی

• جمعه
• 30
• آذر
• 1397
• ساعت
• 00:17
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

من زمستان زده ام حال غريبي دارم
خسته ام يك دل محتاج طبيبي دارم

نا اميدم نكن از درگه خود مي ميرم
عاقبت حاجتم از اين حرمت مي گيرم

بچّه بودم به تو خو كرده دلم آقا جان
من دخيلت شده ام صحن طلا مولا جان

مادرم نام رضا در دل من جا داده است
از ازل مهر تو در اين دل من جا مانده است

منم و يك دل باران زده ي طوفاني
ساحلي امن مرا وه ...كه چه خوش مي راني

آرزويم شده هرسال زيارت مشهد
شوق من وقت زيارت كه نگنجد در حد

دهم از دور سلامي و لبالب از سوز
گر كه باشد به صلاحم ،بده حاجت امروز

• یکشنبه
• 2
• دی
• 1397
• ساعت
• 01:44
• نوشته شده توسط
• 09127033809

نگاهی از سر عشقم به صاحبخانه می کردم
دل دیوانه ام را حبس در کاشانه می کردم

دعا می کردم و تکیه به ایوان طلا دادم
نگاهی از سر بیچارگی بر شانه می کردم

میان صحن و ایوانش کبوتر بچه ای بودم
که از دستان آقا آرزوی دانه می کردم

میان دشت چشمانش شدم آلاله ی وحشی
تقاضای نگاه از صاحب گلخانه می کردم

دلم را در کنار صحن و ایوانش فداکرده
انار سرخ دل را پیش رویش دانه می کردم

چنان چه مهرو امضا بر جواز ماندنم می کرد
خودم را وقف درگاهش بدون چانه می کردم

اگر یک گوشه ی چشمی به حاجات دلم می کرد
همیشه در جوارش زندگی شاهانه می کردم

• یکشنبه
• 2
• دی
• 1397
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• 09127033809

شبی با چشم بارانی خدایا یا خدا کردم
شدم طوفان دردو با هیاهو یا رضا کردم

همان شب خواب دیدم دانه بر می چیدم از خوانش
کبوتر بودم و در آسمان خود را رها کردم

کنار پنجره فولاد بستم بال و پرها را
برای جمله بیماران دمادم من دعا کردم

نقاره خانه می زد آهنگ وچه غوغایی به پا می کرد
زدم با ساز دل شوری و شوری را به پا کردم

پریدم سمت سقاخانه، بر لب نام اربابم
کنارش یادی از سقای دشت کربلا کردم

زدم پر سوی گوهرشاد و سر بر سجده مالیدم
نشستم روی بام و نذرهایم را ادا کردم

سلامی دادم اول بر علی مو سی الرضا آنگاه
دلم را بر ضریحش بسته نامش را صدا کردم

خزیدم کنج تنهایی زیارت نامه ای خواندم
تمام دردهایم را یکایک

• دوشنبه
• 3
• دی
• 1397
• ساعت
• 16:28
• نوشته شده توسط
• 09127033809

از جوش مَلَک در این حرم هنگامه‌ست
اینجاست که هر فرشته، گلگون جامه‌ست
تا اذن دخول از تو بگیرد آهم
هر قطرۀ اشک من زیارت‌نامه ست
هرچند که مسکین و تهی‌دستم من
از سُکر سلام بر شما مستم من
گویند سلام مستحب است، آری
مشتاق جواب واجبش هستم من
هر چند در این حرم دل از کف دادی
بی تاب‌تر از پنجرۀ فولادی
دست تو، به دامن ضریحش نرسید
«ای اشک، تو هم ز چشم من افتادی!»
بر پنجره، قفلِ بسته‌ام را دیدم
آرامش روح خسته‌ام را دیدم
در آینه‌های حرم از بارش اشک
تصویر دل شکسته‌ام را دیدم
از باغ وفا بنفشه چیده‌ست کسی؟
تا پنجره‌فولاد، دویده‌ست کسی؟
از دفتر «پیداشدگان» پرسیدم:
در سینه دلم گم شده، دیده‌ست کسی؟
تا ماه رخ تو را

• چهارشنبه
• 5
• دی
• 1397
• ساعت
• 13:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور