سید العشاق گفتا عشق از ان من است تحت فرمان من است
روز محشر روز جولان شهیدان من است تحت فرمان من است
مادرم زهرا در این گودال مهمان من است عید قران من است
شاه گفتا کربلا امروز میدان من است عید قربان من است
دانلود سبک
روضه
گفت: ای گروه هر که ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما
ناداده تن به خواری و ناکرده ترک سر
نتوان نهاد پای به خلوتسرای ما
شاه سلام علیک اقا سلام علیک
ماه سلام علیک مولا سلام علیک
تا دست و رو نشست به خون می نیافت کس
راه طواف بر حرم کبریای ما
این عرصه نیست جلوه گه روبه و گراز
شاه سلام علیک اقا سلام علیک
ماه سلام علیک مولا سلام علیک
شیرافکن است بادیه ی ابتلای ما
همراز بزم ما نبوَد طالبان جاه
بیگانه باید از دو جهان آشنای ما
برگردد آنکه با هوس کشور آمده
شاه سلام علیک اقا سلام علیک
ماه سلام علیک مولا سلام علیک
سر ناورد به افسر شاهی گدای ما
ما را هوای سلطنت مُلک دیگر است
کاین عرصه
روضه
کربلا غوغاست امشب، شب عاشوراست امشب
شب قدرماست امشب، شب عاشور است امشب
همه ذرات جهان دلنگرانند و پریشان
محشر کبراست امشب، شب عاشوراست امشب
چه نیازی به مقاتل؟ هیچ اگر روضه نخوانم
روضه ای شیواست امشب، شب عاشوراست امشب
دل زینب شده گرم از رجز و بیعت یاران
خطبه ها غراست امشب شب عاشوراست
همه سرمست تماشای بهشتی که حسین است
چهره ها زیباست امشب، شب عاشوراست امشب
پیشمرگان ولایت، گرم سبقت در شهادت
بینشان نجواست امشب شب عاشوراست امشب
چشم امید همه تشنه لبان مثل رقیه
به سوی سقاست امشب، شب عاشوراست امشب
ابر خون روی ابالفضل علی را نگرفته ست
ماه ما پیداست امشب، شب عاشوراست امشب
اهل خیمه خبر از غارت و از ش
چه داغی بر جبین ذوالجناح است
چه زخمی همنشین ذوالجناح است
دوید از خیمه بیرون خواهر تو
نگاه او به زین ذوالجناح است
******
اگر چه سربریده از قفا بود
نگاهش همچنان بر خیمه ها بود
چه خونی می چکید از آسمان ها
سری خونین در آغوش خدا بود
******
طلوع ماه بر نی دیدنی بود
ستاره از دو چشمت چیدنی بود
در آن گودال پر خون ای برادر
گلوی زخمی ات بوسیدنی بود
شاعر : محمد مبشری
میرسد بر گوش لبیک حسین از کربلا
کربلا یا کربلا(۲)
بند دوم
شام عاشورا بود در کربلا شور دعا
کربلا یا کربلا(۲)
بند سوم
یک طرف عباس سردار رشید کربلاست
شور عاشورا به پاست(۲)
بند چهارم
یک طرف اکبر موذن بر نماز کربلاست
شور عاشورا به پاست(۲)
شاعر : مرتضی محمودپور
دیگه شب آخر رسید
قراره بشی تو شهید
این همه غم و غصه رو
مگه توی دنیا کی دید
وااای،الهی داغت و نبینم
وااای،به عزای تو من نشینم
وااای،نشینه داغت روی سینم
داداش،همه ی تکیه گاهمی تو
داداش،همه پشت و پناهمی تو
داداش،همه نور نگاهمی تو
ماه من،من بی تو تنهام(۳)
الهی بمیرم برات
بشه خواهر تو فدات
بعد تو حسین جان بگو
چی به سر خواهر میاد
وااای،چه کنم من با درد دوری
وااای،سهم زینب شده صبوری
وااای،بی تو باشم آخه چجوری
داداش،از فراق تو من میمیرم
داداش،از تموم زندگی سیرم
داداش،از گلوت من بوسه بگیرم
ماه من ،من بی تو تنهام(۳)
خواهر پریشون من
قناری گریون من
بیا که ز فردا بگم
می بینی تو هجرون من
وااای،می ب
#السلام_علی_من_دفنه_اهل_القری
سوزی عجیب در قلم و دفتر آمده
گویا صدای شیون یک خواهر آمده:
این مصحف ورق ورق مادر من است؟
ای وای من، چه بر سر این پیکر آمده
و الشمس کورت، نفس آسمان گرفت
در رستخیز قتلگهت مادر آمده
"گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست"
از قتلگاه ماه من امشب بر آمده
با سنگ و چوب و نیزه و هرچه که بوده است
دشمن میان ظلمت این محشر آمده
□
بعد از تمام این همه داغی که "آمده"
از قتلگاه شمر چرا در نیامده؟
شب آخر شده و حال همه عرفانی است
چقدر صورت اصحاب حسین نورانی است
صوت قرآن حسین می رسد از خیمه به گوش
حال و احوال همه اهل حرم قرآنی است
وقت هجران برادر شده با خواهر خود
چقدر حال و هوای دلشان بارانی است
گرم صحبت شده در خیمه مه و خورشیدی
وقت ابراز همه درد و دل پایانی است
هر کسی گوشه ای از خیمه به فکر فرداست
شور و حال سرشان بر همگان پنهانی است
امشبی را همه مشغول مناجات شدند
عصر فردا به جنان نوبت یک مهمانی است
وحید زحمت کش شهری
تاریخ عاشورا به خون تحریر خواهد شد
فردا قلم‌ها تیغۀ شمشیر خواهد شد
هر چند فردا با غروبش می‌رود اما
این داستان یک روز عالم‌گیر خواهد شد
این ماجرا تا روز محشر تازه میماند
هر لحظه‌اش با اشک‌ها تکثیر خواهد شد
سقای تو فردا بدون دست هم باشد
با یک نگاهش کربلا تسخیر خواهد شد
از دیدن حال علی‌اصغر در آغوشت
دریا هم از نامی که دارد سیر خواهد شد
آن‌ها تو را کنج قفس در بند می‌خواهند
اما مگر این شیر در زنجیر خواهد شد
هر بوسۀ جدت محمد روز عاشورا
بر زخم‌های پیکرت تفسیر خواهد شد
این صحنه‌ها تکرار یک تاریخ ننگین است
قرآن به روی نیزه‌ها تکفیر خواهد شد
شاعر برایش گفتن از آن روز آسان نیست
در هر هجا همراه ش
عصر تاسوعاست ای نقّاش فردا را نکش
صبح دریا را کشیدی ظهر صحرا را نکش
خسته با زین و یراقی واژگون آشفته یال
بی‌سوار و غرق خون آن اسب زیبا را نکش
یا تمام صفحه را با خیمه‌ها همرنگ کن
یا به غیر از ما رأیت الا جمیلا را نکش
آن به دریا رفته دیگر بر نمی‌گردد به دشت
خشکی لب‌های فرزندان زهرا را نکش
او که مجنون بود، مجنون ماند، مجنون شد شهید
مادرش لیلاست واویلای لیلا را نکش...
ما که جا ماندیم در ما رنگ عاشورا نبود
آبروداری کن و رسوایی ما را نکش
عاقبت آن مرد مردستان می‌آید بعد از آن
کس نگوید آن قد و بالای رعنا را نکش
به تاسوعا بُوَد دلم دارُالعزا
به یادِ غربتِ شَهِ کرببلا
گویم چون عالَمین،سیدی یا حسین
سیدی یا حسین ...
زِ غم جانِ همه اگر چه بر لب است
عجب شوری به پا به قلب زینب است
گوید با چشم تر،برادر برادر
سیدی یا حسین ...
عزیز حیدر و گل خیرالنسا
شود فردا سرش به روی نیزه ها
جسمش بین صحرا،وای از دل زهرا
سیدی یا حسین...
اینجور که _ داری میری از پیشم
معلومه _ من دیگه تنها میشم
میدونم _ اخر راهه اینجا
با اشکات _ میزنی تو اتیشم
همش میگی بهم اروم باش
چی کار کنه یه زن با غمهاش
بگو حالا که داری میری
منو به کی سپردی داداش
حسین ای جانم
__________________________________
من میشم _ بین غمها زندونی
میمونم _ با چشای بارونی
تو میشی _ صید شمشیر و نیزه
میمونم _ با یه پیرهن خونی
سرت میشه جدا از پیکر
تن تو پر تیغ و خنجر
قاتل میشینه روی سینت
درست جلوی چشم مادر
حسین واویلا
__________________________________
@amirhoseinolfat
1398/5/16
بیا در این شب آخر که بشنوم سخنت
سخن بگوی برادر به شمع انجمنت
بگو در این شب آخر چه بر سرت آید
بگو چه می شود آقا به نازنین بدنت
ترک ترک شده لعل لبت عزیز دلم
خدا کند نخورد سنگ بر لب و دهنت
کنار پیکر تو سینه می زند طفلت
خدا کند که نخندد کسی به سینه زنت
خدا کند تنت از زخم ها ورم نکند
خدا کند نشود نیزه جابجا به تنت
خدا کند نکشی زجر در ته گودال
و عاقبت نکشد طول دست و پا زدنت
خدا کند نشود نرم استخوان هایت
خدا کند نشود کهنه بوریا کفنت
تمام ترس من این است عده ای بی دین
کنند هلهله فردا به زیر و رو شدنت
*******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج
یا حی و یا قیوم و یا رحمن یا الله
فردا به روی خاک ریزد خون ثارالله
جانها رسد بر لب
وای از دل زینب
حسین حسین جانم
فردا شود مهمان در این سرزمین زهرا
برسینه و بر سر زند تا عصر عاشورا
گلهای پیغمبر
یک یک شود پرپر
امشب صدای خیمه قرآن و دعا باشد
فردا سر هجده قمر بر نیزه ها باشد
گر شب سحر گردد
شق القمر گردد
امشب تمام خیمه ها از گریه سیرآب اند
فردا ز سوز تشنگی دلخون و بی تاب اند
از زندگی سیرند
لب تشنه میمیرند
امشب حسین ابن علی شد کعبه ی آمال
فردا تنش از نعل تازه میشود پامال
با چشم خونبارش
زهرا عزا دارش
حسین حسین جانم
دشت و صحرا پر از صوت قرآن شده
مژده ای حاجیان عید قربان شده
یا حسین یا حسین
امشبی را حسین در نمازو دعاست
عصر فردا سرش بر روی نیزه هاست
یا حسین یاحسین
ساقی امشب بود گرد خیمه چو ماه
عصر فردا شود علقمه قتلگاه
یا حسین یا حسین
امشب از این دشت و صحرا صوت قرآن می رسد
حاجیان عشق فردا عید قربان می رسد
این زمین گردد منا
وای از کرب و بلا مظلوم حسین جان
امشب از نور خدا لبریز شد آیینه ام
می نشیند عصر فردا خصم روی سینه ام
بوسه گاه هل اتی
گردد از خنجر جدا مظلوم حسین جان
امشب از یاران خود دارم سپاه مهر و ماه
عصر فردا میشوم تنها میان قتلگاه
پیش چشم خواهرم
پاره پاره پیکرم مظلوم حسین جان
امشبی پروانه ی شمع وجودم زینب است
عصر فردا پیکرم در زیر سم مرکب است
جان کنم تقدیم دوست
هر چه او خواهد نکوست مظلوم حسین جان
داداش حسین دعا کردم روزی من غم نشه
داداش حسین زداغ تو پشت زینب خم نشه
داداش حسین الهی سایت از سرم کم نشه
ميرسد امشب ناله زهرا
کن مدارا با زينب کبرى زينب کبرى
حرمت گیسوی منو نگهدار داداش حسین
ميون دشمنا نشم گرفتار داداش حسین
يه کارى کن به ماتمت نشينم داداش حسین
تورو چطور تو قتلگاه ببینم داداش حسین
داداش حسین ميريزه اشکام
داداش حسین ميلرزه پاهام
داداش حسین به فکر فردام
واى حسين عزيز زهرا
2
چيکار کنم داداش خيلى قلب من شور ميزنه
چيکار کنم داداش دورى از تو قاتل منه
چيکار کنم داداش اين صحرا پره از دشمنه
دستامو روى سر ميزارم من
طاقت داغ تو ندارم من بيقرارم من
با جگرم بازى نکن جون من داداش حسين
بیا و
◾نوحه‌ی شب عاشورا
◾بنداول
کربلا من پاسدار حرمم
حرم زینب و شاه کرمم
من ابوالفضل رشیدم
در ره مولا شهیدم
بین نهر علقمه من
محضر زهرا رسیدم
سالارم.... زاده زهرا حسین است
از غمش.... عالمی در شور و شین است
میمیرم.... از غمش در هر دو عالم
مرید..... فاتح بدر و حنینم
سیدی یا حسین حسین مظلوم(۲)
◾بنددوم
ایهاالناس منم عباسم
به گلستان حسین چون یاس
پسر ام‌البینم
بخدا نقش زمینم
از دل و جان
من غلام شاه دینم
سالارم.... زاده زهرا حسین است
از غمش.... عالمی در شور و شین است
میمیرم.... از غمش در هر دو عالم
مرید..... فاتح بدر و حنینم
سیدی یا حسین حسین مظلوم(۲)
بند اول
شد شام عاشورا آه و واویلا
بر سر زند زهرا آه و واویلا
آید نوای ذکر یارب امشب
از غم گرفته قلب زار زینب
بر تار و پود عالم بنشسته گَرد ماتم
واویلتا واویلا
آید نوای قرآن از خیمه گاه یاران
واویلتا واویلا
《واویلتا آه و واویلا》
بند دوم
فردا ز خون لاله های پرپر
صحرا گلستان میشود سراسر
سرها ز پیکر میشود جدا و
بر روی نیزه مینشیند آخر
از روی کینه آید بر روی سینه آید
بنشسته مادر او
در پیش چشم خواهر می بُرد از حسین سر
بنشسته مادر او
《واویلتا آه و واویلا》
? به نفس زیبای ڪربلایی علیرضا مومنی
بند اول
امشب گرفته حال/ارض و سماوات
سالار قلب زینب/گرم مناجات
از خیمه ها می آید/آوای قرآن
از گریه میشود خیس/چشمان یاران
فردا ز خون آنان/صحرا گلستان
گرد و غبار غم بر/دلها نشسته
بند دل پیمبر/از هم گسسته
از این غریبی قلب/زهرا شکسته
می آید امشب بوی جدایی
می رود زیر دشنه آقایی
میماند خواهری در صحرایی
《واویلا یا حسین واویلتا》
بند دوم
امشب میان خیمه/یک پهلوان است
از برکت وجودش/خیمه امان است
فردا شود دو چشمش/با تیر دریده
دستان او شود از/کینه بریده
آوای ادرکش از/صحرا شنیده
بعدش امان خیمه/ها بی امان است
زیر دو چشم طفلان/ردی عیان است
آماده ی اسارت/یک کاروان است
دختری روبرو با لشکری
واویلا میسوز
چه حالِ پُر ملالی داره زینب
اگه دستای خالی داره زینب
میره خیمه به خیمه تا بدونن
برا فرداش چه حالی داره زینب
میون این خزونِ عشق و مردی
یکی داره میره به خیمه گردی
داره میاد بگوشش از رُبابش
چرا مادر چرا باز گریه کردی
بخواب مادر بخواب با خوندن من
بخواب جونِ عمو رو دامنِ من
نزن اینقد زبونت رو رولبهات
نکِش ناخنت و رو گردنِ من
یکی داره تو تنهایی میخونه
یه دختر داره بابایی میخونه
موهاشو عمه می‌بافه دوباره
براش با اشک لالایی میخونه
تویِ خیمَش ببین دلگیره قاسم
زبون میگیره فردا میره قاسم
اگه تو کوچه با بابام نبودم
تقاصِ کوچه رو میگیره قاسم
مبادا زیرِ دست و پا بمونی
مبادا زنده بی بابا بمونی
داره قاس
بی قرار و بی تابم
فکر عصر فردایم
می روی تو از دستم
ای تمام دنیایم
لرزد از فراق تو ، تمام این پیکر
پیش چشم خواهرت ، تو می شوی بی سر
السلام و علی سیدنا المظلوم
........
ناله های تو گم شد
بین این همه فریاد
دست و پا بزن کمتر
مادر از نفس افتاد
سنگ و نیزه و عصا ، چه کرده با این تن
بین خاک و خون کفن ، شدی حسین من
السلام و علی سیدنا المظلوم
سبک امیر حسین الفت
هزار شُکر چشمِ من پُر آب شد حسین جان
دلم برایِ داغِ تو مُذاب شد حسین جان
سحاب رحمتی و ما به زیرِ بارش توایم
که بندگیِ ما از این سحاب شد حسین‌جان
مرا به چشمِ مردمان بزرگ کرده‌ای ولی
صواب‌های من چرا کباب شد حسین‌جان
مرا به چشم مردمان بزرگ کرده‌ای ولی
چه کردم که نام من خراب شد حسین‌جان
چه خرج‌ها نکرده‌ام بخاطرِ ریا و عُجب
چه کردم که روضه هم حجاب شد حسین‌جان
ببخش اگر به نامِ تو قمار کرده‌ام به عمر
و پای تو گناهِ ما حساب شد حسین‌جان
ببخش اگر حدیثِ تو کلام تو نخوانده‌ام
اگرچه هرچه گفته‌ای کتاب شد حسین‌جان
جهاد نفس را مگو حساب خلق را مگو
به قلب تو تَغافُلَم عذاب شد حسین‌جان
تو را به نام دین
دل که عاشق بشود واله و سر گردان است
چشم هم در پِیِ این عشق فقط گریان است
راه تسکین فراق و غم و محنت اشک است
دل که خشکید فقط چارهء آن باران است
حلقهء روضهء ارباب بُوَد عرش خدا
هر چه فیض است در این دایرهء امکان است
شاه و رعیت درِ این خانه همه مُحترمند
نوکر این حرم عشق خودش سلطان است
کربلا یک کلمه هست ولی در معنا
شرح آن باطن آیات همه قرآن است
شرح بی تابی زینب شب عاشورا چیست
که از این مصرعِ غم بر لب عالم جان است
باید امشب به سر و سینه زنان دَم بدهیم
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
ولی افسوس قرار است ببیند زینب
صبح فردا بدنش زیر سُمِ اسبان است
بدنش هیچ چه سازد که ببیند به درخت
سر بُبریدهء یار است که آویزان است
لطمه اینجاست روا، هر که غروب فردا
موی زینب بِکِشد پست تر از حیوان است
◾دو دمه های
◾ شب تاسوعا و شب عاشورا
◾بنداول
دست ساقی حرم افتاده بر روی زمین
یاامیرالمومنین(۲)
◾بنددوم
غرق خون گشته علمدار شه دنیا و دین
یا امیرالمومنین(۲)
◾بندسوم
مادر ششماهه در بین حرم رفته ز هوش
آه و واویلا بگوش(۲)
◾بندچهارم
از عطش طفل رباب در خیمه افتاده خموش
آه و واویلا بگوش(۲)
◾بندپنجم
زاده ی ام النبین شرمنده از روی رباب
کودکی در پیچ و تاب(۲)
◾بندششم
ذکر طفلان حرم گردیده امشب آب آب
کودکی در پیچ و تاب(۲)
◾نوحه ی سینه زنی
◾شب عاشورا
◾بنداول
شب شب عاشورا بیعت با حسین است
بیعت با ابوالفضل و شه عالمین است
خط سرخ امامت
انتهایش شهادت
یاحسین یاحسینجان(۳)
◾بند دوم
در پناه ابوالفضل خیمه ها در امان است
ظهر فردا تمام غنچه ها درخزان است
شب شب شور و حال است
رفتن ما محال است(۲)
یاحسین یاحسینجان(۳)
آسمان شد تیره و شد همهمه دور و برت
بر سرش میزد زمین در لحظه های آخرت
تا به روی زخم های سینه ات قاتل نشست
بر زمین افتاد روی تل پریشان خواهرت
«وا حسینا» گفت و با هر ضجّه میزد بر سرش
شمر(لع) در گودال تا برداشت سر از پیکرت
غرقِ خون بر خاک زیر دست و پا افتاده بود
خواهرت را بیشتر دق داد وضع حنجرت
غارتت کردند و کرده شعله ور جان مرا
بیشتر آن دستِ بی انگشت و بی انگشترت
اسب سرکش نعل های تازه می‌خواهد چه کار؟!
درهم و برهم شدی؛ پاشیده شد سرتاسرت
پیرمردی بر عصایش چند نیزه بسته بود
میزد و میگفت این هم آب و نانِ دخترت
پاک می‌کردند با پیراهنت سرنيزه را
ای زبانم لال! رفت از حال زهرا(س)مادرت!
◾نوحه سینه زنی
◾سبک حاج اکبرناظم(سنتی)
◾شب عاشورا
◾بند اول
لبیک یا حسین ذکر لبم
ولی به یاد غصه ی زینبم
شب شب جدائیست
چهره ها خدائیست
شام عزای نور عین است
وداع زینب و حسین است
واویلتا آه واویلا(۲)
◾بنددوم
بدامن رباب طفلش ببین
گرد حرم زاده ی ام البنین
علمدار سپاه
چهره اش همچو ماه
پشت و پناه شاه دین است
منصب نوکری چنین است
واویلتا آه واویلا(۲)
شب وداع
آمدم ای حسین امشب را
تا سحرگاه در برت باشم
شب آخر بود، آمده ام
خواهرانه برابرت باشم
درد دلهای خود به تو گویم
دل دهم بر تو، دلبرت باشم
آمدم قوتی دهی قلبم
تا کنم صبر و زیورت باشم
کشتی دین تویی عزیز دلم
کمکم کن که لنگرت باشم
فکر فردا کشد مرا امشب
فکرگودال وپیکرت باشم
فکر رزمندگان آل الله
لاله زاران پر پرت باشم
چکنم من چگونه شاهد بر
قتل عباس واکبرت باشم
من چگونه میان قتلگهت
شاهد زجر مادرت باشم
من چگونه اسیر دستان
دشمن دون وکافرت باشم
سخت باشد درون ویرانه
شاهد مرگ دخترت باشم
ای برادر دعا نما بهرم
که زبعد تو یاورت باشم
شعر:اسماعیل تقوایی
قسم به رایحه ی عطر یاس خوشبویت
تو آمدی به سویم، من نیامدم سویت
همیشه خیر دعایت نجات داده مرا
مرا ببخش اگر کم شدم دعاگویت
خوشا به قسمت بحرالعلوم و نائینی
نگاه ما که نیفتاده است بر رویت
چه آرزوی بزرگی است، نیستم لایق
که جان دهم دم مرگم به روی زانویت
بیا گذر کن ازین روسیاهِ بد رفتار
قسم به حُسن جمالت، به خُلق نیکویت
سحر همیشه به یاد حسین، گریانی
رسیده است به ما هم طریقه و خویت
فدای عمه ی مظلومه ات که گفت: حسین
چه آمده به سر آن دو چشم دلجویت
همان که سنگ به تو زد، مرا نشانه گرفت
شکافته سر من هم شبیه ابرویت
دلم گرفته عزیزم بگو چه کار کنم؟
به پنجه، خولی ملعون گرفته گیسویت
