شُکرت کُنم خُدایا،مَن عاشقِ حسیـــــــنم
نه قطره ام نه دریا،مَن عاشقِ حسینــــــم
بر این دَلیل آدم،توفیقِ تـــــــوبه را یافت
چون گُفت باراِلها،مَن عاشقِ حسینــــــــم
آتَـش به روی عاشِق،بیخُود نَشد گُلســـتان
چون که خَلیل بگُفتا،مَن عاش حسینـــــم
آری نَسوزد عاشِق،هَرگِز به نـــــــارِ دوزَخ
هر آن دِلی که گُفتا،مَن عاشقِ حسینـــــــم
با اِذنِ کِردگارَش،اَز عشقِ او سُخَــــن گُفت
دَر مَهد گفُت عیسی،مَن عاشقِ حسینــــــم
دَر بینِ دود و آتَش،این جُمله خواندنی بـــود
با خون نِوشت زَهرا،مَن عاشقِ حسینــــــم
مَن کیستَم زَنَم دَم،اَز عشقِ پاکِ مـــــــولا
فَرموده اَند طاها،مَن عاشقِ حسینـــــ
- یکشنبه
- 18
- مهر
- 1395
- ساعت
- 19:47
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
