با روزه و با نماز نشناختمت
با آن همه رمز و راز نشناختمت
یک ماه اگر چه میهمانت بودم
بگذشت مجال و باز نشناختمت
شاعر : قیصر امین پور
افسوس که ايام شريف رمضان رفت
سي عيد به يک مرتبه از دست جهان رفت
افسوس که سي پاره اين ماه مبارک
از دست به يکبار چو اوراق خزان رفت
ماه رمضان حافظ اين گله بد از گرگ
فرياد که زود از سر اين گله شبان رفت
شد زير و زبر چون صف مژگان، صف طاعت
شيرازه جمعيت بيداردلان رفت
بيقدري ما چون نشود فاش به عالم؟
ماهي که شب قدر در او بود نهان، رفت
برخاست تميز از بشر و ساير حيوان
آن روز که اين ماه مبارک ز ميان رفت
تا آتش جوع رمضان چهره برافروخت
از نامه اعمال، سياهي چو دخان رفت
با قامت چون تير درين معرکه آمد
از بار گنه با قد مانند کمان رفت
برداشت ز دوش همه کس بار گنه را
چون باد، سبک آمد و چون کوه، گران رفت
چو
رفت و آمدهای سائل را کریمان می خرند
دیر هم حتی بیاید زود و آسان می خرند
التماس چشمهایت را بکن تا تَر شود
بیشتر از هر چه اینجا چشم گریان می خرند
دستهایی که به بالا رفته را پُر می کنند
دستگیرند و ز ما دست به دامان می خرند
بُشرِ مطرب را به حرفی بُشر حافی می کنند
گاه مور قصر را همچون سلیمان می کنند
ای فدایِ سفره داری که به ما هم راه داد
میزبان ها این حوالی ناز مهمان می خرند
وقت خوبی آمدی امشب امان نامه بگیر
آخرین شبها گدایان را فراوان می خرند
اهل ایران به داین رضا شهرت شدن
اهل ایران را به آقای خراسان می خرند
گر هوایِ کربلا داری بگو جانم حسین
آرزومندِ زیارت را دو چندان می خرند
شامیان رسم بد
دارد غروب ماه خدا می رسد رفیق
پایان اشک و سوز و نوا می رسد رفیق
تا اینکه ماه لطف خدا می شود تمام
اتمام کار اهل بکا می شود رفیق
ماه خدا تجلی پرواز بنده است
پایان پر زدن به هوا می رسد رفیق
قطع یقین بدان که در این ماه؛ عاقبت
با افتخار عیدی ما می رسد رفیق
فردا گدا برای گدایی کجا رود؟
پایان کار شاه وگدا می رسد رفیق
این گریه های ما به خدا بی نتیجه نیست
برگ ضمانتی ز رضا می رسد رفیق
هرکس که راه وشیوه اوخط رهبری است
محشر به خدمت شهدا می رسد رفیق
هم عاقبت به خیرو هم اینکه شود عزیز
هر کس به محضر علما می رسد رفیق
باور کنید با نظر لطف فاطمه
روزی برات کرب و بلا می رسد رفیق
بعد از سه ماه گریه برآن ش
فیض بردیم ز احسان و عطا این شبها
پُر شود با کرمت دست گدا این شبها
تو بیا واسطه شو توبه ی ما رَد نشود
مستجاب است به نام تو دعا این شبها
آبرو دار ؛ بخر آبروی رفته ی ما
دست ما را بده در دست خدا این شبها
پسر فاطمه محتاج دعائیم همه
می روی وقت مناجات کجا این شبها
در شب قدر که تقدیر همه خورد رقم
چه نوشتند برای شهدا این شبها
در همه عمر همه حاجت ما دیدن توست
لحظه ای پرده ز رخسار گشا این شبها
عده ای در نجف و صحن علی مهمان اند
مست حیدر دَم ایوان طلا این شبها
بر سر سفرهی سلطان چقدر می چسبد
طعم افطار ز دستان رضا این شبها
به همان چادر خاکی شده در کوچه قسم
یک سحری مجلس ما نیز بیا این شبها
تا سحر ذکر
سفره را جمع نکن آمده ام پشت دَرَم
من همان بی سر و سامان شده ی خون جگرم
با تو مأنوس شدم خوب رفیقی هستی
چقدر حرف زدم با تو ز شب تا سحرم
دست مردم پُر دست من اما خالی ست
کاسه ام را به کجا غیر همین در ببرم
بعد از این دست تو باشد دل و چشمم یا رب
نکند باز بیافتد به گناهان نظرم
شب آخر نکند قهر کنی می میرم
وای اگر دست نوازش نکشی روی سرم
علی آمد برکت داد به این بندگی ام
علی آمد اثری داد به اشک بصَرم
هیچ کس مثل علی پشت من زار نماند
جز علی نیست کسی پشت و پناهم،سپرم
مزد این سی شبه یک کرببلایم ببرید
چند وقتی است که من منتظر این سفرم
رمضان رفت ولی فکر محرم هستم
می خورد باز به این روضه ی رضوان گذرم
ب
بوی آش نذری ماه مبارک میرسد
باز وقت خواندن قدر و تبارک میرسد
باز می خوانم شب اول دعای افتتاح
باز میگیرم به زیر سایه قرآن پناه
باز می خوانم میان گریه ها جوشن کبیر
ذکر العفو و مناجات و اجرنا یا مجیر
باز از فرط عطش چشمم سیاهی میرود
از وجودم در همین حالت تباهی میرود
باز می گویم پس از افطار با نان و نمک
رو به سوی کربلا یا لیتنا کنا معک
محمد قاجار
السّلام ای ماهِ رحمت السّلام
ماهِ خیر و ماهِ برکت السّلام
السّلام ای ماهِ محبوب خدا
بندگانِ سفره ی خوب خدا
السّلام ای ماهِ قرآن کریم
ماهِ بِسم الله الرحمن الرحیم
السّلام ای ماهِ تسبیح و ثنا
ماهِ عفوٌ و ماهِ آمین دعا
السّلام ای روزه داران خدا
میهمانانِ سرِ خوان خدا
السّلام ای لاله زار بی بدیل
ماهِ پیوندِ خداوند جلیل
السّلام ای بارش انوارِ حق
عاشقان سفره ی پیمان حق
السّلام ای خوانِ افطار و سحر
جانِ ما را همچو باغ پُر ثمر
السّلام ای جویبار منزلت
ای شبِ قدر سراسر معرفت
السّلام ای عزّت ایمان ما
ای نزول گوهر قرآن ما
السّلام ای ماهِ سرشار از نوید
روز و شبهایت تسلاّی امید
السّلام
آماده شوید
ماه صیام در راه است
گرچه این ماه خداوند عظیم است عظیم
صاحب سفره در این‌ماه کریم است کریم
ماه بخشش ز گناهان و خطا پوشی‌هاست
هر تراوت به سحرگه ز نسیم است نسیم
سحرم دولت اقبال به بالین آمد
گفت این حال که داری‌تو، وخیم است وخیم
دست بر دامن پیغمبر و آلش بزنید
گرچه این دُّرگران‌مایه، یتیم است یتیم
دیگر از این همه تقصیر به تنگ آمده‌ام
برمشامم ز تواین طُرفه شمیم‌است‌شمیم
هرکجا پا نهم آنجاست همه ملک خدا
لیک کوی تو مرا بیت و حطیم است حطیم
هر که با این سر سودا زده همرنگ شود
پیش عشاق جگر سوز زعیم است زعیم
لیله قدر مرا زلف تو تفسیر نمود
عاشقان دوست به عشاق،رحیم‌است‌رحیم
کوله‌با
رمضان
ماه نزول رحمت الهی
دراین‌مهی‌که‌خدامیزبان مهمان است
نزول رحمت بی انتها چو باران است
میان موج بلا نوح را مدد کاری
نجات از تو ز دریا به وقت طوفان است
میان آب و گلِم، نقش دل به نامت شد
تمام مِهر تو در دل نشان ایمان است
به حکم آیه‌ی لا تقنتوا سرم بالاست
وگرنه‌هرنفسم دم‌به‌دم به عصیان است
غلام کوی تو تا گشته‌ام سر افرازم
که‌حسن‌عاقبتم باتو رو به پایان است
نگر که موی سپیدم نشان نوکری است
خوشم‌به‌عشق‌شمامردنم چه آسان است
نوشته روی مزارم که کُشته‌ی عشقم
که‌تا به‌حشرزعشقت دودیده‌گریان‌است
اگرکه آیینه دل غبار غم دارد
ولی هنوز جمالت درآن نمایان است
به خاطر گل روی عزیز ماه صیام
ماه رمضان
ماه رمضان ای مه زیبای خدایی
هرگه که بیایی همه را شادنمایی
مهمانی حق باشی و ما هم همه مهمان
بنشسته سر سفره که تو رو بنمایی
شادم زعطا گشتن ادراک حضورت
یکبار دگر از همگان دل بربایی
توماه صیام هستی وما بنده صائم
درگاه امیدی تو واسباب رجایی
قرآن خدا را به یقین فصل بهاری
با خواندن آن قلب بیابد چه جلایی
باشد شب قدری به شبهای تو مستور
در بین لیالی بکند جلوه نمایی
به به زسحر ها که گه راز ونیازست
افطار دهد بردل صائم چه صفایی
با تو بگشودست خدا باب بهشتش
الحق که تو مستوجب هر گونه ثنایی
هر روز تو، رحمان بدهد بارش رحمت
خالی نگذارد ز کرم دست دعایی
صدشکر دگربار شدم ساکن شهرت
تو ماه درخشان ه
ماه رمضان رسید
ماه صیام آمد و سّر سحر ببین
درآسمان ستاره بختم به‌بر ببین
افطار من شراب طهورای کوثر است
شور تمام مستی شب را به سرببین
مناجات با
حضرت رب‌الارباب
از دست نفس خسته شدم آبرو بخر
من را به‌پیش حضرت ارباب خود ببر
من تشنه‌ی شراب وصال تو گشته‌ام
آیم به سوی حضرتتان پابه‌پا به سر
در این صیام وقت تماشا دلبر است
کی میشود به سر برسد حال من دگر
باری بدوش دارم و ذکر لبم مدام
یا ربّناست حاصل عشاق خونجگر
یارب مرا ببخش پشیمان و نادمم
چشمم برای دیدن رخسارتان به‌در
لایق برای دیدن رویت نبوده‌ام
بایدبه‌اذنتان کنم‌ازخویشتن سفر
ماه حق
به به دوباره ماه حق بر مومنین سر می زند
اندر فضای خانه ها بویی معطر می زند
عطر نماز وروزه وذکر ودعا حس می شود
در بحر عصیان کشتی بخشنده لنگر می زند
ماه صیام است وخدا خمخانه را بگشوده است
هر بنده ای در وسع خود زین می به ساغر می زند
فصل بهاران آمده قرآن بی مانند را
رنگ خدایی تر به مه،این ثقل اکبر می زند
دستان شیطان بسته ودر کنج عزلت می رود
اعمال نیک مومنین بر قلبش آذر می رند
باشد شب قدری نکو در ماه زیبای صیام
حق سرنوشت بنده را مهر مقدر میزند
فرصت مده ازکف کنون، درهای جنت باز شد
قفلی به باب دوزخش، یکماه، داور می زند
درآسمان ماهها، خورشید تابان این مه است
نور خدا بر جان ما ای
رمضان ماه جلا دادن دلها آمد
ماه تسبیح میان دل شبها آمد
رمضان ماه خداوند جلی سبحان
ماه نازل شدن مصحف عالم قرآن
باز شیطان شده در بند در این ماه عظیم
در رحمت شده باز از طرف حی کریم
ماه قدر آمده تا بند ز دل باز شود
بنده با خالق خود لحظه ای دم ساز شود
باز میهمان خداوند تبارک شده ایم
شکر حق وارد این ماه مبارک شده ایم
آمده لحظه ی افطار و دعای سحری
تا شود بنده جدا از گنه و در به دری
ماه در خون شدن مسجد و محراب آمد
ماه سوگ پدر حضرت ارباب آمد
رمضان آمد و جای گل زهرا خالیست
از فراقش همه دم اشک ز چشمم جاریست
کاش مهدی برسد وا گره از کار شود
کاش در این رمضان موعد دیدار شود
وحید زحمت کش شهری
@vahid
ماه صیام ..
گریه‌ی برحسین(ع)
ماه صیام آمده با کام تشنه‌ام
هر شب به یاد شاه شهیدان کرببلا
یک جرعه آب و گریه و افطار تا سحر
گویم به منتقم که تو آقا بیا بیا
خدایا مرا ببخش
یارب ببین ز فرط گنه سربه‌زیرییم
آیاشود زلطف و کرم دست‌گیرییم؟
عمرم‌گذشت‌وظلمت‌غفلت‌بجای ماند
این‌معصیت‌کشانده مرا سوی پیرییم
#در_آستانه ی_ورود_به_ماه_مبارک_رمضان
عطرِ رمضان آمد از باغِ جنان آمد
دستانِ دعا بگشا چون ماهِ امان آمد
ماهی که در آن قرآن بر ما شده ارزانی
از موهبتِ آن شد عالم همه نورانی
افطار و سحرهایش همواره گل افشانی
ای بنده شدی دعوت بر سفره ی رحمانی
این شهرِ صیام است و ابوابِ کرم باز است
بگشا پرِ ایمان را هنگامه ی پرواز است
هر آن که ز جان و دل تسلیمِ خدا باشد
در هر دو جهان مشمولِ خیر و عطا باشد
با جان و دل آذین کن شبهای عبادت را
با عطرِ دعا پُر کن دستانِ اجابت را
ماهی که سحرهایش سرتاسرِ عرفان است
الطافِ الاهییش چون بارش باران است
آوای معطّر از باغِ ملکوت آید
بارانِ اجابت از دستانِ قنوت آید
بستان
تقدیم به امام حسنی‌ها
در ماه رحمت و مغفرت
از ناله‌های نیمه شبت آه میکشم
خطی ز آسمان به سر راه میکشم
این ماه مغفرت که ز ره آمده ببین
پرده ز مهر بر رخ هر ماه میکشم
دستم تهی ز فرط گنه مانده‌ام به راه
آشفته‌ام که ناله‌ی دلخواه میکشم
سائل شدم کنون به کرمخانه‌ی حسن
در این مسیر منت آن شاه میکشم
عبد حسن شدن بخدا فخر عالم است
فخری که یوسفش بدل چاه میکشد
من باحسن به عشق‌حسین مبتلا شدم
آه از دل شکسته‌ی همراه میکشم
رفته شعبان وآمده رمضان
میزبان رب وبندگان مهمان
آمده ماه روزه،ذکر ودعا
حس شیرین لذت ایمان
آمده قله ی تلاوتها
فصل خوب شکفتن قرآن
آمده محمل لیالی قدر
شب بی مثل حضرت سبحان
آمده موسم گنه سوزی
ماه در بند گشتن شیطان
آمده ماه عشقبازی ها
عشق ورزی بنده با یزدان
رمضان می دهد شفا دلها
بهر عصیانگران بود درمان
شکر ایزد دوباره هستیم و
درک این مه شده به ما احسان
شاعر :اسماعیل تقوایی
اولین شب جمعه
ماه رمضان
بند اول
من آن عبد خطاکار تو هستم
گنه‌کردم ولی دل بر تو بستم
ببخشا بنده‌ی شرمنده‌ات را
اگر که توبه‌ی خود را شکستم
ز پا افتاده‌ام، ای معدن لطف
زمین خودم بگیر از لطف دستم
اگر دستم نگیری وای بر من
به امید تو من اینجا نشستم
زبانحال من امشب همین است
اگر که رشته الفت گسستم
(از آن روزی که ما را آفریدی
به جز عصیان زما چیزی ندیدی
خداوندا به حق هشت و چارت
ز ما بگذر شتر دیدی ندیدی)
بند دوم
ز کردار بد خود شرمسارم
به امید تو من امیدوارم
همه روز و شبم با غم قرین شد
به جز لطف تو من یاری ندارم
سرم بر خاک پایت تا که هستم
به درگاه تو من سر میگذارم
سلاح من بکاء شرمسار
زمزمه.....
اولین شب جمعه
ماه رمضان الکریم
یارب....
گناه بنده‌ات ببخشا
به خاطر حضرت زهرا
عفو خودت را شاملم کن
به ناله‌ی زینب کبری
یارب....
به غیر تو کسی ندارم
ز دیده اشک غم ببارم
تمام هستیم تویی تو
به لطف تو امیدوارم
یارب.....
اگر که توبه‌ام شکستم
دلم به بخشش تو بستم
ببین که بال و پر ندارم
به راه لطف تو نشستم
یارب.....
به شاه تشنه لب حسینم
که از غمش به شور و شینم
در این شب جمعه اول
ببخش به شاه عالمینم
یارب....
نصیب من درد و بلا کن
روزی من کرببلا کن
حاجت دل فقط شهادت
بیا و حاجتم روا کن
ربنا یک نغمه از سازِ خدا
این الفبا از سر آغاز خداست
ربنا در سینه ی هر مومنی
چشمه ی جوشان آوازِ خداست
آسمانی شو در این ایامِ عشق
آسمان مصداقِ پروازِ خداست
ربنا در ماهِ روزه توبه هست
این منادی از درِ بازِ خداست
ماهِ نازل گشتنِ قرآنِ عشق
حکمتی از ماهِ ممتازِ خداست
یا علی گو روزه ات را باز کن
فزت رَب الکعبه اعجازِ خداست
عشق را از عرش باید ریشه داشت
خوش بحالِ آنکه دمسازِ خداست
هاتفی از عرش می خواند تو را
این صدای نغمه ی رازِ خداست
ربنا خوانانِ اینجا عاشقند
ربنا یک نغمه از سازِ خداست!
التماس دعا
#هستی_ محرابی
#ماه_مبارك_رمضان_ماه_نزول_قرآن
نورِ علم و معرفت در پرتوِ قرآن بوَد
این چراغِ رهنما آیینه ی پاکان بُوَد
مُصحف بی ریب و تردید است و نورِ متقین
آیه هایش رهنمای فطرتِ انسان بوَد
شهدِ جان شیرین نما با خواندنِ آیاتِ او
این کلامِ آشنای خالقِ سبحان بوَد
گر به حکمت طالبی رو کن به قرآنِ کریم
آیه های حکمتش در سوره ی لقمان بوَد
رهنمای جانِ مشتاقان به سوی معرفت
تا که بشناسی خدا را بهترین برهان بوَد
نعمتِ بی حدِ او را غایت و اندازه نیست
ذکر یادِ نعمتش در سوره ی رحمان بوَد
هم شفاعت می کند هم می دهد جان را شفا
جامِ شادی بخشِ او از چشمه ی رضوان بوَد
شرحِ هر آیاتِ او از ابتدا تا انتها
وصفِ توحیدِ خدای
ربنا یک نغمه از سازِ خدا
این الفبا از سر آغاز خداست
ربنا در سینه ی هر مومنی
چشمه ی جوشان آوازِ خداست
آسمانی شو در این ایامِ عشق
آسمان مصداقِ پروازِ خداست
ربنا در ماهِ روزه توبه هست
این منادی از درِ بازِ خداست
ماهِ نازل گشتنِ قرآنِ عشق
حکمتی از ماهِ ممتازِ خداست
یا علی گو روزه ات را باز کن
فزت رَب الکعبه اعجازِ خداست
عشق را از عرش باید ریشه داشت
خوش بحالِ آنکه دمسازِ خداست
هاتفی از عرش می خواند تو را
این صدای نغمه ی رازِ خداست
ربنا خوانانِ اینجا عاشقند
ربنا یک نغمه از سازِ خداست!
#التماس_دعا
#هستی_ محرابی
سلام بر رمضان
سلامم به تو ماه خوب خدا
تن بندگان را زرحمت ردا
سلامم به تو ماه مستی وشور
سراسر تقدس تمامی نور
سلامم به تو ماه ذكر وصیام
مه بی بدیل نماز وقیام
سلامم به تو ماه شبهای قدر
كه آمد حسن نیمه ات همچو بدر
سلامم به تو ماه درد علی
مه ناله وآه سرد علی
سلامم به تو ماه نیكو ثمر
مه شوق افطار وكیف سحر
سلامم به تو ماه ترك گناه
به هر معصیت كار هستی پناه
سلامم به آن شام نورالهدی
كه قرآن بیامد زعرش خدا
سلامت نمودم جوابم بده
زجام الهی شرابم بده
شاعر :اسماعیل تقوایی
السلام ای خدای مَنّانم
ای خداوندِگار سُبحانم
زکرم کرده ای تو مهمانم
عاشقانه تورا زدل خوانم
خواهشم گشته باشما باشم
بینِ موج بلا فتادم من
زتو دور و جدا فتادم من
در هوس بی هوا فتادم من
گیر دام جفا فتادم من
نظری کن زغم رها باشم
چاره ای کن دلم صفا گیرد
بنده ی بی بها بها گیرد
کن نگاهی که این دُعا گیرد
اُلفَتی با تو این گدا گیرد
عاشقت مثل اولیا باشم
آمدم پس مرا پناهم ده
مرحمی تو برای آهم ده
بخششی بر همه گناهم ده
بار دیگر مرا تو راهم ده
تا که سرمست و مبتلی گردم
گرچه هستم پر از خطا یارب
مددی کن بر این گدا یارب
دردمندم بده دوا یارب
حقِ سلطان کربلا یارب
تا منم عبد این سرا باشم
دی
غزل مناجات
با قاضی‌الحاجات
گناه کرده‌ام وآمدم پشیمانم
به بارگاه حریمت، همیشه‌گریانم
توخواستی‌که به‌من سوزدل عطا کردی
بهار دیده‌ی من ابری و تو بارانم
سحر رسید و به خواب گران فرو رفتم
خزان زده چو گلی، در میان گلدانم
اگر عزیز شدم من به پیش چشم همه
به پشت رحمت ستاری تو پنهانم
ستاره‌‌ی غزل حافظ آمد و دیدم
از این ستاره رخشان، همیشه تابانم
جفا به یوسف اگر کرده‌ام ولی هرشب
میان کلبه احزان، چو شمع سوزانم
گذشت عمر گران، توبه‌ایی نکردم من
که مستحق دعاهای پیر کنعانم
به اسم و رسم اگر (مطلقم)ولی هیچم
میان کوزه پر از آب لیک عطشانم
خدایا بنده ای گم کرده راهم
در این ماه کرم بر تو پناهم
منم عبدو تویی مولای عالم
منم بنده تویی یا رب الاهم
منم عبد خطاکار و گنهکار
توی پوشنده جرم و گناهم
همیشه شامل لطف و عطایت
به درگاهت خدایا روسیاهم
مرا جرم و گنه بیچاره کرده
از این آلودگی در قعر چاهم
پس از عمری که من برگشته سویت
شدم شرمنده از عمرتبا هم
تمام طول عمرم خالق من
همیشه بوده ای تو تکیه گاهم
در این ماهی که مهمان تو هستم
زتوعفو گناهانم بخواهم
دل شب خسته از بار گناهان
خدایا کن نگه بر اشک و آهم
الاای مهربان مهربانان
نما از مرحمت یارب نگاهم
رضایم ریزه خوار سفره تو
ز تو باشد تمام عزو جا هم
کردی زکرم بر من آلوده تو احسان
ماه رمضان آمده گشتم به تو مهمان
یا سیدی العفویا سیدی العفو یا سیدی العفو
یارب به سویت آمده با جرم و گناهم
سوگند به زهرا و علی کن تونگاهم
یا سیدی العفو یا سیدی العفو یا سیدی العفو
به نما نظری از کرمت بر من مسکین
بیمارگنه هستم و دردم بده تسکین
یا سیدی العفو یا سیدی العفو یا سیدی العفو
با دعوت تو آمده مهمان تو هستم
برسفره گسترده خوان تو نشستم
یاسیدی العفو یا سیدی العفو یا سیدی العفو
من خسته ام از معصیت و جرم و خطایم
یارب ز گنه از کرمت کن تو جدایم
یا سیدی العفو یا سیدی العفو یاسیدی العفو
یارب به حق خون گلوی علی اصغر
از جرم و خطاهای من زار تو بگذر
یا سیدی العفو ی
