ماه مبارک رمضان

کم کم هلالِ ماهِ خدا می رسد ز راه
اوقاتِ نابِ اهلِ بکاء می رسد ز راه

مهمان کند خدا همگان را به سفره اش
وقتی که ماهِ جود و سخا میرسد ز راه

گُل میکند به لب همه دم ذکر یا علی
زیرا بهارِ اهلِ دعا می رسد ز راه

ماهِ مجیر و جوشن و شب های عاشقی
ماهِ جنون و ماهِ صفا میرسد زِ راه

دستت دراز کن چو گدا سمتِ سفره اش
وقتی گدا به پشتِ گدا میرسد ز راه

امضا کند خدا گذر از نار دم به دم
چون ماهِ توبه ، ماهِ عطا میرسد ز راه

وقتی که ماهِ خوبِ خدا رو کند به ما
فرصت برای ترکِ گناه میرسد ز راه

معلوم میشود که عزیزی به نزدِ حق
وقتی بلا به پشت بلا می رسد ز راه

هر لحظه اش عبادت و هر ساعتش نکو
اوقاتِ سر به سر چو طل

• جمعه
• 22
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 07:59
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

رمضان آمده و غرق گناهم چه کنم
معصیت گشته همه عمر تباهم چه کنم

غل و زنجیر شدم من به هوای نفسم
غافل از ذکر خدایم، ته چاهم چه کنم

لکه های معصیت قلب مرا کرده سیاه
بر سر این سفره با روی سیاهم چه کنم

"یا اله العاصین"پشت و پناه من تویی
آن دمی که نبود پشت و پناهم چه کنم

بارالها به دلم شوق مناجات بده
به حسین تو قسم آخر راهم چه کنم

دلم از حسرت دیدار حرم لبریز است
همه چیزم شده این قلب پر آهم چه کنم

ترسم این است که در ولوله روز جزا
نکند حضرت ارباب نگاهم چه کنم

روح این بنده زمین گیر شده میدانم
بیقرار حرم حضرت شاهم چه کنم

شاعر : محمد زنجانی

• چهارشنبه
• 27
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 10:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ
آی قربون خدای ماه رمضون برم،آی قربونت برم من رو رسوندی به ماه رمضونت. اگه منم مثل دیگران زیر خاك خوابیده بودم. اگه منم مثل دیگران نمی تونستم بیام.
للّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ وَافْتَرَضْتَ على عِبادِكَ فیهِ الصِّیامَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنى حَجَّ بَیْتِكَ الْحَرامِ فى عامى هذا وَ فى كُلِّ عامٍ وَ اغْفِرْ لى تِلْكَ الذُّنُوبَ الْعِظامَ فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُها غَیْرُكَ یا رَحْمنُ یا عَلاّمُ.
الهی العفو.....
مژده ای منتظران ماه خدا آمده است
ماه شب های مناجات و دعا آمده است
ماه پر مغفرت و رحمت و بركت آم

• چهارشنبه
• 27
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 17:16
• نوشته شده توسط
• علی

شکر خدا یک ماهِ دیگر روزه دارم
یک ماهِ دیگر روزه داری بی قرارم

تا که بیاید ماهِ رحمت ماهِ توبه
یک سال دارم روزها را میشمارم

من غرقِ در موج بدی اما تو یا رب
گفتی بیا یک ماهِ دیگر در کنارم

مهمان نمودی از کرم من را و لیکن
جز معصیت بر درگهت چیزی ندارم

هر جا که من رو میکنم مولا تو هستی
من سوی تو دائم در حرکت در فرارم

کاری کن از غفلت رهایی یابم ای دوست
چون سالها بر دردِ این غفلت دچارم

آری نمیبینم تو را در وقتِ عصیان
وقتی که من یک آینه پر از غبارم

حالم از این دنیا از این عالم گرفته
رحمی کن امشب ای خدا بر حالِ زارم

رحمی نما من را رها کن از بدی ها
اشکی بِده تا بر بدی هایم ببارم

آری بَــدم اما

• چهارشنبه
• 27
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 20:35
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بلبل از دوری گلزار نمیرد چه کند ؟
عاشق از دوری دلدار نمیرد چه کند ؟
خار از شاخه اگر گشت جدا می میرد
از غم دوری گل ، خار نمیرد چه کند ؟
دردمندی که سر کوی طبیبش نبرند
نا امیدانه دل زار نمیرد چه کند ؟
سایه انداخت ، اگر غربت و هجران به سری
دلش از حسرت دیدار نمیرد چه کند ؟
آنکه یک عمر به اغیار دلش خوش بوده
حالی از عشق رخ یار نمیرد چه کند ؟
هر زمان یاد ز الطاف خداوند کند
از سر شرم گنهکار نمیرد چه کند ؟
توبه گر دست دهد با دل این توبه شکن
تا شب از خجلت بسیار نمیرد چه کند ؟
مژده ، شد میکده بر پا و مِی اش حُبِّ علیست
مست این باده ی گلنار نمیرد چه کند ؟
هر دلی قابل آن نیست ، علی دوست شود
هر که شد محرم اس

• پنج شنبه
• 28
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 05:55
• نوشته شده توسط
• علی

هنوز زنده ام و فرصت رهایی هست
برای رفتن تا کوی دوست پایی هست
هنوز ذکر علی یا علی به روی لب است
هنوز وقت سحر حرف ربنایی هست
برای روز مبادا که دستمان خالی است
به لطف مادرشان اشک روضه هایی هست
گدایی در این خانه راه قرب خداست
هنوز شکر خدا فرصت گدایی هست
هنوز راه شهادت به روی ما بازاست
همیشه در گذر عشق کربلایی هست
من از نکیر و سوال و جواب می ترسم
دلم خوش است در آن لحظه ها رضایی هست...
هنوز ذکر بُنیّ به گوش می آید
هنوز در ته گودال هم صدایی هست
یکی نبود بگوید دگر نزن نامرد
میان این همه نیزه شکسته جایی هست؟!
اگر که پشت سر نائبش قدم بزنیم
برای یار سپاهش شدن رجایی هست

شاعر : حسین ایزدی

• پنج شنبه
• 28
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 06:02
• نوشته شده توسط
• علی

خراب کرده ام آقا خودت درستش کن
امید آخر دنیا خودت درستش کن
نمانده پشت سر من پلی که برگردم
خراب کرده ام آقا خودت درستش کن
ببین چگونه به هم خورده کار من ماندم
به حق حضرت زهرا خودت درستش کن
گرفت دست مرا هرکسی ، زمینم زد
شکست بال و پرم را خودت درستش کن
سفال توبه خود را شکسته ام از بس
تر ک ترک شده اما خودت درستش کن
اگرچه پیش تو در خلوت آبرویم رفت
برای محشر کبری خودت درستش کن
ثمر نداده درخت الهی العفوم
به پیش صاحب نجوا خودت درستش کن
شکسته بال و پر من ولی دلم تنگ است
سفر به کرببلا را خودت درستش کن

شاعر : موسی علیمرادی

• پنج شنبه
• 28
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 06:07
• نوشته شده توسط
• علی

کجاست اهل دلی که نگاه ما بکند
برای حال خراب دلم دعا بکند
کجاست خبره طبیبی که کیمیا داند
مس وجود مرا بهتر از طلا بکند
به ذره گر نظر لطف بوتراب کند
به یک نگاه مرا بنده خدا بکند
همین که داد و فغانم بلندشد دیدم
جناب خواجه شیراز این ندا بکند:
طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند
مرا بگیر و در خانه ات مقیمم کن
چقدر عبد فراری بروبیا بکند...
... به کارمن گره کور خورده است اما
گشایش از گره ام ذکر یارضا بکند
چه می شود شب جمعه یکی ز کرب و بلا
حواله ای بفرستد مرا صدا بکند
چه می شود که در آن جمعه عبد بی سر و پا
نماز صبح به موعود اقتدا بکند

شاعر : حسین ایزدی

• پنج شنبه
• 28
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 06:11
• نوشته شده توسط
• علی

رحم دار، رحم نه اینکه نشانم نمی دهند
با دست رعشه دار عنانم نمی دهند
یا در بساط زنده دلان نیست آشتی
یا هست و پرده دار نشانم نمی دهد
من زیر بال معصیتم ضعف کرده ام
زانو به عزم توبه توانم نمی دهد
رفتم که واکنم لب خود را به شکوه ات
شکر خدا که گریه امانم نمی دهد
در سود آرزوی خودم حبس گشته ام
اینجاست آنچه غیر زیانم نمی دهد
آباد باد خانه این دیده ی خراب
زیرا جز او صفا به روانم نمی دهد
ما را کفن نکرده به پاکی قبول کن
ور نه نکیر و منکر امانم نمی دهد
حضرت فرمود: وقتی نکیر و منکر از مرده سوال میکنن، لال میشه، هی میگن: من ربک، من کتابک، من امامک، من قبلتک، خدا کنه لااقل بتونیم یه حسین بگیم...
ترسم که مرده

• پنج شنبه
• 28
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 12:54
• نوشته شده توسط
• علی

ای چرب ز مدح تو زبان ها به دهان ها
لکنت زده ی مدحت تو چرب زبان ها
ما رفته ز خود آمده بودیم که ناگاه
جوشید ز شش سمت بروها و بمان ها
افغان خراشیده به نی یافت تراشی
صیقلکده ی بانگ کلیمند شبان ها
لب تشنگی از حرمت و حرمان دو مقام است
یک روز محرم نشوند این رمضان ها
در شهر کسی نیست که چیزی نفروشد
در راسته ی ما همه بازند دکان ها
توضیح بتان نیز همان ستر بتان است
در پرده ی ناموس حجازند اذان ها

شاعر : محمد سهرابی

• جمعه
• 29
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 05:29
• نوشته شده توسط
• علی

توبه به لب دارد قرار ندارد
فکر از آغوش تو فرار ندارد
خسته ز افعال آمده که ببینی
غیر خودت با کسی که کار ندارد
حال بکش پرده ای به روی گناهش
عبد گنهکار که هوار ندارد
فکر زدن را مکن به روز قیامت
چوب زدن هم که افتخار ندارد
لااقل اینجا بزن نه پیش مغیره
در بر اعدا زدن که جار ندارد
روز قیامت اگر کنار حسین است
آتش سوزنده اعتبار ندارد
آتش اگر گر گرفته، از غم یار است
آتش عشق حسین مهار ندارد
گریه کن روضه های حضرت زهرا
صورتش از معصیت غبار ندارد

شاعر : رضا باقریان

• جمعه
• 29
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 05:52
• نوشته شده توسط
• علی

شاید کسی حال مرا پرسیده باشد
یا اشک چشمان ترم را دیده باشد
حق دارد این قلبی که مهمان خدا بود
از دوری ماه خدا رنجیده باشد
کِی می رسد تا آسمان ها ... بنده ای که
در گوشه ی زندان تن پوسیده باشد؟!!!
پیروز میدان جهاد روزه داری ست
هرکس که با نفس خودش جنگیده باشد
فطر آمده تا فطرت خود را بیابیم
گمگشته ای که روشنای دیده باشد
امکان ندارد سفره دار ماه غفران
تا این زمان ما را نیامرزیده باشد
شاید خدا در لحظه های روشن قدر
ما را به عشق مرتضی بخشیده باشد
بخشیده خواهد شد کسی که بین روضه
بر روی گونه اشک غم باریده باشد
رمز شروع گریه با ذکر حسین است
چشمی اگر چون چشمه ای خشکیده باشد
دنیا ندیده تا به حالا پیکری را .

• جمعه
• 29
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 06:02
• نوشته شده توسط
• علی

بى تو درخت ميوه هم بدون بار مي شود
گل بدون باغبان شبيه خار مي شود
ماسر و وضع خويش را اين دو سه شب نديده ايم
گرد و غبار که رسيد آينه تار مي شود
من از پياده بودن خودم پياده تر شدم
خوشا بحال آن که شب به شب سوار مي شود
گفت بيا اگر چه صد دفعه شکست توبه ات
توبه من که بيش از هزار بار مي شود!
اين گره اى که من زدم واشدنش بعيد نيست
بدست من نمي شود، بدست يار مي شود
تکيه نمي کنم ازين به بعد به توان خويش
بنده که خسته شد، خدا دست به کار مي شود
مگير گرمى محبت على و آل را
کار همه بدون آفتاب زار مي شود

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• جمعه
• 29
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 06:24
• نوشته شده توسط
• علی

نفس امّاره مرا اهل خطا کرد خدا
غفلت از تو بنگر باز چها کرد خدا

پرده انداخت میان من تو این دنیا
این عجوزه چه مرا از تو جدا کرد خدا

تا هلال رمضان بار دگر ظاهر شد
لب این بنده ی شرمنده صدا کرد خدا

چشم وا کردم و دیدم که کنارت هستم
لطف تو باز مرا اهل دعا کرد خدا

لقمه ی عفو تو این عبد گنهکارت را
بر سر سفره ات انگشت نما کرد خدا

من کجا؟ ناله کجا؟ اشک کجا؟ دل را باز
روضه ی کرببلا اهل بکا کرد

این که بخشیده شدم کار حسین است فقط
باز هم روضه ی ارباب چها کرد خدا

پیش زینب، سر او را که روی نیزه نشاند
بدنش را وسط دشت رها کرد

• چهارشنبه
• 3
• تیر
• 1394
• ساعت
• 22:09
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شبای ماهِ رمضون دلم میخواد گریه کنم
مثِ ابرِ آسمون دلم میخواد گریه کنم

دو سه شب گذشته از ماهِ دعا ماهِ صفا
من و رد نکن خدا قسم به شاهِ کربلا

مهمونم کردی خدا، مهمونِ ماهِ عاشقی
تو‌خودت یادم دادی قانون و راهِ عاشقی

من نمک خوردم، نمکدونو شکوندم آی خدا
حالا اومدم بگم پشیمونم به مرتضی

منم و یه کوله باری از گناه خدای من
منو از دست گناه نما جدا خدای من

میخوام امشبو بخونم از یه دخترِ غمین
همونی که خورده سیلی از جفا زِ دستِ کین

تو خرابه هی میگفت بابا بابا بابا بابا
بمیرم کی سرتو کرده جدا بابا بابا

می زدن تو صورتم حرومی های بی حیا
آتیش از کینه زدن بابا جونم به خیمه ها

نبودی حرومی ها به قصد کُشت

• چهارشنبه
• 3
• تیر
• 1394
• ساعت
• 22:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

روز سختي تازه ميفهمي هوادار تو کيست ؟
بي کس و درمانده وقتي ميشوي يار تو کيست ؟
مشتري وقتي که بسيار است ٬ سرگرمي ولي
در کسادي تازه ميفهمي خريدار تو کيست ؟
دست و پايت نه ، در آن روزي که قلبت بشکند
تازه در آن موقع ميداني مددکار تو کيست ؟
هرکسي آيد عيادت آخر شب ميرود
تازه آن هنگام ميفهمي پرستار تو کيست ؟
ميرسد روزي که اطرافت نمي ماند کسي !
آن زمان پي ميبري يار وفادار تو کيست !
پيش پايت يک نفر خود را به آتش ميکشد !
تازه ميفهمي که دهقان فداکار تو کيست ؟
ميروي يک روز از اين شهر و مي ميرد کسي !
تازه در آن روز ميفهمي گرفتار تو کيست

شاعر : رضا باقریان

• شنبه
• 6
• تیر
• 1394
• ساعت
• 09:04
• نوشته شده توسط
• علی

گفتم منم اهل خطا، گفتی که بخشیدم، بیا
گفتم شکستم توبه ها، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم شکسته بالم و پیش نگاهت لالم و
الکن شدم وقت دعا، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم که ای ستّار من، ای حضرت غفّار من
من بر خودم کردم جفا، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم ز خوبی خالی ام، من دانه ای پوشالی ام
بنگر تهیدستم خدا، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم که احوالم بد است، از بس گناهم بی حد است
بخشیده ای این بنده را؟! گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم که نفسم سرکش است، جایم درون آتش است
أِغفرلنا، أِغفرلنا، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم دخیل کوثرم، من عاشق پیغمبرم
هستم محب مرتضا، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم که نالان می شوم، مانند باران می شوم
با

• یکشنبه
• 7
• تیر
• 1394
• ساعت
• 17:57
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مینویسم خدا بحق حسین
یا سریع الرضا بحق حسین
ربنا آتنا بحق حسین
گویم العفو را بحق حسین
تا ببخشی مرا بحق حسین
ربنا ربنا اله کریم
سفره دار کریم ماه کریم
دست خالی به بارگاه کریم
آمدم باز در پناه کریم
نظری بر گدا بحق حسین
آمدم آشتی کنم با تو
رد من مستکین خود را تو
وحده لا رفیق الا تو
ما کریمیم ای خدا یا تو؟
کرمی کن به ما بحق حسین
منم و کوله بار سنگینم
دارد از دست می رود دینم
به خداوندی تو خوشبینم
من از این ذکر ، خیر میبینم
یا سمیع الدعا بحق حسین
جانم آنشب که بر دهن برسد
ملک الموت نزد من برسد
کاش آنجا امام حسن برسد
یکنفر یار سینه زن برسد
تا بگیرم نوا بحق حسین
چه نمایم برای وحشت قبر
چه کنم با فشار و

• یکشنبه
• 14
• تیر
• 1394
• ساعت
• 06:55
• نوشته شده توسط
• علی

کاش جرم و گنهم این همه بسیار نبود
پیشه ام معصیت درگه دادار نبود
قلب آشفته ام از دوری یادت ای کاش
در دل سلسله ی نفس گرفتار نبود
می شدم گر پی نجوای تو در راز و نیاز
بهر من دوری و هجران تو هموار نبود
گر به هنگام گناهم ز تو می کردم یاد
دل غافل شده ام این همه بیمار نبود
جلوه ها کردی و مهرت به دلم تابیدی
قلب پر غفلت من حیف که بیدار نبود
صیقل روحم اگر توبه و اشکم می شد
لوح و آیینه ی جان غرق به زنگار نبود
بارها خوانده ای ام تا به برت برگردم
ولی این عبد فراری تو هشیار نبود
کوله باری ز گنه دارم و دستی خالی
کاش شرمندگی ام در دم دیدار نبود
می شدم یکسره نومید اگر حاصل من
حب زهرا و نبی، حیدر کرار نبود
یا چه

• یکشنبه
• 14
• تیر
• 1394
• ساعت
• 07:04
• نوشته شده توسط
• علی

چِقَدَر زود ببین ماهِ خدا آمد و رفت
مَـــهِ عُشاقِ علی ماهِ صفا آمد و رفت

مهِ جوشن مهِ الغوث ، مهِ خوب خدا
مهِ آواره دلان ماهِ دعا آمد و رفت

دستمان پر شده از روزیِ در وقتِ سحر
حیف شد ماهِ کرم ماهِ عطا آمد و رفت

تا که ما عاشق و دلداده ی حیدر بشویم
بهرِ مولایِ جهان ماهِ عزا آمد و رفت

یادِ شب های مناجات و دعا می افتم
آن زمانی که گدا پشت گدا آمد و رفت

یک نفر در شبِ قدری که بودسرِّ خدا
گوشه ی مسجد ما بهر شفا آمد و رفت

گفت سائل به من از مهر و وفا حرفِ دلش
گفت افسوس که این ماهِ سخا آمد و رفت

هر کسی خاطره ای دارد از این ماهِ خدا
چقدر خاطره ها خاطرِ ما آمد و رفت

کربلایی شده اند عده ای از فیضِ س

• دوشنبه
• 22
• تیر
• 1394
• ساعت
• 12:03
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

زمین و آسمون بودن
به هم نزدیک تو این شب ها
داره جمع میشه این سفره
کی تضمین داده تا فردا..؟

ینی تا سال دیگه باز
می مونم زنده، تا باشم..؟
تو تقدیرم شبای قدر
نوشتن کربلا باشم..؟

.نوشتن اربعین دیگه
منم راهی بشم امسال
شب جمعه حرم باشم
به من رو میکنه اقبال..؟

دلم خو کرده بود تازه
سحرها با مناجاتش
فرازای ابوحمزه
رسیدن تا کمالاتش

الهی لا تُؤَدِّبْنی
می ترسم از عقوباتت
نَکِش نقشه برام یاربّ
که بسْ سخته مکافاتت

با توفیق از خودت بوده
همین چندْ شب مناجاتم
به دل حُبّ علی دارم
نکن فردا مجازاتم

دلم قُرصه که بخشیدیم
که گریونِ غم یارم
ندارم با کسی کاری
حسینه تا کس و کارم

به حقّ اون آقایی که
تو گودال جون

• دوشنبه
• 22
• تیر
• 1394
• ساعت
• 12:15
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اَلوداع ماهِ فیوضاتِ خـدا
اَلوداع ماهِ کرامات و عطا

اَلوداع ماهِ صیام و بندگی
اَلوداع ماهِ مناجات و دعا

شاعر : حمیدرضا گلرخی

• جمعه
• 26
• تیر
• 1394
• ساعت
• 13:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

وقتی هلال ماه خدا آشکار شد
ماه خدا، امام زمان روزه دار شد

طوبای خیر و برکت شعبان به گل نشست
قرآن شکوفه داد و زمان بهار شد

ماه ضیافت است بیایید بندگان
امروز سمت بنده خدا بیقرار شد

فرمود مصطفی که در این ماه بندگی
شیطان به دست حضرت رحمان مهار شد

دست کریم، در رمضان عبد می خرد
سی روز روزه ضامنت از دست نار شد

خمس عشر، دعای ابوحمزه و سحر
بنده چقدر محرم پروردگار شد

با ذکر یاعلی و عظیم پس از نماز
ذکر علی علی دلم بیشمار شد

شکر خدا به سفره ی افطار شیعیان
وقت غروب دست حسن نان بیار شد

داغ حسین با عطش روزه گر گرفت
عطشان شدیم، سینه ی ما داغدار شد

لب تشنه بود از فرس افتاد و بعد از او
زینب به روی روی

• جمعه
• 14
• خرداد
• 1395
• ساعت
• 14:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

السلام ای ماهِ رحمت ماه رضوان ماه دوست
جانِ مولا فهمِ شب هایت برایم آرزوست

هر که این شب ها خرامان مستِ در میخانه گشت
آبرو گیرد دمادم گر بسا بی آبروست

گر دلی آلوده داری زود بر دار و بیار
زانکه کارِ خواجه مخصوصا در این جا شستشوست

بی خبر باشم که یاران جامشان پُر یا تهی است
مالِ ما دیوانه ها الحمدلله در سبوست

من چه گویم ای خدا از مهرتان در ماهِ عشق
با تو در آن کنجِ خلوت کم ترینش گفتگوست!

شاعر : سیروس بداغی

• جمعه
• 14
• خرداد
• 1395
• ساعت
• 16:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مهمونی رفتنِ گدا پیش خدا لیاقته
یه بار دیگه پیش خدا بشی گدا سعادته

هر کی بودی، هرکی شدی اگه دوباره اومدی
خدا رو شاهد می گیرم شک نکنی عنایته

هر کاری کردی زیر ذره بینِ حق بودی ولی
اگه که رسوا نشدی تا به حالا کرامته

خدا تو رو ببخشه و بازم بری گناه کنی
قسم به ذات کبریا این عملت خیانته

باید که عمری بسوزی شاید که بخشیده بشی
چاره ی درد بخششت پیش خدا سماجته

ماه رمضون که می رسه، شبای جمعه که میاد
جا نمونی از کاروان درِ خونش قیامته

اگه که گریه های تو جواب نداد بگو حسین
ذکر حسین تو این شبا وسیله ی شفاعته

بدون ذکر او دلی عاشق و شیدا نمی شه
موندن پای پرچمش، عاقبتش شهادته

شاعر : رضا باقریان

• یکشنبه
• 16
• خرداد
• 1395
• ساعت
• 12:14
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ماه رمضان
به به که بیامدست ماه رمضان
ماهی که بود اشرف ایام زمان
ماهی که درآن شدست واجب روزه
ازروزه شود سیاه روی شیطان
ماه رمضان خدای مهماندار است
دعوت شده بنده برسر سفره وخوان
ماه رمضان دعا پذیرفته تر است
فصلی چو بهار آمده برقرآن
ماه رمضان زخوردن امساک شود
همراه دهان روزه بود چشم وزبان
ماه رمضان لیله ی قدری دارد
نازل شده قرآن پیمبر در آن
این شب به یقین بهترین شب باشد
همسنگ هزار ماه این شب را دان
ماه رمضان چوگیرد آرام دلت
با یاد خدا گناه خود را سوزان
باران زسحاب رحمت حق ریزد
لبریز شود جام وجود از ایمان
در موقع افطار ملایک گویند
تبریک به روزه دار، از پیروجوان
ای بنده مده فرصت این ماه زدست
راضی ت

• چهارشنبه
• 19
• خرداد
• 1395
• ساعت
• 08:01
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کاش در این ماه من هم لایق رحمت شوم
کاش در این ماه با دست تو تربیت شوم

سوی در گاهت گنهکار و پشیمان آمدم
تا اگر قابل بدانی باتو هم صحبت شوم

ماه مهمانی ست آیا میشود من هم خدا
بر سر این سفره با لطف شما دعوت شوم

غیر از آغوش تو جایی را ندارم یا غفور
دعوتم کن قبل از اینکه غرق معصیت شوم

دوست دارم مثل قبلا نیمه شب ها تاسحر
اهل استغفار و ذکر و ندبه و خلوت شوم

من که یک عمر است نان روضه ها را میخورم
باید آخر هم نمک گیر همین هییت شوم

هییتی که باب حاجات تمام انبیاست
هییتی که شاهراه عبد عاصی تا خداست

شاعر : محمود یوسفی

• دوشنبه
• 24
• خرداد
• 1395
• ساعت
• 14:05
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بازهم بزم عطا و بخشش و رحمت بپاست
جمع، جمع عشق بازی ز پا افتاده هاست

ماه مهمانی ست خوب و بد همه دورهمند
ماه، ماه آشتی عبد عاصی با خداست

یک نفر مشغول استغفار و اشک و ربناست
یک نفر روی لبش ذکر و مناجات و دعاست

یک نفر مست ابوحمزه، یکی غرق کمیل
یک نفر هم مثل من در حسرت کرب و بلاست

دلخوشی ما فقط حب حسین بن علی ست
او که کشتی نجات خلق و مصباح الهداست

گرچه شش گوشه نشد روز ششم قسمت ولی
روز هشتم مرغ دل صحن علی موسی الرضاست

آن علی موسی الرضایی که عنایت میکند
آخرش می آید و ما را شفاعت میکند

شاعر : محمود یوسفی

• دوشنبه
• 24
• خرداد
• 1395
• ساعت
• 14:08
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات رمضانیه(روز دهم)

ای رمز نجات هر گرفتار حسین(ع) ای همدم و ای مونس و غمخوار حسین(ع)

عمری ست به نام پاک تو مینازیم ای بر لب ما افضل الاذکار حسین(ع)

صدبار گره ز کار این دل وا شد گفتیم به زیر لب چو یک بار حسین(ع)

غیر از تو نداریم امیدی به کسی ای دلخوشی عبد گنهکار حسین(ع)

مهر تو ملاک جنت است ودوزخ ای حب تو آمنٌ من النار حسین(ع)

روز دهم است و شب جمعه یارب ذکر لب ما لحظه ی افطار حسین(ع)

شاعر : محمود یوسفی

• چهارشنبه
• 2
• تیر
• 1395
• ساعت
• 11:35
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

الا ای ماهِ رحمت ماهِ رضوان
نباشد باورم...رفتی به پایان

چه شب ها تا سحر ما را خریدی
چه شب ها جلوه کردی نزدِ مستان

عجب مهمان نوازی کردی ای ماه
مرا کردی دمادم مستِ قران

هر آن چیزی که دارم از تو دارم
تو دادی عاشقان را دین و ایمان

فراوان از دلم ماتم زدودی
مرا کردی مهیا بهرِ غُفران

گرفتی دست من را هر دم ای ماه
رها کردی مرا از بندِ عصیان

همه مدیونت ای ماهِ مناجات
رساندی زان که ما را نزدِ یاران

به چشمانم دمادم اشک دادی
همین شد گر شدم من غرقِ باران

تو دادی آبرو ما را دمادم
تو کردی زشتی ام را پاک و پنهان

از آن وقتی که دستم را گرفتی
کشیدم دستِ خود، از دستِ شیطان

برای پرکشیدن تا به افلاک
تو کرد

• پنج شنبه
• 8
• مهر
• 1395
• ساعت
• 04:53
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار