ماه مبارک رمضان

سکوت سرمه‌ای سد می‌کند راه صدایم را
بخوان از چشم‌هایم قطره‌قطره حرف‌هایم را

چنان دل را به دریای حضورت می‌زنم امشب
که کتمان می‌کند شن‌های ساحل ردّ پایم را

نمی‌افتم به چاه جهل اگر در راه، از لطفت
بگیری دست‌های لب به لب پر از دعایم را

مرا در بر بگیر ای آسمان آبی روشن
عوض کن در حصار ابرها حال و هوایم را

مرا سرگرم عیش و نوش دیدی بارها، اما
نیاوردی به رویم، ای همه خوبی، خطایم را

پس از عمری مسلمانی مبادا گم کنم در شهر
میان برج‌های قد علم کرده خدایم را

سر از سجاده تا صبح شهادت برنمی‌دارم
مگر رنگین کنم با خون، شب بی‌انتهایم را

• جمعه
• 20
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 18:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مناجات در ماه رمضان‌الکریم

سنگینی گنه کمرم راشکسته است
اشکم ره نگاه بروی تو بسته است

کاری بکن برای من و آبرو بخر
گردغریبیم که به چهره‌نشسته است

بگذر ز جرم من‌که ندارم به‌جزتوکس
یارب نظرنما که گنهکار خسته است

امید من فقط به دو دستان رحمتت
این بنده‌ای‌که بند ز عالم گسسته است

با ماه روزه حال دلم را عوض نما
هرکس‌که‌باتو بوده همیشه‌خجسته است

• سه شنبه
• 24
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 03:57
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

تازه از راه رسیدم که صدایم کردی
دم افطار شنیدم که صدایم کردی

فرصتی شد که دوباره نفسی تازه کنم
زنده شد روح امیدم که صدایم کردی

بیخود از خود شده در فکر جدایی بودم

باز یک مرتبه دیدم که صدایم کردی

آمدم توبه خود را ز حماقت شکنم
طعم عصیان بچشیدم که صدایم کردی

تشنه نور نبودم که شدم مست غرور
حال از خویش بریدم که صدایم کردی

حسرت دوری از کرببلا در دل بود
آنقدر آه کشیدم که صدایم کردی

قطره ای اشک شده واسطه بین من و تو
مثل یک شمع چکیدم که صدایم کردی

هر کسی را ندهی فرصت احیا و بکا
نوکر شاه شهیدم که صدایم کردی

گرچه جایم وسط بزم مناجات نبود
روضه او طلبیدم که صدایم کردی

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 00:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

منکه سی روز مست و دیوانه
کج شدم هی به راه میخانه
مثل شمعی کنار پروانه
سوختم در فراق ریحانه

پای هردار یاعلی گفتم
صدو ده بار یاعلی گفتم

بی علی در عذاب افتادم
هو زدم در شراب افتادم
باز در پیچ و تاب افتادم
در گناه و ثواب افتادم

سر نمودم بلند فهمیدم
خویش را زایر نجف دیدم

از می و ساغر و سبو گفتم
غرق حق گشتم و ازو گفتم
مست گشتم که ذکر هو گفتم
در خفا و به روبرو گفتم:

زنده هستم فقط به نام علی
او امام است و من غلام علی

روز و شب را که با خداست علی
در یم عشق ناخداست علی
بشر است او یا خداست علی
دو قدم مانده تا خداست علی

عقل حیران شده ست در ذاتش
عشق اما نموده اثباتش

شده تزریق در وجودم علی
ذکر سرمستی

• چهارشنبه
• 8
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 17:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بر میکده چشم تو پابست منم
با ساغر و جام و باده همدست منم

لبریز شراب ماه شعبان شده ام
تا آخر ماه رمضان مست منم

• چهارشنبه
• 8
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 18:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از قد خمیده ات کمان را گفتند
حرف تو که شد دلنگران را گفتند

دل تشنه ی دیدار تو بود و آمد
تا لب کند از تو تر... اذان را گفتند

• چهارشنبه
• 8
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 18:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چندشب مانده فقط برگ امان نیست مرا
توشه ای از برکات رمضان نیست مرا..

یک زمان گریه کنی خوب برایت بودم
خاک بر سر شده ام! اشک روان نیست مرا

توبه هایم عقب افتاد و جوانیم گذاشت
پیری از راه رسیدست، توان نیست مرا

سرم آنقدر به دنیا و ظواهر گرم است
چیزی از باطن اسرار عیان نیست مرا

آشتی کردن من باهمه بود الا او
سود این دوستی ام غیر زیان نیست مرا

شب قدر از کف من رفت و برای بخشش
غیر روز عرفه هیچ زمان نیست مرا...

تا زمانیکه حسین است رفیق دل من
میل همراه شدن با دگران نیست مرا

دور هم بودن ما را بنویسید بهشت
نفسی جز نفس سینه زنان نیست مرا

آه جز کرببلا هیچ نمیخواهم من
آه جز کرببلا قبله جان نیست مرا

خوا

• پنج شنبه
• 9
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 13:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماه رمضان آمده، هنگام نجات
داده‌است خدا به بندگان برگ‌برات
از بند عذاب بنده آزاد شود
با روزه‌گرفتن و به ذکر صلوات

• جمعه
• 10
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 22:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هنگامِ وداع آمد و دل در تب و تاب
است
وقتی تو نباشی همه جا مثلِ سراب است
از خاطره ی شهر کجا می روی ای نور
آهسته برو از برِ ما این چه شتاب است!

#بداهه
#هستی_محرابی

• سه شنبه
• 14
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 21:36
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

از على بن ابراهيم از پدرش از ابن ابو عمير از قول مردى از اصحاب ايشان از ابو عبد اللَّه عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرموده: خداوند متعال به موسى وحى فرمود: اى موسى! بندگان من بوسيله سه خصلت كه محبوب من هستند، به من تقرب پيدا مى‏ كنند. موسى عرض كرد: خداوندا! آن سه خصلت كدامند؟!
خداوند فرمود: اى موسى! پارسايى در مورد دنيا (يعنى فريفته دنيا نشود). خوددارى از گناه كردن به من.
گريه كردن از خوف و خشيت من.
موسى عرض كرد: خداوندا، بنده ‏اى كه اين سه كار را انجام دهد پاداشش چيست؟!
خداوند پاسخ داد: اى موسى! پاداش زاهدان در دنيا بهشت مى ‏باشد و پاداش كسانى كه از ترس به من گريه مى‏ كنند، آن است كه جاى آنها

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شيخ صدوق از پدرش از سعد بن عبد اللَّه از محمد بن حسين بن ابو الخطاب از محمد بن سنان از مفضل بن عمر از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود: هنگامى كه حضرت موسى با خداوند مناجات مى ‏كرد، خداوند فرمود: اى فرزند عمران! دروغ مى‏ گويد كسى كه خيال مى‏ كند مرا دوست دارد وقتى كه شب شد مى‏ خوابد. زيرا نبايد هر دوستدارى خلوت كردن با حبيب را هم دوست بدارد؟
اى فرزند عمران! من از وضع دوستدارانم آگاهم كه وقتى شب تاريك مى‏ شود، چشمان آنها در قلبشان جا مى ‏گيرد و عذاب من در جلو چشمانشان مجسم مى‏ شود. مرا مانند اين كه مى‏ بيند مورد خطاب قرار مى ‏دهند و با من مثل اين كه مرا در آنجا حاضر مى ‏بيند حرف مى‏

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شيخ صدوق از پدرش از سعد از احمد بن محمد از ابن محبوب از ابن ايوب از حضرت رضا عليه السلام از ابو جعفر عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود: خداوند در يكى از وحى ‏ها در طور، به موسى فرمود: اى موسى، به قومت ابلاغ كن كه هيچ چيزى بندگانم را به من نزديك نمى‏ كند مگر گريه از ترس من و هيچ كدام از عبادتها در نزد من به اندازه چشم پوشى از حرامهاى من ارزش ندارد. در نزد من آن صفت از زهد بهتر است كه بوسيله آن از دنيا بى ‏نياز شوند.

منبع:
الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى)؛ ص ۱۲۴

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

این سجده‌ها لبالب چرت و كسالت‌اند
این قلب‌های رفته حرا بی‌رسالت‌اند

در حج غفلت است دوباره طوافشان
یوسف نمی‌خرند برای كلافشان

امشب دلم به فكر مناجات خویش نیست
الفاظ مثنوی من از جنس پیش نیست

امشب حروف طبل بسی جنگ می‌زند
پیشانی سكوت تو را سنگ می‌زند

جان علی چقدر ز اسلام خوانده‌ای
در شقشقیه خطبۀ همام خوانده‌ای

كو داستان دست عقیل، آهن علی
كو خطبه‌های كامل و مرد افكن علی...

شیعه زلال می‌شود و گِل نمی‌شود
مصداق اكل مال به باطل نمی‌شود

گاهی عوام در دل شب رعد می‌شوند
برخی خواص هم عمر سعد می‌شوند

اُف بر دروغ‌های دكان‌دار شهرمان
تزویر روزه‌های رباخوار شهرمان

اُف بر ز عیش و نوش پران خدانما
آن نان

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 17:31
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

زین روزگار، خون‌جگرم، سخت خون‌جگر
من شِکوه دارم از همه، وز خویش، بیش‌تر

ای دل، شفیعِ آخرتِ مایی، الغیاث
دنیا کرشمه‌های زلیخاست، الحذر!

پیراهنی ز گریه به تن کن، دلِ عزیز!
هم بویی از مشاهده سوی پدر، ببَر

کی می‌شود که دیدهٔ یعقوب وا شود؟
کی می‌رسد که یوسفِ دل، آید از سفر؟

آه و دریغ و درد که دنیای کوچکم
تکرارِ دردِ دل شد و تکرارِ دردِ سر

با خستگی، هزار شبِ خسته‌ام گذشت
وایِ من از هزار شبِ خستۀ دگر

آخر کجای این شبِ محتوم، زندگی‌ست؟
هر روزمان هَبا شد و هر شاممان هدر

در دل، مرا چقدر نماز است بی‌‌حضور
در کف، مرا چقدر قنوت است بی‌‌اثر

ای دل، چقدر دور شدی، دور از خودت
تو بی ‌خبر ز مرگی و مرگ از

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 17:35
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

عطر اشک و دعا خداحافظ
ماه خوب خدا خداحافظ
رمضان ای کریم سی روزهخ
می رود این گدا خداحافظ
سفره را بسته ای و باز شده
راه افسوس با خداحافظ
روزها!جزها!تلاوت ها!
سوره ها آیه ها خداحافظ
در شب عید غصه باید خورد
جای افطار با خداحافظ
می رود محو می شود رمضان
می رسد این ندا: خداحافظ
ای دعای خوش ابوحمزه
در سحرهای ما خداحافظ
به صفای تو تازه دل بستیم
می روی بی وفا؟ خداحافظ؟
فرصتی نیست در شب آخر
ربنا اغفرلنا خداحافظ

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#عطر_رمضان

فرخنده طلوعی که بشارت به جهان است
از عطرِ دل انگیزِ هلالِ رمضان است

آغوشِ پُر از مِهرِ خدا بر همه باز است
از عرش ندا آمده این ماهِ امان است

این بوی بهشت است که پیچیده به عالم
خیرش به تو در باغِ ضیافت به عیان است

به به چه لطیف است نسیم سحری اش
از پنجره ی رو به خدا عشق روان است

آری که چه زیباست گل افشانیِ توحید
آری که چه دلچسب تماشای اذان است

فخرِ تو همین بس که تو مهمانِ خدایی
مزدِ تو همان ساغرِ تسنیمِ جنان است

جا دارد اگر در تبِ معشوق بسوزی
آنکه همه جا یادِ رُخش مرهمِ جان است

در آینه ی قدر ببین روی امامت
آرامشِ دل، بردنِ نامش به زبان است

قرآنِ خدا، قدرِ خدا جمله علی است
نفری

• پنج شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 17:26
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ماهی ز جنان آمد گویا رمضان‌ آمد
غفلت ز دلان رفته رحمت به میان آمد
حق سفره دعوت چید غفلت ز دلان برچید
ماهی و گلی مهشید بر کشور جان آمد
قرآن مبین نازل تورات در آن حاضر
انجیل مسیحا نیز گویا رمضان آمد
شد هر نفسی تسبیح خواب از همگان تقدیس
هر آیت قرآنی ختمی ز همان آمد
شد بسته به صد زنجیر ابلیس و بشد زان پیر
هر باب جهنم را قفل از رمضان آمد
در لیله ی پر قدرش افواج ملک نازل
شامی که بِه از الف است از بهر جهان آمد
یا رب چو شود قدرش قدرم تو فزون فرما
از لطف فزون قدرت کان بر دل و جان آمد
ابواب جنان مفتوح بر باب دلان مفتوح
مفتاح جنان گویا باز از رمضان آمد
صد نور و (ضیا) از دل در پرتو آن پنهان
هر رحمت یزدانی

• شنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 03:25
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مهمانِ توام، بارخدایا چه کنم؟!
جا مانده ام از قافله! حالا چه کنم؟!
شیطان غل و زنجیر شد و ماندم که-
طغیانِ هوای نفْس ِ خود را چه کنم؟!

#رمضان_ماه_تمرین_مراقبه
#أعوذ_بالله_من_نفسی

• شنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 17:42
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

مناجات با قاضی‌الحاجات
در شبهای ماه رمضان

همچومجنون‌که‌میاد از دل‌صحرای‌جنون
اومدم آشتی کنم با تو خدای مهربون

غرق در گناهم اما به امیدی آومدم
روسیاهم به امید روسپیدی اومدم

اگه راهم ندی من کجا رو دارم که برم
عمریه در خونت نشسته گفتم زائرم

خودمم خوب میدونم که بنده‌ی فراریم
ولی از بارش ابرکرمت بهاریم

بی‌سر و پا شده‌ام چونکه من از تو غافلم
بین موج دریا افتاده و رو به ساحلم

اگه دیدی بعضی وقتا ز تو من غافل شدم
رمضان آومده حالا به تو متصل شدم

لایق مهمونی تو نیستم اینو میدونم
خیلی بد کرده‌ام اما میدونی پشیمونم

تو سحر بلند میشم تا که منو نگاه کنی
حال زار خستم و بلکه تو روبراه کنی

بین این راز و

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 01:49
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

ای که هستی از رگِ گردن به ما نزدیک تر
بی تو باشد بر دلم دامِ خطا نزدیک تر

من کی ام؟یک بنده ای که روسیاه و بی وفاست
عبد تو با توست بر عهد و‌ وفا نزدیک تر

مهربانی..مهربان تر از تمامِ کاینات
مهربانی کن دوباره بر گدا نزدیک تر

دورم از محراب و منبر،از دعا و از سحر
کی رسد چشمانِ زارم بر بُکا نزدیک تر

تو خدایی..خالقی و قادرِ مطلق تویی
بین سجده می شوم بر توبه ها نزدیک تر

زخم‌ ها دارم مرا هم التیامی لطف کن
چون که با اسمِ تو‌هستم برشفا نزدیک تر

گر که می خواهی ببّرم از گناه و معصیت
بر تو هستم از سوی کرببلا نزدیک تر

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مـــژده یاران که ز رَه، ماهِ خـــدا می‌آید
ماه دلــدادگــی و مِهـــر و وفــــا می‌آید

ماهِ صیقــل زدن روح و دل زنگـــاری
ماهِ تسبیح و مناجات و مَهِ بیـــداری

رمضان، ماه ضیافت به سرِ سفره ی مهر
که در آن عشق خدا می‌بَردت تا به سپهر

عشق یعنی: ملکــوتی شــدنِ یک دلِ پاک
آنکه از بندگی محض زند سجده به خاک

دارم امّیــد در این مـــاهِ بـــدون همتـــا
عاری از معصیت و مفسده و ریب و ریا

غـــرق در بحـــر دُرربار الهـــی گردیم
بهـــره ور از گهـــر لایتــناهــی گردیم

توشــه گیریم ازیــن مــاه برایِ فــــردا
تا که شرمنــده نگردیم به‌ درگاهِ خـــدا

ای‌خوش آنکو که به این ماه مُشَرّف گردد
وآنگهـی نزدِ خـ

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رمضان آمده ای عبد گنهکار بیا
نیست جز حضرت او حضرت غفار بیا

در بزن تا که به رویت بگشایند دری
سوی خوان کرم حضرت ستار بیا

منتظر مانده خدا تا که بیایی به برش
آشتی کن به سوی حضرت دادار بیا

میخرد ناز گنهکار ، خداوند غفور
همتی کن به کلافی سر بازار بیا

بار عام است و در رحمت ایزد باز است
گر گنهکاری و گر زار و گرفتار بیا

دست خالی نرو بر درگه رحمان رحیم
دم به دم با دم یا حیدر کرار بیا

دست خود حلقه بزن بر در زهرا و علی
سوی حق با مدد از دلبر و دلدار بیا

باز کن روزه ی خود با نمک نام حسین
یاد خشکی لبش لحظه ی افطار بیا

با لب تشنه و با دیده ی آلوده به اشک
یاد مشک و علم و دست علمدار بیا

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بارالها کوله باری از گناه آورده ام
بر حریم امن یزدانت پناه آورده ام

از تمام جرم و عصیان و خطایم در گذر
بنده ای آلوده ام آه ای خدایم در گذر

آمده وقتش که اظهار پشیمانی کنم
نفس را در لحظه ی افطار قربانی کنم

هر چه دارم خوب میدانم تمامش مال توست
خوب میدانی اگر دورم دلم دنبال توست

آمدم تنها برای بندگی رخصت دهی
توبه کردم که مرا قدری دگر فرصت دهی

با نگاه خود کمی حال مناجاتم بده
تو کریمی و بیا اذن ملاقاتم بده

از خودم شرمنده ام روی سیاهم را ببخش
یا حسین میگویم و کوه گناهم را ببخش

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هرکه دارد چشمهای تر پناهش میدهند

بنده وقتی میشود مضطر پناهش میدهند

هرکه خورده سیلی از مردم به دادش میرسند

چون ندارد آبرو دیگر پناهش میدهند

غالباً مهمان اگر ناخوانده باشد میخرند

غالباً درمانده را آخر پناهش میدهند

بد نشد افتاده ام از چشم صاحب کارهام

پادو وقتی دَربِدَر شد سر پناهش میدهند

تاسحر باید سِمِج باشد گدا این دور و بر

چونکه هرجور است پشت در پناهش میدهند

بنده ی سلطان که باشی پادشاهی میکنی

اسم هرکس میشود نوکر پناهش میدهند

خوش بحال آن کبوتر که اسیر مشهد است

لااقل وقتی ندارد پر پناهش میدهند

لنگ دیدار خدا بودم که دیدم در حرم

هرکه میگوید رضا بهتر پناهش میدهند

من خودم اهل نجف، اج

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حتی اگر نبخشد این چشم تر می ارزد
این دور هم نشینی وقت سحر می ارزد

جای گدا نشستن در خانه کرم نیست
هر وقت می نشیند در پشت در می ارزد

گریه گرفت و دیدم دست مرا گرفتند
پیش کریم خیلی خون جگر می ارزد

من که توقع قرب از هیچ کس ندارم
اصلا همین که هستم این دور و بر می ارزد

چون طفل خانه برگشت او را بغل بگیرند
پس گم شدن برای مهر پدر می ارزد

هر طور می پسندی بشکن دل گدا را
هر چه شکسته تر شد دل بیشتر می ارزد

فرموده اند روزه یعنی علی یقینا
کار علیست والله روزه اگر می ارزد

چون سنگ ریزه ما را بین نجف بینداز
ریگ نجف به قدر صد کوه زر می ارزد

یک یا علی به جای العفو پاکمان کرد
این یا علی برای ما انقدر می ارز

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

توشه‌ای هر‌چند از جرم‌و‌گناه آورده‌ام
باز بر درگاه عفو تو پناه آورده‌ام

عمر‌من رفت و به‌جز حسرت ندارم کوله‌بار
دست‌خالی‌آمدم پیش‌تو؛ آه آورده‌ام

یوسف خود را نشد بیرون کشم از چاه‌نفس
امشب اما خویش را تا پای‌چاه آورده‌ام

عاقبت از چشم عاصی، قطره‌اشکی هم چکید
آخرش این چشم سرکش را به راه آورده‌ام

تا تو پای نامه‌‌ی‌من مُهر "بخشیدم"‌زنی
مِهر شاه بی‌کفن را زاد‌راه آورده‌ام

ای خدای مهربان، جان حسین و جون او
روسفیدم کن که من رویی‌سیاه آورده‌ام

شرمسارم باز پای روضه‌خوانی حسین
نام زینب را کنار قتلگاه آورده‌ام

ای ملائک! بار‌دیگر روی در هامون کنید
عمه‌ی سادات آمد، شمر را بیرون کنید

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دردهایم را شبِ پنجم مداوا می‌کنم
تا ببخشایی مرا خیلی تقلا می‌کنم

چند روزی می‌شود مهمانِ این میخانه‌ام
تا زمان دارم خودم را در دلت جا می‌کنم

گر چه جایِ من میانِ بندگانِ پاک نیست
جایِ خود را بینِ خوبانِ تو پیدا می‌کنم

چشم‌هایی که ز فرطِ معصیت‌ها تار شد
در سحرها با عنایاتِ تو دریا می‌کنم

شرمسارم، هرچه کردم توبه‌هایم کال ماند
بس‌که بهرِ توبه هِی امروز و فردا می‌کنم

گر چه اشکی نیست در چشمم بریزم در سحر
امشب از بی حالَیم با غُصه سودا می‌کنم

سال‌ها از عمرِ من طی شد به پای معصیت
بعدِ عمری خویش را این بار احیا می‌کنم

گر مرا محشر به جرم زشتیَم رسوا کنی
خوبی و عفوِ تو را آن روز افشا می‌کنم

راهِ ب

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماه مبارک رسید ساقی میخانه نه
ماه مبارک رسید باده ی مستانه نه

نور اجابت دمید بارش رحمت چکید
ماه مبارک رسید دلبر جانانه نه

فصل بهاران شد و عشق فراوان شد و
ماه مبارک رسید مَه رخ فتانه نه

ماه خدا آمد و دل به نوا آمد و
ماه مبارک رسید همدم پروانه نه

عطر خوش بندگی پُر شده در زندگی
ماه مبارک رسید حاجت کاشانه نه

ذکر دل آسمان منتظرت جمکران
دلبر عاشق کش این دل دیوانه نه...

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هنگام غروب بوی نان می آید
عطر سحر و بانگ اذان می آید

دست من و دامن دعایت به قنوت
در شهر صدای ،،رمضان،، می آید

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 21:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سرمستِ سحَرهای اذانت باشم
افطاریِ عشق، میهمانت باشم

با ساقی و می عهد نمودم ۳۰ روز
تا ساکن خوانِ رمضانت باشم

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 21:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور