شعر شب های قدر

ای کاش می شد با تو قرآن سر بگیرم

در آسمانی نگاهت پر بگیرم

ای کاش می شد امشب ای قرآن ناطق

دست شما را جای قرآن سر بگیرم

ای کاش می شد لااقل یک بار در خواب

با دست آغوشم تو را در بر بگیرم

ای کاش پایم واشود در خیمه اش تا

یک لقمه نان و عشق از دلبر بگیرم

ای کاش در تقدیر من امشب نویسند

پای تو را یک شب به چشم تر بگیرم

ای کاش می شد تا برای سجده از تو

مهری زخاک تربت مادر بگیرم

تقدیرم ای کاش این شود با تو محرم

ده روز روضه بر تن بی سر بگیرم

من عاشقم خرده ز ای کاشم مگیرید

ای کاش ها را کاش ازاین در بگیرم

شاعر:موسوی علیمردانی

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:15
• نوشته شده توسط
• علی

فعل مرا دیدی ولی چیزی نگفتی
بنده همان بنده، خدا مثل همیشه
از ما توسل از تو لطف و دست گیری
آقا همان آقا ، گدا مثل همیشه

ممنون از اینکه دست ما را رو نکردی
مثل همیشه باز هم ستار بودی
چه خوب شد در معصیت مرگم نیامد
ممنون از این که باز با ما یار بودی

با این گناهانی که من انجام دادم
باور نمی کردم که دستم را بگیری
تو آن قدر لطف و کرامتْ پیشه ای که
روزی هزاران بار توبه می پذیری

جا مانده بودم تو مرا این جا رساندی
من خواب بودم تو مرا بیدار کردی
وقتی سحر های مناجاتت نبودم
آن شب به جای من، تو استغفار کردی

آن قدر خوبیِ مرا گفتی به مردم
آن قدر که حتی خودم هم باورم شد
آه ای کرامت پیشه دیدی آخر کار
این مهربانی های تو دردسرم شد

هر چند از دست خودم دل گیرم اما
احساس دلتنگی در این شب ها نکردم
سوگند بر سجاده خانوم رقیه
من مهربان تر از خودت پیدا نکردم

در را به روی ما گنه کاران نبندید
ما هم دلی داریم گر چه رو سیاهیم
گفتند این جا بارِ عصیان می پذیرند
دیدیم بیش از عالمی غرق گناهیم
علی اكبر لطیفیان

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:30
• نوشته شده توسط
• علی

دیدن روی تو بر دیده جلا می بخشد

قدم یار به هر خانه صفا می بخشد

بدتر از درد جدایی به خدا دردی نیست

خاک پاهای تو گفتند دوا می بخشد

از پس پرده ی غیبت هم اگر باشد ،باز

دست تو هرچه طلب کرد گدا می بخشد

شب احیاست ببین مرده ی عشقت هستیم

کو نگاه تو که جان بر تن ما می بخشد؟

شب قدر است ولی ما همه پستیم آقا

گوش چشم تو به ما قدر و بها می بخشد

رو سیاهیم ولی دست به دامان توأیم

تو اگر واسطه باشی که خدا می بخشد

ابر وقتی که ببارد همه جا میبارد

پس اگر خواست ببخشد همه را می بخشد

در جواب به علیٍ به علی گفتن ما

مادرت تذکره ی کرب و بلا می بخشد

شاعر:گمنام

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• علی

شب های احیا در فراق تو گذر شد

عمرم تباه است و ز هجر تو سپر شد

ای روضه خوان و یوسف زهرا کجایی

آقا بیا روزم شب و شب هم سحر شد

از اول ماه خدا یاد تو هستم

اما چرا این ناله هایم بی اثر شد

آقا اجازه شب شب قدر است و روضه

از کوفه تا کرب و بلا خاکم به سر شد

مولای دین رفت و جسارت ها شروع شد

در سینه هاشان بغض مولا پر ثمر شد

اما امان از روضه ای که خون تو گریی

آقا اسارت رفت و زینب در خطر شد

بی تو چه سخت است از سر و سرنیزه گفتن

مولا بیا چون یک سه ساله در به در شد

طشت طلا و خیزران ها بر حسینت

بزم شراب و دختری غرق نظر شد

وقتی جسارت بر سر ببریده کردند

مویش سپید و زینب تو خون جگر شد

این بار در

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:48
• نوشته شده توسط
• علی

سلام من به قبر مادر تو
اگر زائر شدی صحن نجف را
سلام من به بابا حیدر تو
اگر زائر شدی بین الحرم را

سلام من به جدّ اطهر تو
بگو از جانب من با حسینت
سلام من به خون پیکر تو
اگر رفتی کنار قبر عبّاس
سلام من به آن آب آور تو
شب احیا کند ناله سه ساله
پدر جان، کی بریده آن سر تو
اگر رفتی کنار قبر زینب
سلام من به آن چشم تر تو
به مشهد هم که رفتی یابن زهرا
بگو من هم بیایم در بر تو
خلاصه گویمت در بین سرداب
سلام من به سوز اطهر تو

شاعر:محمد مهدی عبداللهی

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:53
• نوشته شده توسط
• علی

دوباره سفره ی اشک است و فیض ماه خودم

دوباره نیمه شبی و بساط آه خودم

رسیدم اول کاری که معترف بشوم

نشان به کس ندهم نامه ی سیاه خودم

کسی به جز تو خبردار نیست از حالم

میان محکمه آرم که را گواه خودم ؟

قشون اشک فرستاده ام به درگاهت

ذلیل عفو توام با همه سپاه خودم

به من تو راه نشان دادی و نفهمیدم

فقط دویدم و رفتم به کوره راه خودم

چه ظلم ها که نکردم به خود در این دنیا

چه چوب ها که نخوردم من از نگاه خودم

حیا نکردم و دنبال معصیت رفتم

شدم من عبد فراری و دل بخواه خودم

چه صبر داری و خسته نمی شوی از من

خودم که خسته ام از این همه گناه خودم

تمام ترس من این است مرگ من برسد

که پی نبرده ام آن دم

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 14:31
• نوشته شده توسط
• علی

الهی بنده ای گم کرده راهم

بده راهم که سر تا پا گناهم

الهی بی پناهان را پناهی

پناهم ده پناهم ده پناهم

تو از سوز دل زارم گواهی

که من از رحمت عامت گواهم

الهی هر جه هستم هر که هستم

تویی بخشنده ومن عذر خواهم

زبار معصیت خم گشته پشتم

ترحم کن تو بر حال تباهم

به اب رحمتت کن رو سپیدم

که من از فرط عصیان رو سیاهم

اگر عمری خطا کردم الهی

کنون پی بر ده ام بر اشتباهم

پشیمانم ز اعمال بد خویش

نجاتم ده که من در قعر چاهم

شده روزم سیه تر از شب تار

به غفلت رفته از کف سال و ماهم

کسی غیر توام فریاد رس نیست

به فریادم برس چون بی پناهم

نخواهد کرد کس بر من نگاهی

تو از راه عطو فت کن نگاهم

دعایم را اج

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 14:36
• نوشته شده توسط
• علی

بازم شب قدري سر آمد
غيبت نشينِ شيعيان مهدي نيامد ـ مهدي نيامد
مردم از اين داغ جدايي ـ يابن الزهرا (2
يارِ غريبان كي مي‌آيي ـ يابن الزهرا (2
از بهرِ شيعه بي شكيبي
تو صاحبِ دل‌هاي زارِ بي حبيبي ـ بي حبيبي
مهدي تو غم‌ها را طبيبي
اما خودت همواره تنها و غريبي ـ واي غريبي
خون كرده‌ام قلب تو را من ـ با گناهم (2
اما فقط گوشم خمارِ ـ يك نگاهم (2
شاهنشه خيمه نشينم
عمري ز هجرِ روي ماهت دل غمينم ـ دل غمينم
اي دلرباي مه جبينم
ترسم بميرم من ظهورت را نبينم ـ ظهورت را نبينم
خوردم قسم يار تو باشم ـ تا قيامت (2
هر روز و شب زارِ تو باشم ـ تا قيامت (2

• دوشنبه
• 25
• دی
• 1391
• ساعت
• 06:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

يارب بده پناهم الهي العفو
ببين غرقِ گناهم الهي العفو
اگر رفتم به راهي كردم گناهي
بنده‌ي رو سياهم الهي العفو
امان از خلوتي كه حرمت شكستم
چو افتاده به چاهم الهي العفو
زماني كه درونِ قبرم گذارند
واي از عمرِ تباهم الهي العفو
در آن تاريكي اي نور به فريادم رس
رحيمِ دادخواهم الهي العفو
به روز محشر آيم به پاي ميزان
با لوحِ اشتباهم الهي العفو
چه مي‌شود ببخشي تو عبدِ خود را
كريمِ پادشاهم الهي العفو
سر را به پاي عفوت نهاده‌ام من
با سوز و اشك و آهم الهي العفو
با اشك ديده و دل دارم تقاضا
جز بخششت نخواهم الهي العفو
من نوكرِ حسينم، دل كربلايش
محتاجِ يك نگاهم الهي العفو

• دوشنبه
• 25
• دی
• 1391
• ساعت
• 07:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

شب قدر است و امشب راز دارم
نگه تا صبح امشب باز دارم
شب قدر است و بايد قدر دانم
قدم در پيشگاه قدر دانم
شب قدر است و امشب هجر مولاست
دلم از عشق پر شور و غوغاست
شب قدراست و اخترها غمينند
تو گويى جملگى سر در جبينند
بلى امشب شب بيمارى اوست
شب توديع يار خوب و نيكوست
شب سرخ شهادت بين تو امشب
شب درد سعادت بين تو امشب
چه امشب ديده‏اش خونبار و گريان
نظر افكند او بر شير يزدان
على اى فاتح هم بدر و خيبر
على اى بر يتيمان جمله سرور
سر خونين خود بردار اى دوست
ببين زينب كه طور، رخساره‏ ى اوست
حسن بنگر، حسين و هم ابوالفضل
عنايت كن، كرم بنما، نما بذل
على جانم، على جانم، على جانم

• شنبه
• 14
• تیر
• 1393
• ساعت
• 07:48
• نوشته شده توسط
• علی

ذکرهردل شیدا یاعلی علی مولا
عشق حضرت زهرایاعلی علی مولا
جلوه ی شب احیایاعلی علی مولا
این شعارمه
افتخارمه
یاعلی علی مولا
معنی عباداتم ذکریاعلی حیدر
بهترین مناجاتم ذکریاعلی حیدر
کافی المهماتم ذکریاعلی حیدر
اعتبارمه
ذالفقارمه
یاعلی یاعلی حیدر
آرزوی دیدارشاه لوکشف دارم
بامحبت حیدرعزت وشرف دارم
دردلم تمنای وادی نجف دارم
دین ومذهبم
ذکرهرشبم
یاعلی علی مولا
کن مددگرفتارم یاعلی مددمولا
من فقط تورادارم یاعلی مددمولا
بهرتوعزادارم یاعلی مددمولا
والی الولی
مرتضی علی
یاعلی مدد مولا

شاعر : محمد خرم فر

دانلود سبک

• دوشنبه
• 23
• تیر
• 1393
• ساعت
• 05:15
• نوشته شده توسط
• علی

رمضان بود و شب نوزدهم
ام كلثوم كنار پدرش
سفره گسترده به افطار على
شیر و نان و نمك آورد برش
میهمان ، مظهر عدل و تقوى
میزبان ، دختر نیكو سیرش
على ان مرد مناجات و نماز
چونكه افتاد به آنها نظرش
چشمه هاى غم او جوشان شد
ریخت زان منظره اشك از بصرش
گفت : در سفره من كى دیدى
دو خورش ، یا كه از ان بیشترین
نمك و شیر، یكى را برگیر
بنه از بهر پدر، ان دگرش
شیر حق ، عاقبت از شیر گذشت
كه بشد نان و نمك ، ماحضرش
حیدر از شوق شهادت ، بیدار
در نظر وعده پیغامبرش
كه شب نوزدهم ، از رمضان
رسد از باغ شهادت ، ثمرش
بى قرار و نگران بود على
چون مسافر كه به آخر سفرش
گاه از خانه برون میامد
تا كى از راه رسد منتظرش
گه به صد شوق ، نظر میفرمود
به سما و به نجوم و قمرش
گاه در جذبه معراج نماز
بیخود از خویش و جهان زیر پرش
چه خبر داشت خدایا آنشب
كه على در هیجان از خبرش
ام كلثوم غمین و نگرآن
كاین شب تار چه دارد سحرش ؟
گشت آماده رفتن حیدر
مضطرب دختر خونین جگرش
چون كه از خانه برون میامد
چفت در، بند گشود از كمرش
كه مرو یا على از خانه برون
تا سحر بگذرد و این خطرش
على آن روح مناجات و نماز
شرح قرآن سخن چون شكرش
گفت با خود كه كمر محكم كن
بهر مردن كه عیان شد اثرش
تا كه نزدیك بشد صبح وصال
مسجد كوفه بشد باز درش
على آن بنده تسلیم خدا
صاحب الامر قضا و قدرش
كعبه زادى كه خدا دعوت كرد
بار دیگر به سراى دگرش
چون كه جا در بر محراب گرفت
من چه گویم كه چه آمد بسرش
كوفه لرزید ز تكبیر على
ناله برخاست ز سنگ و شجرش
فلك افشاند به سر، خاك عزا
چرخ ، واماند ز سیر و گذرش
اه از ان دم كه على غرقه به خون
بود بر دوش شبیر و شبرش
اه از ان دم كه حسانا زینب
چشمش افتاد به فرق پدرش

• دوشنبه
• 23
• تیر
• 1393
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• علی

من بنده زار تو هستم عبد گرفتار تو هستم
باکوله باری از گناهان همواره سربار تو هستم
بشکسته بالم
افسرده حالم
دادی مجالم
الهی العفو
********
گفتی بیا در خلوت شب نام مرا آور تو بر لب
در نیمه ی شب آمدم من بگذر ز جرمم جان زینب
گشتم پشیمان
از جرم و عصیان
با چشم گریان
الهی العفو
********
آن رو سیاه تو منم من گم کرده راه تو منم من
عبدم ذلیلم مستکینم مهمان ماه تو منم من
دار و نمدارم
این حال زارم
بر لب بیارم
الهی العفو
********
حبّ علی در سینه دارم از دشمنانش کینه دارم
در آرزوی کربلایم من حسرت مدینه دارم
بنما نصیبم
کوی حبیبم
أمّن یجیبم
الهی العفو
********

شاعر : حسین معصومی

• جمعه
• 27
• تیر
• 1393
• ساعت
• 00:08
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

یا رب مرا به ساکن کرب و بلا ببخش
بر خاک پاک صاحب کوی شفا ببخش
یا رب به جمعه های پر از ندبه ی بتول
بر گریه های حضرت زهرا مرا ببخش
یا رب مرا به لحظه ی جان دادن حسین
بر قامتی که از غم او گشته تا ببخش
یا رب مرا به بی کسی خیمه های او
در لحظه ی هجوم همه اشقیا ببخش
یا رب مرا به حال پریشان زینبش
در لحظه ی جسارت آن بی حیا ببخش
یا رب مرا به پیکر مانده به قتلگاه
بر آنکه ذکر او شده هردم شفا ببخش
یا رب مرا به رأس ز پهلو به نی شده
بر دستهای حضرت صاحب لوا ببخش
یا رب مرا به حنجر شش ماهه ی حسین
آن باب حاجتی که شده مبتلا ببخش

شاعر : حسین معصومی

• جمعه
• 27
• تیر
• 1393
• ساعت
• 00:13
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هرچند که خسته از گناه آمده ام
با حال بد و روی سیاه آمده ام
امشب شب قدر است ،یقین می بخشی
با ذکر حسین و اشک و آه آمده ام
شاعر: محمدمهدی عبدالهی

• جمعه
• 27
• تیر
• 1393
• ساعت
• 09:08
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

هرچند كه خسته از گناه آمده ام
با حال بد و روي سياه آمده ام
امشب شب قدر است يقين مي بخشي
با ذكر حسين و اشك و آه آمده ام
شاعر و مداح اهل بيت:محمدمهدي عبدالهي

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1393
• ساعت
• 23:52
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

در گدایی خودت نام مرا مشهور کن
دست هایم را ز دامان بقیه دور کن
قهر کردم با تو ؛ مثل چاه تاریکی شدم
قلب تاریک مرا ای ماه غرق نور کن
دوست دارم غرق دریای مناجاتت شوم
مثل موسی کلیم الله من را طور کن
راضی ام ؛ حتی شده با زور برگردانی ام
من اگر توبه نکردم تو مرا مجبور کن
شبهه هایم را بگیر و جای آن ایمان بده
ای خزانه دار عالم جنس ما را جور کن
تا مبادا بعد از این از پیش تو جایی روم
با ولای مرتضی دور مرا محصور کن
تا که قلب دشمنانت را بسوزانی؛ مرا
روز محشر با محبینِ علی محشور کن
ای که تقدیر مرا امشب مقدر می کنی
داخل پرونده ام یک کربلا منظور کن
چشمه ی اشکم فقط پیش تو می جوشد حسین
جای دیگر گریه کردم چشم م

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1393
• ساعت
• 07:19
• نوشته شده توسط
• علی

ای بنازم رحمتت کز دیده بارانی گرفت
در دلم شبهای احیایت چه طوفانی گرفت
اشکها بارید و قدری قلبها آرام شد
صیقلی شد سینه ها و خوب مهمانی گرفت
تیرگی های ضِلالت همچنان مغلوب ماند
سینۀ اهل هدایت فیض نورانی گرفت
هر دلی که پا به روی نفسِ شیطانی گذاشت
در همه رفتارها حالات رحمانی گرفت
باز هم از رحمتت تطهیر شد دلهای ما
از نگاه بخششت آیات ربّانی گرفت
صدقِ نیّت بهترین زینت برای مومن است
پاکدل اعمال صالح را به آسانی گرفت
کور دل آنکس که بر ((لاتقنطوا)) هم دل نداد
هرکه شد مأیوس کِی زین درد درمانی گرفت
هرکه شد بخشنده می بخشد خطای این و آن
ای خوش آن دستی که دستان مسلمانی گرفت
آنکه نیت کرد امام خویش را یاری دهد
ا

• یکشنبه
• 14
• تیر
• 1394
• ساعت
• 06:56
• نوشته شده توسط
• علی

امروز نشستم دو سه خط نامه نوشتم
از غصه و از هجر رخت نامه نوشتم
آقای پس پرده پس از عرض سلامی
میخواستم از عشق بگویم دو کلامی
در پرده بمان تا برسد وقت ظهورت
در شهر نمانده نه حلالی، نه حرامی
بر سر در خوش‌رنگ مکان‌های عمومی
مانده‌ست فقط از تو در این جامعه نامی
این جا به خدا هیچ کسی فکر شما نیست
تنهایی و تنها نکند فکر قیامی؟!
پیمانه به پیمانه شب مستی و خم شد
اما غرض از نامه شب نوزدهم شد
میخانه همین جاست اگر قدر بدانیم
امشب شب احیاست اگر قدر بدانیم
تو باعث بینایی چشم تر مایی
من نامه نوشتم به تو که یاور مایی
در نامه نوشتم به خداوند تو سوگند
باید که شفیعم بشوی پیش خداوند
ای کاش نگاهم به تماشای تو باشد

• یکشنبه
• 14
• تیر
• 1394
• ساعت
• 06:57
• نوشته شده توسط
• علی

سائل بی دست و پایم حال زارم را ببین
باز هم کردم ضرر، دار و ندارم را ببین

درب بیچاره سرا شد باز،من هم آمدم
خویش را بیچاره کردم روزگارم را ببین

یاد آن دوران که آه و سوز و اشکی داشتم
سرد و خشک افتاده ام حال خمارم را ببین

پیش مردم رو سفیدم پیش تو رسوا ترین
اعتبار باطن بی اعتبارم را ببین

ای پناه امن عبد پر گناه بی پناه
حاصلم بی حاصلی شد کوله بارم را ببین

تا دلم شد خانه شیطان شدم خانه خراب
خانه ی سرد دل بی بند و بارم را ببین

بی تو کم آورده ام بدجور خوردم بر زمین
حاصل رحمان گریزی و فرارم را ببین

من به خود بد کرده ام، خود کرده را تدبیر نیست
حد بزن اما دل امیدوارم را ببین

با حسینت آمدم ردم نکن

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 17:09
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

کارم همیشه جرم و خطا بوده از قدیم
کارت همیشه لطف و عطا بوده از قدیم

مغلوب نفس گشته ام و خورده ام زمین
تنها سلاحم اشک و دعا بوده از قدیم

می ترسم از عذاب و امیدم به فضل توست
راهِ نجات، خوف و رجا بوده از قدیم

قلاده ام ببند، بمانم کنار تو
بیچاره آن کسی که رها بوده از قدیم

شغل گدایی اش به دوعالم نمی دهد
هر کس گدای آل عبا بوده از قدیم

می ترسم از فشارِ شبِ دفن خود ولی
دلگرمی ام امام رضا بوده از قدیم

نزد کریم هر که فقیر است بُرده است
آقا رئوف با فقرا بوده از قدیم

من عاشق تمام ائمه شدم ولی
در سینه جای دوست سوا بوده از قدیم

با یا حسین توبه ی آدم قبول شد
ذکرش همیشه عقده گشا بوده از قدیم

حب الحسی

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 18:30
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سفره باز است، بیایید، غذا آماده است
هر کجا صحبت توبه است، خدا آماده است

شهر را با خبر از سفره ی احسان سازید
آن کریمی که کشد ناز گدا، آماده است

خوب یا بد همه آیید که دعوت شده ایم
که در این بزم برای همه، جا آماده است

قبل از آنی که دهان باز کند هر بیمار
پیش رویش همه اسباب دوا آماده است

پر پروازی عنایت شده بالی بزنیم
اهل عصیان به کجایید؟ هوا آماده است

چه شود این سحر جمعه بگوید زهرا:
که برات سفر کرب و بلا آماده است

شاعر : محمد حسن بیاتلو

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 18:31
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آبرو ریخته تا چشم ترش را دارد
بین خوبان خدا نیمه شب جا دارد

دستهایی که بلند است خدا میگیرد
سربلند است گدایی که تمنا دارد

چه حسابیست خدا میگذرد از بنده
بنده اش آمده با او سر دعوا دارد

این دروغ است کسی رو زده و رد کرده
این دروغ است که کارش"اگر اما" دارد

دست جمعی که بسوزیم اثرش بیشتر است
قطره گر جمع شود رحمت دریا دارد

روزه دار آبرویش پیش خدا آنقدر است
نفس سوخته اش حکم مسیحا دارد

عاشقی کردن ما لطف علی بوده و بس
با کمیلش چقدر حق سر ماها دارد

باهمه رو سیهی سینه کبودیم همه
نامه سینه زنان یک به یک امضا دارد

شب جمعه ست کجایند گدایان حرم
دل تنگم هوس گنبد آقا دارد

رفته پایین مزار پدری و آرام
روض

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 18:32
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شب قدر آمده یارب نگاهی
به درگاه تو آمد روسیاهی
الهی یا الهی یا الهی
یگانه جان پناهم ربی العفو
ببخشا اشتباهم ربی العفو

تو مقصود دعاهای مجیری
تو منظور من از جوشن کبیری
تو امشب آمدی دستم بگیری
بگو بخشیده ای این خونجگر را
گنهکار شب قرآن به سر را

خدا! عبد تو مهمان کریم است
سرش در زیر قرآن کریم است
گدای لطف و احسان کریم است
خودت بشنو فغان و ناله اش را
عطا کن روزی یکساله اش را

خدا! من امشبی بر تو گدایم
به حق فاطمه بشنو دعایم
عزادار علی شیر خدایم
الها، ربنا استغرالله
به حق مرتضی استغفرالله

شاعر : امیر عظیمی

• یکشنبه
• 22
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:14
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زده در وقت سحر یاد رفیقان به سرم
شب قدری چه قَدَر ریخته مهمان به سرم

رحمت واسعه اش از همه سو می ریزد
می روم تا بچکد حضرت باران به سرم

بازدر لحظه ی افطار به خود می گویم
چه بلایی که نیاوَرْد همین نان به سرم

درحقیقت به سرم دست خدا باز شده
ظاهرا دیده ولی دیده که قرآن به سرم

لحظه ی گفتن ذکرِ به علیٍ امشب
زده رویای حرم از دم ایوان به سرم

شاعر : مهدی رحیمی

• یکشنبه
• 22
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:38
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بخوان امشب ای دل سمیع الدعا را
صداکن خدای سریع الرضا را

الهی به حق رسول امینت
امانی بده بنده ی بینوا را

الهی به حق علی شاه مردان
مگیر از دل من صفای ولا را

الهی به حق بتول شهیده
بیا با من رو سیه کن مدارا

الهی به حق الحسن از کرامت
بگردان کریما قضا و بلا را

الهی به حق الحسین از عنایت
فزون کن به قلبم غم کربلا را

الهی به زینب به حق رقیه
مسوزان دل بندۀ مبتلا را

الهی به حق اباالفضل العباس
عطا کن به چشمان تارم حیا را

الهی به سجاد و باقر به صادق
به من هدیه کن سوز و آه و بکاءرا

الهی به زندانی عشق کاظم
مرانی ز کویت اسیر بلا را

الهی به شمس الشموس ولایت
رضاکن ز دستم نگاه رضا را

الهی به حق جوادال

• یکشنبه
• 22
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:39
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شب جمعه دل ما گفت علی گفت حسین
رو به درگاه خدا گفت علی گفت حسین

از همه رانده شده چشم بر این در دارد
بنده ای غرق خطا گفت علی گفت حسین

این شب جمعه؛ شب قدر؛ شب توبه ی ماست
دل ما بین دعا گفت علی گفت حسین

پر زد از صحن نجف محضر شش گوشه ی شاه
هر دل غمزده تا گفت علی گفت حسین

روزه ام نذر پدر روضه ی من خرج پسر
غم جدا غصه جدا گفت علی گفت حسین

دل قرآن به سرم با دم سلطان نجف
کنج ایوانِ طلا گفت علی گفت حسین

اربعین پای برهنه زائر از خاک نجف
تا خود کرببلا گفت علی گفت حسین

مهدی فاطمه از توبه ی او راضی شد
هر که در نزد رضا گفت علی گفت حسین

من و سرمایه ی عمرم که دل دربه دری ست
تو و لبخند رضایت "چه مبارک س

• یکشنبه
• 22
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:42
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

من برتو شب قدر پنـــــاه آوردم
یارب بنگر بار گنــــــــــــاه آوردم
من آبرویی ندارم و میــــــــدانی
بگذر تو زمن‌که اشک‌و آه آوردم

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

بی قیمتم و تو پر بهایـــــم کردی
از بند غم و غصه رهایـــــم کردی
با این همه‌کوله‌بار‌عصیان‌شب‌قدر
بر درگه لطف خود صدایـــم کردی

➖➖➖➖➖➖➖➖➖

یارب تو بحق مرتضی عفـــوم کن
از وادی غفلت و گنـــــه محوم کن
بالطف و کرامتت نجـــــاتم دادی
از باده عاشـــــقی خود مستم کن

➖➖➖➖➖➖➖➖➖

ما ریزه خورخوان توهستیم علی
با یاد نجف همیشه مستیـــم علی
هرکس دل‌خودرابه کسی می بنند
ما دل کسی جز تو نبستیــم علی

شاعر : رسول میثمی

• یکشنبه
• 2
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:13
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بند اول
غرق خون شد صورت مولا امیرالمومنین
یا اله العالمین(۲)

بند دوم
پیش چشم فاطمه حیدر شده نقش زمین
یا اله العالمین(۲)

بند سوم
در سحر فرق علی گشته دو تا از تیغ کین
یا اله العالمین(۲)

بند چهارم
زینب غمدیده از این غصه شد نقش زمین
یا اله العالمین(۲)

بند پنجم
در میان آسمان زد ناله جبریل امین
یا اله العالمین(۲)

بند ششم
بین محراب عبادت شد شکسته رکن دین
یا اله العالمین(۲)

شاعر : مرتضی محمودپور

• شنبه
• 22
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:50
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

کوفه در یک سکوت سنگین است
بودن با علی چه شیرین است
وایِ من صبح اگر فرا برسد
روی روح نماز رنگین است

صاحب کعبه تا ز پا افتاد
لرزه بر عرش کبریا افتاد
همه ارکان دین ز یک ضربت
بین محراب از صدا افتاد

صورتی غرق خون بمیرم من
سجده شد لاله گون بمیرم من
فرق بشکسته بین محراب است
آه زینب فزون بمیرم من

هم نمازش شکست و هم سراو
تیر صیاد خورده بر پر او
قامت رکن دین ز پا افتاد
تا که آمد صدای دختر او

گریه از بهر غربتش کردند
بدنش روی دست آوردند
باغبان زخم خورده افتاده
برگ گلهای ارغوان زردند

زینب افتاده پشت در ای وای
از غم و غصه‌ی پدر ای وای
یاد غمهای مادر افتاده
گشته زین غصه خونجگر ای وای

شاعر : مرتضی محمود

• شنبه
• 22
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه