بگرید زمین و بنالد سماء
فلک نوحه خوان سینه زن نینوا
سلامُ ن علی ساکن کربلا
حسین یا حسین یا حسین یا حسین (۳)
دوباره شده ماه خون خدا
زند هر دلی پر سوی کربلا
شرر زد غم او به جانهای ما
حسین یا حسین یا حسین یا حسین
پریشون شده مادرش فاطمه
برای حسین قامت او خَمه
دلِ جن و اِنس و مَلَک پر غمه
حسین یا حسین یا حسین یا حسین
?بند 1
به نام حضرت عشق رسید عزای ارباب
سنگ تموم میزارم تو روضه های ارباب
بوی حرم گرفته پیرن سیای ارباب
پیرن سیاه تن میکنم به اذن زهرا
بوی گلاب و عطر سیب پیچیده اینجا
دوباره برپا شده این تکیه و پرچم
اومده ماه بندگی ماه محرم
غریب حسین شاه دو عالم
? بند 2
خدارو شکر به ماه محرمت رسیدم
دوباره طعم چای روضه هاتو چشیدم
با چشم تر آقاجون کتیبه ها رو دیدم
به روضه ها گیره دلم عزیز زهرا
اومدمو دست منو گرفتی آقا
من آرزومه زائر کربلا باشم
نمیتونم به لحظه ایی ازتو جداشم
غریب حسین شاه دو عالم
? بند 3
میدونی آرزومه پای علم بمیرم
همیشه روزیمو من از تو آقا میگیرم
تو پادشاهی و من یه نوکره حقیرم
غروب کربلای تو چه حسی داره
دلم بهونه ی حرم داره دوباره
ببین که دل خونه از این فراق و دوری
آخه چقد گریه کنم بسه صبوری
غریب حسین شاه دو عالم
?بند اول:
حَیِّ عَلَی الْعزاء
حَیِّ عَلَی الْبُکاء
محرّم اومده
با شور و با نوا
دلا شده باز پر از غم
میباره چشمِ ما نم نم
نشسته روی لبامون
سلام هلالِ محرم
سلام، سلام
ماهِ غم و ماهِ گریه، زاری
سلام، سلام
ماهِ عزا، ماهِ سوگواری
سلام سلام
حسین واااای
?بند دوم:
پیچیده این ندا
توو کلِّ ماسوا
نوحو عَلَی الْحسین
مظلومِ کربلا
سینه زنا دم بگیرید
شورِ محرّم بگیرید
رو شونه ها از غم یار
دوباره پرچم بگیرید
سلام ، سلام
مَشک و علم، بیرقِ علمدار
سلام، سلام
ای کتیبه های روی دیوار
سلام سلام
حسین واااای
?بند سوم:
دوباره عاشقا
تو خیمه ی عزا
میخونیم از غمه
سلطان کربلا
کوریه چشمِ اُمیّه
با شور و عشق و با گریه
میگیم همه از تَهِ دل
سلام بابای رقیه
سلام، سلام
تشنه لبِ سر جدا حسین جان
سلام، سلام
بی کفنِ کربلا حسین جان
سلام سلام
حسین واااای
شُکر خدا زندگی مو از تو دارم حسین جانم
پای تو و روضه ی تو سر می‌ذارم حسین جانم
خدا رو شکر - توی ظلمت شب زده بازم سپیده
خدا رو شکر - منِ روسیاه و بی‌بی زهرا خریده
خدا رو شکر - یا ثارالله
عزیز الله یا ثارالله ۳
اسم تو رو میگه دلم هر ضربان حسین جانم
ذکر لب سینه زنا هر دو جهان حسین جانم
حسین جانم - الهی که خدا تو رو ازم نگیره
حسین جانم - هرکسی نمی‌خواد تو رو بِرِه بمیره
حسین جانم - یا ثارالله
عزیز الله یا ثارالله ۳
جون دادن از غصه ی تو آرزومه حسین جانم
نوکریِ تو همه ی آبرومه حسین جانم
تو آقامی - من که جز تو کسی رُو توو دنیا ندارم
تو آقامی - بمیرم نبینم پیش تو جا ندارم
تو آقامی - یا ثارالله
عزیز الله یا ثارالله ۳
سائلم و عُمریه در محضرتم حسین جانم
هرکی می‌خواد هرچی بگه نوکرتم حسین جانم
خدا رو شکر - زیر سایه ی لطف تو بودم و هستم
خدا رو شکر - که همیشه رسیدی و گرفتی دستم
خدا رو شکر - یا ثارالله
عزیز الله یا ثارالله ۳
من به غمِ دربدریم مُعترفم حسین جانم
کرببلات کعبه و من مُعتکفم حسین جانم
حسین آقام - حرمِ توئه درمون و علاجم آقا
حسین آقام - به هوای حریم تو محتاجم آقا
حسین آقام - یا ثارالله
عزیز الله یا ثارالله ۳
حال دلم با غم تو خوبه فقط حسین جانم
من نمی‌خوام جز حرمت چیزی ازت حسین جانم
تو رو زهرا - بذار تا بگم این خواهشِ آخرینو
تو رو زهرا - امضا کن از الان برات اربعینو
تو رو زهرا - یا ثارالله
عزیز الله یا ثارالله ۳
از همون روز ازل مأنوسه با تو روزگارم
من به غیر از تو حسین جان با کسی کاری ندارم
زندگیم با بودنِ تو تا همیشه رو رواله
اشک روضه ت بهترین راهِ رسیدن به کماله
خدا رو شکر
چی بهتر از اینکه گدات هستم
منم یکی از نوکرات هستم
ممنون از این همه کرامت
خدا رو شکر
منت گذاشته رو سرم زهرا
دوباره کرده دعوتم اینجا
مدیونت هستم تا قیامت
تمام دین و ایمانم / حسین جانم حسین جانم
حسین جانم حسین جانم ۲
کاش بذاری تا همیشه عبد دربار تو باشم
پیرهن مشکی به تن کردم عزادار تو باشم
این همون پیراهنیه که به ماها داده زهرا
حتی یک ذره از این غم رو نمیدم به دو دنیا
خدا رو شکر
که تحت تاثیر توئه این دل
تو پادشاهی و منم سائل
که جز به زیر پرچمت نیست
خدا رو شکر
عشق تو کرده از ازل جلبم
غمت نشسته وسط قلبم
هر کسی لایق غمت نیست
پُر از دردم تو درمانم / حسین جانم حسین جانم
حسین جانم حسین جانم ۲
هرجا که اسم تو باشه داره دل بهونه ی تو
من کجا رو دارم اصلا که بِرَم جز خونه ی تو
اومدم تا که شفای درد سینم رو بگیرم
از همین حالا برات اربعینم رو بگیرم
خدا رو شکر
یه عمره که هستم پای کارت
تو خواستی که شدم گرفتارت
منو از این خونه نَرونی
خدا رو شکر
سایه ی تو رو سَرَمه آقا
دلم اسیر حرمه آقا
درد دلم رو خوب میدونی
پُر از دردم تو درمانم / حسین جانم حسین جانم
حسین جانم حسین جانم ۲
فقط تو می دونی چقد دلواپسم / چقد دلم خونه
یعنی دوباره به محرم می رسم / کسی چه می دونه
اگه نبودم جای من گریه کنین / توو شب تاسوعا
اگه نبودم جای من دس بکشین / رو علم سقا ۲
یعنی میشه باز توی حرم بگم حسین حسین حسین
یه دهه دیگه زیر علم بگم حسین حسین حسین ۲
خودم خجالت می کشم از این همه / توبه ی تکراری
کرمتو قربون که بی حیاییمو / به روم نمیاری
من اگه روزی دو سه بار از تو نگم / زندگیم بیهوده س
تا وقتی روضت خونه ی امیدمه / خیالم آسوده ست ۲
توو اربعین میخوام هر قدم بگم حسین حسین حسین
یه دهه دیگه زیر علم بگم حسین حسین حسین ۲
کجایی عباس که یه عده بی حیا / دنبال خلخالن
اونایی که کینه ی حیدرو دارن / به فکر گودالن
مگه یه پیکر که توو گوداله چقد / تیر و سنان می خواد
مگه بریدن سر آقای ما / چقد زمان می خواد ۲
همه عالم با سوز و آه میگه حسین حسین حسین
یه خواهری توی قتلگاه میگه حسین حسین حسین ۲
سربند
يا حسين - با توام - يا قديم الاحسان از قديم
عشق تو شد بهانه ى زندگيم ٢
آب حيات / برس به داد من كشتى نجات
محتاجم من به هواى كربلات / عالم به فدات
من اسمه دواء - حسين
و ذكره شفاء - حسين
غريب كربلا - حسين
(غريب كربلا - حسين) ۳
شكر حق - گشته ام - سياه پوش ماتم اعظمت
مى كشم آه از غم و ماتمت
خوشبختم به سايه ى پرچمت
ماه حرام / بسته شود آب به سومين امام
بر آن لب خشک تو مى دهم سلام / مى دهم سلام
عزيز مصطفى - حسين
سرور سر جدا - حسين
غريب كربلا - حسين
(غريب كربلا - حسين) ۳
مى رسد - ناله ى - فاطمه مادرش پر از اضطراب
كه كشته مى شود مه بوتراب
با لب تشنه بين دو نهر آب
مِنَ القَفا / خنجر كند و چكمه ى بى حيا
شود حسين مُرَمَّلٌ بِالدّماء / واغربتا
نوحه ى ماسوىٰ - حسين
به زير دست و پا - حسين
غريب كربلا - حسين
(غريب كربلا - حسين) ۳
#کم_کم_کاروان_امام_حسین_ع
#به_کرب_و_بلا_نزدیک_میشود
#نگرانی_خواهراز_وقایع_پیش_رو
#زبانحال_حضرت_زینب_س_با
#برادرش_امام_حسین_ع
#محرم_۱۴۰۳
خبر آمد محرم شد، دوباره ماهِ ماتم شد
که از داغِ گلِ زهرا، شرر بر قلبِ عالم شد
به گوشم می رسد هر دم صدای آه و واویلا
خروش از کربلا آید. سیه پوش است محملها
دمیده روحِ غم هر جا جهان یکسر سیه پوش است
هزار و چارصد سال است صدای بانگِ چاووش است
سلامِ من به ماهِ غم. سلامَم بر شهِ بی سر
به خونِ حنجرِ اصغر. به جسمِ پرپرِ اکبر
ببین دلشوره افتاده به جانم، در دلِ این شب
سراپای وجود من بسوزد در شرارِ تب
قدم ها را بیا جانا کمی آهسته بر داریم
تو می دانی در این غربت که ما تنها وُ بی یاریم
تصوّر می کنم بی تو چه می آید به تقدیرم
برادر جان ببین دارم من از دلشوره می میرم
دلم از کربلا وُ صحنه های تلخش آگاه است
بیا برگردیم ای جانا هنوز این نیمه ی راه است
حسین جان دردم از آن است مبادا شمرِ لامذهب
سرَت را از قفا بُرّد به پیشِ دیده ی زینب
تصوّر می کند خواهر سرت بر نیزه بالا رفت
تو مایل سمتِ من گشتی و روح از جانِ زهرا رفت
دلم شعله ور از دردِ نگاهِ ظهرِ عاشوراست
میانِ این همه لشکر حسینم یکه و تنهاست
که آسان نیست این دیدن ببینم شیرخوار اصغر
که با تیرِ سه شعبه می شود آغوشِ تو پرپر
مرا طاقت نباشد این که بینم تا به روی تل
ببُرّد شمرِ دون راسِ تو را در گودیِ مقتل
زمین و آسمان در خون از این آهِ جگر سوزم
که من با ناله و حسرت دو دیده در رهَت دوزم
چگونه بر زمین بینم به خاک اُفتاده سرداری
برایت نه علم ماند و نه سقا وُ علمداری
چو داغی وسعتِ داغِ علی اکبر کجا باشد
ببینی اِرباً اربا نعشِ او فرشِ عبا باشد
بماند داغِ عبدالله و عون و قاسم و جعفر
بماند اشکِ طفلانت بماند ناله ی اصغر
بماند عصرِ عاشورا ، بماند صحنه ی محشر
که تنها خواهرت باشد میانِ این همه لشکر
فقط ماندم اگر دختر ز من گیرد سراغِ تو
رقیه مضطرِ در تب بگرید از فراقِ تو
مگر غیر از تو می فهمد کسی احوالِ دختر را
مداوا می کند درد و غم این یاسِ پرپر را
و آن روزِ غریبانه که نامش عصرِ عاشوراست
و آن سوزان ترین روضه به نامِ مادرت زهراست
گواهی می دهد خونت که شرحِ ماجرا عشق است
که ظهرِ روزِ عاشورا وُ درد کربلا عشق است
دوباره ماهِ ماتم شد، بساط غم فراهم شد
ز پیکِ غم خبر آمد، محرم شد ، محرم شد!
#محرم_۱۴۰۳
#هستی_محرابی
#بیستم_ذی_الحجه_۱۴۴۵
(اللهم اجعل وفاتی فی روضهً الحسین ع)
سلام بر محرم
سلام بر محرم و به لاله های سرجدا
به ماه حزن و عاشقی به عاشقان کربلا
به روح هفتاد و دو تن شهید دشت نینوا
به تک تک دلاوران به یاوران با وفا
******
دوباره فصل غم شد و دو ماه داغ عاشقی
محرم است و نینوا بهار باغ عاشقی
سرایِ دل در این میان به اشک دیده شست و شو
نما که با فراغ دل رَوی سراغ عاشقی
به لحظه لحظه های این مَه حزین غم زده
به سینه های غرق غم به دیده های نم زده
به هر که با صفای دل حسین حسین نوای اوست
به هر که یک دقیقه از شهید تشنه دم زده
سلام بر محرم و به لاله های سرجدا
******
سلام ما حسینیان به روحِ باور حسین
به تک سوار کربلا همیشه یاور حسین
به پرچم مقدّس امیر شهر عاطفه
بریده دست علقمه یلِ دلاور حسین
به سَروِ قامت علی دلیر خانة حسین
به رزم بی مثالِ این یل یگانة حسین
جوان اوّلِ حرم رشید آل فاطمه
به جسم قطعه قطعه بر فراز شانة حسین
سلام بر محرم و به لاله های سرجدا
******
سلامی از دل غمین به زینب و لوای غم
به خواهر شکسته دل، خدای ناخدای غم
به آن نشسته بر سرِ گلویِ بی سر حسین
به قلب غصّه آوری گرفته ردِّ پای غم
به اشک دختر حسین سه سالة شکسته دل
به گریه های با صدا به خیمه های خسته دل
به نازدانة حرم که در ورای بی کسی
به شانه های محکمِ عمویِ تشنه بسته دل
سلام بر محرم و به لاله های سرجدا
******
به حُرِّ و فضل و عابس و حبیبِ مهربان سلام
به قاسم و به جعفر و به عونِ نوجوان سلام
به مالک و به نافع و نعیم و مُسلم و وَهَب
زُهِیر و سالم و سعید به عامرِ حسان سلام
به تشنگان بی کفن به کشتگان تشنه لب
به لایه لایة عزا به روز غم به سوزِ شب
به هر که در فرات خون وضوی سروری زده
به شاهدان با خَرَد به زاهدان با ادب
سلام بر محرم و به لاله های سرجدا
******
هلال خون، مه خون، ماه اشک، ماه عزاست
عزای کیست؟ گمانم عزای خون خداست
خمیده قامت گردون، شکسته پشت فلک
روانه خون دل از چشم آدم و حوّاست
پریده رنگ ز رخسار احمد و حیدر
شراره ی دل زهرا، صدای وا ولداست
سرشک دیده ی زهرا، روان زقلب افق
قدخمیده ی زینب، هلال ماه عزاست
قسم به جان حسین ای هلال خون برگرَد
که در تو زخم علمدار کربلا پیداست
بگو فرات نجوشد که آب تشنه لبان
در این طلیعه ی خون اشک دیده ی سقاست
بگو به لاله نروید که چند روز دگر
ورق ورق به روی خاک، لاله ی لیلاست
بگو به مهر نتابد که راس پاک حسین
فراز نیزه چو خورشید روز عاشوراست
زگوش دخترکی خون روان بود گویا
که گوشواره ی او یادگاری زهراست
حسین بود خدا
شعر طلوع ماه محرم
یا مهدی
یک‌شب رسد که شام فراقت سحر شود
خورشید عارضت، ز حرم جلوه‌گر شود
با طول غیبتت، نشود کم امید ما
این روزگارتلخ، زمانی به سر شود
گردد ز کعبه، بانگ «انا المهدی»ات بلند
یک‌دم جهان ز آمدنت با خبر شود
آیا شود که بگذرد این روزگار تلخ؟
«آری شود، ولیک، به خون جگر شود»
از گریۀ زیاد، شود اشکِ دیده کم
زین گریه، اشک دیدۀ ما بیشتر شود
روزی به بحر رحمت حق، غرق می‌شوم
کاین سینه پیش تیر بلایت سپر شود
آمینی از تو، کار هزاران دعا کند
دستی گشا، وگرنه دعا بی اثر شود
تا بشکنیم، فرق بتان را، خلیل‌وار
هر مشت ما به روز ظهورت، تبر شود
پروانه‌وار دور سرت گردد آسمان
خورشید بر تو پرچم فتح و ظفر شود
آقا سلام برغزل اشک ماتمت
بر مسجد و حسینیه و روضه و دمت
چندی گذشت در غم هجران اشک تو
پرمی کشید دل به هوای محرّمت
آقا سلام ماه محرّم شروع شد
آمد بهار زخم دل ما و مرهمت
خون می شود دل همه عالم زه قصه ی
آن لحظه های آخر و گودال و آن غمت
در بین روضه غم دل من را گرفته بود
وقتی رسید روضه به انگشت و خاتمت
ما بین این همه غم و اشک وفراق وداغ
ای زینب آمدم که شوم یار و همدمت
زینب چه قدر شکل جوان مادرت شدی
با صورت کبود و همان قامت خمت
دل گفته ای از : وحید محمدی
سبک ۷ ـ ذکر / شور ـ بهشت
به دل نوشته ـ کرب و بلا برای ما مثل بهشته(۳)
اللهم الرزقنا ـ کربلا کربلا(۳)
* * *
ميون روضه، تا ناله‌ي شكستنِ دل و شنيدم
با گريه گفتم، آقا ضريح تازه تو هنوز نديدم
مث هر دفعه‌ها آقا
بيا امشب آقايي كن
دل من خيلي دلتنگه
اون و كرب و بلايي كن
* * *
شباي جمعه، دلم براي كربلات آتيش مي‌گيره
تا نيمه شبهاش، بايد بگم حسين حسين آروم بگيره
مي‌دونم هر شب جمعه
حريمت غرق احساسه
عصاي مادرت آقا
دو تا بازوي عباسه
* * *
زائر قبرت، وقتي مي آد مي‌گه به اين دلي كه تنگه
نبودي اونجا، شيش گوشه با ضريح نو خيلي قشنگه
ندارم طاقت موندن
منو مجنون امشب كن
بيا و پاي اين رفتن
يه امضاء جون زينب كن
باز اين چه آتش است که بر جان عالم است؟
باز اين چه آتش است که بر جان عالم است؟
باز اين چه شعله‌ي غم و اندوه و ماتم است؟
باز اين حديث حادثه‌ي جانگداز چيست؟
باز اين چه قصه ايست که با غصّه توام است؟
اين آه جانگزاست که در ملک دل بپاست
يا لشگر عزاست که در کشور غم است؟
آفاق پر زشعله‌ي برق و خروش رعد
يا ناله‌ي پياپي و آه دمادم است؟
چونچشمه چشم مادر گيتي زطفل اشک
روي جهان چو موي پدر گشته درهم است
زين قصّه سر بچاک گريبان کروبيان
در زير بار غصّه قد قدسيان خم است
گلزار دهر گشته خزان از سموم قهر
گويا ربيع ماتم و ماه محرم است
ماه تجلّي مه خوبان بود به عشق
رو به روز جذبه‌ي جانباز عالم است
مشکوه نور و کوب درّ
در طریقت زحمت بسیارها باید کشید
تا تقرب منت جام بلا باید کشید
یار ما بد نیست از ما یک ملاقاتی کند
گه کریمان را به بالین گدا باید کشید
در مسیر دلبر ما چشم پاکی واجب است
گر نظر خورد انتقامش را ز ما باید کشید
نیست توجیه قبولی دیدگان خشک را
ازمیان چاه،گاهی آب را باید کشید
وقت روضه زودتر از هر چه باید گریه کرد
سفره که آماده شد،فورا غذا باید کشید
الدواء عند الحسین و الشفاء عند الحسین
بهر درمان یافتن دست از دوا باید کشید
رفته رفته وقت ما دارد به پایان می رسد
تاکه عمری هست ناز یار را باید کشید
رو به قبله کردن ما بین قبر انصاف نیست
صورت ما را به سمت کربلا باید کشید
عاشقان بی کفن ها ،با کفن بیگانه اند
ب
فصل عزا آمد و دل غم گرفت
خیمه دل بوی محرم گرفت
زهره منظومه زهرا حسین
کشته افتاده به صحرا حسین
دست صبا زلف تو را شانه کرد
بر سر نی خنده مستانه کرد
چیست لب خشک و ترک خورده ات
چشمه ای از زخم نمک خورده ات
روشنی خلوت شبهای من
بوسه بزن بر تب لبهای من
تا زغم غربت تو تب کنم
یاد پریشانی زینب کنم
آه از آن لحظه که بر سینه ات
بوسه نشاندند لب تیرها
آه از آن لحظه که بر سینه ات
بوسه نشاندند لب تیرها
آه از آن لحظه که بر پیکرت
زخم کشیدند به شمشیرها
آه از آن لحظه که اصغر شکفت
در هدف چشم کمانگیر ها
آه از آن لحظه که سجاد شد
همنفس ناله زنجیر ها
قوم به حج رفته به حج رفته اند
بی تو در این بادیه کج رفته اند
کعبه تویی
تمام سال
ازداغ توکه برجگراهل عالم است
هرسینه ای که داغ نداردجهنم است
بعدازچهارده سده درماتمت هنوز
همچون هلال نوکمراسمان خم است
فریادها قصیده شده دررثای تو
هرناله گشته نوحه وهرآه یک دم است
جایی که اشک مهدی توبرتوخون شود
گرخون بجوشدازجگرآسمان کم است
پوشیده کعبه رخت سیه درتمام سال
یعنی تمام سال به یادت محرم است
ماگریه رابرای توآموختیم وبس
زیراکه زخم های توراگریه مرهم است
ماکیستیم تاکه بگیریم درعزات
صاحب عزات اشرف اولادآدم است
توازپیمبری وپیمبربودزتو
این گفته اززبان رسول مکرم است
یک قطره اشک بهرتوازهزاربحر
یک گوشه ازبهشت غمت قلب عالم است
تاگل به رنگ سرخیزخون گلوی توست
سرسبزازبهشت غمت نخل میثم است
تو را گم کردم و بی تو به یک سو راه افتادم
همین که راه افتادم درون چاه افتادم...
شبیه کوه پشتم بودی و حالا ببین بی تو
کنار کوهی از غم ها شبیه کاه افتادم
دوباره دیر فهمیدم دوباره زود گم کردم
دوباره من زمین خوردم دوباره... آه افتادم
شب غم بود ماتم بود چشمانم سیاهی رفت
کنار حوض خوابیدم کنار ماه افتادم
سر کوچه حسینیه صدایی بی قرارم کرد
کسی میگفت : یا مظلوم ثارالله... افتادم
شب شام غریبان بود شمع کوچکی دیدم
دلم روشن شد و آخر به سویت راه افتادم
شاعر : سید علی رکن الدین
زمینه _شور (شب اول محرم)
بهار ماتمت رسیده
ماه دم و شور محرم
قسمت ماشده بپوشیم
پبرهن مشکی محرم
دوباره بیرق عزا برپا شد
در حسینیه غمها واشد
ذکر و نوای همه واویلا شد
هوا هوای نوحه و دم
(آقام آقام آقام حسین ثارالله) 3
(عزیز فاطمه حسین جان)
********
دوای درد نوکر تو
فقط یه ذکر یا حسینه
قرار ما لحظه ی آخر
همه بدونن با حسینه
تمام هستیم تویی ثارالله
جنون و مستیم تویی ثارالله
همیشه حامیم تویی ثارالله
فدایی توام حسین جان
(آقام آقام آقام حسین ثارالله) 3
(عزیز فاطمه حسین جان)
********
مادر تو کنار مقتل
رسیده با یه قامتی خم
روضه میخونه با دلی خون
جاری اشکاش مثه شبنم
تموم خیمه ها هنوز بی آبه
سکینه در فراق
شکر خدا ماه محرم رسید
بهر دلم مونس و همدم رسید
شکر خدا اهل بُکا می شوم
سینه زن ماه عزا می شوم
شکر خدا خیمه غم پا گرفت
دست مرا حضرت زهرا گرفت
شکر خدا من به دعای حسین
سینه زنم باز برای حسین
شکر خدا باز کنم نوکری
نوکری اما به جهان سروری
باز شده هم دمم این روزها
پیرهن مشکی و شال عزا
باز حسینیه و باز این چه شور
باز همان قصۀ اشک و بلور
باز شب سوم این ماجرا
باز رقیه نمک این عزا
باز عطش باز نوا بهر آب
باز غم روضه ی طفل رباب
باز دلم در یَم غم گُم شود
باز شب هفتم و هشتم شود
باز موذن علی اکبر است
باز پدر پشت سرش مضطر است
باز وفای گل ام البنین
باز عزای گل ام البنین
باز دو صد تیر ز کین می خورد
باز به صورت
گفتم حسين،گريه زمزم شروع شد
سالي گذشت وماه محرم شروع شد
فهميدم از غمي كه نشسته به سينه ام
بازاين چه شورش است به عالم شروع شد
پيراهن سياه ، مرا روسفيد كن
فصل بكاء و ماتم و غم هم شروع شد
شرط قبول توبه اول پيامبر
سيل سرشك ديده آدم شروع شد
ارباب، داده سيني چايي به دست من
شكرخدادوباره كه كارم شروع شد
زهرا غذاي نذري هيئت به هم زند
اينجا ببين گدايي حاتم شروع شد
بادسته هاي سينه زني درميان اشك
بيتابي دوباره پرچم شروع شد
يابن الشبيب،گريه فقط فابك للحسين ع
انگارباامام رضا دم شروع شد
باكاف و هاو ياشده تقدير عين و صاد
تفسيرناب سوره مريم شروع شد
باخيمه هاي عاطفه تا او وداع كرد
دردغريبي همه كم كم شروع شد
وقت
یک جهان روضه و یک ماه محرم داری
آه، آقای غریبم چقدر غم داری
تا ابد هم که بخوانند همه مرثیه ات
باز هم روضه ی نا خوانده به عالم داری
این همه زائر دلسوخته ی خاکت را
از ازل داشته ای تا به ابد هم داری
روضه خوان هات زیادند، یکیشان قرآن
مطلع فجر خدا سوره مریم داری
درد دل کن که نماند به دلت چون پدرت
خواهرت هست کنارت، تو که مَحرم داری
بهترین نوحه ما هست غریب مادر
صاحب روضه بگو، بهتر از این دم داری؟
تا که نومید نگردد ز درت محتاجی
تو هم انگشت هم انگشتر خاتم داری
وقت تدفین تو ای شعر غریبی، پسرت
دید در وزن تنت چند هجا کم داری
شاعر:محسن عرب خالقی
امشب به زمین خُلد مخلد شده پیدا
نادیده رخ خالق سرمد شده پیدا
در بیت ولا روی محمد شده پیدا
با خَلق بگوئید که احمد شده پیدا
حق داده به شاه شهدا دسته گل امشب
تبریک بگوئید به ختم رسل امشب
خیزید که حورا غزل عشق سروده
آئید که از کعبه علی جلوه نموده
فرزند حسین بن علی چهره گشوده
دل از پدر و زینب و عباس ربوده
پیداست در او جلوه ی پیغمبر و آلش
گلبوسه گرفته حسن از ماه جمالش
بر، داد به هستی شجر عصمت لیلا
حورا ز بهشت آمده بر خدمت لیلا
انداخت گل از وجد و شعف طلعت لیلا
لبخند زند فاطمه بر صورت لیلا
با آمنه گوئید عروست پسر آورد
سر تا بقدم مثل تو پیغامبر آورد
در ظلمت شب مرغ سحر خوش خبری کرد
خورشید حسین بن علی ج
توی عشقای عالم بی نظیری تو همیشه دستگیر هر فقیری تو 2
تو بی رقیبی نعم الحبیبی
به دردای دل عالم طبیبی
سیدی یا حسین 4
دوباره موسم غم، فصل ماتم شد علم ها رو آوردن، باز محرم شد 2
بیرق و پرچم اشکای نم نم
آورده با خودش بوی محرم
سیدی یا حسین 4
دوباره دعوتم کرد مادرت زهرا الهی که بشم من پرپرت آقا 2
باز امشب نوکرت رسیده محضرت
به سینه می زنه با اذن مادرت
سیدی یا حسین 4
********
شاعر : مهدی نظری
دانلود سبک
صدای روضه خون، قدیمی محله مون، دوباره می رسه از، بالای مأذنه ها
با گریه می خونه، شبیه سالای پیش، نوکر امام حسین، حیّ علی العزا
خدا رحمت کنه تموم پیرغلاماتو
اونا که ندیدن آقاجون ایوون طلاتو 2
با دل پر از نوا / تو صف کرببلا / بگو تو با میون دارا
مظلوم حسین؛ غریب حسین؛ عطشان حسین؛ تنها حسین
هوا هوای ماتم، هوای سینه زنی، هوای کرببلا، هوای عشق و امید
ایشالا سالای سال، با پرچمت بمونم،، با یک دل پر عشق، با گیسوان سپید
دوباره نصیب من شده نوکری تو
با سینه زنی هام می کنم یاوری تو
با امید کرمت/ من به پای علمت/ ذکر من تو حرمت
مظلوم حسین؛ غریب حسین؛ عطشان حسین؛ تنها حسین
رو دیوار هیات ما، رفقا بازم می زن
شب اول محرم سینه زنت آرزویش
با دستایه پیر غلامش پیرهن سیاه بپوشه
تو کوچه ها با پرچمت امید به زندگی میاد
دوباره بوی نذری از روزه های خونگی میاد
سلام بر پرچم و علم ، سلام بر شعر و محتشم ، سلام بر محرم
سلام بر شعر محتشم ، سلام بر بیرق علم ، سلام بر محرم
دم هیئت با گریه میگه مادر تو زهرا
قبول باشه حسنیایی عزادارای تون ایشاالله
دوباره روضه رفتنا بی ریاترین عمل شدن
دوباره هر محله ای پر از علم و کتل شده
سلام بر کربلای تو ، سلام بر نوکرای تو ، سلام بر محرم
شب اول محرم سینه زنت آرزوشه
با دستایه پیر غلامش پیرهن سیاه بپوشه
سلام بر پرچم و علم ، سلام بر شعر و محتشم ، سلام بر محرم
دانلود سبک
آماده میشویم دو رکعت عزا کنیم
حی علی العزا، که قیامی به پا کنیم
قد قامت العزا که شنیدیم میرویم
تا حق روضه های عزا را ادا کنیم
بوی محرمش همه جارا گرفته است
وقتش رسیده تا دو سه ماهی صفا کنیم
زیبا ترین وضوی محرم که گریه است
باید که اشک را به نظر کیمیا کنیم
سجاده سنگ صحن و عبا پیرهن سیاه
نیت برای غربت خون خدا کنیم
آنقدر با لباس عزا سینه میزنیم
تا تار و پود پارچه را نخ نما کنیم
در این نماز عشق چه مستانه میشود...
پشت سر امام زمان اقتدا کنیم
اینجا رکوع ما دم درب ورودی است
عرض ادب به ساحت کرببلا کنیم
الحق که کعبه سنگ نشانی برای ماست
باید به نحو دیگری یاد خدا کنیم
با این که سمت قبله هنوزم درست هست
تیری
راه را باز نماييد ...محرم آمد
دم بگيريد که هنگامه ي ماتم آمد
دست بر سينه نهاده ...همه تعظيم کنيد
مادري دست به پهلو، کمري خم آمد
نوکران، سينه زنان، موي کنان، مويه کنيد
سر برهنه ز جنان حضرت خاتم آمد
امشبي را که شب درد دل با يار است
سفره ي دل بگشاييد محرم آمد
پيرهن مشکي ما حوله احرام عزاست
در حسينه ارباب خدا هم آمد
چشم ما گريه کنان وصل به چشم زهراست
زين سبب سلسله ي اشک منظم آمد
بر سياهي عزا ديده ي ما روشن شد
بزم دلداگي يار فراهم آمد
روز محشر که همه خلق خدا حيرانند
رتبه ي زائر ارباب مقدم آمد
قدر بال مگسي اشک بشويد دل ما
قطره ايي پاک تر از چشمه ي زمزم آمد
عرضه بر دوست کنم نوکري يک ساله
که همه عشق خ
هلال ماه غصه ها دوباره قامتش خمه
دلم گرفته دوباره آخه بازم محرمه 2
یه بار دیگه اومدم تا با تو همکلام بشم
آرزومه تو این خونه یه روزی پیرغلام بشم 2
پوشیدم پیرن مشکیمو برا بیست و چندمین سال
عمریه دارم می سوزم پای روضه های گودال 2
یک سال، منتظرم، تا که، تو این دهه، باشم، دربه در تو
میگن، رو به رومی، وقت، گریه ی من، هستم، خونجگر تو
پرچمت آقا جاش تو دل ماست
چون که ز جنس چادر زهراست
حسین مظلوم 4
هر کسی پرچم می کوبه برای صاحب حرم
می شنوه از فاطمه که خیر ببینی ای پسرم 2
میگه همه خوش اومدید به زیر بیرق عزا
تا جون دارید گریه کنید ایشالا پیر شید جوونا 2
عمر من داره می گذره خدا شکرت تو هیأت
قسمتم تو این ه
بیایید تا از خدا پر شویم
به ایثار و عشق و وفا حر شویم
بیایید با هم خدایی شویم
بکوشیم تا کربلایی شویم
بشوییم دل را به خون گلو
بگیریم از خون به رخ آبرو
بیایید تا حر زهرا شویم
تن غرقِ خون، نقش صحرا شویم
اگر سنگ بودم همه دُر شدم
از آن رو که خاک ره حر شدم
سلام خلایق چه جمع و چه فرد
سلام شهیدان بر آن رادمرد
مرا اوست شمع دل و نورعین
که یک لحظه گردید حرّ حسین
شگفتا که یک لحظه پر باز کرد
ز خود تا خداوند، پرواز کرد
عرق از خجالت به رویش چو دُر
تهی از خود و از خداوند، پُر
سپر را گرفته به کف، پشت و رو
سرشک پشیمانی‌اش آبرو
دلش از غم تشنه‌کامان کباب
بر اطفال، از اشک آورده آب
ز خود رسته گشته سراپا حسین
همه ع
