متن روضه های امام حسین علیه السلام

#گودال

هزار و نهصد و پنجاه زخم روی تنش
چقدر نیزه شکسته نشسته بر بدنش

به طعنه گفت سنان در کنار پیکر او:
شفا گرفته مَگر می برید پیرهنش !!!

نیاز نیست بگوییم دیگر از غسلش
نیاز نیست بگوییم دیگر از کفنش

بساط گریه ی ما می شود فراهم با
خیالِ روضه ی سنگین زیرو رو شدنش

به پایِ دشمن دین رفت کفش های امام
به دستِ دشمن دین رفت خاتم یَمنش

غلامِ شمر سرش را به روی نیزه گذاشت
رها شده ست ولی روی خاک ها بدنش

به تیر ها نِگَهی کرد مادر و افتاد...
به یاد غربت تشییع پیکر حسنش

کنارِ پیکر او بعد جنگ هم ماندند
حبیب و مسلم و هفتاد یار مُمتَحَنش

هنوز نغمه ی هَل مِن مُعین او بر پاست
به گوش عاشق دلداده میرسد سخنش

علی اصغر یزدی

• یکشنبه
• 31
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 09:21
• نوشته شده توسط
• علی اصغر یزدی

#گودال

بودند دشمنان تو همدست می زدند
وقتی که شمر راه تورا بست می زدند

از روی اسب در دِلِ گودال قتلگاه
تو واژگون شدی و...همه دست می زدند!!!

علی اصغر یزدی

• شنبه
• 20
• دی
• 1399
• ساعت
• 01:05
• نوشته شده توسط
• علی اصغر یزدی

دلِ تنگم هوای یار دارد
هوای مرقد دلدار دارد

دل تنگم بُوَد در بندِ دلبر
حسین بن علی سبط پیمبر

دل تنگم گرفتار غم اوست
به چشمانم غُبارِ ماتم اوست

بُوَد ذکر لبم با چشم گریان
حسین جانم حسین جانم حسین جان

حسین جان اِی که تو مرد نبردی
الا ای اُسوهٔ آزادمردی

تو مولای همه ، خون خدایی
قتیلِ وَعده گاه کربلایی

حسین جان گرچه من بی آبرویم
دلم را با گلابِ اشک شویم

حسین جان با غم و دردِ عَیانم
بده رخصت برایت روضه خوانم

چه روضه ؟ روضه ای جانسوز و دشوار
چه روضه روضه ای سخت و شَرَر بار

به نام نامیِ دادارِ خلقت
کنم آغاز این ذکر مصیبت

ز میدان باز آمد مرکب تو
گرفت آتش وجود زینب تو

چه غوغایی درون خیمه ها

• چهارشنبه
• 3
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 20:02
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بشنو ای عاشق به وصل کوی یار
از لسانم یک روایت از بِحار

روزی از ایام آمد یک جوان
در حضور سَیّد کون و مکان

کِیْ ولیّ و شهریار عالمین
چند لحظه پیشتر از این ، حسین!

آن یگانه یاور من جان سپرد
بی وصیّت مادر من جان سپرد

ای که چون تو در کرامت کَس ندید
هیچ کس از تو نگشته ناامید

ای که باشد سایه ی تو بر سرم
کن دعا تا باز گردد مادرم

رفت مولا ، سوی بیت مُحتضَر
پس به سوی آسمان کردی نظر

کِیْ خدای خالق ارض و سما
وی تو خَلّاق ثریا تا ثَریٰ

هین زِ اَلطافَت مرا آکنده کن
پیر زن را بار دیگر زنده کن

عقل پشت ابر فیض حق ، نَهُفت
تا حسین بن علی ، آن جمله گفت

نور الطاف خدا افکنده شد
حاضران دیدند آن زن زنده شد

• چهارشنبه
• 3
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 20:29
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

در کامل الزیارات از ابن ولید از صفّار از ابن عیسی از محمّد برقی از ابان احمر از محمّد ابن حسین خزّار از ابن خارجه از ابی عبدالله علیه السلام روایت کرده، و گفته که ما نزد آن حضرت بودیم، پس یاد کردیم حسین ابن علی علیه السلام را- که لعنت خدا بر قاتل او باد- پس ابوعبدالله گریه کرد و ما هم گریه کردیم، آنگاه سر مبارک را بلند کرد و فرمود:
حسین ابن علی علیه السلام من کشته شده ای خواهم بود که یاد نمی کند مرا مومنی، الّا اینکه می گرید.

منابع:
کامل الزیارات ص۱۰۸
بحارالانوار، ج۴۴، ص۲۸۰

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 12:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مقتل حضرت رقیه سلام الله علیها

زبان حال رقیه خاتون (س) وقتی با سر بریده امام حسین (ع) روبرو شد

منبع:

المنتخب في جمع المراثي و الخطب، طريحي، ص ۱۳۶-۱۳۷

فقالت: ما هذا الرّأس ؟ قالوا لها: رأسُ أبيك. فرفعته من الطّشت حاضنة له وهي تقول: يا أباه ! مَن ذا الذي خضّبك بدمائك؟ يا أبتاه! مَن ذا الذي قطع وريدك؟ يا أبتاه ! مَن ذا الذي أيتمني على صغر سنّي ؟ يا أبتاه ! مَن بقي بعدك نرجوه ؟ يا أبتاه ! مَن لليتيمة حتّى تكبر ؟ يا أبتاه ! مَن للنساء الحاسرات ؟ يا أبتاه ! مَن للأرامل المسبيّات ؟ يا أبتاه ! مَن للعيون الباكيات ؟ يا أبتاه ! مَن للضائعات الغريبات ؟ يا أبتاه ! مَن للشعور المنشرات ؟ يا أبتاه ! مَن

• دوشنبه
• 11
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• alatashekoodakan

محاصره امام حسین علیه السلام و ورود ایشان به کربلا

معجم الكبير؛ طبرانی: ج ۳ ص ۱۰۸
... فَلَمّا احيطَ بِحُسَينٍ عليه السلام حينَ قُتِلَ قالَ: مَا اسمُ هذِهِ الأَرضِ؟ قالوا: كَربَلاءُ، قالَ: صَدَقَ اللّهُ ورَسولُهُ، أرضُ كَربٍ وبَلاء...
ترجمه: هنگامى كه او را براى كُشتنْ محاصره كردند، پرسيد: «نام اين سرزمين چيست؟».گفتند: كربلا.
فرمود: «خدا و پيامبرش راست گفتند؛ سرزمينِ كَرْب (اندوه) و بلاست».

سخنان امام حسین علیه السام هنگام ورود به کربلا و برپاکردن خیمه ها

الفتوح؛ ابن اعثم: ج ۵ ص ۸۳
... فَقالَ الحُسَينُ عليه السلام لِأَصحابِهِ: انزِلوا، هذا مَوضِعُ كَربٍ وبَلاءٍ، هاهُنا مُناخُ رِكابِنا، ومَحَ

• پنج شنبه
• 10
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ثُمَّ إِنَّ شِمْرَ بْنَ ذِی الْجَوْشَنِ حَمَلَ عَلَى فُسْطَاطِ الْحُسَیْنِ فَطَعَنَهُ بِالرُّمْحِ ثُمَّ قَالَ عَلَیَّ بِالنَّارِ أُحْرِقُهُ عَلَى مَنْ فِیهِ فَقَالَ لَهُ الْحُسَیْنُ ع یَا ابْنَ ذِی الْجَوْشَنِ أَنْتَ الدَّاعِی بِالنَّارِ لِتُحْرِقَ عَلَى أَهْلِی أَحْرَقَکَ اللَّهُ بِالنَّارِ وَ جَاءَ شَبَثٌ فَوَبَّخَهُ فَاسْتَحْیَا وَ انْصَرَفَ. قَالَ الرَّاوِی:وَ قَالَ الْحُسَیْنُ ع ابْغُوا لِی ثَوْباً لَا یُرْغَبُ فِیهِ أَجْعَلْهُ تَحْتَ ثِیَابِی لِئَلَّا أُجَرَّدَ مِنْهُ فَأُتِیَ بِتُبَّانٍ فَقَالَ لَا ذَاکَ لِبَاسُ مَنْ ضُرِبَتْ عَلَیْهِ الذِّلَّةُ فَأَخَذَ ثَوْباً خَلَقاً فَخَرَقَهُ وَ جَ

• چهارشنبه
• 23
• آبان
• 1397
• ساعت
• 11:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در روایتی از امام حسین (ع) و در جریان آمدن گروه‌هایی از جنیان برای یاری امام اینگونه آمده است:
گروهی از جنیان به محضر حضرت اباعبدالله(ع) آمده و عرض کردند: «ای مولای ما! ما از شیعیان و یاران تو هستیم، آنچه را بخواهی به ما فرمان بده اگر در همین جا باشی و به ما دستور نابودی همه دشمنانت را بدهی ما قبل از اینکه از اینجا حرکت کنی آن را اجرا می‏ کنیم.
امام حسین (ع) برای آنها دعای خیر کرد، و به آنها فرمود: «آیا قرآن را که به جدّم رسول خدا (ص) نازل شده نخوانده‏ اید که می‏ فرماید: قُلْ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلی‏ مَضاجِعِهِم(۱) اگر من در وطن خود بما

• یکشنبه
• 6
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 13:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عاشقان بی قرارِ کوی یار
نَقل گشته این روایت در بِحار

اُمّ سَلْمه گفت دیدم که رسول
جامه ای پوشاند بر سبطِ بَتول

خیره بر آن جامه شد چشمانِ من
چون که دنیایی نبود آن پیرهن

پس بگفتم ای رسول کردگار
ای همه عالم به پیشَت خاکسار

ای به سویت دیده حاجات ناس
گو مرا از چیست جنس این لباس

گفت این از ذات ربُّ العالَمِین
هدیه ای باشد به فرزندم حسین

گرچه این جامه به ظاهر فرشی است
امّ سَلْمه این لباسی عرشی است

هست این نیکو لباسِ بس جمیل
تار و پودش از دو بال جبرئیل

گریز روضه :point_down:

یا محمد ای رسول کبریا
تو کجا بودی به دشت کربلا

تا ببینی زان لَعینانِ پَلید
نور عینت چه مصیبت ها کشید

نور عینت سینه چا

• چهارشنبه
• 3
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 19:47
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

از علّامه حلّی رحمت الله نقل شده که:
ایشان شب جمعه‌ای به زیارت حضرت سید الشهدا مشرّف می شوند و در راه تازیانه‌ای در دست داشته سوار بر الاغ، تنها حرکت می‌کردند که ناگاه به شخص عربی برخورد کرده و با هم گفت و گو را آغاز می کنند، چون مقداری با هم صحبت کردند بر علامه حلّی روشن ‌می شود که این مرد عرب شخص عالم و فاضلی می باشد. پس از مسائل علمی صحبت می کنند و علامه حلّی مسائل مشکل علمی را از آن شخص سوال می کنند و آن شخص عرب هم به تمام سوالات و مشکلات علمی علامه پاسخ می دهند.
تا آن که سخن از یک مسئله‌ای پیش آمد و آن شخص عرب فتوایی گفتند علّامه آن را قبول نکرده و گفت حدیثی در این مسئله نداریم آن شخص عرب

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 12:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مهلت گرفتن از دشمن در شب عاشورا برای عبادت
منبع: تاريخ الطبري؛ محمد بن جرير طبرى‏: ج ۵ ص ۴۱۶، المناقب؛ ابن شهرآشوب: ج ۴ ص ۹۸
... قالَ: ارجِع إلَيهِم، فَإِنِ استَطَعتَ أن تُؤَخِّرَهُم إلى غُدوَةٍ وتَدفَعَهُم عِندَ العَشِيَّةِ؛ لَعَلَّنا نُصَلّي لِرَبِّنَا اللَّيلَةَ، ونَدعوهُ ونَستَغفِرُهُ، فَهُوَ يَعلَمُ أنّي قَد كُنتُ احِبُّ الصَّلاةَ لَهُ، وتِلاوَةَ كِتابِهِ، وكَثرَةَ الدُّعاءِ وَالاستِغفارِ!...
ترجمه: ... امام حسين عليه السلام به او]حضرت عباس سلام الله علیه[ فرمود: «به سوى آنان، باز گرد و اگر توانستى، [رويارويى با] آنها را تا صبح به تأخير بينداز و امشب، بازشان گردان. شايد كه امشب براى پرورد

• پنج شنبه
• 10
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

منبع: المناقب، ابن شهر آشوب، ج ٤ ص ٦٠

لَمّا جاؤوا بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام و نَزَلوا مَنزِلاً يُقالُ لَهُ قِنَّسرينَ، اطَّلَعَ راهِبٌ مِن صَومَعَتِهِ إلَى الرَّأسِ فَرَأى نورا ساطِعا يَخرُجُ مِن فيهِ ويَصعَدُ إلَى السَّماءِ. فَأَتاهُم بِعَشَرَةِ آلافِ دِرهَمٍ و أخَذَ الرَّأسَ و أدخَلَهُ صَومَعَتَهُ فَسَمِعَ صَوتا و لَم يَرَ شَخصا قالَ: طوبى لَكَ و طوبى لِمَن عَرَفَ حُرمَتَهُ. فَرَفَعَ الرّاهِبُ رَأسَهُ و قالَ : يا رَبِّ بِحَقِّ عيسى تَأمُرُ هذَا الرَّأسَ بِالتَّكَلُّمِ مَعي.
فَتَكَلَّمَ الرَّأسُ وقالَ: يا راهِبُ أيَّ شَيءٍ تُريدُ؟ قالَ: مَن أنتَ ؟ قالَ: أنَا ابنُ مُحَمَّدٍ المُصطَفى و أن

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 12:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلم سوزد ز داغ خون یزدان
حسین بن علی شاه شهیدان

دلم سوزد ز سوز غربت او
زِ آه جانفُروز غربت او

رود روحم ز تن ، وَز دیدگان نور
به یاد وَقعهٔ جانسوز عاشور

پیِ اتمام حجت سبط طاها
لسان احتجاجش گشت گویا

سوارِ مرکب ختم رسولان
نمود از خیمه ها رو سوی عدوان

عزیز فاطمه محبوب داور
نمودي رو به سوی خیل لشکر

الا لشکر منم سلطان دینم
فروغ چشم ختم المرسلینم

علی بابای من شیر خدا بود
پسر عمّ و وصیّ مصطفیٰ بود

ولی الَّه به مُلکِ عالمینم
سُرور قلب زهرایم حسینم

من آن خورشید سبحانی سرشتم
که سَیّد بر جوانان بهشتم

الا لشکر منم ثانی حیدر
منم از آل حمزه ، آل جعفر

الا لشگر در این صحرای غربت
نمایم با شما اِتمام

• چهارشنبه
• 3
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 20:25
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

از عالم بزرگوار مولا علی رشتی (از شاگردان شیخ اعظم انصاری رحمت الله) نقل شده که می فرمایند:
روزی از روزها که از زیارت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بر می گشتم و از راه فرات راهی نجف بودم و بر کشتی های کوچکی که میان طویرج و کربلا کار می کردند سوار شدم، دیدم افرادی سوار کشتی هستند غالبا از اهالی حلّه می باشند و تمام آنها مشغول لهو و لعب هستند مگر یک نفر که در کارهای آنها وارد نمی شد و آثار وقار و افتادگی در او پیدا بوده، آن مرد نه شوخی می کرد و نه می خندید و رفقای او از این کارش خوششان نمی آمد با این حال آن جوان در خورد و خوراک با آنها بود از حالت او بسیار تعجّب کردم ولی برای من امکان سوال

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 12:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ملاعباس چاوش با جمعی از جوانان شب جمعه به کربلا آمدند،از او خواستند تا برایشان مداحی کند،رسیدند بالای سر امام حسین(ع)،به خود گفت دفترچه شعرم را باز میکنم هر شعری آمد همان را میخوانم.
دفترچه اش را باز کرد و اشعار علی اکبر(ع) آمد،و شروع کرد به خواندن.سفر اول کربلا و همه جوان،مجلس شوری بپا شد،ملا عباس گفت:بس است،دیگر برویم استراحت کنیم.
در عالم خواب به او گفتند آماده شوید که امام حسین(ع) میخواهد به دیدارتان بیاید،او در عالم خواب همه را بیدار کرد و مودبانه نشستند تا آقا تشریف آوردند.
امام حسین(ع)فرمود:ملا عباس!گفتم: بله آقا جان.فرمودند:می دانی چرا من امشب به اينجا آمدم؟!گفتم:نه آقاجان.فرمودند:من ب

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1397
• ساعت
• 21:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

منبع: لهوف، سید بن طاووس : ص ١٧٧.

ثُمَّ أقبَلوا عَلى سَلَبِ الحُسَينِ عليه السلام، فَأَخَذَ قَميصَهُ إسحاقُ بنُ حوبةَ الحَضرَمِيُّ لَعَنَهُ اللّه، فَلَبِسَهُ ، فَصارَ أبرَصَ ، وَامتَعَطَ شَعرُهُ ... وَ رُوِيَ أَنَّهُ وُجِدَ فِي قَمِيصِهِ مِائَةٌ وَ بِضْعَ عَشْرَةَ مَا بَيْنَ رَمْيَةٍ وَ طَعْنَةِ سَهْمٍ وَ ضَرْبَةٍ.
وَ قَالَ الصَّادِقُ ع وُجِدَ بِالْحُسَيْنِ ع ثَلَاثٌ وَ ثَلَاثُونَ طَعْنَةً- وَ أَرْبَعٌ وَ ثَلَاثُونَ ضَرْبَة وأخَذَ سَراويلَهُ بَحرُ بنُ كَعبٍ التَّيمِيُّ لَعَنَهُ اللّه، ورُوِيَ أنَّهُ صارَ زَمِنا مُقعَدا مِن رِجلَيهِ .
وأخَذَ عِمامَتَهُ أخنَسُ بنُ مَرثَدِ بنِ عَلقَمَةَ الحَضرَم

• چهارشنبه
• 23
• آبان
• 1397
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پس از هفت روز كه اهل بيت در شام بودند، به دستور يزيد نعمان بن بشير وسائل سفر آنان را فراهم نمود و به همراهى مردى امين آنان را روانه مدينه منوره كرد(۱)
در هنگام حركت، يزيد امام سجاد عليه السلام را فرا خواند تا با او وداع كند و گفت: خدا پسر مرجانه را لعنت كند! اگر من با پدرت حسين ملاقات كرده بودم هر خواسته ‏اى كه داشت، مى ‏پذيرفتم!! و كشته شدن را به هر نحوى كه بود، گرچه بعضى از فرزندانم كشته مى‏ شدند از او دور مى ‏كردم!! ولى همانگونه كه ديدى شهادت او قضاى الهى بود!! چون به وطن رفتى و در آنجا استقرار يافتى، پيوسته با من مكاتبه كن و حاجات و خواسته ‏هاى خود را براى من بنويس! (۲) آنگاه دوباره نعمان

• شنبه
• 4
• آبان
• 1398
• ساعت
• 13:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

على بن عيسى در حديث مرفوعى (كه سند را به معصوم رسانده) روايت كند كه موسى عليه السّلام با خدا مناجات كرد و خداوند در آن مناجات به او فرمود:
اى موسى آرزويت در دنيا دراز نشود كه بخاطر آن دلت سخت گردد و شخص سخت دل از من به دور است.
اى موسى آن طور باش كه من در تو خوشحالم (كه چنان باشى) چون كه خوشحالى من آن است كه فرمانبردارى شوم و نافرمانى نشوم. پس دلت را با ترس بكش، كهنه جامه باش و زنده دل، در زمين گمنام باش و در آسمان معروف، خانه‏ نشين باش و چراغ در شب، در پيشگاه من فرمانبردار و فروتن باش چون فرمانبردارى شكيبايان.
از بسيارى گناه به درگاه من فرياد كن چون فرياد گنهكار گريزان از دشمن در دفع دشمن از

• پنج شنبه
• 14
• آذر
• 1398
• ساعت
• 10:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خبر دادن خدا به موسی(ع) از مصائب حسین علیه السلام

موسی عرض کرد: ای پروردگار من! برای چه برتری دادی امت محمد(ص) را بر سایر امتها؟
فرمود خدای تعالی: که فضیلت و برتری دادم ایشان را بر آنها برای ده خصلت. موسی عرض کردکه کدام است آن ده خصلت تا امر کنم بنی اسرائیل را که به جا آوردند؟
فرمود خدای تعالی که آن نماز، روزه، زکات، حج، جهاد، نماز جمعه، جماعت، قرآن، علم و عاشوراست.
حضرت موسی(ع) عرض کرد که عاشورا چیست ای پروردگار من؟
ندا رسید که آن گریستن و خود را به گریه داشتن و مرثیه خواندن و عزاداری کردن است بر فرزند محمد مصطفی.

منابع:
مجمع البحرین، ج۳، ص۴۰۵
مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۳۱۸

• سه شنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 14:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ثواب گریستن در مصائب آل محمد علیه السلام

از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که فرموده است: کامل ترین مومنان از جهت ایمان کسی است که خُلق او نیکو‌تر باشد، رّقت قلب او و گریه او بر ما اهل بیت بیشتر و شدیدتر باشد. دوستی او با ما اهل بیت زیادتر باشد. حزن و اندوه و سوزش دل او در مصیبت ما بیشتر باشد.

منبع:
البُکاء للحُسِین، علامه سید محمدحسن طباطبایی میر جهانی اصفهانی

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 12:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حاج محمدعلی یزدی نقل می کند که ایشان شبها در مقبره ای خارج از شهر یزد که جماعتی از صلحاء و نیکان نیز در آن مدفونند به سر می برد،در همسایگی حاج محمدعلی یزدی مرد گمرکچی زندگی میکرد.
مرد گمرکچی درگذشت و پس از یک ماه از مرگ وی،حاج محمدعلی او را در عالم رویا می بیند که در کمال خوشی و نعمت بسر میبرد.پس نزد او می رود و میگوید:من از آغاز و انجام و درون و بیرون تو باخبرم،تو کسی نبودی که درونت خوب باشد و به کارهای نیک مشغول بوده باشی!
مرد گمرکچی می گوید:آری!چنین است که گفتی،من از لحظه مرگ تا دیروز در سخت ترین عذاب بودم،اما روز قبل همسر استاد اشرف آهنگر از دنیا رفت و در اینجا به خاکش سپردند،اشاره به پنجا

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1397
• ساعت
• 21:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ناگاه ملعونى از آن قوم اشرار كه كنيه آن لعين را ابوالحتوف جعفى مى‌گفتند تيرى به جانب آن حضرت انداخت، آن تير چون از چلّه كمان كين آن كافر عنيد رها شد، بر پيشانى آن حضرت رسيد. آن تير جفا را از پيشانى انور خود كشيد، خون از جبين اطهرش مانند سيلاب آب به روى انور و ريش مباركش جارى گرديد. آن حضرت گفت: خداوندا! تو دانا و خبردار هستى و مى‌بينى كه از اين گروه عاصيان چه بلاها به سر من مى‌آيد و از دست ايشان چه مى‌كشم! خداوندا! به عذاب خود همه اين گروه عاصيان را احاطه نما و يكى يكى ايشان را بكش و كسى از ايشان را در روى زمين باقى مگذار و هرگز ايشان را ميامرز.

منبع: محن الابرار علامه مجلسی؛ ترجمه هشترودی تب

• سه شنبه
• 11
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ياران امام حسين عليه السلام، يكى يكى پيش مى ‏آمدند و مى‏ جنگيدند و كُشته مى‏ شدند تا آن كه جز خانواده ‏اش، كسى با حسين عليه السلام نماند.
آن گاه پسرش على اكبر عليه السلام كه مادرش ليلا، دختر ابى مُرّة بن عُروة بن مسعود ثقفى بود، قدم به ميدان نهاد. او از زيباروى ‏ترينِ مردمان و آن هنگام، هجده نوزده ساله بود. او به دشمن، حمله بُرد و چنين خواند:
من على، پسر حسين بن على ام‏
به خانه خدا سوگند، كه ما به پيامبر صلى الله عليه و آله، نزديك‏تريم
و به خدا سوگند، كه پسر بى ‏نَسَب (ابن زياد) نمى‏ تواند بر ما حكم براند
با شمشير مى ‏زنم و از پدرم، حمايت مى ‏كنم. شمشير زدنِ جوان هاشمىِ قُرَشى
او اين كار را با

• شنبه
• 26
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 13:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در کتاب قرب الاستاد ازحنّان از ابی عبدالله روایت کرده که فرمود:
زیارت کنید حسین را و به او جفا نکنید زیرا که او آقای شهیدان و آقای جوانان اهل بهشت و شبیه یحیی پسر زکریا است بر ایشان گریه می کند آسمان و زمین.

منابع:
قرب الاسناد، ص۹۹، ج ۳۳۶
بحار الانوار، ج ۴۵، ص۲۰۶

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 12:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

الکافی عن محمّد بن عمرو الذریّات عن رجل من أصحابنا عن أبی عبد اللّه[الصادق‏]علیه السلام: إنَّ جَبرَئیلَ علیه السلام نَزَلَ عَلى مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله، فَقالَ لَهُ: یا مُحَمَّدُ، إنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکَ بِمَولودٍ یولَدُ مِن فاطِمَةَ، تَقتُلُهُ امَّتُکَ مِن بَعدِکَ، فَقالَ صلى الله علیه و آله: یا جَبرَئیلُ، وعَلى رَبِّی السَّلامُ، لا حاجَةَ لی فی مَولودٍ یولَدُ مِن فاطِمَةَ تَقتُلُهُ امَّتی مِن بَعدی، فَعَرَجَ ثُمَّ هَبَطَ علیه السلام فَقالَ لَهُ مِثلَ ذلِکَ.
فَقالَ صلى الله علیه و آله: یا جَبرَئیلُ، وعَلى رَبِّی السَّلامُ، لا حاجَةَ لی فی مَولودٍ تَقتُلُهُ امَّتی مِن بَعدی، فَعَرَجَ جَب

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 12:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

منبع: سید بن طاووس، الملهوف ١٨٢ .

ثُمَّ نادى عُمَرُ بنُ سَعدٍ في أصحابِهِ : مَن يَنتَدِبُ لِلحُسَينِ عليه السلام فَيُوطِئَ الخَيلَ ظَهرَهُ ؟ فَانتَدَبَ مِنهُم عَشَرَةٌ ، وهُم : إسحاقُ بنُ حَوبَةَ الَّذي سَلَبَ الحُسَينَ عليه السلام قَميصَهُ ، وأخنَسُ بنُ مَرثَدٍ ، وحَكيمُ بنُ طُفَيلٍ السَّبيعِيُّ ، وعُمَرُ بنُ صَبيحٍ الصَّيداوِيُّ ، ورَجاءُ بنُ مُنقِذٍ العَبدِيُّ ، وسالِمُ بنُ خَيثَمَةَ الجُعفِيُّ ، وصالِحُ بنُ وَهبٍ الجُعفِيُّ ، وواحِظُ بنُ غانِمٍ ، وهانِئُ بنُ ثُبَيتٍ الحَضرَمِيُّ ، واُسَيدُ بنُ مالِكٍ لَعَنَهُمُ اللّه ُ ، فَداسُوا الحُسَينَ عليه السلام بِحَوافِرِ خَيلِهِم ، حَتّى رَضّوا ظَ

• چهارشنبه
• 23
• آبان
• 1397
• ساعت
• 11:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام حسین(ع) چند نفر را به همراه مسلم بن عقیل(ع) به نام های
قیس بن مسهّر صیداوی
عمارةبن عبداللّه سلوکی
و عبدالرحمن بن عبداللّه ازدی
راهی کرد.

حضرت به مسلم سفارش نمود رعایت تقوای الهی را بکند و هر چه اکثریت مردم کوفه با آن موافق هستند در نظر بگیرد چرا که وقتی همه مردم یک رأی داشتند،آن رأی میتواند قابل اعتماد و استناد باشد.

مسلم در نیمه ماه رمضان از مکه خارج شد و خود را به مدینه رساند.در آنجا به زیارت قبر رسول خدا رفت و نماز خواند.پس از وداع با خانواده اش دو راهنما اجیر کرد تا او را به کوفه برسانند.

طبری،ج۶،ص۱۹۸
مروج الذهب،ج۲،ص۸۶
مقتل مقرم،ص۱۷۹

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1398
• ساعت
• 16:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ملعونى خبیث به نام صالح بن وهب المزنى لعنة اللَّه علیه، ضربتى سخت با نیزه بر امام زد که حسین علیه السّلام از آن ضربت از روى اسب بر گونه راست بر زمین فرود آمد. بعد برخاست، صلوات اللَّه علیه. راوى گوید: زینب علیها السّلام از در خیمه بدر آمد و ندا مى ‏کرد: واى برادرم! واى سیّدم! و اى اهل بیتم! کاشکى آسمان بر زمین فرود آمدى و اى کاش کوهها در بستر هامون فرو پاشیدى. شمر به لشکر بانگ زد: درباره این مرد به انتظار چه هستید؟ بعد از هر سوى به امام حمله کردند. زرعة بن شریک-لعنة اللَّه علیه- ضربه ‏اى بر کتف چپ امام زد، امام نیز ضربه ‏اى بر او وارد کرد که هلاک شد. دیگرى با شمشیر ضربه‏ اى بر دوش امام وارد آو

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

متّقی صالح مرحوم محمّد رحیم اسماعیل بیگ که در توسّل به اهلبیت علیه السلام و علاقه قلبی به حضرت سید الشهدا علیه السلام کم نظیر و از این باب رحمت برکات صوری و معنوی نصیبش شده و در ماه رمضان ۸۷ به رحمت ایزدی واصل شده نقل فرمود:
من در سن شش سالگی مبتلا به درد چشم شدم و تا سه سال گرفتار بودم و عاقبت از هر دو چشم کور گردیدم.
در ماه محرم ایام عاشورا در منزل دایی بزرگوارم مرحوم حاج محمّدتقی اسماعیل بیگ روضه خوانی بود و من هم به آنجا رفته بودم چون هوا گرم بود شربت به مردم می دادند .
از دایی خواهش کردم که من به مردم شربت دهم. گفت: تو چشم نداری و نمی توانی.
گفتم: یک نفر چشم دار همراه من کنید تا مرا یاری

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 12:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور