شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

مدینه یاران در عزا شد
بزم عزا یاران به پا شد
ماه علی گردیده خاموش
با دست حیدر شد کفن‌پوش
حسین وزینب شد سیه پوش
واویلتا آه و واویلا (۳)

غسل داده جای تازیانه
گشته کفن زهرا شبانه
جان علی رسیده بر لب
حسین بود در ذکر یارب
سرشک از دیده ی زینب
واویلتا آه و واویلا(۳)

راحت شد از ظلم وستم ها
رود به جنت سوی بابا
نیمه ی شب غسل و کفن شد
روان به سوی ذوالمنن شد
گریان داغ او حسن شد
واویلتا آه و واویلا

مدینه دیگر بی صفا شد
ذکر علی واویلتا شد
تابوت فاطمه شبانه
شد سوی قبرستان روانه
تشییع او شد مخفیانه
واویلتا آه و واویلا

یارب در این تشییع جنازه
داغ پیمبر گشته تازه
حیدر گلش را با دل چاک
با دیده ی گریان و غمنا

• پنج شنبه
• 3
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 14:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

این صفا بخش قلبم شده شام غریبان
چه کند همسر تو باغم و اشک طفلان
شده شام غریبان زهرا
همسرت گشته گریان زهرا

ای امید دل من گشته ام بی قرارت
علی با اشک و ناله شده شمع مزارت
شده شام غریبان زهرا
همسرت گشته گریان زهرا

علی از سوز داغت شده قامت خمیده
در کنار مزارت ریزد اشکم ز دیده
شده شام غریبان زهرا
همسرت گشته گریان زهرا

آمده همسر تو در کنارت نشسته
از چه رفتی ز پیشم بانوی دل شکسته
شده شام غریبان زهرا
همسرت گشته گریان زهرا

ای امیددو عالم از تو شرمنده هستم
رفته ای از کنارم بی تو من زنده هستم
شده شام غریبان زهرا
همسرت گشته گریان زهرا

ایکه همچون پیمبر بوده ای بودو هستم
نور چشمان حیدر رفتی از چه زدستم

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

صفای خانه فاطمه جان شد شام غریبان
مظلوم عالم کنار قبرت گردیده گریان
یا فاطمه جان(۳)

کنار قبرت دوباره زهرا ازپا نشستم
امید حیدر بر تو دخیل گریه ببستم
یا فاطمه جان

گل ولایت جانم فدایت رفتی زدستم
شرمنده ام از اینکه تورفتی من زنده هستم
یا فاطمه جان

ای نور چشمم رفتی وحیدر گردیده تنها
سوزم دمادم کنار قبرت از سوز غم ها
یا فاطمه جان

بعد از تو زهرا در خانه بی تو من بی قرارم
سرم به روی زانوی زینبم می گذارم
یا فاطمه جان

در خانه زهرا حسن بگرید نور دو عینم
سوزد علی با ناله ی زینب اشک حسینم
یا فاطمه جان

علی کنار قبر شریفت عزا گرفته
ازسوزداغ و غم تو زهرا نوا گرفته
یا فاطمه جان

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فاطمه جان شام غریبان شد
علی گریان ز داغ هجران شد
در کنار مزار تو زهرا
اشک حیدر روان چو باران شد
گل حیدر یا فاطمه جانم(۳)

ای صفای خانه ی من زهرا
روح من ریحانه ی من زهرا
سوزم و گریم و بنالم من
رفته ای از خانه ی من زهرا
گل حیدر یا فاطمه جانم

دلی خون غرق مبتلا دارم
در کنارت بزم عزا دارم
ای صفابخش خانه ام زهرا
بر روی لب شور و نوا دارم
گل حیدریا فاطمه جانم

بعد تو بی یار و غریبم من
خسته ام بی یاروحبیبم من
در کنار قبر غریب تو
فاطمه بی صبروشکیبم من
گل حیدر یا فاطمه جانم

تو که بودی همیشه یار من
جان خود کرده ای نثار من
گشته ام بی تو خسته و تنها
چرا رفتی تو از کنار من
گل حیدر یا فاطمه جانم

در کنار تو

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای نور دل حیدر (بودی تو همه هستم)۲
داغت به دلم مانده (رفتی ز چه ازدستم)۲
یارو همسنگرم فاطمه جانم
ای گل پرپرم فاطمه جانم
یا زهرا یا زهرا فاطمه جانم(۲)

آمد گل یاس من جان از غم تو بر لب
با اشک حسین تو نالد ز غمت زینب
خانه بی تو شده بیت الاحزانم
با سوز حسنت دیده گریانم
یا زهرا یا زهرا فاطمه جانم

ای هستی پیغمبر بودی تو مرا یاور
در غربتم و تنها بی تو چه کند حیدر
رفتی و از داغت من بی شکیبم
در مدینه زهرا بی تو غریبم
یا زهرا یا زهرا فاطمه جانم

بی تو گل پیغمبر بشکسته پر و بالم
هر لحظه به یاد تو میسوزم و می نالم
خانه ماتم سرا شد از غم تو
میسوزد حیدر بر عمرکم تو
یا زهرا یا زهرا فاطمه جانم

خم شد کمرم ح

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا فاطمه جان شده شام غریبان
چه کند همسرت با اشک یتیمان
مظلومه ی عالم یا زهرا یا زهرا(۲)

جان عالم به فدای تو و صبرت
علی نشسته گریان کنار قبرت
مظلومه ی عالم یا زهرا یا زهرا

حیدر شده از داغ تو بی قرارت
گشته کنار قبرت شمع مزارت
مظلومه ی عالم یا زهرا یا زهرا

در کنار مزارت حیدر بسوزد
با اشک خود بر عالم شعله افروزد
مظلومه ی عالم یا زهرا یا زهرا

در کنار مزارت خون شد دل من
شرر زده داغ تو بر حاصل من
مظلومه ی عالم یا زهرا یا زهرا

در دل غم یار هجده ساله دارم
در کنار مزار تو ناله دارم
مظلومه ی عالم یا زهرا یا زهرا

ای همسر خوب و پاک و بی نظیرم
داغ تو یا فاطمه جان کرده پیرم
مظلومه ی عالم یا زهرا یا زهر

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چرا رخت فاطمه جان نیلی است
کبودیش زضربت سیلی است

دشمن ز کینه پهلویت شکسته
علی به تو دخیل گریه بسته

ای دل نواز حیدر
محرم راز حیدر

بود و نبود حیدر
یاس کبود حیدر

پشت در خانه چه غوغا شده
سپر برای علی زهرا شده

چه ظالمانه می‌زدند
با تازیانه می زدند

یا فاطمه وقت جدایی شده
محسن ششماهه فدایی شده

فاطمه از بهر علی لشکر است
سپر برای علی پشت در است

زهرا شده نقش زمین
حیدر شده خانه‌نشین

غنچه زشاخه شد جدا
محسن شده جانش فدا

فاطمه در پشت در
شدی برایم سپر

فاطمه ازبهر علی سپر شد
بهر دفاع از علی بی پسر شد

باضرب لگد غنچه ای ازشاخه جدا شد
فدایی خدا شد(۲)
محسن پسرم پشت در خانه فدا شد
فدایی خدا شد(۲)

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حضرت فاطمه زمین گیر شد
علی کنار بسترش پیر شد

ای بستری بیمار من
ای محرم اسرار من

کنار بسترت شده خون دلم
گریه ی تو زده شرر بر دلم

زینب کنار بسترت نشسته
با دیده ی گریان، دل شکسته

پهلو شکسته ی علی
بیمار خسته ی علی

کنار بستر تومن غمینم
گریه مکن ای یاور و حبیبم

کنار بستر تو نور عینم
گریان به همراه توبرحسینم

بستری بیمار من قلبم شکست
حیدرتو از غمت از پا نشست

بیمار من بنگر به حال حیدر
یا فاطمه بشکسته بال حیدر

بیمار خسته ی من
پهلو شکسته ی من

برخیز زبستر دگر ای دخت پیمبر
ای دخت پیمبر(۲)
بادیدن روی توشده خون دل حیدر
ای دخت پیمبر(۲)

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گل پرپر ز کینه ای غریب مدینه
غم داغ تو زهرا زده آتش به سینه
بی تو یا زهرا زهرا زهرا
شده‌ام تنها تنها تنها

یار مظلومه ی من شده‌ام بی قرارت همسرتو رسیده در کنار مزارت
بی تو یا زهرا زهرا زهرا
شده‌ام تنها تنها تنها

هستی و جان حیدر قدخم،دیده ی تر
نیمه شب بر مزارت سوزم ای یاس پرپر
بی تو یا زهرا زهرا زهرا
شده‌ام تنها تنها تنها

بی تو شمع وجودم ای همه تار و پودم
بنگر اشک حیدر گل یاس کبودم
بی تو یا زهرا زهرا زهرا
شده‌ام تنها تنها تنها

یار من ای حبیبم بی تو غم شد نصیبم
بعد تو در مدینه فاطمه من غریبم
بی تو یا زهرا زهرا زهرا
شده‌ام تنها تنها تنها

ای همه حاصل من روشنی دل من
بعد تو فاطمه جان غم تو مشکل

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چومادر با حسن آمد به خانه
بدیدم روی او از ما نهانه
به پشت سر، حسن با گریه می گفت
خدایا مادرم خیلی جوانه
*
سه پنج روزه حسن تنها نشیند
و زانوی غمش در بر بگیرد
بگرید دائم و آهسته گوید
خدا هرگز تو را از ما نگیرد
*
خدایا مادرم زهرا جوانه
چرا پس قد او مثل کمانه
نمیدانم چه شد بیرون خانه

نفس هایش فتاده در شماره
(به سبک دشتی خوانده شود)

• دوشنبه
• 7
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:21
• نوشته شده توسط
• عادل لاله چینی

کوچه بود و غروب دردآور
گوشه‌ی چشم آسمان تر بود
در زمان عبور از آن کوچه
دست‌هایم به دست مادر بود

ناگهان سایه‌ای پدید آمد
ناله از فرش تا ثریا رفت
تا به خود آمدم فقط دیدم
دست یک نانجیب بالا رفت

صورت شوم خود در آینه دید
خیز سمت دل درک برداشت
سنگی از دست چپ حواله نمود
گونه‌ی راستش ترک برداشت

دوزخ آتش گرفت و نفرین کرد
جبرئیل امین بگفت آمین
مادرم با تلاش بسیارش
شد به پا و دوباره خورد زمین

چادرش را تکاند و راه افتاد
مثل کوه از کنار کاه گذشت
ولی از درب خانه ناغافل
دو سه باری به اشتباه گذشت

• یکشنبه
• 6
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خانه تاریک شد و بر در خانه شرر است
جلوی یک زن مظلومه هزاران نفر است!

کاش لولای در از سمت دگر باز شود!
در اگر باز به داخل بشود دردسر است..

اتش! از در نرو بالا!دم در فاطمه است...
حرمتش را تو نگه دار!ببین خون جگر است..

دخت پیغمبرتان است!مراعات کنید
میزند فاطمه را هرکه در این دورو بر است..

آه مسمار حیا کن!سوی پهلوش مرو!
صبر کن صبر !علی چشم براه پسر است

فضه چادر برسان فاطمه افتاد زمین
کمکش کن!همه هستی من در خطر است

قنفذ اینقدر نخند!این که زدی یک زن بود
تو نگفتی بخودت سوخته و بی سپر است؟!

باز برخواسته و پشت علی می آید
هرچه او را بزنی پای علی بی اثر است

• یکشنبه
• 6
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

برای تابشِ ماهِ هلالِ مادرِ خانه
سه ماه، آب شده مثلِ شمع، دخترِ خانه

دوباره پنجره را خیس کرد، بارشِ روضه
نشسته اشکِ یتیمی به دیده‌ی ترِ خانه
تمامِ باغچه را زرد کرد، لشکرِ پاییز
برای چیدنِ گلبرگِ یاسِ پرپرِ خانه

درست، لحظه‌ی آوارِ آتشِ در و دیوار
نوشته‌اند، که خانه خراب شد سرِ خانه
ستونِ خانه‌ی وحی و عصا ؟! چه قصه‌ی تلخی
شکسته زیر مصیبت، ستونِ دیگرِ خانه

بنای خانه‌نشینی نداشت، حیدر کرّار
میانِ جنگ، اگر رفت پشتِ سنگرِ خانه
نیاز نیست به روضه برای گریه‌ی سادات
شده‌ست آینه‌ی دِق برایشان درِ خانه
.

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

زبان الکنم از وصف زهرا ناتوان باشد
که زهرا تا قیامت قبله ی هفت آسمان باشد

خدا نامیده زهرایش، پر از عشق است دنیایش
دعای نیمه شب هایش برای دیگران باشد
به ذکر "فاطمه یا فاطمه" گرم است جبرائیل
که با این ذکر از هول قیامت در امان باشد

خودش را، محسنش را، هر چه دارد می دهد زهرا
فقط کافی ست پای مرتضی یش در میان باشد
به چشم خود نخواهد دید این دنیا زمانی را
که زهرا باشد و بر دست حیدر ریسمان باشد

بنا بوده که دشمن با فدک رسوا شود، ورنه
کجا زهرا در این دنیا به فکر آب و نان باشد؟
تمام دردهایش، عشق بازی با خداوند است
برای فاطمه کِی صحبتی از امتحان باشد

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 17:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شور ماتم به پا شد همه جا در عزا شد
خون ز سوز غم تو دل اهل ولا شد
رفته ام البنین از دنیا
تسلیت مولا مولا مولا

شده امشب زداغت در مدینه قیامت
همه گویند به ناله سر حیدر سلامت
رفته ام البنین از دنیا
تسلیت مولا مولا مولا

همسر حیدری تو رهروکوثری تو
بعد زهرا و زینب از همه برتری تو
رفته ام البنین از دنیا
تسلیت مولا مولا مولا

تو که ام‌البنینی همسرشاه دینی
چشمه سارولابر شیعه حبل المتینی
رفته ام البنین از دنیا
تسلیت مولا مولا مولا

توز لطف خدا بر اوج عزت رسیدی
همسر شیر یزدان مادرچهار شهیدی
رفته ام البنین از دنیا
تسلیت مولا مولا مولا

بر علی نور عینی همدم زینبینی
در مدینه همیشه گریه دار حسینی
رفته ام ال

• پنج شنبه
• 10
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از ابتدا قیامت او آشکار بود
آنکه بانویی که ممتحن کردگار بود

در بندگی خویش خدای بقیه بود
سرتا به پاش مظهر پروردگار بود

در خانه با کنیز خودش همکلام بود
در سجده با خدای خودش همجوار بود

مردان جنگی از پس او برنیامدند
با اینکه بر جراحت پهلو دچار بود

کاری به این نداشت که تنها و بی کس است
وقت گذر ز کوچه چه با اقتدار بود!

زهرا عجیب غیرتی عشق حیدرست
پای علی برای بلا بی قرار بود

از گرگهای شهر فدک را گرفته بود
کرار بود گرچه خودش خانه دار بود

بستند راه کوچه! مگر کم میاورد؟!
غافل ازآنکه چادر او ذولفقار بود

سیلی زدند جا بزند!گفت یا علی!
یک دم عقب نرفت!سراپا وقار بود

رویش کبود شد،رویشان را سیاه کرد
ب

• پنج شنبه
• 10
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 15:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از فاطمه گفتن وسرودن سخت است
در فکر درسوخته بودن سخت است
حالا که هوای آسما نها دارد
ازجان علی غصه ربودن سخت است

سنگین شده شانه ها ودرمانی نیست
بغضی به گلو مانده وبارانی نیست
درحیرتم از فاتح خیبر که چرا
در بازوی محکمش دگر جانی نیست؟

شهری که شده تمام آن الوده
از سوختن در شده هر جا دوده
پروانه شدن دگر نمی ارزد چون
ایمان سر سجاده ی خود فرسوده

از نسل علی کسی زجا برخیزد
دارو به گلوی این جماعت ریزد
زخمی شده جانشان ولی میخندند
از روح کثیفشان شرر می ریزد

اکسیژن این فضا چرا کم شده است
حالا نمک وزخم فراهم شده است
مولا سر خود به زانویش میگیرد
دلتنگیش از جنس محرم شده است

غوغای سکوت او چه دیدن دارد
از

• دوشنبه
• 14
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از بیت آل طاها آتش کشد زبانه
گوئی شده قیامـت بر پا درون خانه
.
برپاست شورمحشر ازعترت پیمبر
خلق اند مات و مبهوت از گردش زمانه
.
اهریمنان نمودند خون قلب مصطفی را
درنظرخلایق بی جرم و بی بهانه
.
درپشت در فتاده، ام الائمه از پا
دارد فغان زدشمن آن گوهر یگانه
.
زینب به ناله گوید کشتند مادرم را
این یک زضرب سیلی آن یک ز تازیانه
.
در خون فتاده زهرا چون مرغ نیم بسمل
محسـن فتاده چون گل پرپردر آستانه
.
درپشت زانوی غم پژمان نشسته حیدر
مانده حسین مظـلوم حیران در آن میانه

ازقش خون و دیوار پرسد ز حال زهرا
وز زخم سینه گیرد از مـیخ در نشانه
.
داردحسن شکایت از کینه مُغَیره
ریزد ز دیدگانش یاقوت دانه دانه
.
با پهل

• پنج شنبه
• 17
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 17:04
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

اسوۀ استقامت است زهرا
عزّ و مام امامت است زهرا
.
او شفیعه برای خلق الله
آبروی قیامت است زهرا
.
مادر با شهامت حسنین
سردبیر شهامت است زهرا
.
درس غیرت که بر حسینش داد
چشمه سار شجاعت است زهرا
.
ای بنازم مقام والایش
تکیه گاه ولایت است زهرا
.
جان عاشق فدای عزّت او
یم مهر کرامت است زهرا
.
دلمان گشته گنبد حرمش
روحمان پُر طراوت است زهرا
.
یاد بادا که «غمکش» هر دم گفت
اسوۀ استقامت است زهرا
.

• پنج شنبه
• 24
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:09
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

فاطمیّه اوج درد و غصّه های حیدر است
یاسِ او از ضربِ سیلی چون گُلِ نیلوفر است
.
خانهٔ شاه ولایت شعله وَر در آتش است
آسمان آتش گرفته یا که روز محشر است؟
.
کوچه مملُوِّ جماعت٬ سیصد و اندی نفر
آنکه مانده پشت دَر٬ دردانهٔ پیغمبر است
.
با هجوم آن جماعت٬ درب سوزان٬ واشد و
ناگهان زینب صدا زد٬ مادرم پشت در است
.
بی بیِ پهلو شکسته٬ پیکرش نقشِ زمین
زین غمِ عظما یقیناً دیدهٔ عالَم تَر است
.
زخم سینه یک طرف٬ سقطِ جنینش یک طرف
غنچهٔ باغ نبی افسرده حال و پَرپَر است
.
شد شهیدِ قومِ کین محسن٬ ولی گهواره اش
هدیه ای از جانبِ محسن برای اصغر است
.
حُرمت بزم عزای فاطمه واجب بُوَد
چونکه مهدی بانیِ بزم عزای مادر است

• پنج شنبه
• 1
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 11:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آسمان از ارتحالت سرخ شد
پشت در رفتی که بالت سرخ شد

لاله روییده‌ست در پهلوی تو؟!
آب غسلت از خجالت سرخ شد

• سه شنبه
• 6
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 11:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اسیر حمله ی طوفان و موج گردابم
شده ست جسم من آب و دو دیده پر آبم

نمانده تاب و توانی به تن مرا،تنها
به یاد غصه و رنج علی ست بی تابم

ز درد صورت و پهلو و سینه و بازو
خدا گواست که هر شب نشسته می خوابم

عدو به در لگدی زد که بر زمین خوردم
صدا زدم که بیا فضه سخت دریابم
*******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج

• سه شنبه
• 13
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 00:50
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

پشت در انبار هیزم گشته
ناله ات در خنده ها گم گشته
آه و واویلا
از کینه دشمن آتش بر افروخت
صورت زهرا پشت در می سوخت
آه و واویلا
از خمیدنت مادر خمیدم
میخ در را از سینه کشیدم
آه و واویلا
دیدم مغیره چه وحشیانه
بر تو می زد مادر تازیانه
آه و واویلا
رفته از کف طاقت و توانم
تو کتک خوردی پیش چشمانم
آه و واویلا
کس نمی داند که چها دیدم
محسن را زیر دست و پا دیدم
آه و واویلا
آنکه بر پهلوی تو با پا زد
آتش به خیمهٔ کربلا زد
آه و واویلا
مادر نبودی مرا آزردند
چادر از سر سکینه بردند
آه و واویلا
******
شائق
اللّهم عجّل لولیک الفرج

• جمعه
• 16
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

بین دیوار و در فاطمه از پا فتاد
میخ در بوسه بر سینه ی صدیقه داد
از غم فاطمه می کنم زمزمه
وامصیبت
با لگد زد به در پهلوی مادر شکست
گوییا دست و پهلوی پیمبر شکست
می رسد از سما ناله ی مصطفی
وامصیبت
آه از آندم که مولا به دلی شعله ور
محسنش دفن کرده بین دیوار و در
بی خبر می زدند چل نفر می زدند
وامصیبت
******
شائق
اللّهم عجّل لولیک الفرج

• جمعه
• 16
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

قسم بر کعبـه زهـرا کعبه عشق است و آمالم
به دورش در طوافم من تماشایی است احوالم

گره گر خـورده بر کـارم ولی یک فاطمه دارم
منم که بـا وجـود فاطمـه بـر خویش می‌بالم

طبیب من شده بیمار و من هستم پرستارش
پریشان‌حالـی زهـرا پریشـان می‌کنـد حـالم

ازآن روزیک هم ندیدم سرش رابسته فهمیدم
که با سـر بـر زمین افتـاده صید بی‌پـر و بالم

منم دور و بر چشمش چه آمد بر سر چشمش
نمی‌بینـد مـرا بـا دست می‌گـردد بـه دنبالم

نـدا آمـد ز پشـت در کجــایی فاتــح خیبـر
دو چشمت روشن ای چشم خدا کردند پامالم

به سختـی آمدم سـویش عبا انداختم رویش
نبینـد تـا کسـی بـر خـاک یـار هجده سالم

 

• شنبه
• 11
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 17:18
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ای گل خزانم آتش مـزن بـه جانم
ای پرستـوی مـن مــرو ز آشیـانم
ای امید دلها یا فاطمه یا زهرا

بعد تو بـه عالـم مـن دلخــوشی نـدارم
بی تو بـا کـه گـویم غم‌هـای بی‌شمـارم
من کـه در مدینـه غـریب و بی‌نشــانم
یــار قــد کمـانم بشنــو تــو التمـاسم
ای امید دلها یا فاطمه یا زهرا

یار نیمه‌جانم نگاهت به درد من باشد طبیب
با دل شکسته بخوانم شب تا سحر امن‌یجیب
ای صفای خانه شبانه بـار سفر را بسته‌ای
یار قد خمیده شهیده گمانم از من خسته‌ای
بود و هستم مرو تو ز دستم مرو وای از این جدایی

مانده کنج سینه غم‌های بی‌حسابم
بی‌تـو در مدینـه سـلام بی‌جـوابم
ای امید دلها یا فاطمه یا زهرا

آسمان چشمم شد غرق در ستاره
مـاه در خسـوفم کنم تو را نظاره
ای امید دلها یا فاطمه یا زهرا

کی رود ز یادم غم تـو ای مانده بین کوچه‌ها
کس خبر ندارد ز داغت با من چها کردی چها
کی رود ز یادم که سیلی هست تو را گرفته بود
کی رود ز یادم که زینب دست تو را گرفته بود
بود و هستم مرو تو ز دستم مرو وای از این جدایی
 

• شنبه
• 18
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

تا در افتاد روی پیکر تو
غم به قلبم نشست زهرا جان

دشمنم با تمام بی رحمی
سینه ات را شکست زهرا جان

مثل آیینه تکه تکه شدی
میروی روی دست زهرا جان

به چه جرمی به تو جسارت کرد
مردک بت پرست زهرا جان

تو چه کردی که پیش چشم حسن
کوچه را برتو بست زهرا جان

تا شنیدم که زد به تو سیلی
کمرم را شکست زهرا جان

خون پهلوی پاره پاره تو
عمر من را گسست زهرا جان

تو بمان تا کنم فدای سرت
سرم و هرچه هست زهرا جان

تو بمان ذوالفقار حیدر باش
خوشی روزگار حیدر باش...

• سه شنبه
• 11
• آذر
• 1399
• ساعت
• 11:41
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

آتش زبانه میزد و زهرا به خون نشست
در بین شعله ها گل طاها به خون نشست

مسمار لعنتی به پرش گیر کرده بود
بال و پر پرستوی زیبا به خون نشست

معنای نور و کوثر و توحید را زدند
تفسیر آیه های تولا به خون نشست

روی کبود و پهلوی زخمی و چشم تر
دار و ندار حضرت مولا به خون نشست

سیلی به روی مادر سادات میزدند
روی کبود عصمت کبری به خون نشست

روی کبود و پهلوی زخمی و چشم تر
بانوی قد خمیده طوبی به خون نشست

مریم کنیز و فضه اسیر نجابتش
استاد درس هاجر و حوا به خون نشست

فرصت نشد که محسن خود را بغل کند
اولاد پاک شافع عقبی به خون نشست

وقتی صدای گریه زینب بلند شد
کون و مکان و عرش معلا به خون نشست

وقت گریز روضه شده یا ابا الحسن
در قتلگاه ماه دلارا به خون نشست

وقتی که نیزه آمد و زد بوسه بر گلو
حلقوم خشک رهبر تنها به خون نشست

با چکمه ها به صورت مولا لگد زدند
آن دم تمام عالم معنا به خون نشست

• سه شنبه
• 11
• آذر
• 1399
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

◾نوحه‌ی سینه‌زنی‌
شهادت حضرت زهرا
◾سبک و ملودی جدید

◾بنداول
ای... مادر سادات
روح مناجات
قبله حاجات
منبع خیرات
خیز و ببین علی زپا فتاده
به زانوی غریبی سر نهاده
بیت‌الحزن خانه مرتضی شد
روضه بخونم با زبان ساده
ِآتش کین شرر به معجر زده وای وای
شعله به بال و پر حیدر زده وای وای

◾بنددوم
جان....به‌لب رسیده
غصه دمیده
چشمی ندیده
یاسی خمیده
شد کشته کوثر و شکسته باده
میان کوچه فاطمه فتاده
بهر ولای مرتضی فدا شد
روضه بخونم با زبان ساده
قصه‌ی کوچه غصه‌ی حسن شد وای وای
صاحب عزا امام ممتحن شد وای وای

◾بندسوم
باز....آتش و دوده
علی نبوده
رخی کبوده
چشمام چو روده
اهل ولا کرده خدا اراده
به اذن حق علی اجازه داده
تا صبح محشر به غم فاطمه
روضه بخونم به زبان ساده
یا فِضّهُ خُذینی آید بگوش وای وای
شهر مدینه فاطمه شد خموش وای وای

• جمعه
• 14
• آذر
• 1399
• ساعت
• 08:31
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور