شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

باید مُرد - باید از غم محسن تو فقط مُرد
باید گفت - باید روضه های تو رو تا ابد گفت
یه عده با غلاف و با بغض علی تو رو
میون کوچه ها چه بی بهونه می زدن
یه عده پیش چشم خیس بچه های تو
توو اوج بی رحمی با تازیونه می زدن
دلم گرفت / دوباره زندگیم بوی غم گرفت
دلم گرفت / زمین و آسمون از تو دم گرفت
دلم گرفت ۲
ای نورِ خدا - از تو مُنجلی
ذکر آخَرِت - بوده یاعلی
یا علی و یا علی و یا علی ۳

چه بد زد - همون که توو کوچه تو رو با لگد زد
چه بد زد - با سیلی به روی تو مادر! چه بد زد
چه سخته که مقابل چشای یک پسر ...
به روی خاک کوچه ها بیفته مادری
ناموس مرتضی کجا و مَردَکی ذلیل
عجب تقابُلِ عجیب و نابرابری!
واویلتا / بمیرم برای اشکِ مجتبی
واویلتا / شکستن غرورشو توو کوچه ها
واویلتا ۲
تنها و پریشون بودی ولی
بین کوچه ها - گفتی یا علی
یا علی و یا علی و یا علی ۳

دلا سوخت - یه مادر جلو چشمای بچه ها سوخت
دلا سوخت - یه غنچه توو آتیش زیر دست و پا سوخت
فضه به سمت تو دوید که باشه یاورت
تا پشت در پیچید صدای آه و ناله هات
سینه سپر کردی برا دفاعِ از علی
به قیمتِ جونِت تموم شد این دفاع برات
فدا شدی / فدای علیِّ مرتضی شدی
فدا شدی / تو اول شهیده ی وِلا شدی
فدا شدی ۲
در پاسخ به حق - تو گفتی بلی
کلّ عمر تو - شد وقف علی
یا علی و یا علی و یا علی ۳

• دوشنبه
• 15
• دی
• 1399
• ساعت
• 14:19
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

شاخه گل حیدرو / سوزندنش از ریشه
جلو چشای زینب / مادر توی آتیشه
قصه ی آتیش و در / قصه ی غمناکیه
چادر مادر انگار / حالا دیگه خاکیه
بازم - چل تا بی حیا - بردن حیدرو - توی کوچه ها
دلا - از آتیش پُره - باز اون بی حیا - پاش رو چادره

چقد شلوغه کوچه / شده شبیه محشر
شکستن اون دستی که / بوسه می زد پیغمبر
عرش خدا می لرزه / چقد غریبه مولا
زدن میون کوچه / غلاف به دست زهرا
زدن - آیینه شکست - دست مادرو - با کینه شکست
حسن - داره دلهره - فکر آتیشه - روی چادره

یه نانجیب توو کوچه / شکست گل حیدر رو
با دستای سنگینش / گرفت جلو مادر رو
توی همون کوچه بود / چهره ی تو شد نیلی
بشکنه دستایی که / به صورتت زد سیلی
امون - از اون کوچه ها - گریه می کنه - مادر بی صدا
امون - از اون مرد پست - جوری زد تو رو - گوشواره شکست

داره می بینه زهرا / روزی که توو کربلا
سر حسینش دیگه / میره سر نیزه ها
داره می بینه زهرا / زینب شده آواره
می بینه بعد عباس / غارت میشه گهواره
حسین - خونیه پرت - دست و پا نزن - پیش مادرت
حسین - شاه بی کفن - ای شیب الخضیب - ای صد پاره تن

• دوشنبه
• 15
• دی
• 1399
• ساعت
• 14:50
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

زمزمه ونوحه وداع حضرت زهرا(ع)

بیا حیدر کنار بستر من
که بود لحظه های آخر من

زهرای دلخسته...بار سفر بسته
واویلا.. وا... ویلا2
______________________
سوی بابا روم با چشم گریان
جان تو ای علی، جان یتیمان

علی بگیر در بر.. اطفال بی مادر
واویلا....
______________________
مرا غسل وکفن، بنما شبانه
به خاک غم سپارم، مخفیانه

در این دم آخر... دلخسته ام حیدر
واویلا..
_______________________
حرف رفتن مزن، بانوی خانه
کشد از قلب من، آتش زبانه

هستی توهستم... مرو زدستم
واویلا..
_______________________
بعد تو حیدرت تنها بماند
داغ تو تیر غم بر دل نشاند

ای جان جان، زهرا... پیشم بمان، زهرا
واویلا...

شعر:اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 16
• دی
• 1399
• ساعت
• 19:48
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

یا فاطمه الزهرا(س)
الا ای ماه عالمتاب زهرا
تو رفتی وشدم بیتاب زهرا

دل آرامم، زدل آرام رفته
شده چشمان من بی‌خواب، زهرا

مکان جایگاه تو به خانه
بود بر مرتضی محراب، زهرا

عجب سخت است بی توزندگانی
علی افتاده در گرداب، زهرا

به هجران تو طفلان ناله دارند
همه با دیده ی پر آب، زهرا

پناهم بودی از بعد پیمبر
عزیزم، گوهر نایاب، زهرا

فراق تو شکسته پشت حیدر
شدم از خون دل سیراب، زهرا

بپا خیز وحمایت کن علی را
غریبم بین این اعراب، زهرا

تو ای تصویر ناب قاب چشمم
چرا رفتی برون از قاب، زهرا

چه تشییع غریبی داشت جسمت
علی وبرخی از اصحاب، زهرا

بروی خاک قبرت ناله دارم
بگرید بر غمم مهتاب، زهرا

شعر:اسماعیل تقوایی

• چهارشنبه
• 17
• دی
• 1399
• ساعت
• 10:32
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

همینکه نوکر تو هستم آبرو دارم
اگر چه خار ، ولی از تو رنگ و بو دارم

کنیز خانه‌ی لطف شماست مادر من
و من هر آنچه که دارم فقط از او دارم

اجازه هست بگویم که مادرم هستی ؟!
بَدم ... ولی بخدا من هم آرزو دارم

برای بردنِ نامت که هیچ ؛ اصلا من ...
برای فکر به نام تو هم وضو دارم

به لکه‌های سیاهِ دلِ خودم گفتم ...
میان روضه‌ی تو وقتِ شستشو دارم

دوباره فاطمیه ؛ آتش و ؛ در و دیوار
چه روضه‌های عجیبی به پیش رو دارم

شبیه تو نفسم تنگ می‌شود گاهی
چقدر بغض فروخورده در گلو دارم

بخوان بلای جوانمرگیِ خودت را از ...
سیاهه‌های سپیدی که بین مو دارم

از آن زمان که شنیدم به تو جفا کرده
همیشه با درِ خانه بگو مگو دارم

ببار ابر مدینه ؛ به چشمه‌ی خشکم
که من به جای شکایت دو تا سبو دارم

• چهارشنبه
• 17
• دی
• 1399
• ساعت
• 19:54
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

بند اول

اسمون ببار مثل چشای بارونیه من
ندیده چشم کسی غمی که دید چشم حسن

دیدم تو کوچه
به سمت ما میومدش

یادم نمی ره
ناسزاو حرف بدش

با دست سنگین
به مادرم سیلی زدش

مادر من روی خاکا با سر افتاد
مادرمن توی کوچه دیدم جون داد

(واویلا امون امون از غم مادر)۳

بند دوم

مادرم الهی که برات بمیره حسنت
نمی ره از خاطرم توکوچه وقتی زدنت

مادر حلال کن
دستم به دستش نرسید

تو خوردی سیلی
روح از تنه منم پرید

اون مرد بد ذات
غرور مو اصلا ندید

مادر من راه خونه رو گم کرده
مادر من دنبال خونه می گرده

(واویلا امون امون از غم مادر)۳

بند سوم

دیدم تو ی کوچه ها وقتی شکست گوشواره هات
گفتی که چیزی نگو دق میکنه حسن بابات

ای مادر من
قلبم حزینو پر غمه

ازبعد کوچه
دنیا برام جهنمه

ولله مادر
مردن برای من کمه

مادر ببین از این دنیا دلگیرم

کاری مشترک از شعرای با اخلاص روضه نشین
#سبک_رضا_نصابی
#رضا_نصابی
#علی_تقی_پور
#سعید_نوروزیان
#مصطفی_رحیمی (مجنون کرجی)

• شنبه
• 20
• دی
• 1399
• ساعت
• 13:36
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

ای مادر
دوباره صدامون کردی
وسط نمازت مادر
همیشه دعامون کردی

ازدنیا بخدا جدامون کردی
اگه ما الان اینجاییم
یعنی که نگامون کردی

مادرساداتی و خیر کثیر
در خونت اومده شاه و فقیر
باهمون دست شکسته ت خانوم
دستای خالی مارو هم بگیر

مادرتموم عالم
به نوکری تون میبالم
میرسه با نگاه تو
برکت ماه و سالم

(مادر تموم عالم)

این روزا
حالمو خدا میدونه
روضه در و دیوارت
دل منو میسوزونه

زانوی
علی چقدر لرزونه
آخه روی مسمار در
میبینه یه رد خونه

مگه پشت در تو رو چطور زدن
لگدت زده یه مرد بد دهن
این غم و کجا بگم ، به کی بگم
که تو رو زدن جلو چش حسن

چه ورمی کرده بازوت
سیا شده زیر ابروت
چند روزی گذشته بازم
پر خونه زخم پهلوت

(مادر تموم عالم)

من هستم
نوکر حسینت مادر
شهید غریب بی سر
میمیرم از عشقش آخر

《《این عشقی که به سر من افتاده
واسه همین حالا نیست ازلیه مادرزاده
هرکی شده خراب حسین آباده
برکت اشک مارو خود بی بی زهرا داده

دنیا ارزشی نداره سینه زن
خودتو برا کسی خراب نکن
بهترین رفیقتم یروز میره
رو کسی به جز حسین حساب نکن
یار دل تنهام حسین
خیلی تو رو میخام حسین
همیشه بدهکارتم
آقام آقام آقام حسین》》》

شاعر:علی حاجیان فر

• شنبه
• 20
• دی
• 1399
• ساعت
• 19:11
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

#صلی_الله_علیک_یافاطمه_الزهرا
#مرثیه_زبانحال_حضرت_زینب

یک دستِ تو به پهلو یک دستِ تو به بازو
امشب چرا تو مادر از من گرفته ای رو

ماندی میانِ بستر خون می‌چکد ز مویت
گویا که کردی از خون امشب خضابِ گیسو
گاهی حسن به دورِ بستر کند طوافی
بر گردِ تو بگردد مانندِ بچه آهو

دیشب چرا نخفتی مادر ز دردِ سینه
پیشِ پدر نگفتی پس لااقل به من گو

مادر میانِ جامه یک زخمِ کهنه داری
گویا که جای زخمت اصلا نداره دارو

حالِ سخن نداری با یک اشاره گویی
کن خانه را برایم زینب تو آب و جارو

وقتِ وداعم آمد چادر بکش به رویم
گویا ز جنت آمد عطر گلابِ خوشبو

زینب بمیرد امشب ای مادرِ غریبم
گو تا دمی گذارم مرهم به زخم بازو

چشم از جهان تو بستی یاسِ کبود و نیلی
گویا که رهسپاری در سایه سارِ مینو

#هستی_محرابی

• یکشنبه
• 21
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

#مدح_حضرت_زهرا_س
#فاطمیه_سبک_نوشته

ای بانوی طهارت، ای مظهرِ کرامت
ای حامیِ ولایت، ای کوثرِ نبوت
ای داغدارِ بابا، ای نامرادِ دنیا
ماندی غریب و تنها، در بینِ ظلمِ اعدا
آه از شرارِ غمها، در رنج و در ستمها

واویلااااا واویلااااا واویلاااااا یازهرااا

ای عاشقِ شهادت، ای فیض بی نهایت
ای اخترِ هدایت، اسطوره ی محبت
تو تاجِ هل اَتایی، تو سِرٌ اِنٌمایی
تو کوثرِ خدایی، قرآنِ مصطفایی
خورشید ِلافتایی،حامیِ مرتضایی
در جان نثاریِ او، با جان و دل رضایی
بر یاریِ امامت، در دامنِ بلایی

واویلااااا واویلااااا واویلاااااا یازهرااا

گشته خزان بهارت، هم رنج و غم دچارت
شد کنجِ بیت الاحزان، مأوای بی قرارت
افتاده خونِ بستر، آن قامتِ چنارت
نه یارو نه طبیب و، نه مونسی کنارت
بابا سرایِ جنٌت، بنشسته انتظارت
لعنت به آن زمانه، اینگونه کرده خوارت
چون شامِ تیره کرده ایٌام و روزگارت

واویلااااا واویلااااا واویلاااااا یازهرااا

در زیرِ لب چه گفتی، ای بانویِ شهیده
آهسته گفتی امٌا، آن را علی شنیده
هیچ گه تو را به خانه، مولا چنین ندیده
گفتی پدر ز بعدت، زهرا چها کشیده

واویلااااا واویلااااا واویلاااااا یازهرااا

بابا ز بعدِ مرگت، طوفان شده مدینه
دشمن به پشت این در هر لحظه در کمینه
آن فرقه ی سقیفه، از روی بغض و کینه
مسمار داغِ در را، کوبیده است به سینه

با مکر و حیله رفته بیتِ تو را نشانه
تا وقتی من رسیدم در پشتِ دربِ خانه
دیدم که شعله و دود از در کشد زبانه
دیدم عدو به سمتم بی عذرو بی بهانه
در کوچه ام کشانده با ضرب تازیانه
در دامن بهارم، گل می زده جوانه

واویلااااا واویلااااا واویلاااااا یازهرااا

ای بابِ مهربان و، ذوالاقتدارِ زهرا
یکدم ببین تو بابا، حالِ نزار ِزهرا
بعدِ تو تیره و تار، شد روزگارِ زهرا
در کوچه ها شکستند، عِزو وقارِ زهرا

واویلااااا واویلااااا واویلاااااا یازهرااا

ای افتخارِ زهرا ، ای حضرتِ پیمبر
جانا بیا ببینم، روی تو بارِ دیگر
یکدم بده تسلا، این سینه ی مکدٌر
با نورِ پاکِ خود کن، قلبِ مرا منوٌر

رفتی و جانِ بابا، داد از غمِ جدایی
بابا شده در این ره،زهرایِ تو فدایی

واویلااااا واویلااااا واویلاااااا یازهرااا

#هستی_محرابی

• یکشنبه
• 21
• دی
• 1399
• ساعت
• 16:06
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

در سجده ی خون اقامه داری

نه جامه و نه عمامه داری

اما توی این دنیای فانی

تنها تویی که ادامه داری

منم فانی تویی باقی

تو سرمستی عشاقی

همه تشنه لبت هستیم

الا یا ایها الساقی

هیچکسی نمیمونه الا حسین

کل من علیها فان و یبقی حسین

این ذکریه که ملک نداره

این نوریه که ملک نداره

دست کسی تو دنیا به قدر

دستای حسین نمک نداره

هم از دستت نمک خوردم

هم از اسمت شفا بردم

ولی غیر بدی آقا

برات چیزی نیاوردم

با بدا کی میسازه؟ تنها حسین

کل من علیها فان و یبقی حسین!

هیچکسی نمیمونه الا حسین

کل من علیها فان و یبقی حسین

سر سلسلۀ وفا اباالفضل

کوه ادب و حیا اباالفضل

با نام حسین شِفا میگیرم

با نام تو کربلا اباالفضل

روی دوشم عَلَم دارم

توی قلبم حرم دارم

درسته خالیه دستم

تورو دارم چی کم دارم

اسمتو نگفت هیچکس مولا حسین

کل من علیها فان ویبقی حسین

• یکشنبه
• 21
• دی
• 1399
• ساعت
• 17:41
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

اگر زردم اگر خشکم درخت رو به پاییزم
تمام برگ هایم را به پاهای تو میریزم

چه جذاب است دریایِ پر امواج نگاهِ تو
بیا بنشین کنار من که از شوق تو برخیزم

توآن تنها ترین هستی توآن خانه نشین هستی
من آن تنها زنی هستم که از عشق تو لبریزم

الا ای دست بسته دست هایم را نمیگیری
که شاید این دم آخر به دامانت بیاویزم

الهی بشکند دستی که باعث شد در این شب ها
از این که مقنعه از چهره بردارم بپرهیزم

غریبی؛ خوب میدانم ولی کمتر بیا خانه
خجالت میکشم وقتی به پایت برنمیخیزم

• یکشنبه
• 21
• دی
• 1399
• ساعت
• 20:32
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یه گل یاس شکسته شاخه هاش از هم گسسته
باغبون خسته ی خسته کنار گلش نشسته

گل یاس یاس بهشته روی گلبرگاش نوشته
که فقط تو این زمونه عشق حیدر منو کشته

فاطمه آروم جونم گل یاس قد کمونم
دعا کن اگه تو رفتی دیگه من زنده نمونم

ای همیشه همنشینم ای امیرالمومنینم
دعا کن تا من بمیرم اشک چشماتو نبینم

بعد تو سیاهی بخته زندگی بی تو چه سخته
بمیرم که از لب تو خون میریزه لخته لخته

مادر مادر وای مادر
مادر مادر وای مادر

سه ماهه که چشمای من روی مادرو ندیده
چادری که رنگ خاکه روی صورتش کشیده

سه ماهه واسه عیادت در این خونه نخورده
سه ماهه با دست مادر به موهام شونه نخورده

سه ماهه تنور خونه دیگه خاموشه و سرده
تا نفس میکشه مادر نفسش برنمیگرده

هنوزم به زیر چادر بدنش داره میلرزه
میبینم تو خواب حسنش داره میلرزه

وقتی خواب میاد به چشمام شبایی که غم میارن
میبینم موهامو بافته دستایی که جون ندارن

سه ماهه عزا گرفتی چرا پا نمیشی از جا
سه ماهه عزا گرفتی چرا پا نمیشی از جا

مادر مادر وای مادر
مادر مادر وای مادر

• دوشنبه
• 22
• دی
• 1399
• ساعت
• 12:25
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

دلم خون شده، پريشون شده ۲
كه دستاي تو نيمه ِ جونه

ميلرزه صدات،مي باره چشات
كه چشماي تو غرق خونه

هنوز چيزي نگذشته از زندگيمون كه مي ري
ميشه اين دم آخري از علي رو نگيري

عزيز دلم
يه چيزي بگو لااقل يه كم با علي حرف بزن
چي ميشد توي كوچه ها من و جاي تو ميزدن

مرو فاطمه،فاطمه،فاطمه جان........

فداي نگات،بميرم برات
بميرم برا زخم ِ پهلوت

تو ميري ولي،چه جوري علي
بسازه براي تو تابوت

چه جوري آخه بي تو، تو اين قلبم آروم بگيره
نگو كه برا التماساي من ديگه ديره

عزيز دلم
من هر كاري كردم نشد رو لبهات يه لبخند بياد
تو هركاري كردي نشد كه اشك چشمام بند بياد

مرو فاطمه،فاطمه،فاطمه جان.......

گل پرپرم،نرو همسرم
نرو جون ِ اين مرد تنهاي خسته

سپاه علي،پناه ِ علي
بميرم كه رو صورتت جاي ِ دست ِ

توي شعله ها پيكر و معجر و موي سر سوخت
بميرم خدا بچه و مادرش پشت در سوخت

عزيز دلم
چي ميشه نگاهم كني، من و اين دم آخري
داري ميري اما بدون،داري جونمو مي بري

مرو فاطمه،فاطمه،فاطمه جان.........

• دوشنبه
• 22
• دی
• 1399
• ساعت
• 13:02
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

فاطمه
صدات برای خونه لازمه
نیگا به در نکن مزاحمه
هنوز داری ته دلت یه واهمه

طاهره
دارم ازت یه‌دنیا خاطره
نذار بگم گلم مسافره
بگو بدون‌من میخواد کجا بره

نیگام کن و همیشه داشته باش
هوای زندگیمو
صدام بزن دوباره بشنوم
صدای زندگیمو
گذاشتم‌و به‌پای عشق تو
بنای زندگیمو

"نرو دلم میگیره فاطمه
نرو علی میمیره فاطمه"
چاره کن
به حال و روز من نظاره کن
بازم شبامو پرستاره کن
پاشو کارای خونه‌مو اداره کن

خونه‌ته
کجا میری غمم رو شونه‌ته
خوشیم نگاه عاشقونه‌ته
غمم کبودی‌های روی گونه‌ته

چی میبینم به روی صورتت
مثه رد یه دسته
میبینم این روزا جلو چشام
یه صورت شکسته
میبینمت شبا که میخونی
نمازتو نشسته

نیگام کن و همیشه داشته باش
هوای زندگیمو
صدام بزن دوباره بشنوم
صدای زندگیمو
گذاشتم‌و به‌پای عشق تو
بنای زندگیمو

"نرو دلم میگیره فاطمه
نرو علی میمیره فاطمه"
دلهره
داره امونمونو میبُره
حسین یه گوشه غصه میخوره
حسن دو ماه‌و نیمه محو چادره

باورش
نمیشه سیلی خورده مادرش
آخه دیده چی اومده سرش
نمیتونه بلند شه از تو بسترش

یه دردی تو سرت میپیچه که
بازم سرت رو بستی
میدونم اینو توی کوچه‌ها
که بی‌صدا شکستی
فقط تو رو خدا بهم بگو
همیشه پیشم هستی

نیگام کن و همیشه داشته باش
هوای زندگیمو
صدام بزن دوباره بشنوم
صدای زندگیمو
گذاشتم‌و به‌پای عشق تو
بنای زندگیمو

"نرو دلم میگیره فاطمه
نرو علی میمیره فاطمه"

• دوشنبه
• 22
• دی
• 1399
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یا فاطمه الزهرا(س)

عرق شرم به رو، دیده ی پر نم دارم
شرم از فاطمه و حضرت خاتم دارم

بین دیوار و در افتاد گل خوشبویم
سوزم هرگاه که آن صحنه مجسم دارم

نتوانسته ام آنجا کمکش بنمایم
زین جهت تا به ابد در دل خود غم دارم

آن چنان سخت بود فرقت زهرا بر من
که زهجرش دل خون وکمری خم دارم

طفلهایم همگی درغم مادر نالان
منهم از این غمشان، غصه دمادم دارم

زینب کوچک من سنگ صبورم گشته
شکر گویم که چنین همدم و محرم دارم

بوده این یار جوانمرگ، امانت نزدم
بابتش شرم ز پیغمبر اکرم دارم

دارم امید شفاعت بکند زهرایم
زین شفاعت به دل خون شده،مرهم دارم

شعر :اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 22
• دی
• 1399
• ساعت
• 17:43
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

(داره کم کم باورم میشه رفتنی هستی
داره کم کم باورم میشه بارتو بستی
داره کم کم باورم میشه نمیمونی پیشم
دلم و شکستی)

میگفتم حال تو بهتر میشه
این شبهای تنهایی سر میشه
خانومم ، میدونی . حیدر بی تو
زار و مضطر میشه

جون حیدر پاشو
غنچه ی من واشو
بی تو من میمیرم
ای جانم ، احیا شو

(داره کم کم باورم میشه...)

سخته میبینمت اینچنینی
میبینمت بی جون رو زمینی
وا بکن ، چشماتو ، منم حیدر
زهرا کلمینی

قهری مگه با من
قلب من رو نشکن
لب واکن خانومم
با من حرفی بزن

(داره کم کم باورم میشه...)

بی تو واسم زندگی سیاهه
بی تو سهم من از دنیا ، آهه
وعده ی ، بعدیه ، ما زهرا جان
توی قتلگاهه

توی شیب گودال
پیش جسم پامال
پیش پیکری که
شده بی پر و بال

• دوشنبه
• 22
• دی
• 1399
• ساعت
• 22:25
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

چند روزیه خانومم

نمازتو نشسته خوندی

دل علی رو هی سوزوندی

کاشکی کنار من میموندی

پاشو یکم صحبت کن

صدات برای من تسکینه

حسن با گریه هی میشینه

تا میخ و روی در میبینه

چادر خاکیت بانو

برای حیدرت کابوسه

ببین حسین تو مأیوسه

دست شکسته تو میبوسه....

بعد تو دیگه دنیا

برای من شبیه قبره

چشای زینبت پر ابره...

• سه شنبه
• 23
• دی
• 1399
• ساعت
• 13:35
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

#اگرمی_تــوانی_بمانی_بمان
عزیزم تو خیــلی جـوانی بمان
عزیزم تو خیــلی جـوانی بمان
حرف علی و...خانم جان

اگر راه دارد بمانی بـمان
آخه خانومم
عزیزم تو خیــلی جـوانی بمان..بمان
نرو..بمون...دلیل اشک وآهم نشو
نرو..بمون...رفیق نیمه راهم نشو
نرو..بمون..بمون...
مگه یادت نیست خانم جان ،شبی که بابات دست ما روتو دست هم گذاشت،
فرمود ان شاءالله به پای هم پیرشید، بابات امانت سپردتورو به من ...
چی شده داری علی رو تنها میذاری ومی ری
مادر....مادر...
شب رفتو غصه های دلم ناشنیده ماند
این گفتگو به وعده ی فردا گذاشت
این سخن ورد زبان ها افتاد
دیدی آخر علی از پا افتاد
رشته ی صبر علی پاره شده
قرار عالم رشته صبرش پاره شده
چاره سازه همه بیچاره شده
خانم جان !!!
ای مسیحای علی اعجاز کن

مشکله مشکل گشا را باز کن

عاشقان یوسف گم گشته زهرا
خواهد آمد

• چهارشنبه
• 24
• دی
• 1399
• ساعت
• 18:37
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

#نذر_شهادت_حضرت_زهرا_س
#غزل_مرثیه_فاطمیه_دوم

اندک اندک می رسد آن لحظه ی تلخِ وداع
فاطمه با کودکانِ خود چه خلوت میکند

کودکان را در کنارِ بسترِ خود جمع کرد
دارد از یک ماجرای تلخ صحبت میکند

قطره قطره اشک روی گونه هایش میچکد
آه را با لهجه ی باران روایت میکند

کودکانم! بعدِ من ایّامِ سختی پیشِ روست
روزهای حاکی از غم را حکایت میکند

دردِ من این است حیدر می شود خانه نشین
حقِ مولا غصب شد؛ شیطان خلافت میکند
ناکسان قلبِ حسن را آنچنان خون میکنند
تا که او در خانه اش هم حسِ غربت میکند

روضه ی اوجِ بلا یادآورِ کرببلاست
تا حسینم را عدو در کوفه دعوت میکند

ماجرای این بلاها از تصوّر دور باد
او که غم را با دلِ زینب چو قسمت میکند

لاله ها را با لبِ تشنه عدو سر می برد
کربلا را صحنه ای مثلِ قیامت میکند

از کبوترهای من چیزی نمی ماند به جا
تا که بر اهلِ حرم حتی جسارت میکند

زینب من! در چِهل منزل نوا داری به لب
دست و پایت را عدو بندِ اسارت میکند

آنقدر در زیرِ آماجِ بلا تا می شوی
که رقیه پیشِ بابایش شکایت میکند

جانِ تو بندِ حسین است و خبر دارم؛اگر
تو نباشی که حسین احساسِ غربت میکند

در لوای حق حسینم سر به جانان میدهد
تا خدا بر قامتش رختِ شهادت میکند

همچو ققنوس عاشقِ پرواز باشد، تا که حق
ظهرِ عاشورا دعایش را اجابت میکند

کربلا در مقتلِ خون تشنه کامی سر نداشت
تا ابد هر عاشقی او را زیارت می کند

می شود او سیّد و سالار و آقای بهشت
هر که را خواهد صفِ محشر شفاعت میکند

#هستی_محرابی ۹۹/۱۰/۲۵
@Asharemehrabi

• جمعه
• 26
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:51
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

داد از این درد که اُفتاده به جانم ای داد
"من زمین خورده ترین مردِ جهانم " ای داد

من جوانم تو جوان پیر شدی پیر شدم
زود می‌اُفتد از این غم ضربانم ای داد

نوزده سالگی‌ات قسمت ما حیف نشد
چشم خوردیم من و تازه جوانم ای داد

من که لب دوختم اما جگرم را چه کنم
می‌شود تا دو سه خط روضه بخوانم : ای داد

همه‌ی شهر به اُفتادنمان خندیدند
همه دیدند که پاشید تَوانم ای داد

هفت جای بدنت تا در مسجد بشکست
و نمی‌شد به تو خود را برسانم ای داد

همه گفتند علی بود و زنش را کُشتند
من جگر سوخته از زخمِ زبانم ای داد

درِ خیبر ، صفِ دشمن همه هیچ.. این غم را
نتوانم نتوانم نتوانم ای داد

• جمعه
• 26
• دی
• 1399
• ساعت
• 19:12
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

دردهای ما کجاو دردهای فاطمه
پرسش ما پاسخش، سوز صدای فاطمه

استخوانهای شکسته میدهد پاسخ بما
ضربه های بی هوا بر دست و پای فاطمه

وای از بی رحمیِ آن فرد نامرد لعین
آه از سقط جنینِ بی هوای فاطمه

گریه هم جایی ندارد باید از این غصه مُرد
چاره ای هیهات، جز فضه بیای فاطمه

مرتضی میدید اما بر نمی آمد از او
چاره ای جز دیدن آه و نوای فاطمه

پشت در تا کوچه تا مسجد به ذکر یاعلی
بود در چشمان زینب کربلای فاطمه

سیلی و روی کبود و چادر خاکی او
شد بدون شرح، شرح ماجرای فاطمه

این مهم بود، از تمام درد و رنج این قیام
خوب یاری شد به غربت مقتدای فاطمه

روز تنهایی که حتی یک نفر یارش نبود
با چهل نامرد، جنگیده ولای فاطمه

قدرت بازوی حیدر فاطمه بود و شکست
تا غلاف تیغِ قنفذ شد، بلای فاطمه

یاری رهبر به هر قیمت، می اَرزد، بی گمان
درس عبرت میدهد مارا وفای فاطمه

گریه هایش نهضتی دیگر شد و شد ماندگار
تا قیامت نهضت صوتِ رسای فاطمه

شیعه‌ی زهرا چو زهرا کشته ی راه علیست
بر علی سهل است، میمیریم برای فاطمه

ما قلیلیم و کثیر از خیر کوثر گشته ایم
این هم ای دنیاست، از لطف و عطای فاطمه

ره ز شیخ نیجریه هست تا شیخ قطیف
تا یمن تا قدس پر شد از ثنای فاطمه

نازم آن سربند یازهرا که عالم گیر شد
فتح مکه میکند، نام و ندای فاطمه

• جمعه
• 26
• دی
• 1399
• ساعت
• 19:31
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

من رو حلال کن واسه دردی که

چند ماهه افتاده توی پهلوت

صورت کبود من حلالم کن

حیدر بمیره واسه ی بازوت

تنهاترین مرد شبم زهرا

حرفامو من میگم فقط با چاه

حیفه بخوایم از هم جدا باشیم

دلگیرم از این مردم دنیا

با همهمه دست به یکی کردن

میخ در و دیوار این خونه

سخته شبایی که به جات زینب

واسه حسن لالایی میخونه

تازه جوونم وقت رفتن نیست

ای قد کمونم وقت رفتن نیست

شبها حسین بهونه میگیره

این خونه بی مادر چه دلگیره

پاشو جوابش رو بده زهرا

آخه حسن اینجوری میمیره

خوشی به ما نیومده زهرا

میری علی باز میمونه تنها

بگو حسن تو کوچه چی دیده

تو خواب میبینه کابوس این شبها

چشماتو وا کن آروم جونم

آتیش نزن به قلب داغونم

روتو ازم میگیری ای زهرا

عیبی نداره خانم خونم

تازه جوونم وقت رفتن نیست

ای قد کمونم وقت رفتن نیست

سنی نداری اینقدر پیری

پاشو مگه از حیدرت سیری

واسه دل حیدر نزن جارو

از درد پهلو داری میمیری

دنیا وفا نکرد به ما زهرا

خیری ندیدیم ما از این دنیا

تو این دو ماه انگاری صد ساله

پیرتر شدی ای اسوه ی تنها

زهرا چرا چشمت ورم کرده

من خیلی وقته اینو میدونم

عیبی نداره چشمتو وا کن

من آخر قصه رو میدونم

تازه جوونم وقت رفتن نیست

ای قد کمونم وقت رفتن نیست

شاعر : #علیرضا_عیدی

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 11:26
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

ای وای ای وای وقت عزای عالمه

ای وای ای وای وقت عزای عالمه

ای وای ای وای مدینه مرکز غمه

ای وای ای وای وقت عزای عالمه

ای وای ای وای وقت عزای عالمه

ای وای ای وای مدینه مرکز غمه

ای وای از غریبی ای وای از غریبی

ای وای از غریبی ای وای از غریبی

مدینه رنگ ماتم و غم داره

تگرگ غربت از فلک میباره

علی میون مدینه بی یاره

علی میون مدینه بی یاره

نشسته غمهای دو عالم یکجا

میون قلب بینوای زهرا

ذکر خود خدا شده واویلا

ذکر خود خدا شده واویلا

وای امون از زمونه غصه ها بی امونه

فصل باد خزونه واویلا

داغ یاس پیمبر شد خزانی و پرپر

میزنه ناله حیدر واویلا

ای وای ای وای وقت عزای عالمه

ای وای ای وای وقت عزای عالمه

ای وای ای وای مدینه مرکز غمه

ای وای از غریبی ای وای از غریبی

ای وای از غریبی ای وای از غریبی

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 11:34
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

امشب ای بانوی خانه التماست میکنم
نازنینم عاشقانه التماست میکنم

با همین بغضی که دارم در گلو ، یافاطمه
با همین اشک شبانه التماست میکنم

طاقت هجران رویت را ندارم فاطمه
خسته ام از این زمانه التماست میکنم

چند گامی را قدم بردار بانو با حسن
با شکوهی مادرانه ، التماست میکنم

صحبتی کن با حسن شاید رها گردد از این
درد و کابوس شبانه ، التماست میکنم

خواهشی دارم ، بزن یکبار دیگر فاطمه
موی زینب را تو شانه التماست میکنم

یادم آمد از حسین و ظرف آب نیمه شب
باز هم با این بهانه التماست میکنم

التماست میکنم ای همسفر بی من مرو
بی تو سرد است آشیانه التماست میکنم

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 12:00
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

محبتت رو مادر، تُو زندگیم حس کردم
از این مسیر پرنور، محاله که برگردم

ای که شبیه خورشید، به دل من تابید
طلوع لبخندت
از نور تو سرشاره، خیر و برکت داره
حتی گردنبندت

تسبیحات تو دونه به دونه
داره این عالم رو می‌گردونه

آرامش دل‌هایی، ای مادر خوبی‌ها
یافاطمهُ‌الزهرا
............................................
چی بهتر از تو میخوام؟ کی بهتر از تو دارم
سرم رو با آرامش، رو پای تو می‌ذارم

ای منتهای رافت، مث ابر رحمت
همه‌جا می‌باری
تو همونی که شب‌ها، با دعا واسه ما
تا سحر بیداری

فدای شور راز و نیازت
منبع فِیضه، چادرنمازت

یا سیدةَ الابرار، یا انسیةُ الحورا
یافاطمه‌ُالزهرا
............................................
پر از شکوه صبری، اگرچه کوه دردی
تُو زندگی تنها بر خدا توکل کردی

عشق تویی که مثل گل، برا ختم رسل
رو زمین شکفتی
هر کجا با جون و دل، جلو چشم باطل
فقط از حق گفتی

به هر مظلومی آرامش دادی
چون روبروی ظالم ایستادی

ای روشنیِ محشر، ای آبروی دنیا
یافاطمه‌ُالزهرا

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:01
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یه جورایی تحمل کردنش سخته برام زهرا

میری اما تو میبینی که موندم بی کس و تنها

منم و یه شهر دشمن منم و هزار زخم باز

تویی وهزار غصه

بزار ببینمت بیا و روم و زمین ننداز

از این پهلو به اون پهلو دردِ

از این ابرو تا اون ابرو خونِ

از این بستر تا اون بستر زخمِ

از این بازو تا اون بازو خونِ

امون ای دل

نفس تا میکشی پیراهنت دریای خون میشه

من از چشمات سوال دارم بمونم بعد تو چی شه

منم و یه عمر حسرت

منم و هزار دلشوره

تویی و هزار ماتم

میبینی حالم و منم و دل تنگی و غربت

در ِ خونه هنوز رد خونِ

روی دیوار هنوز جای دستِ

تو رو میزد جلو چشمام زهرا

من و میبرد با دستای بسته

امون ای دل

روزای آخرت دیدم داری با گریه میسوزی

دیده زینب نشستی و یه پیراهن رو میدوزی

یه روزی میاد از راه میبینمت بین اون گودال

میبینی جدا میشه سر حسین من میرسه نالت با سوز و آه

نه انگشت و نه انگشتر مونده

عزیز من تنت غرق خونِ

سرت حالا میره روی نیزه

صدا نالت من و میسوزونه

امون ای دل

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

نگاهت رو از من نگیر نگاهت امید منه

بدون تو تنها میشم برام مثل روز روشنه

اگه تو بری دلم میگیره

اگه تو بری علی میمیره

قرار علی صفای خونه

بری خونمون میشه ویرونه

عزیزم چشات و نبند

عزیزم به روم باز بخند

با من حرف بزن فاطمه

جوابم رو با سر نده

نگفتی به من آخرش

تو کوچه تو رو کی زدش

میدونی علی به تو دلخوشه

زمین میخوری عذاب می کشه

شبا پلک تو تو خواب میپره

هنوز کابوس تو میخ دره

عزیزم نگفتی به من

عزیزم چی دیده حسن

عزیزم چشاتونبند

عزیزم به روم بازبخند

داره خونه عمر من

خراب میشه پیش چشام

سه ماه گریه کردی فقط

برای من و بچه هام

بیا فاطمه همین امشب و

خودت شونه کن موی زینب و

بمیرم برات تو تب میسوزی

برای حسین پیرن میدوزی

عزیزم با قد کمون

عزیزم بمون پیشمون

عزیزم نروفاطمه

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

چه برو بیایی داشتیم، کجاست اون روزا
فاطمیه هایی داشتیم، کجاست اون روزا
سابقه نداشته انقدر ازت دور باشم
چه محرمایی داشتیم، کجاست اون روزا

فکرشم نمی کردم ببینم یه روزی روضه ها اینجوری باشه
میشه بگی چکار کنم برای اینکه همه چیز باز مثل گذشته باشه

بغلم کن؛
بیشتر از همیشه آغوشتُ میخوام
بغلم کن؛
من الان یه ساله دلتنگِ قدیمام
بغلم کن .. بغلم کن ..

چه برو بیایی داشتیم، کجاست اون روزا
فاطمیه هایی داشتیم، کجاست اون روزا
سابقه نداشته انقدر ازت دور باشم
چه محرمایی داشتیم، کجاست اون روزا

خیلی پیرغلاما بودن، که از دست رفتن
چه بزرگترایی داشتیم، کجاست اون روزا
تو حرم رفتم و دیدم که سوت و کوره
چه امام رضایی داشتیم کجاست اون روزا

فکرشم نمی کردم یه روز بیاد که از دور ضریحتُ ببینم
فکرشم نمی کردم نتونم با رفیقام بیام پیشت بشینم

بغلم کن؛
سرمُ می خوام رو شونه هات بذارم
بغلم کن؛
من که هیچ کسی رو جز خودت ندارم
بغلم کن .. بغلم کن ..

بغلم کن؛
بیشتر از همیشه آغوشتُ میخوام
بغلم کن؛
من الان یه ساله دلتنگِ قدیمام
بغلم کن .. بغلم کن ..

این تقاص کدوم گناهِ
میدونی چند وقته چشم به راهِ
این تقاص کدوم گناهِ
هم شبم سیاهه هم روزم سیاهِ

بغلم کن؛
بیشتر از همیشه آغوشتُ میخوام
بغلم کن؛
من الان یه ساله دلتنگِ قدیمام
بغلم کن .. بغلم کن ..

میگم کربلا؛ میگن که راها بسته است
میگم امام رضا؛ میگن رواقا بسته است

در به درم ..
جایی رو دیگه ندارم که برم
در به درم ..
کسی نیست دست بکشه روی سرم

چه برو بیایی داشتیم، کجاست اون روزا
فاطمیه هایی داشتیم، کجاست اون روزا
سابقه نداشته انقدر ازت دور باشم
چه محرمایی داشتیم، کجاست اون روزا

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:49
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یا فاطمه الزهرا(س)

گو چگونه می توانم بی تو زیست
زندگی بعد تو با مردن یکیست

هستی ام بودی تو زهرا، نیستی
بی تو در دنیاصفایی نیست، نیست

پیکر بی جان تو حیدر چو دید
در غمت از هردو دیده خون گریست

کودکانت را چه گویم در جواب
محنت بی مادری، بد محنتیست

تو امانت بوده ای پیش علی
حیدر ت شرمنده ی روی نبیست

شعر:اسماعیل تقوایی

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 18:47
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

آتشی داغ تو در سینۀ من روشن کرد
باید از شعلۀ‌ آن تا به ابد شیون کرد

قامت صبر مرا داغ تو در کوچه شکست
ماجرای در و دیوار چه‌ها با من کرد

مانده‌ام بر دل تو میخ در آتش زده است
یا دل سوخته‌ات خون به دل آهن کرد؟

شمع چشمان کبودت ز غمم سوخت چنان
که غریبی مرا بر همه کس روشن کرد

جامۀ رزم به تن داشت علی، پیش از این
بعد تو پیرهن صبر دگر بر تن کرد

• دوشنبه
• 29
• دی
• 1399
• ساعت
• 17:34
• نوشته شده توسط
• taherehsadat