شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

برای علی شام هجران شده
برای تو شام غریبان شده
علی گشته تنها کنم با تو نجوا
غریبم غریب(۲)

تو رفتی و من گشته ام بی شکیب
شده همسرت بی تو زهرا غریب
شوم من فدایت گرفتم عزایت
غریبم غریب

صفای دلم رفته ای از برم
به زانوی زینب گذارم سرم
غمت در دل من شده مشکل من
غریبم غریب

شدی پرپر ای گل زگلخانه ام
کنار مزارت شده خانه‌ام
الا ای نگارم نگر بیقرارم
غریبم غریب

تو بودی همیشه طرفدار من
کجا رفته ای خسته بیمار من
همه بود و هستم تو رفتی ز دستم
غریبم غریب

شدی از چه پرپر گل لاله ام
کنار مزارت نگر ناله ام
شده صبر من کم از این ماتم و غم
غریبم غریب

کنار مزار تو جان بر لبم
به یاد عزاداری زینبم
گل بی نظیرم برایت

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فاطمه جان زائر شام غریبان توام
در کنار قبر تو من دیده گریان توام
علی پس از داغت تنها شده زهرا
دیده ی من از اشک دریا شده زهرا
گل علی زهرا (۴)

ای گل ریحانه ام جان به فدای صبر تو
فاطمه جان آمدم من در کنار قبر تو
زمن جدا گشتی یار غریب من
رفته ز جان من صبروشکیب من
گل علی زهرا

تا که رفتی فاطمه من بی قرار تو شدم
در کنار قبر تو شمع مزار تو شدم
بعد تو یا زهرا از همه بگسستم
کنار قبر تو به گریه بنشستم
گل علی زهرا

بعد سوز ماتمت شکسته بالم فاطمه
بنما بار دگر نظر بحالم فاطمه
فدای آن صبر و توان و تاب تو
سر میگذارم بر روی تراب تو
گل علی زهرا

ای صفای حرمم بگو کجایی فاطمه
جگرم سوزد از این داغ جدایی فاطمه
ای

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حیدرم زائر برمزار توام
هستی مرتضی بی قرار تو ام
شام غریبان تو یا زهرا
دیده گریان تو شده مولا
فاطمه جانم فاطمه جانم(۲)

زد شرر بر دلم غم هجران تو
شده‌ام فاطمه دیده گریان تو
شده ام من شمع مزار تو
از غم داغت بیقرار تو
فاطمه جانم فاطمه جانم

ای صفای دلم دل من خون شده
یاد غم های تو علی محزون شده
در غم داغت قامتم خم شد
بعد تو زهرا صبر من کم شد
فاطمه جانم فاطمه جانم

گل خانه ی من رفته ای از برم
از غم داغ تو خون شد جگرم
آمده حیدر دل بشکسته
در کنار قبر تو بنشسته
فاطمه جانم فاطمه جانم

ای گل مصطفی از تو شرمنده ام
که تو رفتی و من بعد تو زنده ام
رفتی و از غم فاطمه سوزم
بر دل عالم شعله افروزم
فاطمه جانم فا

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گل حیدر گل حیدر
شده شام غریبانت
کنار قبر پنهانت
علی گردیده گریانت
غریبم من غریبم من(۲)

پس از تو فاطمه جانم
علی شد بیقرار تو
شب شام غریبانت
نشستم بر مزار تو
غریبم من غریبم من

صفای خانه ی حیدر
گل وریحانه ی حیدر
پس از داغ تو غرق غم
شده کاشانه ی حیدر
غریبم من غریبم من

کنار این مزار تو
علی بزم عزا دارد
بسوزد از غم هجران
به لب شور و نوا دارد
غریبم من غریبم من

تو بودی در همه عمرم
گل حیدر همه هستم
بمیرم از برای تو
چرا رفتی تو از دستم
غریبم من غریبم من

کنار تربتت حیدر
ز تو گردیده شرمنده
زند ناله از این ماتم
تو رفتی و منم زنده
غریبم من غریبم من

کنار قبر تو زهرا
بگشته جان من برلب
شده خونین دل زارم

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شد شام غریبان و علی قلب شکسته
با گریه رسیده به کنار تو نشسته
مظلومه یا زهرا(۳)

جانم به فدای تو و آن صبر و قرارت
یا فاطمه جانم شده ام شمع مزارت
مظلومه یا زهرا

حیدر زغم هجر تو گردیده دلش خون
گشته علی با یاد گل روی تو محزون
مظلومه یا زهرا

افتاده ام از پا ز غمت فاطمه جانم
سوزانده دلم عمرکمت فاطمه جانم
مظلومه یا زهرا

ای نور دل حیدر کرار کجایی
داد از غم هجران تو و درد جدایی
مظلومه یا زهرا

زهرای علی از غم هجر تو بسوزم
از سوز غم و ماتم تو شب شده روزم
مظلومه یا زهرا

گرید ز برای تو حسن نور دو عینم
زینب بزند ناله به‌همراه حسینم
مظلومه یا زهرا

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ذکر لبان همه فاطمه یا فاطمه
بر لب ما زمزمه فاطمه یا فاطمه
فاطمه یافاطمه(۲)

تو گل پیغمبری تو همسر حیدری
خدیجه را دختری فاطمه و کوثری
فاطمه یا فاطمه

نور خدا فاطمه روح دعا فاطمه
صاحب جود و کرم کنز سخا فاطمه
فاطمه یافاطمه

تویی تو خیر کثیر در کرمی بی نظیر
آمده ام سوی تو فاطمه دستم‌بگیر
فاطمه یا فاطمه

ما همه ریزه خور خوان عطای تو ایم
از کرم و لطف حق غرق ولای تو ایم
فاطمه یا فاطمه

عبد درت فاطمه آمده بر تو پناه
نماز لطف و کرم بر من مسکین نگاه
فاطمه یا فاطمه

چهاز بعد نبی کشیده ای فاطمه
جز غم و رنج و محن ندیده ای فاطمه
فاطمه یا فاطمه

دشمن بی حیایت آتش زده به خانه
شد زاینهمه مصیبت اشک حسن روانه
فا

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 10:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

علی مرتضی در غم نشسته
ز داغ همسر پهلو شکسته

علی کنار قبر تو نشسته
به یاد تو دخیل گریه بسته

کنار قبرت علی بی تاب شد
زسوز داغ غم تو آب شد

ای مونس و حبیبم
بعد از تو من غریبم

شهر مدینه شده کرب وبلا
گشته عزادار غمت مرتضی

خون به دل حیدر کرار شد
ز داغ فاطمه عزادار شد

حیدر زغم جان بر لب است
گریان مادر زینب است

شال عزا به گردن حیدر است
ذکر حسین و حسنش ما‌در است

کجا گیرم سراغت
حسین سوزدزداغت

خم شده بی تو کمرم فاطمه
خون شده از غم جگرم فاطمه

فاطمه جان ای مه تابان من
داغ تو آتش زده بر جان من

علی کنار بدنت پیر شد
ز سوز داغ تو زمین گیر شد

صبر علی بی تو دگر کم شده
بنگر به حالم کمرم خم شده

صبر علی

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شام غریبان تو دل خون شدم
یاد غم داغ تو محزون شدم

شام غریبان شده
علی پریشان شده

شام غریبان و دلم شکسته
علی کنار قبر تو نشسته

شام غریبان گل حیدر است
خانه ی مرتضی علی محشراست

علی جان گریه کن امشب
کنار دخترت زینب

شب شام غریبان است
علی گریان و نالان است

فاطمه شام غریبان تو شد
حیدر تو دیده گریان تو شد

شد شام غریبان و شده خون جگر من
شده خون جگر من(۲)
از سوز غمت خم شده زهرا کمر من
شده خون جگر من(۲)

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای بهارم،بی تو گردیدم خزان
غربت حیدر پس از تو شد عیان
قد خمیده در کنار قبر تو
اشک من گردیده از دیده روان

سوزم و گریم به یاد غربتت
دشمن از کینه شکسته حرمتت
از چه ای نور دل ختم رسل
گشته مخفی از خلایق تربتت

فاطمه جان گشته ام من غم نصیب
مرتضی گردیده تنها و غریب
از غم تو ای گل ختم رسل
بی شکیبم بی شکیبم بی شکیب

الا ای بانوی پهلو شکسته
که از عالم شدی دل خون و خسته
نگاهی کن گل پرپر ز کینه
کنار قبر تو حیدر نشسته

من آن شیر دلاور حیدر هستم
که پشت دشمن دین راشکستم
نگر داغت چه آورده به روزم
کنار قبر تو ازپانشستم

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شهر مدینه حیدر خسته در غم نشسته
با دل خون و سینه ی پردرد قلب شکسته ای گل حیدر (۳)

شهر مدینه گردیده‌ام من شمع مزارش
درهرشب وروز هستم بیادش دل بیقرارش
ای گل حیدر

شهر مدینه از بعد زهرا من دل غمینم
همراه طفلان غم نصیبم غربت نشینم
ای گل حیدر

شهر مدینه از داغ زهرا خون شد دل من
خدا گواه است داغش شررزد برحاصل من
ای گل حیدر

شهر مدینه حیدر ز دنیا گردیده خسته
درکنج خانه همراه زینب در غم نشسته
ای گل حیدر

شهر مدینه رفته ز دنیا یاروحبیبم
با یادروی نیلی زهرا من بی شکیبم
ای گل حیدر

شهر مدینه پهلوی زهرایم را شکستند
درپیش زهرا دستان حیدر ازکینه بستند
ای گل حیدر

شهر مدینه رخسار زهرا گردیده نیلی
باناله و آ

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای گلبن احمد نشانه
رفتی سوی جنت زخانه
تو بوده ای یار و حبیبم
بعد از تو زهرا من غریبم
بی یار و بی صبر و شکیبم
یا فاطمه حیدر غریب است (۳)

صفای خانه‌ام کجایی
داد از غم هجر و جدایی
ای بانوی پهلو شکسته
علی به یاد تو نشسته
با دیده ی گریان و خسته
یا فاطمه حیدر غریب است

ای نور چشمان پیمبر
ای جان و ای هستی حیدر
حیدر شده بعد از تو تنها
گردیده ام اسیر غم ها
اشکم بریزد همچو دریا
یا فاطمه حیدر غریب است

رفتی بدون تو صفا نیست
خانه بجز بزم عزا نیست
بعد از تو من غم مبتلایم
بیت الحزن گشته سرایم
بر لب بود شور و نوایم
یا فاطمه حیدر غریب است

یا فاطمه ای در نابم
سوز غم تو کرده آبم
پژمرده شد آخر وجودت
شرر زدند ب

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای مدینه فاطمه بوده تمام هست من
خانه بی صفا شده رفته دگر ز دست من
صفای این خانه بانوی کاشانه
رفته و این خانه گردیده غمخانه
یا زهرا یا زهرا (۴)

ای مدینه خون شده از هجر روی او دلم
سوز داغ فاطمه شرر زده بر حاصلم
زرفتن زهرا غمم شده افزون
از هجر روی او علی شده محزون
یا زهرا یا زهرا

ای مدینه همه شب شمع مزار او منم
می زنم ناله و با گریه کناراومنم
هستی پیغمبر جانانه ی حیدر
زهرا به پشت در گشته چو گل پرپر
یا زهرا یا زهرا

ای مدینه خانه ام بعد او بی صفا شده
خانه ی بی فاطمه غرق غم وعزا شده
به یاد داغ او جانم بودبرلب
چون حسنین تو گریه کندزینب
یازهرایازهرا

ای مدینه دیده‌ای بازوی حیدر بسته شد
پشت درز کینه

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در خونه ی تو عزت میدن و خوب میخرن

(نوکر امام حسین و حسن و خوب میخرن)2

خوب می خرن2

اشک روضه رو خودت بها میدی ، خیلی زیاد

(نوکر حسینتو دوسش داری ، خیلی زیاد)2

خیلی زیاد2

(خیلی برامون مادری کردی - خیلی هوای نوکرو داری)2

من مطمئنم روز محشر هم - (تنهام نمیذاری)2

یا فاطمه یا فاطمه جانم2

----

شب جمعه ها چه محشری میشه توو کربلا

(روضه، گریه های مادری میشه توو کربلا)2

توو کربلا2

چه هیاهویی میشه وقتی میاد صدای تو

(میریزه اشک ملائکه با روضه های تو)2

فدای تو2

(خیلی غریب تو مقتل افتادی - خیلی تنت پر نیزه شد مادر)2

من بودم و دیدم جدا شد سر - (با ضربه خنجر)2

جانم حسین جانم حسین جانم2

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 20:16
• نوشته شده توسط
• وحید ولوی

#حضرت_زهرا_شهادت
#فاطمیه

میخ داغ و سینه زهرای من ای وای من
سیلی و انسیه الحورای من ای وای من

خانه و کاشانه و شمع و گل و پروانه نه
سوخت در آتش همه دنیای من ای وای من

آیه های کوثرم افتاده زیر دست و پا
لرزه افتاده به دست و پای من ای وای من

ابر سیلی هر دو روی روی یارم را گرفت
تار شد خورشید مه‌سیمای من ای وای من

در شکست و پشت در این غصه پشتم را شکست
خورد با صورت زمین طوبای(زهرای) من ای وای من

کشتن یک زن ، چهل نامرد میخواهد مگر؟!
داد از بی رحمی اعدای من ای وای من

کینه از من داشتند و همسرم را میزدند
فاطمه افتاد از پا ، پای من ای وای من

بشکند دست مغیره دست یارم را شکست
پیش چشم زینب کبرای من ای

• یکشنبه
• 6
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 04:33
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین میرزایی

◾دو دمه‌های سینه‌زنی
◾ایام فاطمیه

◾بنداول
شب‌شدوغسلت‌دهم‌همراه‌اسما نیمه‌شب
آمده جانم به لب(۲)

◾بنددوم
طفل‌دردانه‌حسینت آب کرد از من طلب
آمده جانم به لب(۲)

◾بندسوم
بعدتو زهرای‌من گریه شده کار علی
فاطمه یار علی(۲)

◾بندچهارم
خیز و از جا کن نظر بر من طرفدار علی
فاطمه یار علی(۲)

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 06:14
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

قرار قلب پیمبر خدا نگهدارت
زکیه، طاهره، کوثر خدا نگهدارت

تو رفتی و تک و تنها شدم ببین زهرا
شفقیه/حضرتِ دلبر خدا نگهدارت

بدون تو همه کاشانه ام زمستان است
بهار خانه ی حیدر خدا نگهدارت

چراغ خانه ببین،بی تو خانه تاریک است
یگانه نور منور خدا نگهدارت

تو رفتی و به تنم درد غربت افتاده
پناه فاتح خیبرخدا نگهدارت

غریق غصه مرا گریه ی حسن کرده
دمی که گوید و مادر خدا نگهدارت...

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شور به سبک:
صلا علیک ملیک السما
یا اباعبدالله مظلوم بودی و.....

یا فاطمه یا خیرالنسا
آیینه ی شکسته ی مولا
یا فاطمه یا خیرالنسا
ای زخمی شقاوت دنیا

مادر مظلومه
میسوزی ز درد بر پهلوی تو حیدر گریه کرد
اشکت میچکید برحال علی بر طفل شهید

واویلتا شده محشر بپا
پشت در آمد ام ابیها
بیت خدا وسط شعله ها
آتش کجا و خانه ی زهرا

مادر مظلومه
خانه شعله ور با جسمت چه کرد ضرب میخ در
با قلبی حزین در پیش علی افتادی زمین

غم نوحه گر کودکان خونجگر
سیلی کجا و دخت پیمبر
چهل نفر به علی حمله ور
بسته شده دو بازوی حیدر

مادر مظلومه
دید ابالحسن با ضرب غلاف تو رو میزدن
میزد دشمنت بی جرم و گناه آخر کشتنت

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا روی پیکر تو سنگ لحد را چیدم
ناگهان ابر شدم گریه شدم باریدم

خاطرات در ودیوار تداعی شد تا
چادرسوخته ات را سر زینب دیدم

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 12:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

این شعر روضه است،نه از آن فراتر است
این شعر نذر مادر گلهای پر پر است

این شهر بی مقدمه از در شروع شد
از آن دری که هر چه که داریم از آن در است

دیوار با خبر شده از عمق فاجعه
امن یجیب خوانده ولی باز مضطر است

دیوار سر به زیر ترین شاهد جهان
دیوار سر به مُهرترین راز کوثر است

دیوار تکیه گاه تنی غرق التهاب
دیوار خشت خشت وجودش مکسر است

این شعر ابتدای سکوتی شبیه بغض
این شعر امتداد غمی کوه پیکر است

فریاد بی صدای علی را شنیده ای؟
از هر زبان که می شنوی نامکرر است

بر ساق عرش با خط زیبا نوشته اند
هر کس که دوستدار علی نیست ابتر است

هر کس که راه فاطمه را بست شرک محض
هر کس که حق فاطمه را برد کافر است

در

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از تابش مستقیم هم میسوزد
در سایه‌ی یاکریم هم میسوزد
زخمی که به رویِ مادرم افتاده
از رد شدن نسیم هم میسوزد

(حسن لطفی ۹۸/۱۱/۰۶)

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 13:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از زبان امام حسن علیه‌السلام

بالی که شکست ، آشیانه نرسد
مرغی که زمین خورده به لانه نرسد
از من که گذشت مادری باز ای کاش
بر شانه‌ی کودکش به خانه نرسد

(حسن لطفی ۹۸/۱۱/۰۶)

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 13:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از زبان امام حسن علیه‌السلام

این سینه اگر تاب خورَد میسوزد
این چشم به مهتاب خورَد میسوزد
از طرزِ تَیمُمَت همه فهمیدند
این زخم اگر آب خورَد میسوزد

(حسن لطفی ۹۸/۱۱/۰۶)

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 13:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از زبان امام حسن علیه‌السلام

آئینه‌ی قیمتیِ بابا برخیز
ای زخمیِ غیرتیِ بابا برخیز
حالا چه جوابی بدهم در خانه
ای وای امانتیِ بابا برخیز

(حسن لطفی ۹۸/۱۱/۰۶)

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 13:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بهار مرتضی شدامشب خزان
ام البنین رفته به سوی جنان

ام البنین رفته ز دار دنیا
عزا گرفته در جنان مرتضی

فاطمه ی ام بنین شد خموش
عالم شده ز داغ اوسیه پوش

روز عزای همسر حیدر است
شهر مدینه در غمش محشر است

گفته که من خادمه ی زینبم
بهر حسین همیشه جان بر لبم

همسر خیر الناسی
تو مادر عباسی

من خادمه بر زینبم
بهر حسین جان بر لبم

من روح احساسم
مادر عباسم

مولا ابوفاضل سرت سلامت
از داغ مادرت شده قیامت

من مادر عباسم
برحسین حساسم

زداغ ام البنین
شیعه شده دل غمین

ام البنین ززندگی سیر شد
ز داغ عباس وحسین پیر شد

ام الشهید کربلا شد خموش
ام البنین امشب شده کفن‌پوش

ریزه خور سفره ی مولا منم
خادمه ی حضرت زهر

• پنج شنبه
• 10
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 12:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

برای تابشِ ماهِ هلالِ مادرِ خانه
سه ماه، آب شده مثلِ شمع، دخترِ خانه

دوباره پنجره را خیس کرد، بارشِ روضه
نشسته اشکِ یتیمی به دیده‌ی ترِ خانه
تمامِ باغچه را زرد کرد، لشکرِ پاییز
برای چیدنِ گلبرگِ یاسِ پرپرِ خانه

درست، لحظه‌ی آوارِ آتشِ در و دیوار
نوشته‌اند، که خانه خراب شد سرِ خانه
ستونِ خانه‌ی وحی و عصا ؟! چه قصه‌ی تلخی
شکسته زیر مصیبت، ستونِ دیگرِ خانه

بنای خانه‌نشینی نداشت، حیدر کرّار
میانِ جنگ، اگر رفت پشتِ سنگرِ خانه
نیاز نیست به روضه برای گریه‌ی سادات
شده‌ست آینه‌ی دِق برایشان درِ خانه
.

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 17:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا فاطمه الزهرا(س)
هستی حیدر را از حیدر گرفتند
شهباز را گویی که بال وپر گرفتند

با رفتن زهرا علی بی پشت گردید
انگار از سردار،یک لشگر گرفتند

تنها نه همسر بلکه همیار علی بود
داماد طاها را نکو یاور گرفتند

نا مردمان با کشتن دخت پیمبر
از کودکان مرتضی مادر گرفتند

با یک لگد بر آن در سوزان خانه
از باغ حیدر غنچه ای پرپر گرفتند

معیار برخوشنودی وخشم خدارا شیطانیان، بی ترس از داور گرفتند

عرش خداغرق عزا شد زین مصیبت
از مصحف حق سوره کوثر گرفتند

با ادعای مسلمیت،دین نمایان
جان از عزیز جان پیغمبر گرفتند

خفاش ها وشب پرستان مدینه
از خانه مولا علی اختر گرفتند

مولا چه سازد با یتیمان بعد زهرا
با گریه دور حی

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 19:45
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

زبانحال حضرت امیرالمومنین علی ع
____________________
در آن هیاهوی در و هنگامه ی دود
ای کاش چشمم جای دستم بسته می بود
از دست دادم محسنم را سوختم سوخت
داغی به داغم رفتن زهرایم افزود
می ترسم از دنیای بی زهرا خدایا
من را بگیر از مردمان بی وفا، زود
دیوارها بغضی درون سینه دارند
در کوچه های سر به مهر ماتم اندود
شهر مدینه خاطرات تلخ من شد
من خستم از این شهر سرد غربت آلود

• چهارشنبه
• 9
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 01:52
• نوشته شده توسط
• قاصد

ای کاش آه عمرِ مرا سر بیاوَرَد
یا یار رفته را دمِ آخر بیاوَرَد

ای کاش باز پا شود اینبار فاطمه
آبی برای شستنِ حیدر بیاوَرَد

ای کاش ردِ خونِ تو می‌شُست فضه‌ات
یا محرمی به خانه‌ی من در بیاوَرَد

آتش گرفته لانه‌ام و هیچکس که نیست
مرحم برای زخمِ کبوتر بیاوَرَد

دیدی چگونه جفتِ مرا بی هوا زدن
بالت شکست داد مرا در بیاوَرَد

من چند بار شسته‌ام هم نیامده
ای وای اگر که زخمِ تو سر بر بیاوَرَد

در زیرِ نورِ ماه کبودیت دیدنی است
باید که فضه چادر و معجر بیاوَرَد

این یک کفن کم است جراحات خونی است
باید که چند تکه‌ی دیگر بیاوَرَد

رفته حسن به گریه که سلمان خبر کند
تا او مرا به دوشِ ابوذر بیاوَرَد

غرق تَرَک

• پنج شنبه
• 10
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بستر - وداع

همینکه زود بمیرم بِجای تو ، کافی است
همینکه جان بدهم در عزای تو ، کافی است

برای هر تپشِ من تبسمی بس بود
برای هر نفسِ من هوایِ تو کافی است

قسم به نقطه‌ی فاءِ تو کارِ من گیر است
برای نافله‌هایم هجای تو کافی است

مدینه سیر شده... شهرِ دیگری برویم
چه غم که گفته اگر های‌هایِ تو کافی است

برای ساختنم با غمِ مدینه بمان
برای سوختنم انزوای تو کافی است

بمان که با تو بماند توان به زانویم
بمان که بی کسیِ مرتضایِ تو کافی است

بمان و آه بکش با خیالِ قنداقه
برای محسنم این لای لایِ تو کافی است

برای آنکه بفهمم چه آمده به سرت
لباسِ سرخِ تو کافی است جایِ تو کافی است

صدای آینه‌ی خُرد می‌دهی ای و

• پنج شنبه
• 10
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من ماندم و حالا کبودی های چشمت
باید چگونه آب ریزم پای چشمت
از زخم های نیلی ات شرمنده هستم
مخصوصأ از این زخم های پای چشمت
می خواستی با چادرت با من نگویی
از ماجرای سرخی دریای چشمت
تا خون نریزد باز از پلک تر تو
میریزم آب آرام بر بالای چشمت
ای کاش مابین در و دیوار و آتش
چشمان من می سوخت آنجا جای چشمت
افتادم از پا، پای غسلت تا که دیدم
تغییر کرده اینچنین سیمای چشمت
دستی که زینت های گوشت را شکسته
دیگر چه خواهد کرد با حورای چشمت؟

• پنج شنبه
• 10
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 12:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور