تا در میان قتلگهت پا گذاشتیم
داغ تو را به لاله دلها گذاشتیم
جای درست زیر گلویت اگر نبود
لب بر لب بریده رگها گذاشتیم
با صد گلایه زیر گلویت که بوسه خورد
تنها تو را برابر تنها گذاشتیم
از اشک چشم و گریه طفلان داغ دار
مرهم به زخم زاده زهرا گذاشتیم
در چنگ گرگ حادثه ای یوسف عزیز
تنها تورا به دامن صحرا گذاشتیم
آنسان گریستیم که در باغ خلد سوز
بر قلب زار آدم و حوا گذاشتیم
چندان گریستیم که در چارمین سپهر
شال عزا به گردن عیسی گذاشتیم
می سوخت جان ما که عدو گفت بر سنان
راس تورا برای تماشا گذاشتیم
«حداد» ما ز جوهر خون زیر نامه ات
با آن ید قلم شده امضا گذاشتیم
شاعر : استاد عباس حداد
- پنج شنبه
- 25
- مهر
- 1392
- ساعت
- 06:39
- نوشته شده توسط
- علی