شهادت امام سجاد (ع)

بارون چشمام ،دائم می باره (2)

چهار دهه غم شده کارم
اشک چشام جاری میشه
چهار دهه همیشه زارم
اشک چشام جاری میشه

وقتی که آ ب می بینم
اشک چشام جاری میشه
طفلی در خواب می بینم
اشک چشام جاری میشه
بارون چشمام،دائم می باره (2)
صیدی به دام می بینم
اشک چشام جاری میشه
وقتی طعام می بینم
اشک چشام جاری میشه

وقتی که تیر می بینم
اشک چشام جاری میشه
نیزه و شمشیر می بینم
اشک چشام جاری میشه
بارون چشمام،دائم می باره (2)
هر جا خنجر می بینم
اشک چشام جاری میشه
رگ و حنجر می بینم
اشک چشام جاری میشه

هر جا علم می بینم
اشک چشام جاری میشه
دستِ قَلَمْ می بینم
اشک چشام جاری میشه
بارون چشمام ،دائم می باره (2)
وقتی معجر می بینم
اشک چشام جاری میشه
اشکِ دُختر می بینم
اشک چشام جاری میشه

گوش وگوشواره میبینم
اشک چشام جاری میشه
یا یک گهواره می بینم
اشک چشام جاری میشه
بارون چشمام ، دائم می باره (2)

• جمعه
• 23
• تیر
• 1402
• ساعت
• 01:25
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

امروز که روز آخر عمر من است
چشمم به ره رهبر مظلوم من است
دوست دارم که بیایی به برم بابایم
دیدنت آرزوی هرشب و هر روز من است
یادم آمد ز همان روز که غوغا شده بود
کربلا محشر کبری به همه ما شده بود
خیمه سوزان و دل عمه چه سوزان شده بود
هر حرامی طرفی بهر غنیمت شده بود
نعش ها هر طرفی زیر لگام اسب ها
تن بی سر چقدر روی زمین پر شده بود
تازیانه شده بود لطف و محبت بر ما
کودکان با رخ نیلی ز سیلی شده بود
روی محمل شده بودم پی تو بابا جان
سر تو بر روی نی ، عمه به دنبالت بود
یادم آمد توی کوفه چه جسارتها کرد
سنگ بر صورت تو درددل ما شده بود
یادم آمد به کجاوه بشکست پیشانی
لطمه زن عمۂ از آن واقعه دیگر شده بود
هر کجا آب بدیدم به لب خشک شما
گریه کار من جا مانده به هر جا بود
هر کجا گریه شنیدم ز طفلی کوچک
اصغر آن طفل دل آرا به یاد من بود
گریه شد کار من زار به هر جا بابا
اشگ تسکین دل زار من هر جایی بود
آمده روز من و روز وصالت بابا
سالها منتظر مقدم تو ساجد بود
تو بیا لطف نما بر پسرت بابا جان
چو جدایی به سر آمد وصال تو بود
زهر من را نکشد کشتۂ غم های توأم
کربلا کشته شدم مابقی اش با حق بود
روز تشییع جنازه ، من تنها و تنت
مردم و زنده شدم آن نفس آخر بود
آمده بر سر من گل پسرم باقر من
آن امامی که شکافندۂ علم هر جا بود
گریه بس کن پسرم می روم از این دنیا
تویی و دین پیمبر تویی و نور خدا
شد مدینه به من زار کنون کرب و بلا
دشمنم کشت مرا کینه ز شاه دو سرا
غل و زنجیر به گردن نبود لحظۂ مرگ
قتلگه،شمر و سنان،نیست به بالا سر من
نیزه و تیر به اندام من اینک ننشست
از قفا این سر من بر روخاکی ننشست
خواهری گریه کنان بر سر و سینه نزند
دختری زار و غمین ضجه ز ماتم نزند
روی دستم نبود کودک ششماهۂ من
روی دامن نبرم پیکر آن اکبر من
دیدن روی تو بابا به سر انجام رسید
لحظۂ مرگ من از خالق سرمد برسید
ای امام همۂ ارض و سما کن نظری
بنگر ساقی محزون به دعایی نظری

• جمعه
• 23
• تیر
• 1402
• ساعت
• 01:28
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

تو غرقِ ، اشکی وُ گریه میباری
چِقَدَر ، روضه ی نگفته داری

با ما بگو تو از ، نامَردمان شام
از چشم هرزه و ، شادی و اِزدحام

آه ، دادِ بیداد ، ای امان از ، دل سجاد

آه ، واویلتا ، واویلتا ، واویلتا (۲)

واویلا ، تو یه روز خوش ندیدی
شبیهِ ، عمه زینب قد خمیدی

بر خواهر امام ، خون گریه می کنی
از کربلا به شام خون گریه می کنی

آه ، شیرخواره ، دیده ای تو ، گوشِ پاره

آه ، واویلتا ، واویلتا ، واویلتا

واویلا ، شنیدی طعنه و دُشنام
میخوردی ، سنگ کینه از روی بام

در کوچه های شام ، بال و پر تو سوخت
از تازیانه ها ، پا تا سرِ تو سوخت

آه ، تیر و شمشیر ، گردن تو ، غل و زنجیر

آه ، واویلتا ، واویلتا ، واویلتا

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 00:29
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بازم خونه دل دنیا
یادگار نینوایی
روزگار سختی داشتی
شاهد سر جدایی

بالوپر شکسته بودی
چه عذابایی کشیدی
توی صحرای نفسگیر
تن صد پاره ایی دیدی

از این حالو هوات/ میباره از چشات
غم بررگی که منشاش از کرببلاس

دیدی رو نیره ها/ میگفتی ای خدا
چرا سرحسین این علی زتن جداس

◀️بند ۲

دریا پیش دلت آقا
بخدا که کم میاره
هیچ کسی مثل حالتو
توی این دنیا نداره

تودیدی سر میبریدن
امون از هوای گودال
یه کبوتر با لبای
تشنه میزدش پرو بال

افتادی از نفس/افتادی تو قفس
زده آتیش دلتو اون همه حرف بی جواب

تو گرمی هوا/آتیش خیمه ها
اشکتو درمیاورد آقا این همه عذاب

◀️بند ۳

زنجیر به دستوپات بستس
از ته دل کشیدی آهی
آسمون سرخه مثل چشمات
دل شکسته بی پناهی

دلتو به درد اووردن
از تیغ زخم زبونا
الهی فدای تو شن
آقاجون همه جوونا

عذاب کشیدی تو/خوشی ندیدی تو
گریه میکنی از بلایی که اومد سرت

تو نیمه جونیو/بازم دلخونیو/
تواون فضای غم شکسته شدبالو پرت

• چهارشنبه
• 15
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 00:23
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

◾نوحه امام سجاد(ع)

◾بنداول
وارث دشت خونین تا که نقش زمین شد
از جفا در مدینه کشته‌ی زهر کین شد
زاده‌ی شاه عطشان
گشته زار و پریشان(۲)
سید الساجدین است(۳)

◾بنددوم
مرثیه خوان شده بر طفل ششماهه اصغر
هم به طفل سه ساله هم علمدار و اکبر
ناله از سینه دارد
خون ز دیده ببارد(۲)
سید الساجدین است(۳)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• سه شنبه
• 9
• مرداد
• 1403
• ساعت
• 07:57
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾ امام سجاد(ع)
◾ سه بار فرمود:
◾ الشام الشام الشام

امان از شام و از بزم شرابش
نموده عمه را چون شمع آبش
به روی نی سر ششماهه دیدم
فغان از اشک چشمان ربابش

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• سه شنبه
• 9
• مرداد
• 1403
• ساعت
• 15:50
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

شب به شب در زیرِ نورِ ماه با حالِ بکا
زار میزد بر سرِ سجاده یادِ کربلا

یاد عمه زینب(س) و بیتابی اش بر رویِ تل
"یا غیاث المستغیثین" گفت پیش از هر دعا

نان که می دید از گلویش خسته؛ برمیخواست آه
در کنار سفره جاری میشد اشکش بیهوا

چون پدر غرقِ عطش بود و گرسنه جان سپرد
سال ها حتی غذا میخورْد با حالِ عزا

خیره شد بر ظرفِ آب و سوخت فورا حنجرش
در وجودش داغِ بابا کرده بود آتش به پا

روز و شب ذکر مصیبت داشت! شد سردرد از
روضه ی هجده سری که رفت رویِ نیزه ها

زنده میشد در دلش داغِ علی اکبر(ع) مدام
هر چه می پوشید زین العابدین(ع) گریان؛ عبا

پیش چشمش بود و هر ثانیه میشد قاتلش
نیشخندِ حرمله(لع)، فریادِ شمرِ(لع) بی حیا

داغ دید و قامتش از غم خمید اما ندید
قدرِ یک وعده نمازِ عمه زینب(س) را قضا

در میانِ گریه ذکرِ بر لبش "الشام" بود
شام! آنجایی که میگفتند خیلی ناسزا!

• شنبه
• 12
• آبان
• 1403
• ساعت
• 12:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بنداول :
آتیش زدند خیمه ها رو قوم پلیدِ حرامی
تو خیمه ی آل طاها میسوزه تو تب امامی
مصلحت این بود که بیمار بشه تا زنده بمونه
پیام کرب و بلا و عاشورا زنده بمونه

مونده تو دلش غم ها
از اون ماتم عظما
از اون ساعتی که سر
رفت رو نیزه ی اعدا

مظلوم یا زین العابدین ...

بند دوم:
میگه به عمه بزار من برم نبین که مریضم
زینب میگه جز تو دیگه مردی نمونده عزیزم
غروب روز دهم بود خیمه ها رفتند به غارت
به جای تاج امامت پوشیدی رخت اسارت

بی سر رو زمین تن ها
خاکی سر و دامن ها
تو در غل و زنجیر و
دربند زینب و زن ها

مظلوم یا زین العابدین

بند سوم:
قافله ای که نداره به جز تو مردی به همراش
به عمد گذر دادن اونو از کوچه های پر اوباش
محله های یهود و سنگ و آتیش و مکافات
به عمد معطل شدید تو دروازه ی نحس ساعات

الشام امان از شامی
چشما همه هیز بودند
خاک بر دهنم اما
فکر یه کنیز بودند

مظلوم یا زین العابدین

• جمعه
• 20
• تیر
• 1404
• ساعت
• 12:18
• نوشته شده توسط
• علی صمدی