شهادت امام سجاد (ع)

می سوزه قلب زار من
به یاد داغ کربلا
برای غربت تو و
لبای خشک بچه ها

سخته برام
تحمل این همه درد
سخته برام
نباشه دورمون یه مرد
سخته برام
کسی بهت رحمی نکرد

با گریه مانوسم کارم غمه
دور عمه زینب نامحرمه

واویلا واویلا وا غربتا

توی دلم غمی به پاس
جلو چشام کرببلاس
همیشه گریه میکنم
روضه ی من توو قتله گاس

توو قتله گاه
یه عده پست میزدنت
توو قتله گاه
غرق به خون شد بدنت
توو قتله گاه
غارت شده پیرهنت

بابای مظلومم ای بی کفن
ای غریب مادر دور ازوطن

واویلا واویلا وا غربتا

دیدم غمارو باچشام
درنمیاد دیگه صدام
روسرمون آتیش وسنگ
میزدن از رو پشت بام

ناسزا بود
جای محبت و سلام
ناسزا بود
ورد لب مردم شام
ناسزا بود
قاتل ما توو یک کلام

وای ازشهرشام و قوم یهود
رقیه وسیلی روی کبود

واویلا واویلا وا غربتا

شاعران :علی بهرامی نیا،ابوذررییس میرزایی

• دوشنبه
• 8
• دی
• 1399
• ساعت
• 10:41
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

آقای ثواب گریه می کرد
با حال خراب گریه می کرد

از تیر سه شعبه یاد می کرد
با یاد رباب گریه می کرد

می زد سر زانویش مکرر
از دست طناب گریه می کرد

می گفت ز نا محرم و ناموس
از درد حجاب گریه می کرد

از درد جسارت و اسارت
با قلب کباب گریه می کرد

با یاد رقیه داد می زد
در موقع خواب گریه می کرد

با حالت منقلب که می گفت
از بزم شراب گریه می کرد

از تشنگی حسین می گفت
با دیدن آب گریه می کرد

زخمی شده صحن پلک هایش
ای جان دو عالمی فدایش...

• یکشنبه
• 28
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 15:01
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

نوخه حضرت سجاد
میسوزم، می نالم، در بستر، افتادم
حالم در، کربلا، آمده، در یادم
یا حسین، یا حسین، یا حسین، یا حسین ٢
______________________________
زهر کین، آتش زد، بر جسم و، بر جانم
می روم، آن دنیا، بر بابا، مهمانم
یا حسین....
________________________________
هر چه که، بشنیدید، کربلا، من دیدم
ناله ی، عمه را، بارها، بشنیدم
یا حسین...
________________________________
شش ماهه، برادر، لب تشنه، فدا شد
دستان، عمویم، از بدن، جدا شد
یاحسین...
_________________________________
فریاد، بیکسی، از بابا، بشنیدم
ناتوان، بودم و، بهر او، گرییدم
یا حسین...
__________________________________
بابایم، لب تشنه، زنده سر، بریدند
خواهر و، مادرش، از این غم، نالیدند
یا حسین..
________________________________
غروب، عاشورا، آتش بود و، غارت
قسمت، آل حق، شد دگر، اسارت
یا حسین.،..
_____________________________
وای از شام، وای از شام، آنهمه، جسارت
ویرانه، بر ما شد، در آنجا، عمارت
یا حسین....

شعر:اسماعیل تقوایی

• چهارشنبه
• 10
• مرداد
• 1403
• ساعت
• 16:05
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

مجلس بیستم
شهادت امام سجاد (ع)
روبم به مژه غبار درگاهت را
جویم بدوچشم چهره ی چون ماهت را
ای کاش که از خانه ی کعبه شنوم
آوای « انا بقیه اللهت» را
آنان که گل وصال تو می جویند
در سهله و جمکران تو را می-جویند
با ذکر قنوت در مصلای نماز
« عجل لولیک الفرج» می گویند
آقا جان ان شاء الله زودتر بیایی و ما هم در رکاب شما خدمت کنیم و جان خودمان را فدای شما کنیم؛ خوشا به حال آنان که می دانند یار توأند؛ اما وای به حال من بیچاره که حیران و سرگردانم.
مرحوم آیه الله سید حسین قاضی نقل می کردند: جمعی بودیم که به محضر بقیه الله رسیدیم؛ ایشان به ما نگاه کردند واز افراد تفقد می کردند. به من فرمودند: شما چه می خواهید

• جمعه
• 10
• آبان
• 1392
• ساعت
• 09:27
• نوشته شده توسط
• feiz

من از دیارِ غم و روزگار بارانم
من از اهالیِ اشک و تبار بارانم

کسی نمانده برایم غریب میمیرم
کسی نمانده بگویم چقدر دلگیرم

کسی نمانده بسوزم که عُقده وا گردد
کسی نمانده زِ قلبم غمی جدا گردد

قسم به سرخیِ چشمم به گرمیِ آهم
نرفته از نظرم خاطراتِ جانکاهم

چگونه با که بگویم غروب غمگین است
غمی که مانده به دوشم چقدر سنگین است

من اشکِ بی کَسیِ خیمه‌گاه را دیدم
میانِ خیمه ولی قتلگاه را دیدم

که ذوالجناح پُر از خون ولی سواری نیست
به جای جایِ تو غیرِ زخمِ کاری نیست

حرامیان همه بر گِردِ پیکرش بودند
تمام نیزه به دوشان پِیِ سرش بودند

به یک طرف به جگر شعله خواهرش می‌زد
به یک طرف به سر و سینه مادرش می‌زد

ص

• دوشنبه
• 24
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:11
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

هنوز تو گوشِشه
صداي بابا
از توي گودال ، آب آب آب

گريش ميگيره
تاكه ميبينه
بعد چهل سال ، آب آب آب

واسه همين دو قطره ، رباب ، دق مرگ شد
با گريه روضه ميخوند ، پاي ، گهواره
خون گريه كرد چهل سال ، آقام ، تا ميديد
لالا ميگه مادري ، برا ، شير خواره

واي ، واي ، واي ، بيچاره رباب

واي واي واي ، دلخونه آقام .....

موقع دفنِ
بابا حسينش
با گريه ميگفت ، واويلا

ديدن با گريه
گذاشت لباشو
به روي حلقومِ بابا

دق كرد تا ديد كه بابا ، رو خاك ، افتاده
حتي نداره انگـــشت و نه انگشتر
خواست از بني اسد تا ، يكم ، بوريا
از خونه ها بيارن ، برا ، اين پيكر

واي ، واي ، واي ، باباي غريب

واي واي واي ، دلخونه آقام.....

• جمعه
• 5
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:54
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

امشب اگر دل ما، غمدیدگان غمین است
در سوک ودرعزای، سیدساجدین است
مدینه شد کرب وبلا واویلا واویلا
مهدی بود صاحب عزا واویلا واویلا
خون گریه کن دل من،ازسوز غربت او
که سرنهد امام، باقر به تربت او
مدینه شد کرب وبلا واویلا واویلا
مهدی بود صاحب عزا واویلا واویلا
گذشت عمر پاکش، به گریه وناله
کسی که داشت در دل، حفتاد داغ لاله
مدینه شد کرب وبلا واویلا واویلا
مهدی بود صاحب عزا واویلا واویلا
آن کس که بعد بابا، امیر قافله بود
برگردن وبه پایش،آثار سلسله بود
مدینه شد کرب وبلا واویلا واویلا
مهدی بود صاحب عزا واویلا واویلا
مسموم زهرکین شد،آن رهبر عقیده
کسی که با قیامش،حماسه آفریده
مدینه شد کرب وبلا واویلا واویل

• چهارشنبه
• 11
• مهر
• 1397
• ساعت
• 10:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شب شادی شب غم گریه می کرد
به اندوهی دمادم گریه می کرد
کتاب عمر او تقویم روضه است
محرم تا محرم گریه می کرد

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 11:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مولانا یا زین العابدین...

مظلومِ شهرِ‌ پیغمبری
آیه سوره کوثری
از خوبانِ دو عالَم سَری
سَیّدی سَیّدی
آبروی همه عالَمین
بر زهرا ‌و حیدر نورِ عین
جانم یا علی بن الحسین
سَیّدی سَیّدی
مولانا یا زین العابدین...

ای بر نخل رسالت ثمر
چون عَمو گشتی پاره جگر
داغَت در سینه ها شعله وَر
سَیّدی سَیّدی
با زهر کینه گشتی شهید
چَشمت چه صحنه ها که ندید
پُشتت از بار غم ها خمید
سَیّدی سَیّدی
مولانا یا زین العابدین...

جا مانده داغِ نینوا
روضه خوانِ سرهای جدا
سرهای رفته بر نیزه ها
سَیّدی سَیّدی
شامیان‌ با شادی دف زدند
گِردِ آلِ علی صف زدند
سرها را دیدند و کف زدند
سَیّدی سَیّدی
مولانا یا زین العابدین...

• دوشنبه
• 11
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:37
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بند اول

ابرم و بارون میباره از تو چشام
روضه خونم روضه خونه کرببلام
خودم دیدم کاشکی نمیدیدم خدا
نشسته بود شمر روی سینهٔ بابام

خنجر و از غلاف کشید
تا که به حنجرش رسید
سرش رو از قفا برید

صدای ناله هاشو میشنیدم
به روی نی سر جداشو دیدم
تا قتلگاه همراهه عمه من هم
پای برهنه از رو خار دویدم

(واویلتا واویلتا واویلا)

بند دوم

فکر و خیال من شده کوفه و شام
یادم نمیره میزدن سنگ از رو بام
کاشکی میمردم نمیدیدم ای خدا
ماها رو بردن توی مجلس حرام

یادم نمیره طعنه ها
میزد یزید بی حیا
با چوب به لبهای بابا

همون لبی که میبوسید پیمبر
به صوت قرآنش چشا میشد تر
وقتی که خیزران میخورد شنیدم
نوای محزون غریب مادر

(و

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوم علی عترت (چهارم گل دین هستی)۲
نور دل ثارالله (زین العابدین هستی)۲
گلی از گلشن آل الله هستی
رهنورد ره ثارالله هستی
یا مهدی زهرا آجرک الله(۲)

از سوی خدا تاحشر خورشید ولایی تو
کعبه ی دل عالم باادن خدایی تو
بر گل فاطمه نور دو عینی
جان حیدر علی بن الحسینی
یا مهدی زهرا آجرک الله

از کینه ی دشمن ها تو از نفس افتادی
با زهر ستم مولا جان در ره دین دادی
ای که هستی تو خورشید مدینه
گردیده ای شهید ظلم و کینه
یا مهدی زهرا آجرک الله

جان داده ای درغربت با قدر رفیع مولا
قبر غریبت آقا درخاک بقیع مولا
در مدینه شدی تشییع جنازه
تشییع پدرت با نعل تازه
یا مهدی زهرا آجرک الله

در کرب وبلا بودی همراه پدر مولا
داغ

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 15:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در خیمه ماند و داغ دید و قسمتش تب شد
بعد از پدر پشت و پناهِ عمّه زینب(س) شد

آتش کشیدند و به غارت رفت هر چه بود
بسکه هجوم آورده؛ خیمه نامرتّب شد

روز دهم با رأس ِ بر نیزه به پایان یافت
قدّش خمید و روزگارش بعد از آن شب شد

در پیش چشمش یک نفر رفت و طناب آورد
حرف از اسارت آمد و صبرش لبالب شد

با دست بسته خیره شد بر ناقه! اشکش ریخت
در محضرش زانو زد و مَرکب مؤدّب شد

میدید عمّه در شلوغیِ سرِ بازار
با چادرش رو میگرفت و بد معذّب شد

هم داغ، هم بارِ امامت روی دوشش داشت
با خطبۂ جانانه اش ناجیِ مذهب شد

سی سال گریه کرد هر جا آب را می دید
تا که به «سیدّالبُکا» آقا ملقّب شد!

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 15:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا سیدالساجدین(ع)
من آن بیمار دشت پر بلایم
علی بن الحسین کربلایم

زعاشورای خونین تا به امروز
به درد جانگدازی مبتلایم

همه رفتند وتنها مانده ام من
همیشه خون به دل ازاین قضایم

خوراکم گریه بوده روز وشبها
برای گریه کن ها مقتدایم

هرآنکس خواست نقل روزخونین
به فهم آن برایش رهنمایم

منم وامانده از آن روز خونبار
به لحظه لحظه ی آن آشنایم

علی اکبرما غرق خون شد
هنوز از داغ اکبر در عزایم

دو دستان عمویم را بریدند
زهجرانش همیشه در نوایم

ببینم هر زمانی شیرخواره
به لعن حرمله لب می گشایم

کنارآب با کامی عطش دار
پدر گفتا رضا براین قضایم

چو دیدم پیکر بی رأس بابا
زسوز دل نمی آمد صدایم

کنون در بستر ودراحتضار

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 20:58
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

سر تا به پا لبریز آهم
بارونیه بازم نگاهم
من روضه خون قتلگاهم

ای وای خوب نشد هیچ موقع زخمای دلم
ای وای نزدیک چِل ساله که تو مقتلم
ای وای... ای وای

ای وای من خودم با دل از غصه هلاک
ای وای تن بی سر و گذاشتم توی خاک
ای وای... ای وای

این اشکی که توی چشامه
این دردی که دائم باهامه
خاطره های بَدِ شامه

ای وای مونسم این اشک توأمانمه
ای وای گریه هام برای عمه جانَمه
ای وای... ای وای

ای وای مگه یادم میره کوچه های شام
ای وای اون همه طعنه و اون بزم حرام
ای وای... ای وای

یه عمره سیرم از زمونه
با اینکه قلبم پُره خونه
دردام و هیشکی نمی دونه

ای وای شب و روزم همه با گریه گذشت
ای وای به لبم هیچ موقع خنده بر

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من چارمین سلاله ی پاک پیمبرم
زین العباد،مظهر الله اکبرم

زهر جفا نکشت مرا،می کشد مرا
هر صحنه ای که دیده دو چشم ز خون ترم

گریم به یاد واقعه ی کربلا مدام
آن خاطرات تلخ ز خاطر نمی برم

یادم نرفته ست که طفلی دم غروب
فریاد زد که عمه ببین سوخت معجرم

یک عمر گریه کرده ام از یاد کربلا
یک عمر سوخت قلب من از غارت حرم

من بین خیمه روی گلیمی به سوز تب
خولی رسید خنده کنان در برابرم

برد آن گلیم و من به زمین خوردم از ستم
ذکر لبم به خیمه شد ای وای مادرم

همچون پدر رخم به روی خاک تیره ماند
عمه در آن میانه فقط گشت یاورم

دیدم به چشم خویش که در پشت خیمه ها
بودند عده ای پی راس برادرم

ای وای من ز شام که دیدم به

• سه شنبه
• 26
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:21
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

بند اول

معروفم به گریه،مأنوسم با دعا
من زین العبادم،تب داره کربلا

از اونروز غمبار،گریونم چهل سال
با قلبی شرر بار،گریونم چهل سال

چهل سال،بی قرارم
میسوزه،قلب زارم
چهل سال،در عذابم
از چشام،خون میبارم

که دیدم،با یه خنجر
بریدن،از بابام سر
شنیدم،از تو گودال
صدای،غریب مادر

واویلا آه و واویلا

?بند دوم

معروفم به گریه،من کناره کعبه
میسوزم به یادِ،اون تیر سه شعبه

کار خنجر و کرد،وقتی که رها شد
شیرخواره پرید و،سر از تن جدا شد

چهل سال،بی قرارم
میسوزه،قلب زارم
چهل سال،در عذابم
از چشام،خون میبارم

که دیدم،پشت خیمه
خونی پیکر علی رو
و دیدم،روی نیزه
واویلا،سر علی رو

واویلا آه و واویلا

?بند سوم

معروف

• پنج شنبه
• 28
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نوحه شهادت امام سجاد(ع)
می نمایم ترک دنیا/می روم دیدار بابا2

(زهرکینی که دشمن مرا داد
درد چل ساله ام را شفا داد)2
یاحسین یا حسین یا حسین جان2
________________________
مانده از روز بلایم/شاهد کرببلایم

دیده ام قتل یاران دین را
دیده ام غرق در خون زمین را
یا حسین..
___________________________
سر بابایم جدا شد/با لب عطشان فدا شد

دفن کردم تن بی سرش را
دیده ام سرزنان خواهرش را
یا حسین...
______________________________
سالها اشکم روانست /هجرشان آتش به جانست
مانده در خاطرم حلق اصغر
بدنی پاره پاره ز اکبر
یا حسین...

شعر:اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 2
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:34
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

◾نوحه‌ی سینه‌زنی
◾امام سجاد(ع)

◾بنداول
اشکام تا میریزه
نم نم روی دامنم
با دستای بسته‌‌ام
برسینه میزنم
یاد....قاسم و عون و جعفرم
یاد....بوسه به زیر حنجرم
یاد....دست جدا و علقمه
یاد....جسم علی اکبرم
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)

◾بنددوم
در شام و کوفه
زخم و زبان بشنیدم
بر روی نیزه
راس پدر را دیدم
یاد... خیمه و اشکای رباب
یاد....ششماهه‌ی در پیچ و تاب
یاد ....سقای طفلان حسین
یاد....کرببلا و قحط آب
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)

◾بندسوم
سلاح من گریه‌هام
نفس نفس شمردم
میان شام و کوفه
مثل گلی پژمردم
یاد.....رقیه‌ی سه ساله‌ام
یاد....غنچه و یاس و لاله‌ام
یاد....مجلس و چوب خیزران
یاد....گریه و اشک و

• چهارشنبه
• 3
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:28
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

ای بی قرینه امامِ سجاد
ماهِ مدینه امامِ سجاد
ای،شمسِ عالمِین
نورِ هر دو عِین،دلبندِ حسین
یا امامِ سجاد...

تو شاهدِ سرهای جدایی
مرثیه خوانِ کرببلایی
تو،هستی روضه خوان
با چشم گریان،بر شاهِ عطشان
یا امامِ سجاد...

میانِ خیمه در آتشِ تب
روضه بخواند با عمه زینب
آه،روی نیزه ها،از غم هُوِیدا
شد سرِ بابا
یا امامِ سجاد...

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 18:31
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بگذارید برای پدرم گریه کنم
اشک تا هست به چشمان ترم گریه کنم

تشنه کشتند عزیزان مرا ، حق بدهید
تا که بر آب می افتد نظرم گریه کنم

پیش من وقت وضو طشت نیارید ،که من...
یاد طشت زر و رأس پدرم گریه کنم

یاد آن ضرب عمود و عمویم می افتم
تا گذارم روی سجاده سرم گریه کنم

حرفی از کشته شدن نیست،اسیری سخت است
بگذارید به داغ جگرم گریه کنم

غم خاکی شدن چادر زینب بس بود
به خدا تا به قیامت اگرم گریه کنم

خواهرم بسکه کتک خورد زناقه افتاد
به زمین خوردن این همسفرم گریه کنم

ما و بازارچه ی برده فروشان ،ای وای
تا به بازار می افتد گذرم گریه کنم

دست بسته به خدا روی گرفتن سخت است
به گرفتاری زن های حرم گریه کنم

وسط هلهله ها مادر اصغر میگفت
بگذارید برای پسرم گریه کنم

• سه شنبه
• 11
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 15:44
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

◾ذکر روضه‌ی
◾شهادت امام سجاد (ع)

جا مانده‌ی کرببلایم در مدینه
زخمیست از داغ پدر بر روی سینه
دیدم فغان و آه شاه بیقرینه
شد کشته در کرببلا از جور و کینه
بین داغدار لعل خشک اصغرم من
شاهدترین بر باغ یاس پرپرم من

من دیده‌ام غارتگران خیمه‌ها را
بشنیده‌ام واغربتای بچه‌ها را
نای نی خشکیده از جور و جفا را
شمر و سنان و خولی و نسل زنا را
با کعب نی بر لاله‌ها در باغ میزد
بر قلب زار عمه‌جانم داغ میزد

گودال را دیدم بدنها بیکفن بود
جسم شهیدان خداصدپاره تن بود
بابای مظلومم اگر دور از وطن بود
چون باغبان لاله‌های در چمن بود
سقا کنار علقمه بیدست و سر شد
زین داغ زهرا مادرم خونین جگر شد

اهل ولا اهل بکاء الشام الشام
این ظلم برما شد روا الشام الشام
نفرین بر این جور و جفا الشام الشام
کرببلا تا شد منا الشام الشام
بزم شراب و چوب و لعل خشک بابا
صاحب عزا در شام و کوفه گشته زهرا

• یکشنبه
• 23
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 21:13
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

گشته شهید ظلم و بیداد
از زهر کین امام سجاد
امشب به عالم،هر شیعه ناشاد
در سوگ و داغ،حضرت سجاد
آه و واویلا۲

عمری به هر دم گریه می کرد
یاد غم دیرینه می کرد
جانش ز غم ها،رسیده بر لب
یاد حسین و،غم های زینب
آه و واویلا۲

امشب شرر افتاده در کام
افتاده یاد کوفه و شام
هر جا که زد گام،او گشته ناکام
هر دم بگوید،امان از شام
آه و واویلا۲

با کاروان از ره رسیده
همراه سرهای بریده
خورده ز کینه،از مردم شام
بر سر بابا،سنگ از لب بام
آه و واویلا۲

او دیده با چشمان گریان
بزم شراب و چوب خزران
یزید می زد،بر لب و دندان
می زد به صورت،از گریه طفلان
آه و واویلا۲

• دوشنبه
• 19
• آبان
• 1399
• ساعت
• 11:35
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

يا فاطمه امشب مسلمانان غمين است
از سوز داغ مرگ زين العابدين است
در ماتم نور دو عين _ مولا على ابن الحسين
نالان و زاريم _ دل بى قراريم

رخت سيه پوشيده هر اهل تولّا
بزم عزا بر پاست در هر سو به مولا
جاريست از چشمان شيعه اشك حمرا
چون ماتم دلبند ختم المرسلين است
در ماتم نور دوعين _ مولا على ابن الحسين
نالان و زاريم _ دل بى قراريم

ماه محرّم بود امام پاك و معصوم
دشمن ورا با زهر كينه كرده مسموم
باعث هشام و يا وليد پست و ميشوم
از بهر هر دو نار دوزخ در كمين است
در ماتم نور دو عين _ مولا على ابن الحسين
نالان و زاريم _ دل بى قراريم

تنديس صبر و حلم و آزادى و حكمت
چارم امام امت داراى شوكت
پور حسين ابن على كان كرامت
مثل پدر قربان قرآن مبين است
در ماتم نور دو عين _ مولا على ابن الحسين
نالان و زاريم _ دل بى قراريم

در كربلا شد شاهد مرگ برادر
بند رسن در گردن و دستان خواهر
هنگام غارت ديد عترت زار و مضطر
اعدا محيط اندر يسار و در يمين است
در ماتم نور دو عين _ مولا على ابن الحسين
نالان و زاريم _ دل بى قراريم

زهرا ورا با زينبش چون ديد همدوش
درياى مهر و رأفتش افتاد در جوش
ز آنرو گرفت اندر بقيع او را در آغوش
در ماتم نور دو عين _ مولا على ابن الحسين
نالان و زاريم _ دل بى قراريم

افسوس قبرش رونق زائر ندارد
امّا چه غم مادر اگر در پيش دارد
حتماً احبّان را به مادر مى سپارد
هر چند هر دو يار كُلّ مؤمنين است
در ماتم نور دو عين _ مولا على ابن الحسين
نالان و زاريم _ دل بى قراريم

• دوشنبه
• 4
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 21:18
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بهترین چیزی که دارم از جهان..این گریه ست
مرهمِ قلبم به هرجا هر زمان این گریه ست

بعدِ عاشورا نمانده در وجودِ من ..قرار
آه تسکینِ دلِ بی خانمان..این گریه ست

صحنه هایی دیده ام روی شتر در راه شام
چاره ی فکرش یقیناً عاشقان این گریه ست

آب می بینم پُر از غم می شوم مانندِ رود
پس دوای عاجلِ تشنه لبان این گریه ست

دست ها زنجیر شد بر گردنم هم غل زدند
باعثِ آرامش از زخمِ زبان این گریه ست

هم سفر شد عمّه ام با شمرها!آه ای خدا
جای مردن چاره سازم بی امان این گریه ست

چادری پوسیده و چشمانِ هیزِ شامیان
اعتراضم در صفِ نامحرمان این گریه ست

حرفهای زشت شد ردّ و بدل،صبرم گسست
من سلاحم پیشِ قومِ بد دهان این گریه ست

رقصِ نیزه می کند با راسِ بابایم حسین
پاسخم با ظلمِ خولی و سنان این گریه ست

من امامِ ساجدینم خسته ام از روزگار
بهترین چیزی که دارم در جهان این گریه ست

• چهارشنبه
• 10
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 14:06
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

مُردم و زنده شدم صدبار در بینِ مسیر
دیدم از مردم چقدر آزار در بینِ مسیر

با غل و زنجیر در بالای ناقه..مضطرب
زخم ها خوردم من از اغیار در بینِ مسیر

در ‌کنارِ عمّه ام بردند این نامردمان
در میانِ کوچه و بازار در بینِ مسیر

از خود کرببلا تا شام اذیت کرده است
خنده های حرمله بسیار در بینِ مسیر

هم سفر شد دخترانِ فاطمی با شمرها
آسمان شد بر سرم آوار در بینِ مسیر

دست و پایم را به ناقه بسته بودند چون علی
دیده ام صد شعله در گلزار در بینِ مسیر

عمّه ام زینب چنان مادر بزرگم گشته بود
بود مابینِ در و دیوار در بینِ مسیر

چشم ها هیز و سخن هاشان تماماً ناروا
زجرها بردیم در انظار در بینِ مسیر

خارهایی رفت در پای رقیّه خواهرم
بی شباهت نیست بر مسمار در بینِ مسیر

من علی ابن الحسینم راوی کرببلا
مُردم و زنده شدم صدبار در بینِ مسیر

• چهارشنبه
• 10
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 14:07
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دیگه بریدم / هر چی شنیدید و من آخه دیدم
دیگه بریدم / من مردی ام که یه عمر آه کشیدم
دیگه بریدم / من داد عمه م رو توو شام شنیدم
ای وای از می - از کعب نی - وای از آزار
وای از اون شلوغی بازار

ای داد بیداد / آخه مگه میره این دردم از یاد
ای داد بیداد / از اون یهودیِ توو کوچه فریاد
ای داد بی داد / با سنگ سر بابام از نیزه افتاد
نیش و دشنام - سنگِ از بام - خاک و آذر
سوخت دل و عِمامه و معجر

• جمعه
• 26
• آبان
• 1402
• ساعت
• 14:41
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

نوحه شهادت امام سجاد(ع)
بیمار دشت، کرببلایم، بر درد هجران، من مبتلایم
بعد چهل سال، از آن مصیبت، لحظه ی مرگم، اندر نوایم
ابتا مظلوم، ابتا مظلوم، ابتا مظلوم، ابتا مظلوم٢
_________________________________
تا که می دیدم، طفل شش ماهه، می کردم یاد، علیِ اصغر
هرگه می دیدم، رعنا جوانی، گریان می کردم، یاد برادر
ابتا مظلوم....
_____________________________________
روز عاشورا، دیدم گلهای، باغ مصطفی، گردیده، پرپر
دیدم گرفته، در بغل عمه،پیکر بابا، پیکری بی سر
ابتا مظلوم....
_____________________________________
خیمه ها دیدم، آتش گرفته،ناتوان بودم، هنگام غارت
در غل وزنجیر،رو سوی کوفه، همره عمه، رفتم اسارت
ابتا مظلوم...
__________________________________
وای من از شام، از آن جسارت،بر رأس بابا، زنها وطفلان
رأس پدر دید،جان را فدا کرد،در آن خرابه، رقیه نالان
ابتا مظلوم

شعر:اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 7
• مرداد
• 1403
• ساعت
• 19:38
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

من آن گلم که خفته به خون باغبان من
نه گل نه غنچه مانده به باغ خزان من
مرغ بهشت وحی ام و از جور روزگار
ویرانه های شام شده آشیان من
هفتاد داغ دارم و در سوز آفتاب
هجده سر بریده بود سایبان من
زنهای شام خنده به ناموس من زدند
این بود احترام من و خاندان من
زنجیرها به زخم تن من گریستند
دشمن نکرد رحم به اشک روان من
گردید نقش خاک زسنگ یهودیان
از نوک نی سر پدر مهربان من
شام بلا و طشت طلا وسر حسین
گردید قاتل پدرم میزبان من
من اشک ریختم زبصر او شراب ریخت
با آنکه بود آیه کوثر به شأن من
من ناله می زدم زدل او چوب خیزران
من تن به مرگ دادم او سوخت جان من
«میثم» خدا جزات دهد در عزای ما
کز نظم تو عیان شده سوز نها

• یکشنبه
• 26
• آبان
• 1392
• ساعت
• 11:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

شب‌های غربت تو گذشت و سحر نداشت
حتی سحر غم از دل تو دست برنداشت
در حیـرتم کـه سلسله آهنین مگـر
جایی ز زخم گردن تو خوب‌تر نداشت
زخم تن تو را همه دیدند و هیچکس
غیر از خدا ز زخم درونت خبر نداشت
دنیا چه کرد با تو که هجده عزیز تو
تن‌هایشان به روی زمین بود، سر نداشت
سنگت زدند بـر سر بازارهای شام
با آنکه جز تو یوسف زهرا پسر نداشت
هجـده سـر بریـده برایت گریستند
آهت هنوز در دل دشمن اثر نداشت
سوزم بر آن عزیز که در آفتاب سوخت
یک سایبان به جز سرِ پاکِ پدر داشت
حـال تـو بـود در دل گـودال قتلگاه
چون بسملی که بال زد و بال و پر نداشت
مهمـان شـام بـودی و بهر تو میزبان
جز گوشة خرابه مکانی دگر نداشت
سوز شما به س

• دوشنبه
• 27
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

طایر وحی ام و گردیده جدا بال و پرم
زخم ها مانده ز هر زخم زبان بر جگرم
منم آن یار سفر کرده که تا شام بود
سر پاک شهدا بر سر نی هم سفرم
مردم شام نخندید که بر نوک سنان
می کند گریه برایم سر پاک پدرم
سنگ هایی که به فرقم ز ره کینه زدید
گریه کردند به حال من و بر زخم سرم
پدرم کشته شد اینک بگذارید از شام
عمه و خواهر خود را به مدینه ببرم
خار و خاشاک و کف و کعب نی و سنگ بس است
نزنید این همه لبخند به زخم جگرم
سر بابا به سر نیزه و من گام به گام
با سر و قاتل و با عمۀ خود رهسپرم
دل شب نافله می خوانم و در حال نماز
سر نورانی باباست چراغ سحرم
با وجودی که عدو بر سر من آتش ریخت
شسته شد حلقۀ زنجیر ز اشک بصرم
همه جا

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:04
• نوشته شده توسط
• یحیی