شهادت امام سجاد (ع)

ای تمـام آفـرینش تشنـة اشک شبت
وی خدا و خلق او مشتاق یارب یاربت
ای مسیحای دعا در هـر نفس، لعل لبت
سینه‌های سوخته یک شعله از تاب و تبت
باب حاجت باب رحمت باب ایمان باب دین
قـطب عرفان، سیّـدسجّـاد، زین‌العابدین
****
ای مزار بی‌چراغت نور چشم و چشم نور
ای منـاجات شبـت آل محمّـد را زبـور
سجده‌گاهت در عبادت طور نور و نور طور
چشم ظلمت از تو و روی منیرت دور دور
حـاجت خلـق جهـان در آستانت ریخته
وحی ساعد در سماوات از دهانت ریخته
آفتابـا مـاهتاب از جـلوه رویـت خجل
طوبی از قد، جنت از رخ، لاله از بویت خجل
پادشاهـان از گدایـانِ سـرِ کویت خجل
حلقه‌های سلسله از دست و بازویت خجل
نیست تنها دوستان را دست بـر دامـ

• دوشنبه
• 27
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

مانده بر دوش زمین ، رنج مسیر سفرت
آسمان هم شده با گریه ی خود نوحه گرت
سفر کوفه و دروازه ی ساعات و حلب..
چه سفرها... چه سفرها که نکرده ست سرت!
مجلس شام و تنور و طبق و تشت طلا..
چند تابوت ..که افتاده به آنها گذرت؟
کوهی از درد :سراسیمه دوان است پی ات
رودی از ناله سرازیر شده پشت سرت
راه افتاده به تشییع سرت، شهر به شهر
پابه پای تو نسیمی که شده همسفرت
می روی...بر دل گلهای جهان خواهد ماند
داغ هفتاد و دو پروانه ی بی بال و پرت
...
آه دریا ! چه گذشته ست به روزت که چنین
مانده بر دوش زمین رنج مسیر سفرت؟

شاعر : مریم سقلاطونی

• دوشنبه
• 27
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

حکم از بالا برایم آمده تب داشتن
کاسه ی چشمی پر و اشک لبالب داشتن
مصحفی دارم ورق ها دل٬ زبانم هم قلم
اشک من جاری ست از باب مرکّب داشتن
روضه و اشک است کارم روز و شب در کاروان
روضه ها را روز دیدن اشک را شب داشتن
پای دل تاول زد اما می دوم دنبال او
در خیالم هم ندارم فکر مرکب داشتن
سهم هر کس در میان کربلا تقسیم شد
سهم من از کربلا این است٬ زینب داشتن
خاک صحرا می شود سجاده ام وقت نماز
دانه دانه اشک ها تسبیح این راز و نیاز
دوری این راه ترتیب نمازم را شکست
که شکستن پشتش از اندوه و درد ما شکست
ما راَیت و فی البلا الا جمیلا گفته ایم
یک جهان حرف است از پیروزی ما تا شکست
سر شکستن ارث فامیلی ما از کوفه است
ز

• پنج شنبه
• 30
• آبان
• 1392
• ساعت
• 13:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

سبک: خرابه روشن شد
تو شام پر غصه دستام که می‌لرزید
گفتم که کاش مادر. منو نمی زایید
روضه ی الشام الشام نشسته بود رو لبهام
شبیه بارون می ریخت ستاره های چشمام
موی سرم سوخته بود و بال و پرم سوخته بود و
تو شعله ی زخم زبون وای جگرم سوخته بود
زنجیر رو شونه هام بود و رو نیزه ها بابام بود و
بدتر از این عزا رو دل غصه ی خواهرام بود و
ای خدا این حق بچه های مرتضی نبود
ای خدا مقصد ما که شام پر بلا نبود
ای خدا سهم بابام ز کوفه بوریا نبود
واویلا واویلتا واویلتا واویلتا
چشمای بارونیم با غصه مانوسه
مشکلترین روضه روضه ی ناموسه
چشمای ناپاک بود و بچه های پیغمبر
اون همه بغض و کینه فقط ز نام حیدر
نگم چی شد شام بلا م

• شنبه
• 2
• آذر
• 1392
• ساعت
• 12:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

سبک: وتر الموتور
عمرم سر شد، غرق در گریه کار من هر شب، تا سحر گریه
همه ی سالم محرم همه جا کربلاست
به پیش چشمام همیشه سر رو نیزه هاست
ای خدا هشام تو ماه حرام منو می کشه شبیه بابام
وای
غم‌های من ، قدر یک دریاست شریک غمهام، زینب کبراست
مثل یک پروانه زینب دور من پر می زد
پر و بالش سوخته بود و به روی سر می زد
همه هستشو دست غم سپرد صد دفعه به جام تازیانه خورد
وای
مردم شام، بد دهن بودند همه اهل طعنه زدن بودند
بی حیا گفت ناسزا به ساحت مادرم
به پیش چشمای من زد تو گوش خواهرم
دست خسته ام بین یک طناب آتیشم می زد ناله ی رباب
وای

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• شنبه
• 2
• آذر
• 1392
• ساعت
• 12:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

روی گردنم مونده رد زنجیر شدم من پیر خدا بعد از اسارت.
در بزم شراب مردم هزار بار از هجوم اون همه ظلم و جسارت.
صدقه دادن اعدا به فرزندان زهرا یه تیکه نون و خرما
حسین سالار زینب
3
توی کوچه ها با دستای بسته مارو بردن با پیرهن های پاره.
سنگ میزدن و جار میزدن مردم شریک باشین که اجرش حد نداره
ماهارو مردم شام زدن با سنگ رو هربام زمین خورد راس بابام
حسین سالار زینب
3
در خاطرم هست داغ علی اصغر که لبهاشو بهم می زد چو ماهی
عصرعاشورا سینش شدش پر شیر رباب اما نداشت فایده الهی
میگفت با قلب مضطر بالای قبر اصغر لالالالایی مادر
بخواب اصغرم لالایی اصغرم لالایی لالایی اصغر

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

دوباره باز سینه ها غم نصیبه نوحه نوشته روی هر کتیبه
عقده قلب شیعه ها همینه سرزمین مادریمون غریبه
تو مدینه نمی‌بینم هیات تو بین دلم موج میزنه تلاطم غربت تو
روم نمیشه چطور باید نیگا کنم به‌ صحنی که نداری و به بقعه خلوت تو
السلام علی پیمبر کربلا
امام اشک و دعا پسر زمزم و منا
تو مدینه کجا باید ببارم سر روی چه بیرقی من بذارم
به یاد سجده های تو آقا جون پای در بقیع سجده میارم
من بمیرم نداری یک سنگ مزار صحن و سرای تو شده آقا پر از گرد و غبار
اون روزی که حریم تو ساخته میشه یه گوشه ای پایین پا برای من کنار بذار
السلام علی همسفر روضه ها.
غریب شام بلا جانشین خون خدا
یه بار شدم آقا مجاور تو شبیه یک مرغ مها

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب دلم از خانه ی تن آزاد است

از برکت الطاف شما آباد است

آقای غـریـب کـربـلا ادرکنی

جاری به لبم واژه ی یا سجاد است

"شاعر: محسن زعفرانیه"

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1392
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• علي احمدي

با غل جامعه در هم بفشارید تنم را
هدف سنگ نمائید ز هر سو بدنم را
می‌توان پوست برید از تن رنجور من امّا
نتوان دوخت ز گفتار حقایق دهنم را
لالۀ گلبن مولای جوانان بهشتم
خاک ویرانه‌سرا کرده خزان یاسمنم را
نیزه و کعب نی و سنگ جفا بود جوابم
سر بازار شنیدند چو مردم سخنم را
راز مظلومیم آن روز شود بر همه ظاهر
که پس از مرگ برآرند ز تن پیرهنم را
هدفم نشر پیام پدرم بود در این ره
که عدو کرد هدف دست و سر و پا و تنم را
به همه خلق بگوئید که با پیکر عریان
بوریائی کفن آمد پدر بی، کفنم را
نظم «میثم» همه جوئید و به هر بیت بخوانید
قِصّۀ غُصّه و اندوه و ملال و محنم را

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلش را داغ و غم بیت الحزن کرد
وجودش را پر از رنج و محن کرد
نمی دانم چگــونه با چـه حالی
تن صـد چــاک بابا را کفن کرد
***
ز اشک داغ چشمان ترم سوخت
نه تنها چشم، از پا تا سرم سوخت
کنــار جسـم صـد چاک تو بابا
دلم آتش گرفت و پیکرم سوخت

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

آیه های نور حک گردیده بر پیشانیش
مهر و مه ماتند در آئینۀ حیرانیش
رو به سوی قبله می افتاد چون سجاده ای
آنکه محراب دعا زد بوسه بر پیشانیش
از شرار عشق و شیدائی ز بس آتش گرفت
اشک گل انداخت بر رخسارۀ قرآنیش
می تراوید از وجودش عطر اخلاص و یقین
سید سجاد شد از سجدۀ طولانیش
صف به صف در آسمان قدوسیان صف می زدند
بسکه دیدن داشت اشک و حالت روحانیش
در منای عشق و ایثار و وفا روز ازل
با ذبیح خویش ابراهیم شد قربانیش
مصحف او را زبور آل یاسین خوانده اند
عارفان را فیض بخشد مصحف عرفانیش
مصف پاکش شقایق پوش شد زانفاس او
جلوه کرده در همین گلزار گل افشانیش
شاهد عشق و شهید زندۀ کرببلاست
شاهدانِ غرقِ در خون و شهید ارزان

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلی آواره آوردم کنارت
کنار آستان پر غبارت
نگاهی کن که باشد قلب من هم
یکی از یا کریمان مزارت
***
فرات خون شده چشم تو سی سال
میان روضه ها می رفتی از حال
دل تو هروله می کرد یک عمر
میان خیمه گاه و تلّ و گودال

شاعر : یوسف رحیمی

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

رخسار یاس و سیلی دست خزان کجا
قدّ کمان و قامت سرو روان کجا
آل رسول و شام غم و مجلس یزید
بزم شراب و رأس امام زمان کجا
ای کاش می شکست قلم تا نمی نوشت
قرآن کجا و طشت زر و خیزران کجا
خیزید ای ذُراری زهرا ندا دهید
زینب کجا و مجلس نامحرمان کجا
در مجلس یزید نپرسید یک نفر
هفتاد داغ و این همه زخم زبان کجا
گیرم نبود سبط رسول خدا حسین
چوب جفا کجا و لب میهمان کجا
حورا کجا و دوزخیان آه وای من
بازوی ده فرشته و یک ریسمان کجا
از زخم های سیّد سجّاد بشنوید
زنجیر خصم و پیکر جان جهان کجا
ای اهلبیت گر نگشایید باب لطف
ما رو بَریم از در این آستان کجا
فیض از شماست و رنه بدان کثرت گناه
"میثم" کجا و این همه سوز بیان کج

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

نور تابد به فلک از در کاشانۀ ما
گنج عشق است نهان در دل ویرانۀ ما
ما دل خویش نبستیم بر این عالم خاک
عالم قدس بود منزل و کاشانۀ ما
زمزم و سعی و صفا و حجر از ماست اگر
کعبه گردد همه دم دور حرمخانۀ ما
گر که اعجاز کند با ید بیضا موسی
در ازل باده زده از میِ میخانۀ ما
ما از آن سوختگانیم که از آتش غم
هیچ پروا ننماید پر پروانۀ ما
گر به شمشیر غم دوست سر خویش دهیم
در ره دوست بود همت مردانۀ ما
به شهادت به اسارت سوی منزل ببریم
این امانت که سپردند روی شانۀ ما
با خبر باش نخندی تو به اولاد رسول
کار صد تیغ کند نالۀ مستانۀ ما
نَهَراسیم ز شمشیر و ز زنجیر ستم
که پر از شهد شهادت شده پیمانۀ ما
گر که دلسوختۀ ماست «وف

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیدم به چشم خویش غمی ناشنیده را
در یک غروب سرخ بلای عدیده را
با ناله ام زمین زمان گریه می کتد
از مادر ارث برده ام این اشک دیده را
من با همین لبان خودم نیمه های شب
بوسه زدم گلوی بریده بریده را
یعقوبم و بدست خودم بین بوریا
چیدم به گریه یوسف پیکر دریده را
یادم نمی رود که چگونه مقابلم
بستند دست عمۀ قامت خمیده را
یادم نمی رود سر شب لحظۀ فرار
فریادهای دختر گیسو کشیده را
هنگام جابه جائی سر روی نیزه ها
دیدم شکاف هنجر و خون چکیده را
لعنت به آنکه مرکب خود نعل تازه زد
دیدم سپاه روی بدن ها دویده را
یک تار موی عمۀ ما را کسی ندید
پوشانده بود نور حسین این حمیده را
بزم شراب و تشت طلا جای خود ولی
خون کرده صحنه

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

سید الباکینم و در عشق غوغا می کنم
زنده در شهر مدینه یاد زهرا می کنم
من چهل سال است هر لحظه به یاد کربلا
از غم هر روضه ای گریه مجزّا می کنم
پای هر برگ صحیفه نه ، که روضه نامه ام
با سر انگشتی ز خونِ دیده امضا می کنم
رازق الطفل الصغیر و راحم الشیخ الکبیر
با مناجات سحر این روضه افشا می کنم
آب رنگ خون بگیرد تا که هنگام وضو
یادی از زخم لبانِ خشک بابا می کنم
می سپارم بر همه تا نشود ام البنین
صحبت از ضرب عمود و فرق سقا می کنم
تا ببینم بین باغی لاله پرپر می کنند
بی مهابا یاد جسم اربا رابا می کنم
با سئوالی پر کنایه وقت ذبح گوسفند
در دلِ درد آشنا طرح معما می کنم
چون که بابای مرا لب تشنه ذبحش کرده اند
بر

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

آیینه زاده ام که اسیر سلاسلم
هجده ستاره بر سر نیزه مقابلم
ما را زدند مثل اسیران خارجی
دارم هزار راز نگفته در این دلم
چشم همه به سمت زنان یا به نیزه هاست
غمگین ترین سوارۀ مجروح محملم
آتش گرفت گوشۀ عمامه ام ولی
زخم زبان به شعله کشیده است حاصلم
مایی که باغ های جنان زیر پای ماست
حالا شده خرابۀ این شهر منزلم
داغ رقیه پیر نمود اهل بیت را
خون لخته های کنج لبش گشته قاتلم

شاعر : وحید قاسمی

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای سهل در این کوچه ها بال و پرم سوخت
از سوز درد تازیانه پیکرم سوخت
از بسکه خاکستر به رویم ریخت دشمن
عمامه را بردار که موی سرم سوخت
در خاطر من هست که دیروز طفلی
فریاد می زد عمه جانم معجرم سوخت!
شام غریبان لحظه های سخت ما بود
در بین آتش جا نماز مادرم سوخت
آن لحظه که بی بی رباب از عمق جان گفت:
زینب بیا که جامه های اصغرم سوخت
بر نیزه شاه تشنه کامان تشنه لب بود
با دیدن زخم گلویش حنجرم سوخت
وقتی که از نیزه سر شش ماهه افتاد
قلب رباب و عمه ها و خواهرم سوخت
در راه از بس که رقیه بر زمین خورد
از سوز گریه دیده های اکبرم سوخت
بدتر از این ها تا که سیلی بر رخش خورد
ناگاه دیدم ساقی آب آورم سوخت
در پیش چشم مرد

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

گذشت عمر و غم بی حساب دیدم من
ز دست دشمن جانی عذاب دیدم من
به یاد تشنگی اهل خیمه افتادم
هر آن زمان که به چشم خود آب دیدم من
عطش ز بسکه توانم ربوده بود آنجا
تمام کرببلا را سراب دیدم من
میان شعله آتش به عصر روز دهم
خیام را همه در التهاب دیدم من
ز خون پیکر صدپاره علی اکبر
محاسن پدرم را خضاب دیدم من
ز قتل باب خود آگه شدم چو زینب را
به حال واهمه و اضطراب دیدم من
علی به مردم کوفه هر آنچه خوبی کرد
به ظلم و کینه از آنها جواب دیدم من
خدا گواست که از خاطرم نرفته هنوز
هر آنچه را که به شام خراب دیدم من
به حال مادر او سوخت قلبم آن دم که
به نیزه ها سر طفل رباب دیدم من
ز گریه های رقیه سوال کردم گفت:
کنون سر

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

حکم از بالا برایم آمده تب داشتن
کاسه ی چشمی پر و اشک لبالب داشتن
مصحفی دارم ورق ها دل٬ زبانم هم قلم
اشک من جاری ست از باب مرکّب داشتن
روضه و اشک است کارم روز و شب در کاروان
روضه ها را روز دیدن اشک را شب داشتن
پای دل تاول زد اما می دوم دنبال او
در خیالم هم ندارم فکر مرکب داشتن
سهم هر کس در میان کربلا تقسیم شد
سهم من از کربلا این است٬ زینب داشتن
خاک صحرا می شود سجاده ام وقت نماز
دانه دانه اشک ها تسبیح این راز و نیاز
دوری این راه ترتیب نمازم را شکست
که شکستن پشتش از اندوه و درد ما شکست
ما راَیت و فی البلا الا جمیلا گفته ایم
یک جهان حرف است از پیروزی ما تا شکست
سر شکستن ارث فامیلی ما از کوفه است
ز

• شنبه
• 19
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

مرا می‌ شناسی بقیعم
منم قبله گاه غریبان
مرا می شناسی بقیعم
که با اشک و آهم چراغان
چه شبها که بی روضه مَردم
در آغوش من گریه کردند
به صادق به باقر به سجاد
به یاد حسن گریه کردند
غم غربت من، رسیده به افلاک
که ارکان ارض است، در این تربت پاک
واویلا، واغربتا
بقیعم که پر کرده عمری
غم فاطمه خلوتم را
زپنهانی قبر زهرا
بخوان قصه ی غربتم را
گهی بر مزار امامان
گهی نزد ام البنینم
من آن تربت ساده هستم
که با عرشیان همنشینم
شده زائر من هزاران کبوتر
شده همدم من مزار پیمبر
واویلا، واغربتا
پُر از ماتم فاطمیه
پُر از داغ پیغمبرم من
پُر از روضه های نخوانده
پُر از غربت حیدرم من
پریشانم از منع گریه
پریشانم از منع ماتم

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1393
• ساعت
• 13:15
• نوشته شده توسط
• علی

هواهوای دعا و هوای سجاده
نشسته ام بنویسم برای سجاده
به احترام قنوت شب امام دعا
نصیبمان شده فیض دعای سجاده
هزارکوه غم و غصه ام ولی امشب
دوا نوشته برایم خدای سجاده
هرآنچه دارم از این سفره کرم دارم
تمام دار و ندارم فدای سجاده
یقین کند که نصیبش اجابت محض است

کسی که مانده همیشه به پای سجاده

عروج سجده ی ما لطف تربت اعلاست
انیس ما شده کرببلای سجاده
صحیفه ای که تو داری صحیفه ی نور است
کسی که با تو نباشد همیشه منفور است
سرم فدای شکوه مدام سروری ات
دل من و کرم بیشمار دلبری ات
نفس بزن که دعایی کنی برای دلم
بخوان دعا به همان صوت و لحن حیدری ات
به لطف فاطمه (س) روی تنم چه خوش جلوه ست
عزیز فاطمه (س) روح ل

• شنبه
• 26
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

امام ساجدینم ـــ زینت عابدینم
به غم های بابا ـــ اسیرم
اشک هجران روی چشمام
شکوه دارم از شهر شام
من از کوفه بیزارم ـــ به درد غم بیمارم
ز دیده خون می بارم
علی بن الحسینم(4)

به یاد اشک بابا ــ کنار دست سقا
دلم غرق خونه ـــ همیشه
بر سینه پر آلاله
مانده داغ یک سه ساله
من از دنیا سیرم ـــ شفایم را می گیرم
از این غصه می میرم
علی بن الحسینم(4)

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 30
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:53
• نوشته شده توسط
• محمد

من دیده ام رخساره ی یک حاجی شش ماهه را
بوسیده ام من گونه ی مهتاب در گهواره را
من دیده ام بی تابی اصغر در آغوش رباب
تیری که بنشست آخرین لحظه بروی جسم آب
من دیده ام رقص علم در دست تندیس وفا
من هم عمو را العطش گفتم کنار بچه ها
چشمان ما شد خیره تا برگردد او از علقمه
اما نمی دانم چرا شد در علقمه همهمه
آمد به گوش بچه ها صوت اخا ادرک اخاک
زینب صدا زد وای من سقا فتاده روی خاک
من دیده ام هم آتش و هم غارت گهواره را
من در بیابان دیده ام سه ساله ی آواره را
من دشت لاله دیده ام داغ سه ساله دیده ام
بر روی ماه دختری از اشک هاله دیده ام

شاعر : علی محلاتی

• چهارشنبه
• 30
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:55
• نوشته شده توسط
• محمد

لب خشک بابا، هنوز رو به رومه
هنوز بغض گریه، میون گلومه
هنوز ناله دارم، از اون دشت و صحرا
عزیزامو کشتند، پیش چشم زهرا
بابای غریبم(4)
پر از خون چشمام، روی سجاده ی غم
حسینیه ی دل، شده غرق ماتم
به یاد رباب و، علیّ صغیرش
که جای کمی آب، عدو داده تیرش
بابای غریبم(4)
به یاد سری که، رو نیزه می سوزه
چشاشو به چای، سه ساله می دوزه
من از شمر ملعون، هنوز ناله داره
در این سینه باغی، پر از لاله دارم
بابای غریبم(4)

شاعر : علی محلاتی

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 30
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• محمد

ای وای
بااین چشای تارم
بااین
حال و روز غمبارم
ای وای
چهل ساله می بارم
یادمه هنوز داغ کربلا
خزون غم و باغ کربلا
اگه غرق غم می نالم هنوز
مرثیه خون گودالم هنوز

یادم
نمی ره داغ دشنام
سنگ و
خاکستر از روی بام
یادم
نمی ره کوفه و شام
چشم من توی موج خون نشست
وقتی پهلوی سه ساله شکست
به روی لبم آه غربته
غصه های من از جسارته

شاعر : اسماعیل شبرنگ

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 30
• مهر
• 1393
• ساعت
• 20:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آسمان را به خاک می آری
با همان جذبه های عرفانی
ولی از یاد می بری خود را
دم به دم در شکوه ربانی
با خودت یک سحر ببر ما را
تا تجلی روشن ذاتت
دلمان را تو آسمانی کن
با پر و بالی از مناجاتت
تربت کربلاست تسبیحت
همدم ندبه هات سجاده
بیقرار است گریه هایت را
که بیفتد به پات سجاده
غربتت را کسی نمی فهمد
چشم هایت چقدر پر ابر است
آیه آیه صحیفه ات ماتم
جبرئیل نگاه تو صبر است
شده این خاک گریه پوش اقا
مثل چشمت صحیفه باران
صبح تا شب شکسته می گویی
السلام علیک یا عطشان
غم به قلبت دخیل می بندد
چشم های تو با خوشی قهر است
تشنگی بر لبان تو جاری
آب دیگر برای تو زهر است
کربلا در نگات جاری بود
روضه می خواند چشم تو سی سال

• پنج شنبه
• 1
• آبان
• 1393
• ساعت
• 13:05
• نوشته شده توسط
• علی

چه داغها که ندیدم چه رنجها نکشیدم
میان بستر بیماریم به گریه تپیدم
توان نبود به پیکر روم به یاری بابا
دمی که داد غریبی زسوی او بشنیدم
چه سخت بود شنیدم صدای ناله عمه
در آن زمان که جدا گشنت راس باب شهیدم
ز ناتوانی خود در زمان حمله به خیمه
عرق شدم،زخجالت به روی خاک چکیدم
به شام روز دهم در میان خیمه ی سوزان
نماز خوف بخواندم زخوف خصم پلیدم
به روی ناقه عریان فتاده در غل وزتجیر
نخست طعم اسارت ،به عمر خویش چشیدم
چه روزهای تباهی به شام قسمت ما شد
که من زمانه سختی چو آن زمانه ندیدم
هر آنچه سختی دوران هر آنچه آمده بر سر
چو بوده در ره یزدان به جان خویش خریدم

شاعر : اسماعیل تقوایی

• جمعه
• 7
• آذر
• 1393
• ساعت
• 19:47
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

با عمه اش به پای حسین گریه میکند
در سجده هم برای حسین گریه میکند
سجاد آل عشق و امام بکاست او
هر لحظه در هوای حسین گریه می کند
هشتاد درصد از لحظات غمش شده
وقف حسین و جای حسین گریه می کند
با خاطرات نیزه و سر لطمه می زند
با یاد آن عبای حسین گریه می کند

ای ریز ریز من چه قدر مختصر شدی
تو قصه های چشم منی، غصه سر شدی

یعقوب اگر به جای من زار و خسته بود
یعقوب اگر به جای من دلشکسته بود
یعقوب اگر نظاره به گودال کرده بود
بار سفر به سوی خداوند بسته بود
بابای من به زیر سم اسب رفته بود
اعضای اطهرش ز مفاصل گسسته بود
کشتی اسرعی که مسیر نجات بود
پهلو شکسته غمزده در خون نشسته بود

آنقدر نیزه خورد که چشمش سپید

• جمعه
• 7
• آذر
• 1393
• ساعت
• 19:49
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

زین العباد ای امام عزادار

با اشک تو کربلا مانده بیدار

یاد شهیدان دشت بلایی ، هر جا همیشه به کوچه به بازار

آه ، تویی همسفر با اسیران

آه ، تویی فاتح شام ویران

ای حسین جان

******

در کربلا جسم صد پاره دیدی

در کوفه طعم اسارت چشیدی

خسته ز شام و ز شامی ز بسکه ، زخم زبان و کنایه شنیدی

آه ، امان از دل خون طفلان

آه ، امان از لب و چوب و دندان

ای حسین جان

دانلود سبک

• یکشنبه
• 12
• مهر
• 1394
• ساعت
• 13:31
• نوشته شده توسط
• حمید