شهادت امام سجاد (ع)

دیدم به چشم خویش غمی ناشنیده را
در یک غروب سرخ بلای عدیده را
با ناله ام زمین زمان گریه می کتد
از مادر ارث برده ام این اشک دیده را
من با همین لبان خودم نیمه های شب
بوسه زدم گلوی بریده بریده را
یعقوبم و بدست خودم بین بوریا
چیدم به گریه یوسف پیکر دریده را
یادم نمی رود که چگونه مقابلم
بستند دست عمۀ قامت خمیده را
یادم نمی رود سر شب لحظۀ فرار
فریادهای دختر گیسو کشیده را
هنگام جابه جائی سر روی نیزه ها
دیدم شکاف هنجر و خون چکیده را
لعنت به آنکه مرکب خود نعل تازه زد
دیدم سپاه روی بدن ها دویده را
یک تار موی عمۀ ما را کسی ندید
پوشانده بود نور حسین این حمیده را
بزم شراب و تشت طلا جای خود ولی
خون کرده صحنه

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

سید الباکینم و در عشق غوغا می کنم
زنده در شهر مدینه یاد زهرا می کنم
من چهل سال است هر لحظه به یاد کربلا
از غم هر روضه ای گریه مجزّا می کنم
پای هر برگ صحیفه نه ، که روضه نامه ام
با سر انگشتی ز خونِ دیده امضا می کنم
رازق الطفل الصغیر و راحم الشیخ الکبیر
با مناجات سحر این روضه افشا می کنم
آب رنگ خون بگیرد تا که هنگام وضو
یادی از زخم لبانِ خشک بابا می کنم
می سپارم بر همه تا نشود ام البنین
صحبت از ضرب عمود و فرق سقا می کنم
تا ببینم بین باغی لاله پرپر می کنند
بی مهابا یاد جسم اربا رابا می کنم
با سئوالی پر کنایه وقت ذبح گوسفند
در دلِ درد آشنا طرح معما می کنم
چون که بابای مرا لب تشنه ذبحش کرده اند
بر

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

آیینه زاده ام که اسیر سلاسلم
هجده ستاره بر سر نیزه مقابلم
ما را زدند مثل اسیران خارجی
دارم هزار راز نگفته در این دلم
چشم همه به سمت زنان یا به نیزه هاست
غمگین ترین سوارۀ مجروح محملم
آتش گرفت گوشۀ عمامه ام ولی
زخم زبان به شعله کشیده است حاصلم
مایی که باغ های جنان زیر پای ماست
حالا شده خرابۀ این شهر منزلم
داغ رقیه پیر نمود اهل بیت را
خون لخته های کنج لبش گشته قاتلم

شاعر : وحید قاسمی

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای سهل در این کوچه ها بال و پرم سوخت
از سوز درد تازیانه پیکرم سوخت
از بسکه خاکستر به رویم ریخت دشمن
عمامه را بردار که موی سرم سوخت
در خاطر من هست که دیروز طفلی
فریاد می زد عمه جانم معجرم سوخت!
شام غریبان لحظه های سخت ما بود
در بین آتش جا نماز مادرم سوخت
آن لحظه که بی بی رباب از عمق جان گفت:
زینب بیا که جامه های اصغرم سوخت
بر نیزه شاه تشنه کامان تشنه لب بود
با دیدن زخم گلویش حنجرم سوخت
وقتی که از نیزه سر شش ماهه افتاد
قلب رباب و عمه ها و خواهرم سوخت
در راه از بس که رقیه بر زمین خورد
از سوز گریه دیده های اکبرم سوخت
بدتر از این ها تا که سیلی بر رخش خورد
ناگاه دیدم ساقی آب آورم سوخت
در پیش چشم مرد

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 06:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

گذشت عمر و غم بی حساب دیدم من
ز دست دشمن جانی عذاب دیدم من
به یاد تشنگی اهل خیمه افتادم
هر آن زمان که به چشم خود آب دیدم من
عطش ز بسکه توانم ربوده بود آنجا
تمام کرببلا را سراب دیدم من
میان شعله آتش به عصر روز دهم
خیام را همه در التهاب دیدم من
ز خون پیکر صدپاره علی اکبر
محاسن پدرم را خضاب دیدم من
ز قتل باب خود آگه شدم چو زینب را
به حال واهمه و اضطراب دیدم من
علی به مردم کوفه هر آنچه خوبی کرد
به ظلم و کینه از آنها جواب دیدم من
خدا گواست که از خاطرم نرفته هنوز
هر آنچه را که به شام خراب دیدم من
به حال مادر او سوخت قلبم آن دم که
به نیزه ها سر طفل رباب دیدم من
ز گریه های رقیه سوال کردم گفت:
کنون سر

• شنبه
• 9
• آذر
• 1392
• ساعت
• 07:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

حکم از بالا برایم آمده تب داشتن
کاسه ی چشمی پر و اشک لبالب داشتن
مصحفی دارم ورق ها دل٬ زبانم هم قلم
اشک من جاری ست از باب مرکّب داشتن
روضه و اشک است کارم روز و شب در کاروان
روضه ها را روز دیدن اشک را شب داشتن
پای دل تاول زد اما می دوم دنبال او
در خیالم هم ندارم فکر مرکب داشتن
سهم هر کس در میان کربلا تقسیم شد
سهم من از کربلا این است٬ زینب داشتن
خاک صحرا می شود سجاده ام وقت نماز
دانه دانه اشک ها تسبیح این راز و نیاز
دوری این راه ترتیب نمازم را شکست
که شکستن پشتش از اندوه و درد ما شکست
ما راَیت و فی البلا الا جمیلا گفته ایم
یک جهان حرف است از پیروزی ما تا شکست
سر شکستن ارث فامیلی ما از کوفه است
ز

• شنبه
• 19
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

مرا می‌ شناسی بقیعم
منم قبله گاه غریبان
مرا می شناسی بقیعم
که با اشک و آهم چراغان
چه شبها که بی روضه مَردم
در آغوش من گریه کردند
به صادق به باقر به سجاد
به یاد حسن گریه کردند
غم غربت من، رسیده به افلاک
که ارکان ارض است، در این تربت پاک
واویلا، واغربتا
بقیعم که پر کرده عمری
غم فاطمه خلوتم را
زپنهانی قبر زهرا
بخوان قصه ی غربتم را
گهی بر مزار امامان
گهی نزد ام البنینم
من آن تربت ساده هستم
که با عرشیان همنشینم
شده زائر من هزاران کبوتر
شده همدم من مزار پیمبر
واویلا، واغربتا
پُر از ماتم فاطمیه
پُر از داغ پیغمبرم من
پُر از روضه های نخوانده
پُر از غربت حیدرم من
پریشانم از منع گریه
پریشانم از منع ماتم

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1393
• ساعت
• 13:15
• نوشته شده توسط
• علی

هواهوای دعا و هوای سجاده
نشسته ام بنویسم برای سجاده
به احترام قنوت شب امام دعا
نصیبمان شده فیض دعای سجاده
هزارکوه غم و غصه ام ولی امشب
دوا نوشته برایم خدای سجاده
هرآنچه دارم از این سفره کرم دارم
تمام دار و ندارم فدای سجاده
یقین کند که نصیبش اجابت محض است

کسی که مانده همیشه به پای سجاده

عروج سجده ی ما لطف تربت اعلاست
انیس ما شده کرببلای سجاده
صحیفه ای که تو داری صحیفه ی نور است
کسی که با تو نباشد همیشه منفور است
سرم فدای شکوه مدام سروری ات
دل من و کرم بیشمار دلبری ات
نفس بزن که دعایی کنی برای دلم
بخوان دعا به همان صوت و لحن حیدری ات
به لطف فاطمه (س) روی تنم چه خوش جلوه ست
عزیز فاطمه (س) روح ل

• شنبه
• 26
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

امام ساجدینم ـــ زینت عابدینم
به غم های بابا ـــ اسیرم
اشک هجران روی چشمام
شکوه دارم از شهر شام
من از کوفه بیزارم ـــ به درد غم بیمارم
ز دیده خون می بارم
علی بن الحسینم(4)

به یاد اشک بابا ــ کنار دست سقا
دلم غرق خونه ـــ همیشه
بر سینه پر آلاله
مانده داغ یک سه ساله
من از دنیا سیرم ـــ شفایم را می گیرم
از این غصه می میرم
علی بن الحسینم(4)

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 30
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:53
• نوشته شده توسط
• محمد

من دیده ام رخساره ی یک حاجی شش ماهه را
بوسیده ام من گونه ی مهتاب در گهواره را
من دیده ام بی تابی اصغر در آغوش رباب
تیری که بنشست آخرین لحظه بروی جسم آب
من دیده ام رقص علم در دست تندیس وفا
من هم عمو را العطش گفتم کنار بچه ها
چشمان ما شد خیره تا برگردد او از علقمه
اما نمی دانم چرا شد در علقمه همهمه
آمد به گوش بچه ها صوت اخا ادرک اخاک
زینب صدا زد وای من سقا فتاده روی خاک
من دیده ام هم آتش و هم غارت گهواره را
من در بیابان دیده ام سه ساله ی آواره را
من دشت لاله دیده ام داغ سه ساله دیده ام
بر روی ماه دختری از اشک هاله دیده ام

شاعر : علی محلاتی

• چهارشنبه
• 30
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:55
• نوشته شده توسط
• محمد

لب خشک بابا، هنوز رو به رومه
هنوز بغض گریه، میون گلومه
هنوز ناله دارم، از اون دشت و صحرا
عزیزامو کشتند، پیش چشم زهرا
بابای غریبم(4)
پر از خون چشمام، روی سجاده ی غم
حسینیه ی دل، شده غرق ماتم
به یاد رباب و، علیّ صغیرش
که جای کمی آب، عدو داده تیرش
بابای غریبم(4)
به یاد سری که، رو نیزه می سوزه
چشاشو به چای، سه ساله می دوزه
من از شمر ملعون، هنوز ناله داره
در این سینه باغی، پر از لاله دارم
بابای غریبم(4)

شاعر : علی محلاتی

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 30
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• محمد

ای وای
بااین چشای تارم
بااین
حال و روز غمبارم
ای وای
چهل ساله می بارم
یادمه هنوز داغ کربلا
خزون غم و باغ کربلا
اگه غرق غم می نالم هنوز
مرثیه خون گودالم هنوز

یادم
نمی ره داغ دشنام
سنگ و
خاکستر از روی بام
یادم
نمی ره کوفه و شام
چشم من توی موج خون نشست
وقتی پهلوی سه ساله شکست
به روی لبم آه غربته
غصه های من از جسارته

شاعر : اسماعیل شبرنگ

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 30
• مهر
• 1393
• ساعت
• 20:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آسمان را به خاک می آری
با همان جذبه های عرفانی
ولی از یاد می بری خود را
دم به دم در شکوه ربانی
با خودت یک سحر ببر ما را
تا تجلی روشن ذاتت
دلمان را تو آسمانی کن
با پر و بالی از مناجاتت
تربت کربلاست تسبیحت
همدم ندبه هات سجاده
بیقرار است گریه هایت را
که بیفتد به پات سجاده
غربتت را کسی نمی فهمد
چشم هایت چقدر پر ابر است
آیه آیه صحیفه ات ماتم
جبرئیل نگاه تو صبر است
شده این خاک گریه پوش اقا
مثل چشمت صحیفه باران
صبح تا شب شکسته می گویی
السلام علیک یا عطشان
غم به قلبت دخیل می بندد
چشم های تو با خوشی قهر است
تشنگی بر لبان تو جاری
آب دیگر برای تو زهر است
کربلا در نگات جاری بود
روضه می خواند چشم تو سی سال

• پنج شنبه
• 1
• آبان
• 1393
• ساعت
• 13:05
• نوشته شده توسط
• علی

چه داغها که ندیدم چه رنجها نکشیدم
میان بستر بیماریم به گریه تپیدم
توان نبود به پیکر روم به یاری بابا
دمی که داد غریبی زسوی او بشنیدم
چه سخت بود شنیدم صدای ناله عمه
در آن زمان که جدا گشنت راس باب شهیدم
ز ناتوانی خود در زمان حمله به خیمه
عرق شدم،زخجالت به روی خاک چکیدم
به شام روز دهم در میان خیمه ی سوزان
نماز خوف بخواندم زخوف خصم پلیدم
به روی ناقه عریان فتاده در غل وزتجیر
نخست طعم اسارت ،به عمر خویش چشیدم
چه روزهای تباهی به شام قسمت ما شد
که من زمانه سختی چو آن زمانه ندیدم
هر آنچه سختی دوران هر آنچه آمده بر سر
چو بوده در ره یزدان به جان خویش خریدم

شاعر : اسماعیل تقوایی

• جمعه
• 7
• آذر
• 1393
• ساعت
• 19:47
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

با عمه اش به پای حسین گریه میکند
در سجده هم برای حسین گریه میکند
سجاد آل عشق و امام بکاست او
هر لحظه در هوای حسین گریه می کند
هشتاد درصد از لحظات غمش شده
وقف حسین و جای حسین گریه می کند
با خاطرات نیزه و سر لطمه می زند
با یاد آن عبای حسین گریه می کند

ای ریز ریز من چه قدر مختصر شدی
تو قصه های چشم منی، غصه سر شدی

یعقوب اگر به جای من زار و خسته بود
یعقوب اگر به جای من دلشکسته بود
یعقوب اگر نظاره به گودال کرده بود
بار سفر به سوی خداوند بسته بود
بابای من به زیر سم اسب رفته بود
اعضای اطهرش ز مفاصل گسسته بود
کشتی اسرعی که مسیر نجات بود
پهلو شکسته غمزده در خون نشسته بود

آنقدر نیزه خورد که چشمش سپید

• جمعه
• 7
• آذر
• 1393
• ساعت
• 19:49
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

زین العباد ای امام عزادار

با اشک تو کربلا مانده بیدار

یاد شهیدان دشت بلایی ، هر جا همیشه به کوچه به بازار

آه ، تویی همسفر با اسیران

آه ، تویی فاتح شام ویران

ای حسین جان

******

در کربلا جسم صد پاره دیدی

در کوفه طعم اسارت چشیدی

خسته ز شام و ز شامی ز بسکه ، زخم زبان و کنایه شنیدی

آه ، امان از دل خون طفلان

آه ، امان از لب و چوب و دندان

ای حسین جان

دانلود سبک

• یکشنبه
• 12
• مهر
• 1394
• ساعت
• 13:31
• نوشته شده توسط
• حمید

خودم دیدم غم و درد و بلا خودم دیدم سر رو نیزه ها
همش می گفت به من خواهر من داداش داره میاد بوی غذا
خودم دیدم که بی حساب می زد به پیش دیده ی رباب می زد
خودم دیدم که زجر بی حیا رقیه رو همش تو خواب می زد
ای وای من/ خواهر خسته ام/ آخرشم دلو/ به غم سپرد
از غصه ها/ توی خرابه ها/ از دوری بابا/ دق کرد و مرد
وای حسین من

رفتیم با هم تو مجلس یزید هر لحظه داشت یه روضه ی جدید
با چوب می زد روی لب بابام می گفت نبود محاسنت سفید
چه غصه هایی رو دلم نشست ز خنده های نانجیب پست
چی کار می کرد با چوب خیزرون دوباره دندون بابام شکست

اون نانجیب/ با این کارش بازم/ رو سینه های ما/ یه غم گذاشت
با این کارش/ حرمت بوسه ی/

• دوشنبه
• 20
• مهر
• 1394
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

در روز عاشورای خون بیمار بودم
اندر حصار بستر وتبدار بودم

وقتی که جنگ با حرامی گشت آغاز
انگشت حسرت بر دهان و زار بودم

هر گاه یاری عازم میدان خون بود
دل ناگران آخر پیکار بودم

وقتی علی اکبر به خون خویش غلطید
در حال اشک وزاری بسیار بودم

آنگه که بابا گفت پشتم را شکستی
با یاد هجران عمو غمدار بودم

وقتی پدر از بیکسی فریاد میزد
افتاده از بستر سوی دلدار بودم

عمه بیامد مانع این کار من شد
گریان اسیر دست این اجبار بودم

با ناله های عمه در هجر شهیدان
همناله بودم ،عمه را همیار بودم

آندم که سر از پیکر بابا جدا شد
فکر لب عطشان آن سردار بودم

گلهای باغ فاطمه گردید پرپر
گریان به فکر صحن آن گلزار بودم

شام

• دوشنبه
• 4
• آبان
• 1394
• ساعت
• 09:59
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عمریه می بارم ، ای وای بابا

غمی کهنه دارم ، ای وای بابا

هنوز تو گوشمه ، ناله ی رباب

تو خیمه ها نبود ، قطره ای از آب

امون از غربت

کجایی بابا

******

غرقِ رنج و بلام ، ای وای بابا

امون از غم شام ، ای وای بابا

امون امون امون ، از قوم یهود

که ظلم و کینه ها ، حق ما نبود

امون از غربت

کجایی بابا

******

چشمایی که هیزن ، ای وای بابا

دنبال کنیزن ، ای وای بابا

جایی که از غمش ، دل میشه کباب

یه چوب خیزران ، مجلس شراب

امون از غربت

کجایی بابا

شاعر : ابوالفضل آلوئیان

دانلود سبک

• شنبه
• 16
• آبان
• 1394
• ساعت
• 06:55
• نوشته شده توسط
• حمید

من یادگار کرببلایم

من مرتضای خون خدایم

کاخ ستم رو درهم شکستم

با اشک و آه و سوز دعایم

زین العبادم من امام العارفینم

گریه کن کرببلای شاه دینم

تو دل تنگم روضه ها دارم

روضه ی باز قتگا دارم

آه و واویلا

******

دیدم غروب کرببلا رو

دیدم عروج پروانه ها رو

دیدم سرای رو نیزه ها رو

دیدم بدنهای زیر پا رو

یادم نمیره ناله های عمه هامو

یادم نمیره اشک چشم خواهرامو

امون از درد روضه های شام

امون ازسنگ و سیلی و دشنام

آه و واویلا

شاعر : محسن طالبی پور

دانلود سبک

• شنبه
• 16
• آبان
• 1394
• ساعت
• 06:58
• نوشته شده توسط
• حمید

منم من ، شهید سوز و اشک و ناله

به دل دارم داغ سه ساله

عزیزان من ، شدند از غربت ، تمامی پرپر همچو لاله

امامُ العارفینم ، سید الساجدینم ، من زین العابدینم

واغربتا واویلا

******

اگرچه ، خزانی دیدم باغ و گلشن

اگرچه زخمی شد مرا تن

به شام وکوفه ، ز خطبه ی من ، شده ویرانه کاخ دشمن

خطبه خواندم غوغا شد ، شور محشر بر پا شد ، ظلم و فتنه رسوا شد

واغربتا واویلا

******

به عمرم ، به یاد دلبر غصه خوردم

به دوشم بار ناله بردم

چو دیدم جسم ِ، پدر را بی سر ، میان مقتل جان سپردم

صد پاره تن ای بابا ، دور از وطن ای بابا ، ای بی کفن ای بابا

واغربتا واویلا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• شنبه
• 16
• آبان
• 1394
• ساعت
• 07:01
• نوشته شده توسط
• حمید

نور حقّ الیقین ، زینت عابدین

ای گل فاطمه ، سید الساجدین

یاعلی یاعلی

******

قلب تو بر غمی ، تا ابد مبتلا

آتش جان تو ، داغ کرببلا

یاعلی یاعلی

******

یاد دشت بلا ، ناله داری به دل

داغ هفتاد و دو ، لاله داری به دل

یاعلی یاعلی

******

بوده ای سیّدی ، با ستم رو به رو

یوسفان تو را ، سر بریده عدو

یاعلی یاعلی

******

سر بابای تو ، شد جدا از بدن

پیکرش مانده در ، قتلگه بی کفن

یاعلی یاعلی

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• شنبه
• 16
• آبان
• 1394
• ساعت
• 07:03
• نوشته شده توسط
• حمید

تو یادگار حسینی که کربلا دیدی

شبیه عمّه ی مظلومه ات بلا دیدی

"سری به نیزه بلند است"را شما دیدی

و غارت حرم و خیمه گاه را دیدی

دو چشم گریه ی تو تا همیشه آباد است

در این سکوت تو صدها هزار فریاد است

برای گریه ات آقا اشاره کافی بود

همین که چشم تو بینَد سه ساله کافی بود

گلوی نازک یک شیرخواره کافی بود

به آب دادن ذبحی نظاره کافی بود

تو را به غصّه چهل سال مبتلا دیدند

به لحظهْ لحظهْ گریز تو کربلا دیدند

اگرچه عصر دهم قسمت تو غم گردید

که سایه ی پدرت از سر تو کم گردید

نصیب تو فقط آه و غم و الم گردید

ز بار غصه ی یاران قَدِ تو خم گردید

اگرچه تبْ نگهت را ز درد، تیره نمود

خدا برای امامت تو را

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:59
• نوشته شده توسط
• حمید

خیال کن که پر از زخم ، پیکرت باشد

شکسته در غل و زنجیرها پرت باشد

خیال کن هدف سنگ های کوفه و شام

به روی نیزه سر دو برادرت باشد

فقط تو باشی و هشتاد و چار ناموست

و جمله های " حواست به معجرت باشد"

خیال کن حرمت بی پناه مانده و بعد

به روی نی سر سردار لشگرت باشد

کنار عمۀ سادات ، یکطرف ، شمر و

سنان و حرمله هم سمت دیگرت باشد

خیال کن که علی باشی و به مثل علی

دو دست بسته کماکان مقدرت باشد

خیال کن همه اینها که گفته ام هستند

علاوه بر همه توهین به مادرت باشد

یزید باشد و بزم شراب باشد و وای

به تشت زر سر بابا برابرت باشد

و بدتر از همه اینکه میان بزم شراب

نگاه باشد و باشیّ و خواهرت باشد

و باز

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:01
• نوشته شده توسط
• حمید

مثل شمعی به روی خاک چکیدن سخت است

با پر و بال پر از زخم پریدن سخت است

تا چهل سال فقط آه کشیدن سخت است

یاد گودال و حرم جامه دریدن سخت است

روضه و گریه شده روزی او در هرشب

خاطرش را همه دیدند مکدّر هرشب

با لب تشنه و با یک دل مضطر هرشب...

...یاد یک واقعه از خواب پریدن سخت است

بر امامی که اسیری به بیابان دیده

زخم پا بر اثر خار مغیلان دیده

اهل بیتش همه با صورت عریان دیده

معجر و پوشیه و جامه خریدن سخت است

آب را دید و دلش یاد عمو سوخته است

جگرش سوخت... لبش سوخت... گلو سوخته است

بهر آنکه سر و عمامه ی او سوخته است

حرف، از کوچه و بازار شنیدن سخت است

چقدَر از غم این فاجعه افروخته است

چشم ب

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:04
• نوشته شده توسط
• حمید

وقت باران داغ چشم تر عذابم میدهد

آب مینوشم غم حنجر عذابم میدهد

شیرخواره سیر باشد زود خوابش میبرد

از عطش بی خوابی اصغر عذابم میدهد

مجلس ختم جوان رفتم دلم آتش گرفت

یاد تشییع تن اکبر عذابم میدهد

غیرتم را شعله ور کرده! چهل سالست که

ماجرای غارت معجر عذابم میدهد

ذبح را وقتی که میبینم کسی سر میبرد

خاطرات کندی خنجر عذابم میدهد

روی دست من اثر از حلقه های آهن است

این کبودی های بر پیکر عذابم میدهد

موی بابایم به روی نیزه ها آشفته بود

شانه را تا میزنم برسر عذابم میدهد

کاش غارت میشد از روی سرم عمامه ام

برسرم جامانده خاکستر عذابم میدهد

از دم دروازه تا بازار ساعت ها گذشت

این شلوغی های هر معبر

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:05
• نوشته شده توسط
• حمید

مثل ابــر بهــار می گرید

دائـمـــاً زار زار می گرید

رهبر انقلاب گریه کنــان

با دلی داغــدار می گرید

گریه اش کاخ ظلم را لرزاند

بس که با اقتدار می گرید

تــا درخت قیـــام بر بـدهد

می شود جویبار، می گرید

هر امامی رســالتی دارد

به همین اعتبــار می گرید

با سلاح بکـاء و دست دعا

در یمین و یســار می گرید

وارث زخم های عاشــورا

در غم یک تبـــار می گرید

آب افطار او مضــاف شده

بس که این روزه دار می گرید

تا که طفـل رضیــع می بیند

در غــم شیـــرخوار می گرید

صبح تا شــام یاد غصهٔ شام

بی حد و بی شمـار می گرید

شادی اهل شـام را غم کرد

چه قــدر گریــه دار می گرید

یــاد تـاراج روســـری ها و

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• حمید

کاش این غصه ها امان بدهند

به صدایم کمی دهان بدهند

تا غمم را بگویم امشب ، اگر

اشک ها فرصت بیان بدهند

چقدَر سخت می شود حس کرد

که سری را به این و آن بدهند

در دلت هی تکان بیندازند

نیزه را دائماً تکان بدهند

غصه ات را زیادتر بکنند

عمه ات را به هم نشان بدهند

و برای نظاره ی اُسرا

مردم شهر را زمان بدهند

در کنار نماز قطعه شده

روی سجاده ها اذان بدهند

کودکان پا به پای مادر خود

زیر این بار ، امتحان بدهند

می توانی تصورش بکنی

صدقه دست کودکان بدهند؟

باید امشب دوباره گریه کنم

کاش این غصه ها امان بدهند

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:07
• نوشته شده توسط
• حمید

در ازل بود كه خون از جگرم كام گرفت

بارش ابر ز چشم ترم الهام گرفت

آه از ناحیه ی حنجر من پیدا شد

نوح از نوحه ی من بود چنین نام گرفت

روزگاری است فقط خواب و خوراكم گریه است

سر و سامان مرا بازی ایام گرفت

هرگز ای كاش نمی زاد مرا مادر من

بسكه اندوه و مصیبت به پر و پام گرفت

سی چهل سال دلم سوخت...دلم سوخت...ولی

خبر حرمله آمد كمی آرام گرفت

كربلا – عمه ی من گفت – فقط زیبایی است

دل ما بیشتر از غائله ی شام گرفت

آی مردم بنویسید به تاریخ دمشق

زهر...نه ، جان مرا سنگ لب بام گرفت

پشت دروازه ی ساعات مرا دار زدند

و یهودی به سرم چوبه ی اعدام گرفت

چشمش افتاد به ما پیرزنی ، از حرصش

كاروان را وسط كوچ

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• حمید

بسته راه چاره دید و گریه کرد

طفل بی گهواره دید و گریه کرد

دختر آواره دید و گریه کرد

روسری پاره دید و گریه کرد

او چهل سال است کارش گریه است

این چهل سال افتخارش گریه است

دست بسته از زنان شرمنده شد

از تمام کاروان شرمنده شد

بیشتر از دختران شرمنده شد

مجلس می، آنچنان شرمنده شد

در میان راه تنها مرد بود

بین یک جمعیتی نامرد بود

از غم ویرانه رفتن اشک ریخت

پایکوبی کرد دشمن اشک ریخت

لحظۀ معجر گرفتن اشک ریخت

مرد ها دنبال یک زن...اشک ریخت

هم زیارتنامه اش آتش گرفت

هم سر و عمامه اش آتش گرفت

باورش میشد که غم پیرش کند؟

خواهرش را زجر زنجیرش کند

زادۀ مرجانه تکفیرش کند

حرمله اینقدر تحقیرش کند

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 07:12
• نوشته شده توسط
• حمید