شهادت امام سجاد (ع)

من باغبانم اما
گلهایم از جفا سوخت
در بین خیمه ها سوخت واویلا
من حجت خدایم
که حرمتم شکستند
دستم ز کینه بستند واویلا
غربتم با اشک و خون شد تفسیر
دست و پایم بسته شد در زنجیر
من غریبم آه و واویلتا
با اذن من در عالم
گردد خورشید و افلاک
می روید لاله از خاک واویلا
اما باید ببینم
میخورد ظالمانه
ناموسم تازیانه واویلا
دیده ام با خاطری افسرده
کاروانی همه سیلی خورده
من غریبم آه و واویلتا
کی میرود ز یادم
بوسه بر جسم بی سر
دفن آن پاره پیکر واویلا
با بوریا شده جمع
آن زخم بی شماره
آن جسم پاره پاره واویلا
دیده ام با داغ بی اندازه
روی زخمش جای نعل تازه
من غریبم آه و واویلتا

• دوشنبه
• 2
• مهر
• 1397
• ساعت
• 12:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سالهای پیش داغ بیکرانی دیده ام
راس بابایم به نی در کاروانی دیده ام
از بدنهای رها افتاده یادی کرده ام
در مدینه تا که سقف و سایبانی دیده ام
داغ پاره پیکرِ اکبر برایم تازه شد
تا میان شهر، زیبارو جوانی دیده ام
سوختم یاد رباب و اصغرِ لب تشنه اش
کودک ششماهه ای را هر زمانی دیده ام
رنج و درد شام بود از کربلا هم سخت تر
روز و شب آنجا بلایی آسمانی دیده ام
یاد راسِ در میانِ طشت خون گرییده ام
هر کجا که چوب یا که خیزرانی دیده ام
هر چه از یادم رود، این غصه در دل ماندنی ست
عمّه ام را در اسارت قدکمانی دیده ام

• دوشنبه
• 2
• مهر
• 1397
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا که چشمش به آب می افتد
یادِ طفل رباب می افتد
کوهِ آتشفشان اندوه است
از نگاهش مُذاب می افتد
پلک هایش که بسته می گردند
پرده های حجاب می افتد
نیمه شب خوابِ `شام” می بیند
نیمه شب ها ز خواب می افتد
نمکی چشم شور شامی ها
روی قلبی کباب می افتد
روی گلبرگ یاس های حرم
اثرات طناب می افتد
یاد آن خیزران و تشت طلا
یاد بزم شراب می افتد
شام را قتلگاه می بیند
نیزه ها را،”نگاه” می بیند
مثل کرببلا در اینجا هم
روبه رویش سپاه می بیند
تا تماشا شوند بین گذر
همه جا سدِّ راه می بیند
کوچه کوچه به گریه می افتد
کوچه کوچه گناه می بیند
معجری پاره پاره افتاده
یا که او اشتباه می بیند؟
تنِ دخترسه ساله ای را،آه..
از کبودی سیا

• دوشنبه
• 2
• مهر
• 1397
• ساعت
• 18:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا راحت شوم از این غصه ها
ای زهر جفا راحت کن مرا
هنوز جلوی چشم منه
زینب داره فریاد می زنه
هر روز میبینم این صحنه رو
حسین داره جون می کنه۲
میسوزم شب تا سحر
مانده داغت بر جگر
از یادم نمیرود
سر پدر و طشت زر۲
واویلا حسین حسین
۲
پیش چشم من اتش می زدن
خیمه های ما خاکستر شدن
تن تو بی سر در خاک و خون
تموم صورت ها لاله گون
چه لحظه هایی بر ما گذشت
تو غارت اموالمون۲
وای از چشم بی حیا
لشکر نامحرما
رو ناقه ی بی جهاز
بردنمون از کربلا۲
واویلا حسین حسین

• چهارشنبه
• 11
• مهر
• 1397
• ساعت
• 09:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا زین العابدین(ع)

از بعد عاشورا چه تنها مانده ام من

در کار خود با این جهان وا مانده ام من

این غم همیشه باعث آزار من بود

از کاروان شاهدان جا مانده ام من

بیماریم شد مانعی بهر شهادت

سرگشته این مدت به دنیا مانده ام من

اشکم همیشه جاری از آن خاطرات است

در روز وشبها غرق آنها مانده ام من

با یاد بابای غریب وسر جدایم

با داغ اکبر جان لیلا مانده ام من

هردم که یاد آرم لبان خشک اصغر

انگار در داغی صحرا مانده ام من

با یاد شبهای اسارت،کوفه وشام

بیدار وگریان طول شبها مانده‌ام من

هر روز وشب بودم به سودای شهادت

گر مانده‌ام با این تقاضا مانده ام من

فزت ورب الکعبه ای زهر هلاهل

از بهر وصل حق مهیا

• چهارشنبه
• 11
• مهر
• 1397
• ساعت
• 15:30
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

من چهل سال غم و غصه مکرر دیدم

نرود از نظرم آنچه که آخر دیدم

بلبلان از غم گلها همه بیتاب شدند

غنچه ها را همه پژمرده و پرپر دیدم

کوچه ی تنگ ندیدم چو عمویم امّا

تنگی قتلگه و پیکر بی سر دیدم

مات و مبهوت نظر کردم و فریاد زدم

جای یک زخم هلالی روی پیکر دیدم

اسبها از بدنش رد شده و لرزیدم
که رد نعل به روی رگ حنجر دیدم

آنچه من دیده ام ای کاش نبیند چشمی

من خودم کاکل او در کف لشکر دیدم

از همه سختی گودال همین بس باشد

قتل صبر پدر و نیزه و خنجر دیدم

بوریا جمع تنش را همه بر عهده گرفت

پی انگشت پدر در همه جا گردیدم

با عبا جمع نمودم که نریزد عباس

پاره های تنِ سقای دلاور دیدم

کاش می مردم ازاین غم

• چهارشنبه
• 11
• مهر
• 1397
• ساعت
• 15:37
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

سر سفره به غذا که نظرش می افتاد
فکر اطفال گرسنه به سرش می افتاد
شیرخواره بغل ِتازه عروسی میدید
(یادِ لالایِ رباب و پسرش می افتاد)۱●
گله میکرد ز چشم بد بازاریها
سر بازار همینکه گذرش می افتاد
گوسفندی جلویش ذبح شد و رفت از حال
به دلش روضه ی ذبح پدرش می افتاد●
این چهل سال فقط سینه زد و گفت حسین
یاد گودال فقط سینه زد و گفت حسین
یاد روزی که‌ ز خیمه نگران زد بیرون
با عصا گریه کنان سینه زنان زد بیرون
بی رمق جانب گودال نظر می انداخت
دید با یک سر آشفته سنان زد بیرون
از تن شاه لباس عربی را بردند
نیزه از هرطرف پیکر آن زد بیرون
چادر فاطمه را هم‌ بخدا خونی کرد
خون‌ آن حنجر خشکیده چنان بیرون‌ زد
حاجت این دل

• چهارشنبه
• 11
• مهر
• 1397
• ساعت
• 17:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلا خواهم که حرف دل بگویم
به اهل دل در این محفل بگویم
منم سجاد یاری بی قرارم
که از کرببلا من یادگارم
بهشت حق بود اجر محبان
هر آنکس بهر بابم گشت گریان
مرا هر دم نظر آید ز داغش
ز داغ لاله های مست باغش
خودم دیدم خزانی باغ او شد
که زینت بخش دل ها داغ او شد
خودم دیدم که اصغر غرق خون شد
علی اکبر من لاله گون شد
خودم دیدم که قاسم دست و پا زد
به موج خون عمویش را صدا زد
خودم دیدم که سقایم فدا شد
دو دست حیدری او جدا شد
خودم دیدم که مقتل چون منا بود
پدر در پیش چشمم سر جدا بود
خودم دیدم گلوی پاره پاره
که آتش زد به جان من شراره
خودم دیدم که سرها را بریدند
تن بی جان بابا را دریدند
خودم دیدم فراز نی سرش را
به

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 09:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من چهارمین شقایق باغ ولایتم
من معنی عبادت و نور هدایتم
چشمم به جز جفا و مصیبت ندیده است
از خلق دون وفا و محبت ندیده است
بر روی دست من اثر بند مانده است
بر لب همیشه حسرت لبخند مانده است
در دل همیشه داغ گل یاس تازه است
داغ سر شکسته ی عباس تازه است
بر پای من ز شدت تاول نشانه هاست
بر پشت من اثر زِ رَدِ تازیانه هاست
من دیده ام وداع عجیب حسین را
من دیده ام نگاه غریب حسین را
من دیده ام چگونه علی پاره پاره شد
آنجا نفس کشیدن من در شماره شد
من شاهد نهایت غم های زینبم
وآگه ز سوز و درد و اَلَم های زینبم
من شاهد عروج علمدار لشکرم
زائر به قبر کوچک سردار بی سرم
من طعم تلخ سیلی کین را چشیده ام
با زور تازیانه

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 09:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امان از محنت تـو یابن الزهرا
شکسته حرمت تو یابن الزهرا
مزار تو چه خاموش و غریب است
«فدای غربت تـو» «یابن الزهرا»

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 09:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هر کی بِره به راه عشق میشه مقامش چه رفیع
تا این که لایق بشه و بِره زیارتِ بقیع
برایِ ، بقیعِت آقا //حرم می سازم ، با قلبم
به سمتِ ، تو می گیرم پَر// قبله ی رازم ، با قلبم
به عشقت ، می نازیم
بر عَدوت ، می تازیم
«یا زین العابدین امام سجاد(ع)»
حال و هوای کربلا هنوز تو سینه ی شماست
خاطره ی دشت بلا غم مدینه ی شماست
برایِ ، غم تو مولا// می گیره دل ها ، از غمت
به جنت ، نوحه ی غم ها// می خونه زهرا ، از غمت
تویی تو ، نور عین
فدا تو ، عالمین
«یا زین العابدین امام سجاد(ع)»
حال و هوای این بقیع دل و هوایی می کنه
تمومیِ زائراشو کرببلایی می کنه
به عشقت ، یه عمرِه مستم// همیشه هستم ،همراهِت
به ذکرت ، نوا می گ

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 10:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سر می گذارم بر سر دیوار روضه
وقتی که می افتم به یاد یار روضه
عرض ارادت می کنم بر آن مسیحی
که روی دوش خود گرفته دار روضه
مصداق کل یوم عاشوراست این مرد
او شاهدی زنده است در اشعار روضه
زخمی قدیمی از در و دیوار دارد
آزرده او را واژه ی مسمار روضه
سی سال اشک و هق هق و ذکر مصیبت
در چشم او شد زندگی سرشار روضه
بیماری کرببلایش مصلحت بود
بیمار بوده او ولی بیمار روضه
هر شب به روی سفره اش با دیدن آب
می کرد با خون جگر افطار روضه
هر جا که ذبحی را کنارش سر بریدند
افتاد یاد مقتل غمبار روضه
بابای مظلوم مرا لب تشنه کشتند
وقتی که شمر نحس شد آوار روضه
خیلی خجالت می کشم از عمه هایم
از ازدحام کوچه و بازار روضه
بی مع

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 12:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زخمی قدیمی از در و دیوار دارد
آزرده او را واژه‌ی مسمار روضه
بیماری کرببلایش مصلحت بود
بیمار بوده او ولی بیمار روضه

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 12:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی شهادت حضرت امام سجاد(ع)
از شدتِ زهرِ کین تنش بی جان بود
او منتظرِ آمدنِ مهمان بود
شد مدینه، کربلا و حجره، خیمه
ذکر لبِ او حسین، ابا العطشان بود

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 23:19
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی شهادت حضرت امام سجاد(ع)
نداری قوّتی، نایی، نوایی
اسیرِ روضه های بی صدایی
اگر چه کشته ی زهری ولی تو
شهید جبهه ی شام بلایی

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 23:22
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی شهادت حضرت امام سجاد(ع)
ده ها غل و زنجیر به پیکر بستند
از ترس، تو را ز پای تا سر بستند
چون نام تو همنام علی بود لذا
دستان تو را شبیه حیدر بستند

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 23:24
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

غزل ویژه شهادت امام سجاد(ع)
پدر از غصه نالیدن چه سخت است
ز تب پیوسته لرزیدن چه سخت است
زمان دفن تو با این همه غم
تو را در بوریا چیدن چه سخت است
در آن بزم شراب و این همه زن
ز نامحرم نترسیدن چه سخت است
چهل منزل کنار عمه زینب
میان خلق چرخیدن چه سخت است
نگویم شرحِ بازار یهودی
ولی شام بلا دیدن چه سخت است
خرابه باشد و نمناک با این
غل و زنجیر خوابیدن چه سخت است
سه ساله، نیمه شب، رأسِ بریده
وداع و اشک و بوسیدن چه سخت است

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 23:32
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

غزل ویژه شهادت امام سجاد(ع)
این زهر نه، بلکه نینوا کُشت مرا
این زخم نه، بلکه کربلا کُشت مرا
در حجره ام و به خود اگر می پیچم
آن جسمِ ذبیحِ بالقفا کُشت مرا
آن عصر غریب و آن وداعِ جانسوز
آن نیزه و آن سرِ جدا کُشت مرا
شمشیر به دستی بگرفتم، افتاد
آن غارت بین خیمه ها کُشت مرا
در خیمه در آن مصیبت و غربت و تب
آن ضجه ی طفل بی نوا کُشت مرا
آن روز که مردِ قافله من بودم
بازار و یهودی و جفا کُشت مرا
سجاد، شهیدِ زهرِ این لحظه نبود
در اصل همان شام بلا کُشت مرا

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 23:35
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

غزل شهادت حضرت امام سجاد(ع)
از این همه نیرنگ تو فریاد عدو
هرگز تو نكردی دلِ من شاد عدو
یارب تو گواهی به مصیبت‌هایم
در كرب و بلا، زهر به من داد عدو
گل‌های بنی‌هاشم و گل‌های دگر
پرپر شده با دستِ تو صیاد عدو
در شام بلا بسكه جسارت كردی
سوزم ز جفای تو كنم یاد عدو
با این همه زجری كه به جانم دادی
هرگز نشود كاخِ تو آباد عدو
خوب است مرا كُشتی و از این لحظه
گردم ز غم و غصه‌ات آزاد عدو
امّا تو بدان منتقمی هم داریم
او آید و گیرد ز تو بیداد عدو

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 23:40
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

غزل ویژه شهادت امام سجاد(ع)
تا لبم دشتِ لاله گردیده
وصل بابا حواله گردیده
از نوای غریبی ام امشب
چشم من صحنِ ژاله گردیده
روضه ام در میان این حجره
مشک و آب و پیاله گردیده
همنشینم خیال و گهواره است
بزم اشکِ سُلاله گردیده
آن قدر عمر من به سختی رفت
از غمش غصه واله گردیده
دفتر سوز و آه من دیگر
صد مصیبت رساله گردیده
غصه‌هایی كشیده‌ام كه مگو
عالمی غرقِ ناله گردیده
اوّلش روضه های كرب و بلا
آخرش آن سه ساله گردیده

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 23:44
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

همراه عمه، پا به پایِ کربلا بودی
بعد ِ عمو، مشکل گشایِ کربلا بودی
می سوختی در تب ولی تاریخ آورده ست
مثل پدر؛ دارالشفایِ کربلا بودی
قنداقه، معجر، علقمه، گودال، تل، آتش...
مجموعه ای از داغ های کربلا بودی
با خطبه ای کوبنده مثل کوه پابرجا
ناجی شدی! رمز بقایِ کربلا بودی
هم روضه خوان، هم گریه کن، هم سینه زن، قطعاً-
عینی ترین صاحب-عزای ِ کربلا بودی
تو یک علی بن الحسین بنِ علی(ع) امّا؛
صد کربلایِ کربلایِ کربلا بودی
یک بغض ِ سی ساله گلوگیرِ تو شد بسکه
هر لحظه در حال و هوایِ کربلا بودی!

• جمعه
• 13
• مهر
• 1397
• ساعت
• 12:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کس نبیند آنچه من دیده ام
مدینه چون گلِ خشکیده ام
آه و واویلا
یاد شهدا هر شب می نالم
چهل ساله که یاد گودالم
آه و واویلا
سینه ی من شد غرقِ در ناله
دیدم کتک خورد طفل سه ساله
آه و واویلا
کربلا زخم تیر و سنان بود
امان از شام که زخم زبان بود
آه و واویلا
شامیان بر اشکک ما خندیدند
پای سرِ بریده رقصیدند
آه و واویلا
یکی بر مطربها می داد انعام
آن یکی می داد بر علی دشنام
آه و واویلا
شامیان قلب ما را شکستند
ده تن را به یک ریسِمان بستند
آه و واویلا
*****
شائق

• جمعه
• 13
• مهر
• 1397
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

امام سجاد (ع)
من کربلا را تیره و بس تار دیدم
آلِ علي را بی کس و بی یار دیدم

من روی دست شاه مظلوم شهیدان
از اصغرشش ماهه ام ایثار دیدم

من روز عاشورا میان دشت خونین
یک کربلا نه بلکه صد گلزار دیدم

چندساعتی بعدازعمویم حضرت ماه
من خیمه ها را درمیان نار دیدم

هم با دو چشم اشکبار و دیده خون
راس شهیدان را به نی صد بار دیدم

درمجلس نامحرمان ناموس خود را
با اشک و آه و دیده خونبار دیدم

طشت طلا و خیزران و راس بابا
بی حرمتی در مجلس اغیار دیدم

درشام غم جای تسلا بر دل خود
زخم زبان درکوچه و بازار دیدم

در پنجم ماه صفر کنج خرابه
داغ سه ساله خواهرم غمبار دیدم

شعرقاسم قاسمی بیدهندی

• یکشنبه
• 27
• آبان
• 1397
• ساعت
• 08:24
• نوشته شده توسط
• قاسم قاسمی بیدهندی

تازه شد در دل داغ عاشورا – می شود پرپر لاله¬ی زهرا
شد مدینه کربلایش – فاطمه صاحب عزایش
وا اماما وا اماما
****
یا حسین چیدند گل باغت را – دشمنان کردند تازه داغت را
شد مدینه کربلایش – فاطمه صاحب عزایش
وا اماما وا اماما
****
داغ عاشورا جگرش را سوخت – زهر دشمن پا تا سرش را سوخت
شد مدینه کربلایش – فاطمه صاحب عزایش
وا اماما وا اماما
****
آمکه در قلبش آه غربت داشت – خاطان غم از اسارت داشت
شد مدینه کربلایش – فاطمه صاحب عزایش
وا اماما وا اماما
****
گریه با یاد کربلا می کرد – یاد سرها و نیزه ها می کرد
شد مدینه کربلایش – فاطمه صاحب عزایش
وا اماما وا اماما
****
هر کجا میدید کودک و مادر – می چکید اشکش بر ع

• شنبه
• 2
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

منی که اسمان خاک رهم بود
تمام هستیم زیر و زبر شد
تمام مردها رفتند اما
نصیب من فقط خون جگر شد

اگر چه نیمه جان بودم پدر جان
ولی خیلی بجانت راه رفتم
برایم باورش سخت است اما
کنار قاتلانت راه رفتم

میان نیزه داران حرامی
کجا آخر مجال خواب میشد
بروی ناقه رم کرده بودم
تکان میخورد و پایم آب میشد

نمک نشناس های شهر کوفه
به اشک چشم عمه خنده کردند
به ما خرما و نان خیرات دادند
مرا پیش سرت شرمنده کردند

میان حلقه دستم جا نمیشه
نمیدانم چرا بازش نکردند
گل اتش سرم افتاد بابا
ولی عمامه را بازش نکردند

همه بر بام خانه جمع بودند
امان از اتش و از دود در شام
در آن اوضاع سهل ساعدی دید
تمام چکمه ام خون بود در شام

م

• سه شنبه
• 5
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شده زین العِباد به ماهِ غم شهید
ز جورِ بی حدِ هشام و هم وَلید
شد مسموم کینه،مظلومِ مدینه
واویلا واویلا...

تمامِ عُمرِ خود به غم بوده اسیر
سِتم ها شد رَوا به آن مِهرِ مُنیر
روز و شب با زاری،بوده اشکش جاری
واویلا واویلا...

شده‌ پاره جگر چو عَمّ خود حَسَن
وَ گِریَد بر غمِ شَهِ دور از وطن
غریبِ بی مُجیب،شاهِ شَیبُ الخضیب
واویلا واویلا...

• دوشنبه
• 11
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:28
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

هستی در دو عالَم بی قرین
نورِ آسمانها و زمین
لطفت تکیه گاهِ مؤمنین
مولا یا امامُ السّاجدین
جانم به فدای کرمت یا مولا
هستم خاک زیرِ قدمت یا مولا
سازیم عاقبت‌ ما حرمت یا مولا
جانم سیّدی یا امامِ سجّاد...

دادی در صحیفه بر عالَم
درسِ بندگی و تقوی را
ما را کن دعایی آقا‌‌ جان
تا که بشویم چون شهدا
نامَت بر لب ارض و سما یا مولا
راهَت راهِ سرخ شهدا یا مولا
قلبت پُر زِ داغ کربلا یا مولا
جانم سیّدی یا امامِ سجّاد...

• دوشنبه
• 11
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:42
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

◾شهادت امام سجاد(ع)

من وارث کرببلا، زین العبادم
من هستیم در کربلای عشق دادم
وان روز آمد با همه سختی به یادم
یاد لب عطشان بابایم فتادم
در کنج زندانم، شب سختم سحر شد
عمه ز درد و داغ من خونین جگر شد

بر روی ناقله دست و پایم بسته گردید
در این سفر از کوفیان دلخسته گردید
سنگ از میان کوچه‌ها پیوسته گردید
هر ناله‌ای از سینه‌ها آهسته گردید
مرگ از خدا کردم طلب شاید بمیرم
تا از همه در این سفر دستی بگیرم

عمه کمک حال همه حتی امامش
از سوی او هر دم به من آمد پیامش
میداد امید ظفر بر من سلامش
از این صلابت دشمن افتاده بدامش
جای تمامیّ اسیران سنگ خورده
بار رسالت را به منزلگاه برده

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 00:33
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

خون بگرید زِ غم چَشم اَنجُم
در عزای امام چهارم
وامصیبت وامصیبت وامصیبت...

اشک غم جاری از هر دو عینم
که عزادارِ اِبنُ الحسینم
وامصیبت وامصیبت وامصیبت...

تا ابد زینتُ العابدینی
سَروَر و سَیّدُ السّاجدینی
وامصیبت وامصیبت وامصیبت...

دل شده مُضطَر و بی شَکیبَت
ای فدای مزارِ غریبَت
وامصیبت وامصیبت وامصیبت...

تو به رنج و بلا مبتلایی
روضه خوانِ غمِ کربلایی
وامصیبت وامصیبت وامصیبت...

قلب تو داغدار حسین است
خطبه ات ذوالفقار حسین است
وامصیبت وامصیبت وامصیبت...

رفتی از کربلا دلشکسته
مثل جدّت علی،دستِ بسته
وامصیبت وامصیبت وامصیبت...

شد به آل پیمبر جسارت
پیش تو خیمه ها گشته غارت
وامصیبت وامصیبت وامصی

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:31
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

قلوب شیعه از این غم غمین است
شهید کین امام چهارمین است
تمام عالم هستی پر از غم
شب داغ امام ساجدین است

تویی مولا امام بی قرینه
بودمهروولای تو به سینه
فدا شد درره دین جان پاکت
ززهر کینه ای ماه مدینه

تویی چهارم ولی بعد از پیمبر
در این عالم تویی همنام حیدر
گل زهرا علی بن الحسینی
که در راه خدا گشتی تو پرپر

گلی از گلشن آل عبایی
تمام عمر یاد کربلایی
به دست دشمنانت در مدینه
شهید کینه با زهر جفایی

گل حیدر امام ساجدینی
تو در جود و سخاوت بی قرینی
تو فرزند کریم ابن کریمی
شهید راه دین باز هرکینی

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور