نوحه
(به سبك سبک منم آواره بین کوفه)
نرفته از یادم نگاهت ، خودم دیدم در قتلگاهت
گرفته نیزه راهِ آهت ، پدر جان
پٌر از خون شد ناگه دهانت ، ز هم وا میشد استخوانت
ز بس با پا دادند تکانت ، پدرجان
واویلا ، ضریح تنت زیر دست و پا بود
سرِ غارت پیرهن دعوا بود
سر از تن جدا بود
به خاک صحرا ، پاشیده پیکرت
به روی نیزه ، آواره شد سرت
جدا جدا شد ، رگهای هنجرت
یابن الزهرا ، مظلوم کربلا
******
امان از شام و کوچه هایش ، دهان هرز و بچه هایش
یهودی های بی حیایش ، واوایلا
بگویم سر بسته کلامی ، به ماها شد بی احترامی
نگاه معنی دار شامی ، واویلا
واویلا ، سرت را روی نیزه ها رقصاندند
به روی هوا آنقدر چرخاندند
که عقده نش
- شنبه
- 9
- آذر
- 1392
- ساعت
- 07:49
- نوشته شده توسط
- یحیی
