شهادت امام موسی بن جعفر الکاظم

دیده گریان موسی بن جعفر
حق ثنا خوان موسی بن جعفر
سر در خانه ی دل نوشته
جان به قربان موسی بن جعفر
ما سائلانت هستیم
دل بر ولایت بستیم
بر خاک تو بنشستیم
یا سیدی یا مظلوم
******
لاله ی گلشن هل اتایی
تو به درد دو عالم دوایی
کنج زندان به دستان بسته
گره از کار خلقت گشایی
باب المراد مایی
آرامش دلهایی
تو یوسف زهرایی
یا سیدی یا مظلوم
******
بسکه دشمن نموده جفایت
تا به گردون رسیده نوایت
بر تو خون گریه کرده دمادم
غل و زنجیر سندی به پایت
از ظلم او افسردی
چون لاله ای پژمردی
بس تازیانه خوردی
یا سیدی یا مظلوم
******
گرچه تو سَروَر عالمینی
بر نبی روشنای دو عینی
گفته ای که تنت را گذارند
در ره زائران حسینی
با نو

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 07:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

در این مصائب شد دل ملائک خون
امام کاظم شد زندانی هارون
به یاد این آقا ارض و سما گرید
هم حیدر وزهرا هم مصطفی گرید
واویلا واویلا
******
به خیل مشتاقان قبله ی حاجات است
زندان برای او طور مناجات است
دلها بسوزد از درد عیان او
شکنجه ی سندی قاتل جان او
واویلا واویلا
******
ای مهر پاکت در سرشت ما آقا
ای کاظمین تو بهشت ما آقا
اسیر عصیان و اسیر صد ، دردیم
ما آرزو داریم که شیعه ات گردیم
یا مولا یا مولا
******
بیا و ما را از کرم هدایت کن
فدایی راه سرخ ولایت کن
بیا و ما را در رهت فدایی کن
دل محبان را کرببلایی کن
یا مولا یا مولا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

من کيستـم؟ فـرشته ي عرش آشيانه ام
دردا که گشتـه قعر سيـه‌چال، لانه‌ام
از حلقـه‌هاي سلسلـه بـاشد نشانه‌ها
بر دست و پا و گردن و بر پشت و شانه‌ام
مخفي است زخم‌ها به درون دلم، ولي
پيــداست بــر بــدن، اثــرِ تازيانه‌ام
مـن در کنـار قبـر نبـي خانه داشتم
کردنـد بي‌گنــاه بــه زنـدان روانه‌ام
گر شيعه‌اي به شهر مدينه کند عبور
جرأت نمي‌کند که زند سـر به خانه‌ام
هر شب بوَد چهار ملاقاتي‌ام به حبس
زنجير و کند و قاتـل و اشک شبانه‌ام
از بس که تيرگي نگهم را گرفته است
روز و شبـم يکـي شـده در آشيانه‌ام
ديدم بسي شکنجه و خواهند اگر شهود
اين زخـم‌هاي سلسلـه باشـد نشانه‌ام
نشنيده مانـد نالـه ي شب‌هـاي تـار من
خامـ

• سه شنبه
• 28
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

ناله ای سوخته از سینۀ سوزان آید
وین نوائیست که از گوشۀ زندان آید
آن چه زندان که سیه چال بود از دهشت
شب و روزش به نظر تیره و یکسان آید
های هارون که گرفتار تو شد موسی عصر
شب و روز تو و او هر دو به پایان اید
سال ها این پسر فاطمه مهمان تو هست
هیچ گفتی که چه ها بر سر مهمان آید
هم دم آن پدر پیر ز چندین اولاد
طفل اشکی است که از دیده به دامان آید
امشب از غربت او سلسله هم می نالد
کآن جگر سوخته را عمر به پایان آید
کند و زنجیر از آن جان به زندان مأنوس
نکشد دست اگر بر لب او جان آید
گر چه این زمزمه خاموش شود تا به ابد
بانگ مظلومیش از سینه باران آید
---------------------

شاعر : استاد سید رضا موید

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن کس که نبود غیر حق در نظرش
می سوخت ز سوز زهر اعدا جگرش
در غربت بغداد نبودش همدم
آمد ز مدینه دم آخر پسرش

شاعر : محمد مبشری

• جمعه
• 26
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 18:35
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

واحد
شده این دل بی قرارم ، ثناخوان موسی بن جعفر
چرا حال زارم نباشد ، پریشان موسی جعفر
همان که به زندان بغداد ، شده کشته از ظلم هارون
به یاد غم بی حد او ، دل عاشقانش بُود خون
به مرثیه هایش ، زند ناله زهرا
واویلا واویلا ، واویلا واویلا
واویلا واغربتا
******
چو آباء و اَجداد پاکش ، بتابد ازو نور ایمان
بَرد دل ز کُلّ ملائک ، مناجات او بین زندان
بُوَد وارث داغ مادر ، همان بی قرین ِ یگانه
شده رزق او وقت افطار ، رطب هایی از تازیانه
به جانش رسیده ، شراری ز غمها
واویلا واویلا ، واویلا واویلا
واویلا واغربتا
******
ولیّ خدا را به زندان ، نبوده اُمید نجاتی
یهودی شده قاتل او ، وَ زنده شده خاطراتی
اسیران دل

• پنج شنبه
• 1
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 15:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

عمري زديم از دل صدا باب الحوائج را
خوانديم بعد از ربنا باب الحوائج را
روزي ما كرده خدا باب الحوائج را
ازمانگيردكاش "يا باب الحوائج " را

هركس صدايش كرد بي چاره نخواهد شد
كارش به يك مو هم رسد پاره نخواهد شد

يادش بخيرآن روزها كه مادر خانه
گه گاه ميزد پرچمي را سردر خانه
پرمي شداز همسايه ها دور وبر خانه
يك سفره نذري، قدر وسع شوهر خانه

مادر پدرهامان همينكه كم مياوردند
يك سفره موسي بن جعفر نذر ميكردند

عصرسه شنبه خانه ما رو به را ميشد
يك سفره مي افتادو درد ما دوا ميشد
با اشك وقتي چشم مادر آشناميشد
آجيل هاي سفره هم مشكل گشا ميشد

آنچه هميشه طالبش چندين برابر بود
نان وپنير سفره موسي بن جعفر بود

گاه

• یکشنبه
• 4
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 21:43
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عجب فضائل عرشی، عجب کمالی داشت
چه قدر و منزلت و جلوه و جلالی داشت
به پیش پرتو خورشید تیره گی محو است
سپیده را چه غمی گر سیاه چالی داشت
کجاست گر که عبائی از او فقط باقی است
میان شور مناجات خود چه حالی داشت
نگشت مانع پرواز او غل و زنجیر
برای سیر و سلوکش همیشه بالی داشت
چراغ خلوت او بود ذکر یا قدوس
که آن حقیقت روشن دل زلالی داشت
نبود غافل از اندیشۀ خدا جوئی
به قدر فرصت گل ها اگر مجالی داشت
به گردنی که نشد خم، به پیش ظلم و ستم
ز باغ سرخ شهادت عجب مدالی داشت
تمام زندگی او قیام بود و جهاد
چه روزهای عزیزی، چه ماه و سالی داشت
از آن دعا که به لب داشت در شب هجران
امید روشنی و مژدۀ وصالی داشت
غمش ز بس که

• سه شنبه
• 22
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 08:04
• نوشته شده توسط
• محمد

دوباره سائلی آمد به در بار تو یا سلطان

دوباره بر سر خوانت شده ریزه خورت مهمان
اگر روزی کند مادر به دردت می خورم آخر
مگر صحن و سرای تو نمی خواهد سگ دربان؟
نگاه لطف تو بدکاره را هم بُرد در سجده
تفضل کن بر این عاصی نظر کن از سر احسان
برای غربتت آقا شده این روضه ها برپا
که زهرا مادرت باشد برای تو مصیبت خوان
دمِ عجل وفاتی را تو ارث از فاطمه داری
شبیه مادرت این روزها جسمت شده بی جان
شنیدم در دل زندان شکسته ساق پای تو
شنیدم حتک حرمت شد به اجداد شما آسان
لبت از تشنگی مثل دوتا چوب است روی هم
گریز روضه ای باشد به لبهای شه عطشان
تو را با تازیانه در دل زندان عدو می زد
به یاد عمه ات زیر لگد شد دیده ات گری

• پنج شنبه
• 24
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:20
• نوشته شده توسط
• محمد

تنت وقتی که در تشییع با در ربط پیدا کرد
مسیر روضه از اول به مادر ربط پیدا کرد

تو را برروی تخته پاره ای تشییع کردند و
به نوعی روضه با تابوت کوثر ربط پیدا کرد

سه روز آن جا که جسمت ماند درگرما به روی خاک
تنی با سر به آن مظلوم بی سر ربط پیدا کرد

نیاوردند نیمه شب سرت را غرق خاکستر
از اینجا روضه ی بابا به دختر ربط پیدا کرد

گریز روضه را اول زدم، با «نیمه شب» این شعر
درآخر تازه با موسی بن جعفر ربط پیدا کرد

همان«نیمه شبی» که یا رضا گفتی و این مقتل؛
به سطر رفتن جانسوز اکبر ربط پیدا کرد

میان ربط هایی که به هم دادم نفهمیدم
چگونه روضه ی اکبر به اصغر ربط پیدا کرد

نفهمیدم چه پیش آمد فقط دیدم که ملعونی

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:34
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ما را گدای خانه ی زهرا نوشته اند
خاک قدوم حضرت مولا نوشته اند
مهمان سفره های تولّا نوشته اند
خود را زمین زدیم ، که بالا نوشته اند

ممنون لطف حضرت حق تا قیامتیم
ما روز حشر ، شامل احسان و رحمتیم

ما خاک پای حضرت سلمان حیدریم
ما نوکران کشور ایران حیدریم
مؤمن که نه ، بنده ی ایمان حیدریم
شکر خدا ، که جمله مسلمان حیدریم

ایران شده است ، مرکز یاران فاطمه
ما را سپرده "حق" به عزیزان فاطمه

چون مرده کز نگاه مسیحا گرفته جان
یا غنچه ای که از دم دنیا گرفته جان
ایرانی از محبّت زهرا گرفته جان
این کشور از کرامت موسی گرفته جان

خیرش قبول کار جهان روبراه شد
از نسل اوست کشورمان روبراه شد

ما شامل دعای قنوت پیمبر

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:51
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

باب الحوائج شد اگر موسی بن جعفر
حاجات دل بستند بر موسی بن جعفر

برعکس شد در بین سائل های خبره
شد مبتدا:حاجت،خبر:موسی بن جعفر

ذکر گدا تا پشت خانه یاابالفضل
ذکر گدا در پشت در موسی بن جعفر

با مشهد و شیراز و قم در خاک ایران؛
دارد اثر از هر نظر موسی بن جعفر

بی جنگ ایران را به آنی از خودش کرد
با لشکری از یک پسر موسی بن جعفر

پروازمان وقتی که شد مشهد به بغداد
شب یا رضا گفتم سحر موسی بن جعفر

شد حاصلش جایی که نامش کاظمین است
چون شد محمد ضرب در موسی بن جعفر

دراین حرم از روبرویم یا جواد و
آمد به گوش از پشت سر موسی بن جعفر

شد مرقد معصومه عُشِّ چارده تن
چونکه برایش شد پدر موسی بن جعفر

هی ذکر قبلی مس

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:53
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ارث از نَبی برده پيمبر بودنش را
مانند زهرا مثل حيدر بودنش را

از يوسف مصری زندانی بپرسيد
از ماه رويان٬ علت سَر بودنش را

دارد فقط از نام فرزندان اين مرد
ايران تمام فخر كشور بودنش را

با اِبْنِ موسی ها فقط تثبيت كرده
شيراز با مشهد برادر بودنش را

آقا نبودی تا ببينی به برادر
معصومه ثابت كرده خواهر بودنش را

با اين همه زنجير خواهد برد در گور
مرگ،آرزوی بين بستر بودنش را

آن لِنگه ی در كه تن او را به تن كرد
تاييد كرده مثل مادر بودنش را

هم درد مادر بودنش توجيه كرده
يك عُمر در زندان پسِ در بودنش را

از بازتاب نور در اين شيشه ی سبز
فهميده ام عمق مُشَجَّر بودنش را

می شد بفهمی در سكوت سرد زندان
از خِش

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:54
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

موسی شدی که معجزه ای دست وپا کنی
راهی برای رد شدن قوم ، وا کنی ...
امام ، مصیبت که میکشه عزیزترین فرد نزد خداست ، میخواد گره من و تو وابشه ، به یه روزی انداختند ... کند و زنجیر ... الان برات میگم ، دوتا تخته چوب روی هم میاد دو تا سوراخ توش ایجاد میشه پاها از توی این شیارها رد میشه پا از توی این کند بیرون نمیاد کنده ی درخته دیگه دست همینجور گردن هم همینجور ، بعد همه این ها با زنجیر به هم وصل میشن ، میخوان زندونی حرکت نکنه گوی فلزی هم بهش میبندن ... 14سال از این زندان به اون زندان ، این آخریه نمیدونم به آقا چه گذشت؟! هی میگفت:خدا مرگ منو برسون ، وقتی اومدن بدنو بیرون ببرن دیدن بدن تو سیاهچال نیس

• پنج شنبه
• 13
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:13
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

مثل علی عروج نمازت امان نداد
فكری برای فاصله ی ساق پا كنی
همه استخونها شكسته،خُرد شده،معروفه،كسی رو می خوان نره بیرون از خونه،گاهی مادرا نفرین می كنن،كار بدیه با تهدید،می گه قلم پاتو خرد می كنم پاتو ازخونه بیرون بذاری،یعنی می شكنم كه بیرون نری،این مبالغه است ضرب المثله،اما سندی شاهك ملعون،با اینكه حضرت ته سیاه چاله هاست،هفت در می خوره تا می رن زندان،كه بعضی از اساتید می گفتند،بخشی از بدن رو تو خاك كرده بودند،كأنَّ زنده به گوره،بماند این حرفا،اما این ملعون گفت یه كاری می كنم، همه درها باز باشه نتونی بری،استخون پا رو خرد كرد،و الا زنجیر به استخون كار نداره،گوشتُ اذیت می كنه،پوست و اذیت می كنه،لذ

• پنج شنبه
• 13
• مهر
• 1396
• ساعت
• 06:33
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

ای هفتمین نور هدایت
کرده دلم امشب هوایت
آقای من موسی بن جعفر
بهشت من صحن و سرایت
مدد مدد موسی بن جعفر (2)
****
ای گلبن باغ پیمبر
نور دل زهرای اطهر
هستی امید خلق عالم
مولای من موسی بن جعفر
مدد مدد موسی بن جعفر (2)
*****
تو گل گلشن ولایی
سرتا به پا جود و سخایی
در خلق و خو زهرای اطهر
باب علی موسی الرضایی
مدد مدد موسی بن جعفر (2)
****
امشب ز غم در شور و شینم
یاد امید عالمینم
با نگه امام هفتم
با این دلم در کاظمینم
واویلتا آه و واویلا (2)
****
عالم به شور و در نوا شد
در کاظمین غوغا بپا شد
ای مظهر خلاق سرمد
از داغ تو کرب و بلا شد
واویلتا آه و واویلا (۲)
******
بمیرم از جور زمانه
بودی به زندان ظالمانه

• جمعه
• 17
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 01:52
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نوحه وزمزمه(سبک در آخر شعر)
درگوشه ی زندانم بی یار ویاور
زهرم داده از کینه خصم ستمگر
واویلا واویلا واویلا واویلا ۲
_____________
زهر هارون زد آتش بر دل وجانم
آید برون خون دلم از دهانم
واویلا....
_____________
داد از غریبی من در کنج زندان
افتاده ام روی خاک ومی دهم جان
یا رب علی را رسان بالین بابا
درد مرا دیدن او بود درمان
واویلا......
________________
چون مرغ بسمل زنم بر زمین پرپر
شد یا حسین ذکر من در دم آخر
واویلا.....

• یکشنبه
• 19
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 17:31
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

امام کاظم علیه السلام
رشته‌ی دلهای عاشق پشت این در بسته شد
بار ما از خانه‌ی موسی ابن جعفر بسته شد

تا خبر آمد غروب از خانه بیرون می‌زند
با هجوم سائلان از صبح معبر بسته شد

مشت ما را وا نخواهد کرد وقتی از کرم
مشت مسکین درش با کیسه‌ی زر بسته شد

آنکه از کار پیمبرها گره وا می‌کند
دست و پایش در غل و زنجیر آخر بسته شد

ای خدا آزاد بودن پیشکش این ظلم چیست؟
در قفس حتی پر و بال کبوتر بسته شد

یک نفر با تازیانه آمد و در باز شد
یک نفر با تازیانه آمد و در بسته شد

تازیانه رفت بالا چشم مادر تار گشت
تازیانه خورد بر تن چشم مادر بسته شد

آه روی تخته پاره ساق پایش بند نیست
بیش از این حرفی ندارم روضه ها سربسته

• دوشنبه
• 20
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 12:28
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عمری کنج این زندونم
باهرچی غمه هم خونم
خسته ام از تموم دنیا
خلصنی خدا میخونم

ای وای ای وای ای وای

پروانهِ.اسیر قفسم
از کینه ها.بریده نفسم
آخ ای رضا.کجایی که بی کَسم

باباتنهاس.کجایی ای پسرم
وقت رفتن رسید و چشم به درم

ای وای ای وای امون از این غربت
**********
افتادم میون این چال
جسمم شد نحیف و بی حال
یاد روضه های گودال

ای وای ای وای ای وای

اینجا درست.یه گودیِ بلاست
اما کجا.مثه کرببلاست؟
اینجا کجا.یه سری رو نیزه هاست؟

غربت گریونِ روضه های حسین
عالم خاک صحن و سرای حسین

ای وای اوی وای امون از این غربت
**********

• دوشنبه
• 20
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 14:12
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

زمزمه‌ی شهادت موسی‌بن جعفر(ع)

باد صبا بوی من بر در یارم رسان
نامه عشق مرا با نفس خود بخوان
من که غریبم غریب کنج قفس جان دهم
توسن عشق مرا در ره یارم بران
دربندم کنج زندان خدا
ای رضا،جان بابا بیا
**********
مرغ اسیرم که با ناله خود سر کنم
من به مناجات خود گوش فلک کر کند
صورت من نیلی از ضربت سیلی شده
با نفسم روز و شب دیده‌ی خود تر کنم
در بندم کنج زندان خدا
ای رضا جان بابا بیا
********
دختر مظلومه‌ام با غم هجران‌بساز
ناله مزن از غمم بی‌سر و سامان بساز
طاقت دل میرود ناله مزن زار زار
هر نفسی زین فراق با دل سوزان بساز
در بندم کنج زندان خدا
ای رضا جان بابا بیا

• دوشنبه
• 20
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 17:42
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

زمینه شهادت موسی بن جعفر
بیقرارم.ناله دارم
دل من گرفته ازغم
چش گریون.غم زندون
تمومی نداره دردم

تن من نحیف و خستس
زیربار غل و زنجیر
جونمو گرفتن اینجا
با کتکهای نفسگیر

پره بارونه چشام
بیشماره غصه هام
زیر تازیانه ها
میگذره ثانیه هام
یاباب الحوائج یاموسی بن جعفر
*********
اینهمه سال.توسیاهچال
دل من پوسیدخدایا
همزبونم.دل وجونم
کجایی رضای بابا

دل من تنگه خدایا
برای گلای باغم
چقده براه بشینم
دخترم بیاد سراغم

دیگه توی سجده ها
فقط این شده دعام
ای خدای مهربون
ازتومرگمومیخوام
*********
وقت افطار.مثل هربار
بیقراره عالمینم
بی اراده.من به یاده
لبای خشک حسینم

اسیرم اگرچه عمری
توی قعراین سیاهچال
دیگه زیر

• دوشنبه
• 20
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 23:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سبک زمینه شهادت حضرت امام موسی ابن جعفر علیه السلام
من و رنج فراوون،تو سیه چالِ زندون
من و چشمی پر از خون،میبارم مثله بارون
من و سندی ملعون،تو سیه چالِ زندون
من و حال پریشون،دیگه دارم میدم جون

جونِ من،دیگه روی لبه
روزِ من،همه مثله شبه
اشکِ من،به روی گونمه
ذکرِ من،خلصنی یاربه

یه گوشه ای من،آه شدم زمینگیر
بدون عذر و،آه گناه و تقصیر
من انس گرفتم،آه با کند و زنجیر
زده آتیشم،آه عدو با تحقیر

آه و واویلتا...

?بند دوم

من و این قلب خسته،که تو سینم نشسته
من و پایی که از زخم،همه جاش پینه بسته
شبیه مرغ بی حال،تو قفس رفتم از حال
اونقده غصه خوردم،پر و بالم شکسته

لحظه هام،سپری با غمه
رو سرم،سایه ی ستمه

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 00:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

امام موسی کاظم(ع)-مقتل-دستگیری در حین نماز

جریان دستگیری امام موسی کاظم(ع) در حین نماز توسط هارون الرشید

على بن محمّد بن سلیمان نوفلى گفت: از پدرم شنیدم كه وقتى هارون الرشید موسى بن جعفر علیه السّلام را گرفت، آن جناب بالاى سر پیغمبر(ص) مشغول نماز بود. نمازش را قطع كردند او را به زور بردند. اشك می ریخت و می گفت:

یا رسول اللَّه شكایت این جفاكارى هارون را به تو میكنم. مردم نیز اطرافش را گرفته با صداى بلند گریه می كردند.

همین كه موسى بن جعفر(ع) را مقابل هارون آوردند ناسزا گفت و آن جناب را آزار كرد. شبانه دستور داد دو خانه آماده كنند. موسى بن جعفر(ع) را مخفیانه به یكى از آن دو خانه برد و تحویل

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 08:30
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

فاش کردن مسمومیت توسط حضرت

بر ملا کردن جریان مسمومیت برای بزرگان توسط امام کاظم(ع)

حسن بن محمّد بن بشار گفت مردى از اهل قطیفه ربیع از شخصیت‏هاى مورد اعتماد اهل سنت گفت من از اهل بیت پیغمبر شخصیت‏هاى برجسته خیلى دیده‏ام ولى كسى را در فضل و عبادت همچون موسى ابن جعفر نیافته‏ام. گفتم: كجا او را دیدى؟.

گفت: سندى بن شاهك هشتاد نفر از كسانى كه معروف بخیر و نیكى بودند جمع كرد و ما را وارد بر موسى بن جعفر علیه السّلام نمود. بما گفت: درست نگاه كنید باین مرد آیا آزار و اذیتى او را كرده‏ایم؟ مردم خیال می كنند كه نسبت به او سوء قصدى شده، در این باره خیلى حرف می زنند این جایگاه اوست از نظر فرش و محل استر

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 08:34
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

سبک ۵ ـ ذکر / واحد سنگین ـ غریب
مردِ غريبي
تنهاي تنها
سر را نهاده
بر خاكِ غمها
در خلوت خود زمزمه دارد
بر لب نوای فاطمه دارد
موسی بن جعفر ـ گردیده مسموم(۳)
موسي بن جعفر ـ مولای مظلوم(۳)
دردِ دلِ او
از بس گران است
گريانِ هجرش
نُه آسمان است
بنگر به زندان گشته زمين‌گير
جسمِ شهيدش در غل و زنجير
موسی بن جعفر ـ گردیده مسموم(۳)
موسي بن جعفر ـ مولای مظلوم(۳)
افتاده از پا
مسموم و مسجون
دل ها ز داغش
گردیده مجنون
در كُنجِ زندان نورِ دو عين است
او از تبارِ پاكِ حسين است
موسی بن جعفر ـ گردیده مسموم(۳)
موسي بن جعفر ـ مولای مظلوم(۳)

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 12:56
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبند سبک واحد سنگین شهادت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام

اسیر زندونم و از زمونه سیرم
قعر سیه چال بلا به غم اسیرم

برده توون من رو سنگینیه زنجیر
خسته شدم دیگه از این فضای دلگیر
شبیه مادرم شدم پیر و زمینگیر

زخم زبون سندی،دلیل پیریه من
دیگه دلیل ندارم،برای این شکستن
به ضربه تازیونه،امونم و بریده
حالا به زهر کینه،جونم به لب رسیده

خلصنی یا الهی
ذکر شبانه روزم
دارم شبیه شمعی
آب میشم و میسوزم

غریب آقام واویلا...
**********
قامت من خمیده و گرفته حالم
شبیه مرغ بی پرم شکسته بالم

نشسته تو گلوی من یه بغض سنگین
ناسزا میشنوم من از سِندیه بی دین
واسه همینه میکشم دندون به آستین

بهم میخنده سِندی،میشکنه

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 10:23
• نوشته شده توسط
• امیرحسین سلطانی

بازو،کمر،سر ،هرکجایم ضربه دیده
بدتر زهرجا ساقِ پایم ضربه دیده

جا باز کرده حلقه ها زیرِ گلویم
با هر تکان ،راهِ صدایم ضربه دیده

با پا مرا روی زمین مالید ورد شد
چون چادر خاکی عبایم ضربه دیده

در جایِ گودی مثل جدم گیر کردم
باضربِ سنگین دنده هایم ضربه دیده

سر بسته گویم بی ادب حرف بدی زد
شخصیت درد آشنایم ضربه دیده

با پا زدو واشد ترک های لبانم
ارثیة کرب وبلایم ضربه دیده

بر رویِ تخته پاره یادِ بوریایم
از بسکه اعضایِ جدایم ضربه دیده

در پیش زینب ار قفا سررا بریدند
پیراهنش را از تنش بیرون کشیدند

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 18:33
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

#مرثیه_شهادت_امام_موسی_کاظم_ع

#سبک_نوشته

میرسد به گوشِ دل، ناله های احزانت
شد روانه چون سیلی، اشکِ خون به دامانت
قصّه ی خزان دارد، روضه های طوفانت
می خراشد این دل را، یا رضا رضا جانت

معصومه امشب در، مشهد عزا دارد
این داغِ سنگین را او با رضا دارد

از غروبِ چشمانت، اشک و نوحه می بارد
هر نفس صدای تو، شرحِ کربلا دارد
لعنت خدا آنکه، جانِ تو بیازارد
او به جای مهرِ تو، دل به کینه بسپارد

بین دخترت بر لب ، وا یا رضا دارد
از داغت امشب در، مشهد عزا دارد

کنجِ محبَسِ سندی، مرغِ بی پَر و بالی
سوزِ تب به تن داری، جای دخترت خالی
در غم و پریشانی، چون نحیف و بی حالی
همچو جدِِّ خود، آقا!، بر زمین لگد مالی

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 19:23
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

یا موسی ابن جعفر علیه السلام

کُنج سیاه چال غریبی عزیز داشت
پیری شکسته که جگری ریز ریز داشت

دلتنگی‌اش برایِ رضا سینه سوز بود
قلبی برای دخترکَش ناله خیز داشت

با دستهای بسته فقط ناسزا شنید
زخمِ زبانِ قاتلِ او نیشِ تیز داشت

دیشب صدای سرفه‌ی او تا سحر رسید
زنجیر بِینِ حلقه‌ی خود یک مریض داشت

زنجیر را کشید کمی قد کشیده شد
این استخوانِ پا چِقَدر خُرده ریز داشت

او روی در شکسته و مادر به پشتِ در
تشییع او به روضه‌ی زهرا گریز داشت

بر روی تخته پاره تنش گیر کرده بود
انگار لنگه در دو سه تا میخِ تیز داشت

اول مدینه بعد دلم کاخِ شام رفت
زندان هرآنچه داشت ویرانه نیز داشت

سر رویِ طشت بود و حرامی کنارِ ط

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 20:08
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

انیسِ این شب ممتد چهارده سالم
شب است و گریه به حالم کند سیه چالم

اگرچه رفته زِ دستم حسابِ این شبها
نرفته از نظرم خاطراتِ اطفالم

اُمیدِ دیدنِ رویِ رضا ندارم حیف
از این دو چشمِ نحیف و دو پلکِ بی‌حالم

چنان فشرده مرا در میانِ خود زنجیر
که حلقه حلقه فرو رفته در پَر و بالم

دوباره کعبه نِی امشب سری به من زد و رفت
دوباره طعنه گرفته سراغِ احوالم

به رویِ خاک مسیرِ کشیدنم پیداست
شکسته می‌روم و هر دو پا به دنبالم

رسیده سَندیِ شاهک ، دوباره میخندد
و من بخاطرِ مادر دوباره می‌نالم

حیا نمی‌کند و بعدِ زخمِ سیلیِ او
به یادِ داغِ مدینه به یادِ نُه سالم

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 20:10
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار