شعر شهادت امام رضا

ای گل گلزاردین، حق الیقین حصن حصین
هشتمین نور ولایت شیعه را حبل المتین
یا علی موسی الرضا(۲)

از تبار مصطفی هستی امام هشتمین
دردوعالم ای گل زهرا پناه مسلمین
یا علی موسی الرضا

این حریم با صفایت رهگشای جنت است
تا صف حشراین حرم دارالشفای امت است
یا علی موسی الرضا

صحن و ایوان تو مولا چون حریم کبریاست
زائر کوی شما مولای من حاجت رواست
یا علی موسی الرضا

من کجا و این همه لطف و عطای تو کجا
عبد شرمنده کجا ،صحن و سرای تو کجا
یا علی موسی الرضا

از کرامات تو عمری گشته ام مهمان تو
در کنار سفره ی تو ریزه خوار خوان تو
یا علی موسی الرضا

آمدم بار دگر مولای من بر تو پناه
جان زهرا مادرت کن بر من مسکین نگاه
یاع

• دوشنبه
• 31
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کم کم اومد تو قتلگاهش
تیره و تار می شد نگاهش
بارون چشم بی قرارش
نم نم می زد به روی ماهش
*
باز کینه ها کارش رو می کرد
دور از وفا کارش رو می کرد
آقای ما به هم می پیچید
زهر جفا کارش رو می کرد
*
پر می زد و پرش می افتاد
رو شونه هاش سرش می افتاد
با صورتش زمین که می خورد
با نام مادرش می افتاد
*
ناله از این همه جفا زد
جوونش و با غم صدا زد
مثل حسین غریب مادر
دردی کشید و دست و پا زد
*
اگر که مادرش نبوده
اگر که خواهرش نبوده
ولی خدا رو شکر که خنجر
به روی حنجرش نبوده
***
ولی حسین تنها رها شد
اسیر تیغ و نیزه ها شد
مادر و خواهرش می دیدند
که از قفا سرش جدا شد

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 10:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پاره ی قلب،پیغمبر است این
از بهر شیعه،چون حیدر است این
رحمت حق چو خاتم
او دستگیر دو عالم
رضاجان رضاجان
جانم رضا رضاجان۳

دارالولای،شیعه حریمش
می دهد شفا،دست کریمش
حریم او بهشت است
مهر او سرنوشت است
رضاجان رضاجان
جانم رضا رضاجان۳

آمد خراسان،او از مدینه
درد دو عالم،دارد به سینه
زخم زبان شنیده
رنج و محن کشیده
رضاجان رضاجان
جانم رضا رضاجان۳

امام هشتم،مسموم کین شد
از ظلم مأمون،فدای دین شد
زهر با رضا چه کرده
یاد مدینه کرده
رضاجان رضاجان
جانم رضا رضاجان۳

من منتظر بر،نور دو عینم
در دادن جان،همچون حسینم
آمد از ره جوادم
سر به سینش نهادم
رضاجان رضاجان
جانم رضا رضاجان۳

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 11:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هستی دوباره در عزا شد
روز شهادت رضا شد
در شور و ماتم،اهل ولا شد
مهدی زهرا،صاحب عزا شد
جانم رضاجان۲

زد زهر کین آتش به جانش
شعله زده روح و روانش
می سوزد امشب،از زهر نهادش
از چه نیامد،از ره جوادش
جانم رضاجان۲

غم های عالم در دل او
آتش زده بر حاصل او
زخم زبان ها،قلبش شکسته
از ظلم و کینه،گردیده خسته
جانم رضاجان۲

آمد جوادش از مدینه
هر دم زند از غم به سینه
تقی بیامد،گل بهارش
از غم بگرید،او در کنارش
جانم رضاجان۲

پاره ی قلب مصطفایی
رهرو راه مرتضایی
هستی رضاجان،امید خاتم
از مهر و لطفت،امید عالم
جانم رضاجان۲

دستم به دامانت رضاجان
بر لطف و احسانت رضاجان
ای یار غمخوار،هستم گرفتار
مولی شفا ده،این خسته ب

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 11:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای امام مهربان،ای مرا روح و روان
هستی یا موسی الرضا،شیعه را تاب و توان۲
تو امید دل ما داروی درد همه ای
تو گل مهر و محبت پسر فاطمه ای
علی موسی الرضا یا مولی یا مولی۲

دستگیر خاکیان،زایرت افلاکیان
سایل کویت رضا،مقتدای شیعیان۲
زایر کوی رضا زایر و مهمان خداست
حرم پاک رضا چون حرم کرب و بلاست
علی موسی الرضا یا مولی یا مولی۲

بر گدای روسیاه،یا رضا بنما نگاه
بی تو یا مولای من،حاصل عمرم تباه۲
با وجود بدی هام دل به تو بستم مولی
هرچه هستم ولی پابست تو هستم مولی
علی موسی الرضا یا مولی یا مولی۲

یا امام هشتمین،رهبر دنیا و دین
کشت از جور و جفا،دشمنت با زهر کین۲
با وجودی که تویی یار و مددکار همه
دشمنت کشت تو

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 11:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای نور دل زهرا(هشتم گل آل الله)۲
هستی تو امید ما(ای جان رسول الله)۲
تو گل بستان آل عبایی
مولی علی بن موسی الرضایی
یا رضا یا رضا مولی رضاجان۲

ای حامی هر شیعه(هستی تو حبیب ما)۲
ما درد و تویی درمان(تنها تو طبیب ما)۲
هستی تو عالم آل محمد
جود و رحمت تو بر همه بی حد
یا رضا یا رضا مولی رضاجان۲

ما جمله گدایان(درگاه توایم مولی)۲
جود و کرم و رحمت(با تو بشود معنا)۲
تو غریب الغربایی رضاجان
تو معین الضعفایی رضاجان
یا رضا یا رضا مولی رضاجان۲

تا روز جزا آقا(فخری تو بر این امت)۲
صحنین تو یا مولی(بر شیعه بود جنت)۲
از بس که تو خوبی و مهربانی
بر شیعیان مولی آرام جانی
یا رضا یا رضا مولی رضاجان۲

هر کس که شود م

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 11:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای گل باغ ایمان،مظهر حی یزدان
پاره ی قلب احمد،تویی شاه خراسان
گل گلزار آل عبا
یا علی بن موسی الرضا

گل باغ ولایی،هستی مصطفایی
جان موسی بن جعفر،علی موسی الرضایی
گل گلزار آل عبا
یا علی بن موسی الرضا

حرم با صفایت،جنت شیعیان است
گنبد تو رضاجان،رهگشای جنان است
گل گلزار آل عبا
یا علی بن موسی الرضا

تو صفابخش دل ها،کعبه ی عاشقانی
همگان عاشق تو،بس که تو مهربانی
گل گلزار آل عبا
یا علی بن موسی الرضا

گرچه من روسیاهم،بر تو مولی پناهم
گل زهرای اطهر،از کرم کن نگاهم
گل گلزار آل عبا
یا علی بن موسی الرضا

جان عالم فدایت،سوزد هر دل برایت
یا رضا کل عالم،شده بزم عزایت
گل گلزار آل عبا
یا علی بن موسی الرضا

زین ه

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 12:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای پاره ی قلب نبی اکرم
رضاجان رضاجان
از داغ تو دل ها گرفته ماتم
رضاجان رضاجان

شهر خراسان در عزا نشسته
رضاجان رضاجان
زین غم قلوب شیعیان شکسته
رضاجان رضاجان

خون کرد دلت را آن خبیث ملعون
رضاجان رضاجان
قلبت شکست از کینه های مأمون
رضاجان رضاجان

مأمون دون آتش زده به جانت
رضاجان رضاجان
زهر ستم برده ز تن توانت
رضاجان رضاجان

قصر عدو گردیده قتلگاهت
رضاجان رضاجان
در حجره ات بر در بود نگاهت
رضاجان رضاجان

گویی به زیر لب بیا جوادم
رضاجان رضاجان
در این دم آخر برس به دادم
رضاجان رضاجان

آمده است از راه دور جوادت
رضاجان رضاجان
با گریه از شما کند عیادت
رضاجان رضاجان

گشتی در آغوش پسر تو خاموش
رضاجان رضاجان

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 12:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

ای حجت خدا
ماهه هشتم رضا رضا رضا رضا
ای بضعه ی نبی
ای تو حسن القضا رضا رضا رضا

حرمه قشنگه تو آقا
برای همه دارالشفاس
برای فقیرا حجه و
برای ما جای کربلاس

عشقه همه زائراتو
گلدسته گنبد طلاتو
تمومه کفشداریاتو

نداره هیچ جا صفاتو
صفای صحن و سراتو
نوای نقاره هاتو

《آقام آقام یا رضا جان》

?بند دوم

خراسان کربلا
شد کشته از جفا رضا رضا رضا
در بین حجره ای
میزنه دست و پا رضا رضا رضا

میکنه اثر تا زهر کین
آقا میشه نقش بر زمین
صدا میزنه جوادش و
با یه دل محزون و غمین

عباش و رو سر کشیده
از دهنش خون چکیده
رنگ رخ اون پریده

به یاد اون کوچه و در
دلش شده زار و مضطر
به زیر لب میگه مادر

《ای وای امون از

• دوشنبه
• 6
• آبان
• 1398
• ساعت
• 13:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ز سوز زهر شراری به حنجرش افتاد
نفس نفس زد و از پای آخرش افتاد

اگر چه سخت در آنجا به خویش می پیچید
ولی به حجره به در،دیده ی ترش افتاد

رضا به مثل حسین و جواد چون اکبر
حسین بود که در فکر اکبرش افتاد

به کوچه روی زمین می نشست و برمی خاست
زمین که خورد فقط یاد مادرش افتاد

همین که در وسط حجره فرش را برچید
به یاد قتلگه و جد اطهرش افتاد

چگونه خورد به حجره زمین نمی دانم
ولی حسین به گودال با سرش افتاد

اگر که غش کنم از این کلام کم باشد
نگاه هر چه حرامی به خواهرش افتاد

ز ابن سعد عقیله چقدر خواهش کرد
ببین به تنگی گودال پیکرش افتاد

تو را به جان عزیزت بگو سرش نبرند
که بین خیمه از این غصه دخترش افتاد
**

• پنج شنبه
• 9
• آبان
• 1398
• ساعت
• 01:03
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

بند اول:
سلام حضرت شاه ایران زمین
سلام ای به انگشتر عشق نگین
به یاد نواهای یابن شبیب
سلامم رو میدم با آهی حزین

سلام به تو یارم (کس و کارم)۲
برس به دادم که (گرفتارم )۲
خودت بگو جز تو (کیو دارم)۲

غریب الغربا (آقام امام رضا)۲
معین الضعفا (آقا امام رضا)۲

آقام امام رضا آقا امام رضا

بند دوم:
کبوتر شدم باز دلم پر زده
پناهنده ام مقصدم مشهده
مطابق معمول به درگاه تو
گدا با یه دنیا امید آمده

گدای تو عالم (تو سلطانی)۲
خورشید تابان (خراسانی)۲
جانی و جانانی (رضا جانی)۲

مدد شمس الشموس (آقا امام رضا)۲
مدد سلطان طوس ( آقا امام رضا)۲

آقا امام رضا آقا امام رضا

بند سوم:
دارم خاطره از زیارت زیاد
از باب الرضا و از باب الجواد
می دیدم چقدر زائر و ملتمس
که بستن دخیل به پنجره فولاد

مریض و حاجتمند (فراوونه)۲
شفا در خونش ( چه آسونه)۲
دست کسی خالی (نمی مونه)۲

امام مهربون (آقا امام رضا)۲
صاحب قلبمون (آقا امام رضا )۲

آقام امام رضا آقام امام رضا

بند چهارم :
همه جان عالم به قربان او
زده زهر شرر بر دل و جان او
غم و روضه های مدینه کنون
مجسم شده پیش چشمان او

میگفت با اشک و آه (غریب حیدر) ۲
با ناله ای جانکاه (غریب مادر)۲
غریبم من ولی (حسن بیشتر )۲

کریم بی حرم (آقا امام حسن)۲
فدای تو بشم (آقا امام حسن )۲

آقام امام حسن آقام امام حسن

• جمعه
• 25
• مهر
• 1399
• ساعت
• 19:48
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

شهید غریب
غروب ماه صفر شد طلوع روز عزا
به زیر ابر ستم رفت هشتمین اختر

دوباره گشت امامی به زهر کین مسموم
دوباره شد گلی از گلشن ولا پرپر

غریب طوس رضا(ع)، درسرای تنهایی
به پشت بسته دری ناله کرد، ای مادر

گرفته بود تمام وجود او را درد
وباز زاده ی حیدر که گشته پاره جگر

ز سوز زهر بر او چیره گشت سوز عطش
از این دو سوز فتاده شرر بر آن پیکر

توان بداده زکف بر روی زمین افتاد
دوباره فزت ورب گفت، بو تراب دگر

به یاد شهر مدینه زدل برآورد آه
به ناله کرد جوادش صدا، دم آخر

به لطف حق پسر آمد کنار بابایش
چه جانگداز بود وصل این دل ودلبر

تکاند خاک زبابا وبوسه زد رویش
بروی زانوی خود او نهاد رأس پدر

به چهره رضوی آن زمان تبسم بود
سپرد امر امامت به آن نکو منظر

از آندمی که زتن رفت روح او، ای وای
گریست آن پسر غمزده زهجر پدر

به شهر طوس جواد وغم رضا پدرش
به کربلا پدری سوگوار داغ پسر

شعر :اسماعیل تقوایی

• شنبه
• 26
• مهر
• 1399
• ساعت
• 02:03
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

سینه ها پُر شده از غصه و تشویش، بمان
عالم آل محمد، نفسی بیش بمان

نفست گشته بریده، به خودت می پیچی
مثل یک مارگزیده به خودت می پیچی

نوکرت از غم و از غربت تو می میرد
خواهرت نیست، سرت را روی دامن گیرد

ناله ی یا ولدی با تن بی حال مزن
بین این حجره ی در بسته، پر و بال مزن

جمع کن بقچه ی خود را، کفنت را تا کن
پسرت آمده چشمان ترت را وا کن

تو که نورت به زمین و به زمان می تابید
چه شده این همه خاکی شده ای، ای خورشید؟!

یک دو باری که نه، تکرار شده تا پنجاه
هی نشستی به زمین، ناله زدی "وا اُماه"

یاد یک کوچه دوباره، چه بهم ریخته ای
خاک ها را به سرت، تا به حرم ریخته ای

خیره بر در شدی و سرخ شدی، می سوزی
چشم بر میخ در حجره چرا می دوزی؟!

خوب شد با همه ی غربتت آمد پسرت
نیزه ای زخم نزد بر جگر محتضرت

بین این حجره ی در بسته بگو دشمن کیست؟
پیکر محترمت، زیر سم مرکب نیست

قاتلت چکمه که نگذاشت به روی پر تو
پیش چشمِ حرمت داد نزد بر سر تو

قاتلت پنجه بر این طره ی مویت نکشید
خنجری کند به اطراف گلویت نکشید

• شنبه
• 26
• مهر
• 1399
• ساعت
• 16:40
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

زانویِ خسته اش تکان میخورد
پیکرش را کشان کشان میبُرد

چند باری میانِ راه، افتاد
گفت یا فاطمه به راه افتاد

هردو دستش به پهلویش دارد
عرقِ سرد بر رویش دارد

تا که لرزه به پیکرش افتاد
وای،عمامه از سرش افتاد

تار می دید دیدگان ترش
گوئیا ریخته بهم جگرش

با لبِ آستین چنان زهرا
پاک می کرد خونِ لبها را

بر زمین میکشید پایش را
جمع میکرد هِی عبایش را

یک نگاهی به دور وبر انداخت
اشکی از دیدگانِ تر انداخت

تا که بر آستانِ حجره رسید
جگرش پاره بود ناله کشید

کاسه ی صبرِ عالمین شکست
همه درهایِ حجره را تا بست

زیر لب گفت : آه «أین جواد»
سرِ پا بود یک دفه افتاد

فرش ها را یکی یکی تا زد
تا گلویش لباس بالا زد

سینه اش را به خاکِ سرد گذاشت
یک مزاحم به رویِ سینه نداشت

گرد و خاکی بپاست در حجره
صحنه ی کربلاست در حجره

دست و پا می زد وکنارِ تنش
نیزه جا وانکرد در دهنش

کربلا جَدِ او چه بد جان داد
وسط نیزه دارها افتاد

یک نفر زد لگد به پهلویش
یک نفر پا گذاشت بر رویش

یک نفر آستین خود تا زد
گوشه هایِ رداش بالا زد

رویِ کُرسیِ عرش زانو زد
پنجه اول میانِ گیسو زد

خنجرش را گذاشت زیرِ گلو
وحده لااله الاهو

این گلو جایِ بوسة نبی است
حرز آن اشکهایِ زینبی است

هرچه خنجر کشید و باز کشید
جایِ لب هایِ خواهرش نبُرید

روضه را تا کنار عرش کشاند
وای ،جسمِ حسین برگرداند

گیسویِ مادری بهم می ریخت
حالتِ حنجری بهم می ریخت

کار بالا گرفت ای مردم
وای از ضربه ی دوازدهم

شکل رگ ها که نامرتب شد
این سخن دلخوریِ زینب شد

کاش در بین تان مسلمان بود
ذبحِ از پشتِ سر حلال نبود

• شنبه
• 26
• مهر
• 1399
• ساعت
• 16:51
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

شور سینه‌زنی امام رضا(ع)

سینه زن خاتم الانبیام
سینه زن امام مجتبام
خدا رو شکر زنده‌ام و حالا
سینه زن غم امام رضام

عشق امیرالمومنین. امید میده به ما
ایشالله وا میشه. صحن امام رضا
تا سال دیگه اربعین. تموم میشه بلا
ایشالله که همه. میریم به کربلا

اشفعی لنا الله الله
کن رفع بلا الله الله
.........
حرف امام رضا اینه به من
بدون غریب یکی دیگس نه من
همون که شد غریب در وطن
سینه بزن برا امام حسن

اینشاالله با دستامون. با ذکر ربنا
برا امام حسن. حرم میشه بنا
باب القاسم میشه یه روز. برای زائرا
ورودی حرم .به صحن مجتبی

اشفعی لنا یا امام حسن
کن رفع بلا یا امام حسن

• یکشنبه
• 27
• مهر
• 1399
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

چون آهویی در دست صیادم
می‌خوانمت آقا ضمانت کن
گاهی از این بیمار سردرگم
با گوشه‌ی چشمی عیادت کن

قلبم پر از غوغای بی‌صبری‌ست
در خلوت من آسمان ابری‌ست
هر بار در باران‌ دعا کردم
ای حضرت باران اجابت کن

می‌دانم از رازم خبر داری
آه است دمسازم به ناچاری
بد بوده‌ام، بد کرده‌ام یک عمر!
بین من و خوبی وساطت کن

ای خنده‌هایت جاریِ آیات!
ای چشم‌هایت محیی الاموات!
دل مرده ام ای زندگانی بخش
با یک نظر در من قیامت کن

هر گاه یاد کربلا کردم
هر وقت دلتنگ نجف بودم
هر جا گره افتاد در کارم
گفتند مشهد را زیارت کن

ساعت حدود سه شده شاعر
بنشین میان موجی از زائر
روضه به روضه خون ببار از چشم
با اشک خود غسل شهادت کن

شاعر:سمانه خلف زاده

• سه شنبه
• 29
• مهر
• 1399
• ساعت
• 10:25
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

چرا
کشیدی به سر
عبای غریبی ، آقا

بگو
چرا بی قرار ،
چرا بی شکیبی ، آقا

روی پا رفتی / خسته برگشتی
مثلِ مرغی پَر بسته برگشتی

وای / وای / وای

رنگِ رُخِت پریده
چه قد شدی پریشون
با نوکرت بزن حرف
که من شدم نیمه جون

عرق روو پیشونیته ،
ولی چش انتظاری
نبینم اون روزُ که
تنها ما رو بذاری

با امام الاِنس ، یا امامَ الجانّ
یا اَبَالاِکرام ، یا اَبَالاِحسان

یه ماه
اومده ببین
از دری که بسته ست آقا

یه نور
غمین و صبور
تابیده به این کوچه ها

از مدینه تو / داری یک مهمون
چشماتو وا کن / جونم آقا جون

وای / وای /

سرِت رُ روی دامن
می گیره و میباره
نمیدونم این لحظه
چیو یادش میاره

با هم پدر، پسری
غریب و زار و تنها
هی زیر لب میخونین
" کلُّ اَرض کربلا "

آه و واویلا / بر غریب طوس
از مدینه ماه / اومده پابوس

داره
لحظه ی وداع
جون از تن هر دو میره

میخوام
برم پیششون
انگاری به پام زنجیره

با کفن پوشوند / روی مولا رو
با آهش سوزوند / آسمون ها رو

وای / وای / وای

کرب و بلا همین جاست
امامو اینجا کشتن
با زهر و کینه هاشون
غریب و تنها کشتن

اونایی که دستاشون
سرخه به خون مولا
اشکِ ریا میریزن
برا امامِ رضا

آه و واویلا / ای غریب آقا
آه و واویلا / الوداع مولا

• دوشنبه
• 3
• آذر
• 1399
• ساعت
• 12:21
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

بنداول

من عبد پرخطایم،بیمار و مبطلایم
اما با روسیاهی،من عاشقه رضایم

یاعلی موسی الرضا،اعتباره این گدا
نوکری برا شما،افضله اعماله ما

کس و کارم رضا،کار و بارم رضا
مرهمه زخمای ، دله زارم رضا

آقام علی موسی الرضا

بنددوم

تاهستی درکنارم،ای صبر و ای قرارم
انا مدیون الرضا ، آقا شده شعارم

نازنین دلبره من،شاهی ورهبره من
فخره من غلامیته،یارضا سروره من

ای جان و جانانم،شاهه خراسانم
خدا رو شکر آقا،شما یی سلطانم

آقام علی موسی الرضا

بندسوم

دل عاشقه حسینه،عمری به زیره دینه
با ذکره یاابالفضل،قلبم به شور و شینه

کربلایه تو آقا،برده عقل و هوشه ما
تا میگم حسین حسین،میرسم تابه خدا

گشته قلبم غمین،حاجتم شدهمین
زیارت الحسین،فی یوم الاربعین

حسین(آقام)3

• سه شنبه
• 5
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 22:43
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بنداول

کم نشه سایتون آقاازروسرم
مهربون تری از پدر و مادرم
رخصت بده یه شب توی صحن وسرات
بگم یاعلی موسی الرضا نوکرم

به فدای شما همه داروندارم
غلام توبودن،آقا ایل و تبارم
همه کسه منی السلطان ابالحسن
ذکره نامه زیبات شد آروم وقرارم

صلی الله علیک یاعلی موسی الرضا

بنددوم

ای ولی نعمت خاک ایران زمین
هم نامی با مولا،امیر المومنین
بزرگ شدم آقا بامحبت تو
عشقتون شده بارگ وخونم عجین

هشتمین نوره ولایی یاامام رضا
شاه وسلطانه سخایی یاامام رضا
کعبه وحج فقرا حرمه شما
مظهره نوره خدایی یاامام رضا

(آقام3)یاعلی موسی الرضا

بندسوم

پنجره فولادت عقده وامیکنه
دوای هر درده بی دوا میکنه
هرکی با حاجتی اومده به حرم
یقینا حاجتش رو روا میکنه

اونکه توروضه هادلش شکسته زیاد
برای براته کربلا اینجا میآد
واسه اینکه آقابهترنگاهش کنه
داخل شده از ورودیه باب الجواد

(آقام3)السلطان ابالحسن

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 19:20
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ای فروزان گهر گنج حکیم ازلی
دُری از چهارده ارزنده دُر ربّ جلی
نوری از شعشعه ی پرتو انوار هدی'
هشتمین حجّت فرزانه ی بر حق خدا
مفخر ذات احد شمس شموس دوران
خفته در طوس خراسان گل باغ رضوان
پسر موسی' کاظم پدر سلم و رضا
مظهر آیت حق طایر شاخ طوبا
شهی از صُلب علی باشد و همنام علی
بوالحسن کنیت و القاب رضا هست و رضی
بگشاید گره کور به یک گوشه ی چشم
در دلش نیست جز از مهر نشانی از خشم
مایه ی فخر و مباهات بود ایران را
می پذیرد به هر آئین که شد مهمان را
ما بر این نعمت عظمی' همگی می نازیم
جان به یاد شه اقلیم رضا می بازیم
معدن حلم و حیا راضی از او دشمن و دوست
دوست دارند همه بسکه شه نیکو خوست
از مدینه به سناباد ورا مأمون خواند
تخم کین از شه خوبان به دل خویش افشاند
حضرت هنگام وداع گفت به اهل حرمش
تن به دنیای فنا از برتان می برمش
سفر مرگ قضا کرده فراهم بر من
نقشه موت مرا چیده ز هر سو دشمن
( دشمن دوست نما را نتوان کرد علاج )
من رضایم به رضا و کرم لایحتاج
مثل ابجد خودم کشته ی دین خواهم شد
جان از این حادثه سالم برم اکراهم شد
رفتم ای شهر نبوّت ز تو با بار ملال
با ملالی که "صفا" نیست ز تقدیر سؤال

• سه شنبه
• 5
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 10:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

امان از زهر انگور

نه تیر و دشنه خوردم نه طفل تشنه بُردم امان از زهر انگور

به تیـغ کینـه مُـردم ز نامـردان فسُـردم امان از زهر انگور

نه دل بر دون سپردم به حیله میوه خوردم امان از زهر انگور

******

نه تیری خورده بر چشمم، نه شمشیری به دستم

نـه در زیر عمـود کیـن ، جبینـم را شکستم

نه در باران سـر نیـزه ، بدن از هم گسستـم

ولی آتـش فتـاده در وجودم

که می سوزد تمام تار و پودم

ز خنجر بدتر است این زهر انگور

سر و رخساره از این رو کبودم

نه تیر و دشنه خوردم نه طفل تشنه بُردم امان از زهر انگور

******

نه طفل تشنه ای دارم، که داغش سینه سوزد

نه در منـزل صغیـری تا ، به راهـم دیده دوزد

نـدارم خیمـه تا دشمن ، از آن آتـش فـروزد

جـوادم آن عزیـز بی قرینه

کنـار اهـل بیتـم در مـدینه

اگر سوزد دلم در شعلة زهر

ولی یادش کنون دارم به سینه

نه تیر و دشنه خوردم نه طفل تشنه بُردم امان از زهر انگور

******

نه بر روی سنـان رفتـم ، نه در زیر کمـان ها

نـه بـر روی جگـر دارم ، فـراق نـوجـوان ها

نه خورشیـد عطـش تابـد ، به اوج آسمان ها

ولی در دست مـأمون پلیدم

که گوئی زیر شمشیر یزیدم

دوروئی نانجیبی کینه توزی

دمادم پیش این دون مایه دیدم

نه تیر و دشنه خوردم نه طفل تشنه بُردم امان از زهر انگور

******

نه غُل بر دست و پا دیدم ، نه شلاقی به رویم

نه سنگ و چوب و خاکستر ، به هر وادی به سویم

نه در پیـش دو چشمـم ، رأس بابا و عمـویم

گه رفتـن به یـاد نینـوا بود

به یاد کشته های سرجدا بود

بگو ای سروری این جمله بسیار

رضا بر داده های حق رضا بود

نه تیر و دشنه خوردم نه طفل تشنه بُردم امان از زهر انگور

******

• جمعه
• 9
• مهر
• 1400
• ساعت
• 12:27
• نوشته شده توسط
• محمدرضا سروری

هر در كه از شميم حريمت معطر است
دروازه‌ی بهشت، گمانم همان در است

آنقدر جمعيت حرمت را گرفته كه
ترديد ميكنم نكند صبح محشر است

پايينِ پا، قدم به قدم، اشكِ زائران
بالای سر، نفس به نفس، هی كبوتر است

با نيت شفا، كه لب از آب، تر شود
انگار كن كه منبع آن، حوض كوثر است

از معجزات پنجره فولاد بگذريم
"كز هر زبان كه ميشنوم نا مكرر است"

من آه ميكشم، تو گره باز ميكنی
در اين حرم، نخواسته‌ها هم مقدر است

دوريم و دوستيم...صبوريم و عاشقيم
هركس كه دوورتر، بخدا مبتلاتر است

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1400
• ساعت
• 14:19
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

حرم قدس رضا حال و هوایی دارد
این حریم ملکوتی چه صفایی دارد

بانگ نقاره ی او تا ز حرم می آید
خوش تر از نغمه ی داوود صدایی دارد

هرکه فیضی برد از نور ولایت پیداست
دلش از پرتو خورشید ضیایی دارد

با دل خویش به پابوسی او باید رفت
دل بشکسته ی ما راه به جایی دارد

گر شفا می طلبی روی براین درگه کن
که طبیبانه به هر درد دوایی دارد

ما نداریم جز این کعبه دگر قبله ی عشق
هر دلی کعبه ای و قبله نمایی دارد

به نگاه کرمش در همه جا محتاجم
که نگاه کرم و عقده گشایی دارد

بنویسید براین بارگه سلطانی
که به همسایگی خویش گدایی دارد

روضه ی ابن شبیب اش به همه گفت که او
در میان دل خود کرب وبلایی دارد

سر زخاک در این روضه کجا بر دارد
چون «وفایی» به رهش هر که وفایی دارد

• یکشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1401
• ساعت
• 18:25
• نوشته شده توسط
• احسان مشفق

◾نوحه ی سینه زنی
◾شهادت امام رضا(ع)

◾بنداول
تا ز دستان مامون زهرکین‌را چشیدم
بین کوچه عبا را روی سر میکشیدم
سر به زانو نهادم
یاد مادر فتادم(۲)
من رضایم رضایم(۳)

◾بنددوم
خواهر من کجایی در خراسان غریبم
داغ هجران رویت گشته اینجا نصیبم
زهر کین زد شراره
قلب من پاره پاره(۲)
من رضایم رضایم(۳)

◾بندسوم
از مدینه جوادم آمده در کنارم
وقت رفتن رسیده طاقتی من ندارم
ای علی اکبر من
نور چشم تر من(۲)
من رضایم رضایم(۳)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• دوشنبه
• 4
• مهر
• 1401
• ساعت
• 12:04
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾نوحه ی سینه زنی
◾شهادت امام رضا(ع)

◾بنداول
تا ز دستان مامون زهرکین‌را چشیدم
بین کوچه عبا را روی سر میکشیدم
سر به زانو نهادم
یاد مادر فتادم(۲)
من رضایم رضایم(۳)

◾بنددوم
خواهر من کجایی در خراسان غریبم
داغ هجران رویت گشته اینجا نصیبم
زهر کین زد شراره
قلب من پاره پاره(۲)
من رضایم رضایم(۳)

◾بندسوم
از مدینه جوادم آمده در کنارم
وقت رفتن رسیده طاقتی من ندارم
ای علی اکبر من
نور چشم تر من(۲)
من رضایم رضایم(۳)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• دوشنبه
• 4
• مهر
• 1401
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

ما سائل درباریم در گلشن او خاریم
از درون دل گوئیم ما امام رضا داریم
ما امام رضا داریم (۴)

او پشت و پناه ماست بر رضا نگاه ماست
نور دیده ی حیدر ما فقط تو را داریم
ما امام رضا داریم (۴)

آلوده و دل خسته دل را به شما بسته
آمدیم به سوی تو گرچه ما خطاکاریم
ما امام رضا داریم (۴)

ای امام بخشنده با تو گشته پاینده
ای صفای این عالم مشتری بازاریم
ما امام رضا داریم (۴)

های و هوی ما مولا آبروی ما مولا
در تمام عمر خود ما به تو بدهکاریم
ما امام رضا داریم (۴)

از گنه شده خسته با قلوب بشکسته
آمدیم به سوی تو گرچه ما گرفتاریم
ما امام رضا داریم (۴)

• چهارشنبه
• 6
• مهر
• 1401
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

امشب دل فاطمه ز غم پرپر شد
مشهد ز غم داغ رضا پر تب شد
آید ز مدینه مادری زار و حزین
سینه زن ماتم رضا هر دم شد
مسموم شد از زهر ستم مولایم
از کینۂ دشمنان نگر پر پر شد
فریاد بر آورد که سوزد جگرم
پس سوختن جگر نصیب من شد
ای کاش بیاید به برم نور دلم
چشمان من اینک به جوادم وا شد
بر دامن فرزند پدر سر بنهاد
بر دست پسر راهی جنت می شد
ای وای برآن روز که یک فرزندی
بر دست پدر راهی جنت می شد
لا یوم کیومک یا ابا عبدالله
دنیا به پدر چون تاریک می شد
ایام عزای شمس پر نور خداست
مشهد بنگر کرب و بلایش می شد
در حجرۂ در بسته به خود می پیچید
فریاد غریب مادرم بر لب شد
با یاد لب تشنه و قلبی از غم
تشنه به سوی خلد برین راهی شد
ساقی به سر و سینه بزن بانگ عزا
در ماتم شاه طوس مشهد پا شد

• جمعه
• 23
• تیر
• 1402
• ساعت
• 00:11
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

مشهد غرق عزا ،مشهد یا کربلا
مشهد ماتم سرا، شهر امام رضا
««یا علی موسی الرضا»» (2)

فاطمه خیر النسا ،بانی این روضه ها
بر سر و سینه زنان، با علی شیر خدا
روضه خوان نور ولا ،تشنه ی کرببلا
از غم داغ نبی ، فاطمه با صد نوا
گاه میگوید حسن،گاه می گوید رضا
آدم و جن و ملک ، غرق اندوه شما
»»»یا علی موسی الرضا««««(2)

به سر و سینه زنان ،ذکر عالم شد رضا
باغم صاحب زمان ، ذکر عالم شد رضا
با علی شیر خدا ، ذکر عالم شد رضا
فاطمه خیر النسا ، ذکر عالم شد رضا
در میان روضه ها ، ذکر عالم شد رضا
با امام مجتبا ، ذکر عالم شد رضا
«««یا علی موسی الرضا»»»(2)

کشته ی زهرجفا،یا علی موسی الرضا
ضامن آهو مدد،نور حق شمس الضحا
یا انیس الفقرا ، یا غریب الغربا
شافع روز جزا ، تویی حج الفقرا
ای برات کربلا ، وارث خون خدا
اَظهَرُ الشمس ولا، شاه خوب ارتضا
دم به دم حالابگو،یاعلی موسی الرضا
«««یا علی موسی الرضا»»»(2)

• جمعه
• 23
• تیر
• 1402
• ساعت
• 00:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

میشه نگام کنی
مثل روزای عاشقی بازم صدام کنی
ازت میخوام تاتوی قبر منو دعام کنی

ببین آقای من
مثل خزون ریخته بهم حالو هوای من
کاش یه کمی که این دلت میسوخت برای من

باز زده به سرم
پر میزنه دلم آقاجون برای حرم
بیاآقای من یه رحمی کن توروخدا به چشمای ترم

زیاده درد من
اسم منو از میون نوکرا خط نزن
ببین که پیرهن سیاتو کردم آقا به تن

صدام کن
آرزومه بیام و تو صحن طلاتون بمیرم
قبل مرگم آقا ضریحتو بغل بگیرم
تویه پادشاهی و اما من آقاجون فقیرم

همیشه
هوای حرمت حس عاشقی داره
فضای دل مست من عین بهاره
مشهد تو دوای هرچی دل زاره

• دوشنبه
• 13
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 22:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند ۱

سلام امام مهربون سلام آقای خوب من
تواین روزا برای توپرشون و در به درم
میخوام بیام به پیش توکمی آروم بگیرم
مثل روزای قبل بیا دستی بکش روی سرم

یه مدتی میشه آقا ندیدمت حالم بده
دلم میخواد توحرمت بشینم وگریه کنم
تنگه دلم آقا برا صدای نقاره خونت
مرسی گذاشتی توآقاعمری بهت تکیه کنم

امام رضا همش پناهم دادی
امام رضا فراموشم نمیکنی
مثل یه شمع به پای تو میسوزمو
امام رضا تو خاموشم نمیکنی

امام رضا آقام علی موسی الرضا

بند ۲

خیلی دلم تنگه برات آقا برا کبوترات
آخه چقدگریه کنم بدون تو من میمیرم
واسه یه لحظم که شده بزار خودت روجای من
فاصلمون زیادنیست اما چه کرده پیرم

فرقی نمیکنه برات شاهی بیاد یه که گدا
آدمای خوبو گنهکارا رو در هم میخری
سر زبوناس کرمت انقده که با وفایی
باوجود تو آقاجون بسته نمیشه هیچ دری

امام رضا خواهشم از تو اینه که
امام رضا بازم بیام به مشهدت
بیام و زانو بزنم جلوی تو
هوایی شم بازم به زیر گنبدت

امام رضا آقام علی موسی الرضا(ع)

• دوشنبه
• 13
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 22:18
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری