از پس پرده برون حجت اثنا عشر است
یا که در غرّه مه قرص قمر جلوه گر است
بلبل از دوری گل تا سحر امشب بند است
یا پسر بر سر بالین پدر نوحه گر است
هاتفی گفت که خاموش مگر بی خبری
حسن عسکری امشب به جناح سفر است
سر به دامان پسر گرم سخن با معبود
چهره اش از اثر زهر جفا پر گهر است
شد برون طایر روهش ز قفس سوی جنان
مهدی منتظر از بهر پدر خون جگر است
تسلیت ای حجت ثانی عش یابن الحسن
زود بود از بهرت تو داغ پدر یابن الحسن
قلب بابت از شرار زهر دشمن آب شد
سوخت جسم و جانش از پا تا به سر یابن الحسن
کودک شش ساله بودی بر پدر خواندی نماز
ریختی از چشم خود خون جگر یابن الحسن
زود گرد بی کسی بر ماه رخسارت نشست
زود کردی جامه ماتم به بر یابن الحسن
قرنها چشم تو گریان است بر جدّت حسین
لحظه لحظه ریختی اشک بصر یابن الحسن
طفل بودی پیش چشمت چشم بابا بسته شد
تو نگه کردی او زد بال و پر یابن الحسن
مخفی از چشم همه چشم تو بر بابا گریست
سوختی چون شمع سوزان تا سحر یابن الحسن
قرن ها فریاد زهرا مادرت آید به گوش
از مدینه بین آن دیوار و در یابن الحسن
یوسف زهرا بیا با ما ب
افسوس که آئینه نصیبش سنگ است
در کوچه‌ی بی کسی عجب دلتنگ است
هر روز غروب خون شد قلبش که
این قدر غروب سامرا خون رنگ است
یک عمر غریبی و اسیری سخت است
دلتنگی و بغض و سر به زیری سخت است
از چهره‌ی تو شکستگی می‌بارد
در اوج جوانی ات چه پیری سخت است
امروز که صاحبِ عزایت زهراست
چشم همه از غم تو دریا دریاست
داغ تو شکست قامت عالم را
تو رفتی و «سُرَّ مَن رَأی» بی معناست
هم چون شب قدر، قدر تو مکتوم است
با تو جلوات چارده معصوم است
گفتند به طعنه حج نشد رزقت! نه
کعبه ز طواف روی تو محروم است
با قلب شکسته شرح هجران دادی
یک عمر بهانه دست باران دادی
آن قدر تو «یا حسین عطشان» گفتی
تا آخر کار تشنه لب جان دادی
دل را
مى زند آتش به قلبم سوز داغ عسکرى
گیرد امشب اشک من هر دم سراغ عسکرى
شد به سن کودکى فرزند دلبندش یتیم
گشت دُرّ اشک مهدى چلچراغ عسکرى
در دل صحراى غم ها و به دشت سرخ عشق
لاله سان شد قلب ما خونین ز داغ عسکرى
بس که اندوه فراوان دید از جور خسان
شد لبالب از مى غم ها ایاغ عسکرى
با گلاب اشک و با سوز درون گوید سخن
«حافظى» آن بلبل خوش خوان باغ عسکرى
***محسن حافظى***
منبع:دینیست
به جنت مصطفی میگرید امشب
علی و مجتبی می گرید امشب
زمین و آسمان گشته سیه پوش
امام عسکری گردیده مدهوش
زچشم پر گهر من خدا خبر دارد
ز قلب پر شرر من خدا خبر دارد
شرار زهر ستم همچو شمع آبم کرد
ز سوزش جگر من خدا خبر دارد
میان این همه دشمن چها کند مهدی
ز غربت پسر من خدا خبر دارد
ز بعد من برسد غیبت خدائی او
ز صبر منتظر من خدا خبر دارد
امام عسکری (ع) در ذیل آیه ی ( وبالوالدین احساناً)می فرماید : بهتر از والدین نسبی شما و سزاوار تر ایشان به شکر و تشکر شما ، محمد و علی (ع) هستند . پیامبر (ص) فرمود : « انا و علی ابوا هذه الأمه » شما را به خدا ببینید در کربلا با پدر حقیقی خود چه کردند ؟ نه تنها احترام نگذاشتند . بلکه او را از آب ممنوع کردند و لب تشنه شهید کردند و بر بدن قطعه قطعه اش اسب دواندند
منبع :
گریزهای مداحی ، ص 198 ، نوشته محمد هادی میهن دوست ، چاپ سبحان ، نوبت ششم 1387 ، انتشارات صبح پیروزی .
با فتاده بر سرم ، شور و ولاي عسکري
مرغ دلم کشيده پر ، به سامراي عسکري
توئي امام عسکري ، که جنّ و انس عسکرت
توئي امير و ، ما سوي همه سپاه و لشکرت
من آن فقير خسته دل ، که رخ نهاده بر درت
به جرم روسياهيم مرا مراني ار درت
بگو دعا کند به ما مهدي مه لقاي تو
اي که ولايتت بود عطيه اي ز داورم
شهد محبّت ترا ، رهين شير مادرم
به غير آستان تو ، رو به کسي نياورم
بهر غلامي لطف تو گشت مرا ياورم
منم منم گداي تو گدي بي نواي تو
مهدي اي روشني ديده کجائي پسرم
اي به درياي الهي تو يگانه گهرم
تو بيا در برم اين لحظه ي آخر بنشين
تا که از زهر جفا پاره ببيني جگرم
آتش معتمد آن گونه زده شعله به جان
که ز سوز شرر و سوختنش با خبرم
يک وقت چشمش باز کرد امام حسن عسکري (ع) ديد ميوه ي دلش مهدي کنارش دارد اشک مي ريزد . امّا يا امام عسکري شما چشم باز کردي ميوه ي دلت را ديدي امّا لا يوم کيومک يا اباعبدالله ، قربان حسين بروم وقتي ميان گودال قتلگاه چشمش باز کرد ديد قاتل روي سينه اش نشسته با شمشير بالاي سرش ايستاده است .
منبع : گلچين احمدي ، ص 157، نوشته ذبيح الله احمدي گورجي ، چاپ توحيد ، نوبت پنجاهم پاييز 1389، جلد دوم ، انتشارات بوستان اح
فاطمه امشب به سامرا عزا بر پا کند
ديده را ياد امام عسکري دريا کند
اي خوش آن چشمي که امشب با امام عصر خود
خون دل جاري به رخ در مرگ آن مولا کند
آنکه سان مي ديد از خيل ملک در آسمان
در دل خاک زمين بايد چرا مأوي کند
هيچ کس باور نمي کرد اينکه آن ماه حجاز
جا به ابر خاک غم در شهر سامرا کند
هيچ کس باور نمي کرد اينکه از داغ پدر
در سنين کودکي مهدي عزا بر پا کند
کودک پنج ساله را بنگر که مي بايد نماز
با قد خم گشته بر آن قامت رعنا کند
امشب شب يتيمي امام زمان است . شب عزاي پسر فاطمه است . از همين جا دلها را روانه ي سامرا حرم با صفاي امام عسکري کنيم انشاءالله کنار حرمش ، امشب عرض تسليت بگوئيم به امام زمان ، آ
غزلی سهم تو در این همه دیوان ها نیست؟
جای یک ذرّه غمت در دل انسان ها نیست؟
پنجه ی غربت تو بر دل ما خدشه نزَد
چشم بیدار در این وادیِ وجدان ها نیست
به همین چند خط شعر محال است، محال
که به توصیف کشم، آنچه که این سان ها نیست
ای حسن خَلق، حسن خُلق، به حُسنت سوگند
بی نگاهت خبر از بخشش و احسان ها نیست
سینه ی تنگ من و بار غم عُظمایت؟
قلب ویران مرا طاقت حرمان ها نیست
در «هوی»یی که مشام همه پر از هوس است
عطر اعلای تو را قیمت دکّان ها نیست
گفته بودند که کشتی نجات همه اید
که به سکّان شما، لغزش طوفان ها نیست
پس چه شد، قحطی ابصار ترک خورده ی ما
در مصیبات تو مرطوب ز باران ها نیست؟
شاعر: مجید لشکری
آقا مرا بب
برپاست به بزم پدرت شور و نوایی
من چشم به راه تو نشستم، تو کجایی؟
تو صاحب این روضه و مهمان تو هستم
آقا به پذیرایی مهمان نمی آیی؟
جانم به فدای غم تو، آجرک الله
بنداز به دوشم تو خودت شال عزایی
زهر ستم از پای درآورده پدر را
حالا پسر و روضه و تشییع جدایی
در ظاهر اگر کوچکی و کودک و کم سن
در واقع بزرگی و ابوالفضل(ع) نمایی
عالم همه قربان گل فاطمه(س) مهدی(عج)
امشب تو خودت سینه زن و نوحه سرایی
من گریه کن روضه ی بابای غریبت
تو فکر من و کوله سنگین خطایی
نور دل زهرا(س) به عزا خانه بابا
سر میزنی و میکنی ام کربوبلایی
منبع:سحر اشک
دوباره پای غزل سویتان دوان شده است
حروف واژه عشقم ترانه خوان شده است
ردیف و قافیه هایم فقط به ذوق شماست
که اینچنین همه همرنگ آسمان شده است
زبان روبه سوی قبله مانده طبعم
به جان رسیده و انگار پرتوان شده است
فضای آبی شعرم نثار مقدمتان
بهار هم به قدوم شما جوان شده است
نَمی ز بارش حُسن شما و آل شما
کتاب شعر و غزلهای شاعران شده است
فضای شعر، پر از لطف بی کرانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست
چه منتی به سر خلقت خدا داری
اگر به چشم زمین پای خویش بگذاری
سحاب رحمتی و پای آسمان خدا
کنار می کشد آن ساعتی که می باری
فرشتگان همه مبهوت جلوه رویت
ه دلربایی... عجب دلبری... چه دلداری...
تو آخرین گل یاسی
غريب آشنايي ، شهيد سامرايي
آقام آقام غريب امام عسكري يا مولا
شراره هاي آهت ، مي باره از نگاهت
شده نصيب لحظه هات چشاي غم گرفته
مثل دل آسمونا دل تو هم گرفته
غريب اين دياري و فقط شده غصه و غم انيسـت
گواه قلب خـون و آشـفته‌ي تو ميشه چشاي خيست
با حال و روز خسته ، با قامتي شكسته
مثل مادر مي خوني ، نمازتو نشسته
------------------------------
يه عمره بيقراري ، غريب اين دياري
دلت آتيش مي گيره از شرار زهر غربت
سه ساله بودي كه آوردنت به شهر غربت
هر وقت تو كوچه هاي شهر بي كسي ابري شد آسمونت
آروم آروم اشك چشاتو پاك مي كرد بابـاي مهـربونت
من بميرم براي اون ، آينه كه ترك خورد
سر باباش رو ني بود ، از كوفيا كت
تو اين ديار غربت ، که قلبي آشفته داره
خسته ازين زمونه ، حرفاي نا گفته داره
لحظه لحظه دم بدم ، کوچه کوچه شهر غم
شاهد دلتنگي و غريبي نگاهش
تو غروب بي کسي ، خسته از دلواپسي
ميشه اشک غربت و غم و غصه پناهش
آقامون ، توي کوچه با چشماي خسته ميره
با دل پريشون و شکسته ميره
مثه مولا با دستاي بسته ميره
------------------------------
عطش زده شراره ، به لبهاي نيمه جونت
دلت شکسته آقا ، ابري شده آسمونت
نداري صبر و قرار ، ديگه توي اين حصار
آخه از اين روزگار ، دل تو غرق خونه
با چشاي پر شفق ، با نگاه بي رمق
تو ميري از اين ديار ، غم تو بي کرونه
زخمي شد ، توي کوچه‌ي بي کسي بال و پرت
جاي شکر باقيه که نبود خواهرت
ر
چون امام عسكری چشم از جهان پوشید و رفت
مهدی او هم ز چشم ما نهان گردید و رفت
جان آن از سوز زهر و جان این از داغ سوخت
هر یکی با آتش دل چهره بر تابید و رفت
هم پسر دست پدر بوسید و از او رخ نهفت
هم پدر رخسار زیبای پسر بوسید و رفت
چون امام عسكری چشم از جهان پوشید و رفت
مهدی او هم ز چشم ما نهان گردید و رفت
جان آن از سوز زهر و جان این از داغ سوخت
هر یکی با آتش دل چهره بر تابید و رفت
هم پسر دست پدر بوسید و از او رخ نهفت
هم پدر رخسار زیبای پسر بوسید و رفت
قلم ِ قلبِ من از غربتِ ديدار نوشت
بين ِ يك شهر ِ نظامي غم ِ دلدار نوشت
هر كه نامش حسن است غربت او بسيار است
اينچنين شد قلم از غربت بسيار نوشت
آرزويِ سفر ِ حج به دلت باقي ماند
اينچنين نام ِ تورا كعبه يِ آزار نوشت
سالها بَهر ِ كسي از پسرت دم نزدي
قلم از اينهمه غُصه همه جا زار نوشت
عاقبت وعده ي ديدار سرانجام رسيد
قاتلت را پسرت زهر ِ شرر بار نوشت
جگرت پاره شد و همسرت آواره نشد
خاطراتي قلم از يك زن و اغيار نوشت
همسر ِ شاهِ شهيدان كه عروس زهراست
با دلِ خون ز غم خاريِ بازار نوشت
ز عرش، فاطمه تا که، دمِ حسن جان داد
دوباره اشک من آمد کمی به من جان داد
برای غربت آقای سامرا باید
هزار دفعه شکست و مرتباً جان داد
میان حجره جوانی ز درد می لرزید
جوان موی سپیدِ غم و محن جان داد
دوباره یک حسن از داغ کوچه ها دق کرد
جوانی اش همه شد صرف سوختن جان داد
ز بس که آه کشید و به روضه دم بگرفت
که "جای فاطمه من را بیا بزن" -جان داد
امام پاره گریبان روضه ها پر زد
امام گریه کن شاه بی کفن جان داد
دوباره با لب تشنه ز کربلا می خواند
شبیه جدّ خودش دور از وطن جان داد
دوباره حجرۀ او گوشه ای شد از گودال
حسین شد، وسط دست و پا زدن جان داد
روح خود را دمید در کاسه، کاسه هر بار شعله ور می شد
دامنش را گرفت
سامرا شد بیت الاحزان
چشم زهرا گشته گریان
گوید ای نورِ دو دیده
ای حسن جانم حسن جان
یا ابا المظلوم 3
آمده مهدیِ دل خون
با دلی غمگین و محزون
از وداعِ آخرینش
عرشیان گردیده مجنون
یا ابا المظلوم 3
وقتِ هجرانِ حسن شد
کودکش غرقِ مَحَن شد
شیعه چون صاحب زمانم
رخت ماتم را به تن شد
یا ابا المظلوم 3
شهادت:حسن فطرس
در سامره جان تو فدا شد
فدای راه دین خدا شد
ای حجت سرمد ، یوسف احمد ، ابامحمد
یا ابامحمد ابا محمد ابا محمد
*****
جانم فدایت یا حجت الله
گریه کنه تو بقیه الله
ای قتیل اعدا ، امام دنیا ، فرزند زهرا
یا ابامحمد ابا محمد ابا محمد
*****
امام حادی عشر تویی تو
بر نخل عصمت ثمر تویی تو
من هستم گدایت ، در سامرایت ، جانم فدایت
یا ابامحمد ابا محمد ابا محمد
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
در شهر سامره شد امام عسكری فدا
حضرت خیر النسا شد از غمش صاحب عزا
غریب آقا غریب آقا غریب آقا
******
او که بوده بر تنِ شرافت و بندگی جان
در جوانی شد فدای راه اسلام و قرآن
غریب آقا غریب آقا غریب آقا
******
در عزایش از تمام عاشقانش دل شکست
گرد غربت بر رخ نورانی مهدی نشست
غریب آقا غریب آقا غریب آقا
******
دل حجت خدا از درد و غم آکنده بود
زهر کینه شعله در جان و دلش افکنده بود
غریب آقا غریب آقا غریب آقا
******
زهر و عطشو لب ه خشک امام ه عالمین
شد زندعه مصائب جد غریب او حسین
غریب آقا غریب آقا غریب آقا
******
شاعر: حاج امیر عباسی
دانلود سبک
ای گل پیغمبری
یا امام عسگری
ای آن ، که کشته ی زهر جفا گشتی
قتیل ظلم اشقیا گشتی
فدایی دین خدا گشتی
مظلوم آقام آقام آقام آقام آقا
******
بر همه عالم ولی
یا حسن بن علی
آقا ، خاک حریم تو شفای ما
مرقد تو عرش خدای ما
مدینه و کرببلای ما
مظلوم آقام آقام آقام آقام آقا
******
گرم آوای تو ایم
سینه زن های تو ایم
جانم ، امامِ عسگری نوای ما
بده به ما ای مقتدای ما
تذکره ی کرببلای ما
مظلوم آقام آقام آقام آقام آقا
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
سامرا در عزا ز ناله های مادری شد
سینه ها غرق در غم امام عسگری شد 2
دوباره یک حسن، دوباره زهر کین
فرزند فاطمه، فتاده بر زمین
وای واویلا 2 وای یا أبا محمّد
آتش زهر کین نور دودیده اش گرفته
طاقت و توان از قد خمیده اش گرفته 2
با نفس عمیق از دل پر ز چاک
به حال احتضار پا می کشد به خاک
وای واویلا 2 وای یا أبا محمّد
اگرچه کشته شد دور از وطن میان غربت
ولی بر پیکرش کسی نکرده یک جسارت 2
تشییع او نشد به روی یک حصیر
دختر و خواهر و همسر او اسیر
وای واویلا 2 وای یا أبا محمّد
شاعر : رضا تاجیک
دانلود سبک
یه عمره با غصه ها میسازی ای آقا
دور از وطن هستی ای غریب سامرا
تو هم جوون مرگ شدی ای وارث زهرا
چقدر غریبی برات بمیرم
همراه مهدی واسه تو عزا میگیرم 2
غریب مادر 3 یا حسن غریب مادر
تا زهر کینه آتیش به پیکرت انداخت
لرزه به جان ِ تو و بال و پرت انداخت
عبای غم روی دوش پسرت انداخت
رسیده انگار لحظه ی پرواز
اومده زهرا از بهشت برای پیشواز 2
غریب مادر 3 یا حسین غریب مادر
*****
فدات بشم ای آقا داغ پدر دیدی
وقتی که تو لبهای بابا رو بوسیدی
روضه ی گودال و تو کرببلا دیدی
دیدی که بابات غریبه اما
رو پای تو جون داد، نه روی ِخاک ِصحرا
آجرک الله 3 آقا بقیه الله
نشسته روی ِدلم یه عالمه غصّه
صبوری و این همه دوری آقا
می سوزم از تب / میون بستر
غمین و زارم / بیاد مادر
غریبم و من دور از وطنم واویلا(2)
با چش ترم ناله میزنم واویلا (2)
گردِ غم و غریبیِ من تو پهنه ی دلا میشینه
مهدی عزیزه بی کس من جون کندن منو می بینه
ای وای امون ای دل ای دل 4
خشک و کبوده / لبای تشنم
بیاد جدّم / می سوزم از غم
بیاد حسین تشنه می مونم واویلا(2)
روضه ز تیغ و دشنه می خونم واویلا(2)
راهی شده دلم به سفر با روضه عطش بی صدا
با گریه به حسین غریب سامرا شده کرببلا
ای وای امون ای دل ای دل 4
تا کاسه آب / می خورد به لبهام
شدم روونه / تا روضه شام
خونابه لبهام شده جاری واویلا(2)
یاد خیزرون با لب قاری واویلا(2)
این شد صله ی قاری حق تو مجلس حرام و ش
خيره سوي در با چشاي تر
ديگه مهدي بيا بابا اين دم آخر
یه عمره سیر ندیدمت اینم یه جور زندگیه
بیا دیگه گل پسرم وقت خداحافظیه
دارم میرم از این دنیا تو حلقه کینه تنها
چه غربتی داره اینجا واویلا
امون امون ای دل، ای دل 3 واویلا
===
خسته و بي جون با لب پر خون
ديگه هيچ جور سيل غمهام نداره درمون
بميرم اي هستي من يتيميه قسمت تو
باید هزار سال بسوزه دنیا برا غربت تو
بیا بگیر بابا دستم بيا كه دلتنگت هستم
بيا كه بارم رو بستم واويلا
امون امون ای دل، ای دل 3 واویلا
===
بميرم بابا خسته و تنها
داري ميري تو جووني به ياد زهرا
چي داره اين زهر باباجون به روز و حالت مياره؟
سامرا بي تو به خدا ديگه برام جا نداره
بابا ن
(دانلود کتاب الکترونیک ویژه نامه شهادت امام حسن عسگری(ع) هدیه سایت امام هشت درآستانه عیدولایت حضرت مهدی(عج))
بسم الله الرحمن الرحیم
سرانجام با عنایات امام عصر و توجهات حضرت رضا (ع) توانستیم اولین مجموعه از نرم افزارهای ویژه مناسبت های مذهبی را به مناسبت شهادت امام حسن عسگری (ع) آماده کنیم و در اختیار محبین اهل بیت قرار دهیم.
در این فایل که شامل بیش از 30 اثر انتخاب شده از آثار مندرج در سایت امام هشت می باشد سعی شد که با توجه به کمبود وقت جهت تولید این نرم افزار بهترین آثار از میان نزدیک به 150 شعر موجود به همین مناسبت در اختیار شما خوبان قرار گیرد تا شما مداحان محترم بتوانید با استفاده از ا
به سبک (تیتراژ مختارنامه)
غمگين و تنها زار و مضطر
افتاده آقا بينِ بستر
حسنِ دومِ زهرا شده پاره جگر از زهرِ كينه
شبيهِ شاهِ مظلومِ مدينه
بي قراره روزگاره داره از چشم آقا خون مي باره
برا مهدي غم و دلشوره داره
واي واي غريب سامرا يا اباالمهدي
با قلبي محزون اشكِ نم نم
ميسوزد مهدي از اين ماتم
با شرارِ زهرِ كينه حسنِ عسگري حاجت روا شد
همه ي سامرا غرقِ عزا شد
شمعِ عمرش شده خاموش حجهِ بن الحسن گشته سيه پوش
فاطمه بينِ جنّت رفته از هوش
واي واي غريب سامرا يا اباالمهدي
يا اِبنُ الهادي،يابن الزهرا
من را راهي كن تا سامرّا
بده اذنم تا بتونم ببينم بارگاه و مرقدِ تو
بشينم روبروي گنبدِ تو
توي سرداب برا ارباب بز
چی داره به روز امام عسکری میاد
دوباره تو عالم یه صدای مادری میاد
ای پسر جوون من
الهی برات بمیرم
خاکی شده موهای تو
سرتو بغل می گیرم
غمزده ی زهر جفایی
نداری تو آه و نوایی
داری میشی کرببلایی
امام حسن غریب مادر
مادر غریبت دوباره سینه زن شده
ذکر دل خستم بازم حسن حسن شده
به یاد اون غریبی که
دلش پر از محن شد
تو کوچه های بی کسی عصای دست من شد
مثل حسن غربت کشیدی
ز آدما خیری ندیدی
به آخر دنیا رسیدی
امام حسن غریب مادر
به پیش نگاهم این قدِ دست و پا مزن
من و نسوزون و مهدیت و هی صدا مزن
دیگه آتیش غربتش
تو سینه ها پا میگیره
پر کشیدی و این پسر
برات و عزا میگیره
اسمش همش روی لبامه
شمشیر اون بین نیامه
همیشه فکر
تمام اهل آسمان پر از فغان
ملائکه همه ز پا نشسته اند
به روی زانوان خود شکسته اند
و حلقه های ماتم و عزا
میان هیات بهشت بسته اند
و چشمهای غصه دارشان پر از نشان
نشان عشق و شور و همهمه
ز گفته های فاطمه
ز وعده های فاطمه
برای گریه در مصیبت حسن
برای روضه های محنت حسن
و این حسن چنان آینه پیش روی مجتباست
و وارث مرام و خوی مجتباست
سکوت مرگبار
تمام شهر سامرا را فرا گرفته است
و خیمه ی عزا
به وسعت تمام آسمان پا گرفته است
در این عزا تمام انبیا و اولیا حاضرند
و این مجلس غریب را خدا گرفته است
تمام غصه ی جهان میان قلب صاحب الزمان جا گرفته است
... و کیست صاحب الزمان همان امام لامکان
جانشین امیرمومنان
همان علت ات
