ولادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)

بود ترانه این مرغ دل ثنای اباالفضل
کشد به قله عزت پر از ولای اباالفضل

بکوی منزل لیلا نشسته گر دل مجنون
دل شکسته من می تپد برای اباالفضل

گر اغنیا بزند چنگ خود به پرده کعبه
گدایم و زده ام چنگ بر لوای اباالفضل

ز بوسه حجرالاسود ار خوشند گروهی
خوشم که بوسه زنم من به خاکپای اباالفضل

دعای زاهد شب زنده دار وصل جنان است
دعای کرب بلا میکند گدای اباالفضل

شیوخ حور طلب میکند مراد من این است
چو نی به نالم درآیم به نی نوای اباالفضل

خدای گر دو جهان را ز مرحمت صله سازد
نمیشود به خدا ارزش وفای اباالفضل

میان قلب من و سنگ سرخ فرق چه باشد
چو شمع گر نگدازد در ابتلای اباالفضل

کدام قصر بهشت است بهر عاشق صادق

• چهارشنبه
• 28
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مه شب کند هماره به چرخ برین طلوع
در روز کس ندیده کند بر زمین طلوع‏

من دیده‏‌ام ولیک که اندر زمین مهی
چون آفتاب کرده به روزی چنین طلوع‏

آن ماه خاندان بنی ‏هاشم آنکه کرد
اندر زمین ز دامن ام ‏البنین طلوع‏

آن نور بخش مهر و مه آن کاو نمی‏‌کنند
بی ‏اذن وی به روز و به شب آن و این طلوع‏

مه را بدان جبین منور چه نسبت است
آن کش هزار ماه کند از جبین طلوع‏

طالع مهی ز مرتضوی آستان ‏نگر
دیدی گرش ز مصطفوی آستین طلوع‏

چون خور نمود مطلع دیگر به مدحتش
«خوشدل»! ز چرخ طبع سخن‏ آفرین طلوع‏:

امروز کرده است مه برج دین طلوع
حاشا که ماه چرخ کند به از این طلوع‏

رخشنده‌‏تر ز مهر به گاه طلوع صبح
بنمود آن شهنشه اقل

• چهارشنبه
• 28
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 12:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ازمقدم حضرت عباس
برخیزدو عطرگل یاس
اندردل عالم امکان
شادی و شعف شده احساس

غرق دریای سرورم
ازکمند غصه دورم

شادی زدردرآمد
عمرغصه سرآمد
عطرگل یاس آمد
حضرت عباس آمد

شدباردگرمه شعبان
گردیده لب همه خندان
ازیمن قدوم ابالفضل
دنیا شده روضه رضوان

گشته عالم غرق شادی
تهنیت گوید منادی

ماه شب تارآمد
دلبرودلدارآمد

عطرگل یاس آمد
حضرت عباس آمد

اوزاده ام بنین است
گل چهره وزهره جبین است
سربازوفدائی اسلام
سرداردلاور دین است

گهردریای غیرت
یل اقلیم شجاعت
تک سواردشت هیجا
سرسپاه شاه بطها

عطرگل یاس آمد
حضرت عباس آمد

فرمانده لشگرقرآن
شیرافکن وفاتح میدان
نوردل حیدر کرار
تاج سرجمله شهیدان

مفخراولاد آدم
ازهمه د

• چهارشنبه
• 28
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مژده ياران زاده‌ی ام‏ّ البنين آمد خوش آمد
از بنى‏ هاشم به دنيا مه‏ جبين آمد خوش آمد

صورتش بر ماه و قدّ و قامتش بر سرو می‌نازد
پاره‌ی قلب اميرالمؤمنين آمد خوش آمد

گفتگو ممكن نباشد از جمال بی بدیل بى مثال او
در زبانش ذكر ربّ‏ العالمين آمد خوش آمد

بهر پابوسش هزاران حامل عرش الهى
تهنيت گويان به حيدر، بر زمين آمد خوش آمد

چون پدر زد بوسه بر آن بازوان نازنينش
همچو او، اين در شجاعت بى‌قرين آمد خوش آمد

اى گنهكاران از اين دامن به اميدى بگيريد
در قيامت شافعى بر مذنبين آمد خوش آمد

در شب چارم ز شعبان المعظّم در مدينه
از صدف بيرون شد آن دُرّ ثَمين آمد خوش آمد

اى هَزاران چمن، آمد خوش آمد را بگوئيد
چون

• پنج شنبه
• 29
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 11:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

مژده خبر
میاره ام البنین یه گل پسر
میدرخشه صورتش مثل قمر
میبوسه هر دو تا دستشو پدر

مژده خبر
خدا به باغ ولا داده ثمر
میاره ام البنین یه تاج سر
میبوسه هر دو تا دستشو پدر

مژده،اومده دنیا سپهدارِ حسین
مژده،اومده یار وفادارِ حسین
مژده،بریزید گل پا علمدارِ حسین

مژده،اومده طبیب دربارِ حسین
مژده،اومده ماه شب تارِ حسین
مژده،بریزید گل پا علمدارِ حسین

(عباس،ابوفاضل مددی،عباس)

بند دوم

صد آفرین
به بی بی فاطمه ی ام البنین
که قمر میاره بر روی زمین
قمری که نداره مثل و قرین

با هیبته
آخر شهامت و شجاعته
بصیره و مطیع ولایته
یه تنه تو کربلا قیامته

اومد،یل نام آور لشکرِ حسین
اومد،عموی دومه دخترِ حس

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 12:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا ابالفضل یا سیدی یار ولایت مولا...

در شرافت و ادب تو بی قرینی
می درخشی مثل ماه و مَهجبینی
گل یاس علی و امّ البنینی
یا ابالفضل...
یا ابالفضل یا سیدی یار ولایت مولا...

حُسن تو روشنیِ دیده ی مولا
دست تو بوسه گَهِ علیِ اعلا
که تویی چشم و چراغ آل طاها
یا ابالفضل...
یا ابالفضل یا سیدی یار ولایت مولا...

• شنبه
• 29
• تیر
• 1398
• ساعت
• 16:00
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

تا بکشد کربلا دشمن خناس را
حق بنموده عیان حضرت عباس را
دشمن از او رو کند تا خم ابرو کند
بانگ فنا می دهد هر دل وسواس را
بهر ولای حسین آمده آن نور عین
دست و سرش می دهد تا که دهد پاس را
گل به لبش خو کند گر به رخش رو کند
محو جمالش نگر لاله و هم یاس را
جن و ملک در برش بوسه زند بر درش
کرده گدا بر درش عامی و هم خاص را
نور و (ضیاء) همه عاشق او فاطمه
مانده رخش بنگرد یا قد عباس را

• دوشنبه
• 4
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 20:22
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

روز چارم از مه شعبان رسید
لطف بی حد از سوی یزدان رسید
نوربخش عالم امکان رسید
اصل ایثار و وفا، ایمان رسید
نقش هستی نور خیرالناس شد
مولد عشق علی عباس شد

خانه ی مولا علی گشته چوطور
مادرش ام البنین غرق سرور
آمده دیباچه ی تنزیل و نور
بهر تبریکش بود گل دست حور
آمده آن کس که نور کبریاست
او علمدار شه کرب و بلاست

این پسر پور علی مرتضاست
همدم و همسنگر خون خداست
یار مولا رهزن دل های ماست
هر که رو سویش کند حاجت رواست
بر همه مستان عالم ساغر است
ساقی لب تشنگان کوثر است

این پسر مشکل گشای عالم است
بر نگین عشق و ایمان خاتم است
یک گدای درگه او حاتم است
هر چه گویم در مدیح او کم است
جعفرطیار دشت کربلاست
این جه

• شنبه
• 9
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوباره شهر طاها شده غرق تماشا
گل ام البنین از ره رسیده
بود برمرتضی نور دو دیده
ابوفاضل یا عباس (۳)

زلطف حی سرمد گل حیدر خوش آمد
جهان از مقدمش گردیده گلشن
بگو یا مرتضی چشم تو روشن
ابوفاضل یا عباس

جهان بگرفته زینت از این سالار امت
همه عالم ز نورش منجلی شد
به خنده محو روی اوعلی شد
ابوفاضل یا عباس

به چارم ماه شعبان علی شادان وخندان
گل گلزار حیدر آمد امشب
حسین را یار و یاور آمدامشب
ابوفاضل یا عباس

به روی دست مادر نگاه او به حیدر
زندام البنین خنده برویش
علی گردیده مست عطرو بویش
ابوفاضل یا عباس

ابوالفضل ماه دین است
گل ام البنین است
گل حیدر بود ماه مدینه
جهان از مقدمش خلدبرینه
ابوفاضل یا عباس

عل

• شنبه
• 9
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماهی از آسمان ولایت عیان شده
زیبازیمن مقدم این مه جهان شده
فرزند مرتضی ماه زمین شده
شادان ز مقدمش ام البنین شده
روشن دل علی زین مه جبین شده
مولا خوش آمدی(۴)

امشب دوباره نخل ولا پرثمر شده
زینت فضای بیت علی یک قمر شده
گردیده با شعف محو رویش علی
باشدچنان حسین عطروبویش علی
حلمش چومجتبی خلق وخویش علی
مولا خوش آمدی

گمگشتگان راه ولا شمع ره رسید
در آسمان دین خدا قرص مه رسید
این ماه هاشمی از نسل حیدر است
در بحر دین حق یکدانه گوهر است
درخوی وخصلتش ساقی کوثر است
مولا خوش آمدی

ام البنین ز دیدن او در شعف شده
شادان ز دیدنش دل شاه نجف شده
آمد بهار و فصل همدلی شده
از لطف خاص حق باباعلی شده
از یمن مقدمش دل

• شنبه
• 9
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا ابوالفضل العباس (ع)

در گلستان علی تازه گلی روییده
مادرش ام بنین نوگل خود بوییده

ازهمین کودکی اش جذبه ی نابی دارد
هرکه دیدش گل بوسه زرویش چیده

با وقارست وشده نام نکویش عباس
تا که دیدست حسینش بر او خندیده

ماه زیبای بنی هاشمیان آمده است
از سر لطف بروی سرشان تابیده

اندر آغوش علی جلوه نمایی دارد
دیده گریان پدرش بازوی او بوسیده

مثل ومانند ندارد به شهر یثرب
بارها بوده علی بر پسرش بالیده

پسر شیر خداوند شیر دگریست
در کنار پدرش همچو علی جنگیده

بر بنی فاطمه ابراز ادب دارد او
روبروشان زادب آمده خم گردیده

کربلا نقطه ی امید حرم‌ها بوده
زینبش بر قد وبر قامت او نازیده

آنزمانی که نشد آب رساند خیمه

• یکشنبه
• 10
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 16:38
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

میلاد حضرت ابوالفضل(ع)
در ماه شعبان

ماه شعبان تلاءلوء نور است
سینه عاشقان چنان طور است
عشق در این حوالی شهر است
ز دل دوستان کینه‌ها دور است
ماه شعبان شکوه ایمان است
لیله‌القدر بر شهیدان است

ماه میلاد لاله و گل یاس
ماه دلداده‌گان خیرالناس
ماه تفسیر این کلام بلند
رحمه‌الله عمَّی‌العباس
ای خدای ادب ادیب سخن
عاشقم دست رد به سینه مزن

ای علمدار بینظیر حسین
از ادب گشته‌ سربه‌زیر‌حسین
همه شاهان تو را شدن بنده
گر امیری ولی اسیر حسین
ای یل بی نظیر ثارالله
دیگران کوکبند تو چون ماه

باب حاجات گشته خانه‌ی تو
تگیه‌گاه حسین شانه‌ی تو
پهلوان و فقیه کرببلا....
سائلم من به آب و دانه‌ی تو
نقطه‌ی ابتدایی و پایان
ای تو باب‌الحوائج دوران

نام تو بر بلا چو دافعه شد
دستهایت اساس شافعه شد
مادرت شد کنیز فاطمه و
بر سر و دست تومرافعه شد
به سر نیزه بسته تا سر تو
گریه کرده مدینه مادر تو

• یکشنبه
• 10
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 00:38
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

حسین آری اگر نوشید از انگشت پیمبر شیر
بنوشد با نگاه این شیر از چشمان حیدر شیر

و با اشکی که می ریزد به لب های پسر،بابا؛
اضافه کرده بر این کاسه ی تا نیمه شِکَّر،شیر

مثال محکمی شد بر جناس تام وقتی که؛
چکانده موقع گریه به حلق شیر مادر شیر

به دور بسترش جمعند شیران بنی هاشم
برادر شیر حیدر شیر مادر شیر خواهر شیر

نگو چشم و نگو ابرو بگو در مسجد رویش
نشسته آهو و رفته است بر بالای منبر شیر

برای شرح چشم و ابرویش یک جفت آهو را؛
تصور می کنم در حلقه ی یک گله ی نر شیر

گره خورده ست ابرویش به هم، از این پل محکم
چه رفت و آمدی دارند باهم این دو لشکر شیر

تمام درد من این است که در اوج نامردی
برای شیر زخمی گش

• دوشنبه
• 11
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوباره از نجف گفتم نسیمِ صبحگاهی را
که پَر دادیم دلها را کبوترهایِ چاهی را

زیارت‌نامه شد شعرم همین که از علی گفتم
شرافت میدهد این نام کاغذهایِ کاهی را

نه عالم بود نه آدم که آندَم دستِ حق می‌دوخت
به قد و قامتِ مولا قَبایِ پادشاهی را

همیشه مادرم میگفت خلقت کارِ دستِ اوست
که بر این سقفِ شب پاشیده پولکهایِ ماهی را

میانِ نقطه‌هایِ نور ماهی بی‌نظیر آمد
شبم روز است حالا که امیر بنِ امیر آمد

که هست اینکه علی دارد سرش را روی دامانش
که بوسه می‌زنند از شوق امامان هم به دستانش

خجالت می‌کشد مهتاب از نور جبینِ او
حسودی می‌کند خورشید بر ماهِ شبستانش

اگر بیرق بیافرازد اگر قامت بیاراید
فلک را سقف بشکافد

• چهارشنبه
• 13
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 16:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بر صفحه تاریخ نور عید تابیده
از دامن ام‌البنین امید تابیده
قرص قمر از خانه خورشید تابیده

جبریل می‌گیرد دم الله اکبر را
ام‌البنین شیر نری آورد حیدر را

ای روشنای دیده ام‌البنین عباس
شاگرد ممتاز امیرالمومنین عباس
از آسمانها آمدی روی زمین عباس

وقتی که باشد حضرت زهرا خریدارت
ماه بنی‌هاشم شدن باشد سزاوارت

از ابتدا چشمان تو نور بصیرت داشت
تا انتها پیشانی‌ات بوی شجاعت داشت
هر خطبه مولا برایت درس غیرت داشت

در وادی مردانگی صد آفرین داری
اخلاص را از مکتب ام‌البنین داری

باب‌الحوائج هستی و عالم گدای توست
باز شفاعت روی دوش دستهای توست
وقتی حسین فاطمه جانش فدای توست

من کیستم؟ من چیستم؟ جانم به قربانت

• چهارشنبه
• 13
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 23:14
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

پرداخت جوهر قلم عاشقان به تو
وابسته است طبع همه شاعران به تو
عرض نياز ميكند اى ماه شب به شب
دست توسل همه آسمان به تو
خورشيد عاشقت شده ، از شوق هر غروب
وقت وصال ميدهد اى ماه ، جان به تو
روزى سه بار اى پسر سوم على
بايد سلام داد دم هر اذان به تو
هم افتخار ميكند ام البنين به تو
هم افتخار كرده امام زمان به تو
حالا که روزگار به ناسازگارى است
افتاده است شكر خدا كارمان به تو
حاجت زياد و درد زياد است و غم زياد
چشم اميد بسته ام عباس جان به تو

لاجرعه مستها همگی یکدلندو بس
مدیون چشمهای ابوفاضلندو بس

آماده ام دوباره مسلمان کنى مرا
با یک نظر ابوذر و سلمان کنى مرا
از جلوه های ذاتی چشمت بعید نیست
یعقوب و خض

• چهارشنبه
• 13
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 23:17
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

"کاشف الکرب" تویی؛ خندهٔ ارباب تویی
"پدر خاک" علی و "پدر آب" تویی

• چهارشنبه
• 13
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 23:24
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

عشق است میانِ تان چه فوق العاده
حسرت به دلِ اهل زمین افتاده

ایام ولادتت مصادف شده با
میلاد برادر و برادر زاده

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 00:35
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ای عبدِ مطیعِ حق این است تو را یاری
در امرِ امام خود تسلیم و وفاداری

تصدیق کنی حق را فرمانده ی مطلق را
خیرِ تو رسد بر دین در حدِّ کمال، آری

بر سبط نبی عاشق در راه علی لاحِق
هستی چقدَر لایق در صحنه ی دینداری

درس تو همان طاعت هر لحظه و هر ساعت
در پای رکاب یار از تو برسد یاری

تبلیغِ تولّا را ترویجِ تبرّا را
سرلوحه ی خود کردی در قول و عمل، باری

هم علم و فقاهت بود هم روح شجاعت بود
جنگاورییَت در رزم از بسکه ادب داری

با اهل جفا در جنگ با اهل وفا در صلح
تو یاور مظلومی تو خصم ستمکاری

امروز هم ای سالار با یک مدد از قهار
وقتِ غضَبت شد بر هر لشگر کفاری

بر یاریِ مظلومان کن یک نفَس ای سلطان
آقا نفَس

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:14
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

سیاه چشم و کشیده ابرو به قبله مایل، ابوالفضائل
درخت طوبی و سرو موزون و ماه کامل، ابوالفضائل

خلیل عصمت، کلیم غیرت، مسیح سیما، ذبیح سیرت
حسن کرامت، حسین قامت، علی شمایل ابوالفضائل

کتاب فضل پدر تو بودی که باب فضل پدر تو بودی
کسی نگفته تو را ز فضل پدر چه حاصل ابوالفضائل!

لبان عطشان شنیده بودم ولی به دریا ندیده بودم
رسول باران، امیر طوفان، امام ساحل ابوالفضائل

چه دست افشان و پای کوبان و اشک ریزان و مشک خیزان
ابوالعجائب، ابوالغرائب، ابوالخصائل، ابوالفضائل...

همینکه ماه من از در آید، خروش از هر طرف برآید:
ابوالفضائل ابوالفضائل ابوالفضائل ابوالفضائل

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:17
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

شیر و یل بی واهمه، یعنی عباس
امید دل فاطمه، یعنی عباس

تا روز جزا فرات، شرمنده ی اوست
شق القمر علقمه... یعنی عباس
شاعر:احمدقاسمی راد

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:19
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

هرچند که در عشق به وسواس رسیدیم
لب تشنه به سرچشمه ی احساس رسیدیم
با شبنمی از اشک به الماس رسیدیم
وقتی به در خانه ی عباس رسیدیم

ای عشق! دخیلیم به لبخند ملیحت
پر می کشم امشب به تمنای ضریحت

تا بودم و تا هستم و تا عشق تو باقی ست
تا در دلم احساس خوش یاس و اقاقی ست
تا در سر من شور حجازی و عراقی ست
سرمستم و مستی من از حضرت ساقی ست

ساقی نجف! از می سقای تو مستم
مابین دوراهی نجف-علقمه هستم

امشب حرم کعبه همین بیت گلین است
بنت اسد امشبمان ام بنین است
با نام علی نام ابالفضل قرین است
والله اسدالله همین است همین است

یعنی که علی آمده از راه دوباره
بنت اسد آرد اسدالله دوباره

خوب است که من بعد نیاید سحر ا

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:21
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

چگونه وصف کنم یک جهان شجاعت را
چگونه نقش زنم چشمه ی عبادت را
چگونه ثبت کنم لحظه های طاعت را
چگونه رسم کنم راه رسم غیرت را

اگر تمام ادیبان زتو قلم بزنند
به اذن حیدر کرار از تو دم بزنند

تویی که برهمه ی خلق مقتدا هستی
توی که درادب و فضل منتها هستی
تویی که قوت بازوی مرتضی هستی
تویی که ساقی و سقای کربلا هستی

وزیر کشور عشقی و شاه علقمه ای
تو نورچشم علی و عزیز فاطمه ای

کیم من آن که شدم ریزه خوار احسانت
کیم من آنکه که همیشه اسیر وحیرانت
کیم من آنکه کنم جان خویش قربانت
کیم من آنکه که بود دست من به دامنت

حوائج همه ی خلق را روا کردی
مرا زبدو تولد شما دعا کردی

گدای کوی توام بی پناه آمده ام
به شوق دی

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:25
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

چه ماهِ پُر بَرَکاتی...... چه ماورایِ صفات....
چه سروقامت رعنا، چه نوری از وَجَنات....
و جبرئیل ز حیرت؛ به عَجّلو بِصلات.....
وَ عِندَهُ حَسَناتٌ...... وَ عِندَهُ بَرَکات.....
خدا سپُرد به دستش کلیدِ بابِ نجات،
جمالِ چهره یِ فرزندِ مرتضی صلوات

اَللّــهُمَّ صَــلِّ عَلــی مُحَمَّـدٍ وَ آلِ مُحَمَّـدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُــم

گشوده است به جنّت، خدا، عجب دربی.....
چه آفتابِ بلندی......... ز پرتویِ غربی......
چه جنگجویِ دلیری..... چه فارِسُ الحَربی.....
چه ذکرِ لعلِ حسینی.... چه کاشِفَ الکَربی.....
ببین چه آب حیاتی..... چه دجله ای..... چه فرات....
به ذکر گفتنِ در بینِ شعرها صلوات

اَللّــهُمَّ صَــ

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:28
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

عشق زیباست خداوند از آن زیباتر
عرش بالا ست ولی بنده از آن بالاتر
هرکسی سائل درگاه خداوند شود
میشود بین خلائق به خدا آقا تر
درِ درگاه خداوند حسین است حسین
هرکه دلباخته اوست شود لیلاتر
به خدا گر که بگردی همه عالم را
غیر عباس کسی نیست به او شیداتر
اینچنین شد که خدا کرد تجلی آری
عشق زیباست ابالفضل ازآن زیباتر

تا قیامت علم عشق ابالفضل به پاست
آری آن عشق که فانی نشود نور خداست

نام عباس که آمد دهنم آب افتاد
گوییا روی لب من عسل ناب افتاد
دل به دریا زدگانت چه فراوان شده اند
تاکه تصویر رخ ماه تو در قاب افتاد
نمک بین نگاهت چقدر شیرین است
دل فرهادی ام از عشق تو در تاب افتاد
طاق ابروی تورا کافر بی ایمان

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:31
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

سلام ای زاده ی حیدر سلام ای ماه دل آرا
الا یا ایها الساقی ادر کاسا وناولها

دمِ میخانه بنشستم اگرچه غافل و پستم
ولی من نوکرت هستم نگاهی کن بر این شیدا

اگرچه روسیاهم من اگر چه بی پناهم من
ولی دل بر شما بستم پناه من تویی آقا

قمر خوانده شدی اما شده خورشید محتاجت
ز صورت پرده برداری کسوفی میشود پیدا

دخیلت خیل آدم شد گدایت پور مریم شد
توسل کرده اند امشب به تو حتی مسیحی ها

فدای مادرت گردد همه ذریه ی شیعه
خدا داند که در دنیا ندارد مادرت همتا

چه فخری برتر از این که شدی ماه بنی هاشم
تو را ام البنین مادر تو را حیدر شده بابا

سه ساله بر تو می نازد سکینه بر تو می بالد
درون کربلا بودی پناه زینب کبری

ا

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:47
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

همه جویای آب و من عطشم
جز می تشنگی دگر نچشم

چه اگر آب راز نعمت هاست
تشنگی نیز فوق لذت هاست

هرکس از آب تا سخن راند
لذت تشنگی نمی داند

فلک در دست نوح تشنگی است
شب میلاد روح تشنگی است

کیست آن نوح تشنگی عباس
چیست آن روح تشنگی عباس

شده امشب ز نور این اختر
آسمان مدینه روشن تر

وه ز ام البنین که با لبخند
کرده تقدیم حیدر این فرزند

لب شیر خدا ثنا گویش
مست ازبوسه های بازویش

نیست معصوم و پورمعصوم است
عمر را در حضور معصوم است

عبد و مجذوب جلوه ی خالق
بر امام زمان خود عاشق

پرچم عشق تا حسین افراشت
از رجال و نسا دو عاشق داشت

آن دو حق باور و حسین شناس
که یکی زینب و یکی عباس

سنجش عقل با ابالفضل است
ن

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 02:39
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

بیدل و بی تاب و حیرانم چرا
مثل دیشب دل پریشانم چرا
گرم شعر تازه‌ام بی اختیار
باز هم ارجوزه می‌خوانم چرا
با دل خون شادمانی نوبر است
گاه خندان... گاه گریانم چرا
دوش سیرابم نموده دلبرم
باز امشب سخت عطشانم چرا
گرچه پوشانید رخساره ز من
دل اسیرش شد نمی‌دانم چرا

آه و فریاد و دریغ از یک نگاه
قصد جانم کرده آن، روحی فداه

یک دل بیچاره می‌خواهد جنون
عاشق آواره می‌خواهد جنون
در مسیر وصل دلبر پا زدن
روی سنگ خاره می‌خواهد جنون
بی طرب راه رسیدن بسته است
مستی همواره می‌خواهد جنون
عمر باید صرف این مستی نمود
کی سر بی کاره می‌خواهد جنون
بی سر و سامان شدن اینجا بود
نا امید از چاره می‌خواهد جنون
سینه‌ای سوزان و ا

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:51
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ای لبالب از توحید وی معلّمِ تجرید
ای نگاه زیبایت آشیانۀ خورشید

تو قمر قمر نوری آفتاب مستوری
تابع اولوالامری تو مطیع دستوری

ای به مجتبی فانی وی به مرتضی ثانی
آیة الحسینی تو سوره سوره قرآنی

باب علمی و ایمان یار عترت و قرآن
عشق انبیایی تو شیر بیشۀ میدان

با بصیرت و حجت با نصیحتِ امت
نصرت خدا کردی در دفاع از دینت

نور تو ولادت شد خلق ، با سعادت شد
خلقتت پر از نور و بعثتت شهادت شد

در خضوعِ رفتارت در خشوع گفتارت
قلّۀ ادب پیداست در تمامِ کردارت

در فضایلی یکتا در خصایلی والا
در تمام عمر خویش عبد صالحِ مولا

استوانۀ غیرت آشیانۀ عصمت
جاری از رجزهایت چشمه چشمۀ حکمت

ای تجلّی ایثار پور حیدر کرار
وی پ

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 02:15
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

امشب از تشنگی سخن دارم
که از آن آب در دهن دارم

کار دارند عاشقان با شب
بهترين فرصت تمنا شب
مزد امشب نماز فردا شب
من مناجات مى کنم با شب
شب مناجات مى کند با ماه

سر ماه است عمامه خورشيد
دست ماه است نامه خورشيد
تن ماه است جامه خورشيد
ماه يعنى ادامه خورشيد
مى شود آفتاب شب ها ماه

سر و کارم که با سحر افتاد
جگر من به دردسر افتاد
خواب در چشم ها اگر افتاد
بار ما گردن قمر افتاد
همه خوابيده اند الا ماه

اشک هاى مرا جگر گفتند
به من از کودکى شرر گفتند
از ابوالفضل بيشتر گفتند
اشتباه است اگر قمر گفتند
تازه يک چشم اوست صدتا ماه

تا کنار حسين ما رفتيم
تا که باب الحسين را رفتيم
با ابوالفضل کربلا رفتيم
هر کجا

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 02:42
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی