ولادت امام رضا (ع)

برخیز تابه جشن به مهمانی ات برند
دربزم غرق نورو چراغانی ات برند
لبخند می زنند دراین جاشکوفه ها
ای گل بخند تاکه به مهمانی ات برند
فصل شکفتن گل موسی بن جعفراست
نیکوست گربه گلشن قرآنی ات برند
یک پنجره به عرش برین باز گرکنی
ای دل بسوی جشن گل افشانی ات برند
ازاین حریم زادل موسی بعید نیست
تاطورموسی عمرانی ات برند
وقتی به سوی آینه ها می کنی نگاه
تااوج بی نهایت حیرانی ات برند
گاهی برای عرض ارادت براین امام
تاآسمان ابری وبارانی ات برند
امروز سرگذار به خاکش که روز حشر
پی برمقام وقدرسلیمانی ات برند
چون اشک برغبار درش بوسه ای بزن
تابهر کسب منصب دربانی ات برند
ازاین بهارعشق «وفائی» چه غافل
مگذار تابه خـواب

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:03
• نوشته شده توسط
• جواد

بار دگر عالمی غرق صفاشد
مشام جانها پر ازعطر ولا شد
وادی سینا شده شهر مدینه
جهان زنور رضا پر از ضیا شد
شهر پیمبر نشسته امشب به هاله نور
ببین بدست امام کاظم سلاله نور
نجمه زند بوسه بر روی نکویش
موسی جعفر کند خنده به رویش
عالم آل محمد ز ره آمد
خیل ملک از سما روان به کویش
طرب فزا شد دلم خدایا ز روی ماهش
نهاده ام سر زشوق و شادی به خاک راهش
به زلفت مهرت زروز اول شهااسیرم شها اسیرم
دل از ولایت به هر دو دنیا دمی نگیرم دمی نگیرم
چنان کبوتر نهاده ام سر برآستانت برآستانت
رضا بگویم رضا بجویم تاکه بمیرم تاکه بمیرم
اگر که خارم ولی بوی تو دارم
چشم عنایت من از سوی تو دارم
باغ و بهارم صبر و قرارم توئی رضاجان
ب

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:05
• نوشته شده توسط
• جواد

شبي خيال خودم را به آستان توبردم
کبوترانه دلم را به آسمان تو بردم
منم پرنده ي تنها که گنبدت وطنم بود
هزاربار تنم را به آشيان تو بردم
شبيه پيچک مرده...لجن گرفته تنم را
گناه نامه ي خود را به بوستان تو بردم
من آن ستاره ي دورم که با ضمانت چشمت
شهاب ناقص جان را به کهکشان تو بردم
من از کنار ضريحت پلنگ گونه پريدم
و آهوانه سرم را به ريسمان تو بردم
تو هشتمين غزلي از ميان شاه غزل ها
وشاه بيت غزل را به خانمان تو بردم
شاعر:محمد جواد حاجي بنده

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:15
• نوشته شده توسط
• جواد

ای فضل تو بیکــران رضاجان
ای جنت جــاودان رضــاجان
ای جلـــوۀ لامکان رضــاجان
مرضیّ و رضیِّ جـان رضاجان
عالم ز پی‌ات روان رضــاجان
ای آمـــده زآسمان رضـاجان
جانِ دل و جان بمان رضاجان
ای جـان همه جهان رضـاجان
جان تو و شیعیان رضاجان
ای سلسلـــۀ الـذهب کـلامت
از هـــر چـــه بلنــدتر مقــامت
گــــوینـد فرشتــگان سلامت
ای واجـب عینــــی احتــرامت
خــورشید، کبــوتری به بامت
آه ای به رضــــا رسیــده نامت
از خــالقِ مهــربان، رضـا جان
ای جان همــــه جهان رضاجان

جان تو و شیعیان رضاجان
ای مقصــدِ شوق کـــــاروانها
دلهـــا ز پـــی تــوأند و جانــها
جــان و دل پیـــرهـا، جـوانها
مشهـــور تـــویی در آسمــ

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:17
• نوشته شده توسط
• جواد

یم توحید! گوهر آوردی
شجر نور! نوبر آوردی
مه ذیقعده! چشم ما روشن
که ز خورشید بهتر آوردی
!نجمه ای مادر امام رضا
تو علی یا پیمبر آوردی
پسری بهتر از همه پدران
بهر موسی‌بن‌جعفر آوردی
حرم الله را چو بنت اسد
حجةالله اکبر آوردی
نام فرزند خود علی بگذار
تا ببینند حیدر آوردی
چارده روح پاک را امشب
در یکی پاک‌ پیکر آوردی
این پسر مثل مادرش زهراست
پــارۀ پیکـر رسـول خـداست
بند دوم
آفرینش تن است و او جانش
پدر و مادرم به قربانش
چشم حور و ملک به ماه‌ رخش
دست جن ‌و بشر به دامانش
می‌زند بوسه موسیِ جعفر
بر سراپای همچو قرآنش
گوهر هفت ‌بحر نور است این
که بوَد چار درّ غلطانش
پورموسی که بحر عرض ادب
آید از طور، پور عمر

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:21
• نوشته شده توسط
• جواد

من زهم بگشوده ام چشم ترم
بس تماشايي است کوي دلبرم
مي زند اينجا دل من بال و پر
مي شوم اينجا ز خود هم بي خبر
شهپر جبريل اينجا گشته فرش
بر تماشا آمده عيسي ز عرش
در حريمش بسکه دل روي دل است
زائرين را راه رفتن مشکل است
يک نگاهش درد عالم را دواست
بارگاه قدس او دارالشفاست
من گدايم اي امير ارض طوس
من سيه رويم تويي شمس الشموس
جذبه عشقت مرا ديوانه کرد
بر سر زلفت دل من خانه کرد
اي بلنداي حريمت بام عشق
خود تويي ساقي ضريحت جام عشق
بر سر کويت مرا پابست کن
از مي عشقت مرا سرمست کن
ز اشک خود غسل زيارت کرده ام
روي بر درگاه تو آورده ام
اي حريمت جنت المأواي من
گر مرا از در براني واي من
اي سراپا ناز کمتر ناز کن
اي

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:23
• نوشته شده توسط
• جواد

دوباره مي رسد از دور عطر و بوي رضا (ع)
كه تازه گردد از آن در دل آرزوي رضا (ع)
خمار دهر كجا راه مي تواند يافت
در آن دلي كه بنوشد مي از صبوي رضا(ع)
به گرد كعبه لطفش هماره مي گردد
زهر طرف دل شيدا به جستجوي رضا (ع)
به هر طرف نگري حلقه حلقه مي بيني
هزار عاشق سر مست گفت و گوي رضا (ع)
خداي من بنواز عاشقان كويش را
به يمن مقدم سر تا به پا نكوي رضا (ع)

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:26
• نوشته شده توسط
• جواد

رسد نداي تفاخر ز خاک بر افلاک
چنان که ماه ز حسرت کند گريبان چاک
ستارگان همه امشب بريد سجده به خاک
به احترام عزيز دل شه لولاک
جهان تمام بهشت است از جحيم چه باک
شد از صحيفه ي اعمال نام دوزخ پاک
ولادت خلف پاک مرتضي آمد
امام ملک سريع الرضا رضا آمد
*****
شراب کوثرم امشب به جام، آب وضوست
ستارگان همه جامند و نه سپهر، سبوست
زمين به عرش ببالد اگر نکوست نکوست
هزار نغمه هَزاران عرش را به گلوست
مه مبارک ذيقعده غرق جلوه ي هوست
دهيد مژده که ميلاد ضامن آهوست
يم شرف ز صدف درّ ناب آورده
که نجمه در دل شب آفتاب آورده
*****
دلا جمال خداوندگار سرمد بين
رخ سلاله ي پاک رسول امجد بين
به ملک لا يتناهي فروغ بي حد بين
ز

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:30
• نوشته شده توسط
• جواد

در ازل چون طرح آدم ريختند
با گِلم مهر رضا آميختند
غرق منت غرق آبادي شدم
لايق لطف خدادادي شدم
باز امشب دل توسل مي کند
بر لبم نام رضا گُل مي کند
اي عزيز فاطمه شمس الشموس
آفتاب نجمه مأنوس نفوس
قبله ي هفتم عزيز مرتضي
عالم آل محمد يا رضا
اي سراپا نور اجلالِ علي
اي علي دوم آل علي
پور موسي مظهر ا... و نور
خواهش موسي تويي در کوه طور
جاي هر دل بر سر بام تو نيست
هر زبان که لايق نام تو نيست
عالم و آدم ز تو گويد کم است
بردن نام تو اسم اعظم است
شکر لله خار گلزار توأم
بر سر بازار دل زار توأم
با کلاف جان خريدارت شدم
ضامن آهو گرفتارت شدم
هيچ بودم اعتبارم داده اي
خشک بودم برگ و بارم داده اي
پرده بر کار بدم اند

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:34
• نوشته شده توسط
• جواد

بهشته رواقش ، خورشيده چراغش ، دل به اشتياقش
شبيه کبوتر ، زده تا حرم پر
مسافر مشهد ، کبوتر گنبد ، يا زائر مرقد
دارم ميرم اونجا ، به پابوس آقا
گلبارونه کوچه هاي خراسان
امشب شده ذکر تموم ايران
اباالحسن امام رضا يا سلطان ، يا سلطان
ميام اونجا تا برايِ کفترات دونه بپاشم
هميشه وقف تو مثلِ يه زيارتنامه باشم

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:36
• نوشته شده توسط
• جواد

ضامن آهو مى‏شي ضامن دلهاى ما
سـايه لطف توئـه روى سـر زائرا
مثل كبوتر به هواى تو پَـر مى‏كشم
تا كه بگيره دل من رنگ و بوى خدا
يا ثامن الحجج ، هميشه دل ديوونه
دور و بَر سقّا خونه ،‌ از كرم تو مى‏خونه
گنبد آسمـونى تو قـبلة همـه دل ‏هاس
هواى حرمت پُره از عطر و بوى گل ياس
كنار سقاخونه مى‏خونيم از دستاى عباس
شاعر:سراج

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:39
• نوشته شده توسط
• جواد

مه برج ایمان، علی ابن موسی
در دُرج امکان، علی ابن موسی
سپهر امامت، محیط کرامت
یم جود و احسان، علی ابن موسی
به آدم دهی دَم، به موسی دهی یَد
به عیسی دهی جان، علی ابن موسی
ولای تو باشد کمال ولایت
میان امامان، علی ابن موسی
تویی قدر و کوثر، تویی نور و فرقان
تویی آل عمران، علی ابن موسی
وجود تو ای جانِ جان، جانِ جان است
در آغوش ایران علی ابن موسی
به چشم تو نازم کز آن شیرِ پرده
شود شیرِ غرّان، علی ابن موسی
عجب نیست ناز ار کند مور راهت
به تخت سلیمان، علی ابن موسی
سُم آهویی را که ضامن شدی تو
زند بوسه رضوان، علی ابن موسی
بُوَد شیعه را در کمالِ تشیع
ولای تو میزان علی ابن موسی
سزد جن و انس و ملک بر تو گرید

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:42
• نوشته شده توسط
• جواد

حرم تو کعبة دل، کرمت همه خدایی
کنی از کرامت خود به خدا خدا نمایی
در باز توست افزون من بی نوای محزون
ز کدام در درآیم به بهانة گدایی
کرم تو می دهد رو به گدای تو وگرنه
ندهند پادشاهان به فقیر آشنایی
من اگر گناه کارم تو رئوف و مهربانی
کرمت نمی گذارد که کنی ز من جدایی
تویی آن که هر که آید به زیارت تو یک بار
تو سه بار از عنایت به زیارتش بیایی
به خدا گناه کارم دگر آبرو ندارم
چه شود دهی ز نارم به محبتت رهایی
بکشم هماره نازت مگرم دهی اجازت
که به یک زیارت تو سر و جان کنم فدایی
همه را تو دست گیری همه را تو می پذیری
چه امیر شهر باشد چه فقیر روستایی
به حریم توست بارم به حرم چه کار دارم
کند از هزار کعبه حرم

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:49
• نوشته شده توسط
• جواد

هر آن سائل که سر بر خاک مهر هشتمین دارد
مفاتیح الجنان را یک به یک در آستین دارد
زمین طوس را نازم که حتی آسمانش هم
ز مهر و ماه، نقش سجده بر روی جبین دارد
زمین هر نو بهار از حلّۀ سبز تو می‌پوشد
فلک از ماه نو نام ترا نقش نگین دارد
هر آن زائر که یکشب در جوار این حرم باشد
«سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد»8
به درگاهش اولوالعلمند بر قسط از شرف، قائم
ولایتهای دیگر بر سر اهل یقین دارد
خراسان بین که نور دیدۀ خیرالنسا در اوست
که در خود پاره‌ای از جسم خیرالمرسلین دارد
کبوتر گر رسد اینجا هواگیر حرم گردد
اگر آهو بیاید در برش، حصن حصین دارد
بنازم نام این سلطان که رأفت آنچنان دارد
بنازم بخت آن کشور که سل

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:57
• نوشته شده توسط
• جواد

الا یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
رضا، یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
به جان بنده‌ام هر نفس تا به حشر
ترا، یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
ز جان، این امیدم که گردد ترا
فدا، یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
مگر از تو یابم منِ دردمند
شفا، علی‌بن‌موسی‌الرضا
اماما که داند مقامت، مگر
خدا، یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
زدی بر همه عاشقان از کرم
صلا، یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
تو شاهی و نامت بلند است و ما
گدا، یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
سخی! ای امام غریب شهید
سخا! یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
مرا دم به دم چون نی از شوق تو
نوا: یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
«فَمَن غیرُکُم نورهُ حجةٌ
لَنا»یا علی‌بن‌موسی‌الرضا؟
أأنت شفیعٌ لنا فی الحساب؟
- بلی، یا علی‌بن‌موسی‌الرضا
مگر درد

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:00
• نوشته شده توسط
• جواد

گرفتم شاهد از حافظ، کجا آمد؟ رضا آمد
دل من چونکه بر عشقش رضا آمد، رضا آمد
خزان بودم بهار آمد، گل طبعم به بار آمد
ز دل پرسیدم این لطف از کجا آمد؟ رضا آمد
به هر جا صحبت از خُلق نبی آمد، علی آمد
به هر جا عطر نام مرتضی آمد، رضا آمد
غریبی بود دل اعما، شبی از رحمت مولا
درون کلبه‌اش نور و صفا آمد، رضا آمد
به بام از شوق او ماه تمام آمد، امام آمد
خراسان جهان را پادشا آمد، رضا آمد
گل و سَروش سوار آمد، یکی هم سبزه‌وار آمد
نشابور دل و جان را صلا آمد، رضا آمد
ولاک یا رضا فرضی یا نورالله فی الارضِ
لحقٌّ جاء مصباح الهدی: آمد رضا آمد
شعاعٌ ثامنٌ مِن بقعۀ الزهراء فی العرشِ
جنانٌ عرضها عرض السما آمد، رضا آمد
ق

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:03
• نوشته شده توسط
• جواد

بی پرده نیست «هو» که به«یا هو» طلب کنم
آهو شوم که ضامن آهو طلب کنم
از اشک چشم رابعه بی‌دست و پا ترم
تا اوج کعبۀ تو به پهلو طلب کنم
آیینه‌ای نهاده خداوند در زمین
تا هر چه جان طلب کند از او طلب کنم
ای از تبار صفدر خیبرگشا، رضا
من خدمت درت به چه بازو طلب کنم؟
نزد تو ای بهار تجلّی! بنفشه‌ای
خدمت نکرده‌ام که سرِمو طلب کنم
ماه تمام هستی و من خسته چون هلال
از جلوۀ تو گوشۀ ابرو طلب کنم
کَلبی شنیده‌ام به سر کویت آمده است
من نیز خدمت سگِ آن کو طلب کنم
خاک در تو آرزوی هشت جنّت است
كي از برِ تو جنّت مینو طلب کنم؟
تا آبرو بگیرم از آن قبلۀ شرف
با اشک خویش آبی از آن رو طلب کنم
سلطان من که همچو علی خاتم ولا

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:05
• نوشته شده توسط
• جواد

گل مدینه شد و عطر او رسید به طوس
و خاک طوس، پر از گل شد از پی پابوس
رضا تسلسلِ نورِ چراغ احمدی است
و با علی است رضا شعله‌ای ز یک فانوس
سلام ضامن آهو! دل من است اینجا
رمیده آهویی از بند روزگار عبوس
خراب فلسفۀ علم توست افلاطون
مرید مدرسۀ طبّ توست جالینوس
که از شفای تو بینا شود هزار اعما
که حجت تو مسلمان کند هزار مجوس
سلام! نور خداوند در ظلامِ زمين
سلام! چشمة رحمت،‌ سلام شمس‌الشموس
... است و خوشۀ انگور و دانه دانۀ اشک
چه طعم تلخی دارد هوای این کابوس
دریغ، والی آن کس شدی که خود پدرت
به محبس پدرش بود سالها محبوس
عبا کشیده به سر، رفتی ای غریب، آری
به زهر خوردن پنهان، تب تو شد محسوس
شب است و چشمۀ نور

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:07
• نوشته شده توسط
• جواد

آب حکمت از دمِ تیغ بیانش ریخته
تا حروف اسم اعظم از زبانش ریخته
اصل عصمت، برگ حکمت، بار رحمت سر زده است
هر کجا لطف از دل و دست و زبانش ریخته
رمزِ تسخیر پری در پلکهایش خفته است
سرِّ اعداد نجوم از دیدگانش ریخته
سرو بالای کمرْ باریکِ باغِ سرمدی
ایزد از نوک قلم طرح میانش ریخته
تا افق بر صفحۀ صحرا ضمانت خواه او
نقطه چین ردپای آهوانش ریخته
ننگ صیادی که قصد آهوان او کند
جوی شرم از پهلوی تیر و کمانش ریخته
از مدینه آمده است و هر قدم روییده گل
در بیابانی که گرد کاروانش ریخته
شد طلای حکمت از هُرم کلام او مذاب
زآن حدیثی کز لب گوهر فشانش ریخته
مهرِ تابانِ خراسان، اینکه در هر گوشه‌ای
ردپایی از دل غربت نشانش

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:10
• نوشته شده توسط
• جواد

ز شوق کیست یارب اینچنین گمکرده راه آهو
که هر جا می‌رسد جای دگر دارد نگاه آهو
نگاهش محملِ کیفیتِ شام غریبان است
چه غم دارد خدایا در شبِ چشمِ سیاه آهو؟
همه سرمایه‌اش داغ است و سودش اشک تنهایی
چو شمعش نیست استعداد کسب مال و جاه، آهو
به چشم حلقۀ دام، اعتبارِ عذرِ غفلت را
ندارد جز نگاه بیگناه خود، گواه آهو
وگر عذرِ نگاهِ بی‌گناهش بی‌ثمر افتد
ندارد غیرِ لطفِ ضامن آهو، پناه آهو
که آن آیینهْ حضرت چونکه عرض جلوه می‌فرمود
هزار آهو پی‌اش می‌آمد از حسرت که آه، آه، او
به کهساری که مهتابِ خرامش سایه اندازد
شراری می‌شود هر سنگ و می‌افتد به راه، آهو
توانَد شب به شب از دور نور گنبدش بیند
نیابد گر چه روزی بار د

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:13
• نوشته شده توسط
• جواد

زمین را کرد باران، آب و جارو
که باید بهرِ مهمان آب و جارو
گلی آمد که هر صاحبدلی کرد
رهش با اشک و مژگان آب و جارو
چه خورشیدی که گرد بارگاهش
کند از جان، خراسان آب و جارو
رضا مهر خراسان، آنکه خاکش
مگر با دیده نتْوان آب و جارو
به کس خدّام خاص او نبخشند
در این درگاه، آسان آب و جارو
سحرگاهان به شوقش صحن نُو را
کند خورشید رخشان آب و جارو
سکندر خادم آیینۀ اوست
کند این پرده خاقان آب و جارو
مگر بیت الحرام اینجاست، کآنرا
فرشته کرده از جان آب و جارو
برای طائفان و عاکفانش
خدا داده است فرمان آب و جارو
اگر چون آهو آیم در حریمش
کنم با چشم گریان آب و جارو
کنم مژگان به مژگان، اشک بر اشک
ضریحش را هزاران آب و جار

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:17
• نوشته شده توسط
• جواد

الا یا رضا
رضا یا رضا
دل ما به توست
رضا یا رضا
ز خویشم مکن
جدا یا رضا
ولای تو هست
مرا یا رضا-
برای نفس،
هوا یا رضا
تویی معدنِ
سخا یا رضا
تو را عالم است
گدا یا رضا
تو را خواهم از
خدا یا رضا
نفس: یا رضا
نوا: رضا
علی یا علی
رضا یا رضا
رضا یا رضا
رضا یا رضا
قدر یا علی
قضا یا رضا
صفی یا علی
صفا یا علی
صفا کن دلا
تو با «یا رضا»
که چون سبحه‌ای است
تو را «یا رضا»
تو بیمار غم
دوا «یا رضا»
تو صعب العلاج
شفا «یا رضا»
به جانت شوم
فدا یا رضا
به خوابم شبی
بیا یا رضا
علی یا علی
رضا یا رضا
رضا یا رضا
رضا یا رضا
چو محشر شود
بپا، یا رضا
منادی دهد‌
ندا «یا رضا»
که مولا گرفت
تورا یا رضا؟
تو نامش بگو
به ما یا رضا

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:20
• نوشته شده توسط
• جواد

ای آینه در آینه در آینه مرقد
بی واسطه خود شاهد و مشهودی و مشهد
موسای جهان را قدمت طور تجلّی
بلقیس فلک را حرمت صرح ممرّد
در دیدۀ یوسف شده‌ای حسن مبرهن
در چشم سلیمان شده‌ای ملک مخلّد
«گل کرد» شنیدند و بهار تو ندیدند
«آمد» همه گفتند و نگفتند «که آمد؟»
گفتم بنویسم که «رضا ...» پیشتر از من
آمد به تماشای تماشای تو «آمد»
عشق تواَم از پیشتر از پیشتر از پیش
شوق تو مرا بیشتر از بیشتر از حد
شرط است تولای تو آن شرطِ بلاقید
شرطی که خیالِ دو جهان کرده مقیّد
شرط است اطاعت ز تو ای آیت توحید
فرض است ولای تو همان فرض مؤکّد
ای کاملِ تاریخِ نبوت به ولایت!
عیسی به ظهور آمده در آل محمّد!
دیروز بشارت دهِ احمد شده ع

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:30
• نوشته شده توسط
• جواد

مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا؟
سلامم را که پیش از لب گشودن در جواب آمد؟
دخیلم را چه کس پیش از گره بستن گشود اینجا؟
نمازم را که پیش از بستنِ قامت، امامت کرد؟
دعایم را که پیش از عرض حاجتها شنود اینجا؟
چو خیل زائران خاکی‌اش در آمد و شدها
ملک شانه به شانه در فرود و در صعود اینجا
ولایت چشمه‌ای دارد که در این خانه باید دید
کرامت معدنی دارد که باید آزمود اینجا
هدایت کوکبی دارد، از این مشرق شده طالع
نبّوت موکبی دارد که می‌آید فرود اینجا
تو در بازار دل چشمی مهیّا کن چه می‌دانی
به هر آیینه چندین جلوه خواهد رو نمود اینجا؟
تو همّت خواه از این سلطان که در

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:34
• نوشته شده توسط
• جواد

به دیدار تو آمد یک سحر با چشم تر شبنم
ندیده صبح دیدار تو گم شد از نظر شبنم
گره واکن دخیلش را که فردا صبح خواهی دید
که بندد کوله بار از اشک خود وقت سفر شبنم
ز عطر حسن یوسف یک نظر پیمانه‌اش پر کن
که غیر از قطرۀ اشکی ندارد ما حضر، شبنم
زلالی آنقدر، در دیدۀ گلها نمی‌آیی
که رویت را نخواهد دید در خوابش مگر شبنم
ز بس رنگ خیالش نازک است این گل، به هر وقتی
که می‌خواهد بخوابد می‌گذارد زیر سر شبنم
کند آغوش باز آنجا که یادت می‌خرامد، گل
رود از هوش گر روزی کنی بر او گذر، شبنم
چنان غرق تماشای تو گشته چون گل نرگس
که تا پرپر شود عکس تو را گیرد به بر شبنم
به بوی شام زلفت چون صبا شد لاله صاحبدل
شد از آیینۀ صبح

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:38
• نوشته شده توسط
• جواد

هر چند کشیدند به تعیین تو حدها
آخر نرسیدند به درک تو خردها
تا وسعت آیینۀ لطف تو بسنجند
محوند ازلها همه در روی ابده

تو خوبی و جز خوب تو را نیست سزاوار
تو خوبی و ماها همه بد- وای به بدها
دل آمده امروز، نسیمانه به باغت
تا پر کند از غنچۀ لطف تو سبدها
هر کس که شنیده‌ست مقام حرمت را
بر عزّت زوّار تو برده است حسدها
تنها منِ ناچیز، نه شرمندۀ لطفت
یکبار نه، دهها شده، دهها نه که صدها
دریایی و امواج تو را نیست نهایت
در شرح تو غرقند رقمها و عددها
از همه يك «بوالحسن» و از تو عنایات
از من همه یک «یاعلی» و از تو مددها
حق است تو را نور ولایت به علائم
ختم است تو را تخت خلافت به سندها
تا آل علی هست به اغیار چه

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:41
• نوشته شده توسط
• جواد

در ولا فصل الخطاب نامۀ ایمان رضاست
آنکه بر فضلش گواهی می‌دهد قرآن رضاست
در «رضی الله عنهم ورضو» عنوان رضاست
چون«رضا» بر«صبر»هم دارد شرف، سلطان رضاست

برتر از یعقوب و بیش از یوسف کنعان رضاست
در دل ایّوب و نور موسیِ عمران رضاست
غم رضا شادی رضا و دل رضا و جان رضاست
از دل و از جان چه گویم جان رضا جانان رضاست

عده‌ای او را مسیحِ آل احمد خوانده‌اند
همچو جدّش عالِمِ آل محمّد خوانده‌اند
در دل ظلمت رضا را نور ایزد خوانده‌اند
در کرامت چشمۀ الطاف بی حد خوانده‌اند
بازش از روح القُدُس عبد مؤیّد خوانده‌اند
صیت نامش در همه دوران سرآمد خوانده‌اند
نام فضلش در همه عالم زبانزد خوانده‌اند
هر که می‌گوید رضا این اس

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:43
• نوشته شده توسط
• جواد

ای ملایک کبوتر حرمت
چشم آدم به گندم کرمت
نه خراسان فقط،که ملک خداست
عالمی زیر سایۀ علمت

تو مسیحای آل فاطمه‌ای
که مسیحا دمد ز فیض دمت
حرم قدس کبریا گردید
به خراسان رسید تا قدمت
قاتلت را نمی‌کنی نومید
به جوادت اگر دهد قسمت
همۀ زندگانی‌ام این است
که دهم جان به‌ گوشۀ حرمت
هم ملک زائر تو، هم انسان
هم عرب سائلند، هم عجمت
هر که یک بار بر تو آرد رو
تو سه نوبت کنی زیارت او
شاعر:مرتضی محمودی

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 08:44
• نوشته شده توسط
• جواد

تو ولی خدای منانی
تو به کل وجود سلطانی
تو کلام خدا به نطق کلیم
تو به درد مسیح درمانی

بس که آقا و مهربان استی
ضامن آهوی بیابانی
ما همه قطره‌ایم و تو دریا
ما همه تشنه و تو بارانی
به خدا ای چراغ ‌و چشم نبی
که تو چشم و چراغ ایرانی
هر دلی برتو یک خراسان است
گرچه خود در دل خراسانی
کس نداند غریب طوس تو را
که تو خود ضامن غریبانی
من به کویت پناه آوردم
عـوض گـل، گناه آوردم
شاعر:سراج

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 08:45
• نوشته شده توسط
• جواد

سیدی هر چه بودم و هستم
به ضریح تو دست دل بستم
تو رئوفی و من زمین‌خورده
تو بلندی و من همه پستم

بس که بگرفته‌اید تحویلم
فکر کردم که از شما هستم
عهد بستم دگر گنه نکنم
باز هم عهد خویش بشکستم
عوض آنکه دست رد بزنی
باز بگرفتی از کرم دستم
روز اول اجازه‌ام دادید
بر شما خانواده پیوستم
آتش ار سوزدم نمی‌فهمم
بس که از کوثر تو سرمستم
نگـذاری برنـد در نـارم
به همه گفته‌ام رضا دارم

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 08:47
• نوشته شده توسط
• جواد