امام هادی علیه السّلام

غزل امام هادي عليه السّلام
بسم الله الرّحمٰن الرّحيم

اي توتياي حور و مَلَك خاك پاي تو
اي بهتر از بهشت برين سامراي تو

تنها نه سامرا، نه زمين و اهالي اش
هفت آسمان نشسته به زير لواي تو

خورشيد ذرّه وار دم صبح مي رسد
در پيشگاه حضرت گنبد طلاي تو

هر چند از بهشت فراوان شنیده ایم
مارا بس‌است گوشه‌ی صحن‌وسراي تو

"از هرچه هست و نيست دگر بي نياز شد"
دست كسي كه مرتبه اي شد گداي تو

تكبير گفته است هزاران هزار بار
آن كه شنيده"جامعه"را با صداي تو

تفتیش منزل تو و تبعیدِ آن‌چنان
یک پرده بود از آن همه درد و بلای تو

ای خانه‌ی تو عرش خداوند ذوالجلال
کِی کاروان‌سرای گداهاست جای تو؟

فریاد وامصیبت ما تا به شا

• پنج شنبه
• 15
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

با کلامش شهر را اهل ولایت می‌کند
مردم گمراه را "هادی" هدایت می‌کند

هرکه وصفش را شنید از عشق او بیمار شد
عشقش از راه شنیدن هم سرایت می‌کند

شیخ عباس قمی در "منتهیُ الآمال" خود
معجزات بی شمار از او روایت می‌کند

با وجود او بهشتی بودن اصلا سخت نیست
حبِّ او را هرکسی دارد کفایت می‌کند

کاملا رد کرد اسلام بنی عباس را
"هادی" از اسلام پیغمبر حمایت می‌کند

هرچه هم دشمن اذیت کرد، او نفرین نکرد
دشمنش از صبر بسیارش شکایت می‌کند

هر بلایی هم که میبیند "علی ابن رضا"
شکر حق میگوید، احساس رضایت می‌کند

دشمنش بی احترامی کرد، آنجایی که دید
شیر دارد احترامش را رعایت می‌کند

قاتلش جان خواست از او، جان خود را نیز

• یکشنبه
• 18
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 12:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شکر خدا که غرق به دریایِ نعمتم
در بارگاهِ توست پُر از عرضِ حاجتم
از برکتِ نگاهِ شما، با ولایتــم
داده ست فاطمه گویا لیاقتم

«باز آمدم که ذاکرِ این آستان شوم»
«محوِ کمال و عاشقِ این آسمان شوم»

ای دهمین سلاله ی زهرا،امامِ عشق
پیوسته می رسد به گمانم سلامِ عشق
ما را نوشته اند در این در غلامِ عشق
حرف و حدیث توست تماماٌ کلامِ عشق

«یا هادی الامور،تَفَضّل..که خسته ام»
«تنها به انتظارِ نگاهت نشسته ام»

یک شمّه ای ست از نغماتِ تو «جامعه»
یک گوشه ای ست از اثراتِ تو «جامعه»
ماندم دعاست یا که صفاتِ تو « جامعه»
قطعاً که هست فُلکِ نجاتِ تو «جامعه»

«با این زیارت ست که دل با خدا شده»
«بود ونبود ..عاشقِ لفظِ شما شده»

ای دهمین امام که جانِ دوباره ای
در آسمانِ عشق،چنان ماهِ پاره ای
با یک نگاهِ توست گرفتم شراره ای
من نوکرم اگر، بنما یک اشاره ای

«عینِ مسیح ،هادیِ راهم تو می شوی؟»
«مانند جدِّ خویش پناهم تو می شوی؟»

ای دهمین امام حیاتم نمی دهی؟
از منجلاب ِ خویش نجاتم نمی دهی؟
در کامِ تلخ، شاخه نباتم نمی دهی؟
آقا بگو بگو که براتم نمی دهی؟

«شکر خدا گدایِ توام ایّهاالعزیز»
« دلتنگِ سامرایِ توام ایّهاالعزیز»

• دوشنبه
• 13
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 12:38
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

با هدایت کردنت عمرم به سامان می رسد
این کویرِ خشگِ لم یزرع به باران می رسد

شمّه ای از مهر‍ِ تو خیلی به دردم می خورد
ذرّه ای از لطفِ تو همچون بهاران می رسد

ای امامِ دهمین ، ای بهترین هادیِ خلق
با تنّفس های گرمت جان به جانان می رسد

هرکه شد تسلیمِ درگاهت ، ذلیلانه یقین
با نگاهت مطمئنم جای سلمان می رسد

کارِ تو باشد نجاتِ گمرهان از چاهِ غم
هرکسی را راه می آری به یزدان می رسد

«یاعلی ابن محمّد ایّهاالهادی النقی»
ریشه ات خلقاً فقط بر شاهِ مردان می رسد

در زیارتنامه ات غوغا نمودی یا کریم
«جامعه» بر وصف اولادِ کریمان می رسد

«جامعه» خواندم وَ فهمیدم که این قومِ شریف
با کراماتش به دادِ ما یتیمان می رسد

سامرا را قسمتم کن یابن زهرا عاشقم
پایِ من کی بر حریمت ای سلیمان می رسد

امتدادِ مرقدِ ششگوشه ات در سامرا
آخرش بر مرقدِ شاهِ شهیدان می رسد

• دوشنبه
• 13
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ای آنکه هستی ام شده ای از قدیم ها
ای عاشقِ تو حضرتِ عبدالعظیم ها

با گَرد و خاکِ صحنِ تو ادغام شد گِلَم
ویران شده چُنان حرمَت بارها دلم

تاریکیِ جهانِ مرا نورِ مُطلقی
ای جان فدایِ رویِ تو یا ایها النقی

در گوشه گوشه ی همه عالَم نوشته اند
بنگَر که در متونِ کُهن هم نوشته اند :

ازبس که سبکِ بَخشش و لطفَش جوادی است
گاهی توکلِ مُتوکِل به هادی است

بی شک همیشه بخششِ تو عاری از چِراست
ثروت همیشه نزدِ گدایانِ سامراست

ای خاکِ پات سُرمه ی چشمِ امیرها
سَر می نهند پای قدومِ تو شیرها

بعد از تو بس که دل به تو حسِ نیاز کرد
(( صوفی نهاد دام و سَرِ حُقه باز کرد ))

یک عده با تو گرچه کمی هم قبیله اند
در پُشتِ دین و اسمِ شما غرقِ حیله اند

بیزارم از تمامیِ ارباب های شهر
دلخسته ام ز جعفرِ کذاب های شهر

با سیبِ سرخِ حیله همه ناتوان شدیم
ننگا به ما که آدمکِ این و آن شدیم

از بس که خیری از همه عالم ندیده است
این جامعه به جامعه خواندن رسیده است

آقا ؛ پدر بزرگِ گُلِ آخرین تویی
یعنی برای خواندنِ او بهترین تویی

تا از قفس تمامِ جهان را رها کنی
باید خودت برای ظهورش دعا کنی

با یک دعای خود غم ما را مَحار کن
با یک دعای خود دلِ ما را بهار کن

بی تو بهار قسمتِ مردم نمی شود
هادی اگر تویی که کسی گُم نمی شود

هادی شدی که بر همگان سَر شویم ما
هادی شدی که از همه برتر شویم ما

هادی شدی که جَلدِ غمِ سامرا شویم
هادی شدی شما که کبوتر شویم ما

گمراه شد هرآنکه از این طایفه جداست
هادی شدی که پیروِ حیدر شویم ما

هادی شدی که که فاتحِ دلها شوی و بعد
از عاشقانِ فاتحِ خیبر شویم ما

هرکس غلامِ خانِ شما شد امیر شد
هادی شدی که خود همه دلبر شویم ما

هادی شدی که در همه ی کوچه های شهر
از بانیانِ روضه ی مادر شویم ما

زخمِ زبان زدن به تو جور است دائماً
وقتی که هم علی شده ای هم ابالحسن

آه ای امامِ شاعرِ ما شاعران سلام
ای چارمینِ علی! گُلِ حیدر نشان سلام

ای نامِ دلبرانه ی تو ذکرِ نابِ ما
یک قطره از غدیریه ات شد شرابِ ما

گفتم شراب و ذهنِ من انگار پَر کشید
هی جرعه جرعه روضه ی سَر بسته سَرکشید

دنیای شعر وشاعری ام بی شراب باد
بَزمِ شرابِ دفترِ شعرم خراب باد

شعرم به سَر رسید و به پای تو اشک ریخت
وقتِ گریز شد به کجا میتوان گریخت؟

دندان گرفته ام به جگر! روضه خوان بَس است
تنها برای کشتنِ ما خیزران بس است

ای کشته ی حسادت دنیا حسین جان
ای تشنه ی مُقطَع الاعضا حسین جان...

• یکشنبه
• 19
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 15:52
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

زیبنده ترین سخن کلام هادی است
حیرت زده خلقت از مقام هادی است

امضا‌‌‌‌ برات سامرا در گروه
ذکر صلوات بر امام هادی است
شاعر:سید مهدی حجازی

• یکشنبه
• 19
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

حدیث فضل تو را روزگار میگوید
چقدر با جبروت و وقار میگوید

چنان ز شان تو تعریف میکند الله
که گویی از علی و ذوالفقار میگوید

تو از قبیله عشقی و عاشقت بسیار
ز حسن خال لبت بیشمار میگوید

تجلی همه ی ذات حق تعالایی
که ذات حق ز تو با افتخار میگوید

تو آن گلی که خدا خود به تو جلا داده
ز هم جواری تو کام خار میگوید

تویی دلیل جنون و هوای بد مستی
که مست نام تو را بی قرار میگوید

در عرصه کرم و جود و یکه تازی تو
برای اهل یقین قبله نمازی تو...

• چهارشنبه
• 26
• آذر
• 1399
• ساعت
• 15:51
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

با تو معنا می‌شود هم غصه‌ها؛ هم شادی‌ام
من پُر از دلدادگی‌های امامِ هادی‌ام

ای امامِ "جامعه"؛ ای "ذکرکم فی‌الذاکرین":
کاش یک جرعه از آن جامِ ولا می‌دادی‌ام

بی‌تو این دل... دل که نه، ویران‌سرای من شده
با نگاهت این خرابی می‌شود آبادی‌ام

عشقِ من عشقی‌ست ناب و ساده و با سابقه
منشأ این عشق هم دل بستنِ اجدادی‌ام

روز و شب در وادیِ جرم و خطا غوطه‌ورم
پس خودت تضمین کن از شَرِّ گنه، آزادی‌ام

با نگاهت واژه‌ها در شعر، تابان می‌شوند
ورنه من یک شاعرِ بی‌ادعای عادی‌ام

• یکشنبه
• 26
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 14:48
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

در پيروي از عشيره ات شيعه شدم
در پرتو حسن سيره ات شيعه شدم

هادیِ قلوب حق طلب ادرکني
با جامعه کبيره ات شيعه شدم

شاعر : سید محمد میر هاشمی

• جمعه
• 26
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 16:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شده ام بر آن که پری زنم به هوات یا علیَ النقی
سفری کنم و سری زنم به سرات یا علیَ النقی
به هوات تازه کنم نفس، به سرات آیم از این قفس
برسم به مأمن آسمانِ رهات یا علیَ النقی
هله ای قلم تو شروع کن، ز درون درآ و طلوع کن
بنویس سر در مشق های سیات یا علیَ النقی
بنویس دست مِداحتم نرسد به عرش فضائلت
شود آب های جهان اگر که دوات یا علی النقی
بنویس اوج کدام دم، برسد به وسعت آن قلم
که دمیده جامعه ای بدان جلوات یا علیَ النقی
تو همان تجلّی ایزدی، که به شکل بنده درآمدی
و سروده ای غزل از زبان خدات یا علیَ النقی
و به استناد زیارتت، تو و اهل بیت نبوتت
شده اید رب جلی ولی به صفات یا علیَ النقی
ز عدم وجود درست کن، ز

• شنبه
• 27
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای نور آسمانی حق، اختر دهم
سرچشمه ی زلال بقا، کوثر دهم
بر هر کسی که ریزه خور خوان عترت است
آقای من، تویی بخدا سرور دهم
وحی امامت است"جامعه"، آقا دگر شما
خوانده شدی بنام پیام آور دهم
وقتی شما علی شده ای، ارث می بری
سهم غریبی از علی ای حیدر دهم

با تو بساط آل شیاطین کساد شد
دنیا پر از محبّت ابن الجواد شد

وقتی گدای تو شده ایم از همه سریم
با حبّ ِ تست راه به معراج می بریم
با آن زیارتی که به ما لطف کرده ای
هر روز با ملائکة الله می پریم
وقت سلامِ جامعه، در اول فراز
احساس می کنیم زِ مَلَک نیز برتریم
در قبر نیز هر چه بپرسند، بی گمان
از روی صدق نام شریف تو می بریم

مولای عالم است علیًّ النّقی، همین
ذک

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 16:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

امام هادی(علیه‌السلام):
«اَلْغِنَى قِلةُ تَمَنِّيكَ، وَ الرِّضَا بِمَا يَكْفِيكَ»
بی‌نیازی، آرزوی کم و رضایتمندی از رزق به اندازه کفاف است.
نزهة الناظر، ص۱۳۸؛ بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۶۶
گفتند: «غنا» از آرزو کاستن است
خود را به غنای طبع آراستن است
تسلیم و رضا چیست؟ به مقدار کفاف،
پیمانۀ روزی از خدا خواستن است

• جمعه
• 7
• دی
• 1397
• ساعت
• 16:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام هادی علیه السلام-بی حرمتی

ای وحی در کلام تو یا هادی النقی

خیل رسل غلام تو یا هادی النقی

ما تشنگان معرفت و کام خشکمان

سیراب شد ز جام تو یا هادی النقی

ای وحی در کلام تو یا هادی النقی

خیل رسل غلام تو یا هادی النقی

ما تشنگان معرفت و کام خشکمان

سیراب شد ز جام تو یا هادی النقی

سرهای کفر را همه از تن جدا کند

شمشیر در نیام تو یا دهادی النقی

خونش حلال باد هر آن بی حیا که کرد

بی حرمتی به نام تو یا هادی النقی

شد هتک حرمت تو و افسوس ای شها

نشناخت کس مقام تو یا هادی النقی

جان میرود زتن به هوای حریم تو

دل شد اسیر دام تو یا هادی النقی

جواهری

• پنج شنبه
• 4
• خرداد
• 1391
• ساعت
• 00:47
• نوشته شده توسط
• حیدریم

به غیر وادی عشق تو نیست وادی ما

ولایت تو مبانی اعتقادی ما

شکوه بی حد تفسیر شیعه برکت توست

رهین محضر تو فقه اجتهادی ما

میان چشم تو آیات فتح را دیديم

خروش تو شده روحیه ی جهادی ما

و آيه آيه قنوتت ترنّم ملکوت

خلوص سجدة تو مسلک عبادی ما

همیشه نور هدایت چراغ محفل ماست

به لطف این که تو هستی امام هادی ما

اگر کم از جلوات جلالی ات گفتیم

بذار این همه را پای کم سوادی ما

شدیم مثل گدایان سامرائی تو

مگیر خرده بر این خواهش زیادی ما

چه می شود که گدایِ گدای تو باشیم

چه می شود بپذیری فدای تو باشیم

همیشه می وزد از مرقدت نسیم بهشت

پر است صحن و سرای تو از شمیم بهشت

کنار گنبد و گلدسته های تو دیدیم

• یکشنبه
• 12
• آذر
• 1391
• ساعت
• 16:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

رحمت محض در نگاه او
بر زبانش فقط بیان خدا
راه گم کرده ایم و می جوییم
از رد پای او نشان خدا
دست هایش کریم تر از پیش
روزی کیسه ی فقیرم شد
من اسیرش شدم نمی دانم
یا که او بود که اسیرم شد
*آخرین نقطه ی کمال است و
صاحب جامع زیارات است
اینکه افتاده روی خاک اینجا
اصل قبله ست ، باب حاجات است
*این که در پلک روی هم زدنی
می رود تا به عالم بالا
که بیارد دلیل بر حرفش
طایر جنتی به زیر عبا
اینکه تنهاست گوشه ی زندان
آیه ی نور و مرد توحید است
دل او در مدینه جا مانده
بیست سالی اگر چه تبعید است
*روی پاهاش جای زنجیر و
اشک با دیده هاش مانوس است
و تپش های قلب او مثل
سوسوی شعله های فانوس است
*پا برهنه امام ما را بر
خ

• دوشنبه
• 18
• دی
• 1391
• ساعت
• 06:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

تنها امام سامره تنها چه ميكني؟
در كاروان سراي گداها چه ميكني
دارم براي رنگِ تنت گريه ميكنم
پايِ نفس نفس زدنت گريه ميكنم
باور كنيم حرمت تو مستدام بود؟
يا بردن تو بردنِ با احترام بود؟
باور كنيم شأن تورا رَد نكرده است؟
اين بد دهانِ شهر به تو بد نكرده است؟
گرد و غبار، روي تو اي يار ريختند
روي سر ِتو از در و ديوار ريختند
مردِ خدا كجا و اينهمه تحقير وايِ من
بزم شراب و آيه ي تطهير وايِ من
هرچند بين ره بدنت را كشيد و بُرد
دستِ كسي به رويِ زن و بچه ات نخورد
باران نيزه، نيزه نصيب تنت نشد
دست كسي مزاحم پيراهنت نشد
اين سينه ات مكان نشست كسي نشد
ديگر سر تو دست به دست كسي نشد

• پنج شنبه
• 28
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

آقا از اینکه اینهمه تنها شدی ببخش
از اینکه خرج مردم دنیا شدی ببخش
مظلومی مقام تو تقصیر دشمن است
اما غریب بین احبّا شدی ببخش
تا قبل از این برای تو کاری نکرده ایم
مظلو م بی وفا شدن ما شدی ببخش
تقصیر ماست حُرمتتان را شکسته اند
زخمی بی تفاوتی ما شدی ببخش
شاعر:حسین رستمی

• پنج شنبه
• 28
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

شروع عشق به نام خدا به نام شما
من آفریده شدم تا شوم غلام شما
هزار شکر نبوده هنوز روی سرم
به غیر سایه ی لطف علی الدوام شما
کبوتر دل من که نمی پرد همه جا
از آن زمان که گرفتار شد به دام شما
برای آنکه جنان را فقط نگاه کند
نشسته است شب و روز روی بام شما
خوشا به حال کسی که شده در این دنیا
مسیر زندگی اش روشن از کلام شما
شما تمامی دار و ندار من هستید
تمام عمر همه اعتبار من هستید
جهان به زیر قدوم تو خار می گردد
نفس زنی همه عالم بهار می گردد
برای عرض ارادت به محضرت، خورشید
به سمت گنبد تو رهسپار می گردد
یکی دو شب که نه ، هر شب به سامرا، مهتاب
میان صحن تو مثل غبار می گردد
اگر که تیغ دو ابروت می کشد ، جانم

• پنج شنبه
• 28
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

احسان خانواده تان از قدیم بود
آن قدر روی بام شما یاکریم بود
راه تو را نیاز به خدمت گذار نیست
پرده نگاه دار سرایت نسیم بود
ای آن که چوب دستی بازیِ کودکیت
مثل عصای معجزه های کلیم بود
بیراهه بود راه، بدون هدایتت
تنها صراط نور شما مستقیم بود
نام تو جلوه ای ست از اسماء پنج تن
هم گشته ای امام علی، هم ابالحسن
وقتش شده که باز به سجاده رو کنی
وقتش رسیده با خودتان گفت و گو کنید
وقتش رسیده است که در چنته ی قنوت
کار شفاعت همه را باز رو کنید
باید حصیر ساده ی بی آبروی را
جا زیر پای داده و با آبرو کنید
گیرم که آبِ سَرد نیاورد خادمت
باید به آب گرم بهشتی وضو کنید
باید که باز زخم و جراحات شیعه را
با دست مرحمت گ

• سه شنبه
• 17
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای دهم حجت خدای ودود
هادی مُلک خالق معبود
آفرینش یم عنایت تو
هادیان بنده ی هدایت تو
ای فداییّ تو اب و ام ما
ای تو ابن الرضای دوم ما
همه عالم یم عنایت تو
اولیاء تشنه ی ولایت تو
ای تو باب المراد اهل البیت
نور چشم جواد اهل البیت
آفتاب رخ هو القیوم
همه ی حُسن چارده معصوم
معرفت سایه ای ز قامت تو
نور، یک جلوه از کرامت تو
روی تو آیت هو الموجود
به وجود تو بسته کلّ وجود
حلم ها لاله ای ز گلشن تو
علم ها خوشه ای نثار نرگس تو
روح، قربانی تن پاکت
تن، غباری به دامن خاکت
بال جبریل فرش مجلس تو
گل نرگس نثار نرگس تو
ابرِ بارنده فیضی از جامت
شیر درّنده در قفس رامت
چشم دشمن به لطف و رحمت تو
متوکّل حقیر عزت تو
نور

• سه شنبه
• 17
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

خون شد از غم دلِ خدا جويم
درد بسيار و نيست دارويم
ميفشانم سرشك و ميگويم
يا جواد الائمه ادركني
سينه اي پُر شرار دارم من
دل و جاني فكار دارم من
دو جهان با تو كار دارم من
يا جواد الائمه ادركني
روزگارم ز غم تباه شده
قلبم از معصيت سياه شده
راهِ من منتهي به چاه شده
يا جواد الائمه ادركني
خسته و دلشكسته و زارم
گره افتاده است در كارم
جز به كويت كجا پناه آرم؟
يا جواد الائمه ادركني
اي كه روح عبادتي مارا
عذر خواهِ قيامتي مارا
جانِ زهرا عنايتي مارا
يا جواد الائمه ادركني
تشنه ام تشنه بر من آب بده
گنهم را ببر ثواب بده
به گداي درت جواب بده
يا جواد الائمه ادركني
دردِ من را دوا كني چه شود؟
حاجتم را روا كني چه ش

• پنج شنبه
• 19
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 15:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن نازنین كه وصف جمالش خدا كند
امشب خدا كند كه نگاهى به ما كند
آن دلنوازِ از دل و از جان عزیزتر
باشد كه درد جان و دل ما دوا كند
آن بى نیاز از همه غیر خدا خوش است
ما را گره ز كار فرو بسته وا كند
آن محو ذات خالق و بى اعتنا به خلق
شاید به ما شكسته دلان اعتنا كند
آن چشمۀ دعا كه دعا مستجاب از اوست
چون مى‏ شود به حالت ما هم دعا كند
پیوند خورده زندگى ما به مهر او
این رشته را كس نتواند جدا كند
عالم به خوان رحمت او میهمان ولى
یك تن نشد كه حق نمك را ادا كند
خواهد كند ثناى كسى را اگر كسى
بهتر همین كه مدحت ابن الرضا كند
ابن الرضاى دوم و چارم ابوالحسن
كامشب جهان را ز رخش با صفا كند
چارم على ز عترت و نور دل

• چهارشنبه
• 2
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 06:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

دو چشم آسمان امشب بهاری است
شب هجران و شام بی قراری است
فلک غم در دل عالم بریزد
به جان ها جرعه ی ماتم بریزد
دوباره غم به عالم سایه انداخت
شرار کینه ر عاشقی ساخت
تمام دیدهای فاطمیون
به جای اشک ماتم گشت پر خون
گل زهرا شهید سامرا شد
گمانم سامرا چون کربلا شد
دلی کز این عزا در شور و شین است
به یاد بی کسی های حسین است

• سه شنبه
• 8
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای ز غم تو بر جگر سنگ شراره
وی در همه ی عمر ستم دیده هماره
سنگینی اندوه تو از کوه فزون تر
غم های فراوان تو بیرون ز شماره
از هجر تو باید کمر کوه شود خم
جایی که گریبان ولایت شده پاره
تا ماه جمالت به دل خاک نهان شد
بر چهره ز چشم حسنت ریخت ستاره
سوزد جگرم بر تو که با پای پیاده
همراه عدو رفتی و او بود سواره
از تیغ زبان زخم فراوان به دلت بود
کز زهر ز پا تا به سرت سوخت دوباره
فوجی پی آزاردلت دست گشودند
قومی ز دفاع تو گرفتند کناره
میثم» دگر از این غم جانسوز نگویی
کز نوک قلم جای سخن ریخت شراره
شاعر:سازگار

• سه شنبه
• 8
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای کعبه ی دل کوی تو یا حضرت هادی
وی قبله ی جان روی تو یا حضرت هادی
ای چشم همه سوی تو یا حضرت هادی
ای خلق ثناگوی تو یا حضرت هادی
آیینه جلال نبی کیست تویی تو
چارم علی از آل نبی کیست تویی تو
تو اختر برج نبوی شمس هدایی
ماه علوی آیینه ی حسن خدایی
فرمانده ی ملک قدر و جیش قضایی
آری توعلیّ ابن جواد ابن رضایی
خوبان جهان نور هدایت زتودارند
ارواح رسل روح ولایت ز تو دارند
تو جانی و در کالبد کلّ وجودی
تو وجه خدا آینه ی غیب و شهودی
تو نیّت و تکبیر و قیامیّ و قعودی
تو رابطه ی خلق و خداوند ودودی
از فیض تو منّت به سرخلق نهادند
بامهر تودادند به ما آنچه که دادند
ای گوهر توحید به درج دهن تو
روییده به هر سو گل وحی

• سه شنبه
• 8
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

امام هادی و بزم شراب یعنی چه
دل پیمبر از این غم کباب یعنی چه
پیاده در جلوی اسب کافر بی دین
ولی حق شده در آفتاب یعنی چه
فلک خراب شوی کرده ای از این ماتم
اساس پایۀ ایمان خراب یعنی چه

• سه شنبه
• 8
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

نگر در سامرا حال و هوای دیگر است امشب
فلک را جامه ماتم زغمها در بر است امشب
امام عسگری بنالد برای بابا مظلومش
ز هجران پدر او را دو چشمانی تر است امشب
امام هادی آن نور خدای مهربان اینک
ز جور دشمنان دین میان بستر است امشب
ز زهر کین شده پرپر گل باغ رسول الله
از این غم در جنان زهرا به حال مظطر است امشب
ملائک از غم آن شه بپا بزم عزا کرده
فلک را خاک از این ماتم دمادم بر سر است امشب
خداوندا نصیب ما نما طوف مزارش را
که کویش بهتر از جنات عدن داور است امشب
بنال ای جعفری از دل برای حضرت هادی
اجر از این غم با خدای اکبر است امشب

شاعر:مصطفی جعفری

• سه شنبه
• 8
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

امام دهمین شد کشته از زهر جفــــــــــا امشب
به جنت فاطمه از بهر او دارد عـــــــزا امشب
خلیفه شادمان و عسکری در نـــــــاله و افغان
امام افتاده در بستر، ز جـــــــــور اشقیا امشب
چو صید تیر خورده بر جـــگر از درد می نالد
ز آه آتشین شد بــــــــــــــه پا شور و نوا امشب
ز آه و نــــــــــــالۀ طفلان محزونش یقین دارم
که مــی ریزد ز دیده اشک ختم الانبیاء امشب
ز بس رنج و مصیبت دید در دوران از دشمن
ز عمــرش سیر شد آن خسرو مُلک بقا امشب

• سه شنبه
• 8
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

نقی،نامی که فخرآسمان است

تلفظ کردنش،حظ دهان است

زالقاب امام هادی ماست

امامی که عزیز شیعیان است

امام ماه روی باوقاری

که جدحضرت صاحب الزمان است

به نام مادرآیینه سوگند

همانکه صبح چشمش جاودان است

نخواهدازنفس افتاداین عشق

که ازهادی به قلب عاشقان است

به کوری 2چشم آن حقیری

که ازفرط حقارت،بددهان است

به هردیواراین دنیانوشتیم

(نقی)زیباترین نام جهان است

لطفا نام شاعراین اثررابرای ماارسال کنید.

• یکشنبه
• 13
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 08:38
• نوشته شده توسط
• نفس

روح عالم،اسم اعظم
دل به غم دادی،حضرت هادی
عالم سیه پوشه،دلتنگی و داغش
پرپر شده تو فصل غم، گلهای باغش
هر شب روی هم، غم ناله داره
یه باغ پرپر ،آلاله داره
مشب دل شیعه اسیره
تو چنگ بغضی بی اراده
آخه آقمون و کشیدن
تو کوچه باپای پیاده
روح عالم،اسم اعظم
دل به غم دادی،حضرت هادی
چشمای گریونش،زلف پریشونش
داره حکایت می کنه،از قلب خونش
صداش گرفته،چه نیمه جونه
شبیه عمه، قدش کمونه
از اشک و آهِ بی قراری
باغ نگاش پُر شکوفه است
گاهی به یاد کربلا و
گاهی به یادشام و كوفه است
روح عالم،اسم اعظم
دل به غم دادی،حضرت هادی

• دوشنبه
• 21
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 08:43
• نوشته شده توسط
• یحیی