امام هادی علیه السّلام

بار دیگر عبای بوسفیان
روی دوش معاویه افتاد
سب حیدر مرام منبر شد
احترامش به حاشیه افتاد
ولی الله و بزم نامحرم!!؟
دل زهرای مرضیه خون شد
و مقدس ترین صفات خدا
از دهان یزید بیرون شد
از قدیم رسم جاهلان بوده
قهقهه بر عقیدۀ مردم
در بساط سقیفۀ امروز
قرعه افتاده بر امام دهم
امتداد امیه و مروان
با نقابی به اسم آزادی
حرف شیطان خریده و کرده
هتک حرمت به محضر هادی
نانجیبی امام هادی را
هدف تیر ناسزا کرده
و نمک خورده های ایران را
خجل از حضرت رضا کرده
مثل هیزم به دست یثرب شد
سینه را داغ تازه زد، اما
بر حریم امام خوبان، دست
بی وضو بی اجازه زد، اما
غافل از اینکه لحظه ای ما دور
نشویم از کلام و سیره او
جان خود هدیه

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

در خون نشست دیده ی شب زنده دارها
آتش گرفت سینه ی والا تبارها
از رشد رشدیان نفس باغ ها گرفت
از هرزه های پرشده در سبزه زارها
آوازهایشان همه از روی کینه است
نفرین ما به حنجره ی جیره خوارها
شالوده ی تمام غزل های منتظر
تنها ردیف قافیه ی انتظارها
سوگند می خورم به تو و نام جد تو
آماده اند پشت سرت جان نثارها
شاید خنک شود دل تبدار عاشقان
در روز رقص گردنشان روی دارها
آنها که بی حیائیشان از صفت گذشت
آن کاسه لیس سفره ی بی اعتبارها
شاعر:سید محمد رستگار

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا رب بزن تو مهر خموشی بر آن دهان
. . . چون وا شود به یاوه و توهین بی امان
شیطان سوارشان شده، جز این نمی شود
افسارشان گسیخته گردیده، بی گمان
گویا که قوتشان شده بیش از حدِ مجاز
یا اینکه خیل گله شان مانده بی شبان
عباسیان دوباره چه شد، زوزه می کشند
گویا محل نداده کسی بر صدایشان
این ها که روی نطفه شان شک و شبهه است
از نسل و آل ابن زیادند در جهان
آنها پی چه اند، خموشی نور حق؟
خنده بر این تفکر و این وهم خامشان
حیف از غزل که خرج چنین مردمی شود
حیف از ردیف و قافیه و واژه و بیان
باید که واژه ها همه خرج خدا شود
خرج خدا و هادی دین، شاه انس و جان
پس می شود تمام حروفم چهار حرف
(هادی) ، که می شود همه جان ها

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای دائم از خدا و نبییّن تو را، سلام
وی روی عالمی به حریم تو صبح و شام
ابن‌الرّضای دومی و چارمین علی
جدّ امام منتظرّی و دهم امام
مهر جهان فروز سپهر هدایتی
هادی است کنیه‌ات، بتو و کنیه‌ات سلام
صحن تو در جلال و شرف، مسجدالرسول
کوی تو قبلۀ حرم مسجدالحرام
داری زمام عرش به انگشت و نی عجیب
گر شد بزیر دست تو، شیر درنده رام
وصف تو می‌کنند نبییّن به افتخار
نام تو می‌برند امامان به احترام
هستی زوال گیرد و بذل تو بی ‌زوال
عالم تمام گردد و مدح تو ناتمام
در آسمان قیامت کبری بپا شود
چون از زمین به عزم عبادت کنی قیام
هرگز نخواستیم می از ساغر بهشت
کز کوثر ولای تو ما را پُر است جام
ای باب عسکری پسر حضرت جواد
ای

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن نازنیـن که وصفِ جمالش خدا کند امــــــشب خدا کند که نگاهی به ما کند
آن دلــــنواز از دل و از جان عزیزتر بــــــــاشد که درد جان و دل ما دوا کند
خواهد کـــــند ثنای کسی را اگر کسی بـــــهتر همین که مِدحَتِ ابن الرضا کند
ابن الرضــــای دوم و چارم ابوالحسن که امشب جهان را ز رُخش با صفا کند
چـــارم علی ز عترت و نور دلِ جواد کـــــــو چون جواد لطف نماید عطا کند
افتــــــــــــــــاده ام بدام بلا یا ابالحسن غیر از تـو کیست؟ آنکه ز دامم رها کند
دست گــــــــــدائی من و دامان تو بلی جز سوی تــــو گدای تو رو در کجا کند
ای یــــــــــــــــادگار آل محمد خدا بما لــــــــــطفی اگر کـــند ز طفیل شما کن

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

امام دهمین شد کشته از زهر جفــــــــــا امشب
به جنت فاطمه از بهر او دارد عـــــــزا امشب
خلیفه شادمان و عسکری در نـــــــاله و افغان
امام افتاده در بستر، ز جـــــــــور اشقیا امشب
چو صید تیر خورده بر جـــگر از درد می نالد
ز آه آتشین شد بــــــــــــــه پا شور و نوا امشب
ز آه و نــــــــــــالۀ طفلان محزونش یقین دارم
که مــی ریزد ز دیده اشک ختم الانبیاء امشب
ز بس رنج و مصیبت دید در دوران از دشمن
ز عمــرش سیر شد آن خسرو مُلک بقا امشب

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای دهمین اختر برج هدا از تو هدایت شده خلق خدا
نام تو نام علی مرتضی کنیه زیبای تو ابن الرّضا
دسته گل فاطمه اطهری گوهر نه یم ، یم دو گوهری
بحر به موج کرمت یک حباب ذرّه ای از مهر رخت آفتاب
سامره با تربت پاکت بهشت جنّت و زیبائی آن بی تو زشت
چرخ کهن پیش تو جرمی صغیر صد متوکّل به حضورت حقیر
جود تو چون لطف خدا متّصل خاک درت آبروی اهل دل
وادی ایمن دل آرام تو شیر درنده به قفس رام تو
آینه ی احمدی و داوری نجل جواد و پدر عسکری
مروه صفا یافته از روی تو کعبه نشانی بود از کوی تو
سزد سر از عرش بر آریم ما کز تو چنین جامعه داریم ما
جامعه نه بلکه روایات نور صحفه به صحفه همه آیات نور
جامعه یعنی آیت محکمه دائرة ال

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

گهرش بود مطّهر ز خطا امام هادی چو قمر بود منوّر به صفا امام هادی
گل گلشن امامت دهمین امام امّت که بود به خلق رهبر ز خدا امام هادی
اثر جلال ایزد ثمر فؤاد احمد پسر جواد آن کهف تقی امام هادی
به نبی صفات مطلق چو علی است او مع الحق به صفات خلق باشد چو نیا امام هادی
به خدا که درد عالم به دوا رسد چو لختی به نماز لب گشاید به دعا امام هادی
به کمال علم باقر به رواج شرح صادق به عمل به سان موسی و رضا امام هادی
به حسن چو علم و حلمش به حسین چون شجاعت چو علی معین و یار ضعفا امام هادی
به چنان جلال و قدرت عجبا به پیش محنت شده با وجود ، تسلیم و رضا امام هادی
سر و جان ما فدایش که به دور زندگانی چه جفا بدید از اه

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای ز غم تو بر جگر سنگ شراره وی در همه ی عمر ستم دیده هماره
سنگینی اندوه تو از کوه فزون تر غم های فراوان تو بیرون ز شماره
از هجر تو باید کمر کوه شود خم جایی که گریبان ولایت شده پاره
تا ماه جمالت به دل خاک نهان شد بر چهره ز چشم حسنت ریخت ستاره
سوزد جگرم بر تو که با پای پیاده همراه عدو رفتی و او بود سواره
از تیغ زبان زخم فراوان به دلت بود کز زهر ز پا تا به سرت سوخت دوباره
فوجی پی آزاردلت دست گشودند قومی ز دفاع تو گرفتند کناره
« میثم» دگر از این غم جانسوز نگویی
کز نوک قلم جای سخن ریخت شراره
سازگار

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

جگرم از اثر زهر جفا می سوزد قلبم از آتش بیداد و بلا می سوزد
شد خزان گلشن عمرم به بهار هستی که از این حادثه کانون وفا می سوزد
آتش ظلمت دژخیم مرا می سوزاند کس نپرسید که این لاله چرا می سوزد
متوکل ز ستم سوخت سراپای مرا او ندانست در این شعله که را می سوزد
در حقیقت به جنان قلب علی و زهرا از ستم کاری این خصم خدا می سوزد
ابر شب خیمه زد امروز به دشت خورشید شمع دین در ره حق گشت فدا می سوزد
دهمین حجت حق لاله باغ احمد نور چشمان نقی جان رضا می سوزد
تو در این تعزیه تنها نخوری غم زیرا
کاندرین سوگ دل اهل ولا می سوزد

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

نخوابد تا سحر این دیده ی اختر شمار امشب نگیرد این دل غمگین من یک جا قرار امشب
زهر جا بگذرم آوای جانسوزش بگوش آید به هر کس بنگرم می بینم او را اشکبار امشب
عزای کیست یا رب مصطفی صاحب عزا باشد به جنت فاطمه می گرید از غم زار زار امشب
شدذه مسموم ز زهر معتز بی دین بی ایمان دهم حجت ولی حضرت پروردگار امشب
شرر افتاد از زهر جفا بر خرمن عمرش که می سوزد دل و جانش ز سوز آن شرار امشب
یتیم بی پدر گردد امام عسکری لیکن بسوزد از فراق هجر باب تاجدار امشب
چه زهری بود که آتش زد به جان آن سرور ربود از دست او صبر و قرار و اختیار امشب
خدایا شمع ارشاد و هدایت شد خموش آخر بسوزد عسکری در ماتمش پروانه وار امشب
« رضائی »

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

نخوابد تا سحر این دیده ی اختر شمار امشب نگیرد این دل غمگین من یک جا قرار امشب
زهر جا بگذرم آوای جانسوزش بگوش آید به هر کس بنگرم می بینم او را اشکبار امشب
عزای کیست یا رب مصطفی صاحب عزا باشد به جنت فاطمه می گرید از غم زار زار امشب
شدذه مسموم ز زهر معتز بی دین بی ایمان دهم حجت ولی حضرت پروردگار امشب
شرر افتاد از زهر جفا بر خرمن عمرش که می سوزد دل و جانش ز سوز آن شرار امشب
یتیم بی پدر گردد امام عسکری لیکن بسوزد از فراق هجر باب تاجدار امشب
چه زهری بود که آتش زد به جان آن سرور ربود از دست او صبر و قرار و اختیار امشب
خدایا شمع ارشاد و هدایت شد خموش آخر بسوزد عسکری در ماتمش پروانه وار امشب
« رضائی »

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

شد امام هادی دین کشته زهر جفا پاره پاره جگر را آن عزیز مصطفی
شیعیان را روز ماتم شد ز مرگ شاه دین شد مدینه بر بنی هاشم ز غم ماتم سرا
زهر کین چون کارگر شد بر شه دنیا و دین با امام عسگری گفتا که ای جانم بیا
بعد من باشی تو یار و رهنمای مؤمنین میسپارم بر تو امت را ترا هم بر خدا
دلها را روانه کنیم سامرا ، حرم با صفای امام هادی و امام عسکری ، خیلی غریب اند آن دو امام بزرگواری که در سامرا مدفونند . خوشا بحال آنهایی که رفتند حرمش را دیدند اما آنهایی که مشرف شدند دیدند حرمش غریب است ، آخر دوستانش کمتر کنار حرمش ساکنند زائران هم خیلی کم آنجا می مانند . اما وقتی امام هادی شهید شد امام عسکری بدن پدر بزرگوا

• دوشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای منبع فیض خدا
وي سامرايت كربلا
با اين غزل هاي ضعيف
كي حق تو گردد ادا؟
---
عالم ترينِ مردمي
هادي ترين خلق خدا
اي واي اگر از دامنت
دستان من گردد جدا
---
بر درد مندان آمدي
چون رحمت و فيض خدا
مطلب تويي طالب تويي
هم ابتدا ، هم انتها
---
ابن الرضاي دومي
در بين مخلوق خدا
فيض مدام سرمدي
خلق از تو مي گردد رضا
---
در روز محشر مي رسد
از سوي داور اين ندا
اي نوكر ابن الرضا
آخر شدي حاجت روا
اصغر چرمي

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

نور تو، روح مرا منزل به منزل می برد
کشتی افتاده در گِل را به ساحل می برد
مرد صحرایی و با تو شوق باران هم سفر
بوی بارانت مرا منزل به منزل می برد
عاقل و دیوانه محکومند، آری چشم تو
هم ز مجنون می برد دل، هم زِ عاقل می برد
«اهل بیت نور» هستید، «آسمان وحی»، ها.
«جامعه» ما را به شرح این فضائل می برد
ای حبیب غربت تو حضرت عبدالعظیم
شهر ری با اذن تو از کربلا دل می برد
مجلسی که یاد شام انداخت اندوه تو را
گاه سوی طشت و گاهی سوی محمل می برد
کربلا، ظهر عطش، گودال سرخ قتلگاه
اشک هایت عشق را تا آن مراحل می برد
فاطمه نانی زاد

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

چون یا کریمِ خسته و بی بال و پر شده
در حجره ای که بسته درش محتضر شده
برگـشته رنگ و روش تنش تیر می کشد
وقتــی كه زهــر بر بــدنــش كــارگر شده
بـا چشم تـار تا به زمین خورد لـب فشرد
این ضـعف چـیره بر بـدنش دردسـر شده
یك دست زد به پهلو یك دست روی خاك
یـعنی كـه ارث مــادری اش بیـشـتر شده
دارد به روی مـــادر خـود فــكر مـی كند
خورشید عشق هر نفسش شـعله ور شده
دریــا میان چشم تـَرَش جــا گرفـته است
آری دوباره روضه ی زهرا گرفته است
حبیب نیازی

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

باید اول معرفی بکنم
ریشه و اصل و اعتبارم را
که بفهمند مردم تاریخ
از تو دارم هر آن چه دارم را
بی شک اجداد من غلامان
حلقه به گوش آستان توأند
در همین خطه تا نفس دارند
میزبان نوادگان توأند
توی این کشور علی مذهب
که همه مردمش مسلمان اند
اولین مردمی که شیعه شدند
مردم سربلند گیلان اند
همه هستند در ولایت ما
مست مولا علی و اولادش
زندگی تمام ماست که در...
...دست مولا علی و اولادش
ما مگر مرده ایم که بعضی
به شما احترام نگذارند
بنویسند نام تان را و
بعد علیه السلام نگذارند
به تو روزی اگر جسارت شد
بی شک آن روز، روز مردن ماست
تا قیامت از این جسارت ها
لکه ی ننگ روی دامن ماست
برتر از هر چه هست می بینم
روی ماه ام

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

از ذات ذوالجلال و خلایق به صبح و شام
ای تـا ابـد چـراغ هدایت تو را سـلام
ابن‌الرضــای دوم زهـرا! دهـم امـام!
حـق را تمـام مظهـری و مظهر تمام
فرزنـد نـُه ولی، پدر پاک دو ولی
در چارده جمال ازل چارمین علی
ای گنج بی‌حدود خـدا در خزانه‌ات
بـاغ بهشت، عـکسِ درِ آستـانه‌ات
بار غـم تمامـی امـت بـه شانه‌ات
صحن تو سامرا و دل خلق، خانه‌ات
بیت‌الحرام اهل سجود است کوی تو
روشنگر تمـام وجـود است روی تو
روح مسیـح می‌دمـد از سامـرای تو
کعبه سلام داده به صحن و سرای تو
موسی به رود نیل زده با عصای تو
وحی خداست در نفس جان‌فزای تو
کهف تُقی، حقیقت تقوا، گـل تقی
جان جهان فدای تو یا هادی النقی
تعریف ما و وصف شما هست نا

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن دشمنی كه بر جگرم نقش غم كشید
جان از تنم به حربۀ زهرِ ستم كشید
ابنُ الرضایم و ز رضا ارث برده ام
زهر جفا مرا به همان پیچ و خم كشید
در احتضارم و بدنم درد می كند
این سَمّ جان شكار ، توان از دلم كشید
وقتی كه دید، تشنگی ام قاتل من است
جان را اَجل ز سینۀ من لاجَرم كشید
عمرم شبیه مادر پهلو شكسته شد
نخل جوانی ام ثمر از عمرِ كم كشید
جز زهر كینه مایۀ آرامشم نشد
دریا ز موج خسته شد و چشمه نَم كشید
طاغوت، با سلالۀ زهرا چه ها نكرد
ما را برون ز خانه چو یك متّهم كشید
بالا گرفت كار جسارت به اهل بیت
كارم به سوی بزم شراب و ستم كشید
من وارث بلای خرابه نشینی ام
سوز دلم دوباره به درد و اَلَم كشید
ای كربلا! چو شاه

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

یک عمـــر برای دین منادی بودی
آیینــــه ی صبری متمادی بودی
این قوم همیشه با تو بد تا کردند
با اینکه برای همه "هادی" بودی
***
یک عمر دلت به حال مردم می سوخت
روشنگری تو درس دین می آموخت
تو مرد شکنجــه دیده ای بودی که
با صبـر دهـان دشمنانش را دوخت
***
با کفــر اگر حکومـتی پا برجاست
با ظلم و ستم هر آینه رو به فناست
هرجا که ستم شود اَبَر مردی هست
هر جا متوکلیست "هادی" آنجاست
***
افشاگری ات ضامن دینداری شد
در چشم تمام دشمنان خاری شد
این نهضت حق به یمن روشنگری ات
بیــدارتــرین نهضـت بیـــداری شد
***
" ماییم و نوای بی نوایی " آقا
در پیش خدا شفیع مایی آقا
این ورد زبان الکن شاعر هاست:
خورشید غریب سامرای

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

قلم به سمت شکوهت قدم قدم آمد
به سمت دفتر شعرم خود قلم آمد
دوباره حس سرودن گرفته ام آقا
و با اجازه ی دستت بگو... دلم آمد
هنوز مرقد تو سامرای عشاق است
بدون عشق مگر می شود حرم آمد؟
میان مسجد اعظم، گدای سامری ام
و جامعه، شب جمعه، چه با کرم آمد
حریم حرمت تو قابل شکستن نیست
و شأن نام تو در این زبان الکن نیست
همیشه چهره ی تو رنگی از تبسم داشت
بگو که سنگ ابوهاشمت تکلم داشت
چهار روز عزیزی که روزه مستحب است
جواب پیش تو بود و دلم تلاطم داشت
هر آن که چهره ی نورانی تو را می دید
درون چشمه ی قلبش غدیری از خم داشت
چقدر خواست تو را سرزنش کند امّا
همیشه این متوکل سرِ توهّم داشت
اسیر سلسله ی توست بغض زندان ها
به

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

شعر می خواست عُقده بگشاید، به دِلَم لُکنتِ زبان دادند
کوچه های غریبِ سامرا، خانه ی دوست را نشان دادند
روی دست نسیم می رفتی، دشت عطر تو را به خود پیچید
و زنانِ قبیله دنبالت، دامنِ باد را تکان دادند
یعنی از چشم تو جدا ماندند، یعنی از بالهات جا ماندند
خواست تا باز هم ببیند چشم، مگر این اشک ها امان دادند؟
من شنیدم که ابرها آن شب، در فراقت سیاه پوشیدند
لحظه ها با اشاره ی تقویم، عکس خورشید را نشان دادند
بد به حالِ سیاه ها که شبی، راه را بر دل تو سر کردند
خوش به حال ستاره ها که سحر، پیش تو عاشقانه جان دادند
اوج، بالِ تو را تکان می داد، راه پرواز را نشان می داد
تلخ شد کام لحظه ها وقتی، خبرت را به شیعی

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

گرفته گنبد ویرانه چشم زائر را
و غرق غربت غم کرده هر مجاور را
نشست از حرمت خاک سرد بر سر شهر
گرفت خاک عزا چهره‌ی معابر را
چه قدر کفتر بی خانمان برایت ماند
قفس شده‌ست زمین، دسته‌ی مهاجر را
دوباره مرثیه شد غصه‌های سنگینت
شکست حرف غمت قامت منابر را
زبان شعر به لکنت رسید در این بیت
غمت گرفت گلوگاه شعر شاعر را
اگر چه حال من و شعر رو به ویرانی‌ست
ولی تحمل کن این دو بیت آخر را
شکستِ قافیه‌هایم فدای گنبد تو
شکسته است غبارِ نبودنش دل را!
و شاعری که تهی دست از مضامین است
نوشته از تو که باشد گدای سامرّا
محمدهادی علی بابائی

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

طلوع صبح می پرد دو پلک من برای تو
دلم عجیب می کند هوای تو، هوای تو
و بعد از آن دو چشم من پر از خیال می شود
و چکه چکه می کند به راه آشنای تو
اگر چه تا به حال من ندیده ام رخ تو را
ولی چه ساده می رسد به گوش من صدای تو
فضای خانه ی دلم پر از گلاب می شود
همین که گریه می کنم دوباره پا به پای تو
چه شاعرانه می شود اگر شبی دو چشم من
نگاه خود بیفکند به چشم دلربای تو
سوال بی جواب من پر از نیاز و خواهش است
شود که بوسه ای زنم به خاک سامرای تو؟!
عجیب غصه ای شده نبودنت میان ما
عجیب قصه ای شده دوباره ماجرای تو
محمدرضا طاهری

• دوشنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

شعر برای امام هادی

می­شود هادی ِ هزاران دل، تا خدا را به هر یقین بـِبَرَد

سامرا عاشقانه می­خـوانـَد، تا که آوازه ­اش به چین بـِبَرَد

نذر ِ دین می­کـُنـَد وجودش را، "انفقت فی سبیل ِ حق" یعنی:

زندگی در کـََفـَش گذاشته تا، خالصانه به راه ِ دین بـِبَرَد

بین ِ القاب ِ"طیّب"و پاکش،"ناصح"و"مرتضی"و"عالم"را

متصّل می­کـُنـَم به جـََدّی که، سهم باید که از "امین" بـِبَرَد

دست ِ مأمون گرفته معتز را، تا به کام ِ کسی شود دنیا

دسته ­ای در تسلسل زَهرَند، زَهر باید به دل کمین بـِبَرَد

سینه را شرحه شرحه می­بینم، شرح ِ این اتفّاق را باید

کوه­ ها را به لرزه اَندازَد، عرش را در کف ِ زمین بـِبَرَد

مرتفع م

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 16:42
• نوشته شده توسط
• آمنه نقدی پور

بال كسي به اوج هوايت نمي رسد
حتي ملك به گرد دعايت نمي رسد
دسـتان آسمان به بلنـداي آسمان
بر خاك ريشه هاي عبايت نمي رسد
آقا بدون نور تو حتي فرشته هم
گمراه مي شود ؛ به هـدايت نمي رسد
تو چهارمين علي سرير ولايتي
درك زمين به فهم ولايت نمي رسد
فخر گدايي سر كويت همين بس است
صد پادشاه هم به گدايت نمي رسد
ما را غلام حضرت هادی نوشته اند
دیوانگان غیر ارادی نوشته اند
وقتي قرار شد که كمي سروري كنم
بايد هميشه پاي شما نوكري كنم
روي زمين كه رد و نشان از شما كم است
بايد نظر به نقطه ي بالاتري كنم
وقتي قرار شد به تو نزديك تر شوم
بايد كه التماس به چشم تري كنم
بار رسالت غم تو روي دوش من
پس مي توان به عشق تو پيغمبري

• سه شنبه
• 23
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

دمی که بی توبمانم چرا نفس بزنم
اگرکه دم نـزنم ازتو ، ازچـه کس بزنم
رهامکن تومرا لحظه ای،خــدانکند
اسیرغیـرشـوم یـا ، دم ازهـوس بزنم
اگـرکه بـاغ دلم راگنــاه آفت زد
به لطف ومرحمتت دست برحرَس بزنم
توان ببخش مرا، جـای گوهرمهرت
تمام گنج جهـان گـررسیــد پس بزنم
نیـازمنـد توام ای گل همیشه بهـار
مبـاد روی نیــازی به خـاروخس بزنم
مرا به گلشن سبزبهشت ره دادند
کجــارواست که بالی به هرقفس بزنم
برای آن که بـداد دلم رسی امروز
سزاست دست به دامان دادرس بزنم
تمام آرزویم این بودکه دردم مرگ
تورا ببینـم و آن دم نفس نفس بـزنم
بخوان «وفائی»غمــدیده رابه سامرا
که درحریم توفریاد چون جرس بزنم

شاعر : حاج امیر عباسی

• شنبه
• 27
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

کاش می شد تو را رها نکنیم
بیش از این حق تو جفا نکنیم
و در این هجمه ی اهانتها
از سر خویش زود وا نکنیم
بیش از این با سکوت و بی عاری
پشت ابلیس اقتدا نکنیم
عین ظلم است شاعرت باشیم
دین مان را به تو ادا نکنیم
بی تفاوت اگر که ما کاری
از برای غم شما نکنیم....
بهتر این است پیشتان آقا
بیش از این دیگر ادعا نکنیم
بهتر این است صحبت از شوق...
یاری شاه کربلا نکنیم
حیفم آمد شب شهادتتان
یادی از شهر سامرا نکنیم
آمدم دلشکسته و مغموم
السلام علیک یا مظلوم
لاله ها از غم تو افسردند
یاسها پا به پات پژمردند
و تو را ای امام خوبیها
سر برهنه ز کوچه ها بردند
پیش بغض نگاهتان آقا
بی حیاها شراب می خوردند
دل پر خون خاطراتت را

• شنبه
• 27
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

نشسته مرغ دل من به بام حضرت هادی
به عشق حضرت هادی، به نام حضرت هادی
شکسته شد دل زارم از این اهانت عظمی
نوشته ام ز سر شب کلام حضرت هادی
ذلیل و خوار دو عالم کسی که بر تو بخندد
نمی رسد به وجودش پیام حضرت هادی
قسم به دیدۀ گریان، قسم به سینۀ سوزان
نمی توان بنویسم مقام حضرت هادی
عزیز و محترم آنکس که خاک پای تو باشد
چه می شود که شوم من غلام حضرت هادی
همیشه مست تو هستم همیشه بوده و هستم
بریز می به سبویم، ز جام حضرت هادی
غریب و بی کس و تنها، شبیه حضرت زهرا
هزار مرتبه گویم، سلام حضرت هادی

شاعر : حامد ظفر

• شنبه
• 27
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

شیعه آن است که از زندگی اش سیر شود
نام مولایش اگر آید و تحقیر شود
شیعه آن نیست که با کفر مدارا بکند
"یا علی" می طلبد دست به شمشیر شود
هرکه گول متوکل شدنش را خورده
بفرستید جهنم غل و زنجیر شود
خبر از هیبت نام تو ندارند این ها
جوجه شاهین عددی نیست، بگو شیر شود
هر کسی ذم تو گوید لعن الله علیه
تا ابد باد که مستوجب تکفیر شود
کفر پیداست برای تو چه خوابی دیده است
ولی این خواب محال است که تعبیر شود
تا به کی دفن شود بغض فرو خفته ی ما؟
وقت آن است گلوها پر تکبیر شود
سامرای تو دری رو به بهشت است و دلم
پای این در متولد شده تا پیر شود
سفره ی عشق که پهن است، بگو بسم الله
لقمه ای هر که از آن خورده نمک گیر شود

• شنبه
• 27
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:23
• نوشته شده توسط
• یحیی