امام هادی علیه السّلام

چشمهايت فرات دلتنگي
اشکهايت تلاطم غمهاست
حال و روز دل شکسته‌ی تو
از نگاه غريب تو پيداست
اي غريب مدينه‌ی دوم
مرد خلوت نشين سامرّا
التماس هميشه‌ی باران
حضرت عشق التماس دعا
کوچه‌ی خاکي محله‌ی غم
در غرور از حضور ساده‌ی توست
ولي افسوس شرمگين تو و
پاي پر پينه و پياده‌ی توست
آه آقا تو خوب مي داني
که دل بيقرار يعني چه
پشت دروازه هاي شهر ستم
آن همه انتظار يعني چه
چه به روز دل تو آوردند
رمق ناله در صدايت نيست
بگو اي نسل كوثر و زمزم
بزم شوم شراب جايت نيست
بي گمان بين آن همه غربت
دل تنگ تو نينوائي شد
روضه هاي كبود طشت طلا
در نگاه ترت تداعي شد
آري آن لحظه ماتم قلبت
بي کسي هاي عمه زينب بود
قاتلت زهر کينه ها

• شنبه
• 13
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 15:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

هرکه یک جور قسمتی دارد
سامرای تو غربتی دارد
خوش به حال کسی که نوکر توست
واقعا چه سعادتی دارد
راستی شهر سامرای شما
چندتا بچه هیئتی دارد؟
یا که دور و برحریم شما
مردمان ولایتی دارد؟
دل من دورصحن و ایوانت
باز میل زیارتی دارد
اعتقاد من است با آن حال
حرم تو چه هیبتی دارد
با وجودی که خاکی است اما
این زیارت چه لذتی دارد
دشمن تو اگر که می دانست
با توبودن چه عزتی دارد...
...تا ابد مبتلای تو می شد
خادم سامرای تو می شد
مرد آن است باورت کرده
خویش را بنده ی درت کرده
دستهای خدا ملائک را
روی گنبد کبوترت کرده
پرچمت تا همیشه پا برجاست
بادعایی که مادرت کرده
جلوه ای از رخت شده خورشید
حق تو راذره پرورت کرده
دست حق

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 15:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

آیینه چشم می کندم سیر حالتان
حیرانم از روایت فعل محالتان
مظلومی آنقدر که ندارند اتفاق
حتی مورخان به سر سن و سالتان
از میوه های علم شما سیر میشویم
حتی اگر به ما برسد سیب کالتان
نفرین به ما اگر به تمنای روشنی
بیرون بیاوریم سر از زیر بالتان
ابن الرضای دومی و سجده میکنیم
بر آفتاب مشرقی بی زوالتان
هرکس که سائل کرمت شد کریم شد
کوچک شد آنکه پیش تو،عبدالعظیم شد
احسان خانواده تان از قدیم بود
آنقدر روی بام شما یاکریم بود
راه تو را نیاز به خدمتگذار نیست
پرده نگاه دار سرایت نسیم بود
ای آسمان چه شد که شدی همنشین خاک
وقتی خدای عزوجلت ندیم بود
ای آنکه چوبدستی بازی کودکیت
مثل عصای معجزه های کلیم بود
بیراهه بو

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 15:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

بگذار کمی عرض ارادت بنویسم
دور از تو و با نیت قربت بنویسم
سجاده ی شب پهن شده، حی علی شعر
بگذار برایت دو سه رکعت بنویسم
بگذار که ده مرتبه در ظلمت این شهر
یا هادی و یا هادیِ امت بنویسم
شاید که چنان رود سر راه بیایم
بر صفحه ی صحرای جنون خط بنویسم
مقصود من از "یا من ارجوه رجب ها"
غیر از تو، که را وقت عبادت بنویسم؟
با ذره ای از مهر تو، ای چشمه ی خورشید
از نور تو، تا روز قیامت بنویسم
با این همه آلودگی، ای آیه تطهیر
از سوره ی انفاق و کرامت بنویسم
برداشته باد از رخ تو پرده و من نیز
بی پرده برای تو روایت بنویسم
شیر آمده از پرده برون با نفس تو
تا من هم از این رتبه ی خلقت بنویسم
تو ضامن شیر و پدرت ضامن آ

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

لابه لای آه دلم، یه غصه فریاد می کشه
اشکامو مخفی می کنم اما چشام داد می کشه
زخمی که توی سینمه ، هیچ جوری مرهم نداره
به یاد یک حرم شبا، تا صبح دلم عزاداره
این روزا روضه می گیرم، به یاد روضه ی غمش
روم نمیشه بگم شده، چه ها به صحن و حرمش
خنده هامون گریه دارن، فصل عزا و شادیه
دلم خراب حرمه، آقام امام هادیه
قامت گلدسته تو، اگه یه ذره خم شده
کی گفته بغض دشمنت ، میون ماها کم شده
سینه زنت تا عمر داره، به داشتن تو می نازه
پا بده با سرش می آد، صحن .و سرات و می سازه
یه روز می آد که اون حرم، تو گریه جا می گیریم
توی طواف سینه زنات، شور یا زهرا میگیریم
شما امامی و عزیز، اما شکسته حرمت
عرش خدا آتیش گرفت، تو ش

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 16:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

با سر انگشتم نوشتم آه... باران گریه کرد
پشت شرمِ شیشه جاری شد خرامان گریه کرد
تیرگی ها را که باران از نگاهِ گریه شست
شاعری مهمان دریا شد پریشان گریه کرد
در هجوم کشف های ناگهانی گُر گرفت
شعله زد چشم غزل چون دید قرآن گریه کرد
تا که پرسیدم چرا نام تو کمتر خوانده اند
چشم ماهی های دریا در بیابان گریه کرد
آه ای دریای نور، ای مهربان، ای لطف محض
در جوابم یک حرم، در خاک و ویران گریه کرد
هادی ای مظلوم گمنامِ تبارِ فاطمه
غربتِ نامِ تو را اندوهِ باران گریه کرد

شاعر : کاظم رستمی

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 16:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

آیینۀ چشم می کندم سیر حالتان
حیرانم از روایت فعل محالتان
مظلومی آن قدر که ندارند اتفاق
حتی مورخان به سر سن و سالتان
از میوه های علم شما سیر می شویم
حتی اگر به ما برسد سیب کالتان
نفرین به ما اگر به تمنای روشنی
بیرون بیاوریم سر از زیر بالتان
ابن الرضای دومی و سجده می کنیم
بر آفتاب مشرقی بی زوالتان
هر کس که سائل کرمت شد کریم شد
کوچک شد آن که پیش تو، عبدالعظیم شد
آقا از این که این همه تنها شدی ببخش
از این که خرج مردم دنیا شدی ببخش
مظلومی مقام تو تقصیر دشمن است
اما غریب بین احبا شدی ببخش...
تا قبل از این برای تو کاری نکرده ایم
مظلومِ بی وفا شدنِ ما شدی ببخش
تقصیر ماست حرمتتان را شکسته اند
زخمی بی ت

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

مارا فدائیان حضرت هادی صدا کنید
در عالم این هویت ما بر مَلا کنید
ما شیعه ایم یار و محبّ امام حق
این عشق را به گوش جهانی ندا کنید
غافل نمی شویم ز اربابمان دمی
حتی اگر زمین و زمان را فدا کنید
حرمت شکسته اند ز ایشان نشسته اید؟
غسلی کنید و توبه به نزد خدا کنید
حرمت شکسته اند و گذشتید بی خیال
از روی نازنین محمد حیا کنید
دشنام می دهند به آقای شیعیان
کمتر به اهل بیت پیمبر جفا کنید
گویند درب مرقد مولا شرر زدند
یاران خویش با خبر از ماجرا کنید
چون بر حریم حق زعدو خدچه ای رسید
غیرت بیاورید و جهان مبتلا کنید
در این مصیبتی که به جان میزند شرر
دلهای خویش را هی ِ ماتم سرا کنید
از فتنه های ناصبیان خون جگر شدی

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 16:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

شکرلله که همه شیعه ی اثنی عشریم
به گدایی در خانه ی تو مفتخریم
تو ز آن طایفه ای که همه دلدار شدند
ما همان طایفه ی سینه زن در به دریم
مبتلای غم و درد و تب و آه و شرری
مبتلای غم و درد و تب و آه و شرریم
"امشبی را شه دین در حرمت مهمانی"
به تمنای حضورت همگی نوحه گریم
ما شنیدیم تو را بزم جسارت بردند
بی سبب نیست اگر غمزده و خون جگریم
زچه رو در وسط کوچه کشاندند تو را
بر سر سفره ی اغیار نشاندند تو را
همه در باده خوری و تو معذب بودی
ز غم و غصه و اندوه لبالب بودی
با جسارت به شما نیز تعارف کردند
با جسارت به شمایی که محجب بودی
بد دهان ها به مقام تو اهانت کردند
عوضش ای ولی الله مودب بودی
بیشتر از همه کس جام

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 16:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

به آسانی تو را بردند تا بزم شرابی که...
میان شهر، از پیش هزاران چشم خوابی که...
نمی دیدند معصومیت عمق نگاهت را
شبی که رد شدی از کوچه ها مثل شهابی که...
تو را بردند تا دارالخلافه در سکوتی سرد
دو چشمت خون، دو دستت بسته، با حال خرابی که...
و این مستی که افتاده ست روی تخت عصیانش
به سر دارد هوای زنده ماندن چون حبابی که...
خلافت با تمام حشمتش چون ذره ای ناچیز
ز جا برخاسته در پیش پای آفتابی که...
تعارف می کند جامی به مردی که خودش ساقی است!
مخیر می کند او را میان انتخابی که...
حضور دیگرش شعر است و با شیوایی طبعش
امامم می سراید لاجرم اشعار نابی که...
در آن بزم پُر از آلودگی ها با مضامینش
نماند چهره ی ت

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

انی احبُّ هرچه که دارد هوای تو
شرمنده ام قدم نزدم جای پای تو
انی برئتُ هرکه بخواند به جز تو را
انی عجبتُ هرکه ندیده عطای تو
ویلٌ لمن یرید اطاعت ز غیر تو
تبّت یداه هرکه نشیند به جای تو
انی عصیتُ خواسته ات را مکررا
اما بگو کجا بروم جز سرای تو
گفتی که شرط دلشدگی سرنهادن است
این سر چه قابل است وجودم فدای تو
بازار مصر جمع شود چون تو پا نهی
صد یوسف و هزار زلیخا بهای تو
گویند دل اسیر همان شد که دیده دید
این دل شنید وصف تو شد مبتلای تو
هر صبح جمعه منتظرت ندبه می کند
یابن الحسن کجاست محل لقای تو
پرکرده های و هوی غیر فلک را ولی چه غم
روزی رسد ز کعبه به عالم ندای تو
خواهد زهیر تا که نگاهش کنی به لطف
این

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 12:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

بر شاهین نجفی ملعون لعنت
دریاست ولایت و، تو کمتر ز کفی
شیطان صفتی و بی حیا، بی شرفی
حیف نجفه معظم مولا نیست
شاهین حرامزاده ای، نه نجفی

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 13:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

قنوت گریه گرفتی، خدا خدا کردی
صدا صدای تو بود و مرا دعا کردی
از آسمانی دستت که برتر از عرش است
کبوترانه مرا در حرم رها کردی
قسم به صحن و به سرداب می خورم آقا
که بغض بال و پرم را فقط تو وا کردی
شبیه قبه ی خون خداست ای مظلوم
اجابتی که تو با گنبدت بنا کردی
زبانزد است به هر جا گدای سامرا
کریمی و حرمت را پر از گدا کردی
مفسران قَدَر را به عجز و لابه کشید
زیارتی که تو غوغا در آن به پا کردی
تو با "بکم فتح الله"و با "بکم یختم الله"
امام! حق سخن را چه خوب ادا کردی
به لطف مکتب هادی شناسی ات ای نور
غریبه های جهان را تو آشنا کردی
عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد
عدو سبب شد و از نو حرم به پا کردی
سکوت کردی و د

• جمعه
• 18
• مهر
• 1393
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بر پایه اصول را بنا باید کرد
بر هادی راه اقتدا باید کرد
پیش از نجف و قدم به وادی غدیر
تعظیم به سوی سامرا باید کرد

شاعر : قاسم نعمتی

• جمعه
• 10
• مهر
• 1394
• ساعت
• 01:58
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شُکر کبوترِ هوایِ تو ایم
نفس نفس زیرِ لوای تو ایم

مدافعانِ حرمِ زینبیم
فدائیانِ سامرایِ تو ایم

شاعر : حسن لطفی

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:38
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زیباترین نام جهان هادی،ذکرم شده در هر زمان هادی
جز نام زیبای امام خود،اذکار و اورادی نمی خواهم

اصلا بهشت ارزانی زاهد،انعام جنت قسمت عابد
فردای محشر من سکونتگاه،جز جنت الهادی نمی خواهم

اگر شاعر این شعر را میشناسید معرفی کنید

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:48
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

در ناله ی ما ، شور عراقی مانده است
در خاطره ، یک باغ اقاقی مانده است
ای سامره ، تو دوباره ترمیم شدی
اما دل ما ، شکسته باقی مانده است

• سه شنبه
• 29
• اسفند
• 1396
• ساعت
• 19:29
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

رباعی برای داستان امام هادی و قفس شیرهای وحشی

دستان پلید فتنه جو رو میشد
دنیای قفس پر از هیا هو میشد
از معجزه ی نگاهت ، ای ابن رضا
شیری که درنده بود ، آهو میشد

• سه شنبه
• 29
• اسفند
• 1396
• ساعت
• 19:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شُکر کبوترِ هوایِ تو ایم
نفس نفس زیرِ لوای تو ایم
مدافعانِ حرمِ زینبیم
فدائیانِ سامرایِ تو ایم

• پنج شنبه
• 24
• آبان
• 1397
• ساعت
• 18:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شروعِ عشق، به نامِ خدا، به نامِ شما
من آفریده شُدم تا شَوم غلامِ شما
هزار شکر نبوده هنوز روی سرم
به غیرِ سایه ی لطفِ عَلَی الدَّوامِ شما
کبوترِ دلِ من که نمی پَرَد همه جا
از آن زمان که گرفتار شد به دامِ شما
به پاسبانیِ صحنِ تو صد چو جبرائیل
نشسته اند شب و روز، روی بامِ شما
خوشا به حالِ کسی که شده در این دنیا
مسیرِ زندگی اش روشن از کلامِ شما
شما تمامیِ دار و ندارِ ما هستید
همیشه آبرو و اعتبارِ ما هستید
جهان به زیر قُدوم تو خار می گردد
نفس بزن که دو عالم بهار می گردد
برای عرضِ ارادت به محضرت، خورشید
به سمتِ گنبدِ تو رهسپار می گردد
یکی دو شب که نَه، هرشب به سامرا، مهتاب
دَمِ رواقِ تو مثلِ غبار می

• پنج شنبه
• 15
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام هادی(علیه‌السلام):
«رَاكِبُ الْحَرُونِ أَسِيرُ نَفْسِهِ وَ الْجَاهِلُ أَسِيرُ لِسَانِهِ»
سوار بر مرکب چموش و خیره‌سرِ هوی و هوس (انسان دنیاطلب)، اسیر نَفْس خود و فرد نادان، اسیر زبان خود است.
نزهة الناظر، ص۱۳۹؛ أعلام الدين، ص۳۱۱
از مرکب سرکش، تو سواری مَطَلب
یعنی: ز هوایِ نفس، یاری مطلب
ای آن که تو را «تیغ زبان» کرده اسیر
از فصل خزان، گلِ بهاری مطلب

• سه شنبه
• 11
• دی
• 1397
• ساعت
• 20:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام هادی (علیه‌السلام)
اَلشَّاكِرُ أَسْعَدُ بِالشُّكْرِ مِنْهُ بِالنِّعْمَةِ الَّتِي أَوْجَبَتِ الشُّكْرَ لِأَنَّ النِّعَمَ مَتَاعٌ وَ الشُّكْرَ نِعَمٌ وَ عُقْبَى
شخص شکرگزار به سبب شکر، سعادتمندتر است تا به سبب نعمتی که باعث شکر شده است؛ زیرا نعمت، کالای دنیا است و شکرگزاری، نعمت دنیا و آخرت است.
تحف العقول، ص۵۱۲
تا دل به سپاس می‌سپاری ای دوست
از نعمت و ناز، بهره داری ای دوست
خواهی به سعادت برسی، در دو جهان
غفلت مکن از شکرگزاری ای دوست

• سه شنبه
• 11
• دی
• 1397
• ساعت
• 20:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دست فهم بشر از درك شما كوتاه است
گر چه اندازه ي انفاس به سويت راه است

جز در خانه ي تو محض طلب كردن رزق
هر كه جاي دگري رفت يقين گمراه است

نوه ي حضرت خورشيد شدي،سوره ي نور
ذره اي كه شده روشن ز نگاهت ماه است

ليله القدريتان ارثيه ي زهرا بود
فقط از كنه مقام تو خدا آگاه است

زير و رو ميكند اين جامعه را جامعه ات
خط به خط جامعه تفسير كلام الله است

سامرا رفته فقط حرف مرا ميفهمد
اوج لذت بخدا سجده بر اين درگاه است

• چهارشنبه
• 17
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رسيده تا كه هدايت كند هدايت را
به پا كند به قد و قامتش قيامت را

چقدر در زده ام خانه ي امامم را
كه روي من بگشايد در شفاعت را

گرفته است بيان فضائل هادي
ز چشم هاي من خسته خواب راحت را

(وان يكاد بخوانيد و در فراز كنيد)
نديده چشم ملائك چنين ملاحت را

خدا حوائج ما را حواله داده به او
سپرده است به دستان او اجابت را

فداي نام قشنگش كه با وجود نقي
تمام كرده خدايش به خلق نعمت را

به روضه نيست نيازي كه سامرا رفته
به عينه ديده براي امام غربت را

به پيش پاكي مطلق شراب ميخوردند
بگو چگونه بيانش كنم مصيبت را

• چهارشنبه
• 17
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گشته ام سخت،نشد قبله ام آسان پيدا
در اين خانه نمودم سر و سامان پيدا

تو شدي هادي و نور تو مرا مستم كرد
اين تن مرده ي من با تو كند جان پيدا

جلوه كردي و ملائك همه گفتند به هم
در مدينه شده آن گوهر پنهان پيدا

همه ي آل علي وارث نورند ولي
نور حيدر به رخت هست دوچندان پيدا

علي سوم اين طايفه هستي و نقي
بيشتر از همه شد دور تو دربان پيدا

نوبتي نيست مضيف حرمت از اين رو
رو زدن نيست نيازي كه شود نان پيدا

پسر شاه كريمي و كرم داري تو
ميكند زائر تو رزق فراوان پيدا

حرمت بوي رضا ميدهد و بوي بقيع
هست در گنبد تو شاه خراسان پيدا

• سه شنبه
• 23
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بارونيه
چشام دوباره غم نصيبم
براي آقاي غريبم
دلم شكسته بي شكيبم٢

بوي غربت
با شهر سامرا عجينه
امام عسكري غمينه
يه بغض غم داره به سينه ٢

اين شبها ، توي فراق و غمها
شده پريشون آقامون مهدي
اين شبها ، توي فراق و غمها
همش ميون لبهامون مهدي ٢

گريوني ، آقاي من تو اين شبا
گريوني ، يه گوشه اي تو سامرا
گريوني ، عزيز قلب مصطفي
گريوني

واويلا ، آقام

دل ميگيره
كه خلوته حرم آقاجون
ميايم يه روز با چشم گريون
خودت دعايي كن برامون

دق مرگم كرد
بودي ميون غربت و غم
جسارتي كه شد دمادم
بميرم اي غريب عالم

واويلا ، دلت شكست آقاجون
ميون بزمي كه ديدي آقا
دلخون و ، غمين شدي آقاجون
ولي نبود راْست روي ني ها
كِي ديگه ،

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

روزگارم و درياب كه دلم آروم نميشه
آقا ميخوام بيام به سامراتون روم نميشه

جون مني
تويي همون كه نوكرشم
سگ سراي مادرشم
ميكشي من رو آخرشم

با نفسِ
شماس اگر كه دم ميگيرم
اربعينا حرم ميگيرم
تو عزاها علم ميگيرم

لبيك يا علي النقي

توي جامعه ي كبيره فرمودين به ماها
چقده اسمتون شيرين ترين اسمِ تو دنيا*

پشت سرم
بوده دعاي خير شما
نميمونم با غير شما٢

شد حرمت
از قديما چه باصفاتر
عَلَم تو ميره بالاتر ٢

لبيك يا علي النقي

به كوريه تموم دشمن شما ايشالا
يه روزيم بقيع مثل حريمت ميشه آقا

با مددِ
خودِ بي بي يه روز همه جا
علي ميگيم تو ماذنه ها
عَلَم شيعه ميره بالا

پاي علي
سرامونم بِره ميمونيم
جون ما حيدره ميم

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

يا امام هادي ، جونمو نذر چشمات ميذارم
يا امام هادي ، با شما طي ميشه روزگارم
يا امام هادي ، دعاكن تا ابد با تو باشم
يا امام هادي ، كه بجز تو كسي رو ندارم

نوكر بيچاره رو ، اين آواره رو ، درياب ٣
منم يه كبوترت ، جون مادرت ، درياب ٣

يه عمريه سايَت روي ، سرم ٤
بَدَم ولي بذار بيام ، حرم ٤

لبيك يا علي النقــي

يا امام هادي ، آقا كِي ما رو صحنت مياري
يا امام هادي ، آقا حسرت به دلها نذاري
تو شباي جمعه ، فاطمه مهمون شمام ميشه
چونكه آقاجونم ، مثل ارباب يه شش گوشه داري

بذار بگن آدما هرچي كه ميخوان ، آقا ٣
نقي زيباترين اسمِ توي جهان ، آقا ٣

دعايي كن به نوكرات ، آقام ٤
بيايم دوباره سامرات ، آقام ٤

لبي

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در آسمان سامرا پیچیده بوی من

یادِ مدینه مانده بُغضی در گلوی من

هرشب بیادِ مادرِخود جامعه خواندم

شرحِ صفاتِ مادرم شد گفتگوی من

با دستِ بسته از مدینه راه افتادم

در هرنمازم اشک شد آبِ وضوی من

با بی ادب های عرب تبعید مشگل شد

رویِ سپاهی واشده دیگر به روی من

منزل به منزل رفته ام با پیکیری سالم

بر هم نخورده با تکانِ نیزه موی من

طعمِ شبِ سردِ خرابه را چشیدم من

بازی شده در چند جا با آبروی من

شکرِ خدا ناموسِ من در پرده پنهان بود

آن شب میانِ خانه وقتِ جستجوی من

چون عمه در بزم شرابی گیر افتادم

شد مرگ آن لحظه تمام آرزوی من

بی تربیت ظرفِ شرابش را تعارف کرد

چشمان یک جمعیتی خیره به سوی من

بر

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نفس نفس نفست عطر ربنا دارد
قنوت نیمه شبت ذکر آتنا دارد
به عمق معرفت واژه های جامعه ات
هجا هجا کلماتت دَم از خدا دارد
کریم، ابن کریمی و عالمی آقا
به دامن کرمت دست التجا دارد
کبوترانه پریده در آسمان شما
دلی که حسرت سرداب سامرا دارد
من از هوای گدایی درگهت مستم
گدای سامری ات میشوم ... صفا دارد
فدای نام تو یا ایها النقی، جانم
چقدر لشکر تو یار و جانفدا دارد
اگر چه دست تو را خصم بی بصیرت بست
هنوز اهل تو در بیت خویش جا دارد
هنوز غصه بزم شراب را داری
هنوز دست تو جای طناب را دارد ...

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور